νομικο πλαισιο για χρηση φαρμακων σε ιδιωτικο ιατρειο

[cardiologist]

καλησπερα.γνωριζει καποιος αν ειναι υποχρεωτικη η υπαρξη καποιων φαρμακων σε καρδιολογικο ιδιωτικο ιατρειο?αν ναι ποια ειναι αυτα και σε τι μορφη?η χρηση ενδοφλεβιων επιτρεπεται στο ιατρειο?

[Argirios Argiriou]

καλησπερα.γνωριζει καποιος αν ειναι υποχρεωτικη η υπαρξη καποιων φαρμακων σε καρδιολογικο ιδιωτικο ιατρειο?αν ναι ποια ειναι αυτα και σε τι μορφη?η χρηση ενδοφλεβιων επιτρεπεται στο ιατρειο?

Αχ αυτός ο νομικίστικος τρόπος σκέψης....

[cardiologist]

σε κανεναν δεν αρεσει ο νομικιστικος τροπος σκεψης αλλα ζουμε σε δυσκολες εποχες.καποια πραγματα πρεπει να τα γνωριζουμε για το δικο μας καλο κατα την ασκηση του επαγγελματος.με τα ενδοφλεβια γνωριζει καποιος τι ισχυει?

[Argirios Argiriou]

σε κανεναν δεν αρεσει ο νομικιστικος τροπος σκεψης αλλα ζουμε σε δυσκολες εποχες.καποια πραγματα πρεπει να τα γνωριζουμε για το δικο μας καλο κατα την ασκηση του επαγγελματος.με τα ενδοφλεβια γνωριζει καποιος τι ισχυει?

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος νόμος. Κάνεις αυτό που λέει η κοινή λογική και οι Ιατρικές σου γνώσεις.

[cardiologist]

ευχαριστω

[saklas]

Ο συνάδελφος κ. Αργυρίου έχει απόλυτο δίκιο. Προφανώς δεν υπάρχει περιορισμός στο τι φάρμακα θα χορηγήσουμε, από ποιά οδό και σε ποιό χώρο.
Εννοώ βέβαια νομικός περιορισμός, μια και όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν φάρμακα που καλό είναι να χορηγούνται μόνο εντός του νοσοκομείου ή/και με διαθέσιμο εξοπλισμό ανάνηψης. Ωστόσο ο όρος "νοσοκομειακό φάρμακο" έχει εμπορική έννοια ή αποτελεί περιορισμό αποζημίωσης από τον ασφαλιστικό φορέα. Σε ένα επείγον περιστατικό κάνεις αυτό που λέει η κρίση, η εκπαίδευση και η εμπειρία σου και, βεβαίως, αναλαμβάνεις την ευθύνη που συνεπάγεται κάθε ιατρική πράξη.

Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν, για παράδειγμα, συνάδελφοι γαστρεντερολόγοι που θα κάνουν, για παράδειγμα, κολονοσκόπηση στο ιδιωτικό τους ιατρείο, με ενδοφλέβια χορήγηση, λ.χ, μινταζολάμης ή φεντανύλης, χωρίς την παρουσία αναισθησιολόγου. Φυσικά απαιτείται να έχουν εμπειρία στη χρήση των συγκεκριμένων φαρμάκων-σε κάποιες χώρες του εξωτερικού μάλιστα απαιτείται και σχετική πιστοποίηση, δεν θυμάμαι τι ισχύει εδώ.

Από την άλλη μεριά, εμείς οι ψυχίατροι δεν θα επιχειρήσουμε ποτέ να κάνουμε ECT (ηλεκτροσπασμοθεραπεία) χωρίς να παρίσταται αναισθησιολόγος. Ξέρω μάλιστα αρκετούς συναδέλφους που αν είναι στο νοσοκομείο και υπάρχει διαθέσιμος αναισθησιολόγος θα του ζητήσουν ακόμα και την ενδοφλέβια χορήγησης διαζεπάμης (την οποία, ειρήσθω εν παρόδω, σχεδόν ποτέ δεν θα χορηγήσουμε ενδομυϊκά, σε αντίθεση με τους συναδέλφους γενικούς). Και αυτό δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι, όπως λένε οι κακές γλώσσες, ο μέσος ψυχίατρος δεν θυμάται πως να βάλει έναν φλεβοκαθετήρα ή να ρυθμίσει τον ορό στα 10 λεπτά! 

Αν δεν με απατά η μνήμη μου, δεν υποχρεούσαι να έχεις οποιοδήποτε φάρμακο στο ιατρείο σου, σε αντίθεση με αυτό που νομίζουν πολλοί. Στο έκτακτο περιστατικό θα φωνάξεις το ΕΚΑΒ. Εδώ ακόμα και τα φαρμακεία, όπου ο νόμος ορίζει σαφώς ότι για να παραμένει σε ισχύ η άδειά τους πρέπει να διατηρούν σε απόθεμα συγκεκριμένη ποσότητα ναρκωτικών-αναλγητικών (μορφίνη ή πεθιδίνη), το καταστρατηγούν, με την πλήρη ανοχή των ελεγκτικών αρχών, ειδικά τα τελευταία χρόνια που η προμήθεια ναρκωτικών μέσω του Κρατικού Μονοπωλίου αντιμετωπίζει, για να το πω κομψά, προβλήματα.

Αυτά από την νομική άποψη. Από την άλλη μεριά, θεωρώ αδιανόητο ένας καρδιολόγος ή γενικός ή παθολόγος που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή να μην διαθέτουν τα απαραίτητα φάρμακα για να αντιμετωπίσουν ένα επείγον περιστατικό ή για να διευκολύνουν έναν ασθενή.

[Αρχίατρος]

Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν, για παράδειγμα, συνάδελφοι γαστρεντερολόγοι που θα κάνουν, για παράδειγμα, κολονοσκόπηση στο ιδιωτικό τους ιατρείο, με ενδοφλέβια χορήγηση, λ.χ, μινταζολάμης ή φεντανύλης, χωρίς την παρουσία αναισθησιολόγου. Φυσικά απαιτείται να έχουν εμπειρία στη χρήση των συγκεκριμένων φαρμάκων-σε κάποιες χώρες του εξωτερικού μάλιστα απαιτείται και σχετική πιστοποίηση, δεν θυμάμαι τι ισχύει εδώ.

Τα έχω δει και εγώ αυτά σε ιδιωτικά Ιατρεία και μου έχουν κάνει εντύπωση.
Όταν γίνει η στραβή όμως ποιός θα το αντιμετωπίσει, ο... γαστρεντερολόγος ; Δεν νομίζω, εκτός κι αν έχει κάποιον αναισθησιολόγο δίπλα.

Έχουν γίνει στραβές ακόμα και σε νοσοκομειακό περιβάλλον, και συνήθως καλούν, ποιούς άλλους, τους χειρουργούς...