Παριστάνοντας τον Ιατρό εκτός Ιατρείου...

[Αρχίατρος]

Εμένα όταν με ρωτάνε εκτός δουλειάς "είστε γιατρός" η απάντησή μου είναι ότι... παριστάνω τον γιατρό  (ειδικά κάτι ηλικιωμένοι δεν πιάνουν την ειρωνία κι με κοιτούν απορημένοι!), και το καλύτερο το είδα όταν έπρηξε κάποιος έναν χειρουργό και αυτός του απάντησε "εμείς κόβουμε εδώ"  για να τον διώξει, αλλά για να το παίξει κομμώτρια η γιατρίνα απαιτείται να έχει και την αντίστοιχη εμφάνιση !

Σοβαρά τώρα, εκτός συγγενών που αναγκαστικά θα απαντήσεις αν και πολλές φορές αυτό που θα ακούσουν δεν θα τους ικανοποιήσει (καθώς είχαν μια γνώμη από "κανονικό" γιατρό και απλά θέλουν άλλη μια άποψη), τέτοια προχειρότητα και ασέβεια ίσως μόνο στην Ελλάδα, ρώτησα μια παιδίατρο που είχε κάνει Ειδικότητα στις ΗΠΑ για ένα θέμα σε ένα ιατρικό συνέδριο και μου πήρε ένα περισπούδαστο ύφος λες κι θα μοιραζόνταν κάποια υπέρτατη γνώση μαζί μου, οπότε η απάντησή μου είναι όχι, δεν συζητάμε ποτέ σοβαρά για ιατρικά θέματα εκτός δουλειάς, όποιος ρωτάει τον τρολάρουμε αγρίως...

[Argirios Argiriou]

οπότε η απάντησή μου είναι όχι, δεν συζητάμε ποτέ σοβαρά για ιατρικά θέματα εκτός δουλειάς, όποιος ρωτάει τον τρολάρουμε αγρίως...

Είναι μια πολύ δύσκολη ισορροπία:

Αφενός δεν θέλω να νιώθω ότι με εκμεταλλεύονται.

Αφετέρου αν ο Ασθενής νιώσει ότι τον ειρωνεύομαι και τον περιπαίζω, όχι μόνον δεν πρόκειται να έρθει στο Ιατρείο αλλά μπορεί να με διαβάλλει κιόλας σε άλλους.

[Αρχίατρος]

Αφετέρου αν ο Ασθενής νιώσει ότι τον ειρωνεύομαι και τον περιπαίζω, όχι μόνον δεν πρόκειται να έρθει στο Ιατρείο αλλά μπορεί να με διαβάλλει κιόλας σε άλλους.

Σίγουρα για έναν ιδιώτη είναι ακριβώς όπως τα λέτε, αλλά και εγώ θεωρώ ότι δεν με εκτιμούν και αισθάνομαι και κάποιο εμπαιγμό όταν με ρωτάει κάποιος στο πόδι για κάτι τόσο σοβαρό, ειδικά αν ειναι γνωστός-φίλος-συγγενής και ρωτάει διερευνητικά ενώ δεν κάνει τπτ από αυτά που του λέω, ειδικά σε τέτοιες περιπτώσεις ούτε καν απαντάω, παρά παραπέμπω στον προσωπικό γιατρό.

Φυσικά έχω ακούσει και χειρότερα, για ερωτήσεις με προσωπικά μνμ στο fb, ενώ και κάποιοι συνάδελφοι σε μη-ιατρικά φόρα επιδίδονται σε επίδειξη ιατρικών γνώσεων σε άσχετους χρήστες τους.

Γενικά έχει ξεφτιλιστεί η άσκηση της Ιατρικής στην Ελλάδα λόγω απουσίας και μη σεβασμού κάθε κανόνα δεοντολογίας.

Ειδικά στα χρόνια της κρίσης, πολλοί για να επιβιώσουν μετέρχονται κάθε θεμιτού και αθέμιτου μέσου.

[Denominator]

οπότε η απάντησή μου είναι όχι, δεν συζητάμε ποτέ σοβαρά για ιατρικά θέματα εκτός δουλειάς, όποιος ρωτάει τον τρολάρουμε αγρίως...

Είναι μια πολύ δύσκολη ισορροπία:

Αφενός δεν θέλω να νιώθω ότι με εκμεταλλεύονται.

Αφετέρου αν ο Ασθενής νιώσει ότι τον ειρωνεύομαι και τον περιπαίζω, όχι μόνον δεν πρόκειται να έρθει στο Ιατρείο αλλά μπορεί να με διαβάλλει κιόλας σε άλλους.

Νομίζω ότι καλό είναι, αν έχουμε την ψυχραιμία και το χρόνο, να λειτουργούμε κατά περίπτωση. Προσωπικά θα προσπαθήσω να σεβαστώ τον ασθενή μέσα και έξω από το ιατρείο. Αν νιώθω ότι κάτι που ζητά εκτός ιατρείου υπερβαίνει τη δυνατότητα της στιγμής, θα του προτείνω αν θέλει να τα πούμε από κοντά στο χώρο που αρμόζει προκειμένου να τύχει της καλύτερης δυνατής αντιμετώπισης. Συχνά λέω: "Θα μπορούσε να είναι π.χ. το τάδε. Καλό είναι να σας δει κάποιος. Εγώ είμαι στη διάθεσή σας".

[Argirios Argiriou]

Το αντιγράφω από τον τοίχο Συναδέλφου στο facebook:

Η συμβουλή του γιατρού Άμπερνεθι!
Μια φορά κι έναν καιρό, κάποιος πλούσιος φιλάργυρος θέλησε να ξεγελάσει τον Άμπερνεθι και να του αποσπάσει δωρεάν μια ιατρική συμβουλή. Του έπιασε λοιπόν την κουβέντα σε μια συντροφιά και του ανέφερε την περίπτωσή του, σαν περίπτωση κάποιου φανταστικού προσώπου.
«Ας υποθέσουμε» είπε ο φιλάργυρος, «ότι τα συμπτώματά του είναι αυτά κι αυτά. Και τώρα, γιατρέ, τι θα του συμβούλευες εσύ να πάρει;»
«Τι να πάρει;» είπε ο Άμπερνεθι. «Μα απλούστατα, μια συμβουλή απ’ το γιατρό του. Τι άλλο;»

ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΑΝ ΠΟΕ
«Ο ΧΡΥΣΟΣ ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ»