Επίσης ενδιαφέρουσα συζήτηση με βάση το αρχικό ερώτημα αυτού του thread, από συναδέλφους – μέλη της ομάδας ΓΕΝΙΚΟΙ / ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΕΛΛΑΔΑΣστο facebook, στις 25/10/2017:
- Για να υπογράψει πρέπει 1) να έχει καταλογισμό
2) αν ο γιατρός κρίνει ότι κινδυνεύει η ζωή του ασθενούς αν φύγει κατά την άποψη μου πρέπει να ενημερώσει τον εισαγγελέα που εφημερεύει.
- Έχετε ενημερώσει εισαγγελέα κανείς να μου πείτε τι απάντηση πήρατε; Το λέω γιατί οι απαντήσεις τους είναι σαν της Πυθιας. Δεν παίρνουν ξεκάθαρη στάση παρά μόνο σε ανήλικους, ούτε σου δίνουν κάτι γραπτώς.
- Ναι, έχω ενημερώσει εγώ για κρατούμενους. Και οι απαντήσεις τους είναι όπως τα λες. Φροντίζω να παίρνω από το κινητό μου και να καταγράφω την κλήση. Και φυσικά αν χρειαστεί ενημερώνω και την αστυνομία.
- Ναι έχεις δίκαιο, αλλά σου θυμίζω ότι 1) τι γίνεται όταν χρήζει μετάγγισης Ιεχωβας η 2)όταν κάποιοι κάνουν απεργία πείνας. Ο ρόλος του γιατρού και της εισαγγελίας. Τα έχω αντιμετώπισει μποθ
- Σε πολύ τραυματία Ιεχωβά εφόσον δεν έχω γραπτή συναίνεση του ίδιου του ατόμου ότι ακόμα και αν κινδύνευει ζωή του δεν θα μεταγγίστει κάνω ότι και σε όποιον δηποτε άλλον. Αν είναι ανήλικος καλώ εισαγγελέα και δίνω παράγοντες. Σε απεργία πείνας ορό και εισαγγελείς.
- Ευτυχώς κάνω πάντα ροτεμ στον πολύ τραυματία για να δω τι χρειάζεται αλλά και αφού έχω κάνει τα πάντα οι συγγενείς εμφανίζονται μετά και πίστεψε με μέχρι τώρα κανείς δεν ρώτησε τι έγινε παρά μόνο αν ζει το άτομο. Το πρόβλημα υπάρχει σε πρόγραμματισμενα χειρουργεία που χρησιμοποιούν παράγοντες όμως και. ....
- Συμφωνα με την διακήρηξη της Μάλτας(1991) περί απαργείας πείνας παραθέτω άρθρο 3 "Οι απεργοί πείνας δεν πρέπει με τη βία να υποβάλλονται σε θεραπεία την οποία αρνούνται. Βίαιη σίτιση αντίθετα με ενημερωμένη και εθελούσια άρνηση είναι αδικαιολόγητη." άρθρο 6 "Κλινική ανεξαρτησία. Οι γιατροί πρέπει να παραμένουν αντικειμενικοί στις εκτιμήσεις τους και να μην επιτρέπουν σε τρίτους να επηρεάζουν την ιατρική τους κρίση. Δεν πρέπει να επιτρέπουν στον εαυτό τους να υφίσταται πίεση για να αθετήσουν ηθικές αρχές, όπως να παρέμβουν ιατρικά για μη ιατρικούς λόγους. άρθρο 19 Είναι ηθικό να επιτρέψεις σε έναν αποφασισμένο απεργό πείνας να πεθάνει με αξιοπρέπεια μάλλον παρά να υποβάλλεις αυτό το πρόσωπο σε επανειλημμένες ιατρικές παρεμβάσεις αντίθετες στην θέλησή του/της. Επειδή στην Ελλάδα είμαστε ένα μπάχαλο γενικότερα και κανείς δεν ασχολείτε με το "prison medicine" που έχει αρκετές ιδιεταιρ'οτητες σε σχέση με την άσκηση ορθής ιατρικής πρακτικής στην κοινότητα , το 2013 είχα στείλει ένα υπόμνημα στην εισαγγελία (εποπτικός φορέας φυλακών) σχετικά με το τι είναι ορθό και τι όχι. Απο την άλλη ως ειδικός επιστημονικός συνεργάτης σωφρονιστικού καταστήματος καθε φορά που υπάρχει απεργεία πείνας αφου ενημερώνω διεξοδικά τον κρατούμενο για όλες τις φάσεις της απεργείας πείνας και τις ενδεχόμενες βλάβες στον οργανισμό του ζητάω εκ τοων προταίρων υπευθυνη δήλωση του η οποία ρητά να αναφέρει αν σε περίπτωσει απώλειας συνείδησης , λιποθυμικού κτλ δέχεται ορούς ή άλλη μορφή σίτισης. Φυσικά απο την εισαγγελία δεν έλαβα ουδεμία απάντηση!!!