Συμβόλαιο Οικογενειακών Ιατρών- ή Κ.Υ. , ( GP contract ).

[Gatekeeper]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Από την 1η Ιουνίου 2019, το σύστημα υγείας της Κύπρου θα αλλάξει και στην πράξη, αφού με την εφαρμογή της πρώτης φάσης του Γενικού Συστήματος Υγείας θα πιάσουν δουλειά και οι προσωπικοί γιατροί.

Ο κάθε προσωπικός γιατρός θα δικαιούται να εγγράψει στον κατάλογό του μέχρι και 2500 ασθενείς. Προσωπικός γιατρός μπορεί να είναι γιατρός με ειδικότητα στη γενική ιατρική, παιδίατρος για τα παιδιά κάτω των 15 ετών, γηρίατρος για τα άτομα άνω των 65 ετών, παθολόγος ή άλλος γιατρός ο οποίος, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία, διαθέτει ειδική εκπαίδευση στη γενική ιατρική αναγνωρισμένη από το Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου ή διαθέτει πιστοποιητικό που βεβαιώνει το δικαίωμα «άσκησης δραστηριοτήτων του γιατρού γενικής ιατρικής στο πλαίσιο του εθνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στην Κύπρο ή σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ».

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Denominator]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Από την 1η Ιουνίου 2019, το σύστημα υγείας της Κύπρου θα αλλάξει και στην πράξη, αφού με την εφαρμογή της πρώτης φάσης του Γενικού Συστήματος Υγείας θα πιάσουν δουλειά και οι προσωπικοί γιατροί.

Ο κάθε προσωπικός γιατρός θα δικαιούται να εγγράψει στον κατάλογό του μέχρι και 2500 ασθενείς. Προσωπικός γιατρός μπορεί να είναι γιατρός με ειδικότητα στη γενική ιατρική, παιδίατρος για τα παιδιά κάτω των 15 ετών, γηρίατρος για τα άτομα άνω των 65 ετών, παθολόγος ή άλλος γιατρός ο οποίος, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία, διαθέτει ειδική εκπαίδευση στη γενική ιατρική αναγνωρισμένη από το Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου ή διαθέτει πιστοποιητικό που βεβαιώνει το δικαίωμα «άσκησης δραστηριοτήτων του γιατρού γενικής ιατρικής στο πλαίσιο του εθνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στην Κύπρο ή σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ».

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Πόσο πιο λογικό μπορεί να γίνει;

[Δ. Κουναλάκης]

Συμβόλαιο των ιδιωτών Ολλανδών Γενικών Ιατρών με το κράτος για παροχή υπηρεσιών ΠΦΥ ως οικογενειακοί ιατροί
Επισυνάπτεται

[Gatekeeper]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Primary Care Home – a model for Ireland?

By Editorial Staff 18th October 2017

Dr Lucia Gannon, NAGP National Council, reports on a fact-finding mission to see a new healthcare model in action in England

A delegation from Ireland, led by the NAGP, visited the UK late last month to learn about an innovative new model of primary care — the Primary Care Home.

The visit was prompted by presentations given at the Primary Care Partnership Conference in Dublin earlier this year, by both Dr Nav Chana, Chair of the National Association of Primary Care (NAPC) in the UK, and Claire Oatway, COO of the Beacon Medical Group in Plymouth.

Dr Lucia Gannon, NAGP National Council

The achievements of the Beacon Medical Group, one example of a Primary Care Home, included improved quality of care, improved staff satisfaction and significant financial savings.

While the Primary Care Home is not transferable to Ireland in its present format, it did contain interventions that could be of benefit here. The NAGP decided to explore this further, by spending two days in Plymouth visiting the Beacon Medical Group, listening to the partners, staff, and other members of the primary care team, and meeting the voluntary groups who make up this home.

The delegation included Fianna Fáil TD and Spokesperson on Primary Care and Community Health Services, John Brassil, TD; Fine Gael Seanad Spokesman on Health Senator Colm Burke; HSE National Clinical Advisor and Group Lead for Primary Care Dr David Hanlon; and HSE Policy Analyst Joan Gallagher.

NAGP members present included Dr Emmet Kerin, President; Dr Andrew Jordan, Chairman; Mr Chris Goodey, CEO; and myself, Dr Lucia Gannon.

The publication of the all-party Sláintecare Report in May outlined a 10-year vision for the future of healthcare in Ireland, and a shift away from the hospital-centric system to more primary and community-based care closer to people’s homes. The NAGP welcomed the following principles that were highlighted in the report:

• More care for patients delivered in the community;
• The implementation of an integrated care system;
• The development of general practice;
• Enhanced teams working in primary care with GP leadership;
• Better access to community diagnostics through service hubs;
• Ring-fenced transitional funding underpinned by legislation;
• An emphasis on clinical leadership, governance and State accountability.

These principles are all embodied in the Primary Care Home model of healthcare delivery.

Three aims of STPs
In the UK, it was recognised that the NHS needed to change radically to meet the healthcare needs of people in the 21st century. Sustainability and transformation plans (STPs) formed part of the NHS’s ‘Five Year Forward View’. STPs were charged with designing the future of health and social care for a defined population, and were expected to meet three aims: improved health and wellbeing; transformed quality of care delivery; and sustainable finances.

The Primary Care Home was developed by the NAPC as a means of transforming primary care delivery in a way that could meet those aims.

