23-02-2019 Βασικοί άξονες του προγράμματος της ΝΔ για την Υγεία.

[Argirios Argiriou]

Πώς θα τους βρουν αυτούς τους 2.000 Οικογ Ιατρούς στη ΝΔ; Με το δελεαστικό ποσό των 1.800€/μήνα μικτά (ενώ πρέπει να συντηρήσεις ιδιωτικό Ιατρείο) για να αναλάβεις πληθυσμό 2.250 ατόμων, που προσπαθεί να μας πασάρει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ή με το να κλείσουν τα Ιατρεία τους για να πάρουν στις ΤΟΜΥ 2.000 (και ούτε) ευρώ για 1-2?+2 χρόνια από χρήματα του ΕΣΠΑ; Και μετά;

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Αρχίατρος]

Γιατί να καθίσω να ασχοληθώ με το πρόγραμμα της ΝΔ για την Υγεία ; Επειδή ο πάνσοφος ελληνικός λαός θα την κάνει (πιθανότατα) κυβέρνηση φέτος ;

Απορώ όλοι όσοι μας το παραθέτουν και ακόμα χειρότερα όσοι πήγαν να το παρακολουθήσουν φωτογραφιζόμενοι χαμογελαστοί και καμαρωτοί, πέραν κάποιου προσωπικού οφέλους που αναμένουν να προσπορίσουν απ την νέα κυβέρνηση, τι ακριβώς θέλουν μας πουν ; Να πιστέψουμε αυτούς που ήταν κυβέρνηση μέχρι πρίν μόλις 4 χρόνια ;

Θα κάνει την αλλαγή ο κύριος Οικονόμου που μέχρι πρότινος ήταν ΠΑΣΟΚ ;

[Argirios Argiriou]

Εύστοχη απάντηση συναδέλφου ιδιώτη Παθολόγου σε Ιατρική ομάδα στο facebook, με πολύ χρήσιμες και ρεαλιστικές προτάσεις:

Νομίζω ότι ελάχιστοι περιμέναμε κάτι διαφορετικό.

Αυτό που ήταν η διαφορά από την πολιτική γραφή των προηγούμενων ήταν η μη κρατική αγορά υπηρεσιών, η μη στήριξη των ΙΚΑ ως κρατικών δομών κτλ. Για πολλούς πιο πονηρεμένους αυτό σήμαινε αγορά υπηρεσιών από ΜΕΓΑΛΟΥΣ παρόχους και από τότε μιλούσαμε ότι θα πρέπει να στηθούν πολυιατρεία γιατί το ιατρείο της γειτονιάς μάλλον δεν είναι στο σχεδιασμό κανενός και οι επιλογές θα ήταν ή μετανάστης ή υπάλληλος.
 
Θεωρώ δεδομένο τον κλειστό προϋπολογισμό και γιαυτό το λόγο δε πιστεύω ούτε σε απεριόριστες επισκέψεις ούτε σε αύξηση τιμής. Αν κάτι θα ήταν διαφορά αυτό θα ήταν ο μικρότερος αριθμός ανά γιατρό, η συμμετοχή του ασθενούς (χα χα χα κανένας δεν το τολμά) είτε στην επίσκεψη (πχ οι επισκέψεις μπορούν να είναι των χρονίων περιστατικών ως αντιμισθία και των οξέων κατά πράξη). Άλλη δοκιμασμένη σκέψη αύξησης της αμοιβής, χωρίς να επηρεάζεται από τον κλειστό προϋπολογισμό, θα είναι η ετήσια συμμετοχή από τον ασθενή (γελάμε πάλι). Στα υπόλοιπα που θα θέλαμε να ακούσουμε είναι φυσικά η κάλυψη του ΕΦΚΑ, το μονιμότερο πλάνο συνεργασίας (και όχι σας θέλω μέχρι να φτίαξω ΤΟΜΥ), η μείωση των φόρων κτλ. Και αν κάποιος γενναία θέλει να φρενάρει τη μετανάστευση των νέων γιατρών θα έπρεπε να έχει άλλο ΕΦΚΑ ή φόρο στο νέο γιατρό για να μείνει (μα τι λέω εμείς έχουμε πολλούς δεν πάνε να φύγουν όλοι)...

[pzogr]

Στην εποχή του capitation, όλες οι 'ευχές' του συναδέλφου ακούγονται εκτός πραγματικότητας. Ακόμα κι αν συνενωθούν πολλές βασικές κλινικές και εργαστηριακές ειδικότητες σε μια περιοχή, γιατί (και πως) θα δώσουν καλύτερη τιμή/κεφάλι από τη βιοϊατρική πχ; Επίσης στη χώρα της βρωμιάς, που ακόμα και για να παρκάρεις πρέπει να κερδίσεις το βρωμιάρη που κρατάει μια θέση παράνομα, δεν ελπίζω σε δίκαιη κατανομή της πίττας. Ελπίζω απλώς τα ψίχουλα που θα περισσέψουν να είναι αρκετά...

[Argirios Argiriou]

Στην εποχή του capitation, όλες οι 'ευχές' του συναδέλφου ακούγονται εκτός πραγματικότητας. Ακόμα κι αν συνενωθούν πολλές βασικές κλινικές και εργαστηριακές ειδικότητες σε μια περιοχή, γιατί (και πως) θα δώσουν καλύτερη τιμή/κεφάλι από τη βιοϊατρική πχ; Επίσης στη χώρα της βρωμιάς, που ακόμα και για να παρκάρεις πρέπει να κερδίσεις το βρωμιάρη που κρατάει μια θέση παράνομα, δεν ελπίζω σε δίκαιη κατανομή της πίττας. Ελπίζω απλώς τα ψίχουλα που θα περισσέψουν να είναι αρκετά...

Πρέπει οι Γενικοί Ιατροί να φοβόμαστε τις ιδιωτ. εταιρ. παροχής Ιατρ. Υπηρεσιών;

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Denominator]

Σε απάντηση του ερωτήματος του Αργύρη, αν θα πρέπει να φοβόμαστε τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ, σκέφτομαι ότι πράγματι αυτές μπορούν να δώσουν πολύ καλές τιμές, αλλά συνήθως δεν μπορούν να υποκαταστήσουν επαρκώς την προσωπική σχέση που έχει κάθε ασθενής με το γιατρό του. Για το λόγο αυτό σε μικρότερες πόλεις ο κίνδυνος αυτός δεν είναι ιδιαίτερος και σίγουρα δεν είναι άμεσος. Μεγάλα "μαγαζιά" κοιτούν να έχουν σε αυτές τις μικρές αγορές, στις οποίες δε συμφέρει άμεση επένδυση, ιατρούς συνεργάτες και να τους αποζημιώνει κατά πράξη, αντί να έχει ιατρούς υπαλλήλους με μισθό.
Φυσικά ο κίνδυνος αυτός θα μειωθεί περαιτέρω αν υπάρξει δομή τοπικών αυμφερόντων (π.χ. δύο ή τρεις γενικοί γιατροί ή παθολόγοι ή ακόμη και άλλες βασικές ειδικότητες), όμως στην Ελλάδα τα βήματα αυτά γίνονται ακόμη με μεγάλη δυσκολία ακόμη και από αυτούς που πιστεύουν στη συνεργασία.

[Argirios Argiriou]

@Denominator: Και δεν είναι μόνο αυτό Βασίλη. Οι μεγάλες αλυσίδες τύπου Βιοιατρικής δεν ενδιαφέρονται να δώσουν αποτελεσματική υγεία με καλή σχέση κόστους/αποτελέσματος στον κόσμο. Όπως είναι φτιαγμένο το σύστημα στην Ελλάδα, τις μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της "υγείας" τις ενδιαφέρει οι Ιατροί να παράγουν ακριβές εξετάσεις και να γράφουν και ακριβά φάρμακα. Εκεί είναι το χρήμα. Εκτός και αν το κράτος είναι έτοιμο να βάλει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη και να πληρώσει σοβαρά ποσά για τις καθαρά κλινικές Ιατρικές Υπηρεσίες. Αλλά το Ελληνικό κράτος δεν έχει δείξει ποτέ μέχρι τώρα τέτοια διάθεση. Και σε τέτοια περίπτωση, όμως, που το κράτος δείξει διάθεση να πληρώσει ακριβά για καθαρά κλινικές Ιατρικές Υπηρεσίες πάλι οι μικροί πάροχοι Γενικής Ιατρικής (δεν μιλώ για εργαστηριακούς ή για ειδικότητες με ακριβό εξοπλισμό) θα έχουν προβάδισμα για τους λόγους που ανέφερα και ανέφερες.

[Argirios Argiriou]

Αντιγράφω πρόσφατη ανάρτηση συναδέλφου που έχει κάνει και αυτός κάποια χρόνια σαν Ιατρός στην Σουηδία:

"Όταν θα καταλάβουμε ότι απλά δεν υπάρχει δημόσιο σύστημα υγείας ( το μυστικό είναι η λέξη «σύστημα») αλλά μόνο πυροτεχνήματα από δω κι από κει, ίσως τότε να έχουμε κάνει το πρώτο βήμα για να αποκτήσουμε και εμείς σαν κράτος κάποτε κάτι που να μας αξίζει. Γιατί αυτό που έχουμε δεν είναι σύστημα και σίγουρα, δεν μας αξίζει."

[Argirios Argiriou]

Σχόλιο του Οικονομολόγου Υγείας Λυκούργου Λιαρόπουλου στον τοίχο του στο facebook στις 25/02/2019, που το δημοσιεύω μετά από άδειά του:


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ»:

Στο Αυτοβιογραφικό βιβλίο μου «Η Σιωπή των Θυμάτων», διηγούμαι την περίοδο 1977-1981 όταν ως Σύμβουλος του Σπ. Δοξιάδη και Διευθυντής της Ομάδας Προγραμματισμού Υγείας, ξεκίνησα την καριέρα μου στην Ελλάδα, ως ο «μοναδικός Οικονομολόγος της Υγείας». Τον χαρακτηρισμό αυτό χρησιμοποίησε ο Δοξιάδης σε επιστολή του στον Πρωθυπουργό Γ. Ράλλη που δημοσιεύω στο βιβλίο, για να «αμυνθεί» σε κατηγορίες ότι «δεν είχε συμβούλους από τη Νέα Δημοκρατία». Η αλήθεια είναι ότι η τότε Νέα Δημοκρατία δεν είχε σε ιδιαίτερη εκτίμηση τον προερχόμενο από το Δημοκρατικό Κέντρο γνωστό Παιδίατρο, μέρος της, τότε, «Διεύρυνσης Καραμανλή». Το ίδιο και το τότε «Καθηγητικό Κατεστημένο» που ποτέ δεν τον θεώρησε άξιο για μία Έδρα.

Το Δοξιάδη πολέμησε τότε και το ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ. Ο όλος προσανατολισμός του στη δημιουργία του ΕΣΥ στόχευε στην εξυπηρέτηση ενός συστήματος «Περίθαλψης» όχι «Υγείας», όπως προέβλεπε ο Νόμος Δοξιάδη «Μέτρα Προστασίας της Υγείας. Αυτό ήταν φυσιολογικό για κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ αλλά και η τότε ΝΔ που στόχευαν σε ένα κομματικά ελεγχόμενο σύστημα που «παράγει» θέσεις εργασίας, δηλαδή ψήφους. Αντίθετα, η πρόληψη και η προστασία της υγείας περιλαμβάνει και μέτρα περιοριστικά και, συνεπώς, αντιδημοφιλή. Το ΕΣΥ «χτίστηκε» για την «πλήρη και αποκλειστική απασχόληση» των Γιατρών και όχι για την Πρόληψη και τη βελτίωση της Υγείας του πληθυσμού.

Θυμάμαι, τότε, ένα βράδυ ο 1978, που κουβάλησα στον τυπογράφο τα «αρνητικά» που είχαν έρθει από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για τις αφίσες που θα χρησιμοποιούσαμε στην μεγάλη καμπάνια κατά του Καπνίσματος και της Παχυσαρκίας. Θυμάμαι και την επίθεση που είχαμε υποστεί από εφημερίδες του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς, όπως τότε το ΕΘΝΟΣ με τον κ. Χρ. Θεοχαράτο, μετέπειτα Διευθυντή. Σε ένα άρθρο μου είχα «απαντήσει» στη γελοία κριτική ότι η καμπάνια κατά του καπνίσματος δεν «άρμοζε σε μία καπνοπαραγωγό Χώρα» με τη φράση: «Το ότι η Ελλάδα παράγει καπνό, δεν σημαίνει πως πρέπει και να τον ..καπνίζουμε».

Σε όλη την 30ετια μετά το 1981, όταν η Πολιτική ΠΑΣΟΚ στην Υγεία κυριάρχησε, ακόμη και όταν το ΠΑΣΟΚ δεν είχε την Εξουσία, η Πρόληψη και η Προστασία της Υγείας βρέθηκε στο «πίσω κάθισμα». Το αποτέλεσμα είναι οι Δείκτες Υγείας που βλέπουμε σήμερα. Η κατάσταση έγινε χειρότερη μετά το 2010, όταν η περικοπή δαπανών έγινε «άγαρμπα» χωρίς στόχευση στην προστασία της Υγείας. Η προσπάθεια του Κ. Μητσοτάκη να αλλάξει την εστίαση του συστήματος Υγείας θα είναι πολύ δύσκολη γιατί η κοινή γνώμη δεν είναι εκπαιδευμένη κατάλληλα. Αυτός, όμως, είναι ο ρόλος μίας εμπνευσμένης Μεταρρυθμιστικής Κυβέρνησης όπως αυτή που νομίζω πως ονειρεύεται ο κ. Μητσοτάκης