Εξωσωματική, με κάθε κόστος...

[Argirios Argiriou]

Καθημερινή, 25/03/2010.

Πολλά ζευγάρια την επιλέγουν, ξανά και ξανά αν χρειαστεί,
καταφεύγοντας ακόμη και στον δανεισμό.
 
Της Ιωαννας Φωτιαδη

«Ψάχνω ενέσεις και σας εκλιπαρώ για βοήθεια», γράφει μια γυναίκα σε διαδικτυακό φόρουμ ανταλλαγής φαρμάκων για τεχνητή γονιμοποίηση. Η κοπέλα χρειάζεται τρία κουτιά ενέσεις των 589 ευρώ για την 5η της προσπάθεια, αλλά έχει μείνει «ταπί». Ετσι, ξεκινάει ένα ηλεκτρονικό αλισβερίσι με εναπομείνασες ενέσεις που όσες «πέτυχαν» χαρίζουν μαζί με ευχές σε όσες ακόμη «προσπαθούν». Πεταλούδες, νεράιδες, Παναγίτσες, πελαργοί και πολλά βρέφη εικονογραφούν τη συζήτηση που μαίνεται ανά την Ελλάδα, καθώς 12.000 - 15.000 εξωσωματικές γίνονται κάθε χρόνο στη χώρα μας.

«Πέρυσι σημειώθηκε κάμψη 10% λόγω κρίσης», σημειώνει στην «Κ» ο κ. Μιχ. Πελεκάνος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Εμβρυολόγων. Λογικό, αφού η τιμή κάθε εξωσωματικής κυμαίνεται στα 3.000 ευρώ χωρίς τα φάρμακα. «Το ΙΚΑ, όπως και τα περισσότερα ταμεία, σου καλύπτουν μόνο το ποσό των 350 ευρώ τη φορά, αλλά μόνο για τέσσερις προσπάθειες, καθώς και κάποια από τα φάρμακα», εξηγεί η κ. Κωνσταντίνα Δελημήτρου, συγγραφέας και blogger που ασχολείται με το θέμα. «Απαιτείται βέβαια έγκριση από την αντίστοιχη επιτροπή». Ως εκ τούτου, πολλά ζευγάρια «στριμώχνονται». «Εχουμε να πάμε διακοπές επτά χρόνια», λέει στην «Κ» ο 42χρονος Νικηφόρος, ενώ ταΐζει την ολίγων ημερών κόρη του. «Πολλοί φίλοι έχουν πάρει δάνειο χωρίς ακόμα να έχουν «αποτελέσματα»».

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 300.000 υπογόνιμα ζευγάρια στην Ελλάδα. Ωστόσο, η τεχνητή γονιμοποίηση τείνει να μετατραπεί σε μόδα, την οποία ακολουθούν πιστά τα ανδρόγυνα ανεξάρτητα από το ιστορικό τους. «Ζούμε στην εποχή της ταχύτητας, τα θέλουμε όλα εδώ και τώρα», λέει στην «Κ» ο γυναικολόγος - μαιευτήρας κ. Δημ. Μπρούζος, «τα ζευγάρια προσδοκούν μια άμεση εγκυμοσύνη αμέσως μετά τον γάμο».

Ποσοστό επιτυχίας 40%

Μερικά πράγματα, όμως, θέλουν τον χρόνο τους. «Για να θεωρήσουμε ότι ένα ζευγάρι αντιμετωπίζει πρόβλημα, θα πρέπει να έχει περάσει ένα διάστημα 14 μηνών με πολύ τακτικές σεξουαλικές επαφές», λέει ο κ. Μπρούζος. Το ποσοστό επιτυχίας είναι περίπου 40%, «κάτι που δείχνει ότι πολλές γυναίκες τελικά θα μπορούσαν να έχουν τεκνοποιήσει και φυσιολογικά». Οι παράγοντες που μειώνουν τη γονιμότητα των ζευγαριών είναι πολλοί, με πιο βασικό την ηλικία. Αποτελεί, όμως, μια συνειδητή απόφαση; «Σε πολλές περιπτώσεις οι γυναίκες επιδιώκουν μια εγκυμοσύνη για κοινωνικούς λόγους, χωρίς να είναι έτοιμες ή να το θέλουν πραγματικά», σχολιάζει η κ. Δελημήτρου.

Η χορήγηση ορμονών

Προβληματισμό προκαλεί η χορήγηση ορμονών, δεδομένου ότι οι περισσότερες εγκυμοσύνες προκύπτουν ύστερα από πολλούς κύκλους εξωσωματικών. «Καμία έρευνα δεν έχει αποδείξει ότι οι ορμόνες για την αύξηση παραγωγής ωαρίων είναι επικίνδυνες», δηλώνει σε επίμονη ερώτηση της «Κ» ο κ. Β. Μπαλτατζής, καθηγητής Μαιευτικής και Ανθρώπινης Αναπαραγωγής στο ΑΠΘ, «αντίθετα η υπογονιμότητα έχει κατηγορηθεί για εμφάνιση ειδών καρκίνου». Ωστόσο, πολλές γυναίκες που πέρασαν από Κέντρα Τεχνητής Γονιμοποίησης μιλούν για παρατυπίες. «Για να κρατήσουν υψηλά τα ποσοστά επιτυχίας, χορηγούν υπερβολικά πολλές ορμόνες», αναφέρει η κ. Δελημήτρου. «Κανόνας μου είναι να διασταυρώνω ό, τι ακούω, γιατί δυστυχώς η βιομηχανία εξωσωματικής είναι γεγονός».



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

29/05/2016 Καθημερινή
Συνέντευξη στην Ασπασία Δασκαλοπούλου.

Aπό τη γενετική μέχρι την ψηφιακή τεχνολογία, οι εφευρέσεις των ανθρώπων έχουν φέρει επανάσταση στη ζωή μας. Ωστόσο, οι ίδιες επιστημονικές ανακαλύψεις έρχονται συχνά χέρι-χέρι με σειρά «παρενεργειών» που τη στιγμή του «Εύρηκα» ήταν δύσκολο να προβλεφθούν. Η ίδια επιστήμη, η γενετική, η οποία μας επιτρέπει σήμερα την εξέταση των εμβρύων για γενετικές ανωμαλίες και τη διαλογή τους, είναι εκείνη που έκανε δυνατή και τη ναζιστική ευγονική. Τέτοιες ανεπιθύμητες δράσεις έχει βάλει στο στόχαστρο ο λόρδος Ρόμπερτ Γουίνστον, καθηγητής Επιστήμης και Κοινωνίας και ομότιμος καθηγητής Επιστημών της Γονιμότητας στο Imperial College London, o οποίος με τις ανακαλύψεις του έφερε επανάσταση στην αναπαραγωγική ιατρική και ειδικά στην εξωσωματική γονιμοποίηση.

Ως μέλος της Βουλής των Λόρδων του Βρετανικού Κοινοβουλίου, ο δρ Γουίνστον έχει υπάρξει πρωτοπόρος στην επικοινωνία της επιστήμης και θεωρεί την ενημέρωση και την εκπαίδευση σε επιστημονικά ζητήματα δικαίωμα και υποχρέωση κάθε πολίτη μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Ο λόρδος Γουίνστον μίλησε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό στο πλαίσιο του φεστιβάλ επιστήμης Athens Science Festival 2016 και ξεδίπλωσε τις ανησυχίες του για το πώς το ανθρώπινο είδος χρησιμοποιεί τις ίδιες του τις ανακαλύψεις.

– Στην περίπτωση της τεχνικής της εξωσωματικής γονιμοποίησης ποια είναι «ανεπιθύμητη δράση»;

– Στην Ελλάδα, όπως και στη Βρετανία, η εξωσωματική γονιμοποίηση αποτελεί μια τεράστια αγορά και τη λαμβάνουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι από αυτούς που πραγματικά την έχουν ανάγκη. Το μέγεθος της απόγνωσης σπρώχνει πάρα πολλούς ανθρώπους στην αναζήτηση μιας λύσης. Αυτό έχει αποτέλεσμα η εξωσωματική γονιμοποίηση να καταλήγει να είναι μια τεχνική αγοραπωλησίας, η οποία χρησιμοποιείται μαζικά και αδιακρίτως.

Πραγματικά πιστεύω ότι κάτι τέτοιο είναι καταστροφικό. Θα μπορούσαμε να το είχαμε αποτρέψει ή να το είχαμε προβλέψει; Iσως ναι, αλλά μόνο εάν είχαμε πατεντάρει τις διαφορετικές τεχνικές. Oμως κάτι τέτοιο δεν έγινε. Δεν μπορεί κανείς να ελέγξει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με το οποίο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την τεχνολογία και συνήθως οι κανονισμοί δεν φέρνουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Είναι προτιμότερο να καθιερώνονται υπεύθυνες συμπεριφορές. Και γι’ αυτό τον λόγο επιμένω πως η εκπαίδευση είναι πιο σημαντική από τους κανονισμούς. Παρόλα αυτά, η εξωσωματική γονιμοποίηση έχει φέρει στον κόσμο έξι εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως. Αυτό αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να διαθέσουν μέχρι και το τελευταίο τους ευρώ για να τεκνοποιήσουν.

Για... την επόμενη γενιά

– Γιατί οι άνθρωποι έχουμε τέτοια λαχτάρα για αναπαραγωγή;

– Δεν είναι κάτι ορθολογιστικό. Είναι γονιδιακό· είμαστε γενετικά προγραμματισμένοι για να παράγουμε την επόμενη γενιά. Η ανικανότητα αναπαραγωγής φέρνει τεράστια δυστυχία, τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες. Είναι συχνό οι σχέσεις να διαλύονται· οι γυναίκες να χάνουν το ενδιαφέρον τους για σεξουαλική επαφή, να παύουν να έχουν οργασμό, να πέφτει η αυτοεκτίμησή τους, να αυτοκατηγορούνται χωρίς λόγο, να νιώθουν αγωνία και ενοχή· οι άνδρες να γίνονται βίαιοι και να παθαίνουν κατάθλιψη. Αυτός ήταν και ο πρωταρχικός λόγος που με ώθησε να ασχοληθώ με αυτό τον τομέα. Oχι γιατί θεωρούσα την εξωσωματική γονιμοποίηση ενδιαφέρουσα, αλλά γιατί ως νέος ειδικευόμενος γιατρός έβλεπα γύρω μου ανθρώπινη δυστυχία, η οποία δεν λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη από τους γιατρούς συναδέλφους μου.

– Ποιος είναι ο λόγος που τόσες πολλές εξωσωματικές γονιμοποιήσεις αποτυγχάνουν;

– Σίγουρα ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπινων εμβρύων φέρουν γενετικές ανωμαλίες. Oμως υπάρχουν και πολλοί ακόμα λόγοι. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την εξωσωματική γονιμοποίηση ως την απόλυτη λύση. Καθημερινά λαμβάνω ηλεκτρονικά μηνύματα από γυναίκες από όλο τον κόσμο που με ρωτούν γιατί δεν έμειναν έγκυες. Ωστόσο, η πραγματική πιθανότητα σύλληψης κατά τη διάρκεια ενός κύκλου είναι περίπου 26%, αυτό είναι όλο. Οπότε υπάρχει το ενδεχόμενο μια γυναίκα να μη μείνει έγκυος μετά τρεις κύκλους εξωσωματικής. Βέβαια οι κλινικές διαφημίζουν ότι η πιθανότητα σύλληψης φτάνει το 50% ή το 70%, αλλά κάτι τέτοιο το ισχυρίζονται, επιλέγοντας συγκεκριμένα άτομα. Σε σύγκριση με άλλα θηλαστικά, οι άνθρωποι τελικά είμαστε εξαιρετικά στείροι. Σε έρευνα που είχε γίνει παλιότερα στη Βρετανία βρέθηκε ότι η κατά μέσο όρο πιθανότητα φυσιολογικής σύλληψης κατά τη διάρκεια ενός μήνα, χωρίς τη χρήση αντισύλληψης, είναι 22%. Από την ηλικία των 35 έως 36 ετών αυτό το ποσοστό αρχίζει σιγά-σιγά να πέφτει, ενώ από την ηλικία των 40 ετών η πτώση αυτή επιταχύνεται. Αναμφισβήτητα, κοιτάζοντας την εξέλιξη με δαρβινικούς όρους, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την ύπαρξη της έμμηνου ρύσεως, η οποία φαίνεται να αποτελεί ένα σημαντικό μειονέκτημα. Από τη μια προκαλεί μια μεγάλη απώλεια αίματος το οποίο είναι χρήσιμο για τον οργανισμό, και από την άλλη κάνει τις γυναίκες να αισθάνονται αδιαθεσία. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι είμαστε λιγότερο γόνιμοι, μιας και υπάρχει μόνο μια ημέρα του κύκλου που το ωάριο θα εμφυτευθεί στη μήτρα και μόνο μια ή δύο ημέρες που το ωάριο θα γονιμοποιηθεί. Τον υπόλοιπο μήνα μια γυναίκα είναι πλήρως αναποτελεσματική αναπαραγωγικά.

Ερευνα για τη δημιουργία οργάνων με σκοπό τη μεταμόσχευση

Σήμερα, ο δρ Γουίνστον, με την ερευνητική του ομάδα στο Imperial College London, αναζητεί λύση σε μια άλλη ιατρική ανάγκη, τη δημιουργία οργάνων για μεταμόσχευση. Συγκεκριμένα, προσπαθεί να τροποποιήσει γενετικά χοίρους ώστε να μπορούν να αναπτύξουν ανθρώπινα όργανα, όπως νεφρά, πνεύμονες, ήπατα, τα οποία δεν θα απορρίπτονται από το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. «Το ανοσοποιητικό μας σύστημα ελέγχεται κατά βάση από γονίδια, τα οποία παράγουν πρωτεΐνες που είναι μοναδικές στον κάθε άνθρωπο», εξηγεί ο λόρδος Γουίνστον. Ο ίδιος, όμως, μηχανισμός που προστατεύει τον οργανισμό από ανεπιθύμητους εισβολείς, οδηγεί και στην απόρριψη των μοσχευμάτων. «Αλλάζοντας τα γονίδια, θολώνουμε αυτές τις πρωτεΐνες, με αποτέλεσμα το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα να μην αναγνωρίζει τα μοσχεύματα ως ξένα». Μια τέτοια προοπτική θα μπορούσε να σώσει χιλιάδες ζωές. «Εάν σήμερα χρειαστεί κάποιος ένα μόσχευμα καρδιάς θα πρέπει να περιμένει πότε θα πεθάνει κάποιος από αυτοκινητικό δυστύχημα. Στη Βρετανία τέτοια μοσχεύματα δεν ξεπερνούν τα 100 τον χρόνο, ενώ στην πραγματικότητα υπάρχει ανάγκη για χιλιάδες», καταλήγει ο δρ Γουίνστον.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Καθημερινή, 25/03/2017
Πεννυ Μπουλουτζα.



Σε μια δύσκολη οικονομικά απόφαση έχει εξελιχθεί μέσα στην κρίση η υλοποίηση της επιθυμίας πολλών υπογόνιμων ζευγαριών να αυξήσουν τα μέλη της οικογένειάς τους. Ο αριθμός των κύκλων εξωσωματικής γονιμοποίησης που πραγματοποιούνται ετησίως στην Ελλάδα εκτιμάται ότι έχει μειωθεί κατά 40%-50% σε σχέση με πριν από μία οκταετία, ενώ ζευγάρια που είχαν «φυλάξει» στην κρυοσυντήρηση γονιμοποιημένα ωάρια, για μία επόμενη κύηση, ζητούν πλέον από τις μονάδες να τα καταστρέψουν. Την ίδια στιγμή υπάρχουν και περιπτώσεις ζευγαριών που προχωρούν σε μείωση της πολύδυμης κύησης –δηλαδή την επιλεκτική διακοπή ενός ή περισσότερων εμβρύων– καθώς δεν μπορούν για οικονομικούς λόγους να μεγαλώσουν περισσότερα του ενός παιδιά.

«Μου έτυχε πρόσφατα ένα ζευγάρι που ήθελε να μειώσει τη δίδυμη κύηση σε κύηση ενός εμβρύου. Μου έκανε φοβερή εντύπωση γιατί η γυναίκα ήταν άνω των 40 ετών. Οπως μου είπαν, αισθάνθηκαν ότι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να μεγαλώσουν δύο παιδιά. Είχαν υπολογίσει ότι τα χρήματα τούς έφταναν να μεγαλώσουν ένα παιδί», αναφέρει στην «Κ» ο γυναικολόγος μαιευτήρας, ειδικός στην εξωσωματική γονιμοποίηση και υπεύθυνος κλινικού προγράμματος της μονάδας υποβοηθούμενης αναπαραγωγής «Εμβρυογένεσις», δρ Μηνάς Μαστρομηνάς.

Και συνεχίζει, «βλέπουμε ζευγάρια τα οποία είχαν καταψύξει έμβρυα (γονιμοποιημένα ωάρια), να επικοινωνούν μαζί μας και να ζητούν να τα καταστρέψουμε, διότι αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να κάνουν άλλο παιδί. Τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε μία μαζική καταστροφή κατεψυγμένων γονιμοποιημένων ωαρίων κατόπιν αιτήματος των γονέων. Είναι πλέον περισσότερα τα ζευγάρια που αποφασίζουν ότι δεν θέλουν να κάνουν δεύτερο παιδί, σε σχέση με αυτά που έρχονται για εμφύτευση για δεύτερη κύηση».

Πριν από την οικονομική κρίση, εκτιμάται ότι στην Ελλάδα γίνονταν 15.000 κύκλοι εξωσωματικής γονιμοποίησης ετησίως. Το 2013, η μοναδική χρονιά με επίσημα στοιχεία που κατάφερε να συλλέξει η Εθνική Αρχή Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, πραγματοποιήθηκαν 12.750, ενώ σήμερα υπολογίζεται ότι ο αντίστοιχος αριθμός είναι μεταξύ 8.000-9.000. Πρόκειται για εκτίμηση από την εμπειρία των ίδιων των γιατρών, αλλά και από την κατανάλωση των ειδικών φαρμάκων που χορηγούνται και η οποία υπολογίζεται ότι έχει μειωθεί περίπου κατά 50%.

Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι το 5% των παιδιών που γεννιούνται είναι από εξωσωματική γονιμοποίηση. «Από αυτά ένα σημαντικό ποσοστό είναι πολύδυμα, κυρίως δίδυμα. Σήμερα εκτιμάται ότι περίπου το 20% των κυήσεων από εξωσωματική είναι πολύδυμες. Και αξίζει να σημειωθεί ότι στη φύση δίδυμη κύηση είναι μία στις 80 (1,2%) και τρίδυμη μία στις 8.000 (0,012%)», σημειώνει ο κ. Μαστρομηνάς. Που σημαίνει ότι η εφαρμογή της εξωσωματικής γονιμοποίησης έχει αυξήσει το ποσοστό των πολύδυμων τοκετών σε «μη φυσιολογικά» επίπεδα. Στο ΙΑΣΩ το ποσοστό των πολύδυμων κυήσεων στο σύνολο των τοκετών κυμαίνεται τα τελευταία τρία χρόνια μεταξύ 4,3% και 4,4%. Στο μαιευτήριο «Μητέρα», πέρυσι το 3,25% των τοκετών που πραγματοποιήθηκαν αφορούσε σε δίδυμα και το 0,04% σε τρίδυμα, ενώ το 2015 το 3,2% και το 0,038% των τοκετών ήταν δίδυμα και τρίδυμα αντίστοιχα. Σε πραγματικούς αριθμούς, πέρυσι στο «Μητέρα» οι τοκετοί διδύμων ήταν 159 και τριδύμων 2. Στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» οι τοκετοί σε δίδυμες κυήσεις ήταν πέρυσι 104 και σε τρίδυμες 6, και στο «Ελενα Βενιζέλου» 77 γυναίκες έφεραν στον κόσμο δίδυμα.

Από το 2014 και μετά, πάντως, διαφαίνεται μία μείωση κυρίως των τρίδυμων κυήσεων (στο «Μητέρα», από 14 το 2014, σε μόλις δύο το 2015 και δύο το 2016), η οποία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα όρια που θέσπισε η Εθνική Αρχή Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής στον αριθμό των γονιμοποιημένων ωαρίων που επιτρέπεται να μεταφερθούν στην υποψήφια μητέρα. Αλλωστε οι πολύδυμες κυήσεις θεωρούνται «επιπλοκή» της εξωσωματικής. Στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 η τάση ήταν να μεταφέρονται πολλά έμβρυα (γονιμοποιημένα ωάρια). Οι λόγοι ήταν η πίεση από τα ζευγάρια για άμεσα θετικό αποτέλεσμα και του μεγάλου ανταγωνισμού των μονάδων εξωσωματικής που ήθελαν να δείξουν υψηλά ποσοστά επιτυχίας. Στη συνέχεια όμως η πρακτική έδειξε ότι το αποτέλεσμα ήταν πολύδυμες κυήσεις που είχαν σοβαρές συνέπειες.

«Η πολύδυμη κύηση είναι υψηλού κινδύνου και έχει προβλήματα, όχι μόνο θνησιμότητας αλλά και νοσηρότητας των νεογνών», σημειώνει στην «Κ» ο πρόεδρος της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΕΑΙΥΑ), καθηγητής μαιευτικής-γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αριστείδης Αντσακλής. «Τα δίδυμα, τρίδυμα, τετράδυμα γεννιούνται πρόωρα και η προωρότητα είναι από τα χειρότερα προβλήματα που μπορεί να συμβούν στην κύηση και τον τοκετό. Ενα πρόωρο έχει μεγαλύτερη νοσηρότητα από ένα τελειόμηνο. Επομένως, όταν ένας πρόωρος τοκετός είναι προκλητός, γιατί εσείς προκαλέσατε μία τρίδυμη ή τετράδυμη κύηση, προκαλέσατε παράλληλα και αυξημένη θνησιμότητα και νοσηρότητα στα νεογνά. Επιπλέον, πολλές φορές οι γυναίκες με πολύδυμη κύηση προχωρούν σε επέμβαση μείωσης του αριθμού των εμβρύων που κυοφορούν κυρίως από τρίδυμα σε δίδυμα. Ομως αυτό είναι ένα σχήμα οξύμωρο. Από τη μία η γυναίκα να προσπαθεί να κάνει ένα παιδί, και από την άλλη, να φτάνει σε κάποια επέμβαση με αυξημένο κίνδυνο να αποβληθεί συνολικά η κύηση».

Την τελευταία δεκαετία στις περισσότερες χώρες έχουν θεσμοθετηθεί όρια στον αριθμό των γονιμοποιημένων ωαρίων που μεταφέρονται στις υποψήφιες μητέρες. Στην Ελλάδα αυτό έγινε το 2014 και όπως αναφέρει ο κ. Αντσακλής «ήταν η πρώτη παρέμβαση που κάναμε όταν αναλάβαμε και ήδη υπάρχουν ενδείξεις για μείωση στον αριθμό κυρίως των τρίδυμων κυήσεων». «Υπάρχουν, άλλωστε, μελέτες που δείχνουν ότι η επιτυχία κάθε κύκλου εξωσωματικής είναι η ίδια ανεξαρτήτως του αριθμού των εμβρύων που μεταφέρονται κάθε φορά στη γυναίκα», σημειώνει ο κ. Μαστρομηνάς. «Αυτό που αλλάζει είναι ότι στην περίπτωση που τα γονιμοποιημένα ωάρια μεταφερθούν ένα κάθε φορά, η γυναίκα μπορεί να μείνει έγκυος μετά από τέσσερις πέντε μήνες, ενώ στην περίπτωση που τοποθετηθούν π.χ. τρία, θα μείνει σύντομα έγκυος, αλλά θα κινδυνεύει να έχει πολύδυμη κύηση».

Ελεγχος και άδειες στις μονάδες

Τον ερχόμενο μήνα αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία αδειοδότησης των ιδιωτικών και δημόσιων μονάδων ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που λειτουργούν στην Ελλάδα. Οι 44 μονάδες που λειτουργούν στην Ελλάδα –η πλειονότητα των οποίων ιδιωτικές– έχουν υποβάλει αιτήσεις για αδειοδότηση στην Εθνική Αρχή Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΕΑΙΥΑ), και από αυτές έως την προηγούμενη εβδομάδα είχαν αδειοδοτηθεί 15. Ο στόχος που έχει θέσει η ΕΑΙΥΑ είναι να έχουν αδειοδοτηθεί όλες όσες πληρούν τις προϋποθέσεις έως το τέλος Απριλίου. Η διαδικασία ξεκίνησε τον περασμένο Οκτώβριο. Είχε προηγηθεί η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για τους όρους και προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των μονάδων τον Φεβρουάριο 2016.Για την καλύτερη εποπτεία του χώρου της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, η ΕΑΙΥΑ σχεδιάζει την ηλεκτρονική διασύνδεση όλων των μονάδων με την Αρχή, προκειμένου να γίνεται αξιόπιστη καταγραφή των κύκλων εξωσωματικής γονιμοποίησης που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα. Με την ηλεκτρονική διασύνδεση, η ΕΑΙΥΑ θα μπορεί να παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο τις θεραπευτικές διαδικασίες στις οποίες υποβάλλονται τα υπογόνιμα ζευγάρια, η έκβασή τους, οι δότες, τα ανεπιθύμητα συμβάντα κ.ά. Είναι ενδεικτικό ότι για την καταγραφή των πεπραγμένων των μονάδων του 2013 χρειάστηκαν έξι μήνες συλλογής στοιχείων από την ΕΑΙΥΑ, ενώ αυτή την περίοδο συλλέγονται δεδομένα του 2014. Στο πλαίσιο της συλλογής των στοιχείων υπήρξαν μονάδες που δεν ανέφεραν πόσα ζευγάρια, τα οποία είχαν εξυπηρετήσει, κατάφεραν να τεκνοποιήσουν, ενώ έως πρότινος ουδείς μπορούσε να ελέγξει εάν οι δότριες είχαν ξεπεράσει ή όχι το όριο των 10 ωαρίων που επιτρέπεται να προσφέρουν.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος