Θέματα Εργασίας > Εμπειρίες κατά την εργασία στην ΠΦΥ

Προτιμότερο να μην απαντήσεις ένα τηλέφωνο όταν είσαι στρεσαρισμένος.

(1/2) > >>

Argirios Argiriou:
Προτιμότερο να μην απαντήσεις ένα τηλέφωνο παρά να το απαντήσεις όταν είσαι στρεσαρισμένος.

Τις τελευταίες ημέρες μάλωσα (και μάλλον τους έχασα δια παντός) με δύο ασθενείς μου, οι οποίοι μου τηλεφώνησαν στο κινητό γύρω στις 21.00 (ώρα δηλαδή που βάζουμε τα παιδιά για ύπνο).

Έκανα το λάθος και απάντησα στο κινητό, ενώ ήμουν στρεσαρισμένος ότι θα ξεσηκώσω τα παιδιά αν μιλούσα στο τηλέφωνο.

Αποτέλεσμα: Στον ένα μίλησα απότομα και του είπα να με πάρει την άλλη μέρα τηλέφωνο (και την άλλη μέρα όταν είδα ότι δεν παίρνει και τον πήρα εγώ στο κινητό, μου το έκλεισε... )

Ο άλλος στον οποίο απάντησα, μου έκανε είναι αλήθεια και μια χαζοερώτηση, του είπα ότι θα του πάρω μετά από 5 λεπτά αλλά το ξέχασα και όταν το θυμήθηκα την επόμενη μέρα και τον πήρα τηλέφωνο στο κινητό απλά δεν απάντησε και μετά έστειλε sms με το σιβυλλικό "θα τα πούμε κάποια στιγμή..."

( Είναι και αυτό κάτι σημαντικό: Μην λες θα σε πάρω εγώ. Πες καλύτερα: Πάρε με σε παρακαλώ σε, π.χ., μισή ώρα.

Έτσι αν το θυμηθείς μπορεί να τον τηλεφωνήσεις εσύ πρώτος και να δείξεις ενδιαφέρον, αλλιώς σε περίπτωση που το ξεχάσεις ρίχνεις την ευθύνη πάνω του και έτσι δεν θα σε κατηγορήσει ότι τον έγραψες).

Κάτι άλλο σημαντικό είναι αυτούς που σου τηλεφωνούν συχνά, αξίζει να τους καταχωρίσεις στην μνήμη, του κινητού σου. Συνήθως αυτοί παίρνουν για ψύλλου πήδημα και έτσι δεν φοβάσαι μην χάσεις κάποιο σημαντικό τηλεφώνημα, και είναι πιο εύκολο να μην απαντήσεις την κλήση.

Τέλος ένα πλεονέκτημα όταν δεν απαντάς σε κάποιες κλήσεις είναι ότι φαίνονται στο κινητό ως αναπάντητες και έτσι το θυμάσαι πιο εύκολα να τους πάρεις πίσω σε εύθετο χρόνο.

schumifer:
Όταν πρέπει οπωσδήποτε να απαντήσω σε ένα μήνυμα ή μέηλ, τα αφήνω πάντα αδιάβαστα, αλλιώς τα ξεχνάω

Argirios Argiriou:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΌταν πρέπει οπωσδήποτε να απαντήσω σε ένα μήνυμα ή μέηλ, τα αφήνω πάντα αδιάβαστα, αλλιώς τα ξεχνάω

--- Τέλος παράθεσης ---

Ακριβώς το ίδιο κάνω και εγώ.

Denominator:
Προσωπικά όταν είμαι φορτισμένος ή κουρασμένος, αφήνω αναπάντητη την κλήση και σε λίγα λεπτά καλώ εγώ. Συνήθως το μικρό αυτό χρονικό διάστημα είναι υπεραρκετό για να αποφευχθούν αντιδράσεις της στιγμής που θα έφερναν σε άβολη θέση και τους δύο συνομιλητές.

Argirios Argiriou:
Ακόμη μία εύστοχη απάντηση ενός συναδέλφου Ψυχίατρου στο αρχικό κείμενο αυτού του thread, το οποίο δημοσίευσα και στην ομάδα ΙΑΤΡΟΙ ΕΟΠΥΥ στο facebook:

 Όρια, ευέλικτα μεν, αλλά όρια. Ο ασθενής δεν παύει να γίνεται "παιδί" όταν αισθάνεται άρρωστος και ως "παιδί" ενεργεί, με συνειδητή ή ασυνείδητη κατάλυση και υπέρβαση των ορίων του. Ως εκ τούτου, ο επαναπροσδιορισμός των ορίων είναι αναγκαίος και ενίοτε θεραπευτικός!

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα