Επιλογές Ελληνικού έντεχνου τραγουδιού.

[Argirios Argiriou]

[Argirios Argiriou]

feature=related[/youtube]

[Argirios Argiriou]

[Argirios Argiriou]

Μου αρέσει ιδιαίτερα η εισαγωγή με το μπουζούκι, η οποία παραπέμπει σε γνήσια ρεμπετικές καταβολές:

[Γ.Κτιστάκης]

Για να μην ξεχνάμε. Εις μνήμη του ΜΕΓΑΛΟΥ αυτού ανθρώπου.
Την ημέρα που τον έχασε η Ελλάδα το ημερολόγιο έλεγε  8 Φεβρουάριος 1980!!!

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[thepap]

ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ

[Argirios Argiriou]

[/youtube]

[Argirios Argiriou]

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη


Ακριβό μου διθέσιο
καλό μου αμάξι
Που περνάς απ' τ' απαίσιο
ξυστά
Κινητήρα και πλαίσιο
στα 'χω πειράξει
Για να τη βγεις πιο μπροστά

Τη στιγμή που σ' αγόραζα
για να τριπάρω
Το κενό μου εξαγόραζα
δειλά
Την καρδούλα που χώρισα
ίσως να πάρω
Σ' άλλη ζωή πιο καλά

Μη με πας απ' το σπίτι
τ' ακούς, στο Θεό να με πας
Μυρωδιά καταλύτη
εσύ μοναχά μ' αγαπάς
Α, ρε, χρόνε αλήτη
π' ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς
Μη με φέρνετε σπίτι
τ' ακούς, κάπου αλλού να με πας

Στο λευκό σου αερόσακο
θα ξαγρυπνήσω
Μ' αφημένο το πρόσωπο
σκοπιά
Σ' ένα πάρκιγκ απρόσωπο
θ' αποφασίσω
Ποιόν εαυτό θα 'χω πια

Θα γυαλίζουν οι ζάντες σου
με το φεγγάρι
Δοκιμή στις αβάντες σου
μικρό
Το μηδέν στο διακόσα μας
ποιος θα το πάρει
Μ' όλη τη γη στο φτερό

Μη με πας απ' το σπίτι
τ' ακούς, στο Θεό να με πας
Μυρωδιά καταλύτη
εσύ μοναχά μ' αγαπάς
Α, ρε, χρόνε αλήτη
π' ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς
Μη με φέρνετε σπίτι
τ' ακούς, κάπου αλλού να με πας

[thepap]

Θεατρίνοι Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
 

[Argirios Argiriou]

Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης


Το σώμα που ζητάς
Το πήρε ο Βοριάς
Και έγινε αγέρας
Της σκοτεινής ημέρας
Και στάχτη μιας φωτιάς

Στα χέρια σου κρατάς
Μια σφαίρα και ρωτάς
Κοιτάς μες το γυαλί της
Τι γράφει ο διαβήτης
Στο χάρτη της καρδιάς

Πονάς το ξέρω πως πονάς
Μα πρέπει να ξεχνάς
και μόνη σου να ζεις.
Διψάς για έρωτα διψάς
μα κείνος π' αγαπάς σου έφυγε νωρίς.

Το σώμα που ζητάς
Το πήρε ο Βοριάς
Και έγινε αγέρας
Της σκοτεινής ημέρας
Και στάχτη μιας φωτιάς

Πονάς το ξέρω πως πονάς

Το σώμα που ζητάς

[Argirios Argiriou]

[thepap]

Απο τον τελευταίο του δίσκο ( Μαγγανείες )

Συγνώμη που προτείνω πάλι Χαρούλη αλλά έχω κολήσει τα τελευταία χρόνια

[Argirios Argiriou]

Στίχοι: Δήμος Μούτσης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Δήμος Μούτσης

Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Νταλάρας


Μια φυσαρμόνικα που κλαίει
με την ανάσα ενός παιδιού
σημάδι τούτου του καιρού
που μας φοβίζει και μας καίει

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει
ειν' η δική μας παρουσία
τον ύμνο ακούγοντας να λέει
χαίρε ω χαίρε ελευθερία

Κι είν' οι φωνές μας στον αέρα
αλήθεια ποια είναι η αλήθεια
έτσι που ζεις από συνήθεια
μια μέρα ακόμα και μια μέρα

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει
σπάζουν τ' αγάλματα κομμάτια
ψυχές που κράζουνε βοήθεια
κι έχουν ορθάνοιχτα τα μάτια

Κι ο ουρανός που μας σκεπάζει
μια φυσαρμόνικα που κλαίει
κι εμείς ανυποψίαστοι κι ωραίοι
μέσα στο θαύμα που βουλιάζει

Λίγοι καλοί κι αυτοί μοιραίοι
παραιτημένοι κατά βάθος
ω με πόση ένταση και πάθος γίνονται
πρώτοι οι τελευταίοι

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει
ακολουθώ τα βήματά σου
μέσα στην ερημιά του κόσμου
κι έρχομαι πλάι εκεί κοντά σου

[Argirios Argiriou]

[Argirios Argiriou]