Άλλο Νοσοκομ κ άλλο Πρωτοβάθμ Ιατρός (ακόμη κ αν πρόκειται για τ ίδια ειδικότ

[Argirios Argiriou]

Άλλο Νοσοκομειακός και άλλο Πρωτοβάθμιος Ιατρός (ακόμη και αν πρόκειται για την ίδια ειδικότητα).

Πολλοί Ιατροί δεν φαίνεται να το κατανοούν αυτό.

Και ιδιαίτερα Ιατροί που έχουν εξαρχής μια Νοσοκομειακή ειδικότητα αλλά μετά επέλεξαν να την εξασκήσουν ως Πρωτοβάθμιοι Ιατροί σε δικό τους ιδιωτικό Ιατρείο.

Έτσι λαμβάνουν ρίσκα που μπορεί να τους οδηγήσουν εύκολα στα Δικαστήρια.

Αν στραβώσει το περιστατικό, και είσαι Νοσοκομειακός Ιατρός, αφενός έχεις και άλλους Ιατρούς στην Κλινική σου που κατά πάσα περίπτωση θα σε στηρίξουν σε ένα Δικαστήριο. Αφετέρου μπορείς να επικαλεστείς ότι σε ένα Νοσοκομείο έρχονται εξ' ορισμού περιστατικά που δεν μπορεί να τα αναλάβει η Πρωτοβάθμια Φροντίδα και έτσι πρέπει να πάρεις και πιο δραστικά μέτρα με ότι ρίσκο αυτό συνεπάγεται.

Αν όμως στραβώσει το περιστατικό σε έναν Πρωτοβάθμιο Ιατρό (της ίδιας ειδικότητας) ένας κοινός άνθρωπος που δεν είναι Ιατρός (ακόμη και αν πρόκειται για Δικαστή) το πρώτο που θα σκεφτεί είναι για ποιο λόγο ο Πρωτοβάθμιος Ιατρός δεν το έστειλε στο Νοσοκομείο.

Με άλλα λόγια αλλιώς βλέπει ο Δικαστής την ίδια κλινική απόφαση αν την πάρει ένας Νοσοκομειακός Ιατρός και αλλιώς αν την πάρει ένας Πρωτοβάθμιος Ιατρός (ακόμη και αν είναι της ίδιας ειδικότητας).

[pzogr]

Άλλο Νοσοκομειακός και άλλο Πρωτοβάθμιος Ιατρός (ακόμη και αν πρόκειται για την ίδια ειδικότητα).

Πολλοί Ιατροί δεν φαίνεται να το κατανοούν αυτό.

Και ιδιαίτερα Ιατροί που έχουν εξαρχής μια Νοσοκομειακή ειδικότητα αλλά μετά επέλεξαν να την εξασκήσουν ως Πρωτοβάθμιοι Ιατροί σε δικό τους ιδιωτικό Ιατρείο.

Έτσι λαμβάνουν ρίσκα που μπορεί να τους οδηγήσουν εύκολα στα Δικαστήρια.

Αν στραβώσει το περιστατικό, και είσαι Νοσοκομειακός Ιατρός, αφενός έχεις και άλλους Ιατρούς στην Κλινική σου που κατά πάσα περίπτωση θα σε στηρίξουν σε ένα Δικαστήριο. Αφετέρου μπορείς να επικαλεστείς ότι σε ένα Νοσοκομείο έρχονται εξ' ορισμού περιστατικά που δεν μπορεί να τα αναλάβει η Πρωτοβάθμια Φροντίδα και έτσι πρέπει να πάρεις και πιο δραστικά μέτρα με ότι ρίσκο αυτό συνεπάγεται.

Αν όμως στραβώσει το περιστατικό σε έναν Πρωτοβάθμιο Ιατρό (της ίδιας ειδικότητας) ένας κοινός άνθρωπος που δεν είναι Ιατρός (ακόμη και αν πρόκειται για Δικαστή) το πρώτο που θα σκεφτεί είναι για ποιο λόγο ο Πρωτοβάθμιος Ιατρός δεν το έστειλε στο Νοσοκομείο.

Με άλλα λόγια αλλιώς βλέπει ο Δικαστής την ίδια κλινική απόφαση αν την πάρει ένας Νοσοκομειακός Ιατρός και αλλιώς αν την πάρει ένας Πρωτοβάθμιος Ιατρός (ακόμη και αν είναι της ίδιας ειδικότητας).

Υπάρχουν κάποια παραδείγματα ή περιστατικά;

[Αρχίατρος]

Νομίζω πολύ σωστή τοποθέτηση, βλέπουμε να ισχύει και απ την μετάβαση της φάσης του αγροτικού σε νοσοκομειακό ιατρό (ειδικεύομενο), αν συμβεί μια στραβή στον πρώτο η πρωταρχική ερώτηση του δικαστή θα είναι γιατί δεν το έστειλες στο νοσοκομείο, στο οποίο η ευθύνη λίγο-πολύ διαμοιράζεται, ενώ στον πρωτοβάθμιο ιατρό πέφτει εξ΄ολοκλήρου πάνω του.

Γι' αυτό θεωρώ εντελώς ανώριμες κάτι τοποθετήσεις που έχω δει σε ομάδες ΠΦΥ στο fb όπου η άλλη αρχίζει και δίνει κατ΄οίκον κοκτέιλ αντιβιώσεων που πρέπει να δίνονται κανονικά σε νοσοκομειακό περιβάλλον (όπου έχεις και άλλα μέσα και ένα σύστημα βρίσκεται από πίσω σου)

Δεν είναι ούτε επιστημονική "μαγκιά", ενώ είναι επικίνδυνο και για τον ασθενή.

[pzogr]

Αυτό που ξέρω από την ιατροδικαστική που κάναμε σαν φοιτητές (Κουτσελίνης - από τους λίγους καθηγητές που έβλεπες από κοντά) αλλά και από συζητήσεις με δικηγόρους και συναδέλφους που βρέθηκαν σε περιπέτειες, η κρίση του δικαστή διαμορφώνεται (ή υποτίθεται ότι διαμορφώνεται) από το πως θα ενεργούσε ο μέσος γιατρός της ίδιας κατάρτισης και εμπειρίας σε ανάλογη θέση. Δεν βλέπω πως αυτό μπορεί να επηρεάζεται από τη θέση του ιατρού, όπως και ξέρω περιστατικά που οι "συνάδελφοι" απλώς έβγαζαν τις ουρές τους απ'έξω όταν τύχαινε η στραβή.
Φυσικά έχω ακούσει από συναδέλφους και την άποψη που συμμερίζεστε. Αν γνωρίζετε όμως κάποια περιστατικά (ή απόψεις νομικών), που η θέση του γιατρού ήταν το κριτήριο για τη δικαστική απόφαση θα ήταν χρήσιμο να τα μοιραστείτε.