Φάκελος Προσφυγικό / Μεταναστευτικό.

[Argirios Argiriou]

Φάκελος Προσφυγικό / Μεταναστευτικό.

[Argirios Argiriou]

Πρόσφυγες ή Μετανάστες;

Το θέμα δεν είναι τόσο απλό.

Αν το πρόβλημά π.χ. του Αφγανού ήταν απλά και μόνο να ξεφύγει από τον πόλεμο, θα σταματούσε στο Ιράν ή στην Τουρκία (που έχουν και μεγαλύτερη πολιτισμική συγγένεια). Δεν θα καιγόταν να διασχίσει όλη την Ευρώπη για να φτάσει στην Γερμανία και την Σουηδία.

Η αίσθησή μου πάντως είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις είναι και πρόσφυγες και μετανάστες ταυτόχρονα. Και το σίγουρο είναι ότι ο υπερπληθυσμός της Γης συμβάλλει. Σίγουρα θα συμβάλλει σε λίγα χρόνια και η κλιματική αλλαγή.

[Argirios Argiriou]

Ακριβώς αυτά αισθάνθηκα περπατώντας δύο μέρες σε δρόμους και δρομάκια της πρωτεύουσας. Αυτόν τον "ενδιάμεσου φάσματος" προβληματισμό, σε μια χώρα που ανέκαθεν ίσχυε η προκρουστεια διαλογή "είσαι με εμάς η με τους άλλους". Το λεγόμενο "προσφυγικό ". ζήτημα δεν αντιμετωπίζεται με ρατσιστικά ένστικτα ούτε με άνευ ουσίας, άνευ βάθους "ουμανισμό". Ζούμε κοσμογονικής έντασης τεκτονικές συσπάσεις στο μάγμα της κοινωνίας μας, που δεν ερμηνεύονται με λογικές "άσπρου μαύρου". Μπορώ, λοιπόν, καρντάσια του ΦΒ να δηλώσω προβληματισμένος, χωρίς να με ταξινομήσετε στους μεν η στους δε? Αυτά και αμαρτία εξομολογουμενη ουκ έστιν αμαρτία.

( Το παραπάνω είναι σχόλιο συναδέλφου στον τοίχο του στο facebook με αφορμή το παρακάτω άρθρο):

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

06/12/2019

Για τη μετανάστευση (πάλι)
Της Σώτης Τριανταφύλλου.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

30/12/2019

Αγαθοπούλου ( ΣΥΡΙΖΑ ): Όχι στις κλειστές δομές. Να ανοίξουμε τα μυαλά μας και τα σύνορά μας ( βιντεάκι 30 δευτερολέπτων ).

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

( Δεν αμφισβητώ τις αγαθές της προθέσεις.

Το θέμα όμως είναι ότι ο πλανήτης Γη κατοικείται αυτή την στιγμή από 7 δις ανθρώπων και αν αφήσουμε τα σύνορά μας ανοιχτά υπάρχει τουλάχιστον 1 δις ανθρώπων που θα θελήσει να μεταναστεύσει στην Ευρώπη.

Είμαστε σε θέση να το διαχειριστούμε;  )

 

[Argirios Argiriou]

Καθημερινή, 12/01/2020
Του Τάκη Θεοδωρόπουλου.

Μα είναι τόσο απλά τα πράγματα. Η φτωχή Ελλάδα των τεσσάρων εκατομμυρίων ψυχών, μετά την εθνική καταστροφή του 1922 κατάφερε να αφομοιώσει ένα εκατομμύριο πρόσφυγες Μικρασιάτες. Είναι δυνατόν η Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων να μην μπορέσει να αφομοιώσει το 2020 πρόσφυγες και μετανάστες από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Συρία, το Σουδάν, την Αλγερία και όπου αλλού; Οι οποίοι, εξάλλου, δεν είναι πάνω από 100.000; Ο τελευταίος αυτός αριθμός, όπως όλα στη μικρή ή τη μικρομέγαλη Ελλάδα, είναι σχετικός. Καταγράφει τις αφίξεις προσφάτου εσοδείας που προστέθηκαν σε έναν ήδη υπάρχοντα πληθυσμό, ο οποίος ποτέ δεν έχει καταγραφεί. Η απογραφή των προσφύγων και μεταναστών ανά την επικράτεια είναι το πιο επείγον από τα επείγοντα.

Οσοι επιχειρηματολογούν συγκρίνοντας το ’22 με το σήμερα, και τους Μικρασιάτες με τους Αφγανούς, συνεχίζουν. Τον πρώτο καιρό οι γηγενείς πληθυσμοί υποδέχθηκαν τους Μικρασιάτες με δυσαρέσκεια, αν όχι με εχθρότητα. Με τον καιρό αυτή ξεπεράστηκε, με αποτέλεσμα οι πληθυσμοί που έρχονταν «από αλλού» να εμπλουτίσουν τη μικρή επαρχιακή Ελλάδα της εποχής με τα ήθη τους, την αξιοσύνη τους, τον κοσμοπολιτισμό τους. Τρία ονόματα φθάνουν: Ωνάσης, Σεφέρης, Συκουτρής. Η παροιμιώδης αντίδραση απέναντι στις «Σμυρνιές» δεν ήταν παρά η συμπλεγματική αντίδραση του επαρχιωτικού μικρόκοσμου απέναντι σε μια κοινωνία πολύ πιο ανοιχτή και δεκτική από ό,τι ήταν η Αθήνα της εποχής εκείνης.

Αντιμετωπίζω πάντα με καχυποψία τις ιστορικές αναλογίες. Είτε πρόκειται για την σύγκριση της σύγχρονης δημοκρατίας με την αθηναϊκή άμεση δημοκρατία είτε πρόκειται για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Οι πρόσφυγες δεν είναι παντού και πάντα ίδιοι, ούτε οι μετανάστες. Ο εκ πατρός παππούς μου έφυγε από τη γενέτειρά του ορεινή Αρκαδία το 1904 και μέσω Οδησσού κατέληξε στον Αγιο Φραγκίσκο των ΗΠΑ, αφού, εννοείται, πέρασε τη δοκιμασία του Ellis Island – έχω βρει τα στοιχεία του στα αρχεία. Εργάστηκε σκληρά και το 1919 επέστρεψε στην Ελλάδα για να κάνει οικογένεια. Δεν μπορώ να τον συγκρίνω με τον Αφγανό που βγαίνει σε μια ακτή της Λέσβου μόνο με ένα κινητό, χωρίς ταυτότητα και, το κυριότερο, χωρίς προοπτική. Οσο κι αν είναι σεβαστή η επιθυμία του να ξεφύγει από την εξαθλιωμένη πατρίδα του, δεν είναι το ίδιο.

Οι Μικρασιάτες ήσαν Ελληνες, θύματα της Μεγάλης Ιδέας. Εχασαν πολλούς δικούς τους, τα σπίτια τους, τις περιουσίες τους και ήρθαν στην ελληνική επικράτεια για να ξαναβρούν τη ζωή που είχαν χάσει. Για τους εύπορους και για τους φτωχούς η Ελλάδα ήταν προορισμός, μπορεί καταναγκαστικός, όμως προορισμός. Δεν είναι η περίπτωση των μεταναστών και των προσφύγων που περνούν τα νερά του Αιγαίου σήμερα. Δεν ξέρουν τίποτε για τη χώρα όπου τους έριξε η μοίρα τους, δεν ενδιαφέρονται να μάθουν και αισθάνονται εγκλωβισμένοι. Συνθήκες που εξουδετερώνουν κάθε προοπτική αφομοίωσης.

Ας προσθέσω σε όλ’ αυτά και την αφέλεια της ορθοπολιτικής σκέψης που εφαρμόζει τα δικά της προτάγματα. Οι ίδιοι, φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες και λοιποί έχουν εξορίσει τη θρησκευτική πίστη από τον ορίζοντά τους, τη θεωρούν αμελητέα, κάτι σαν γραφικό σκηνικό στο δράμα της ζωής. Ο μουσουλμανικός κόσμος τούς διαψεύδει καθημερινά. Η ύστατη αλαζονεία του δυτικού πολιτισμού είναι ότι δεν αντέχει τη διάψευση των αρχών του Διαφωτισμού, που ξεκίνησε ως υπέροχη πνευματική περιπέτεια και κατάντησε δόγμα πολιτικής ορθότητας.

Οι ιστορικές αναλογίες, οι συγκρίσεις που αγνοούν τις παραμέτρους της ανθρώπινης συνθήκης, είναι χαρακτηριστικά της ολοκληρωτικής σκέψης. Και το πρόβλημα με την ολοκληρωτική σκέψη είναι ότι ισοπεδώνει την πραγματικότητα, τον ύστατο κριτή μας. Η δε ισοπέδωση της πραγματικότητας, η λογοκρισία των κριτηρίων που μας επιτρέπουν να την αντιμετωπίσουμε, ακυρώνει τη δυνατότητά μας να την αντιμετωπίσουμε. Την εξορκίζουμε με ηθικολογίες του τύπου «κι εμείς υπήρξαμε πρόσφυγες, κι εμείς υπήρξαμε μετανάστες», όμως αδυνατούμε να τη διαχειρισθούμε.

Αν μη τι άλλο, οφείλουμε να μην αποφεύγουμε το πρόβλημα με διάφορες ιστορικές αναλογίες και ηθικολογικές ακροβασίες. Και να μην ξεχνάμε ότι το μεταναστευτικό είναι το όπλο του Ερντογάν, αποτελεσματικότερο από οποιοδήποτε «θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο. Αθόρυβα, αργά ή λιγότερο αργά, πάντως σταθερά, οι νεοοθωμανοί της Αγκυρας στριμώχνουν τον ελληνικό πληθυσμό σε μια καταναγκαστική συμβίωση, η οποία κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει. Μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες, που λένε: Μετατρέπει την Ελλάδα σε Ellis Island της Ευρώπης και συγχρόνως εκθέτει την αδυναμία της Ευρώπης να προστατεύσει ένα κράτος-μέλος της.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

10/03/2020

Η Σόφια έχει εγείρει από το 2016 έναν φράκτη κατά μήκος των συνόρων της με την Τουρκία μήκους 259 χιλιομέτρων.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Ορθοπαιδικός]

10/03/2020
Η Σόφια έχει εγείρει από το 2016 έναν φράκτη κατά μήκος των συνόρων της με την Τουρκία μήκους 259 χιλιομέτρων....

   Και εμείς φράκτη έχουμε (όχι τόσο μεγάλο) αλλά εμάς προσπαθούν να μας τον κόψουν και να περάσουν) ενώ της Βουλγαρίας όχι. Γιατί; Μήπως δεν είναι ο μόνος σκοπός να περάσουν και να προωθηθούν στην ΕΕ;

[Argirios Argiriou]

16/03/2020
Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου.

Εμπειρίες πολυπολιτισμικότητας.

Εκεί που ο πολυπολιτισμός θα ήταν για κάποιους η πανάκεια της κοινωνικής αρμονίας, κατέληξε να είναι καταστρεπτική απειλή.

Τα έργα του κρατισμού έχουν δείξει τα αρνητικά τους επιτεύγματα τα τελευταία χρόνια, ιδίως στο ζήτημα συνοχής των δυτικών κοινωνιών. Οι κυβερνήσεις με παρεμβάσεις τους προσπάθησαν να κρύψουν τις αποτυχίες τους στον έλεγχο της μετανάστευσης προς τις χώρες τους. Επέτρεψαν να πλημμυρίσουν οι χώρες τους με κύματα ξένων, προερχόμενων από διαφορετικές κουλτούρες. Στο όνομα μιας περίεργης κατασκευής κάτω από την ονομασία της «πολυπολιτισμικότητας».

Η αρχική σύλληψη ήταν πως αυτή η νέα πραγματικότητα θα προσθέσει ποικιλία και βάθος στις πολιτιστικές υποδομές των κοινωνιών μας. Ποιο όμως ήταν το αποτέλεσμα; Οπως αναφέρει στο εξαιρετικό της βιβλίο η Σώτη Τριανταφύλλου («Πλουραλισμός, Πολυπολιτισμικότητα, Ενσωμάτωση, Αφομοίωση – Σημειώσεις για τη σύγχρονη ανοιχτή κοινωνία», εκδ. Πατάκης, 2015) αυτό που τελικά συμβαίνει είναι η δημιουργία διαφορετικών κοινοτικών – εθνοτικών υποδιαιρέσεων μέσα στην κοινωνία  οι οποίες δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Ετσι ο στόχος της ενσωμάτωσης στην κοινωνία των διαφορετικών θρησκευτικών και φυλετικών πληθυσμών από το εξωτερικό δεν επιτυγχάνεται. Δημιουργούνται διαφορετικά κοινωνικά στεγανά που σχεδόν ποτέ δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Αντί για πολυποικιλότητα και πλουραλισμό αντιλήψεων και απόψεων, στα πλαίσια ενός δημοκρατικά οριοθετημένου διαλόγου, έχουμε διχασμό που συχνότατα οδηγεί σε φυλετικές αντιθέσεις και συγκρούσεις.

Σύμφωνα με τον Ed West (The Diversity Illusion: What We Got Wrong About Immigration & How to Set It Right, 2018) ουδέποτε οι κυβερνήσεις ασχολήθηκαν σε βάθος με το πραγματικό πρόβλημα του Μεταναστευτικού. Κανείς δεν προσπάθησε να σκεφθεί την επιβολή κανόνων ομοιογένειας και την οργάνωση λ.χ. της παιδείας με τέτοιο τρόπο ώστε οι αξιακές διαφορές ανάμεσα στις εθνικές υποδιαιρέσεις μέσα στην κοινωνία να εξαλείφονται και ένα είδος ομοιογένειας, όχι ομοιομορφίας, σταδιακά να επικρατεί. Αφησαν τα πράγματα ανεύθυνα στην τύχη τους.

Το αποτέλεσμα είναι η πολυπόθητη πολυπολιτισμικότητα να καταλήξει σε έναν εφιάλτη κοινωνικής ανομοιογένειας, πολυδιάσπασης και σύγκρουσης. Αντί για αντιλήψεις ταύτισης με ένα ενιαίο κοινωνικό σύνολο οι μετανάστες, και κυρίως τα παιδιά τους, αναπτύσσουν δυσαρμονικές τάσεις που καταλήγουν σε άρνηση και μίσος. Δεν είναι τυχαίο πως στις πιο βαρβαρικές τρομοκρατικές επιθέσεις στη Δύση οι δράστες ήσαν άνθρωποι γεννημένοι και μεγαλωμένοι σε γειτονιές των μεγαλουπόλεών της. Εκεί που ο πολυπολιτισμός θα ήταν για κάποιους η πανάκεια της κοινωνικής αρμονίας, κατέληξε να είναι καταστρεπτική απειλή.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

15/03/2020 Καθημερινή.
Του Ανδρέα Δρυμιώτη.

Πριν από λίγες ημέρες διάβασα τις δηλώσεις του ιστορικού και μέλους της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, καθηγητή Αντώνη Λιάκου, ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, και προβληματίστηκα. Αναζήτησα, λοιπόν, την πλήρη ανάρτηση του καθηγητή στο Facebook, την οποία σας παραθέτω, γιατί πιστεύω ότι δεν πρέπει να περιοριζόμαστε σε αποσπάσματα, αλλά να έχουμε την πλήρη εικόνα. Αξίζει μόνο να αναφέρω ότι η ανάρτηση αυτή έγινε στις 20 Φεβρουαρίου 2020, δηλαδή πολλές ημέρες πριν από τα γεγονότα στα βόρεια σύνορα με την Τουρκία. Το γεγονός αυτό έχει τη δική του σημασία.

«Ο ηθικός πανικός και ο μιντιακός κουρνιαχτός που σημειώθηκε με το θάνατο του βρέφους των προσφύγων είναι ένα από τα αναρίθμητα γεγονότα που συγκροτούν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ένα καθεστώς έναντι των προσφύγων, καθεστώς πολιτικό και νοοτροπιακό, για το οποίο οι Ελληνες θα απολογούνται μετά από χρόνια, όπως οι Γερμανοί για τα χρόνια του ναζισμού. Δείχνει όμως και μια επική μωρία.

Η Ελλάδα όπως και τα Βαλκάνια βρίσκονται απέναντι σε ένα πέταλο χωρών, από Αφρική έως Τουρκία, στο οποίο υπάρχει πληθυσμιακή έκρηξη, υπερχείλιση νεανικών ηλικιών, ενώ οι δικοί τους πληθυσμοί καταρρέουν και γηράσκουν. Στην Ελλάδα ο πληθυσμός μειώνεται σταθερά από το 2010, κι αν δεν ήταν οι 900.000 πρόσφυγες της δεκαετίας του 1990, θα είχε μειωθεί και γεράσει πολύ νωρίτερα.

Δεν χρειάζεται να ξέρεις τη θεωρία των συγκοινωνούντων αγγείων για να αντιληφθείς τι θα γίνει όταν το ένα αδειάζει και το άλλο ξεχειλίζει. Μπορεί να φαίνεται αντιδημοφιλές αλλά πρέπει να ειπωθεί κατηγορηματικά. Η Ελλάδα έχει ανάγκη τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πρόσφυγες. Για να αντιμετωπίσει την πληθυσμιακή κατάρρευση. Εκείνο που θα ’πρεπε να μας απασχολεί είναι το πώς θα τους ενσωματώσουμε. Πού θα τους στεγάσουμε, πώς θα απασχοληθούν, πώς θα τους εκπαιδεύσουμε, πώς θα τους μάθουμε τη γλώσσα μας και πώς θα τους εξοικειώσουμε με τον πολιτισμό μας. Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα των επόμενων χρόνων.

Αν αυτή η κυβέρνηση είχε δυο δράμια μυαλό και λιγότερες ιδεολογικές αγκυλώσεις, θα έπρεπε να χρησιμοποιεί μια άλλη γλώσσα, θα έπρεπε να προετοιμάζει τον κόσμο, θα έπρεπε να παίρνει θετικά μέτρα που διδάσκουν με παράδειγμα. Κάνει ακριβώς τα αντίθετα.

Είναι μια κυβέρνηση με φάτσα Μητσοτάκη και ψυχή Σαμαρά. Ο πατριωτισμός στο ναδίρ. Γιατί πατριωτισμός είναι να προβλέπεις το μέλλον της χώρας και να το προετοιμάζεις».

Αυτό το κείμενο είναι μνημείο προπαγάνδας. Ελάτε να τα πάρουμε από την αρχή. Δεν κατάλαβα πού είδε ο καθηγητής τον «ηθικό πανικό και τον μιντιακό κουρνιαχτό», σχετικά με τον θάνατο του 11μηνου βρέφους Σύρων προσφύγων. Αν η αρχική εκτίμηση του ιατροδικαστή ήταν λανθασμένη, δεν φταίνε τα μέσα που τη μετέδωσαν, αλλά μόνο αυτός που επιπόλαια την έκανε. Από πού και ώς πού «οι Ελληνες θα απολογούνται μετά από χρόνια, όπως οι Γερμανοί για τα χρόνια του ναζισμού»; Τι άλλο έπρεπε να κάνουν οι Ελληνες για να μην απολογούνται; Το να συγκρίνουμε τη συμπεριφορά των ναζί με τη συμπεριφορά των Ελλήνων απέναντι στους πρόσφυγες και μετανάστες είναι άδικο και προσβλητικό. Ο πόλεμος στη Συρία ξεκίνησε το 2011 και από τότε έχουμε προσφυγικές ροές προς την Ελλάδα. Οι Ελληνες παντού έδειξαν την ανθρωπιά τους και καλοδέχτηκαν τους πρόσφυγες. Τα προβλήματα άρχισαν το 2015 με την κατάργηση των κλειστών κέντρων και τις ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ουσιαστικά άνοιξε τις πύλες για την ανεξέλεγκτη εισροή προσφύγων και μεταναστών. Αν πρέπει κάποιοι να ντρέπονται, πρέπει να είναι οι συριζαίοι που αρχικά ναύλωναν πλοία για να τους μεταφέρουν από τα νησιά στην Αθήνα, όπου, σύμφωνα με την κυρία Τασία, «πάνε στην Ομόνοια για να λιάζονται και μετά… εξαφανίζονται». Στην πραγματικότητα όμως δεν εξαφανίζονταν. Πηγαίναν ΟΛΟΙ χωρίς κανένα έλεγχο στα βόρεια σύνορά μας και από εκεί στην Ευρώπη, μέχρι που οι Ευρωπαίοι έκλεισαν τα σύνορα στις αρχές του 2016. Ετσι για να μην ξεχνιόμαστε.

Το μεγαλύτερο κακό στους πρόσφυγες/μετανάστες το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με τις ιδεοληψίες του άφησε να εννοηθεί ότι όλοι τους είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα και μπορούν να ελπίζουν ότι από την Ελλάδα θα πάνε στον προορισμό τους, που είναι η Ευρώπη. Το έγκλημα συντελέστηκε το 2015, όταν πέρασαν από την Ελλάδα 800.000 πρόσφυγες με αποκορύφωμα τον Αύγουστο, όταν ήλθαν στην Ελλάδα 220.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Η Ευρώπη φλόμωσε και έκλεισε τα σύνορά της στις αρχές του 2016.

Για να αντιληφθείτε το μέγεθος τους εγκλήματος, αρκεί να δείτε τι κάνει καθημερινά η τουρκική προπαγάνδα, που ανακοινώνει ψευδώς ότι εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες έχουν ήδη περάσει στην Ελλάδα. Ετσι τους συντηρεί την ελπίδα. Το ίδιο ακριβώς έκανε και το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ, μόνο που τότε τα νούμερά του ήταν αληθινά! Να μην ξεχνάμε και το σύνθημά τους: «Immigrants welcome, tourists f--k off». Αυτό και αν είναι «επική μωρία» για να χρησιμοποιήσω τη φρασεολογία του καθηγητού.

Πάμε τώρα στην υπογεννητικότητα και την λύση με την εισαγωγή ενός εκατομμυρίου προσφύγων. Το επιχείρημά του είναι ακλόνητο! Εχουμε υπογεννητικότητα στην Ελλάδα, άρα πρέπει να συμπληρώσουμε τον πληθυσμό με πρόσφυγες. Καθηγητής είναι κάτι παραπάνω από όλους μας γνωρίζει. Ο καθηγητής μάς πληροφορεί ότι «μπορεί να φαίνεται αντιδημοφιλές, αλλά πρέπει να ειπωθεί κατηγορηματικά. Η Ελλάδα έχει ανάγκη τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πρόσφυγες. Για να αντιμετωπίσει την πληθυσμιακή κατάρρευση… Ο πατριωτισμός στο ναδίρ. Γιατί πατριωτισμός είναι να προβλέπεις το μέλλον της χώρας και να το προετοιμάζεις». Με τέτοια επιχειρηματολογία δεν είναι τυχαίο που τον άκουσε ο «φιλέλληνας πατριώτης» Ερτογάν και φρόντισε να στείλει, με όλα τα έξοδα πληρωμένα, 100.000 πρόσφυγες και μετανάστες για πεσκέσι στον Μητσοτάκη που δεν διαθέτει «δυο δράμια μυαλό»! Εχει και άλλο ένα πλεονέκτημα η εισαγωγή ενός εκατομμυρίου μεταναστών στην Ελλάδα, που παρέλειψε να μας το πει ο καθηγητής. Ο άσχετος Μητσοτάκης υποσχέθηκε να δίνει 2.000 ευρώ σε κάθε νεογέννητο στην Ελλάδα για να πολεμήσει την υπογεννητικότητα. Τώρα με την εισαγωγή ενός εκατομμυρίου μεταναστών, θα γλιτώσουμε 2 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία μπορούμε να διαθέσουμε για «να τους ενσωματώσουμε». Αυτή είναι «πατριωτική» λύση, όχι να στέλνουμε στρατό στα σύνορα για να εμποδίσει την «εισροή» (συριζαϊκός χαρακτηρισμός) τους.

Σε πλήρη συμπαράσταση του καθηγητή ήλθε η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ που με ανάρτησή της στο Facebook μάς προτρέπει: «Καλούμε όλους τους/τις αλληλέγγυους/-ες, τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών, τους νέους και τις νέες, και όλους τους προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες να σταθούν στο πλάι των προσφύγων και μεταναστών με ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Να μπει ένα τέλος στην Ακροδεξιά κατηφόρα». Βλέπετε, το να προστατεύεις τα σύνορά σου είναι «Ακροδεξιά κατηφόρα».

Οσο για το πλήθος των μεταναστών που χρειαζόμαστε, τους υπολόγισα με ακρίβεια: Θέλουμε 1.782.057 πρόσφυγες και μετανάστες, όσοι και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ στις 7 Ιουλίου 2019. Θα πάρει ο κάθε ψηφοφόρος από ένα πρόσφυγα/μετανάστη να τον εκπαιδεύσει και να τον ενσωματώσει στην κοινωνία. Αν δεν το θέλει, ας το σκεφτεί την επόμενη φορά που θα ψηφίζει!

Ελάτε να σοβαρευτούμε. Ευτυχώς ο Θεός της Ελλάδας μάς γλίτωσε από τη διακυβέρνηση και τα μυαλά του ΣΥΡΙΖΑ. Αλίμονο μας, αν ήταν στην εξουσία και είχαν να αντιμετωπίσουν την εισβολή χιλιάδων ανεξέλεγκτων, αγνώστου ταυτότητας ατόμων. Θα είχαμε επανάληψη του 2015, μόνο που τώρα θα μας έμεναν στην ενδοχώρα για να λύσουν το πρόβλημα της υπογεννητικότητας. Ούτε ψύλλος στον κόρφο μας.

Ο Ιησούς Χριστός, κήρυκας της αγάπης, μας ζήτησε «να αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας». Οχι παραπάνω από τον εαυτό μας. Στην Κύπρο μεγαλώσαμε με μια άλλη παροιμία: «Αντί να κλαίει η μάνα μου, ας κλαίει η μάνα του».  Αν με τα γραφόμενά μου θίγονται οι «δικαιωματιστές» (τι απίθανος χαρακτηρισμός) του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο το καλύτερο. Θα το διαπιστώσουν στις επόμενες εκλογές και πάλι δεν θα καταλαβαίνουν γιατί έχασαν.
Κυριάκο, βάστα γερά και η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου είναι μαζί σου!

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος