Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα

Παροχή πρώτων βοηθειών σε χώρο εκτός του ΚΥ απο τους εφημερεύοντες ιατρούς???

<< < (2/4) > >>

Δ. Κουναλάκης:
Η αλήθεια είναι με την πολιτισμική βλάβη που έχει ο έλληνας να θεωρεί τα πραγματικά ΤΕΠ, εντατική και τα ΤΕΠ των ελληνικών νοσοκομείων, τακτικά ιατρεία, ακούω επείγον πλέον και ρωτάω πριν πόσες μέρες ξεκίνησε...

Το περιστατικό όμως αυτό δείχνει παρά πολλά πράγματα που μπορούν να συμβούν λάθος με ευθύνες και για μας τους υγειονομικούς.

Για αρχή σαν γιατροί καλούμαστε να αποφασίσουμε σε κάθε περίπτωση από την περιγραφή που μας κάνουν εάν σε ένα περιστατικό απειλείται άμεσα η ζωή κάποιου ασθενή ή όχι. Αυτό δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να το πετύχει η πλειοψηφία των συναδέλφων που συχνά υπερεκτιμάμε ή υποεκτιμάμε την επικινδυνότητα για μόνιμη βλάβη στην υγεία του ασθενή.
Η ιατρική δεοντολογία επιβάλει σε κάθε ιατρό του δημοσίου ή ιδιώτη, σε ώρα εργασίας ή μη, να προσέλθει και να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ασθενή που απειλείται η ζωή του, είτε καλείται να το κάνει είτε όχι, ακόμη κι αν δεν έχει την κατάλληλη ειδικότητα και να συνεχίσει να το κάνει μέχρι να τον παραδώσει σε πιο έμπειρα χέρια ή μέχρι να διαπιστώσει τον θάνατο.

Τα στοιχεία που έχεις είναι: στάδιο=ανοικτός χώρος, άνθρωπος στο έδαφος που δεν αντιδρά, μελανιασμένο, αναπνέει δύσκολα, βγάζει αφρούς από το στόμα. Είναι αρκετά για να πιστέψεις ότι απειλείται άμεσα η ζωή του.

Το αμέσως επόμενο που κάνεις είναι να καλέσεις το 166 αφού δεν έχεις ασθενοφόρο και επειδή είναι ανοικτός χώρος, ενημερώνεις άμεσα και την αστυνομία. Αφού τα κάνεις αυτά (εσύ ή κάποιος άλλος) φεύγεις να πας με όποιο πρόσφορο μέσο έχεις και καλύτερο σε κάθε περίπτωση είναι το δικό σου μέσο.

Προσωπικά, θα σκεφτόμουν ως εξής: Στάδιο=έκανε γυμναστική; μελάνιασμα=ανεπαρκής κυκλοφορία, αφροί στο στόμα=κάμψη-πνευμονικό οίδημα; όλα αυτά δένουν πιθανώς με ένα οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου και θα το έβαζα σαν την πιο πιθανή εκδοχή με δεύτερη μια επιληπτική κρίση με απόφραξη του αεραγωγού. Καλό θα ήταν να ενημερώσεις το ΕΚΑΒ τι εκτίμηση του περιστατικού κάνεις με βάση τις ερωτήσεις που έκανες σε αυτόν που σε κάλεσε για να δοθεί και η κατάλληλη προτεραιότητα.

Και πας και τον βρίσκεις νεκρό. Εδώ γίνονται συχνά λάθη. Δεν μετακινείς τον νεκρό παρά μόνο στα πλαίσια που χρειάζεται για να καταλάβεις εάν είναι ή όχι νεκρός. Εάν είναι νεκρός, η δουλειά σου και του ΕΚΑΒ τελείωσε. Όλα τα υπόλοιπα τα συντονίζει και τα αποφασίζει η αστυνομία, η οποία καλεί τον ιατροδικαστή, ο οποίος θα δώσει και το πιστοποιητικό θανάτου και θα κατευθύνει την έρευνα συμμετέχοντας στην απόφαση εάν ο θάνατος προήλθε από φυσικά αίτια ή άλλους παράγοντες. Αν δεν έχει ήδη καλέσει την αστυνομία, τότε το κάνεις απαραίτητα.

Σπ. Α. Μάρκου:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΣτην προκειμένη περίπτωση συνεβη το εξης.

Ερχεται αναστατος ενας κυριος και μας αναφερει οτι εκει που πηγε στο σταδιο "βρηκε πεσμενο κατω εναν ανθρωπο, μελανιασμενο, να βγαζει αφρους απο το στομα και να αναπνεει με δυσκολια" και μας καλουσε εντρομος να μεταβουμε εκει να τον βοηθησουμε με το δικο του οχημα.
Αρχικα του απαντησα οτι έπρεπε ή να τον μεταφέρει ο ίδιος (μου ανταπαντησε πως δεν γινεται γιατι ειναι παχυσαρκος) ή να καλέσει ΕΚΑΒ. Φωναζε και ελεγε πως "εδώ ο ανθρωπος πεθαινει, το ΕΚΑΒ θα αργησει, ελατε τωρα μπας και τον προλάβουμε κλπ κλπ". Λέω στη θυρωρο να παρει 166 και μιλάω με την επιμελητρια η οποια μου λέει "να πατε ενας απο εσας με τη νοσηλευτρια".

Τελικά μπήκαμε εγω με τη νοσηλευτρια στο αυτοκινητο αυτου για να μας παει εκει, όπου να μην τα πολυλογώ, βρήκαμε τον άνθρωπο κλινικά νεκρό.


--- Τέλος παράθεσης ---

Στην προκείμενη και συγκεκριμένη περιπτωση έπραξες ορθώς. Θυμίζω το άρθρο 307 του ΠΚ:

Όποιος με πρόθεση παραλείπει να σώσει άλλο από κίνδυνο ζωής αν και μπορεί να το πράξει χωρίς κίνδυνο της δικής του ζωής ή υγείας, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους. 

Συνεπώς καλύτερα να βρεθεί κάποιος αντιμέτωπος με πειθαρχικό αδίκημα (εγκατάλειψη θέσης κλπ) παρά με ποινικό.
Επαναλαμβάνω μόνον σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Η περίπτωση κατάχρησης αυτής της διάταξης πάντα υπάρχει, αλλά κατά την γνώμη μου μόνον από την πλευρά του γιατρού. Μπορεί δηλαδή να επικαλείται αυτή τη διάτξαη για να την "κοπανάει" από την εφημερία. Η περίπτωση κατάχρησης από την πλευρά των ασθενών μάλλον πρέπει ν' αποκλειστεί διότι προϋποθέτει "κινήσεις συνωμοσιολογίας", πράγμα που δεν συμβαδίζει με το κοινό νου. Αν και με τους έλληνες ασθενείς τίποτα δεν μπορείς ν' αποκλείσεις.

Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΣτην προκείμενη και συγκεκριμένη περιπτωση έπραξες ορθώς. Θυμίζω το άρθρο 307 του ΠΚ:

Όποιος με πρόθεση παραλείπει να σώσει άλλο από κίνδυνο ζωής αν και μπορεί να το πράξει χωρίς κίνδυνο της δικής του ζωής ή υγείας, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους. 

Συνεπώς καλύτερα να βρεθεί κάποιος αντιμέτωπος με πειθαρχικό αδίκημα (εγκατάλειψη θέσης κλπ) παρά με ποινικό.
Επαναλαμβάνω μόνον σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Η περίπτωση κατάχρησης αυτής της διάταξης πάντα υπάρχει, αλλά κατά την γνώμη μου μόνον από την πλευρά του γιατρού. Μπορεί δηλαδή να επικαλείται αυτή τη διάτξαη για να την "κοπανάει" από την εφημερία. Η περίπτωση κατάχρησης από την πλευρά των ασθενών μάλλον πρέπει ν' αποκλειστεί διότι προϋποθέτει "κινήσεις συνωμοσιολογίας", πράγμα που δεν συμβαδίζει με το κοινό νου. Αν και με τους έλληνες ασθενείς τίποτα δεν μπορείς ν' αποκλείσεις.

--- Τέλος παράθεσης ---
Εάν εφαρμοζόταν αυτό το άρθρο θα είχαμε κάνει όλοι από 1 χρόνο τουλαχιστον φυλακή.... γιατροί και μη...
πχ, οι ουρολόγοι θα έπρεπε να τρωνε από ένα χρόνο φυλάκιση για κάθε αναστολέα της PDE5 που συνταγογραφούν σε κάθε στεφανιαίο ασθενή....

Έχεις σκεφτεί και την περίπτωση της τζάμπα επίσκεψης του ιατρού σπίτι να δει τον πρόσωπο της οικογένειας και να πείσει ο συγγενής πόσο "αποτελεσματικός" είναι στις ανάγκες της οικογένειας; Γιατί αυτό συμβαίνει πολύ συχνότερα, εάν υπάρχει και ανάλογο "ιστορικό"....
Να μην σου πω ότι κάποιες φορές είναι επιστήμη να αφήσεις (ως συγγενής) την γιαγιά μέρες να φτάσει σε σηψαιμία και μετά να απαιτείς να πάει γιατρός σπίτι και όχι να την πάρει ασθενοφόρο, γιατί με αυτό τον τρόπο εσύ δηλώνεις ότι αρνείσαι να πάει στο νοσοκομείο στο γιατρό που θα έρθει να τη δει, και στους γείτονες δηλώνεις μετά που θα φύγει ο ιατρός ότι "ο γιατρός είπε να μην την ταλαιπωρήσουμε να την πάμε στο νοσοκομείο, έτσι κι αλλιώς είναι τελειωμένη" και φυσικά δεν υπάρχει πουθενά η άρνηση για τη διακομιδή στο νοσοκομείο.

Προσωπικά, εφαρμόζω το εξής σύστημα όταν δεν έχουμε ασθενοφόρο και έρχεται κάποιος να ζητάει να δούμε ασθενή σπίτι. Του βάζω εξ αρχής την περίπτωση ότι εάν είναι σε κατάσταση που δεν μπορεί να μετακινηθεί μπορεί να χρειαστεί νοσοκομείο και λέω: "Θα έρθω με το αμάξι μου, αλλά αν κρίνω ότι χρήζει διακομιδής στο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις ή θεραπεία, εγώ είμαι υποχρεωμένος να καλέσω το ΕΚΑΒ να τον πάρει και πείτε του εσείς όταν θα έρθει ότι δεν θέλετε να τον πάρει, εάν δεν συμφωνείτε." Μου έχει τύχει δύο φορές, να ακούσω την απάνταση: "Καλά γιατρέ, άστο καλύτερα, μην έρθεις, θα δούμε τι θα κάνουμε"!!!! και πολλές περιπτώσεις που το ζυγίζουν εάν αξίζει να επιμείνουν να πάω σπίτι να τον δω.

Πατρωνάκης Μάνος:
 & το Άρθρο 441 του Ποινικού Κώδικα
    Αρνηση γιατρών
 Γιατροί και μαίες που χωρίς δικαιολογημένο κώλυμα αρνούνται την εκτέλεση των έργων τους ή που αναφορικά με αυτήν γίνονται υπαίτιοι
 οποιασδήποτε αμέλειας από την οποία μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άλλον τιμωρούνται με πρόστιμο ή με κράτηση μέχρι τριών μηνών,
 αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη.

Harper:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΣτην προκειμένη περίπτωση συνεβη το εξης.

Ερχεται αναστατος ενας κυριος και μας αναφερει οτι εκει που πηγε στο σταδιο "βρηκε πεσμενο κατω εναν ανθρωπο, μελανιασμενο, να βγαζει αφρους απο το στομα και να αναπνεει με δυσκολια" και μας καλουσε εντρομος να μεταβουμε εκει να τον βοηθησουμε με το δικο του οχημα.
Αρχικα του απαντησα οτι έπρεπε ή να τον μεταφέρει ο ίδιος (μου ανταπαντησε πως δεν γινεται γιατι ειναι παχυσαρκος) ή να καλέσει ΕΚΑΒ. Φωναζε και ελεγε πως "εδώ ο ανθρωπος πεθαινει, το ΕΚΑΒ θα αργησει, ελατε τωρα μπας και τον προλάβουμε κλπ κλπ". Λέω στη θυρωρο να παρει 166 και μιλάω με την επιμελητρια η οποια μου λέει "να πατε ενας απο εσας με τη νοσηλευτρια".

Τελικά μπήκαμε εγω με τη νοσηλευτρια στο αυτοκινητο αυτου για να μας παει εκει, όπου να μην τα πολυλογώ, βρήκαμε τον άνθρωπο κλινικά νεκρό.


--- Τέλος παράθεσης ---

3 απορίες:1.αν στο αυτοκίνητο του ανάστατου αγνώστου κυρίου που ανέλαβε να σας μεταφέρει στο στάδιο,μέσα στον πανικό του ή για άλλους λόγους συνέβαινε κάποιο ατύχημα και τραυματιζόσασταν σοβαρά εσείς ή η νοσηλεύτρια ποιός θα αναλάμβανε τα έξοδα νοσηλείας σας και την περίθαλψή σας?Φύγατε με μη υπηρεσιακό όχημα με άγνωστο κύριο που μπορεί να ήταν και ψυχοπαθής!

2.Αφού η επιμελήτρια έκρινε πως το περιστατικό ήταν σοβαρό,τόσο σοβαρό που έδωσε εντολή να μεταβεί στον εκεί χώρο άμεσα η ειδικευόμενη ιατρός με όχημα ιδιώτη,γιατί δεν πήγαινε η ίδια?Ποιός θα κάλυπτε την ειδικευόμενη αν παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειές της το περιστατικό κατέληγε στα χέρια της?Δεν πρέπει ο ειδικευόμενος,όσο ασκείται,ακόμη και αν προσφέρει πρώτες βοήθειες να έχει επίβλεψη από τον επιμελητή του?

3.στον χώρο που φθάσατε με μη υπηρεσιακό όχημα,είχατε μαζί σας απινιδωτή,σετ εξασφάλισης αεραγωγού και φάρμακα αντιμετώπισης αρρυθμιών-ΟΕΜ?Ηλεκτροκαρδιογράφο είχατε?Η διαπίστωση θανάτου πως έγινε?

Για μένα καλώς πήγατε αλλά κακώς!
Έχει ευθύνη και η επιμελήτριά σας κατά την ταπεινή μου άποψη.Προσωπικά θα πήγαινα ο ίδιος γιατί παρόλο που μιλάμε για πρώτες βοήθειες δεν ξέρω κατά πόσο ο ειδικευόμενος έχει νομική κάλυψη.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση