Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ
ΕΟΠΥΥ - Συμβάσεις
Argirios Argiriou:
Καλούμαστε, ως ιδιώτες Οικογενειακοί Ιατροί, να αποφασίσουμε εάν θέλουμε να κάνουμε νέα σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ έως το τέλος του μήνα, ενώ υπάρχουν πολλές γκρίζες ζώνες ακόμη (τα περισσότερα από τα παρακάτω ερωτήματα τα πήρα από τον τοίχο του Γενικού Ιατρού Ευάγγελου Φραγκούλη):
Διακοπές θα δικαιούμαστε ;
Ο γιατρός θα μπορεί να βλέπει ιδιωτικά ασθενείς της λίστας του εκτός του υποχρεωτικού ελάχιστου ωραρίου;
Το ελάχιστο ωράριο θα αυξάνεται κλιμακωτά αν οι ασθενείς της λίστας αυξάνονται;
Θα έχει δικαίωμα ο Ιατρός να πει ότι εγώ θέλω π.χ. να έχω μέχρι 1000 ασθενείς να εγγραφούν στην λίστα μου και να με βλέπουν μέσω ΕΟΠΥΥ (ακόμη και αν θέλουν να εγγραφούν σε μένα περισσότεροι) και ότι τότε θα έχω και ανάλογα μειωμένο ωράριο;
Θα μπορούν να εγγράφονται και ανασφάλιστοι στην λίστα του συμβεβλημένου Οικογενειακού Ιατρού;
Πόσο συχνά θα επιτρέπεται να αλλάζει Οικογενειακό Ιατρό ένας ασθενής;
Οι Γενικοί Ιατροί μπορούμε να εξετάζουμε και παιδιά (στην Σουηδία βλέπουν και νεογέννητα, αν και η αλήθεια είναι ότι μέχρι 6 μηνών έχουν την τάση να τα στέλνουν εύκολα σε Παιδίατρο ). Από ποια ηλικία και μετά θα μπορούν οι άνθρωποι να εγγράφονται στην λίστα ενός Γενικού Ιατρού; (Εδώ, κανονικά, είναι ένα σημείο διαφοροποίησης των Γενικών Ιατρών από τους Παθολόγους).
Ποιο θα είναι το καθεστώς για τις κατ'οίκον επισκέψεις;
Ποια θα είναι η θέση των Ιατρών που δεν θα συμβληθούν με τον ΕΟΠΥΥ στο σύστημα υγείας;
κτλ
( Δεν συζητούμε βέβαια, για το ότι οι καθαρές απολαβές από τον ΕΟΠΥΥ του Διοικητικού Υπαλλήλου στα ΤΟΜΥ θα είναι υψηλότερες από τις αντίστοιχες του ιδιώτη συμβεβλημένου Ιατρού... Αυτό δεν είναι γκρίζα ζώνη. Αυτό το γνωρίζουμε.)
pzogr:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΤο μόνο καλό μπορεί να είναι κοινωνικό και όχι αυστηρά ατομικό και αυτό αν συνδεθεί η πιστοποίηση στη συνταγογράφηση με την ανάληψη ενός μέσου όρου ασφαλισμένων, πολύ λιγότερων από τους 2250, με το τιμολόγιο του κράτους.
Με τον πιο πάνω τρόπο μπορεί να λειτουργήσει υγιής ανταγωνισμός αλλά και τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού να πιάσουν τόπο.
Είναι αυτό που λέει ο Δημήτρης ότι κατά λάθος μπορεί να γίνει κάτι. Όχι όμως με τον περιορισμό και τον εξαναγκασμό, αλλά τη συμμετοχή όλων.
--- Τέλος παράθεσης ---
Αυτό που εννοούσα είναι ότι αν η αμοιβή είναι μη βιώσιμη, οι υπηρεσίες θα είναι ανάλογες. Είτε θα παραπέμπονται οι ασθενείς στο ιδιωτικό ωράριο είτε θα γίνονται άλλα κόλπα (πχ με αχρείαστη συνταγογράφηση). Αν υπήρχε σαν επιλογή (του ιατρού όμως) μικρότερο πελατολόγιο με μικρότερη αμοιβή ώστε να μην καταργείται το ιδιωτικό ιατρείο τότε πιστεύω ότι ίσως θα μπορούσε να είναι μια αξιοποιήσιμη επιλογή.
Τώρα για το "συνάδελφο" που έστειλε το σχόλιο αυτό στο medispin ως ανώνυμος... Μου κάνει εντύπωση πως μοιράζεται όλο αυτό τον πόνο έχοντας κατά νου να αποτρέψει (?) κόσμο από τη σύμβαση. Δεν θα τον/την κρίνω στην ουσία αυτών που λέει. Μπορεί και να είναι πραγματικό σχόλιο, αλλά είναι αξιοπερίεργο...
Δ. Κουναλάκης:
Ερώτηση: Εάν βάλεις 30 ευρώ επίσκεψη και πεις σε όποιο τα πληρώσει ότι μπορεί, αν πληρώσει άμεσα επιπλέον 10 ή 20€, να έρχεται με ραντεβού στις ώρες του ιατρείου μέχρι τέλος του χρόνου όσες φορές θέλει χωρίς να ξαναπληρώσει πως θα του φανεί;
Θα μπορούσε να είναι και 40€ για κάτω των 60 ετών και 60€ για άνω των 60€.
Μου κάνει εντύπωση σε πόσο μεγάλο ρίσκο μπαίνει το υπουργείο προσφέροντας μια σύμβαση που δίνει 9 ευρώ το άτομο το χρόνο στην καλύτερη περίπτωση.
Φορολογικά, η εφάπαξ πληρωμή με κατόπιν δωρεάν παροχή υπηρεσίας όλο το έτος είναι εφικτή με ένα μονοσέλιδο συμφωνητικό και μπορεί να γίνει με το ΑΦΜ αυτού που πληρώνει από την οικογένεια του ασθενή και ηλεκτρονική δήλωση του συμφωνητικού στο taxis στην κατηγορία "Εφαρμογή Παρακρατούμενων Φόρων" και συγκεριμένα "Κατάσταση Συμφωνητικών παραγράφου 16, άρθρου 8, Ν 1882/90" όπου δηλώνεται κάθε σύμβαση που κάνουμε.
Denominator:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΕρώτηση: Εάν βάλεις 30 ευρώ επίσκεψη και πεις σε όποιο τα πληρώσει ότι μπορεί, αν πληρώσει άμεσα επιπλέον 10 ή 20€, να έρχεται με ραντεβού στις ώρες του ιατρείου μέχρι τέλος του χρόνου όσες φορές θέλει χωρίς να ξαναπληρώσει πως θα του φανεί;
Θα μπορούσε να είναι και 40€ για κάτω των 60 ετών και 60€ για άνω των 60€.
Μου κάνει εντύπωση σε πόσο μεγάλο ρίσκο μπαίνει το υπουργείο προσφέροντας μια σύμβαση που δίνει 9 ευρώ το άτομο το χρόνο στην καλύτερη περίπτωση.
Φορολογικά, η εφάπαξ πληρωμή με κατόπιν δωρεάν παροχή υπηρεσίας όλο το έτος είναι εφικτή με ένα μονοσέλιδο συμφωνητικό και μπορεί να γίνει με το ΑΦΜ αυτού που πληρώνει από την οικογένεια του ασθενή και ηλεκτρονική δήλωση του συμφωνητικού στο taxis στην κατηγορία "Εφαρμογή Παρακρατούμενων Φόρων" και συγκεριμένα "Κατάσταση Συμφωνητικών παραγράφου 16, άρθρου 8, Ν 1882/90" όπου δηλώνεται κάθε σύμβαση που κάνουμε.
--- Τέλος παράθεσης ---
Εγώ λέω ένα άλλο, παρόμοιο, σενάριο που θα έπρεπε να βάλει όλους σε σκέψεις, και πρωτίστως όσους προτείνουν συμβάσεις αυτού του τύπου αδιαφορώντας πώς θα επιβιώσει ένα ιδιωτικό ιατρείο:
Παίρνεις τη σύμβαση του ΕΟΠΥΥ και προτείνεις το εξής deal: Με φιλοδώρημα ένα εικοσάρικο το χρόνο (για πιεις μια μπύρα, γιατρέ) είσαι διατεθειμένος να δέχεσαι τον ασφαλισμένο που υποτίθεται ότι τον καλύπτει το κράτος σε όλο το ωράριο του ιατρείου σου το... πριβέ), και όχι με το λαό. Πώς θα φαινόταν στο κράτος ένα αφορολόγητο ποσό των 2.250 x 20 = 45.000 ευρώ το χρόνο;
Όποιος έχει ηθικούς φραγμούς, δε θα μπει σε αυτή τη λογική. Όποιος δεν έχει, θα σκεφεί και πολλά περισσότερα. Τα ξέρουμε όλοι μας, και το χειρότερο, όσοι τα σιγοντάρουν σφυρίζουν αδιάφορα...
add-on: Αυτό που με προβληματίζει ιδιαίτερα αν συμβληθώ και ακολουθήσω ό,τι προβλέπεται, όπως και θα επιθυμούσα υπό άλλες συνθήκες λόγω της βαθειάς μου πεποίθησης ότι όλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα δωρεάν υγείας με αξιοπρέπεια, είναι όχι τόσο ότι θα αφιερώσω πέντε ώρες την ημέρα επί πέντε ημέρες την εβδομάδα επιπλέον με μηδενικές περίπου απολαβές ή και ζημία, αν διαθέσω προσωπικό (να μην το αναλύσουμε ξανά αυτό), όσο το ότι ενδεχόμενο να βρεθώ απολογούμενος πώς μπόρεσα να επιβιώσω, αν τελικά το επιτύχω, χωρίς να έχω κλέψει.
Δ. Κουναλάκης:
Aααα γειά σου.... αυτό προτείνουν οι κυβερνώντες...
Πάρε τη σύμβαση και ότι μπορείς βγαλε.... απλά μη μας ζαλίσουν.....οι πελάτες σου
Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι υπόλοιποι ψάχνουμε για κάτι πιο αξιοπρεπές και νόμιμο.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΕρώτηση: Εάν βάλεις 30 ευρώ επίσκεψη και πεις σε όποιο τα πληρώσει ότι μπορεί, αν πληρώσει άμεσα επιπλέον 10 ή 20€, να έρχεται με ραντεβού στις ώρες του ιατρείου μέχρι τέλος του χρόνου όσες φορές θέλει χωρίς να ξαναπληρώσει πως θα του φανεί;
Θα μπορούσε να είναι και 40€ για κάτω των 60 ετών και 60€ για άνω των 60€.
Μου κάνει εντύπωση σε πόσο μεγάλο ρίσκο μπαίνει το υπουργείο προσφέροντας μια σύμβαση που δίνει 9 ευρώ το άτομο το χρόνο στην καλύτερη περίπτωση.
Φορολογικά, η εφάπαξ πληρωμή με κατόπιν δωρεάν παροχή υπηρεσίας όλο το έτος είναι εφικτή με ένα μονοσέλιδο συμφωνητικό και μπορεί να γίνει με το ΑΦΜ αυτού που πληρώνει από την οικογένεια του ασθενή και ηλεκτρονική δήλωση του συμφωνητικού στο taxis στην κατηγορία "Εφαρμογή Παρακρατούμενων Φόρων" και συγκεριμένα "Κατάσταση Συμφωνητικών παραγράφου 16, άρθρου 8, Ν 1882/90" όπου δηλώνεται κάθε σύμβαση που κάνουμε.
--- Τέλος παράθεσης ---
Εγώ λέω ένα άλλο, παρόμοιο, σενάριο που θα έπρεπε να βάλει όλους σε σκέψεις, και πρωτίστως όσους προτείνουν συμβάσεις αυτού του τύπου αδιαφορώντας πώς θα επιβιώσει ένα ιδιωτικό ιατρείο:
Παίρνεις τη σύμβαση του ΕΟΠΥΥ και προτείνεις το εξής deal: Με φιλοδώρημα ένα εικοσάρικο το χρόνο (για πιεις μια μπύρα, γιατρέ) είσαι διατεθειμένος να δέχεσαι τον ασφαλισμένο που υποτίθεται ότι τον καλύπτει το κράτος σε όλο το ωράριο του ιατρείου σου το... πριβέ), και όχι με το λαό. Πώς θα φαινόταν στο κράτος ένα αφορολόγητο ποσό των 2.250 x 20 = 45.000 ευρώ το χρόνο;
Όποιος έχει ηθικούς φραγμούς, δε θα μπει σε αυτή τη λογική. Όποιος δεν έχει, θα σκεφεί και πολλά περισσότερα. Τα ξέρουμε όλοι μας, και το χειρότερο, όσοι τα σιγοντάρουν σφυρίζουν αδιάφορα...
add-on: Αυτό που με προβληματίζει ιδιαίτερα αν συμβληθώ και ακολουθήσω ό,τι προβλέπεται, όπως και θα επιθυμούσα υπό άλλες συνθήκες λόγω της βαθειάς μου πεποίθησης ότι όλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα δωρεάν υγείας με αξιοπρέπεια, είναι όχι τόσο ότι θα αφιερώσω πέντε ώρες την ημέρα επί πέντε ημέρες την εβδομάδα επιπλέον με μηδενικές περίπου απολαβές ή και ζημία, αν διαθέσω προσωπικό (να μην το αναλύσουμε ξανά αυτό), όσο το ότι ενδεχόμενο να βρεθώ απολογούμενος πώς μπόρεσα να επιβιώσω, αν τελικά το επιτύχω, χωρίς να έχω κλέψει.
--- Τέλος παράθεσης ---
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση