Οι "Λαθραίοι" άνθρωποι, οι λαθραίως άνθρωποι και οι άνθρωποι.

[Δ. Κουναλάκης]

 Στην συνεχιζόμενη συζήτηση για το μεταναστευτικό αυτές οι εικόνες από την Υεμένη τρυπάνε την καρδία μας. Εικόνες ανάλογες με τα παιδιά της Μπιάφρας που σύντομα θα έρθει η ώρα να πληρώσουμε και στην Ευρώπη.
Αυτοί οι άτυχοι σκελετωμένοι έχουν πολλά και σημαντικά μειονεκτήματα:

α) Δεν είναι κατάλληλοι να γίνουν φτηνοί εργάτες, για τους μεταφέρουν φιλεύσπλαχνες καπετάνισσες, και μέσω συνεργαζόμενων κυκλωμάτων διακίνησης να καταλήξουν στα σωστά εργοστάσια.
β) Δεν έχουν τους σωστούς χορηγούς που ταΐζουν με πετροδόλαρα σήμερα τα καλομαθημένα ορφανά που κάποτε χαρτζιλίκωνε η Στάζι και η Τσέκα.
γ) Δεν είναι προτεραιότητα για τις ΜΚΟ να κάνουν τον καλό Σαμαρείτη σε τέτοιες περιοχές του πλανήτη και να τους βομβαρδίζουν τα μαχητικά όλων των κρατών.

"Λαθραίοι" άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο, σκελετωμένοι να περιμένουν την μοίρα τους, τον θάνατο τους. Ποιος θα τους βοηθήσει; Τι κι αν χρειάζονται τρόφιμα; Ποιος θα χρηματοδοτήσει ένα petition; Ποιος νοιώθει αρκετά επαναστάτης να πάει κόντρα στα πετροδόλλαρα;

Οι λαθραίως άνθρωποι, δεν θα ασχοληθούν μαζί τους, είναι πολύ απασχολημένοι. Άλλοι, έχουν να παλέψουν για την καπετάνισσα, για το μετανάστη που πρέπει να βρει την ΜΚΟ του, το επίδομα του, να πείσουν το κράτος να κάνει τα πάντα. Θα γράψουν χίλιες αναρτήσεις, θα πούνε χίλια σχόλια.... έχουν να αντιμετωπίσουν και τους φασίστες. Σκληρή δουλειά. Σου απορροφά όλη την ενέργεια και το χρόνο. Στον αντίποδα, οι άλλοι που κληρονόμησαν την δόξα, την χάρη την γενιά... Δεν θα μολυνθεί ο περιούσιος λαός του Κυρίου. Δεν θα τους πάρουν τις δουλειές, τη γη, τα αγαθά, τα 2 μέτρα στο χώμα.

Ευτυχώς, υπάρχουν και οι άνθρωποι. Δεν θέλουν να γράφουν σε πληκτρολόγια, δεν κάνουν τσικι-τσικι σε tablet και κινητά, δεν φωνάζουν, δεν φωνασκούν, δεν εξεγείρονται: ούτε αυτοί προλαμβάνουν. Θέλει χρόνο να δώσεις ένα πιάτο φαϊ, να πάρεις υπό την προστασία σου ένα κατατρεγμένο, να του δώσεις εσύ δουλειά, να τον εμπιστευτείς, να γίνεις ο συγγενής του στον ξένο τόπο. Γιατί τι νόημα έχει η μοναξιά σε δωμάτιο και μια υποχρέωση που τελειώνει με ένα επίδομα; Πόσο σπάνιο και σιωπηρό είδος είναι ο άνθρωπος; Με το λυχνάρι τον ψάχνεις....