11/04/2017
Σύσταση και ορισμός μελών Ομάδας Εργασίας για την Ιατρική Ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
( Κατά την γνώμη μου, το πιο σημαντικό θα είναι αν καταφέρουμε να γίνει η ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής στην Ελλάδα 5 χρόνια όπως π.χ. στην Σουηδία.
Αν μη τι άλλο για ψυχολογικούς λόγους (τους οποίους δεν πρέπει να υποτιμά κανείς). Καταλαβαίνετε... )
Πέρα από τους ψυχολογικούς λόγους (που κανείς δεν πρέπει να τους υποτιμά - συμφωνώ), το αντικείμενο της Γενικής Ιατρικής και αντίστοιχα η ευθύνη του Γενικού Ιατρικού είναι πολύ μεγάλο για να χωρέσει σε μόνα 4 έτη. Προσωπικά θα πρότεινα 5 έτη ειδικότητα με αρχικό 18μηνο στην Παθολογία. Πιστεύω ότι το τωρινό 6μηνο είναι λίγο - θα ήταν καλό αυτή η ειδικότητα να αποτελέσει τη βάση για την οικοδόμηση των υπόλοιπων γνώσεων και της εμπειρίας στη Γ.Ι.
Και όμως στην Σουηδία (όπου η ειδικότητα είναι 5 έτη από τα οποία συνήθως τα 2 έτη είναι σε Κέντρο Υγείας) ξεκινούν συχνά με 6 μήνες Κέντρο Υγείας για να καταλάβουν πρώτα το νόημα της Γενικής Ιατρικής και να πάρουν μια αίσθηση τι χρειάζεται να αποκομίσουν από το κάθε rotation ώστε να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις του Γενικού Ιατρού (εννοείται βέβαια ότι εκεί ο ρόλος του Γενικού Ιατρού είναι κάτι πολύ περισσότερο από συνταγογράφηση).
Επιδιώκουν επίσης μετά από 5-6 εβδομάδες εργασίας σε μια κλινική να γυρνούν για 1 εβδομάδα στο Κέντρο Υγείας τους, και να βλέπουν τότε με προκαθορισμένα ραντεβού παλιούς ασθενείς τους με χρόνιες ασθένειες ώστε να μάθουν τι σημαίνει συνέχεια στην σχέση Ιατρού - Ασθενούς. Έτσι έχουν μια δικιά τους λίστα ασθενών που την ακολουθούν για 5 χρόνια.
Μαθαίνουν ακόμη στους ειδικευόμενους της Γενικής Ιατρικής ότι όταν μπαίνουν για rotation σε μια κλινική πρέπει να έχουν προαποφασίσει μαζί με τον εποπτεύοντα εκπαιδευτή Γενικό Ιατρό τι θέλουν να μάθουν από αυτή την κλινική. Υπάρχει και εκεί (όπως και στην Ελλάδα, Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος) και αυτό βοηθά πολύ. Όσο σημαντικό είναι για τον Γενικό Ιατρό να γνωρίζει τι πρέπει να ξέρει, άλλο τόσο σημαντικό είναι να γνωρίζει τι δεν πρέπει να να ξέρει και πότε να παραπέμπει.
Το να ξέρει κανείς μέχρι πού ”τον παίρνει” να κρατήσει τον ασθενή και από πιο σημείο και μετά πρέπει να τον παραπέμψει, ή να ρωτήσει κάποιον άλλον συνάδελφο, είναι ένα σημαντικό μέρος της τέχνης του Γενικού Ιατρού.
Πολλά διεθνή περιοδικά Γενικής Ιατρικής, όπως π.χ. το BMJ, αναφέρονται συχνά στα άρθρα τους ακριβώς σε αυτό: Δηλαδή στο πότε και πού πρέπει κανείς να παραπέμψει.
Βέβαια μερικοί Γενικοί Ιατροί (Γ.Ι.) απλοποιούν τα πράγματα και παραπέμπουν σχεδόν τους πάντες. Τότε όμως ο ρόλος του Γ.Ι. αυτοαναιρείται. Σε στατιστικές που έχουν γίνει σε καλά εκπαιδευμένους Γενικούς Ιατρούς στην Βόρεια Ευρώπη υπολογίζεται ότι από τους 100 ασθενείς που προσέρχονται σε ένα καλά εκπαιδευμένο Γενικό Ιατρό (χωρίς στο μεταξύ να έχουν πάει σε κάποιον άλλο Ιατρό) μόνο οι 10 χρειάζονται να παραπεμθούν.
Θυμάμαι ότι ο supervisor Γενικός Ιατρός που είχα όταν έκανα ειδικότητα Γενικής Ιατρικής στην Σουηδία έκανε μερικές φορές στατιστικές τί ποσοστό των ασθενών μου είχα παραπέμψει και προς ποιες ειδικότητες και αναλόγως μου έλεγε π.χ.: ”Έχεις στείλει πολλούς σε Δερματολόγο, μήπως πρέπει να διαβάσεις λίγο περισσότερο Δερματολογία ή να κάνεις λίγο περισσότερο rotation σε Δερματολογική κλινική;” (εκεί λόγο για την διάρκεια του rotation σε κάθε κλινική είχε και ο ειδικευόμενος σε συνεργασία με τον supervisor).
Η κάθε κλινική που δέχεται για rotation ειδικευόμενο στην Γενική Ιατρική είναι υποχρεωμένη να ορίσει ένα supervisor για τον ειδικευόμενο αυτό. Ο supervisor αυτός είναι ειδικός Ιατρός της κλινικής αυτής. Σε αυτόν τον supervisor αποτείνεται κατά κύριο λόγο ο ειδικευόμενος για τις διάφορες ερωτήσεις του και πρέπει κατά τακτά χρονικά διαστήματα να αφιερώνουν οι δυο τους κάποια ώρα όπου συζητούν Ιατρικά ερωτήματα. Επίσης σε αυτόν τον supervisor απευθύνεται και ο εποπτεύων εκπαιδευτής Γενικός Ιατρός του Κέντρου Υγείας από το οποίο προέρχεται ο ειδικευόμενος ο οποίος ρωτά για την πρόοδο του ειδικευόμενου στην συγκεκριμένη κλινική. Αυτός ο εποπτεύων εκπαιδευτής Γενικός Ιατρός του Κέντρου Υγείας είναι αυτός που έχει εποπτικό ρόλο για καθόλη την εκπαίδευση του ειδικευόμενου, καθώς και τον πιο σημαντικό λόγο για το αν ο ειδικευόμενος είναι έτοιμος να πάρει τον τίτλο της ειδικότητας της Γενικής Ιατρικής μετά από τα 5 χρόνια (δεν είναι αυτονόητο ότι δίνει πάντα το ΟΚ).
Ο μισθός του ειδικευόμενου προέρχεται από έναν ξεχωριστό κωδικό από ότι για το υπόλοιπο Κέντρο Υγείας. Είναι φυσικά και ξεχωριστός κωδικός από ότι αυτός από τον οποίο πληρώνονται οι ειδικοί Ιατροί των κλινικών στις οποίες κάνει rotation. Έτσι και το Κέντρο Υγείας αλλά και οι Κλινικές δεν θεωρούν αυτονόητο ότι ο ειδικευόμενος θα τους προσφέρει την εργασία του χωρίς και αυτοί να προσφέρουν κάτι ( = γνώσεις) στον ειδικευόμενο. Αν ο ειδικευόμενος θεωρήσει ότι δεν του παρέχεται η εκπαίδευση που πρέπει σε μια κλινική μπορεί να ζητήσει να αλλάξει και να πάει σε αντίστοιχη κλινική άλλου Νοσοκομείου. Έτσι η κάθε κλινική (αλλά και Κέντρο Υγείας) έχουν άμεσο ενδιαφέρον να παρέχουν καλή εκπαίδευση και όρους εργασίας στον ειδικευόμενο ώστε να μην τους φύγει.
Θέμα: Σύσταση και ορισμός μελών Ομάδας Εργασίας για την Ιατρική Ειδικότητα της Γ.Ι. (Αναγνώστηκε 23211 φορές)
12 Νοεμβρίου 2023, 08:29:52