Non-medical prescribing versus medical prescribing

[Denominator]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Non-medical prescribing versus medical prescribing for acute and chronic disease management in primary and secondary care.
Weeks G1, George J, Maclure K, Stewart D. Cochrane Database Syst Rev. 2016 Nov 22;11:CD011227.

Abstract

BACKGROUND:
A range of health workforce strategies are needed to address health service demands in low-, middle- and high-income countries. Non-medical prescribing involves nurses, pharmacists, allied health professionals, and physician assistants substituting for doctors in a prescribing role, and this is one approach to improve access to medicines.

OBJECTIVES:
To assess clinical, patient-reported, and resource use outcomes of non-medical prescribing for managing acute and chronic health conditions in primary and secondary care settings compared with medical prescribing (usual care).

SEARCH METHODS:
We searched databases including CENTRAL, MEDLINE, Embase, and five other databases on 19 July 2016. We also searched the grey literature and handsearched bibliographies of relevant papers and publications.

SELECTION CRITERIA:
Randomised controlled trials (RCTs), cluster-RCTs, controlled before-and-after (CBA) studies (with at least two intervention and two control sites) and interrupted time series analysis (with at least three observations before and after the intervention) comparing: 1. non-medical prescribing versus medical prescribing in acute care; 2. non-medical prescribing versus medical prescribing in chronic care; 3. non-medical prescribing versus medical prescribing in secondary care; 4 non-medical prescribing versus medical prescribing in primary care; 5. comparisons between different non-medical prescriber groups; and 6. non-medical healthcare providers with formal prescribing training versus those without formal prescribing training.

DATA COLLECTION AND ANALYSIS:
We used standard methodological procedures expected by Cochrane. Two review authors independently reviewed studies for inclusion, extracted data, and assessed study quality with discrepancies resolved by discussion. Two review authors independently assessed risk of bias for the included studies according to EPOC criteria. We undertook meta-analyses using the fixed-effect model where studies were examining the same treatment effect and to account for small sample sizes. We compared outcomes to a random-effects model where clinical or statistical heterogeneity existed.

MAIN RESULTS:
We included 46 studies (37,337 participants); non-medical prescribing was undertaken by nurses in 26 studies and pharmacists in 20 studies. In 45 studies non-medical prescribing as a component of care was compared with usual care medical prescribing. A further study compared nurse prescribing supported by guidelines with usual nurse prescribing care. No studies were found with non-medical prescribing being undertaken by other health professionals. The education requirement for non-medical prescribing varied with country and location.A meta-analysis of surrogate markers of chronic disease (systolic blood pressure, glycated haemoglobin, and low-density lipoprotein) showed positive intervention group effects. There was a moderate-certainty of evidence for studies of blood pressure at 12 months (mean difference (MD) -5.31 mmHg, 95% confidence interval (CI) -6.46 to -4.16; 12 studies, 4229 participants) and low-density lipoprotein (MD -0.21, 95% CI -0.29 to -0.14; 7 studies, 1469 participants); we downgraded the certainty of evidence from high due to considerations of serious inconsistency (considerable heterogeneity), multifaceted interventions, and variable prescribing autonomy. A high-certainty of evidence existed for comparative studies of glycated haemoglobin management at 12 months (MD -0.62, 95% CI -0.85 to -0.38; 6 studies, 775 participants). While there appeared little difference in medication adherence across studies, a meta-analysis of continuous outcome data from four studies showed an effect favouring patient adherence in the non-medical prescribing group (MD 0.15, 95% CI 0.00 to 0.30; 4 studies, 700 participants). We downgraded the certainty of evidence for adherence to moderate due to the serious risk of performance bias. While little difference was seen in patient-related adverse events between treatment groups, we downgraded the certainty of evidence to low due to indirectness, as the range of adverse events may not be related to the intervention and selective reporting failed to adequately report adverse events in many studies.Patients were generally satisfied with non-medical prescriber care (14 studies, 7514 participants). We downgraded the certainty of evidence from high to moderate due to indirectness, in that satisfaction with the prescribing component of care was only addressed in one study, and there was variability of satisfaction measures with little use of validated tools. A meta-analysis of health-related quality of life scores (SF-12 and SF-36) found a difference favouring usual care for the physical component score (MD 1.17, 95% CI 0.16 to 2.17), but not the mental component score (MD 0.58, 95% CI -0.40 to 1.55). However, the quality of life measurement may more appropriately reflect composite care rather than the prescribing component of care, and for this reason we downgraded the certainty of evidence to moderate due to indirectness of the measure of effect. A wide variety of resource use measures were reported across studies with little difference between groups for hospitalisations, emergency department visits, and outpatient visits. In the majority of studies reporting medication use, non-medical prescribers prescribed more drugs, intensified drug doses, and used a greater variety of drugs compared to usual care medical prescribers.The risk of bias across studies was generally low for selection bias (random sequence generation), detection bias (blinding of outcome assessment), attrition bias (incomplete outcome data), and reporting bias (selective reporting). There was an unclear risk of selection bias (allocation concealment) and for other biases. A high risk of performance bias (blinding of participants and personnel) existed.

AUTHORS' CONCLUSIONS:
The findings suggest that non-medical prescribers, practising with varying but high levels of prescribing autonomy, in a range of settings, were as effective as usual care medical prescribers. Non-medical prescribers can deliver comparable outcomes for systolic blood pressure, glycated haemoglobin, low-density lipoprotein, medication adherence, patient satisfaction, and health-related quality of life. It was difficult to determine the impact of non-medical prescribing compared to medical prescribing for adverse events and resource use outcomes due to the inconsistency and variability in reporting across studies. Future efforts should be directed towards more rigorous studies that can clearly identify the clinical, patient-reported, resource use, and economic outcomes of non-medical prescribing, in both high-income and low-income countries.

PMID: 27873322 - DOI: 10.1002/14651858.CD011227.pub2
[PubMed - indexed for MEDLINE]

[samsok]

It was difficult to determine the impact of non-medical prescribing compared to medical prescribing for adverse events
εδώ βρίσκεται ομως κρυμμένο το σημαντικό μυστικό...δεν είναι δύσκολο να ξέρεις πχ με ποια σειρά θα πρέπει να κάνεις τα βήματα της θεραπείας πχ υπέρτασης ή διαβήτη (υπάρχουν ενα σωρο αλγόριθμοι στο διαδίκτυο) το δύσκολο ειναι ομως να πετύχεις το βέλτιστο αποτέλεσμα  ΧΩΡΙΣ να βλάψεις τον ασθενή (περιτο βέβαια να αναφέρω οτι η σωστη θεραπεία προϋποθέτει μια σωστή διάγνωση και εδω δεν μπορω να καταλάβω τι ακριβώς μελέτησαν οι κύριοι,ιδιαίτερα στα οξέα περιστατικά)

[Denominator]

It was difficult to determine the impact of non-medical prescribing compared to medical prescribing for adverse events
εδώ βρίσκεται ομως κρυμμένο το σημαντικό μυστικό...δεν είναι δύσκολο να ξέρεις πχ με ποια σειρά θα πρέπει να κάνεις τα βήματα της θεραπείας πχ υπέρτασης ή διαβήτη (υπάρχουν ενα σωρο αλγόριθμοι στο διαδίκτυο) το δύσκολο ειναι ομως να πετύχεις το βέλτιστο αποτέλεσμα  ΧΩΡΙΣ να βλάψεις τον ασθενή (περιτο βέβαια να αναφέρω οτι η σωστη θεραπεία προϋποθέτει μια σωστή διάγνωση και εδω δεν μπορω να καταλάβω τι ακριβώς μελέτησαν οι κύριοι,ιδιαίτερα στα οξέα περιστατικά)

Τι μελέτησαν...
Προφανώς αν δικαιολογείται να αντικατασταθούν οι ιατροί-συνταγογράφοι με μη-ιατρούς συνταγογράφους...
Θυμίζει κάτι αυτό;

[samsok]

εδώ είμαστε πολυ μπροστά και το έχουμε κάνει ήδη πράξη  και χωρίς μελέτες....... γατάκια ε γατάκια !

[pzogr]

Πήγε ο Λουράντος στην Αυστραλία; 

[Ορθοπαιδικός]

Παρόμοιο θέμα (οικονομικό - χωρίς καθόλου prescribing):

 ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΚΟΛΕΓΙΟ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ  Εξίσου ισχυρές με τα αντιυπερτασικά χάπια αποδεικνύονται οι e-συμβουλές για τη μείωση της πίεσης

Οι στοχευμένες συμβουλές μέσα από το διαδίκτυο αποδεικνύονται το ίδιο αποτελεσματικές με τα αντιυπερτασικά δισκία στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, όπως δείχνει μελέτη που έγινε σε ανθρώπους με υπέρταση και τα αποτελέσματα της παρουσιάστηκαν στο συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας, στην Ουάσιγκτον.

Η ιδέα των ερευνητών ήταν να αξιολογήσουν τη συμβουλευτική «αγωγή» για αλλαγές στον τρόπο ζωής των συμμετεχόντων, η οποία περνούσε σ’ αυτούς μέσω του διαδικτύου, ως υπενθύμιση στους υπολογιστές, τα τάμπλετς ή τα έξυπνα τηλέφωνα τους. Πρόκειται για μια μελέτη που στόχευσε στην online συμπεριφορική παρέμβαση, με στόχο να μειωθεί η υψηλή αρτηριακή πίεση.

Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες , η «μεγάλη»- συστολική πίεση μειώθηκε κατά 10 mmHg στη μία ομάδα των υπερτασικών, σε σύγκριση με τα 6 mmHg μείωση που καταγράφηκε σε εκείνους που ακολούθησαν άλλου είδους διαδικτυακές παρεμβάσεις για να πειστούν να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους και να βελτιώσουν τις τιμές της πίεσης τους.

«Αυτή είναι μια στατιστικά σημαντική διαφορά που μας δείχνει ότι η ηλεκτρονική συμβουλευτική παρέμβαση (e-συμβουλευτική) , έχει παρόμοια δράση με την προσθήκη ενός αντιυπερτασικού δισκίου», επισημαίνει ο επικεφαλής της μελέτης Ρόμπερτ Νόλαν από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, ο οποίος συμπληρώνει ότι «οι παρεμβάσεις αυτές μέσω των νέων τεχνολογιών θα πρέπει να λειτουργήσουν συμπληρωματικά στις υπάρχουσες θεραπείες, με σκοπό την καλύτερη ρύθμιση των υπερτασικών ασθενών».

Στη μελέτη συμμετείχαν 264 άνδρες και γυναίκες, με μέσο όρο ηλικίας τα 57.5 χρόνια Οι περισσότεροι ήταν στο πρώτο στάδιο της υπέρτασης και είχαν οριακά τιμές υψηλότερες από 140/90 mmHg. Μια μικρή ομάδα 39 συμμετεχόντων (15%) , ήταν στο στάδιο 2 της υπέρτασης ( 160/100 mmHg). Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό όσων πήραν μέρος στη μελέτη, το 83% λάμβαναν κάποιο αντιυπερτασικό σκεύασμα για να μειώσουν την πίεση στο αίμα τους.
 
Όσοι συμμετείχαν στη μελέτη ακολουθούσαν την ιστοσελίδα «Καρδιά και Εγκεφαλικό» της ιατρικής εταιρείας του Καναδά και χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, από τις οποίες η μία ακολούθησε την e-συμβουλευτική. Οι ομάδες έπαιρναν ηλεκτρονικά μηνύματα σε εβδομαδιαία βάση για τέσσερις μήνες και κάθε μήνα για τις τελευταίες τέσσερις μήνες του ενός χρόνου που διήρκεσε η μελέτη.

Τα e-mail για να την e-συμβουλευτική ομάδα, περιείχαν συνδέσμους με online πολυμέσα και διαδραστικά εργαλεία, με στόχο να αυξήσουν το κίνητρο και τις δεξιότητες των συμμετεχόντων για να ξεκινήσουν μια πιο υγιεινή ζωή. Συχνά υπήρχαν μικρά βίντεο, στα οποία, άλλοι υπερτασικοί ασθενείς μοιράζονταν τις εμπειρίες τους και την προσπάθεια που κάνουν για να μειώσουν τις τιμές της πίεσης, με δίαιτα και άσκηση. «Φέραμε τους ανθρώπους αυτούς, πρόσωπο με πρόσωπο με το πρόβλημα και τους δώσαμε λύσεις που βασίζονται σε επιστημονική γνώση των τελευταίων 60 χρόνων», τόνισαν οι ερευνητές.
 
Στο τέλος της μελέτης, οι επιστήμονες εκτός από τη μείωση κατά 10 mmHg της συστολικής (μεγάλης) αρτηριακής πίεσης, είδαν στην ομάδα που ακολούθησε την e- συμβουλευτική και άλλες αλλαγές στον τρόπο ζωής. Περισσότερα βήματα κάθε μέρα (τουλάχιστον 1.200). Πάντως, η κατανάλωση 8 μικρομερίδων φρούτων και λαχανικών ημερησίως ήταν μια θετική εξέλιξη που φάνηκε να συμβαίνει και στις δύο ομάδες.
 
«Οι συμμετέχοντες ταυτίστηκαν κατά κάποιο τρόπο με τους χαρακτήρες που έβλεπαν στα βίντεο και αυτό ήταν ένα μεγάλο κίνητρο για να επιτύχουν την αλλαγή της συμπεριφοράς τους» είπε ο Νόλαν και επισήμανε ότι θα πρέπει «να χρησιμοποιήσουμε θετικά αυτή τη δύναμη που ασκούν οι ασθενείς. Να γίνει ένα πολύ ισχυρό εργαλείο για την αλλαγή συμπεριφοράς» των ανθρώπων με υπέρταση.



Πηγή: Εξίσου ισχυρές με τα αντιυπερτασικά χάπια αποδεικνύονται οι e-συμβουλές για τη μείωση της πίεσης | iefimerida.gr Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος