Θέματα Εργασίας > Εμπειρίες κατά την εργασία στην ΠΦΥ
Όχι λεφτά από Ιατρούς;
schumifer:
Σε ό,τι αφορά παρακολούθηση ναι μάλλον αλλάζει το πράγμα.
Και η αλητεία πολλών δημοσίων χειρουργών είναι τόσο δεδομένη που κανείς δε σκέφτεται καν να πάει κόντρα. Ούτε φυσικά εμείς. Το δικό μου παράδειγμα αφορά κάταγμα λεκάνης μεταξύ άλλων συνεπειών τραύματος, που ο ορθοπεδικός περίμενε πρώτα να κανονιστεί το οικονομικό για να μπει χειρουργείο. Και έχω ακούσει και ακόμη καλύτερα (ΝΧ :υπάρχουν και τα δάνεια ξέρετε...)
Ας μην αρχίσουμε αυτή τη συζήτηση. Ελπίζω μόνο η νέα γενιά να είναι πιο ανθρώπινη
Argirios Argiriou:
Το θέμα αυτό συζητήθηκε και σε μια ομάδα Ιατρών στο facebook τον Φεβρουάριο του 2021. Σταχυολογώ κάποια σχόλια που μου φάνηκαν ενδιαφέροντα:
- Η αλήθεια είναι ότι δεν μου πάει η καρδιά να πάρω χρήματα από συνάδελφο.. δε μπορώ... ΑΠ ΤΗΝ ΑΛΛΗ όμως μου εχει τύχει αρκετές φορές να μην μου παίρνουν άλλοι συνάδελφοι χρήματα και να με ξεπετάνε λέγοντας μου : συνάδελφε , μια χαρά είσαι όλα καλά! Και μεταξύ μας ξέρω ότι έχει πέσει η ξεπέτα της ξεπέτας. Αποτέλεσμα: πλέον δε λέω ότι είμαι γιατρός και πληρώνω κανονικά (εκτός κι αν πάω σε φίλο εντάξει...)
- ( Μικροβιολόγος): Εγώ θα έλεγα όχι κέρδος από συναδέλφους, να μου καλύψουν τα έξοδα αναλώσιμα των εξετάσεων και είμαστε οκ... Απλά να μην με βάζει ο άλλος μέσα γιατί μετά αποφεύγω κι εγώ να κάνω μετά από μια δυο φορές τις εξετάσεις... Το ίδιο ισχύει απ τα παιδιά τους. Για τους γονεις που είναι οικονομικά ανεξάρτητοι κατά περίπτωση, όχι ομως επειδή μπαίνει κ άλλος και δηλώνει πατέρας ιατρού να απαιτεί να φεύγει έτσι... Εμένα συνάδελφοι τεράστια ονόματα της ιατρικής μου έχουν φέρθει άψογα, αλλά πρέπει κάτι να αφήνεις αλλιώς σε βάθος χρόνου γίνεσαι βάρος.. Το ευχαριστιεσαι κι εσύ.. Τα μεγάλα ιδιωτικά κέντρα όταν είναι να τα πάρουν ακόμη και από νοσηλευομενους ιατρούς είναι εταιρεία και τα παίρνουν κανονικά ... Όταν είναι να στείλετε πελάτες είναι σοβαρά ιατρεία.. Να το προσέξετε εσείς οι κλινικόι αυτό...
