Αντιγράφω περίληψη του άρθρου από συνάδελφο Παθολόγο στην ομάδα "Σύγχρονη Παθολογία" του facebook:Τα άτομα με διαβήτη, ιδιαίτερα αυτά που υποβάλλονται σε θεραπεία με ινσουλίνη, θεωρούνται εδώ και πολλά χρόνια μη επιλέξιμα για καταδύσεις, λόγω του υψηλού κινδύνου ανεπιθύμητων ενεργειών. Τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τείνουν να μειώνονται κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, πιθανώς λόγω μεταβολών στις απαιτήσεις και την αντίσταση στην ινσουλίνη, λόγω της αυξημένης φυσικής δραστηριότητας και των επιδράσεων του υπερβαρικού περιβάλλοντος στην ανοχή γλυκόζης. Η αυστηρή τήρηση των πρωτοκόλλων ασφαλείας, σε συνδυασμό με τη βέλτιστη φυσική κατάσταση, η έλλειψη διαβητικών επιπλοκών (ιδιαίτερα η μειωμένη επίγνωση της υπογλυκαιμίας) και ο ικανοποιητικός βασικός γλυκαιμικός έλεγχος, φαίνεται να ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο επιπλοκών κατά τη διάρκεια της κατάδυσης. Η ενσωμάτωση της σύγχρονης τεχνολογίας στη διαχείριση του διαβήτη, παρέχοντας δυνατότητες συνεχούς υποβρύχιης παρακολούθησης της γλυκόζης, μπορεί να είναι χρήσιμη στη βελτιστοποίηση του μεταβολικού ελέγχου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την κατάδυση. Παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε θέματα ασφάλειας, εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη να εφαρμοστούν οι σχετικές συστάσεις στην καθημερινή πρακτική των δύτες. Τα υπάρχοντα στοιχεία προέρχονται κυρίως από μικρές μελέτες και υπάρχει μεγάλη ετερογένεια όσον αφορά τα σχέδια μελέτης και διερευνηθούν τα αποτελέσματα, καθιστώντας την πρόκληση για την εξαγωγή οριστικών συμπερασμάτων. Στόχος αυτής της ανασκόπησης είναι να παρουσιάσει και να αξιολογήσει κριτικά τα διαθέσιμα στοιχεία, τη χρήση της τεχνολογίας και τα κενά στις υπάρχουσες γνώσεις που αξίζουν περαιτέρω αξιολόγηση από μελλοντικές μελέτες.
Συγχαρητήρια Koufakis Charis et al.
Into the deep blue sea: A review of the safety of recreational diving in people with diabetes mellitus.Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος