Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα

Παροχή πρώτων βοηθειών σε χώρο εκτός του ΚΥ απο τους εφημερεύοντες ιατρούς???

<< < (3/4) > >>

Αδαμάντιος Σκούφαλος:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος1.αν στο αυτοκίνητο του ανάστατου αγνώστου κυρίου που ανέλαβε να σας μεταφέρει στο στάδιο,μέσα στον πανικό του ή για άλλους λόγους συνέβαινε κάποιο ατύχημα και τραυματιζόσασταν σοβαρά εσείς ή η νοσηλεύτρια ποιός θα αναλάμβανε τα έξοδα νοσηλείας σας και την περίθαλψή σας?Φύγατε με μη υπηρεσιακό όχημα με άγνωστο κύριο που μπορεί να ήταν και ψυχοπαθής!

--- Τέλος παράθεσης ---

Σωστή η επισήμανση και ο συλλογισμός όμως τι να κάνεις αν π.χ. δεν έχεις προσωπικό όχημα ή για τον χ λόγο δεν θες ή δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις το προσωπικό σου όχημα; Να ζητήσεις ταξί;
Άρα: Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια (ή μάλλον πράξεις).

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος2.Αφού η επιμελήτρια έκρινε πως το περιστατικό ήταν σοβαρό,τόσο σοβαρό που έδωσε εντολή να μεταβεί στον εκεί χώρο άμεσα η ειδικευόμενη ιατρός με όχημα ιδιώτη,γιατί δεν πήγαινε η ίδια?Ποιός θα κάλυπτε την ειδικευόμενη αν παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειές της το περιστατικό κατέληγε στα χέρια της?Δεν πρέπει ο ειδικευόμενος,όσο ασκείται,ακόμη και αν προσφέρει πρώτες βοήθειες να έχει επίβλεψη από τον επιμελητή του?

--- Τέλος παράθεσης ---

Αν πρόσεξες η συνάδελφος γράφει:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΛέω στη θυρωρο να παρει 166 και μιλάω με την επιμελητρια η οποια μου λέει "να πατε ενας απο εσας με τη νοσηλευτρια".

--- Τέλος παράθεσης ---
Θεωρώ ότι μέχρι να διευκρινιστεί αυτό το "μιλάω με την επιμελήτρια" είναι μια ευγενική προσπάθεια της συναδέλφου να μην "δώσει" την ευρισκόμενη κατ' οίκον επιμελήτρια με την οποία πιθανά μίλησε τηλεφωνικά!

Άρα καταλήγω ξανά στο: Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια!

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος3.στον χώρο που φθάσατε με μη υπηρεσιακό όχημα,είχατε μαζί σας απινιδωτή,σετ εξασφάλισης αεραγωγού και φάρμακα αντιμετώπισης αρρυθμιών-ΟΕΜ?Ηλεκτροκαρδιογράφο είχατε?Η διαπίστωση θανάτου πως έγινε?

--- Τέλος παράθεσης ---
Κι αυτό πολύ σωστό. Θα έπρεπε να υπάρχει σε κάθε Κ.Υ. μια βαλίτσα με σύνεργα αντιμετώπισης επειγόντων περιστατικών εκτός του χώρου του Κ.Υ.
Αν όμως υποθέσουμε ότι το πιθανότερο δεν υπάρχει, τι κάνουμε; Δεν πάμε;

Και καταλήγω για τρίτη φορά: Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια!

