Γενικά > Νομικά θέματα

Πρώτη φορά καταδίκη για θάνατο από αμίαντο.

(1/1)

Argirios Argiriou:
ΕΘΝΟΣ, 01/02/2009,
του Αλ. Αυλωνίτη.


Η ελληνική Δικαιοσύνη, με απόφαση-σταθμό επιδικάζει αποζημίωση 600.000 ευρώ στους συγγενείς εργαζομένου που ασθένησε βαριά και έχασε τη ζωή του, γιατί στον χώρο εργασίας εισέπνεε αμίαντο.

Την παντελή έλλειψη μέτρων προστασίας για ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων τιμωρεί η ελληνική Δικαιοσύνη, και με απόφαση-σταθμό επιδικάζει αποζημίωση-μαμούθ ύψους 600.000 ευρώ στους συγγενείς εργαζομένου που ασθένησε βαριά και έχασε τη ζωή του, γιατί στον χώρο εργασίας εισέπνεε αμίαντο που είναι καρκινογόνος.

Η δικαστική απόφαση αναγνωρίζει υποχρέωση του εργοδότη για χρηματική ικανοποίηση των συγγενών του άτυχου εργαζομένου, προκειμένου να αποκαταστήσει την ψυχική οδύνη τους, αφού δέχεται προηγουμένως ότι δεν είχαν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα προστασίας και ενημέρωσης των εργαζομένων για τον κίνδυνο στον οποίο ήταν εκτεθειμένοι.

Ετσι ανοίγει ο δρόμος για υποβολή πολλών παρόμοιων αγωγών αποζημίωσης από τα ίδια τα πρόσωπα που έχουν ασθενήσει (ή από συγγενείς τους σε περίπτωση θανάτου), εξαιτίας της έκθεσής τους σε κίνδυνο υγείας, όπως συμβαίνει με την περίπτωση του αμιάντου, που δυστυχώς συναντάται πολύ συχνά και σε διάφορες κατασκευές (ακόμα και σε σχολεία), οι οποίες γι αυτό τον λόγο «ξηλώνονται» τα τελευταία χρόνια.

«Γράμμα κενό»

Αξίζει να σημειωθεί ότι το προστατευτικό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο, όπως αποδεικνύεται, παραμένει «γράμμα κενό», έχει θεσπιστεί εδώ και 20 χρόνια, χωρίς να αξιοποιηθεί από την εργοδότρια εταιρεία, ενώ ο εργαζόμενος παρέμεινε εκτεθειμένος στον κίνδυνο για την υγεία του μολονότι απαγορεύθηκε προ 10ετίας ρητώς η χρήση υλικών με αμίαντο στην εργασία του.

Το δικαστήριο, αναγνωρίζοντας την υπαιτιότητα του εργοδότη, έκανε δεκτή την αγωγή που υπέβαλε ο δικηγόρος Δ. Καλαμίδας ύστερα από σχετική γνωμάτευση του καθηγητή Αλ. Μητρόπουλου και επεδίκασε αποζημίωση 600.000 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους, επιβάλλοντας την άμεση καταβολή 300.000 ευρώ.

Ο εργαζόμενος απασχολήθηκε από το 1983 έως το 2006 (στην ΕΑΣ, στον ΟΑΣΑ και στην ΕΘΕΛ) στις αστικές συγκοινωνίες ως τεχνίτης των λεωφορείων. Συγκεκριμένα απασχολήθηκε στο αμαξοστάσιο του Βοτανικού, με κύριο αντικείμενο τον καθαρισμό των φρένων των λεωφορείων, στα οποία υπήρχε όμως αμίαντος, που είναι επιβλαβής για την υγεία και μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατες ασθένειες σε όσους διαμένουν ή εργάζονται σε χώρους όπου μπορεί να εισπνέουν ίνες αμιάντου. Τέτοιες ασθένειες μπορεί να είναι η αμιάντωση, καρκίνος των βρόγχων και των πνευμόνων, του γαστρεντερικού συστήματος κ.λπ.

«Δρα προληπτικά»

Τη σημασία της δικαστικής απόφασης υπογράμμισε ο καθηγητής Πανεπιστημίου, Αλ. Μητρόπουλος, τονίζοντας ότι δημιουργεί νέα θετικά δεδομένα για την υγιεινή και ασφάλεια στον χώρο εργασίας (κατ εφαρμογή του ελληνικού δικαίου), ενώ ταυτόχρονα δρα προληπτικά και παιδαγωγικά.

Επισημαίνοντας ότι, εφόσον υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ των ζημιογόνων συνθηκών εργασίας και της θανατηφόρας ασθένειας, οι συγγενείς του εργαζομένου δικαιούνται χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, ο καθηγητής προσέθεσε ότι όλες οι παραγωγικές μέθοδοι αγαθών και οι χώροι εργασίας -κυρίως των δημοσίων και κοινωφελών επιχειρήσεων που πρέπει να δίνουν το παράδειγμα στον ιδιωτικό τομέα- είναι αναγκαίο να πληρούν τις ύψιστες προδιαγραφές υγιεινής εργασίας και ασφάλειας.

Η επιχείρηση ενώ γνώριζε δεν έλαβε μέτρα προστασίας

Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, η εργοδότρια εταιρεία όφειλε να είχε πάρει προστατευτικά μέτρα και προφυλάξεις (κατά το ΠΔ 70/88), με μέτρηση του αμιάντου στον αέρα, περιορισμό της σκόνης με υγρές μεθόδους, ενημέρωση των εργαζομένων για τους κινδύνους από την έκθεση, κατάλληλο ατομικό, προστατευτικό εξοπλισμό και ενδύματα, επίβλεψη της υγείας από τον αρμόδιο ιατρό εργασίας της επιχείρησης κ.λπ.

Ωστόσο, αν και η εργοδότρια εταιρεία (και με τις τρεις μορφές λειτουργίας της) γνώριζε τις επιβλαβείς επιδράσεις του αμιάντου, δεν ενημέρωσε τους εργαζομένους που ήταν εκτεθειμένοι στις ίνες του αμιάντου που αιωρούνταν σε μεγάλες ποσότητες στους χώρους του εργοστασίου -όπως προέκυψε από καταθέσεις και ένορκες βεβαιώσεις που προσκόμισε ο δικηγόρος Δ. Καλαμίδας- ενώ δεν ελήφθησαν μέτρα προστασίας, όπως μηχανοποίηση, αυτοματισμός, χρήση κλειστών κυκλωμάτων στην παραγωγική διαδικασία με τοπικά συστήματα εξαερισμού, περισυλλογή και απομάκρυνση της αμιαντούχου σκόνης, τακτικές μετρήσεις, ειδική προσωπίδα, προστατευτική ενδυμασία, παρακολούθηση από πνευμονολόγο.

Την άνοιξη του 2005 ο εργαζόμενος ασθένησε βαριά και ταλαιπωρήθηκε επί ενάμιση χρόνο από μια μορφή καρκίνου του πνεύμονα, μέχρις ότου κατέληξε...

Το Πρωτοδικείο Αθήνας (169/09) δέχτηκε ότι προκύπτει σαφώς ο αιτιώδης σύνδεσμος ανάμεσα στις συνθήκες εργασίας με καθημερινή εισπνοή αμιάντου στο αμαξοστάσιο και στην πρόκληση της θανατηφόρας ασθένειας. Επίσης δέχτηκε ότι αποδείχθηκε και η υπαιτιότητα των εργοδοτριών εταιρειών στην πρόκληση της θανατηφόρας βλάβης, αφού, παρόλο που γνώριζαν τους κινδύνους για την υγεία, παρέλειψαν να λάβουν τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων. Μάλιστα το δικαστήριο έλαβε υπόψη του ότι με υπουργική απόφαση του 1999 είχε απαγορευθεί η χρήση αμιάντου στο σύστημα πέδησης των οχημάτων και είχε απαγορευθεί η παραγωγή, πώληση και τοποθέτηση φρένων με αμίαντο. Εντούτοις ο εκλιπών εξακολούθησε να εργάζεται και στο μεταγενέστερο χρονικό διάστημα υπό τις επικίνδυνες συνθήκες καθημερινής εισπνοής αμιάντου.




Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων