Μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ: ανικανότητα ή ανηθικότητα;

[Δ. Κουναλάκης]

Η μεταρρύθμιση στην Πρωτοβάθμια όπως παρουσιάζεται δείχνει την απουσία κάθε ηθικού πλεονεκτήματος και πόσο ανήθικο είναι ότι διαπράττεται:

Ήθελαν να μαντρώσουν τους πολίτες αυτής της χώρας σε 5.500 γιατρούς κρατικών δομών από τους πρακτικά 10.000 γιατρούς (παθολόγους, γενικούς ιατρούς, παιδίατρους) που υπάρχουν σήμερα (κρατικές & ιδιωτικές δομές) στη ΠΦΥ - εκτός νοσοκομείων και ειδικών δομών. Για να το πετύχουν, έβαλαν 2250 πολίτες ανά οικογενειακό ιατρό. Κάτι που δεν υπάρχει πουθενά στο κόσμο: Ότι επιστημονική βιβλιογραφία υπάρχει, μιλάει για 1600 πολίτες μέγιστο ανά οικογενειακό ιατρό αν θέλεις να προσφέρεις ποιοτικές υπηρεσίες στον πολίτη. Ας δούμε όμως τα στατιστικά από την ΕΛΣΤΑΤ: 2892 γενικούς ιατρούς και 4473 παθολόγους είχε η Ελλάδα το 2016, σύνολο 7365. Από αυτούς τουλάχιστον 1000 είναι σε κλινικές νοσοκομείων, θέσεις σε υπουργεία ή εξτρα εξειδικευμένοι και δεν θα ασχοληθούν ποτέ για να γίνουν οικογενειακοί ιατροί. Μας μένουν στην καλύτερη περίπτωση 6500 γιατροί για τους 8.700.000 ενήλικες σε όλη την Ελλάδα. Με μια απλή διαίρεση μαθαίνουμε ότι ακόμη και όλους τους γιατρούς (κρατικούς-ιδιωτικούς) να έβαζαν στο σύστημα, η αναλογία θα ήταν 1340 πολίτες ανά οικογενειακό ιατρό. Δεν υπάρχει υπερπληθώρα γιατρών σε αυτές τις ειδικότητες. Λίγοι είναι. Ίσα που δημιουργείται ένας ελάχιστος συναγωνισμός.

Ήξεραν ότι μια τέτοια αλλαγή-μάντρωμα δεν θα γινόταν. Ιστορικά, μόνο μετά από μια μεγάλη καταστροφή μπορούσε να γίνει: το βρετανικό σύστημα φτιάχτηκε πάνω στις στάχτες του Β' παγκόσμιου πολέμου. Ήξεραν ότι οι λιγότερο αδύναμοι πολίτες θα έμεναν στο ιδιώτη γιατρό τους και θα συνέχιζαν να τον πληρώνουν. Οι κρατικές δομές θα κατέληγαν προνοιακές δομές για τους αναξιοπαθούντες.  Και οι γιατροί δεν τους ακολούθησαν. Ελάχιστοι μπήκαν στο σύστημα. Και κάποιοι που μπήκαν, θα βγουν σύντομα.

Δεν θα τους κατηγορούσε κανείς που δεν είχαν τα χρήματα να φτιάξουν εξ αρχής ποιοτική ΠΦΥ. Ήδη η πλειοψηφία των πολιτών πληρώνει το γιατρό τους. Αν είχαν ηθική θα επέλεγαν να προστατέψουν το πιο αδύναμο και φιλάσθενο πολίτη που σήμερα κάνει τις περισσότερες επισκέψεις και πληρώνει τα περισσότερα στον ιδιωτικό τομέα. Θα μπορούσαν να δουν πόσο πληρώνει ετησίως τον οικογενειακό ιατρό μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα με το ίδιο ΑΕΠ/κάτοικο. Η Σλοβακία για παράδειγμα πληρώνει τον οικογενειακό ιατρό 36€ ανά έτος ανά πολίτη, και ο οικογενειακός ιατρός καλύπτει τις ανάγκες του πολίτη σε υπηρεσίες υγείας στην ΠΦΥ.

Ήδη, οι ΤόΜΥ κοστίζουν 30€ ανά πολίτη με τον απίθανο αριθμό των 2250 πολιτών ανά γιατρό. Ένα λογικό κόστος με μείωση του αριθμού των πολιτών ανά οικογενειακό ιατρό θα μπορούσε να είναι 40€ ανά πολίτη. Αν το κράτος μπορεί να δώσει μόνο 10€ ανα πολίτη το χρόνο, ας συμπληρώνει τα υπόλοιπα 30€ ο πολίτης που επιλέγει ιδιώτη οικογενειακό ιατρό. Και υπάρχουν και οι ΤόΜΥ για όποιο δεν μπορεί ή δεν θέλει να πληρώσει. Υπήρχε περίπτωση να μην έμπαιναν οι ιδιώτες στο σύστημα με 40€ ανά πολίτη το χρόνο; Και τα ψηφαλάκια θα είχαν από τους διορισμούς στις ΤόΜΥ και οικογενειακό για όλους τους πολίτες και μάλιστα της επιλογής τους θα είχαν δώσει και θα είχαν ελέγξει όλους τους γιατρούς της ΠΦΥ. Ο πολίτης με 30€ το χρόνο θα είχε το γιατρό της επιλογής του χωρίς να πληρώνει τίποτα επιπλέον σε κάθε επίσκεψη. Σήμερα πληρώνει πολύ περισσότερα το χρόνο.

Ας μας πουν γιατί επέλεξαν την σημερινή κατάσταση: Είναι κατώτεροι των περιστάσεων και δεν ήξεραν; ή ήξεραν και επέλεξαν την ανηθικότητα;

[Gatekeeper]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Denominator]

Πρόκειται για ένα θέμα με τεράστια ερωτηματικά, τόσο από γιατρούς ειδικότερα όσο και από το σύνολο των πολιτών γενικότερα.
Θα ξεκινήσω παίρνοντας ως παράδειγμα την πόλη όπου ζω και εργάζομαι: την Ξάνθη. Προαναγγέλθηκαν 4 Το.Μ.Υ. και προκηρύχθηκαν αρχικά 20 θέσεις γιατρών (16 Γ.Ι. ή Παθολόγων 4 Παιδιάτρων). Προς το παρόν λειτουργεί η μία Το.Μ.Υ. με ένα Γ.Ι. Το κενό των υπολοίπων 19 γιατρών δεν καλύπτεται ούτε κατ´ ελάχιστο από τους 3 συναδέλφους ιδιώτες (2 Παθολόγους και 1 Γ.Ι.) που συμβλήθηκαν. Ως λύση προβάλλει η εγγραφή σε ιατρούς με έδρα το ΚΥ Αβδήρων (17km) ή το ΚΥ Σταυρούπολης (27km ορεινός δρόμος).
Είμαι ένας από τους γιατρούς που πονάω τη δημόσια, δωρεάν υγεία και, παρότι είμαι ιδιώτης, εξάντλησα κάθε σκέψη να συμβληθώ, παρόλο που ακόμη δεν γνωρίζω αν μπορώ λόγω του ότι είμαι επιστημονικός υπεύθυνος ιατρικής εταιρείας. Το συμπέραασμά μου είναι ότι με τα 16 ραντεβού την ημέρα λίγοι από τους 2250 εγγεγραμμένους θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν όπως τώρα, δηλαδή άμεσα, περιμένοντας απλά τη σειρά τους. Αυτομάτως λοιπόν τίθεται θέμα ιατρείου δύο ταχυτήτων/προτεραιοτήτων, ενός με ωράριο ταμείου (δωρεάν αλλά αρκετά έως πολύ δυσλειτουργικού) και ενός με ωράριο ιδιωτικό. Η προφανής αυτή ανισότητα είναι βαθειά ενάντια σε ένα σύστημα υγείας που αντιμετωπίζει τον πολίτη ως έχοντα "ίσες ευκαιρίες" (αυτό και ως όρος είναι προβληματικός, είναι λογικότερο να μιλάμε για ίσες δυνατότητες και όχι ίσες ευκαιρίες) και είναι ο βασικός λόγος που αφίσταμαι, προς το παρόν, από αυτό.
Αντιθέτως, ένα πνεύμα ξεκάθαρης και ειλικρινούς οικοδόμησης μέτρων βοήθειας του πολίτη με κέντρο τον αδύνατο (π.χ. συνεισφορά στο ετήσιο κόστος ΠΦΥ με κριτήρια κοινωνικά, εισοδήματος κ.λ.π.) θα ήταν μία πραγματική λύση. Και, σίγουρα, με 40 ευρώ ετησίως για κάθε εγγεγραμμένο (τα αποία, σημειωτέον, θα ήταν πλήρως φορολογούμενα και από τα οποία θα προέκυπτε και το σντιλστοιχο όφελος στον ΕΦΚΑ) όλοι οι γιατροί θα συνεισέφεραν στο σύστημα. Τότε μάλιστα θα είχε νόημα και ένα "ταβάνι" των 2250 ασθενών πέραν του οποίου δε θα μπορούσε να εγγράψει κανείς, εφόσον θα ήταν παρών ο υγιής ανταγωνισμός για την παροχή βέλτιστων υπηρεσιών.
Συνεπώς, δε βλέπω ότι μπορεί να φταίει το brain drain, ούτε το κακό το ριζικό μας.
Ας βάλουμε τον κοινό νου μπροστά.

[Gatekeeper]

Ηττήθηκαν σε όλα τα επίπεδα.
Οπτικόυς, φυσικοθεραπευτές, λοιπες ειδικότητες και τώρα απο τους ΟΙ.
Οι κανόνες της αγοράς είναι καταλυτικοί όσο κι αν το κομμουνιστικό μυαλό τους δεν θέλει να το αντιληφθεί.
Ανικανότητα μόνο , που θα επικυρώθει την νύκτα των εκλογων...