- ( Μικροβιολόγος): Να ρωτήσω κάτι; νόμιμη υποχρέωση είναι οι γονείς; και θέτω και το εξής... Οι γονείς του ιατρού διατηρούν κατάστημα.. Εσύ ψωνίζεις συνέχεια από αυτούς δεν σου κάνουν τη παραμικρή έκπτωση.. Όταν έρχονται σε σένα γιατί να είναι τζάμπα;
- ( Γαστρεντερολόγος): Να ξεκαθαρίσουμε τι είναι αμοιβή όμως; Όταν έρχεται κάποιος για γαστροσκόπηση και κολονοσκόπηση και απασχολήσει το ιατρείο 2 ώρες, με σωρό αναλώσιμα, απολυμάνσεις ενδοσκοπίων, προσωπικό κλπ, τελικά πληρώνεις κι από την τσέπη σου...Και, ΟΚ, να μην πάρεις χρήματα από τον ίδιο τον συνάδελφο αλλά αν είναι να μην παίρνεις και από την οικογένειά του, έμπλεξες...Γιατί δεν είναι μόνο αυτά που πληρώνεις αλλά και όσα χάνεις σε αυτό το διάστημα...Σε ό,τι με αφορά δεν παίρνω χρήματα από τους ίδιους, συζύγους και παιδιά και κάνω μειωμένες τιμές στους γονείς τους, θεωρώ όμως πως είναι λάθος και θα προτιμούσα κι εγώ να πληρώνομαι αλλά και να πληρώνω όπου πάω...Πολύ καλύτερα μου άρεσε που σε πρόσφατη επίσκεψη σε ρευματολόγο μου ειπώθηκε "είναι 200 ευρώ, 120 επειδή είστε συνάδελφος" και στην 2η επίσκεψη πλήρωσα 70...Έχεις και την αξιοπρέπειά σου...Αλλού που πηγαίνω για ετήσιο υπερηχογράφημα τραχήλου μετά από θυρεοειδεκτομή εδώ και 9 χρόνια δεν λέω ότι είμαι γιατρός (και η πλάκα είναι πως ως ειδικευόμενος έχω κάνει κολονοσκόπηση στον γιατρό προ 20 ετών μαζί με τον Διευθυντή μου αλλά, φυσικά, εννοείται πως δεν με θυμάται ο άνθρωπος αλλά ούτε εγώ του το είπα)...
- ( Ρευματολόγος ): Ειναι ενα σοβαρο θεμα αυτο. Παντα λεω οχι. Οταν επιμενεθ να με πληρωσει ο συνάδελφος νοιωθω μια ηθικη ικανοποιηση. Αρκετες φορες "υποχωρω". Οταν πω "όχι" και φυγει αστραπιαία χωρίς ευχαριστω κιολας μερικες φορες....νοιωθω σα βλητο
Στις μαναδες λεω πάλι "όχι, δε θελω λεφτά". Οι περισσοτερες επινενουμ διοτι "και το παιδι μου ιατρειο εχει και ξερω ποσο βασανίζεστε"!
Εν ολιγοις. Λεω το οχι...αλλα χωρις εντονη επιμονη η φανατισμό! Μου εχει τυχει ιατρειο με πεντε ραντεβου εκ των οποιων τα τρία ηταν γιατρος-γονιος-γιος γιατρου. Ε....πονεσε!
- ( Οδοντίατρος ): Εμενα κατι μεγαλογιατροι καθηγητες μου παιρναν επισκεψη 150κ 200€.,οταν εγω ημουν φοιτητρια η νεα οδοντιατρος.. Ηρθε συνταξιουχος ψυχιατρος με μεγαλη ακινητη περιουσια κ απαιτουσε τσαμπα απονευρωσεις κ προσθετικες... Τοτε λοιπον αποφασισα να παιρνω μια ελαχιστη τιμη για τα αναλωσιμα, κ εγω οποτε κ αν μου πουν οχι αμοιβη το εκτιμω αλλα πληρωνω κανονικα.. Προτιμω να μην παιρνουμε αμοιβη απο καποιον φτωχο .. οι συναδερφοι μια σχετικη ανεση την εχουμε να δινουμε μια επισκεψη... Α κ στους δημοσιους εχει παει το φακελακι συννεφο.. Τους ρωτας τι θα κοστισει κ η απαντηση ειναι,, οτι θελεις,,...