(αναμεν'ομενο) απο την άλλη δεν μπορούν να με εξαναγκάσουν για καμία παρέμβαση. Είμαι πολυ υπερ ότι ο καθε ενας λαμβάνει αποφάσεις για τη ζωή και τον θάνατο του. Ακόμη ακόμη και σε τέτοιες ακραιές καταστάσεις μπορεί αυτο να ληφθεί ως "παθητική μορφή ευθανασίας". Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο στη χωρα περί τούτου. Μία φορά εως τώρα μου έχει τύχει Αμερικάνος DNR και πραγματικά το χαρηκα πολύ, μιας και το περιστατικό δεν είχε ουτως ή αλλως ελπίδα να σωθεί. Με μεγάλη αξιοπρέπεια και σεβασμό η σύζηγος μας έδειξε τα σχετικά έγγραφα και αφήσαμε στα ΤΕΠ τον άνθρωπο να πεθάνει ήρεμα. Δυστύχως ξαναλέω είμαστε μια χώρα αντιφάσεων που απο την μια θέλουμε να λεγόμαστε προοδευτικοί (δες διαφιλικοί) απο την άλλη ότι ακουμπάει σε θρησκεία και θάνατος τζιζ καίει....
- Όταν, αναφέρω όρο εννοώ μόνο κρύσταλλο είδη και όχι σίτιση. Όσον αφορά το θέμα του DNR, που είναι διαφορετικό από το ΝCPR, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το ίδιο το ιατρικο σώμα που δεν έχει εξοικειωθεί με το θέμα ώστε να το μεταδώσει στον πληθυσμό ευθύνης του. Μόλις στην προηγούμενη εφημερία μεταφέρθηκε 35χρόνος με τελικού σταδίου καρκίνο, στις τελευταίες του αναπνοές με πίεση 5γιατί όπως είπε στους συγγενείς γίνονται θαύματα και αν ήταν αδελφός του θα τον πήγαινε στο νοσοκομείο σε εντατική. Δικαιολογώ τον συνάδελφο γιατί ήταν νέος στην άσκηση της Γενικής Ιατρικής και ήταν συναισθηματικα εμπλεκομενος αλλά επειδή τον γνώριζα με όλη μου την αγάπη του είπα ότι ήταν λάθος προσέγγιση. Δεν εμπλεκουμε προσωπικά συναισθήματα στην άσκηση της ιατρικής και δεν απαντάμε μη ιατρικά στους συγγενείς. Εδώ να σημειώσω ότι ούτε ο ογκολογος, ιδιώτης, δεν τους ενημέρωσε ότι είχε ξεπεράσει κάθε προσδοκιμο και ότι ο θάνατος ήταν πολύ κοντά απλά τους είχε πει ότι δεν θα ιαθει. Το παιδί πέθανε λίγες ώρες μετά. Είχε σάρκωμα κάτω άκρου, προ πενταετίας με μετα πνευμόνων. Αυτό που έκανα είναι να υποστηρίξω ζωτικά με ενυδάτωση και φάρμακα ώστε να δώσω χρόνο στους συγγενείς να το συνειδητοποιησουν και να τον αποχαιρετησουν και να εξηγήσω το λόγο μη διασωληνωσης του ανθρώπου.
- Ναι κρυσταλλοειδη ναι για ενυδάτωση και μείωση ενδεχόμενης δυσφορίας. Όσον αφορά το palliative άλλη πονεμένη ιστορία. Είμαστε πίσω δυστυχώς
Θέμα: Μπορεί ο ασθενής που πρέπει να διακομισθεί να υπογράψει και να φύγει; (Αναγνώστηκε 8076 φορές)
15 Φεβρουαρίου 2012, 00:04:08