26/02/2015 TA NEA.
του Γιάννη Τούντα.
Εάν ένα σύστημα υγείας είναι δημόσιο ή ιδιωτικό, δεν εξαρτάται από το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μονάδων υγείας αλλά από το αν οι δαπάνες για την υγεία είναι δημόσιες (φορολογία ή κοινωνική ασφάλιση) ή ιδιωτικές (ιδιωτική ασφάλιση ή ίδιες πληρωμές). Είναι χαρακτηριστικό ότι το σύστημα υγείας στην Ελλάδα, παρά την ύπαρξη του ΕΣΥ είναι από τα πιο ιδιωτικοποιημένα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με το 35% περίπου των συνολικών δαπανών για την υγεία να είναι ιδιωτικές όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 25%. Η Κύπρος έχει το πιο ιδιωτικοποιημένο σύστημα υγείας στην Ευρώπη, με τις ιδιωτικές δαπάνες να υπερβαίνουν τις δημόσιες, γιατί, μεταξύ άλλων, είναι η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα που έχει ένα περιοριστικό πλαίσιο όσον αφορά στη σύναψη συμβάσεων του δημόσιου με τις ιδιωτικές μονάδες υγείας. Περιττό δε να τονιστεί, ότι όσο αυξάνουν οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας, τόσο αυξάνονται και οι κοινωνικές ανισότητες στην υγεία.
Έχοντας αυτά υπόψη, πολύ φοβάμαι ότι εάν εφαρμοσθούν οι σχετικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για “αξιοποίηση και του ιδιωτικού τομέα υγείας… όπου δεν υπάρχουν ακόμα επαρκείς δημόσιες δομές…” (πρόγραμμα Θεσσαλονίκης), ή ότι “το κράτος θα πληρώνει στις ιδιωτικές κλινικές μόνο πράξεις που δεν μπορούν να γίνουν σε δημόσιο νοσοκομείο” (συνέντευξη του Υπουργού Υγείας στο ΒΗΜΑ στις 15/2/2015), αντί για ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος θα έχουμε περαιτέρω ιδιωτικοποίησή του. Οι ιδιωτικές δαπάνες θα αυξηθούν γιατί το ΕΣΥ με τις ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές και εξοπλισμό δεν είναι σε θέση να καλύψει επαρκώς τις ανάγκες υγείας του πληθυσμού. Έτσι, πολλοί πολίτες θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν ιδιωτικές μονάδες, έστω και εάν δεν είναι συμβεβλημένες, πληρώνοντας όμως πολλά περισσότερα από την τσέπη τους.
Εκτός και εάν επισπευθεί η εφαρμογή της άλλης θέσης του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για “…μείωση κατ’ αρχήν με στόχο την κατάργηση της αγοράς στο χώρο της υγείας”, υιοθετώντας έτσι ένα πλήρως κρατικοποιημένο σύστημα υγείας, που απ’όσο γνωρίζω μόνο στη Β. Κορέα ισχύει ακόμα. Επειδή όμως ο κ. Κουρουπλής δεν είναι εκφραστής των ακραίων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ και επειδή πολλές από τις λοιπές δηλώσεις του για τον περιορισμό της σπατάλης και της προκλητής ζήτησης κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, ελπίζω να φροντίσει οι θέσεις αυτές περί δραστικού περιορισμού των συμβάσεων με τον ιδιωτικό τομέα να παραμείνουν στα χαρτιά για το καλό της υγείας του ελληνικού πληθυσμού.