- οδοντίατρος είστε, όχι ιατρός. Εσείς δεν πληρώνετε σε οδοντίατρο και εμείς πληρώνουμε σε εσάς
- ( Οδοντίατρος): κανετε λαθος πληρωνω κ στον οδοντιατρο που ειναι κ φιλη μ... Η εκτιμηση μου στους γιατρους δεν υποτιμαται ουτε υπερτιμαται απ την αμοιβη... Αλλα απ την εμπιστοσυνη που τους εχω... Ακομα κ αν δεν θελουν εγω παντα αφηνω γιατι γνωριζω ποσα εξοδα εχει το ιατρικο επαγγελμα..
- Εμένα το πιο γελοίο που μου έκανε συνάδελφος σε υπέρηχο θυρεοειδους ήταν να πληρώσω 120 ευρώ τον υπέρηχο, αλλά μου ζήτησε να υπάρξει συναδελφικη αλληλεγγύη και να μου κόψει μηδενική απόδειξη..
- Προσωπικά δε δέχομαι αμοιβή από συναδέλφους, τους γονείς και τα παιδιά τους. Στις περιπτώσεις που επισκέπτομαι εγώ ή η οικογένεια μου, τους λέω ότι έχω ιδιωτική ασφάλιση κ επιμένω να πληρώσω με την απόδειξη τους. Σε άλλους πιάνει, άλλοι δε δέχονται ούτε αυτό. Για τους γονείς ιατρών πάντως, δεν αποτελεί υποχρέωση εκ της ιατρικής νομολογίας, είναι επιλογή του καθενός
- εξυπνο και κομψο αυτο με την ιδ.ασφαλιση θα το λεω κι εγω για να μη μαλωνω
- ( Οδοντίατρος): Να δείτε και σε ορθοδοντική θεραπεία 2 χρόνων, κατά μέσο όρο, και να σε ρωτάει ο συνάδελφος γονιός αν χρωστάει κάτι..
- ( Μικροβιολόγος): εμένα τελευταία οικογένεια ιατρού με γονείς με έχουν χώσει 100 ευρώ μέσα σε υλικά που σηκώνονται και φεύγουν από το ιατρείο και ούτε τι οφείλω. Λες και είναι η Μαντόνα και μου κάνει διαφήμιση.. Θα φτάσω στο σημείο να αρνηθώ επόμενη φορά.. Δεν μιλάμε για κέρδος αλλά να σου προκαλεί ζημιά ο άλλος και να μην λέει ούτε ευχαριστώ
- ( Οδοντίατρος): Και απο την άλλη αν δείτε υπάρχουν τοποθετήσεις που τους οδοντιάτρους μας κατατάσσουν σε μη συναδέλφους. Οπότε γιατί γίνεται η συζήτηση για αμοιβές και στα δικά μας ιατρεία; Στα υπόλοιπα ιατρεία να πληρώνουμε κανονικά αλλά όταν έρχονται στα δικά μας προτάσσεται η συναδελφική αλληλεγγύη. Σαν παρατήρηση..η Μαντόνα είναι μάλλον παρωχημένη. Beyonce και πάνω για διαφήμιση!!
- ( Μικροβιολόγος): εγώ που είμαι εργαστηριακός με το εοπποχαρτο χωρίς καθόλου συμμετοχή, αν έχεις σοβαρά αντιδραστήρια, οριακά δεν βγαινει το κόστος αναλωσίμων αλλά τουλάχιστον είναι αμελητέα η επιβάρυνση σε κοινές εξετάσεις. Εκεί που είναι το πρόβλημα είναι σε κάτι μοριακα που αν τα στέλνεις και σε συνεργάτη ο συνεργάτης δεν λέει πχ αυτές είναι του τάδε ιατρού άλλη τιμή, αυτός μας χρεώνει κανονικά.. Προφανώς το ίδιο ισχύει και με τους Οδοντοτεχνίτες... Δεν θα πει ο οδοντοτεχνιτησ επειδή είναι του καρδιολόγου η μασέλα κι εγώ δωρεάν στον οδοντίατρο
- Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Θα έλεγα πάντως πως η παροχή υπηρεσιών υγείας είναι ανάλογη της αμοιβής. Η αμοιβή δε, άλλοτε είναι άμεση άλλοτε έμμεση.
- Τους Οδοντίατρους τους θεωρώ συνάδελφους (η ανακούφιση που νιώθω όταν έχω πρόβλημα με τα δόντια μου και πηγαίνω σε Οδοντίατρο είναι εφάμιλλη με την ανακούφιση που νιώθω όταν πάω σε οποιονδήποτε άλλο Ιατρό για κάποιο άλλο πρόβλημα Υγείας μου. Το ίδιο βέβαια και ο φόβος για το τι μπορεί να συμβεί στην συνολική υγεία μου αν πέσω στα χέρια κανενός ατζαμή. Από ότι έχω ακούσει μάλιστα σε κάποιες χώρες για να γίνεις Οδοντίατρος πρέπει πρώτα να τελειώσεις Ιατρική). Άλλο όμως αυτό και άλλο πάω στον Οδοντίατρο και δεν πληρώνω, το θεωρώ ντροπή. (Μου έχει μάλιστα τύχει να αλλάξω Οδοντίατρο γιατί δεν ήθελε να μου παίρνει χρήματα).
- (Παθολόγος): Η μισή Ελλάδα έχει έναν γιατρό στην οικογένεια.. καλό είναι να πληρώνουμε την επισκεψή μας σε κάθε συνάδελφο που μας αφιερώνει το χρόνο του! Όλοι έχουμε φίλους στενούς που αρνούνται να πάρουν χρήματα, μπορούμε να ανταποδώσουμε όμως με τον ίδιο τρόπο ή στέλνοντας κάποιο δώρο. Προσωπικά προτρέπω τους δικούς μου να πληρώνουν πάντα τον γιατρό που επισκέπτονται. Ο πατέρας μου έχει κάνει 2 χειρουργεία! Στο πρώτο ο γιατρός δεν δέχτηκε χρήματα από τον αδερφό μου. Πήραμε ως οικογένεια ένα αντίστοιχο του ποσού που θα δίναμε δώρο. Στο δεύτερο πλήρωσα κανονικά εγώ το γιατρό, πάντα εκ των προτέρων. Και τα δυο πήγαν άριστα! Ο γιατρός βιοπορίζεται από το επαγγελμά του. Δεν τα βρίσκουν όλοι έτοιμα! Καλό είναι να προσφέρουμε δωρεάν υπηρεσίες σε ανθρώπους που τις έχουν πραγματικά ανάγκη. Κι αντίστοιχα να μην εκμεταλλευόμαστε την ανάγκη που έχει ένας συνάδελφος κ ντρέπεται να το πεί!
- Κάθετα αντίθετος. Παρόλο που «συνάδελφοι» σε ιδιωτικό στην Αθήνα μετά από μια επέμβαση με ...μαδησαν.
- Εγώ αντιθέτως είχα την καλύτερη αντιμετώπιση. Δεν μου πήρε κανένας λεφτά και πλήρωσα μόνο την κλινική.
- Μόνο οι κλινικές (πολλές εκ των οποίων έχουν ως ιδιοκτήτη έναν Ιατρό) έχουν λειτουργικά έξοδα συντήρησης και θεωρείται φυσιολογικό να πληρώνονται για αυτά; Τα μικρά ιδιωτικά Ιατρεία, όχι;
- Δυστυχώς υπήρξαν πολλοί συνάδελφοι που καταχράστηκαν έως εσχάτων την ιδιότητα τους και εξάντλησαν την υπομονή μου με συμπεριφορές και απαιτήσεις όσο και με συνεχόμενα τηλεφωνήματα και επισκέψεις κάθε τρεις και λίγο για ψιλού πηδημα και φυσικά χωρίς καμία αναγνώριση ή ανταποδοση έστω στέλνοντας έναν γνωστό,εξακολουθώ παρόλα αυτά να μην τους χρεώνω για ιατρικά ζητήματα μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν ακόμα συνάδελφοι που κάνουν το ίδιο με εμένα και τους γονείς μου
- Είναι ηθικά απαραίτητο να παιχτεί το παιχνιδάκι της υποκρισίας. "Μα δεν θέλω τίποτα", "Μα θα αφήσω κάτι". "Μα ευχαριστώ πολύ", "Μα όχι δεν πρέπει". Τελικώς αν δεν δώσει κάτι ο ασθενής φεύγοντας, ο γιατρός προφανώς μένει απολύτως δυσαρεστημένος νιώθοντας ότι εκμεταλλεύτηκαν την ευγένεια του. Από την άλλη, αν πληρωθεί πλήρης επίσκεψη, ο ασθενής φεύγει αγανακτισμένος για την παντελή έλλειψη συναδελφικής αλληλεγγύης. Τελικώς, υπάρχουν άνθρωποι που είναι βόδια και δεν ξέρουν από καλούς τρόπους, είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά. Μετά από πολλές φορές που την πάτησα και κατάλαβα, ότι το τζάμπα είναι πλήρης υποτίμηση της δουλειάς μου και τελικά υποτιμάται και το όποιο θεραπευτικό πλάνο, σταμάτησα να παίζω το παιχνίδι. Μία μικρή έκπτωση, για να πω κάτι, τιμή friends and family και όλοι μα όλοι ικανοποιημένοι. Μπράβο συνάδελφε που έθιξες το ζήτημα, ο χώρος μας βριθεί από υποκρισία και ψευτοευγένεια και συγχαρητήρια που τα είπες τα πράγματα με ειλικρίνεια.
- το έζησα πολλές φορές, συνάδελφε. Και δεν είναι καθόλου μιζέρια να το συζητάμε, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω. Κάπου πρέπει να υπάρχουν τα λεπτά όρια των κανόνων της καλής συμπεριφοράς. Όσο για τα ουίσκια και τα δώρα "ίσης" αξίας, πολλές φορές μόνο περιπλέκουν τα πράγματα.
- Οπωςσε ολα τα θεματα η αληθεια δεν ειναι μονο σε ενα σημειο. Οι γιατροι με παθολογικες ειδικοτητες μπαινουν στο φιλοτιμο της συναδελφικοτητας. Ολα αυτα οσο εισαι νεος και εχεις χρονο. Οταν φτανεις να εισαι 14 ωρες συνεχομενες στο ιατρειο και τα περιστατικα να ειναι χρόνια και ερχονται και ξαναρχονται δε σε ενδιαφερει αν ειναι τιμη σου που σε επισκεπτονται οι συναδελφοι και αν σου φερνουν δωρα ισης αξιας που δεν εχεις πού να τα βαλεις και δεν εχεις χρονο ουτε να πας στην αγορα να τα αλλαξεις. Το μονο που θες ειναι σεβονται το χρονο σου και μην υποτιμουν τη νοημοσυνη σου
- και αναρωτιέμαι εγώ ο αδαής, ποιον συμφέρουν αυτά τα ηθικολογικά μηνύματα του κώδικα; Για ποιον είναι τελικά φτιαγμένος; Ου διαφημιστείς (ιδιαίτερα όταν το ιατρείο σου είναι νέο και χρειάζεται διαφήμιση), ου λάβεις χρήματα από το συνάδελφο και όλο του το σόι (στην φάση της ηλικίας που μάλλον χρειάζεται ιατρική περίθαλψη), η ιατρική πράξη αμείβεται, αλλά κατά περίπτωση κρίνεις κιόλας (γιατί τότε δεν επιτρέπονται μηδενικά παραστατικά, αφού ο κώδικας ξεκαθαρίζει ότι μπορείς να παρέχεις δωρεάν υπηρεσίες αν θέλεις;), ου επιθυμήσεις το πετυχημένο ιατρείο του συναδέλφου σου (που μάλλον φτιάχτηκε και στη βάση των συμβάσεων του ΕΟΠΥΥ που πλέον δεν είναι προσβάσιμες για εσένα). Ο κώδικας δεοντολογίας είναι παρωχημένος και ξεπερασμένος κατά πολύ από τις εξελίξεις και καταργημένος από μόνος του.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση