Επιστημονικό λάθος η Κρητική διατροφή;

[Argirios Argiriou]

30/05/2017

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Ορθοπαιδικός]

30/05/2017
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

   Επειδή διαβάζοντας το άρθρο έβγαλα αντικρουόμενα συμπεράσματα (ιδιαίτερα η τελευταία παράγραφος αναιρεί μερικώς αυτά που λέει στις πρώτες):

Η διατροφή των Κρητικών το 1960 περιελάμβανε δημητριακά, αυγά, τυρί, μαύρο ψωμί, φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ελαιόλαδο, ψάρι, κοτόπουλο και κόκκινο κρέας μια φορά το μήνα. Η διατροφή αυτή συνοδευόταν από καθημερινή άσκηση, που περιελάμβανε χειρωνακτικές εργασίες και περπάτημα. Πάνω από το 60% των ανδρών της Κρήτης το 1960 τηρούσαν αυστηρά τις νηστείες της Εκκλησίας και δεν έτρωγαν κρέας, γαλακτοκομικά και αυγά για περίπου 180 ημέρες το χρόνο.

   Φαντάζομαι όταν λέμε Κρητική διατροφή εννοούμε αυτή του 1960 και όχι τη σημερινή της παχυσαρκίας (αλλά ίσως με τη σημερινή διατροφή μπορεί οι κάτοικοι εκεί, αν και παχύσαρκοι να έχουν λιγότερα καρδιαγγειακά συμβάντα λόγω του γονιδίου).
   Στα σχόλια στο άνω άρθρο υπάρχει μία παρατήρηση που με καλύπτει καλά:

xax1 • 16 ώρες πριν
Αγαπητέ κ. Δεβετζόγλου, είναι υπερβολικός ο τίτλος σας (άλλωστε εσείς ο ίδιος λίγο παρακάτω κατηγορείτε τους σημερινούς Κρητικούς διότι εγκατέλειψαν την παραδοσιακή διατροφή τους & ρέπουν πλέον προς την παχυσαρκία, άρα αναγνωρίζετε τη σημασία της...).
Λοιπόν, προς αποκατάσταση της πραγματικότητας, η πραγματικά πολύ καλή δουλειά της κ. Ζεγγίνη (στην οποία συμμετέχει επίσης και το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, για να μην ξεχνάμε και τους εντός των τειχών Έλληνες...) απλά απέδειξε ότι οι κάτοικοι Μυλοποτάμου διαθέτουν έναν γονιδιακό πολυμορφισμό που προσφέρει προστασία στο καρδιαγγειακό τους σύστημα. Όμως, δεν απέδειξε επ' ουδενί ότι χάριν αυτού είναι μακρόβιοι - άλλωστε είναι πασίγνωστο ότι η μακροβιότητα εξαρτάται τόσο από το γονότυπο όσο και από τις περιβαλλοντικές συνθήκες, στις οποίες μπορούμε να εντάξουμε και τον τρόπο ζωής, άρα και τη διατροφή.
Μην υπεραπλουστεύουμε, διότι θα ωθήσουμε τον κόσμο στην αδιαφορία για τον τρόπο ζωής του, λ.χ. "αφού έχω "καλά" γονίδια, ας το ρίξω στο κάπνισμα" ή "έτσι κι αλλιώς έχω χάλια γονίδια, ας τσακίσω ένα κιλό παϊδάκια ακόμη..."