There are four defining characteristics of the model:

1. Provision of care to a defined registered population of between 30,000 and 50,000;
2. An integrated workforce, with a strong focus on partnerships spanning primary, secondary and social care, inclusive of patients and the voluntary sector;
3. A combined focus on personalisation of care with improvements in population health outcomes;
4. Aligned clinical and financial drivers through a unified, whole population budget with appropriate shared risks and rewards.

The Primary Care Home was formally launched in 2015. Initially, it received 67 applications from general practices around the UK. Fifteen sites were chosen as rapid test sites to pilot the project. Two years later, there are more than 191 sites involved in the project, covering 8 million patients, or 14 per cent of the population.

Creating the practice
Beacon Medical Group is a large practice, formed initially by the merger of three individual practices, which now includes four practices and covers a population of approximately 40,000 patients. It includes 30 general practitioners, 24 full partners, seven salaried general practitioners and one non-clinical partner who is the COO. It employs 140 staff, including ceptionists, nurses, clinical nurse practitioners, non-prescribing clinical pharmacists, advanced medical practitioners and admin staff.

Governance lies with the Board of partners, who meet every two weeks. Partners pooled their resources at the time of amalgamation and signed one partnership agreement.

Partners meet every four weeks. The home has a single Primary Medical Services contract and income comes from core services (60%), specialist services, services commissioned by the CCG and rental income from NHS England for surgery premises. Expenditure is decided by the partners on the basis of the needs of the local population.

General practitioners and their staff work closely with other members of the primary care and social care team. Some of these ancillary medical services have co-located to the home, in order to exchange information and formulate care plans more efficiently.

Integration of staff
The home also integrates with secondary care. Beacon Medical Centre is responsible for 10 per cent of the patients referred to the local hospital. This means that the hospital staff are interested in engaging with the medical centre on many issues, including patient referrals and discharges and access to diagnostics.

Over the two-day trip, we heard presentations from secondary care, primary care nursing, social care personnel and the voluntary sector. All outlined how the formation of the Primary Care Home had improved quality of care for patients and improved job satisfaction for staff. Among the many financial benefits accrued in the two years since its inception were:
• Reduced ED attendances (Stg£27K);
• Reduced admissions from ED (£295K);
• Reduced GP referral (330 referrals to hospital avoided);
• Reduced prescribing (£220K);
• Reduced GP waiting times (six day reduction in waiting times);
• Increased staff satisfaction (86% of staff regarded the Beacon as a good employer);
• Increased staff recruitment and retention (seven new GPs recruited in two years).

Specific initiatives also included an urgent care team to deal with same- day GP requests. This team consisted of an advanced nurse practitioner, advanced medical practitioner, clinical pharmacist, nursing team and a duty doctor, which covered all 40,000 patients from a single site.

Telephone calls were triaged by the AMP, who was dealing with up to 200 calls a day. Patients were advised and directed to the most suitable healthcare provider.

The centre had a ‘no waiting room’ policy for urgent care, meaning that rather than waiting for a GP, they would see a different member of the team if this was appropriate.

Many of these patients could be dealt with very well by a nurse or clinical pharmacist, leaving the doctor free to deal with the more complex cases.

This initiative resulted in all patients requesting urgent care being seen on the same day with no waiting time and led to significant reductions in attendances at out of hours and ED departments.

Another initiative has been a Care Home Pilot whereby a clinical pharmacist and a GP with a special interest in elder care visited six nursing and care homes once a month and provided medication reviews and physical examination.

There were a total of 1,745 patient contacts throughout the year resulting in the initiation of 302 new medications, the de-prescribing of 970 medications, leading to a saving of £83,364 (€92,750) on medication costs.

There was also a reduction in emergency admissions, reduction in OOH contacts and positive feedback from patients, care home staff and GPs.

Specialist services
Two GP partners with a special interest in musculoskeletal medicine and dermatology have also provided specialist services to the whole patient population.

This resulted in significant reductions in knee, shoulder and plastic surgery referrals. Patient and doctor satisfaction was high with this service as wait times were long in secondary care, and GPs had been providing significant monitoring for these patients.

The practice also encouraged patients to set up a patient participation group to provide feedback on services and share information on patients’ needs. This has been very successful.

The group meet every month on their own and discuss their issues. They then meet with a member of staff monthly. Because of these meetings, many new initiatives have been put in place.

The patients produce a practice newsletter, and they assist with annual flu clinics, guiding people to the appropriate person or room. They organise local health and lifestyle community events and also attend meetings concerning the integrated health and social care plan for the area, and input their concerns and wishes and actively seek funding streams where appropriate and necessary.
A further initiative has seen a liaison psychiatrist visit the practice, offering advice on mental health issues and management strategies, especially for the frequent attenders with unexplained medical symptoms.

Our impression of the Beacon Medical Group was of enthusiastic and motivated service providers who were happy in their work and interested in providing high quality care to patients in the community. Their motto was ‘right care, right person, right time’ and they worked as a highly integrated team to achieve this for individual patients, while also monitoring population health outcomes.

General practitioners felt more in control of their workload and had renewed enthusiasm for their work. Much of the work that did not need a GP was delegated to other members of the team, who were professionals with their own indemnity but felt well supported by their GP colleagues.

There was an open-door policy for all team members who could collaborate with ease throughout the day, making formal and often inefficient meetings unnecessary.

Provider autonomy
When questioned as to the success of this innovation, many people felt it worked because it allowed providers autonomy, individual skills were recognised and valued, and close connections with the voluntary sector helped care providers respond to feedback and the needs of patients quickly and effectively. Only deliverable initiatives were considered, and they were scaled to local need.

In essence, this was a bottom-up, self-organising system that was allowed to grow organically, adapt as necessary, celebrate successes and learn from failures.

It was based on collaboration throughout the whole primary care system and staff felt that they were empowered drivers of change.

The Primary Care Home model has the potential to bring higher patient satisfaction along with a safer, more cost-effective health service.

Many of the interventions contained in this model could be easily adapted for Ireland.

The NAGP wish to thank the Irish delegation for attending, as well as the NAPC and Beacon Medical Group for hosting us.





[Gatekeeper]

Price setting and price regulation in health care.

Lessons for advancing Universal Health Coverage , OECD- WHO

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Gatekeeper]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο ρόλος του Οικογενειακού Ιατρού στο σύστημα υγείας θεσμοθετείται από νόμους του
Κράτους. Εφόσον το Κράτος εισαγάγει τον θεσμό του Οικογενειακού Ιατρού, καλούνται
οι αντίστοιχοι ιατροί να εφαρμόσουν τον Νόμο και να λειτουργήσουν ως Οικογενειακοί
Ιατροί.
Η λειτουργία του Οικογενειακού Ιατρού συνίσταται στην καθολική κάλυψη των
αναγκών υγείας σε επίπεδο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Επί προηγούμενων κυβερνήσεων έγινε προσπάθεια δημιουργίας δικτύου
πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ως βασικός μοχλός εκσυγχρονισμού του συστήματος
υγείας και μείωσης των δαπανών υγείας.
Το τελευταίο νομοθετικό πλαίσιο που ορίζει το πλαίσιο εφαρμογής και λειτουργίας του
Οικογενειακού Ιατρού είναι ο Ν. 4486/2017.
Βασικό πρόβλημα στην εφαρμογή του συγκεκριμένου προγράμματος υπήρξε η άρνηση
των ιατρών να ενταχθούν στο νέο σύστημα λόγω κυρίως χαμηλών αμοιβών, αλλά και
απωθητικών εργασιακών σχέσεων.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ
Ο Οικογενειακός Ιατρός είναι ο ιατρός που καλύπτει καθολικά τις ανάγκες υγείας σε
επίπεδο Π.Φ.Υ. και χρειάζονται περίπου 7.000 Οικογενειακοί ιατροί για την
ολοκληρωτική κάλυψη του πληθυσμού της χώρας. Το ρόλο του Οικογενειακού Ιατρού
δύνανται να αναλάβουν Γενικοί Ιατροί ή Παθολόγοι για ενήλικες και Παιδίατροι για
παιδιά. Απαιτείται πρόγραμμα «on the job training» για την κατάλληλη επιμόρφωση
των ιατρών.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τη φροντίδα των παιδιών μέχρι 16 ετών, υπεύθυνος οικογενειακός
ιατρός θα είναι ο εξειδικευμένος Παιδίατρος. Όπου και όποτε υπάρχει αδυναμία να
απευθυνθούν οι γονείς σε Παιδίατρο, χρέη Οικογενειακού Ιατρού θα εκτελεί ο θεράπων
ιατρός και των υπολοίπων μελών της οικογένειας.
ΕΠΙΛΟΓΗ ΟΙΚΟΓ. ΙΑΤΡΟΥ
Η ελεύθερη επιλογή οικογενειακού ιατρού θα πρέπει να διασφαλίζεται, μέσα από ένα
δίκτυο στο οποίο θα εντάσσονται όσοι το επιθυμούν, με μακροχρόνια πρόβλεψη
εναρμόνισης αναλογίας οικογενειακών ιατρών και πληθυσμού.
Η διαδικασία σύνδεσης των ιατρών θα πρέπει να ακολουθεί τους εξής άξονες:
P a g e | 2
α) Οριοθέτηση ενιαίου ηλεκτρονικού αλγορίθμου διαχείρισης ασθενών και
πρωτοκόλλων αντιμετώπισης που θα εφαρμόζεται από όλους τους οικογενειακούς
ιατρούς. Θεσμοθέτηση ηλεκτρονικού φακέλου ασθενών, η τήρηση του οποίου θα είναι
ευθύνη του οικογενειακού ιατρού και η ενημέρωσή του υποχρέωση και των ειδικών
ιατρών, που τυχόν εξετάζουν τον ασθενή.
β) Οι οικογενειακοί ιατροί δύνανται να είναι του δημοσίου, με σύμβαση,
είτε πιστοποιημένοι με προκαθορισμένη αμοιβή, ελεύθεροι επαγγελματίες.
Έτσι θα επιτευχθεί:
• Ίση μεταχείριση των πολιτών τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα .
• Πραγματικά ελεύθερη επιλογή οικογενειακού ιατρού και όχι κατευθυνόμενη
και εξαναγκαστική.
Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα παράλληλο δίκτυο ιατρών λοιπών
ειδικοτήτων που θα συνεργάζεται με το δίκτυο οικογενειακών ιατρών.
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΑΣΘΕΝΩΝ
Ο κατάλογος των πολιτών κάθε Οικογενειακού Ιατρού συγκροτείται από τους πολίτες
που τον επέλεξαν.
Συγκεκριμένα, στην αρχή κάθε έτους, από 1 – 15 Ιανουαρίου, αναρτάται, μερίμνη των
Περιφερειακών Διοικήσεων του Υπουργείου Υγείας, κατάλογος των διαθέσιμων
Οικογενειακών Ιατρών κάθε περιοχής και οι πολίτες επιλέγουν έναν από αυτούς. Ο
κατάλογος (λίστα) των ασθενών κλείνει όταν ο ιατρός συμπληρώσει 1500 πολίτες.
Οι κατάλογοι (λίστες) των Οικογενειακών Ιατρών λόγω ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών,
όπως η πληθυσμιακή κατανομή της χώρας αλλά και ειδικών κατηγοριών, όπως η ηλικία,
το φύλο, τα χρόνια νοσήματα, ο βαθμός νοσηρότητας κλπ., διαβαθμίζονται σε
κατηγορίες, οι οποίες συνιστούν διαφοροποιημένα οικονομικά μεγέθη της αμοιβής των
ιατρών.
Ο προβλεπόμενος μέγιστος πληθυσμός ευθύνης των 2.250 ασθενών για κάθε ιατρό,
ήταν πέρα από κάθε διεθνή επιστημονική πρακτική και εγκυμονεί κινδύνους σοβαρών
ιατρικών λαθών.
Συνεπώς, προτείνεται ως μέγιστος αριθμός ασφαλισμένων οι 1.500 ανά ιατρό, βάσει
των μέσων όρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
P a g e | 3
ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΕ ΕΞΩΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ/ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ –
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ
Όταν ο πολίτης έχει ανάγκη εξειδικευμένης εξωνοσονοκομειακής ή νοσοκομειακής
φροντίδας, ο Οικογενειακός Ιατρός τον παραπέμπει σε δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια
Νοσηλευτικά Ιδρύματα του ΕΣΥ και του ιδιωτικού τομέα. Δυνατότητα παραπομπής έχει
αυτοδίκαια και κάθε ειδικός ιατρός, ανεξαρτήτως θέσεως και σχέσης εργασίας για
περιπτώσεις σχετικές με το επιστημονικό του πεδίο.
Η πρόσβαση στις δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες δομές απαιτεί παραπομπή και
ενημέρωση του φακέλου των ασθενών (εκτός ατυχημάτων και επειγόντων). Όταν η
παραπομπή γίνεται από μη οικογενειακό ιατρό, ο παραπέμπων οφείλει να ενημερώνει
τον οικογενειακό ιατρό που τηρεί το φάκελο του ασθενούς.
Επίσης για να διασφαλισθεί απρόσκοπτα η 24ώρη παροχή υπηρεσιών
προνοσοκομειακής φροντίδας και να αποσυμφορηθούν τα Νοσοκομεία, θα πρέπει να
υπάρχουν Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου 24ωρης λειτουργίας με συμμετοχή και ιδιωτών
συμβεβλημένων ιατρών στις εφημερίες (όπου δεν επαρκεί ο αριθμός των
υπηρετούντων ιατρών του δημοσίου) ή και εφημερίες πόλεως των ιδιωτών
οικογενειακών ιατρών, με πρόγραμμα που θα εκδίδει ο κάθε Ιατρικός Σύλλογος.
Ο αριθμός των νοσοκομειακών κλινών οξείας νοσηλείας το 2015 ήταν 360 ανά 100.000
κατοίκους, ο οποίος δεν είναι μόνο κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ που είναι 408, αλλά
καταδεικνύει επίσης μεγαλύτερη δαπάνη στη Νοσοκομειακή περίθαλψη από τις
συνολικές δαπάνες υγείας της χώρας.
Ο μέσος όρος των δαπανών υγείας στην Ε.Ε. για τα νοσοκομεία είναι 28% και στην
Ελλάδα 40 %.
Με βάση τα παραπάνω, προτείνονται τα εξής:
• Άμεση κάλυψη των κενών θέσεων ειδικών και ειδικευομένων, με παροχή
κινήτρων (μισθολογικά, μετεκπαίδευση, εξέλιξη κλπ)
• Ενίσχυση και επέκταση της λειτουργίας των ΤΕΠ,
• Ορθολογική κατανομή των πόρων του ΕΟΠΥΥ, αναλογικά και στις 3
βαθμίδες του συστήματος με έμφαση στην ΠΦΥ.
ΠΦΥ – ΤΟΜΥ
Αρχικά προβλεπόταν η δημιουργία 239 ΤΟΜΥ και η πρόσληψη 1.195 ιατρών. Όμως μέχρι
στιγμής δεν είναι πάνω από 550 οι ιατροί που έχουν προσληφθεί, ενώ οι ΤΟΜΥ σε όλη
τη χώρα είναι περίπου 100.
Από την 1η Αυγούστου του 2018 ακυρώθηκαν αιφνιδιαστικά και σχεδόν εκβιαστικά
περίπου 1600 συμβάσεις Παθολόγων με τον ΕΟΠΥΥ με το σύστημα των 200 επισκέψεων
P a g e | 4
σε σύνολο περίπου 3.200 Παθολογικών Ιατρείων. Να σημειώσουμε ότι οι 200
επισκέψεις που αποζημίωνε ο ΕΟΠΥΥ εξαντλούνταν τις πρώτες 7 – 10 ημέρες κάθε μήνα.
Προτείνονται:
• Κάλυψη κενών θέσεων σε ΤΟΜΥ/Κέντρα Υγείας μέχρι τέλος του 2019.
• Παροχή κινήτρων (μισθολογικό, καθεστώς συμβάσεων π.χ. πλήρους και
αποκλειστικής, πλήρους αλλά και μερικής απασχόλησης).
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΣΘΕΝΟΥΣ
Ο κάθε πολίτης διαθέτει φάκελο ιστορικού, για την διαχείριση του οποίου είναι
υπεύθυνος ο Οικογενειακός Ιατρός του.
Σ’ αυτόν τον φάκελο συμπεριλαμβάνονται και τα σημειώματα του ιατρού του, που
αναφέρονται σε όλες τις τυχούσες παραπομπές, όπως και οι προβλεπόμενες από τον
Νόμο αναφορές των Ειδικών Ιατρών της Δευτεροβάθμιας Περίθαλψης προς τον
Οικογενειακό Ιατρό, όπου περιγράφεται η εκάστοτε επέμβαση ή όποια άλλη θεραπεία
χορηγήθηκε στον παραπεμφθέντα ασθενή, καθώς και αντίστοιχα σημειώματα άλλων
επαγγελματιών υγείας.
Συνεπώς προτείνεται η θεσμοθέτηση ηλεκτρονικού φακέλου ασθενών, η τήρηση του
οποίου θα είναι ευθύνη του οικογενειακού ιατρού και η ενημέρωσή του υποχρέωση
και των ειδικών ιατρών που τυχόν εξετάζουν τον ασθενή.
ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ - ΑΜΟΙΒΕΣ/ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ
Συλλογικές συμβάσεις μέσω Π.Ι.Σ., με συμμετοχή των Επαγγελματικών Ενώσεων δια
των Ιατρικών Συλλόγων.
Οι εργασιακές σχέσεις όλων των Οικογενειακών Ιατρών της Επικράτειας θα είναι
ετήσια συμβόλαια παροχής πλήρους και όχι αποκλειστικής απασχόλησης. Κατά το
ωράριο απασχόλησής του ο Οικογενειακός Ιατρός απαγορεύεται να εξετάζει ή και να
απασχολείται με οποιονδήποτε τρόπο από ασθενείς εκτός της λίστας του.
Στα συμβόλαια αυτά πρέπει να προβλέπεται κανονική και εκπαιδευτική άδεια.
Αξιοπρεπείς συμβάσεις τόσο για τους ιατρούς των δημόσιων δομών, όσο και για τους
ελευθεροεπαγγελματίες συμβεβλημένους. Ίσα δικαιώματα με τους υπαλλήλους άλλων
κατηγοριών του ευρύτερου δημόσιου τομέα (ασφάλιση, άδειες, επιδόματα).
Οι οικογενειακοί ιατροί να είναι είτε του δημοσίου, είτε με σύμβαση, είτε
πιστοποιημένοι, με προκαθορισμένη αμοιβή. Έμπρακτος σεβασμός στο έργο των
συμβαλλόμενων ιατρών με αξιοπρεπή και δίκαιη αμοιβή.
P a g e | 5
Στους οικογενειακούς ιατρούς με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας να προβλέπεται η
πληρωμή άδειας 30 εργάσιμων ημερών, καθώς και ασφαλιστικές εισφορές εργοδότου
από τον ΕΟΠΥΥ, όπως προβλέπει ο νόμος.
Για απλή συνταγογράφηση αμοιβη 10 ευρω.
Για επικέψεις στο σπίτι θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα συμμετοχής του ασθενούς
η της ασφαλιστικής του εταιρείας, με προκαθορισμένη κλειστή αμοιβή γιατρού.
Επιπλέον:
Θεσμοθέτηση πάγιων ετησίων αποζημιώσεων για:
• Χρήση του χώρου
• Τήρηση αρχείων (δεδομένου ότι θα ζητηθούν πιστοποιήσεις για τήρηση του στο
άμεσο μέλλον)
• Πιστοποιήσεις που χρειάζονται τα ιατρεία
• Απασχόληση γραμματειακής υποστήριξης
• Να υπάρχει η δυνατότητα συμμετοχής του ίδιου του ασθενούς η της ασφαλιστικής
εταιρείας του, με καθορισμένη κλειστή αμοιβή γιατρού, επι πλέον από την αμοιβή
του ΕΟΠΥΥ
• Μηνιαία αποζημίωση για
a. χρήση του χώρου
b. απασχόληση γραμματειακής υποστήριξης
Ο σχεδιασμός θα πρέπει να βασίζεται στις ανάγκες του πληθυσμού και εν συνεχεία να
προσαρμόζονται οι οικονομικοί πόροι σε αυτό. Θεωρούμε την αποκλειστική
χρηματοδότηση του Οικογενειακού Ιατρού από τον ΕΟΠΥΥ ανεφάρμοστη και ανεδαφική
διότι για την Π.Φ.Υ. είναι προϋπολογισμένα 105 εκατομμύρια για τις επισκέψεις των
Ιατρών όλων των ειδικοτήτων. Οι ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία, κυρίως με τη μορφή
άμεσων πληρωμών από τους ασθενείς, ήταν ανέκαθεν σημαντικό χαρακτηριστικό του
ελληνικού συστήματος υγείας και θεωρούμε πως με τους συρρικνωμένους
προϋπολογισμούς υπέρ υγείας και ειδικά υπέρ Πρωτοβάθμιας και οικογενειακού
ιατρού, δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά το σύστημα υγείας στη χώρα.
Οι ιατροί χωρίς σύμβαση να φέρουν πιστοποίηση Οικογενειακού ιατρού, προκειμένου
να διευρυνθεί το δίκτυο ιατρών και η πρόσβαση των πολιτών στο σύστημα.
Γενικά, η αμοιβή του ιατρού συνιστά ένα ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα. Θεωρούμε πως η
αξία της ιατρικής πράξης θα πρέπει να αποτιμάται από το ποσό κοστολόγησης του
ιατρικού λάθους.
Επειδή όμως αυτό είναι ουσιαστικά ανέφικτο προτείνονται τα εξής:
P a g e | 6
Βελτίωση αμοιβών ιατρών ώστε να είναι ελκυστικές.
1) Αμοιβές Δημόσιων οικογενειακών ιατρών: Συναφείς με το μισθολόγιο και το ωράριο
του Ε.Σ.Υ.
2) Αμοιβές συμβεβλημένων: Εφαρμογή της κατά κεφαλήν αποζημίωσης (capitation) με
ετήσια εισφορά 50 ευρώ ανά εγγεγραμμένο ασθενή. Το ποσό θα μπορούσε να
καλυφθεί πλήρως ή εν μέρει από τον ΕΟΠΥΥ.
3) Αμοιβές πιστοποιημένων με Ελεύθερη αμοιβή: Δυνατότητα να εκπίπτει ποσό
αντίστοιχο με την ετήσια κατά κεφαλή αποζημίωση από τον ΕΟΠΥΥ από τον τελικό
ετήσιο φόρο.
Κατά συνέπεια, οι αμοιβές των Οικογενειακών Ιατρών αποδίδονται με ένα σύστημα
κατά́ κεφαλήν (per capita) για συγκεκριμένες ποσοτικές και ποιοτικές υπηρεσίες, οι
οποίες θα περιλαμβάνονται στους όρους του συμβολαίου. Υπηρεσίες εκτός σύμβασης
(όπως πχ οι κατ’ οίκον επισκέψεις κλπ.) θα αποζημιώνονται ξεχωριστά. Σε ειδικές
περιπτώσεις (πχ επιδημίες κλπ.) θα μπορεί ο αγοραστής υπηρεσιών υγείας να
αποζημιώνει τον Οικογενειακό Ιατρό, κατά πράξη και περίπτωση (fee for service) για
ειδικές πρόσθετες υπηρεσίες. Η ΕΛΕΓΕΙΑ κρίνει ότι αμοιβή κατά κεφαλήν ύψους 40
ευρώ κατ’ έτος είναι ικανοποιητική και έχοντας υπ’ όψιν την προτροπή του Π.Ο.Υ.
«απαιτείται minimum συμμετοχή των πολιτών στις δαπάνες υγείας», προτείνει την
καταβολή εκ μέρους των πολιτών «Παραβόλου Επιλογής» ύψους από 10 ευρώ (25%)
κατ’ έτος, με βάση τα εισοδηματικά κριτήρια, την ώρα που θα επιλέγουν τον
Οικογενειακό τους Ιατρό. Προτείνεται οι άνεργοι πολίτες να απαλλάσσονται από το
παράβολο επιλογής.
Θα υπάρξει μεταβατικό διάστημα, κατά το οποίο οι Οικογενειακοί γιατροί των ΚΥ και ΠΙ
θα ερωτηθούν αν επιθυμούν ή όχι να συμμετάσχουν στο νέο σύστημα. Αν όχι,
διατηρούν τις εργασιακές τους σχέσεις και τις αμοιβές τους. Αν δέχονται, προχωρούν σε
υπογραφή συμβολαίου με αμοιβή «per capita» χωρίς αποκλειστική απασχόληση κλπ.
Ορθολογική κατανομή πόρων. Δεν είναι δυνατόν ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. να έχει διαχειριστικά
έξοδα 176 εκατομμύρια ετησίως και για την παροχή υγείας στους πολίτες να
διατίθενται μόνο 90 εκατομμύρια. Αυτό σημαίνει ότι η Πολιτεία αντιμετωπίζει το ίδιο
εξευτελιστικά ιατρούς και πολίτες. Επίσης οι πόροι πρέπει να κατανέμονται ισόρροπα
προς τους ασθενείς, ανεξαρτήτως αν αυτοί επιθυμούν να εξυπηρετούνται από δημόσιες
δομές ή συμβεβλημένους ιατρούς. Στην συγκεκριμένη συγκυρία και καθώς το πείραμα
των ΤΟΜΥ δε φαίνεται να επιτυγχάνει, ζητούμε οι πόροι του ΕΣΠΑ να ανακατανεμηθούν
προς τον ΕΟΠΥΥ.
ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Οι ώρες εργασίας του Οικογενειακού Ιατρού στο σύστημα θα πρέπει να είναι
αντίστοιχες του μεγέθους της λίστας ασθενών του, φθάνοντας για Ο/Ι με
P a g e | 7
συμπληρωμένη τη λίστα τους, τις 7 ώρες καθημερινά ή 35 ώρες εβδομαδιαίως εκτός
Σαββάτου και Κυριακής και αργιών. Για τις υπόλοιπες ώρες και ημέρες θα πρέπει να
υπάρξει μηνιαίο πρόγραμμα ετοιμότητας (on call) στο οποίο συμμετέχουν υποχρεωτικά
όλοι οι Ο/Ι και το οποίο ρυθμίζεται και δημοσιοποιείται μηνιαίως από τις αντίστοιχες
Υγειονομικές Περιφέρειες (ΥΠΕ)
Οι συμβεβλημένοι ιατροί με τον ΕΟΠΥΥ να παρέχουν σε όλο το εύρος του ωραρίου
τους τις υπηρεσίες τους με τους ίδιους όρους για τους ασφαλισμένους που τους έχουν
επιλέξουν. Είμαστε αντίθετοι με το σύστημα: πρωί δωρεάν παροχή υπηρεσιών των
συμβεβλημένων και το απόγευμα ελεύθερο επάγγελμα καθώς ενδεχομένως να συνιστά
αθέμιτο ανταγωνισμό και ίσως να δημιουργούνται συνθήκες παραοικονομίας.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ
Ενίσχυση και αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου, με σκοπό την προάσπιση
και την διαφύλαξη της υγείας του πληθυσμού και ιδιαίτερα των ευαίσθητων ομάδων.
Αυστηρότερες δικλείδες, μέσω και της ΗΔΙΚΑ, κατά της αντιποίησης του ιατρικού
επαγγέλματος και της ειδικότητας της Παιδιατρικής. Χορήγηση ΑΔΥΜ, βεβαιώσεων
καλής υγείας, συνταγογράφηση σε ηλικίες κάτω των 16 ετών μόνο από
Παιδιάτρους. Εντατικοποίηση ελέγχων έναντι «επαγγελμάτων» και μη
νόμιμων και θεσμικά κατοχυρωμένων εξειδικεύσεων (σύμβουλοι θηλασμού,
σύμβουλοι μητρότητας κλπ).
Καθολική απαγόρευση χορήγησης φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή. Ελεύθερη
χορήγηση μόνο των ΜΗΣΥΦΑ.
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ- ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
Η οργάνωση των ραντεβού να είναι αποκλειστική ευθύνη του ιατρού
Μείωση της γραφειοκρατίας προκειμένου να αυξηθεί ο χρόνος εξέτασης του ασθενούς.
Οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις της ΗΔΙΚΑ στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση και τον
ιατρικό φάκελο θεωρούμε, ότι βοηθούν προς το σκοπό αυτό, αλλά αυξάνουν την
γραφειοκρατία και κρατούν τον ιατρό όμηρο γραφειοκρατικών διαδικασιών που
στερούν ενδεχομένως υπηρεσίες προς τον ασθενή.
Άνω των 500 εγγεγραμμένων θα πρέπει ο ιατρός με οποιαδήποτε σχέση εργασίας να
διαθέτει γραμματειακή υποστήριξη, επιδοτούμενη από προγράμματα του ΟΑΕΔ ή τον
ΕΟΠΥΥ.
Να δημιουργηθούν προγράμματα επιδότησης νοσηλευτών για ιατρεία πρωτοβάθμιας.
Η Ελλάδα είναι η χώρα με τον μικρότερο αριθμό νοσηλευτών σε σχέση με τον μέσο όρο
P a g e | 8
της Ε.Ε. με σχεδόν καθολική απασχόληση στη δευτεροβάθμια περίθαλψη. Παράλληλα
έχει και τον μεγαλύτερο αριθμό άνεργων νοσηλευτών. Ο εξορθολογισμός αυτών των
δεδομένων σίγουρα θα επιτευχθεί με την ενασχόληση νοσηλευτών στα ιατρεία Π.Φ.Υ.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Σε ένα κόσμο που η ιατρική γνώση εξειδικεύεται συνεχώς, οι πρωτοβάθμιοι και
εξειδικευμένοι ιατροί θα πρέπει να είναι σε άμεση συνεργασία για το καλό των
πολιτών.
Στην Ελλάδα του σήμερα όπου υπάρχει πληθώρα ιατρών ειδικοτήτων, αυτό είναι
εφικτό και αποτελεί παγκόσμιο προνόμιο για τους Έλληνες πολίτες, εάν υπάρξει η
έμπνευση και η πολιτική βούληση.

[Gatekeeper]

Ορισμένα σχόλια επι της draft πρότασης του ΠΙΣ:
-   Ο αποκλειμός των ΓΙ από την δυνατότητα να παρακαλουθεί παιδιά κάτω των 16 έτων είναι απλώς ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ.
-   Ο ΠΙΣ πρέπει να καταλήξει σε ένα κείμενο – συμβόλαιο ΟΙ όπου θα καθοριζει το πλαίσιο λειτουργίας του θεσμού .
-   Οσοι πρωτοβάθμιοι ιατροί (ιδιωτικού και δημοσίου τομέα )επιθυμούν να υιοθετήσουν τον ρόλο του ΟΙ εγγράφονται  στην λίστα ΟΙ της οικίας ΥΠΕ - primary care provider (PCP) directory.
-   O ΕΟΠΥΥ δεν κάνει καμία σύμβαση με κανένα ΟΙ.
-   Ο ΕΟΠΥΥ εκδίδει e- voucher  ανα ασφαλισμένο.
-   Ο ασφαλισμενός εαν επιλέξει  ΟΙ  του δημοσίου τότε το voucher ενισχύει το budget της μονάδας υγείας στην οποία υπάγεται.
-   Εαν επιλέξει ιδιώτη ΟΙ προσκομίζει το voucher και πληρώνει απο την τσέπη του gap fee. H διαφορά αυτή θα είναι μερικώς refundable απο την ιδιωτική του ασφάλεια και το υπόλοιπο ποσό μερικώς refundable απο την εφορία.
-   Ο ΠΙΣ δεν θα ρυθμίζει την αμοιβή συλλογικά ,παρά μόνο τους όρους του συμβολαίου.
-   Η διαστρωμάτωση της λίστας ανάλογα με την γραμματειακή υποστήριξη είναι ανεδαφική και μη εφαρμόσιμη. Διοτι απλούστατα εαν έχεις γραμματειακη υποστηριξη και γεμάτη λίστα, εαν σου φύγει η γραμματέας δεν ειναι ουτε σωστό αλλά και ούτε εφικτό να διώξεις τους ασθενείς σου.

[Δ. Κουναλάκης]

Κάποια δικά μου σχόλια:

α) Αυτός που έγραψε το "Όπου και όποτε υπάρχει αδυναμία να απευθυνθούν οι γονείς σε Παιδίατρο, χρέη Οικογενειακού Ιατρού θα εκτελεί ο θεράπων ιατρός και των υπολοίπων μελών της οικογένειας" θα πρέπει να μας εξηγήσει ποιος πληρώνεται το "χρέη Οικογενειακού Ιατρού". Τα πληρώνει ο παιδίατρος που αδυνατούσε ή τα πληρώνει η οικογένεια του παιδιού; Και πόσο πρέπει να αδυνατεί ο παιδίατρος και ποιος το κρίνει; Ή ξεχωρίζεις τελείως ότι κάτω από τα 16 μόνο στον παιδίατρο ή επιτρέπεις στο γονιό να διαλέξει αν ο ίδιος το θέλει ως οικογενειακό ιατρό ιατρό με ειδικότητα γενικής ιατρικής.

β) Θα πρέπει να μην απασχολεί τον πολίτη που βρίσκεται και πως λειτουργεί ο οικογενειακός ιατρός. (σε ιδιωτική ή κρατική μονάδα). Άρα χρειάζονται ενιαίοι κανόνες για κάθε γιατρό που μπαίνει στο θεσμό: Από τις ώρες εργασίας/εβδομάδα έως το πως αναπληρώνεται στην απουσία του, από το τι στόχους τίθενται έως τι απαιτήσεις σε αποτελέσματα υπάρχουν, από τις παραπομπές έως τις παροχές. Ο οικογενειακός ιατρός ενημερώνει τον φάκελο υγείας και παραπέμπει με ηλεκτρονικό παραπεμπτικό, για το οποίο έρχεται ηλεκτρονική απάντηση  από τον ειδικό και παραμένει μέσα στο φάκελο του ασθενή.

γ) Θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα για πολίτες που για ένα χρονικό διάστημα άνω του μηνός βρίσκονται σε άλλη κατοικία τους. πχ υπάρχουν εργαζόμενοι σε τουριστικές περιοχές το καλοκαίρι και σε άλλη το χειμώνα. Δεν μπορεί ο οικογενειακός ιατρός να πηγαίνει μόνο με το έτος. Θα πρέπει να έχει περιθώριο να επιλέξει ένας πολίτης τον οικογενειακό γιατρό της αρεσκείας του αλλά θα πρέπει αιτιολογημένα να μπορεί και ο γιατρός να αποκλείσει ένα πολίτη από να τον επιλέξει ως οικογενειακό ιατρό.

δ) Ο οικογενειακός ιατρός θα πρέπει να είναι μια υπηρεσία για τον πολίτη ανεξάρτητα ασφαλιστικής κάλυψης ή όχι. Άρα εδώ ο ΕΟΠΥΥ δεν έχει καμιά δουλειά. Είναι δικαίωμα που προβλέπεται από το σύνταγμα και πρέπει να προέρχεται από την φορολογία. Είναι στοιχείο της δημόσιας υγείας (public health) και η δαπάνη του είναι μικρή συγκριτικά με τις λοιπές δαπάνες υγείας.

ε) Οικονομικά είναι ασύμφορο και άσκοπο να φτιάξεις επιπλέον κέντρα υγείας για να κάνουν 24ωρη κάλυψη εκτός κι αν καταργήσεις τα ΤΕΠ. θα μπορούσαν όποιοι οικογενειακοί ιατροί θέλουν συμπλήρωμα στο μισθό τους να κάνουν εφημερίες στα ΤΕΠ. Τα ΤΕΠ όμως πρέπει να αποκτήσουν μεγαλύτερη λειτουργική διασύνδεση με την ΠΦΥ από ότι με το ίδιο το νοσοκομείο. Επίσης, θα πρέπει να επιδοτηθεί η συνεργασία οικογενειακών ιατρών για εφημερίες στο χώρο τους μέσα από την δημιουργία της μορφής της κοινωφελούς επιχείρησης.

στ) Υπάρχουν πολλά σοβαρά θέματα στις συμβάσεις για τους οικογενειακούς ιατρούς: Μια προσφιλής κερκόπορτα του συστήματος επί ΙΚΑ, για να μεταθέσει το κόστος στον ασθενή, ήταν ο οικογενειακός ιατρός βλέπει τους πολίτες της λίστας του σε συγκεκριμένο ωράριο και μετά μπορεί να τους ζητήσει χρήματα αν έρθουν εκτός ωραρίου. Αυτό όμως καταστρατηγεί την ελεύθερη πρόσβαση στον οικογενειακό ιατρό. Αντίθετα, το σωστό σε μια σύμβαση είναι ότι από ασθενή της λίστα σου, δεν μπορείς να πάρεις χρήματα για κανένα λόγο. Το επόμενο πρόβλημα είναι πως αντιμετωπίζεις την υπέρμετρη χρησιμοποίηση των υπηρεσιών υγείας από τον πολίτη. Αυτό στο εξωτερικό αντιμετωπίζεται με τα ραντεβού και με την διαλογή από την νοσηλεύτρια. Εννοείται ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί τίποτα διαφορετικό από το capitation, ότι πρέπει να υπάρχει ISO ιατρεία και ότι δεν θα μετράμε γραμματείς και αριθμό πολιτών στην λίστα.

[Denominator]

Γιατί δεν αφήνουμε την ελευθερη οικονομία με παράλληλη κρατική μέριμνα να μη φτάσει η κατάσταση στα άκρα και να υπάρχει έλεγχος ποιότητας;
Συμφωνώ εν πολλοίς με τον @Gatekeeper.