Harper:
Συμπερασματικά-και ίσως κάπως αφοριστικά-αυτή είναι η άποψή μου περί ΕΣΥ:Κανένας δε νοιάζεται,κανενός δε του καίγεται καρφί.Βιώνουμε καθημερινά την απόλυτη υποκρισία συνυφασμενη με καφκικό παραλογισμό.Οι μέρες θητείας μου στον ένδοξο Ε.Σ. μοιάζουν πλέον όαση μπροστά στην απαξίωση και την αδιαφορία που βιώνω καθημερινά!Ο ασθενής δεν είναι άνθρωπος αλλά "περιστατικό".Η ουσία δεν είναι αν θα επιβιώσει αλλά να μη φανεί ότι δεν έγινε η¨"προσπάθεια".Το θέμα είναι απλά να κυκλοφορούν άσπρες ποδιές και ο κόσμος να βιώνει μια επίπλαστη ασφάλεια.Όπως στα ΤΕΠ μεγάλων νοσοκομείων και τις κλινικές που όλη τη δουλειά τη βγάζουν ειδικευόμενοι,συχνά ανεπαρκείς,την ώρα που οι επιμελητές συνειδητά και προκλητικά απουσιάζουν.Αν ήξερε μόνο ο κόσμος...Αν ήξερε....Αλλά ο κόσμος δεν ξέρει.Ίσως και να καταλαβαίνει αλλά προτιμά να μην ξέρει...Του αρκεί να βλέπει ανθρωπάκια ντυμένα στα λευκά και εφησυχάζεται.Και έτσι δε χάνονται και ψήφοι!Αλήθεια όλα για ψήφους και χρήμα δε γίνονται?

Καθημερινά το ΕΣΥ με πληγώνει.Ότι ρομαντικό με χαρακτήριζε στην αφετηρία μου τώρα φαντάζει όνειρο θερινής νυχτός.
Συζητήσεις επί συζητήσεων,φασαρίες,κόντρες με διευθυντές-διοικητές,ασθενείς,φαρμακάδεςφαρμακοποιούς,κούραση,χιλιόμετρα,αϋπνία,απαξίωση...και να θες να προσφέρεις πραγματικά,αδυνατείς!
Πως αλήθεια να προσφέρεις πραγματικά όταν εργάζεσαι 32 ώρες συνεχώς και πρέπει μέσα σε αυτές να "γράψεις" και αρκετά χιλιόμετρα από το ένα χωριό στο άλλο,συχνά άυπνος???
Πως να συνεχίζεις να εργάζεσαι με ζήλο όταν άλλοι απλά λουφάρουν ανεξέλεγκτα,φτιάχνουν βιογραφικά και απλά γλύφουν το διευθυντή?
Πως να προσφέρεις πραγματικά όταν ο χώρος μας έχει ποινικοποιηθεί επικίνδυνα και για κάθε κίνηση που κάνεις το γκρίζο νομικό πλαίσιο που μας περιβάλλει σε γεμίζει αμφιβολίες και ανασφάλειες?
Πως να αντισταθείς σε πειρασμούς όταν συνάδελφοί σου ενδίδουν αβίαστα καίτοι λουφαδόροι βρίσκονται επιστημονικά αρτιότεροι απο σένα με πάκους συνεδρίων περισσότερα και διαμονή σε πολυτελέστατα-προπληρωμένα ξενοδοχεία την ώρα που εσύ ξελασπώνεις το διευθυντή σου εφημερεύοντας 2-3 μέρες συνεχόμενα για να καλύψεις την απουσία των άλλων?
Πως...πως...πως???????????????

Έτσι,κάποια στιγμή αηδιάζεις,νιώθεις τελείως μα τελείως κορόιδο σου γυρίζει το μυαλό,σου στρίβει η βίδα και απλά πετάς λευκή πετσέτα στο ρινγκ.Έτσι...απλά και αιφνιδιαστικά,χωρίς καν να έχεις τη διάθεση να χτυπήσεις έστω για μία τελευταία φορά το χέρι στο τραπέζι.Υιοθετείς την ωχαδερφιστική νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου και απλά μαθαίνειις να κινείσαι σα ζόμπι ή γίνεσαι όμοιος με αυτούς που απεχθανόσουν...
Κινείσαι μηχανικα ή επιδίδεσαι σε συγγραφικό πόνημα φασόν μέχρι να τελειώσει το ωράριο σου.Και αυριο?Βλεπουμε...Έτσι τουλάχιστον δεν φθείρεσαι και δεν μεταφέρεις την ένταση και στους οικείους σου.Επικίνδυνο θα μου πείτε...ίσως...αλλά ποιός νοιάζεται πραγματικά?Burn out σύνδρομο,αντίδραση,άμυνα,απογοήτευση,κακός χαρακτήρασς,ψυχοπάθεια?Όλα αυτά μαζί?Δεν ξέρω...Μιλώ πάντα για μένα...Και σταματώ εδώ!

Συγνώμη αν πρόσβαλα ή κούρασα κάποιους συναδέλφους.Ξέρω ότι υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις αλλά δυστυχώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα...Απλά έχω απογοητευθεί από την υποκρισία και το παράλογο...Και επιλέγω την "απόσυρση" και τους χαμηλούς τόνους που τουλάχιστον δεν επηρεάζουν την ψυχική μου ηρεμία....

Και ξανακρύβομαι στην "τρύπα" μου μέχρι το επόμενο ψυχοθεραπευτικό μου ξέσπασμα.Καλό βράδυ σε όλους!

kefalidisg:
 Είχε συμβεί και σε μένα παρόμοιο περιστατικό το καλοκαίρι και πραγματικά τότε με είχε βάλει σε σκέψεις όλο αυτό. Ήταν 2 η ώρα τα μεσάνυχτα και το ασθενοφόρο διακόμιζε (με τον αγροτικό) ένα περιστατικό με Ο.Π.Ο. όταν 2 νεαροόι έφθασαν τρέχοντας στο ΚΥ απαιτώντας να τους ακολουθήσει κάποιος γιατρός γιατί πολύ κοντά από εκεί έιχε πέσει από την μηχανή του ένας 29χρονος και κοίτονταν στον δρόμο ετοιμοθάνατος. Εγώ είχα πάει στο εφημερίο και ενώ λαγοκοιμόμουν ακούω τη νοσοκόμα που εφημερεύαμε μαζί να τους λέει ότι ο γιατρός είνια μόνος του στο ΚΥ και δεν μπορεί να το εγκαταλείψει..., βγαίνω αμέσως έξω και ρωτάω τι συμβαίνει και ενώ ο ένας περιγράφει τα γεγονότα ό άλλος θυμωμένος λέει ότι είνια δικηγόρος και ότι αν κάποιος δεν τον ακολουθήσει άμεσα θα γίνουν μηνύσεις κτλ. Μόλις καταλαβαίνω περι τίνος πρόκειτε παίρνω ότι βρίσκω μπροστά μου και μπίνω στο αυτοκίνητο μαζί του ενώ λέω και του τραυματιοφορέα να με ακολουθήσει. Εκεί βρίσκομαι μπροστά στο νεαρό που ήταν σε πολύ βαριά κατάσταση και προσπαθώ να κάνω ότι μπορώ περιμένοντας κάποιο ασθενοφόρο το οποίο όμως βρισκόταν τουλάχιστον μισή ώρα μακρυά( το δικό μας ήταν στον δρόμο της επιστροφής από το νοσοκομείο και εφθασε περίπου μισή ώρα αργότερα και  το ΕΚΑΒ όμως περίπου τόσο χρειάστηκε). Παρακολουθώντας το νεαρό να χειροτερεύει και μην έχοντας πολλά πράγματα να κάνω στον δρόμο (φυσικά έβαλά κολλάρο και έκανα ότι προβλέπει το πρωτόκολλο ΑBCDE) αποφάσισα να δράσω με άλλον τρόπο ώστε να μην αναγκαστούν οι περίεργοι που είχαν μαζευτεί γύρω να δουν το νεαρό να χάνεται χωρίς να μπορεί να γίνει το καλύτερο δυνατό. Ζήτησα λοιπόν και μου έφεραν από το ΚΥ που βρίσκονταν κοντά ένα φορείο και με την βοήθεια του τραυματιοφορέα και κάποιων ακόμη βάλαμε το νεαρό επάνω  όπως προβλέπεται ώστε να μην διακινδυνεύσουμε κάποιον τραυματισμό και στην συνέχεια πάνω σε ένα βαν κάποιου περαστικού με το οποίο φθάσαμε έως το ΚΥ   όπου και δώσαμε πραγματική βοήθεια  ώσπου να φθάσει το ασθενοφόρο μας (και εν συνεχεία μεταφέρθηκε στο κοντινότερο νοσοκομείο). Τελικά ο νεαρός αυτός έζησε αν και όταν έφθασε στο νοσοκομείο υπέστει ανακοπή και έγινε και καρδιοκανάταξη.
  Παρακολουθώντας την παραπάνω συζήτηση αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν δεν πήγαινα στο περιστατικό τι θα είχα υποστεί; θυμάμαι όμως ότι όταν κατάλαβα από την περιγραφή ότι είναι κάτι σοβαρο δεν έκανα καμμία σκέψη και έσπευσα να βοηθήσω, μήπως για αυτό δεν εφημερεύουμε;

Harper:
Προς τιμήν σου που πήγες!Απλά-και νομίζω θα το παραδεχθείς- στάθηκες και κάπως τυχερός γιατί για φαντάσου την ώρα που έλειπες στο περιστατικό με το νεαρό να ερχόταν στο ΚΥ ένα ΟΕΜ ή ένα παιδάκι με σοβαρό πρόβλημα και να μην υπήρχε καθόλου γιατρός!!!Και φαντάσου αυτά τα περιστατικά να κατέληγαν!!!
Το θέμα συνάδελφε δεν είναι απλά αν θα πας ή όχι...και αν εφημερεύουμε για αυτό ή όχι.
Το θέμα είναι πως δεν υπάρχει ένα σαφές νομικό πλαίσιο που να μας κατοχυρώνει.
Και σε αυτή τη γκρίζα ζώνη πολλά μπορούν να συμβούν.Μπορείς να βγείς από ήρωας μέχρι κατηγορούμενος!
Και επειδή στη μπάχαλο χώρα που ζούμε κανείς δεν δίνει απαντήσεις σε επενειλλημένα ερωτήματα ανάλογου τύπου όταν αυτά τίθενται-και μάλιστα εγγράφως-απομένει μόνο ένα πράγμα που μπορούμε να κάνουμε:Την προσευχή μας!!!

Harper:
θα πρότεινα σε όλους τους συναδέλφους,με αφορμή αυτο το περιστατικό αλλά και πολλά άλλα παρόμοια, να κάνουμε εγγράπτως την εξής ερώτηση στη Διεύθυνση του ΚΥ καθώς και στη Διοίκηση του νοσοκομείου -Ιατρική Υπηρεσία όπου υπαγόμαστε και να φροντίσουμε να πρωτοκολληθεί και να κρατήσουμε αντίγραφο

"Παρακαλώ απαντήστε μας εγγράφως αν ο εφημερεύων ιατρός πρέπει να εγκαταλείψει  το ΚΥ σε περίπτωση που είναι μόνος του στο ΚΥ και συμβαίνει επείγον περιστατικό εκτός αυτού για να μεταβεί στο περιστατικό και να προσφέρει ιατρικές υπηρεσίες.Επίσης απαντήστε μας αν είμαστε υποχρεωμένοι να μεταβούμε σε επείγον περιστατικό με το δικό μας όχημα ή όχημα ιδιώτη σε περίπτωση που δεν υπάρχει ασθενοφόρο".

Θεωρώ πως το νοσοκομείο στο οποίο υπαγόμαστε έχει νομική και ιατρική υπηρεσία και οφείλει έγγραφη απάντηση σε ερώτηση ιατρού που ανήκει στη δύναμή του .Είναι δικαίωμα όλων μας και υποχρέωσή τους,όταν έχουμε απορίες να μας απαντούν.Συνάδελφοι,ας το κάνουμε όλοι!Θα έχει πλάκα να δούμε την απάντηση και ίσως προκαλέσουμε και μια ημικρανία σε κάποιους που απλά ξύνονται!Προσωπικά θα το καταθέσω αύριο κιόλας!

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση