Για ποιό λόγο να συνεχίσουν αυτοί οι επιχειρηματίες να επιχειρούν;

[Denominator]

Όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε και στον τίτλο άλλου νήματος για τη χώρα μας, "καμία καλή πράξη δε μένει ατιμώρητη". Αν το παραλλάξουμε λιγάκι, μπορούμε να πούμε ότι "καμία πρότερη έντιμη φορολογική συμπεριφορά δε μένει ατιμώρητη".
Όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες δήλωναν τα πραγματικά τους εισοδήματα, έχουν αποκτήσει ένα προβληματικό προηγούμενο που τους δυσκολεύει αν οι δουλειές τους αρχίσουν να μην πηγαίνουν και τόσο καλά (καθόλου περίεργο πλέον...). Ακόμη κι αν δεν αλλάξουν στάση, σε πείσμα των αναγκών, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις αρχές για να δικαιολογήσουν τυχόν μείωση των εσόδων τους, της κίνησής τους κ.λ.π. Φυσικά, όπως εξηγεί και το άρθρο, οι προκαταβολές των φόρων απλά παραμένουν στα δημόσια ταμεία και συμψηφίζονται... μετά θάνατον (επαγγελματικό ή/και φυσικό).

[GirousisN]

Όταν ο Μένιος σηκώθηκε να φύγει, μετά βίας έσερνε το βήμα του. Φοβήθηκα. Η απελπισία είναι κακός σύμβουλος. Κι ετούτη η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει πολλούς απελπισμένους. Και το κάνει με χαιρεκακία. Θέλει να δημιουργήσει στρατιές νεόπτωχων. Για να ικανοποιήσει τον ταξικό φθόνο εκείνων που υποβλέπουν την κατσίκα του γείτονα. Για να ικανοποιήσει την αριστερή της ιδεολογία για ισότητα (στον πάτο). Για να δημιουργήσει στρατιές εξαρτημένων από τις αποφάσεις της. Νέους πελάτες δηλαδή.
    Κατανοώ ότι ανάμεσα στις επιδιώξεις των μνημονιακών πολιτικών είναι και η βίαιη σύγκλιση του υψηλού ποσοστού των αυτοαπασχολουμένων στη χώρα μας (36%) προς τον μέσο ευρωπαϊκό όρο (16%). Αυτό όμως επιτυγχάνεται με την καταστροφή της επαγγελματικής ύλης σειράς επαγγελμάτων. Δεν χρειάζεται και η φορολογική εξόντωση των κατεστραμμένων ελευθέρων επαγγελματιών που «παραδίνουν τα όπλα» και προσέρχονται ικέτες στη μισθωτή εργασία.

Θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να αφιέρωνε ο αρθρογράφος λίγο παραπάνω χρόνο για να μας εξηγήσει τις επιδιώξεις των μνημονιακών επιλογών. Ουδείς άλλος φαίνεται να τις κατανοεί, πολλώ δε μάλλον η κυβέρνηση, που έχοντας εμφανώς μεγάλα συνειδησιακά προβλήματα, προσπαθεί να μας χρυσώσει το χάπι που η ίδια έχει καταπιεί αμάσητο.
Κανείς δεν καταλαβαίνει που μας οδηγούν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές. Πώς θα βοηθήσει για παράδειγμα την Ελληνική οικονομία η φορολογική εξόντωση όλων των Ελλήνων εργαζομένων ανεξαιρέτως (ελ. επαγγελματίες σήμερα, μισθωτοί σε 2-3 χρόνια)?
Όλα τα αφηγήματα μέχρι στιγμής καταρρέουν. Ο ρυθμός ανάπτυξης για το 2017 από το 2,7%, ήδη επαναπροσδιορίζεται προς το 1,2-1,8%.
Αρχίζουν εκ νέου προβλέψεις περί Grexit ( Economist).
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Βαδίζουμε αισίως στο 8ο έτος της κρίσης, χωρίς προς το παρόν να διαφαίνεται καμία προοπτική διεξόδου, παρά μόνο ο εγκλωβισμός μας σε πρωτογενή πλεονάσματα που θα πρέπει να πετυχαίνουν και τα εγγόνια μας και σε αέναη λιτότητα που ήδη ''διώχνει'' στο εξωτερικό το δυναμικότερο κομμάτι της χώρας μας.   

[Ορθοπαιδικός]

...... το χάπι που η ίδια έχει καταπιεί αμάσητο.
..... χωρίς προς το παρόν να διαφαίνεται καμία προοπτική διεξόδου, παρά μόνο ο εγκλωβισμός μας σε πρωτογενή πλεονάσματα που θα πρέπει να πετυχαίνουν και τα εγγόνια μας και σε αέναη λιτότητα ....

   Αγαπητέ συνάδελφε η πλειοψηφία των χαπιών καταπίνονται αμάσητα. Η έκφραση είναι λάθος και δεν μπορώ να καταλάβω πως έχει επικρατήσει. 
   Από την άλλη είπαν για προοπτικές το 2062 (καλά να είμαστε, τουλάχιστον τα παιδιά μας). και στη Θεσ/νίκη το 2093 (αν θυμάμαι καλά) θα κάνουν τα εγκαίνια του μετρό χωρίς κρίση!
   Αυτά για να αλλάξουμε λίγο την "μαυρίλα" του θέματος...

[Denominator]

   Αυτά για να αλλάξουμε λίγο την "μαυρίλα" του θέματος...

Έχω την εκτίμηση ότι η μαυρίλα δεν αλλάζει.
Πολλές φορές σκέφτομαι για πιο λόγο προσπαθώ πεισματικά με αυτές τις συνθήκες αντί να αναζητήσω μία άλλη διέξοδο. Πάντα καταλήγω στο ότι το κάνω αυτό επειδή δεν έχω αποκάμει ακόμη (καθόλου σοφή τακτική). Δεν ξέρω όμως πόσο ακόμη θα αντέχω - και μάλιστα, αν φτάσω στο τέλος της αντοχής δεν ξέρω αν πια θα μπορώ να αναζητήσω και την εναλλακτική λύση.
Όταν τέτοιες σκέψεις διαποτίζουν το παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας, η αρρώστεια είναι βαριά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ακόμη και αν βρεθεί φάρμακο, δεν ξέρει κανείς αν υπάρχει χρόνος...

[GirousisN]

...... το χάπι που η ίδια έχει καταπιεί αμάσητο.
..... χωρίς προς το παρόν να διαφαίνεται καμία προοπτική διεξόδου, παρά μόνο ο εγκλωβισμός μας σε πρωτογενή πλεονάσματα που θα πρέπει να πετυχαίνουν και τα εγγόνια μας και σε αέναη λιτότητα ....

   Αγαπητέ συνάδελφε η πλειοψηφία των χαπιών καταπίνονται αμάσητα. Η έκφραση είναι λάθος και δεν μπορώ να καταλάβω πως έχει επικρατήσει. 
   Αυτά για να αλλάξουμε λίγο την "μαυρίλα" του θέματος...

 Έχετε δίκιο. Πιθανώς από τη μεταφορική έννοια του καταπίνω = αποδέχομαι κάτι με δυσκολία.

Έχω την εκτίμηση ότι η μαυρίλα δεν αλλάζει.
Πολλές φορές σκέφτομαι για πιο λόγο προσπαθώ πεισματικά με αυτές τις συνθήκες αντί να αναζητήσω μία άλλη διέξοδο. Πάντα καταλήγω στο ότι το κάνω αυτό επειδή δεν έχω αποκάμει ακόμη (καθόλου σοφή τακτική). Δεν ξέρω όμως πόσο ακόμη θα αντέχω - και μάλιστα, αν φτάσω στο τέλος της αντοχής δεν ξέρω αν πια θα μπορώ να αναζητήσω και την εναλλακτική λύση.
Όταν τέτοιες σκέψεις διαποτίζουν το παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας, η αρρώστεια είναι βαριά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ακόμη και αν βρεθεί φάρμακο, δεν ξέρει κανείς αν υπάρχει χρόνος...

Περίπου οι περισσότεροι τα ίδια σκεφτόμαστε. Ίσως να είμαστε πιο δειλοί από συναδέλφους που επιλέγουν ''πιο επαναστατικές'' διεξόδους, ίσως να είναι περισσότερα τα πράγματα που μας κρατούν ''καθηλωμένους''.