Αγαπητέ Αδαμάντιε είπα και πάλι ότι ήταν μία τοπική προσπάθεια. Δεν μπορεί να γενικευτεί, γι' αυτό δεν θέλω να αναλύσω σημείο προς σημείο τις απορίες σου.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων θα πώ μόνο τούτα:
Στι στην λίστα αυτή δεν περιλαμβάνεται ο "ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός" γιατί είχε προχωρήσει άλλο πρόγραμμα κατ' ευθείαν από το ΠεΣΥΠ για την προμήθειά του και δεν ενέπλεκε καθόλου τα νοσοκομεία για να τους ζητά να ενεργήσουν, γι' αυτό και δεν εμφανίζονται εδώ.
Όσο για τις ποσότητες, είναι σε μονάδες δραστικών σκευασμάτων (αμπούλες, χάπια κ.λ.π) και το αν είναι πολλά ή λίγα είναι μία άλλη περίπτωση.
Ρώτα όμως πόσοι κρατούν όλα αυτά στην τσάντα τους όταν πάνε μία επίσκεψη (έστω και ένα από κάθε είδος) και μετά θα καταλάβεις γιατί η προσπάθεια στόχευε στο να ανεβούμε ένα -ένα τα σκαλιά.
Όσο για τα παιδιατρικά, μη ξεχνάς ότι οι αγροτικοί δεν αποτολμούν να κάνουν χρήση παιδιατρικών γι΄ αυτό και δεν είχε καταγραφτεί ως "επιβεβλημένο"
Όσο για τα γραφεία και τις καρέκλες θα σου πώ μόνο ένα παράδειγμα:
Σε μία επίσκεψη σε κοινοτικό χώρο που παραχωρούσε ένα δωμάτιο στο ιατρείο, είχαν αλλάξει την επίπλωση στο γραφείο του Γραμματέα. Καινούρια δερμάτινα αναπαυτικά καθίσματα, ιλουστρασιόν γραφείο και βιβλιοθήκες, κ.λ.π. Ακριβώς το επόμενο δωμάτιο ήταν το ιατρείο με καρέκλα με ξύλο-ψάθα, από κείνες τις μουσικές των καφενείων, ξεχαρβαλωμένη, γραφείο από κείνα τα ξύλινα που τα ξέχασε ο θεός, εξεταστικό κρεβάτι και πάλι ξύλινη (από εκείνα με το μεταλλικό παπουτσάκι στη βάση του ποδιού σε άθλιο χάλι.
Και ΄'όμως, όλο αυτό -σε αντίθεση μάλιστα με τη χλιδή του γραμματέα, ήταν "φυσικό" και "αποδεκτό" για τους εμπλεκόμενους.
Αυτά είχε υπ' όψιν η επιτροπή εκείνη και έκανε προσπάθεια να κάνει παρεμβάσεις με μέτρο τις δυνατότητες και τα υφιστάμενα δεδομένα.
Το σχέδιο μάλιστα προέβλεπε επικαιροποίηση των οδηγιών ανά εξάμηνο, προκειμένου να προσαρμόζονται στα δεδομένα και την εξοικείωση των αποδεκτών.
Επιμένω. Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Μη σε ξενίζει λοιπόν.
Υ.Γ. Είμαι συνήθως μακριά από τεχνολογίες αιχμής. Αλλιώς θα σου επισύναπτα ένα διάγραμμα με το τι διέθεταν τότε τα Π.Ι. κατά το χρόνο της καταγραφής. Μία ντροπή, ακόμη και για αναπτυσσόμενες χώρες.