Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Που θα είχε φτάσει ;
Αρχίατρος:
Όσοι ασχολούνται με την Στρατιωτική Ιστορία σε καποια στιγμή θα έχουν φτάσει στο δίλημμα Φάλαγγα vs Λεγεώνα.
Δλδ πως η Μακεδονική Φάλαγγα (απ΄την εποχή του Φιλίππου που την οργάνωσε και του Αλεξάνδρου που την χρησιμοποίησε μαεστρικά) που κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο, τα βρήκε σκούρα αργότερα απέναντι στην Ρωμαϊκή Λεγεώνα.
Υπάρχουν διάφορες αναλύσεις σε βιβλία και στο Διαδίκτυο, ορίστε μία που βοηθά:
Ένα απ΄τα σχόλια, έχει όλο το ζουμί κατ' εμέ:
--- Παράθεση --- Miguel Lemir
There is a misconception about the Macedonian Style Phalanx being outdated and unwieldy, that is because most Sucessor states didnt employed the clever Combined Arms tactics that Alexander had conceived: The Phalanx was supposed to be supported by nimble skirmishers troops (Peltasts and Thureophoroi) able to protect the exposed flanks and rear of the formation and were also to count with elite cavalry to take advantage the Phalanx staying power.
Succesors neglected these two aspects of Phalanx Warfare: The constant state of Warfare lead to economic depression that could no longer sustain the elite Cavalry Corps that the Phalanx needed to finish the job. That, coupled with excessive conservatism to use skirmisher troops effectively, led to the Diadochi custom of deploying denser phalanxes with longer pikes that without the support of skirmishers and cavalry could not keep up with more flexible forces
It should be noted that when the Phalanx was properly supported it was capable of defeating the Roman Legion: The triumphs of Pyrrhus of Epirus and the early victories of Hannibal prove that. The Phalanx was never supposed to the Swords that brings the victory, but the Anvil upon which triumph was forged
--- Τέλος παράθεσης ---
Να σημειώσω (σκόρπια):
- οι αδυναμίες (επιθέσεις στα πλευρά, ανώμαλο έδαφος) της φάλαγγας προφανώς και ήταν ΓΝΩΣΤΕΣ στον Αλέξανδρο. Εξ' ου και αφιέρωνε ειδικά σώματα πεζικού (πελταστές, ψιλούς κτλ) που την προστάτευαν.
- η Μακεδονική Φάλαγγα ΔΕΝ προορίζονταν να δώσει το νικηφόρο αποτέλεσμα στον Στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά χρησιμοποιούνταν για να ΑΓΚΙΣΤΡΩΣΕΙ τον κύριο όγκο του αντίπαλου πεζικού.
Ο Άλεξανδρος χρησιμοποιούσε το Ιππικό που με την ταχύτητα του δημιουργούσε ΡΗΓΜΑΤΑ στην αντίπαλη διάταξη, τα οποία και εκμεταλλεύονταν.
Ένα είδος αρχαίου Blitzkrieg δλδ.
Η Φάλαγγα όταν χρησιμοποιούνταν σωστά και στο κατάλληλο έδαφος δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στον αντίπαλο και συνέβαλλε σε ταπεινωτικές ήττες για τους Ρωμαίους, τους οποίους στην περίπτωση του Πύρρου, τους έσωσαν μόνο οι πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις που μπορούσαν να κινητοποιήσουν.
Εκ των παραπάνω συμπεραίνει κάποιος ότι δεν ήταν η εμμονή στην Φάλαγγα ο λόγος της ήττας των ελληνιστικών βασιλείων, αλλά πρωτίστως η διαίρεση και οι αλλεπάλληλοι πόλεμοι μεταξύ τους που τα εξουθένωσαν, όπως και το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιούσαν ακριβώς τις ίδιες τακτικές με τον Αλέξανδρο, ο οποίος επεδείκνυε μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ ικανότητα να προσαρμόζει τις τακτικές του ανάλογα με την πορεία κάθε μάχης.
Αρχίατρος:
Ο λόγος που εκφώνησε στις όχθες του ποταμού Υφάση (σημερινός Beas) προς τα στρατεύματά του:
--- Παράθεση ---«Άνδρες Μακεδόνες και σύμμαχοι, επειδή σας βλέπω να μη με ακολουθείτε πλέον στους κινδύνους με την ίδια προθυμία, σας συγκάλεσα όλους μαζί, με σκοπό ή να σας πείσω και να προχωρήσουμε εμπρός ή να με πείσετε και να επιστρέψουμε πίσω. Αν, λοιπόν, θεωρείτε τον αγώνα που αγωνισθήκατε ως τώρα, καθώς και μένα τον ίδιο που ήμουν αρχηγός σας, αξιόμεμπτο, τότε δεν ωφελεί να σας πω τίποτε άλλο. Αν όμως εξαιτίας του αγώνα αυτού ανήκουν στις κατακτήσεις μας η Ιωνία και ο Ελλήσποντος και οι δύο Φρυγίες και η Καππαδοκία και η Παφλαγονία και η Λυδία και η Καρία και η Λυκία και η Παμφυλία και η Φοινίκη και η Αίγυπτος με την Ελληνική Λιβύη και μερικά μέρη της Αραβίας και η Συρία, δηλαδή και η Κοίλη Συρία και η Μεσοποταμία αν ακόμη στις κατακτήσεις μας ανήκουν η Βαβυλώνα και το έθνος των Σουσίων και οι Πέρσες και οι Μήδοι και οι λαοί που εξουσίαζαν οι Πέρσες και οι Μήδοι, αλλά και οι λαοί που δεν τους εξουσίαζαν και οι χώρες που είναι πέρα από τις πύλες της Κασπίας και εκείνες που είναι πέρα από τον Καύκασο, ο Τάναης και ακόμη οι χώρες που είναι πέρα από τον Τάναη, η Βακτριανή, η Υρκανία και η Υρκανία (Κασπία) θάλασσα, αν απωθήσαμε τους Σκύθες μέχρι την έρημο και αν εκτός από όλα αυτά και ο Ινδός ποταμός ρέει μέσα από τη χώρα μας, όπως και ο Υδάσπης, ο Ακεσίνης και ο Υδραώτης, τότε γιατί διστάζετε να προσαρτήσετε στο δικό μας μακεδονικό κράτος και τον Ύφαση και τους λαούς που κατοικούν πέρα από τον Ύφαση; Ή φοβάστε μήπως σας αντισταθούν και άλλοι ακόμη βάρβαροι, αν τους επιτεθείτε; Από αυτούς όμως άλλοι προσχωρούν σε μας με τη θέλησή τους, άλλοι συλλαμβάνονται, ενώ φεύγουν, και άλλοι εγκαταλείποντας τη χώρα τους μας την παραδίδουν έρημη και εμείς την παραχωρούμε στους συμμάχους μας και σε όσους προσχωρούν με τη θέλησή τους σε μας. Εγώ τουλάχιστον νομίζω ότι για έναν γενναίο άνδρα τέλος των αγώνων του δεν είναι κανένα άλλο παρά οι ίδιοι οι αγώνες, όσοι οδηγούν σε ένδοξα έργα. Αν όμως κάποιος από σας επιθυμεί να ακούσει ποιό ακριβώς θα είναι το τέλος των πολεμικών μας επιχειρήσεων, ας μάθει ότι λίγη ακόμη έκταση γης μάς απομένει μέχρι τον ποταμό Γάγγη και την ανατολική θάλασσα. Και σας βεβαιώνω ότι θα δείτε την Υρκανία ‹θάλασσα› να ενώνεται με αυτήν, επειδή η μεγάλη θάλασσα περιβάλλει όλη τη γη. Και εγώ θα αποδείξω στους Μακεδόνες και στους συμμάχους ότι ο Ινδικός κόλπος συνενώνεται με τον Περσικό κόλπο, ενώ η Υρκανία ‹θάλασσα› με τον Ινδικό κόλπο. Από τον Περσικό κόλπο θα πλεύσουμε με τον στόλο μας γύρω από τη Λιβύη μέχρι τις Ηράκλειες Στήλες και από τις Ηράκλειες Στήλες θα γίνει δική μας ολόκληρη η μέσα Λιβύη και έτσι θα κατακτηθεί ολόκληρη η Ασία και τότε τα όρια του κράτους μας στο μέρος αυτό θα είναι εκείνα που ο θεός όρισε για τη γη. Αν όμως επιστρέψουμε τώρα, θα μείνουν πίσω μας πολλά πολεμικά έθνη πέρα από τον Ύφαση μέχρι την ανατολική θάλασσα και ακόμη πολλά άλλα που κατοικούν από τα μέρη εκείνα μέχρι την Υρκανία θάλασσα προς βορρά, καθώς και οι σκυθικές φυλές που κατοικούν κοντά τους, ώστε υπάρχει φόβος, αν επιστρέψουμε πίσω, μήπως ακόμη και οι κατεχόμενες τώρα από μας χώρες, που δεν είναι ασφαλείς, υποκινηθούν σε αποστασία από τα έθνη που δεν έχουν ακόμη υποταγεί. Και τότε πια θα αποδειχθούν μάταιοι οι μέχρι τώρα τόσοι αγώνες μας ή θα χρειασθούμε άλλους πάλι αγώνες και κινδύνους από την αρχή. Γι᾽ αυτό μείνετε εδώ, άνδρες Μακεδόνες και σύμμαχοι, γιατί όσοι αγωνίζονται και κινδυνεύουν κατορθώνουν ένδοξα έργα και είναι ευχάριστο να ζει κανείς γενναία και να πεθαίνει αφήνοντας πίσω του αθάνατη δόξα. Ή δεν γνωρίζετε ότι ο πρόγονός μας έφθασε σε τόσο μεγάλη δόξα, ώστε από άνθρωπος έγινε, ή τουλάχιστον θεωρήθηκε θεός, ούτε μένοντας στην Τίρυνθα, ούτε στο Άργος, αλλά ούτε στην Πελοπόννησο ή στην Θήβα; Ούτε βέβαια ήταν λίγοι οι αγώνες του Διονύσου, ο οποίος ήταν επιφανέστερος θεός από τον Ηρακλή. Αλλά εμείς ασφαλώς έχομε φθάσει και πέρα από τη Νύσα και καταλάβαμε τον βράχο της Αόρνου, που δεν μπόρεσε ο Ηρακλής να κυριεύσει. Και σεις προσθέστε τα υπόλοιπα μέρη της Ασίας σε όσα έχουμε πλέον αποκτήσει, δηλαδή τα λίγα στα πολλά. Γιατί και μεις οι ίδιοι ποιό μεγάλο και ωραίο κατόρθωμα θα είχαμε επιτελέσει, αν μέναμε στη Μακεδονία και θεωρούσαμε αρκετό να προστατεύουμε χωρίς μεγάλο κόπο τη χώρα μας αποκρούοντας τους γείτονές μας Θράκες ή τους Ιλλυριούς ή τους Τριβαλλούς ή και όσους Έλληνες δεν είχαν φιλικές σχέσεις μαζί μας; Αν βέβαια σεις μόνο κοπιάζατε και κινδυνεύατε, χωρίς να κοπιάζω και να κινδυνεύω ο ίδιος, οδηγώντας σας απλώς ως αρχηγός σας, θα ήταν εύλογο σεις πρώτοι να χάσετε το θάρρος σας, εφόσον εσείς μονάχα υπομένετε τους κόπους, ενώ τα έπαθλα των κόπων σας δίνονται σε άλλους. Τώρα όμως είναι κοινοί για μας οι κόποι και μετέχομε εξίσου στους κινδύνους, και τα έπαθλα ανήκουν σε όλους. Και η χώρα αυτή είναι δική σας και σεις είσθε οι σατράπες της. Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων και τώρα περιέρχεται σε σας και, αφού διατρέξουμε την Ασία, τότε, μα τον Δία, όχι μόνο θα σας γεμίσω με αγαθά, αλλά και θα δώσω παραπάνω από όσα ελπίζει ο καθένας σας να λάβει. Και όσους θέλουν να επιστρέψουν στην πατρίδα θα τους στείλω στη χώρα μας ή θα τους οδηγήσω πίσω ο ίδιος, ενώ όσους παραμείνουν εδώ θα τους κάνω να τους ζηλεύουν εκείνοι που θα επιστρέψουν».
--- Τέλος παράθεσης ---
Σκόρπιες παρατηρήσεις:
- οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι μέχρι τον Γάγγη εκτείνονταν ο κόσμος, γι αυτό και λέει ότι μετά τον ποταμό Γάγγη βρίσκεται η Ανατολική Θάλασσα που ενώνεται με την Κασπία
Προφανώς αν ζούσε και έφτανε ως εκει και έβλεπε ότι δεν συνέβαινε αυτό, θα είχαμε άλλα πολεμικά επεισόδια, με τους Κινέζους αυτή την φορά...
- στόχος (μετα την Ινδία) ήταν η επιστροφή δια θαλάσσης στην Μεσόγειο, η κατάκτηση της Λιβύης και όλων των εδαφών μέχρι τις Ηράκλειες Στήλες (Γιβραλτάρ), ανοικτή παραδοχή ότι απώτερη στόχευση ήταν η κοσμοκρατορία !
- ο τύπος ηγούνταν εκ του προσωπικού παραδείγματος (Leading by Example), γι αυτό και τους κτυπάει (όπως και στην Ώπη) ότι όλα αυτά που τράβηξαν, τα τράβηξαν μαζί. Μάλιστα ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν ότι εξαιτίας των πολλών πληγών που απέκτησε στο σώμα του κατά την διάρκεια της εκστρατείας, και κατέληξε.
- νομίζω ότι όλοι όσοι το έζησαν αυτό, την εκστρατεία, την στάση κτλ και την επιστροφή, θα τους κυνηγούσε σε όλη την μετέπειτα ζωή τους...
Δυστυχώς δεν κατάφερε να τους μεταπείσει.
Αρχίατρος:
Στα ελληνικά:
--- Παράθεση ---Στράτων Β’ ο Σωτήρ, ο τελευταίος ηγεμόνας του Ελληνικού βασιλείου της Ινδίας
Από Thanos S. Epachtitis
Πολλοί λανθασμένα πιστεύουν ότι η Κλεοπάτρα, η τελευταία διάδοχος του ελληνιστικού βασιλείου της Αιγύπτου, ήταν η τελευταία βασίλισσα των ελληνιστικών βασιλείων που δημιουργήθηκαν μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου και του διαμοιρασμού της αυτοκρατορίας του από τους Επιγόνους. Λίγα είναι γνωστά στο ευρύ κοινό σχετικά με την ιστορία των ελληνοινδικών βασιλείων που κυβερνήθηκαν από τουλάχιστον 30 Έλληνες βασιλείς κατά τους 2 τελευταίους αιώνες πριν τη γέννηση του Χριστού.
Το ελληνιστικό βασίλειο της Ινδίας ιδρύθηκε από τον βασιλέα της Βακτριανής Δημήτριο Α’ στις αρχές του 2ου αιώνα πΧ. Περιλάμβανε περιοχές του Αφγανιστάν, Πακιστάν και της βορειοδυτικής Ινδίας. Οι επεκτατικές εκστρατείες των διαδόχων του επέκτειναν τα σύνορα και στο απόγειο της δύναμής του, το βασίλειο περιλάμβανε σχεδόν ολόκληρη τη σημερινή βόρεια και ένα μεγάλο κομμάτι της κεντρικής Ινδίας. Ενώ το βασίλειο της Βακτριανής καταλύθηκε το 130 πΧ, το ελληνοϊνδικό βασίλειο συνέχισε να υφίσταται έως το 10 μΧ. Τα αρχαιολογικά ευρήματα φανερώνουν ινδουιστικές και βουδιστικές επιρροές, κάτι που μαρτυρά την επαφή του ελληνικού πολιτισμού με τους Ινδούς και τους Κινέζους αντίστοιχα.
Κατά το 1ο αιώνα πΧ, το ελληνικό βασίλειο άρχισε να δέχεται πιέσεις από Ινδούς στα ανατολικά, Σκύθες και Πάρθους στα δυτικά και άλλων ινδοευρωπαϊκών φυλών όπως οι Γιουέζι, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί. Παράλληλα εσωτερικές διαμάχες, διευκόλυναν τη παρακμή. Ο τελευταίος βασιλιάς του ελληνοινδικού βασιλείου ήταν ο Στράτων Β’ ο Σωτήρ που βασίλεψε από το 25 πΧ μέχρι τη κατάλυση του βασιλείου του το 10 μΧ. Η βασιλεία του καταλύθηκε απο τον Ινδο – Σκυθη Rajuvula. Οι Σκυθικές εισβολές στους τελευταίους ελληνικούς θύλακες της Ινδίας έφεραν τη κατάρρευση του βασιλείου που από το 10 μΧ παύει να υφίσταται ως πολιτική οντότητα. Έτσι τελειώνουν επίσημα 3,5 αιώνες ελληνικής κυριαρχίας στις εσχατιές του τότε γνωστού κόσμου.
Παρά τη κατάρρευση του ελληνοινδικού βασιλείου, οι επιρροή του ελληνικού τρόπου ζωής, παρέμεινε ζωντανή έως τουλάχιστον τον 4ο αιώνα μΧ. Οι Ελληνικές πόλεις, αν και πέρασαν υπό ξένη επικυριαρχία στα πλαίσια της αυτοκρατορίας του Κουσάν, διατήρησαν ένα είδος αυτονομίας, γεγονός που φανερώνει όχι μόνο το σεβασμό των νέων κατακτητών, αλλά και την ανάγκη διατήρησης της Ελληνικής υποδομής προς διευκόλυνση του διοικητικού έργου, του εμπορίου κτλ. H επιρροή του ελληνικού πολιτισμού τόσο στην Ινδία, όσο και στη Κίνα, ήταν κάτι παραπάνω από προφανής.
--- Τέλος παράθεσης ---
Πηγή: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Λίγο πριν την γέννηση του Χριστού, στα βάθη της Ασίας στην περιοχή Πακιστάν-Ινδίας, υπήρχε ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ και ομιλούσαν ΕΛΛΗΝΙΚΑ...
Η επιρροή κάτι παραπάνω από εμφανής:
Αρχίατρος:
Απεικόνιση του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αίγυπτο στην ταινία Κλεοπάτρα, εξ' όσων γνωρίζω και μοναδική σε κινηματογραφική ταινία.
Υ.Γ
Απίστευτη η Ελίζαμπεθ Τέιλορ. :D
Αρχίατρος:
Οι 9 φορές που ξεγέλασε τον θάνατο ο Μέγας Αλέξανδρος...
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση