Λειτουργεί το πρώτο αποτεφρωτήριο στην Ελλάδα.

[Argirios Argiriou]

Καθημερινή.
10/10/2019

Από τις 30 Σεπτεμβρίου έχουν ξεκινήσει οι αποτεφρώσεις σορών στην Ελλάδα, όπως ενημέρωσε κατά την επίσημη παρουσίαση το μέλος του ΔΣ του Αποτεφρωτηρίου Ριτσώνας και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αποτέφρωσης, Αντώνης Αλακιώτης. Και χαρακτήρισε την έναρξη λειτουργίας του αποτεφρωτηρίου «ιστορική στιγμή» καθώς η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα στον κόσμο που αποκτά την συγκεκριμένη υποδομή.
Η προσπάθεια για την κατασκευή αποτεφρωτηρίου στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1996, ενώ ο ισχύων νόμος υιοθετήθηκε πριν από 13 χρόνια. Από τότε χρειάστηκε μια σειρά τροπολογιών προκειμένου να γίνει εφικτή η κατασκευή ιδιωτικού αποτεφρωτηρίου. Για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις η νομοθεσία προβλέπει περιοδικούς ελέγχους από την Περιφέρεια. Για τους αέριους ρύπους ο έλεγχος θα είναι εξάμηνος.

Ο κ. Αλακιώτης επισήμανε πως στο εξής μειώνεται σημαντικά το κόστος για τις οικογένειες που προτίθενται να προχωρήσουν σε αποτέφρωση, σε σύγκριση με το κόστος που υπάρχει σήμερα για μεταφορά και αποτέφρωση στη Βουλγαρία. Συγκεκριμένα, το κόστος αναλύεται στα 600 ευρώ που ζητάει το αποτεφρωτήριο για την κάθε αποτέφρωση συν το κόστος από το γραφείο τελετών.
Το πρόσθετο βήμα που πρέπει να κάνει μια οικογένεια για την αποτέφρωση είναι η προσκόμιση βεβαίωσης ιατροδικαστή ότι δεν απαιτείται σχετική διερεύνηση, κάτι που δεν είναι απαραίτητο για τον ενταφιασμό.
Η συγκεκριμένη εγκατάσταση εκτός από τους δύο κλιβάνους περιλαμβάνει μεταξύ άλλων χώρο αναμονής για τους συγγενείς, σημείο πώλησης τεφροδόχων και αναψυκτήριο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

12/10/2019  Καθημερινή.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ

Ο «χάρτης» της Ιεραρχίας, πρόσωπα και ομάδες

«Η βασική αρχή είναι πως η Εκκλησία είναι ένα συντηρητικό σώμα. Και όχι μόνο αυτό. Η ιστορικότητά της και η πολιτική ισχύς της ευνοούν την ανάπτυξη ισχυρών προσωπικοτήτων εντός της Ιεραρχίας, με ιεράρχες που δεν κρύβουν τις φιλοδοξίες τους». Αυτά είναι δύο από τα κρίσιμα κλειδιά, όπως ανέφερε στην «Κ» εκκλησιαστικός παράγοντας, για να σκιαγραφηθεί ο «χάρτης» ισορροπιών και ζωνών επιρροής μεταξύ των 80 ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ηδη, πάντως, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος έχει αφήσει το δικό του στίγμα, καθώς διανύει το ενδέκατο έτος στον αρχιεπισκοπικό του θρόνο, και μέσα σε αυτή την περίοδο έχουν εκλεγεί περισσότεροι από 40 μητροπολίτες και επίσκοποι. «Με τον Ιερώνυμο τελείωσε μία εποχή ιεραρχών με πολύ συντηρητικές θέσεις. Πλέον, η Εκκλησία έχει επιχειρήσει άνοιγμα στην κοινωνία, με στόχο να μην αποξενωθεί από αυτή, τηρώντας τις θεολογικές θέσεις της», δήλωσε στην «Κ» ιεράρχης που βρίσκεται κοντά στον Αρχιεπίσκοπο.
Ειδικότερα, μετά τη χθεσινή εκλογή δύο νέων μητροπολιτών που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1960 και ενός τη δεκαετία του 1970, δίνεται ένας επιπλέον τόνος ανανέωσης στο σώμα της Ιεραρχίας. Βέβαια, πλειοψηφούν –με 29 άτομα– όσοι γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1950. Από την άλλη, υπάρχει μία φρουρά μεγαλύτερων ιεραρχών, που έχουν δυσκολία να ανταποκριθούν στα διοικητικά τους καθήκοντα. Είναι άτομα συντηρητικών θέσεων, χωρίς πάντως να μπορούν να θεωρηθούν ότι συγκροτούν μία ομάδα συντεταγμένη υπό μια ηγετική προσωπικότητα.

Κατά καιρούς, ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος παρουσιάζεται ως αρχηγός της συντηρητικής ομάδας των ιεραρχών, ωστόσο κάποιοι δεν υιοθετούν την άποψη αυτή. «Είναι ευγενής, με αστική παιδεία, και δεν μπορεί να εκφράσει το κομμάτι αυτό» λέει νεότερος ιεράρχης.
Μία άλλη ομάδα εντός της Ιεραρχίας συγκροτείται από εκείνους που είχαν «χρεωθεί» στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο. Στην αρχή ετάχθησαν υπέρ της ανανέωσης της Εκκλησίας αλλά στην πορεία συντηρητικοποιήθηκαν.
«Ουσιαστικά, φεύγει η εποχή των προσωποπαγών ομάδων» παρατηρεί εκκλησιαστικός παράγοντας. Μπορεί λοιπόν να υπάρξει μία διαφοροποίηση των ιεραρχών με πολιτικά-κομματικά κριτήρια; Σύμφωνα με εκκλησιαστικό παράγοντα με μακρά πορεία σε καίριες θέσεις, τα πολιτικά-κομματικά κριτήρια δεν είναι κυρίαρχα. Αντίθετα, πλέον η διαμόρφωση ομάδων εντός της Ιεραρχίας γίνεται με βάση κυρίως ιδεολογικές συγκλίσεις και αποκλίσεις. Αλλωστε, υπάρχουν ιεράρχες που είναι πνευματικοί πολιτικών, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζονται με τον πολιτικό τους χρωματισμό, αντίθετα, έχουν ιδεολογική τάση.
Η πρώτη, λοιπόν, ομάδα είναι των συντηρητικών που παρουσιάζονται κλειστοί στις αλλαγές και με ιδιαίτερα συντηρητικές θέσεις. Σε αυτή την ομάδα αρκετοί ιεράρχες συγκαταλέγουν ως βασικούς πόλους τον μητροπολίτη Πειραιώς και τον μητροπολίτη Μεσογαίας, αλλά με σαφώς διαφορετικό ιδεολογικό και θρησκειολογικό λόγο και τεκμηρίωση.
Στη δεύτερη ομάδα συγκαταλέγονται οι θεωρούμενοι εκσυγχρονιστές, οι οποίοι πιστεύουν ότι η Εκκλησία πρέπει να αξιοποιήσει τα κεκτημένα της και να δώσει ένα διαφορετικό στίγμα, ακούγοντας τις τάσεις εντός της κοινωνίας. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι μητροπολίτες Σύρου, Μεσσηνίας, Αλεξανδρουπόλεως, Νέας Ιωνίας.
Μία τρίτη ομάδα είναι εκείνοι που, όπως λένε τα εκκλησιαστικά στελέχη, «θέλουν να δείξουν ότι μπορούν να συνδέσουν τα δύο άκρα». Κάποιος άλλος, σκωπτικά, σχολίασε ότι «λειτουργούν μία στο καρφί και μία στο πέταλο». Ναυπάκτου, Νεαπόλεως, Σερρών, Ξάνθης, Ιλίου είναι μερικοί από τους μητροπολίτες που τοποθετούνται στην ομάδα αυτή. «Το καλό είναι ότι απορροφούν κραδασμούς εντός της Ιεραρχίας» προσθέτει στην «Κ» εκκλησιαστικός παράγοντας.
Τα δίπολα, και άρα η πόλωση που προκαλούν όπου εμφανίζονται, στο σώμα της Ιεραρχίας άρχισαν να αμβλύνονται επί Ιερωνύμου Β΄, δηλαδή του νυν Αρχιεπισκόπου. Αλλωστε, γι’ αυτό μπορεί να υπάρχουν δελφίνοι του αρχιεπισκοπικού θρόνου, αλλά στα δύσκολα οι (πολιτικές) επιλογές του Αρχιεπισκόπου δεν αμφισβητούνται.

Τρεις νέοι μητροπολίτες

Τα φαβορί επικράτησαν στις χθεσινές εκλογές στην Ιεραρχία για τις τρεις χηρεύουσες μητροπόλεις. Ουσιαστικά, οι τρεις επικρατέστεροι υποψήφιοι εξελέγησαν άνετα, διότι άλλωστε δεν υπήρχε καμία αντιπολιτευτική διάθεση στις επιλογές που φέρονται να είναι ευρείας αποδοχής, όπως και αποδείχθηκε. Συγκεκριμένα, νέος μητροπολίτης Φθιώτιδος εξελέγη με 62 ψήφους ο μέχρι σήμερα πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και στενός συνεργάτης του κ. Ιερωνύμου, Συμεών. Η υποψηφιότητά του απέσπασε ευρύτατη πλειοψηφία, κάτι που υποδηλώνει με σαφήνεια την στήριξη της Ιεραρχίας στις επιλογές Ιερωνύμου. Ο αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Κάρμας έλαβε 74 ψήφους για τη Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, δείγμα αναγνώρισης της των υπηρεσιών του στη Γραμματεία της Ιεράς Συνόδου. Νέος μητροπολίτης Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου εξελέγη με 61 ψήφους ο αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Καλογερόπουλος. Πρόκειται για μία κρίσιμη μητρόπολη, στα βόρεια, ακριτικά σύνορα του χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Οι κόκκινες γραμμές της Εκκλησίας

Σε πολλά ζητήματα οι θέσεις της Εκκλησίας δείχνουν να απέχουν από τις τάσεις που κυριαρχούν στην κοινωνία. Μεταξύ αυτών είναι ο πολιτικός γάμος, οι αμβλώσεις, η καύση των νεκρών, η ομοφυλοφιλία και οι μεταμοσχεύσεις. Ωστόσο, η αντίθετη άποψη λέει ότι υπάρχουν ζητήματα, όπως π.χ. η καύση νεκρών, στα οποία η Εκκλησία δεν μπορεί να υιοθετήσει απόψεις εκσυγχρονιστικές, καθώς αυτά τα ζητήματα άπτονται θεολογικών θέσεων, με ανθρωπολογικές προεκτάσεις και συνέπειες.
Ενδεικτικό είναι ότι για το θέμα της καύσης των νεκρών –προ ημερών λειτούργησε το πρώτο αποτεφρωτήριο νεκρών στην Ελλάδα– προ πενταετίας η Εκκλησία αφόρισε και μετά θάνατον όσους επιλέγουν την αποτέφρωση αντί της ταφής. Για την καύση νεκρών η Εκκλησία έχει αποφασίσει να μην τελείται νεκρώσιμη ακολουθία και μνημόσυνο σε όσους αποδεδειγμένως και οικειοθελώς έχουν δηλώσει την επιθυμία για καύση του σώματός τους και άφησε στη διακριτική ευχέρεια του οικείου μητροπολίτη την τέλεση τρισαγίου.
Γι’ αυτό και κατά το παρελθόν έχουν αποτύχει προσπάθειες για λειτουργία αποτεφρωτηρίου λόγω των αντιδράσεων από τους τοπικούς εκκλησιαστικούς παράγοντες, π.χ. στα κοιμητήρια Μαρκόπουλου, Ζωγράφου, Σχιστού, Βόλου και Πυλαίας Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, οι πρώην δήμαρχοι Αθηναίων Γιώργος Καμίνης και Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης είχαν κάνει λόγο για «αόρατες δυνάμεις» που εμποδίζουν την προσαρμογή της χώρας στη διεθνή πραγματικότητα και στον σεβασμό των επιλογών του κάθε πολίτη. Επίσης, άκαμπτη είναι η θέση της Εκκλησίας κατά των αμβλώσεων. Η Εκκλησία καταδικάζει την άμβλωση και την ταυτίζει με «δολοφονία μιας ανθρώπινης ζωής». Μάλιστα, επιδεικνύει αυστηρότητα ακόμη και στην περίπτωση που η ιατρική επιβάλλει την άμβλωση για λόγους υγείας του κυοφορούμενου εμβρύου ή της μητέρας. Παράδοξη χαρακτηρίζεται κατά πολλούς η θέση της Εκκλησίας για τις μεταμοσχεύσεις. Κατ’ αρχάς, η Εκκλησία αντιμετωπίζει θετικά την ιδέα των μεταμοσχεύσεων, χαρακτηρίζοντάς την πράξη φιλαλληλίας και αγάπης, σύμφωνη με τη διδασκαλία της. Ωστόσο, θεωρώντας τους ευρισκόμενους σε κατάσταση «εγκεφαλικού θανάτου» ασθενείς και όχι νεκρούς, η Εκκλησία δεν συμφωνεί με την αφαίρεση των ζωτικών τους οργάνων. Οι περιπτώσεις δωρεάς οργάνων που αποδέχεται, είναι η μεταμόσχευση ιστών (δέρματος, μυελού των οστών, αίματος) ή ενός από τα διπλά όργανα (νεφρά) από ζώντα δότη.
Η Εκκλησία, επίσης, είναι αντίθετη με την τέλεση πολιτικού γάμου. Κατά το παρελθόν μάλιστα, στην Πελοπόννησο, είχε αρνηθεί την τελετή κηδείας σε κάποιον που είχε τελέσει πολιτικό γάμο. Για την Εκκλησία, οι ορθόδοξοι που τελούν πολιτικό γάμο θέτουν τους εαυτούς τους εκτός Εκκλησίας εφόσον απαρνούνται την περί των επτά μυστηρίων δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας. Κατά συνέπεια, κάποιοι πιστεύουν πως όσοι τελούν πολιτικό γάμο δεν μπορούν να γίνουν ανάδοχοι σε μυστήριο βάπτισης ή κουμπάροι σε γάμο.
Για την Εκκλησία, επίσης, η ομοφυλοφιλία είναι θανάσιμο αμάρτημα, «κράζουσα αμαρτία» και «κουσούρι». Μάλιστα, πρόσφατα ο τέως μητροπολίτης Αιγιαλείας είχε εμπλακεί σε δικαστική διαμάχη για ομοφοβικό κείμενο που δημοσίευσε και επ’ αυτής καταδικάστηκε.

«Χάσαμε την επαφή»

Από την άλλη, δείγμα ότι η Εκκλησία αλλάζει στάση είναι η πρόσφατη αναφορά του μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας Γαβριήλ στη συνεδρίαση της Ιεραρχίας: «Δυστυχώς σήμερα, και οι συνέπειες είναι εμφανείς, χάσαμε την επαφή μας με τον κόσμο, γι’ αυτό και ο κόσμος, ειδικά οι νέοι, δεν ασχολούνται με εμάς όσο θα επιθυμούσαμε. Δεν μας γνωρίζουν, διότι δεν ομιλούμε πλέον τη γλώσσα τους. Κατηγορηθήκαμε πολλές φορές, όχι πάντα αδίκως, για εκκοσμίκευση, η οποία συνιστά νοθεία της αυθεντικότητας και δεν δώσαμε πάντοτε το καλό παράδειγμα, όχι βεβαίως υποκριτικά, αλλά σαν ελεύθερη και συνειδητή επιλογή ενός τρόπου ζωής», είπε ο κ. Γαβριήλ.
 

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Protagon 10/10/2019


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[anastasios theodoridis]

Το πρόσθετο βήμα που πρέπει να κάνει μια οικογένεια για την αποτέφρωση είναι η προσκόμιση βεβαίωσης ιατροδικαστή ότι δεν απαιτείται σχετική διερεύνηση, κάτι που δεν είναι απαραίτητο για τον ενταφιασμό.

Κάποιοι "ιατροδικαστές"  θα ανοίξουν γραφείο εξυπηρέτησης συγγενών με το αζημίωτο

[iceman]

Το πρόσθετο βήμα που πρέπει να κάνει μια οικογένεια για την αποτέφρωση είναι η προσκόμιση βεβαίωσης ιατροδικαστή ότι δεν απαιτείται σχετική διερεύνηση, κάτι που δεν είναι απαραίτητο για τον ενταφιασμό.

Κάποιοι "ιατροδικαστές"  θα ανοίξουν γραφείο εξυπηρέτησης συγγενών με το αζημίωτο

Δεν μπορω να καταλαβω αν με την "εξυπηρετηση" εννοουμε την χορηγηση βεβαιωσης μεσω τηλεφωνου....

Απορια: Για οσους πηγαιναν μεχρι σημερα Βουλγαρια για αποτεφρωση δεν ηταν απαραιτητη η ιδια βεβαιωση?

[anastasios theodoridis]

Το πρόσθετο βήμα που πρέπει να κάνει μια οικογένεια για την αποτέφρωση είναι η προσκόμιση βεβαίωσης ιατροδικαστή ότι δεν απαιτείται σχετική διερεύνηση, κάτι που δεν είναι απαραίτητο για τον ενταφιασμό.

Κάποιοι "ιατροδικαστές"  θα ανοίξουν γραφείο εξυπηρέτησης συγγενών με το αζημίωτο

Δεν μπορω να καταλαβω αν με την "εξυπηρετηση" εννοουμε την χορηγηση βεβαιωσης μεσω τηλεφωνου....

Απορια: Για οσους πηγαιναν μεχρι σημερα Βουλγαρια για αποτεφρωση δεν ηταν απαραιτητη η ιδια βεβαιωση?

Εκεί χρειάζεται βεβαίωση από ιατροδικαστή για την ταρίχευση προκειμένου να περάσει τα σύνορα.
Με τη λέξη "εξυπηρέτηση" εννοώ αυτούς τους "συναδέλφους" που θα ασχολούνται μόνο με το συγκεκριμένο άθλημα.

[Argirios Argiriou]

Από ομάδα Γενικών Ιατρών στο facebook στις 12/01/2021:

- Πριν λίγο πέθανε ένας ασθενής μου 90 ετών  και ο ίδιος είχε την επιθυμία να πάει για καύση στην Ριτσώνα. Έρχεται το γραφείο τελετών να δώσω το πιστοποιητικό , και πιάσαμε κουβέντα. Και τι μου είπε λέτε?
Ότι χρειάζεται να πάει και σε ιατροδικαστή για να δεί αν έχει βηματοδότη και να πάρει έγγραφο που να πιστοποιεί ότι δεν φέρει βηματοδότη ούτε άλλο μεταλλικό αντικείμενο!!! Για αυτή την βεβαίωση μου είπε η χρέωση είναι 150-250 ευρώ ανάλογα!!!
Μα του λέω κι εγώ μπορώ να το πιστοποίησω αυτό που είμαι ο οικογενειακος του γιατρός χρόνια τώρα. Όχι λέει μόνο από ιατροδικαστή!!!
Μα είναι δυνατόν??

( το ζητάει η Ριτσώνα το χαρτί ότι δεν φέρει βηματοδότη και το δέχεται ενυπόγραφο ΜΌΝΟ από ιατροδικαστή!!  )

- Ο βηματοδότης πρέπει να αφαιρεθεί, σε άλλες χώρες του εξωτερικού μάλιστα αυτό το αναλαμβάνει ο οικογενειακος γιατρός. Και μάλιστα τον βάζει σε ειδικό κουτάκι και τον στέλνει στην εταιρεία για ανακύκλωση. Τα άλλα μεταλλικά αντικείμενα δεν πειράζουν. Ο βηματοδότης μπορεί να κάνει έκρηξη

- Λέω να μαζευτούμε οι Γενικοί Ιατροί και να στείλουμε επιστολή υπόμνημα στην Ριτσώνα

- Ισχύει παιδιά. Στην Αγγλία όταν ήμουν στην Ογκολογική πιστοποιούσα εγώ αν είχε ή δεν είχε βηματοδότη αν πηγαίνανε για καύση και με πλήρωνε (λιγότερα η αλήθεια είναι) ο Δήμος. Τα λεφτά αυτά τα λέγαμε ash cash.

- Όλα για το χρήμα

- αυτό έχει συνταχθεί από φορέα του Κράτους , η από το σποτεφρωτήριο ; Πάντως 200 με 250 ευρώ μόνο για νεκροψία (όχι νεκροτομή) δεν τα λες και λίγα ...

- Στη Γαλλία στο πιστοποιητικό θανάτου υπάρχει το ερώτημα αν φέρει βηματοδότη. Μια φορά τον ξερίζωσα με γυμνα χέρια για να πάει ο άνθρωπος για κάψιμο...

- χωρίς γάντια? Mon Dieu

- Δεν είχα πρόχειρα και έπρεπε να φύγει ο νεκροθάφτης...

- 1,5 λεπτό δουλειά είναι. Removing Pacemaker Before Cremation Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

-

[Γιώργος Κανελλόπουλος]

Νομίζω στην Ελλάδα, ζητάμε παντού γνωματεύσεις και απαιτούμε να μας βεβαιώσει κάτι ο πιο ειδικός, ξεχνώντας πως υπάρχουν λιγότερο ειδικοί αλλά πιο εύκολα προσβάσιμοι που θα βεβαιώσουν το ίδιο καλά. Δυσκολεύομαι να πιστέψω πως, κάθε φορά που νομοθετείται το πλαίσιο λειτουργίας ενός καινούριου εγχειρήματος, εμφανίζεται μια συντεχνία και λέει βάλτε με μέσα στο κόλπο να κάνω αρπαχτές. Εν προκειμένω με τα αποτεφρωτήρια, μάλλον τα βάλανε κάτω οι νομοθέτες και είδαν πώς γίνονται σε άλλες χώρες οι καύσεις. Έφτασαν στη βεβαίωση, αναρωτήθηκαν: Ποιος είναι ο πιο ειδικός να μας το βεβαιώσει; Μα, ο ιατροδικαστής φυσικά. Αντίστοιχα δεν ζητούν πιστοποιητικά για να παίξει το παιδί μπάλα, από καρδιολόγο; Άντε βρες καρδιολόγο στην Ιρλανδία, που έχει ραντεβού σε 18 μήνες. (Ούτε από GP δεν ζητούν φυσικά). Το χειρότερο δε που μου έχει έρθει στην Ελλάδα ήταν χαρτί από κολυμβητήριο που ζητούσε παθολόγο/καρδιολόγο, δερματολόγο και... γυναικολόγο!

[Argirios Argiriou]

30/09/2022

Το αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας συμπληρώνει σήμερα τρία χρόνια λειτουργίας. Το πρώτο Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών στην Ελλάδα, σε απόσταση μόλις 75 χιλιομέτρων από την Αθήνα, ξεκίνησε να λειτουργεί στις 30 Σεπτεμβρίου του 2019.

Η έναρξη της λειτουργίας του ικανοποίησε ένα μακροχρόνιο κοινωνικό αίτημα, καθώς μέχρι τότε οι συγγενείς των εκλιπόντων, που είχαν εκφράσει την επιθυμία τους για αποτέφρωση, υποχρεώνονταν να μεταφέρουν τη σορό στο εξωτερικό.

Με αφορμή την επέτειο λειτουργίας αλλά και το θέμα που ανέκυψε (και τελικά ξεπεράστηκε) με τη σορό της Μάρθας Καραγιάννη ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης, Αντώνης Αλακιώτης μίλησε στο topontiki.gr για τη διαδικασία, το κόστος αλλά και τις βελτιώσεις που απαιτούνται στο ισχύον νομικό πλαίσιο.

Το ποσοστό των ανθρώπων που επιλέγουν τα αποτεφρωθούν είναι ακόμη πολύ μικρό στη χώρα μας.

«Η πορεία των αποτεφρώσεων στην Ελλάδα έχει μια μικρή και αυξητική πορεία, η οποία συνεχώς διευρύνεται. Από τις 136.000 θανάτους που είχαμε πέρυσι, οι 2.800 αποτεφρώθηκαν. Η αναλογία είναι περίπου 2,3 – 2,4%. Τα ποσοστά αυτά διαχρονικά θα μεγαλώσουν. Όμως τα ταφικά έθιμα είναι τα πιο αργά μεταβαλλόμενα και μόνο η ανάγκη τα αλλάζει» λέει ο Αντώνης Αλακιώτης και προσθέτει ότι «όσον αφορά στο φύλο των ανθρώπων που επιλέγουν την αποτέφρωση υπερτερούν οι άνδρες».

«Ο μέσος όρος ηλικίας των ανθρώπων που πεθαίνουν είναι 70-80 ετών. Σε αυτές τις ηλικίες οι παραδόσεις είναι πολύ ισχυρές. Στις νεότερες ηλικίες, έχουμε ανθρώπους που πολύ συχνά επιλέγουν την αποτέφρωση. Για παράδειγμα ο γιος του Αργύρη Ντινόπουλου που ήταν νέος άνθρωπος, ήθελε να αποτεφρωθεί. Όμως ο αριθμός των θανόντων σε αυτές τις ηλικίες είναι πολύ μικρός για να μεταβάλλει εντυπωσιακά το ποσοστό. Αν ο μέσος όρος ηλικίας των νεκρών είναι τα 75 έτη, θα περάσει αρκετός καιρός ώστε το 2,3% να γίνει 5%. Είναι όμως κάτι που θα γίνει. Αυτό μας δείχνει και η εμπειρία σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και στην Αμερική» δηλώνει.

«Το ποσοστό που ξεκίνησε στην Ιταλία ήταν αρχικά πολύ μικρό και τώρα είνα 30-35%. Στην Ισπανία έχει υπερβεί το 45%. Στη Μεγάλη Βρετανία που ξεκίνησαν πολύ παλιά, το ποσοστό των ανθρώπων που επιλέγουν την αποτέφρωση ειναι στο 73%. Στην Τσεχία και τη Γερμανία είναι επίσης πολύ υψηλό το ποσοστό. Στην Ελλάδα σε καμιά δεκαριά χρόνια εκτιμώ ότι θα φτάσουμε στο 6%» λέει ο Αντώνης Αλακιώτης.

Η ασέβεια των συγγενών και οι ακυρώσεις

Όπως μας ενημερώνει ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης, δυστυχώς είναι ιδιαίτερα σύνηθες η «τελευταία επιθυμία» του θανόντος να αγνοείται από τους συγγενείς του.

«Πολλοί συχνά υπάρχουν συγγενείς που δεν σέβονται την τελευταία επιθυμία του νεκρού. Ένα πολύ σημαντικό από αυτά που είπε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας όταν μας επισκέφτηκε είναι ότι “ο θανών δεν είναι παρών για να υπερασπιστεί την επιθυμία του”. Είναι μεγάλη ασέβεια από τους συγγενείς να μην την τηρήσουν. Δυστυχώς όμως, υπαρχεί μια κοινωνική ιδεοληψία που υποστηρίζει ότι “δεν ειναι ωραίο που αποτεφρώνονται και είναι σωστό να θάβονται”. Και έτσι, ενώ ο θανών ήθελε να αποτεφρωθεί, η σύζυγος για παράδειγμα λέει “όχι, θα τον θάψουμε, γιατί… τι θα πει ο κόσμος;”. Κάθε εβδομάδα έχουμε 5-6 ακυρώσεις αποτεφρώσεων, επειδή άλλαξαν γνώμη οι συγγενείς. Είναι σύνηθες να μη σέβονται την επιθυμία του νεκρού», λέει χαρακτηριστικά.

«Υπάρχει βέβαια το νομικό πλαίσιο να προστατευθεί κάποιος που θέλει να αποτεφρωθεί αλλά είναι τόσο δαιδαλώδες… Και συνήθως κανένας δεν πηγαίνει να τακτοποιήσει τέτοια θέματα εν ζωή. Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα να πας σε έναν συμβολαιογράφο με δύο ακόμη άτομα και να κάνεις μια συμβολαιογραφική πράξη στην οποία να τους αναθέτεις (να υλοποιησουν) την επιθυμία σου.

Όπως ο Μίκης Θεοδωράκης που ήθελε να θαφτεί στα Χανιά και η κόρη του στο Βραχάτι… Υπήρχε σε αυτή την περίπτωση συμβολαιογραφική πράξη με την τελευταία του επιθυμία και έτσι θάφτηκε στα Χανιά, όπως ήθελε.

Το ίδιο μπορεί να γίνει για την αποτέφρωση. Αλλά πόσοι πάνε και το κάνουν αυτό εν ζωή; Πάρα πολύ λίγοι. Οι περισσότεροι δεν αφήνουν καν χαρτί ότι αυτή ήταν η επιθυμία τους και έτσι υπογράφουν μέχρι δευτέρου βαθμού συγγενείς…» προσθέτει ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης.

Τα «κενά» στο νομικό πλαίσιο

Το νομικό πλαίσιο χρειαζεται βελτιώσεις, επισημαίνει ο Αντώνης Αλακιώτης καθώς όσοι επιλέγουν την αποτέφρωση αντιμετωπίζονται «μεροληπτικά» από το κράτος.

«Στην ταφή δεν ζητούν καποιο χαρτί ότι ο θανών ήθελε να θαφτεί. Αφού το κράτος αναγνώρισε εξίσου την ταφή και την αποτέφρωση, γιατί να λειτουργεί μεροληπτικά και να ζητάει υπεύθυνη δήλωση ότι ο νεκρός επιθυμούσε αποτέφρωση; Να σταματήσει αυτό. Κάναμε μια συνάντηση και επιδιώκουμε την τροποποίηση της νομοθεσίας με μια τροπολογία, ώστε να ισχύει για την αποτέφρωση ό,τι ισχύει για την ταφή. Να μη χρειάζεται χαρτί συγγενούς, ούτε η υπεύθυνη δήλωση του ιδίου. Να ισχύει ότι ισχύει σε όλον τον δυτικό κόσμο. Απλώς ένα χαρτί από ιατροδικαστή ότι μπορεί να γίνει αποτέφρωση, ότι δεν βλέπει στοιχεία εγκληματικής ενέργειας. Πουθενά στον δυτικό κόσμο δεν ζητάνε υπεύθυνη δήλωση, που θα πρέπει να έχει υπογράψει ο εκλιπών όσο ακόμη ήταν εν ζωή ή των κατιόντων ότι αυτή ήταν η επιθυμία του θανόντος. Γιατί να ζητάνε στην Ελλάδα; Είναι μεροληπτικό και άδικο» λέει.

«Αυτή είναι μια από τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο ισχύον νομικό πλαίσιο. Έχουμε ξεκινήσει κάποιες επαφές και ευελπιστούμε ότι θα ανταποκριθεί η κυβέρνηση και να κάνει πράξη πράγματα που είναι αυτονόητα» προσθέτει.

Άλλα πρακτικά ζητήματα που έχουν προκύψει αυτά τα τρία χρόνια λειτουργίας του αποτεφρωτηρίου μοιάζουν επίσης εύκολο να επιλυθούν…

«Ο νόμος ορίζει ότι το γραφείο τελετών πρέπει να πηγαίνει στο ληξιαρχείο 64 ώρες μετά τον θάνατο, αλλά συμβαίνει πολλές φορες να είναι σαββατοκύριακο και αργία και δεν μπορεί να πάει. Και ζητάμε οι 64 ώρες να γίνουν τρεις εργάσιμες ημέρες. Δεν ζητάμε να αλλάξουμε τη νομοθεσία αλλά να βελτιώσουμε παραμέτρους που είδαμε στην πράξη ότι δημιουργούν προβλήματα.

Έχουν προκύψει και άλλα πρακτικής φύσεως θέματα. Για παράδειγμα σε όλον τον δυτικό κόσμο η τέφρα αποστέλλεται από το αποτεφρωτήριο στη διεύθυνση της οικογένειας, στο εξωτερικό ή οπουδήποτε. Η τέφρα στέλνεται με εταιρεία ταχυμεταφορών. Στην Ελλάδα καμία ταχυμεταφορική δεν αναλαμβάνει τη μεταφορά τέφρας. Για παράδειγμα, πριν από λίγες ημέρες μια Αμερικανίδα ήρθε στην Ελλάδα με το σκυλάκι της και το σκυλάκι πέθανε. Το πήγε σε ένα αποτεφρωτήριο αλλά έπρεπε να φύγει μέχρι να αποτεφρωθεί το σκυλί και ζήτησε να της αποσταλεί η τέφρα του στην Αμερική. Πήγε το αποτεφρωτήριο που είναι για τα κατοικίδια, να δώσει την τέφρα του ζώου σε μια ταχυμεταφορική και δεν το έπαιρνε καμία. Και ήρθε πάλι η γυναίκα από την Αμερική, ταξίδι ολόκληρο, για να παραλάβει την τέφρα από το σκυλάκι της. Αυτά είναι αδιανόητα πράγματα. Μόνο στον τρίτο κόσμο συμβαίνουν. Εμείς ζητάμε να ισχύει στην Ελλάδα ό,τι ίσχύει σε όλον τον δυτικό κόσμο. Τέτοια θέματα που έχουν προκύψει στα τρία χρόνια που λειτουργούμε, θέλουμε να τακτοποιηθούν» τονίζει.

Η υπόθεση της Μάρθας Καραγιάννη

Όπως λέει ο Αντώνης Αλακιώτης, η επιθυμία της Μάρθας Καραγιάννη να αποτεφρωθεί, παρά το γεγονός ότι υπήρχε υπογεγραμμένο χαρτί με την επιθυμία της, φάνηκε αρχικά να βρίσκει εμπόδιο γιατι η ληξίαρχος ζήτησε να υπάρξει επικύρωση της υπογραφής της.

«Το χαρτί που προσκόμισε το γραφείο τελετών με την υπογραφή της, η ληξίαρχος ζήτησε να επικυρωθεί από κάποιον πρώτου ή δευτέρου βαθμού συγγενή. Αυτό δεν συνηθίζεται. Αν ο ληξίαρχος έχει κάποια αμφιβολία για την υπογραφή, ζητείται η γνώμη γραφολόγου. Μετά τον ντόρο που έγινε υπέγραψε η φίλη της, ότι όντως αυτή ήταν η υπογραφή της Μάρθας Καραγιάννη. Το πρόβλημα κυρίως, από όσο καταλάβα -από αυτά που άκουσα από τον κύριο Σούρα και τους ανθρώπους που ήρθαν μετά στο αποτεφρωτήριο-, ήταν ότι η ληξίαρχος ζήτησε κάποιος να πιστοποιήσει ότι αυτή ήταν η υπογραφή της Μάρθας Καραγιάννη. Αυτό δεν το έχω ξανακούσει. Να υπάρχει υπογραφή και να ζητάει ο ληξίαρχος να πιστοποιήσει ότι αυτή είναι όντως η δική της υπογραφή! Κι όμως έγινε. Και μέσα σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα του να ζητάει συγγενή μέχρι δευτέρου βαθμού να το πιστοποιήσει, προκλήθηκε αναστάτωση η οποία τελικά τακτοποιήθηκε γιατί η ληξίαρχος δέχτηκε την υπογραφή της φίλης της» εξηγεί ο Αντώνης Αλακιώτης.

Η διαδικασία

Αν και επικρατεί η αντίληψη ότι η γραφειοκρατία είναι δυνάμει ανασταλτικός παράγοντας για να επιλέξει κάποιος την αποτέφρωση, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Εξάλλου, πλην της υπεύθυνης δήλωσης του εκλιπόντος ή των συγγενών του, τα διαδικαστικά αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει εξ ολοκλήρου το γραφείο τελετών, που θα επιλεγεί.

Ποια είναι όμως η διαδικασία που ακολουθείται;

«Όταν πεθαίνει κάποιος οι συγγενείς πηγαίνουν σε ένα γραφείο τελετών. Λένε “η επιθυμία του θανόντος ήταν η αποτέφρωση”. Το γραφείο ζητάει αν υπάρχει ενυπόγραφο χαρτί με την επιθυμία του, αλλιώς υπογράφουν οι συγγενείς μέχρι δευτέρου βαθμού, που 99,5% υπάρχουν. Στη συνέχεια, το γραφείο απευθύνεται στον ιατροδικαστή που από τον νόμο πρέπει να διαβεβαιώσει ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις εγκληματικής πράξης.

Ύστερα το γραφείο τελετών πάει στο ληξιαρχείο και βγάζει ληξιαρχική πράξη για αποτέφρωση, επικοινωνεί με το αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας και κλείνει ημέρα και ώρα. Αν ο θανών είναι στην επαρχία, οι συγγενείς συνήθως κάνουν εκεί μια τελετή και αποχαιρετούν τη σορό σε έναν χώρο πολιτικών κηδειών, γιατί συνήθως οι παπάδες δεν δέχονται να γίνει αυτό μέσα στην εκκλησία.

Στη συνέχεια η σορός μεταφέρεται συνήθως συνοδεία κάποιων στενών συγγενών στη Ριτσώνα, γίνεται η αποτέφρωση που διαρκεί περίπου δύο με τρεις ώρες και παραδίδεται στους οικείους του θανόντος η τεφροδόχος» εξηγεί ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης.

Το κόστος

Όσο για το κόστος της αποτέφρωσης, η αμοιβή του ΚΑΝ είναι συγκεκριμένη, ωστόσο η τελική τιμή εξαρτάται από το γραφείο τελετών, τα έξοδα μεταφοράς της σορού κ.α

«Εμείς ως αποτεφρωτήριο παίρνουμε 600 ευρώ + ΦΠΑ, περίπου, δηλαδή 740 ευρώ. Αν ψάξει κάποιος στα γραφεία τελετών στο διαδίκτυο θα δει ότι υπάρχει μεγάλη γκάμα. Οι τιμές δηλαδή ξεκινούν από 1400 ευρώ, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η δική μας αμοιβή και φτάνει μέχρι και 2.500 ευρώ περίπου» καταλήγει ο Αντώνης Αλακιώτης.

Τα έξοδα της αποτέφρωσης καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως ισχύει και για την ταφή.

Η επίσημη ιστοσελίδα του Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών στη Ριτσώνα ΕΔΩ: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος[/url]