Η κατά κεφαλή δαπάνη στην Ελλάδα, για τις μάσκες

[Argirios Argiriou]

Από τον τοίχο του Χρήστος Καζάσης
 στο facebook στις 08/10/2020. ( Ο Χρήστος Καζάσης Σπούδασε Εμβιομηχανική και Αξιολόγηση Ιατρικής Τεχνολογίας στο Πανεπιστήμια Kent και Strathclyde):

Για να αποφευχθεί η εξάπλωση της πανδημίας COVID-19, χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν λάβει μια σειρά περιοριστικών μέτρων, τα οποία έχουν επηρεάσει αρνητικά το διεθνές εμπόριο. Ωστόσο, την ίδια στιγμή η ζήτηση για μια σειρά προϊόντων (πχ μάσκες και μέσα ατομικής προστασίας) έχει αυξηθεί, η οποία είχε θετική επίδραση στο διεθνές εμπόριο αυτών των προϊόντων.
Συγκρίνοντας το πρώτο εξάμηνο του 2019 με το πρώτο εξάμηνο του 2020, η αξία των εισαγωγών μασκών προσώπου στην ΕΕ αυξήθηκε δραματικά, από 800 εκατομμύρια σε 14 δισεκατομμύρια ευρώ, αύξηση 1800%!  Όπως αναμένεται, τα κράτη μέλη ανάλογα του πληθυσμού τους εισήγαγαν περισσότερες μάσκες από τα κράτη μέλη με μικρότερο πληθυσμό. Ωστόσο, στις κατά κεφαλήν εισαγωγές, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών.
Πολλαπλάσιο είναι για την Ελλάδα (και όχι μόνο) το κόστος για προμήθεια υγειονομικού υλικού στην κρίση του κορωνοϊού.
Με 67,68 εκατομμύρια ευρώ, η χώρα μας προμηθεύτηκε φέτος μάσκες και λοιπό υλικό, όταν πέρυσι είχε διαθέσει συνολικά 7,53 εκατομμύρια ευρώ.
Το κόστος είναι, μέχρι τώρα, αυξημένο κατά 9 φορές. Ενδεικτικό είναι ότι, μόνο τον Απρίλιο, διατέθηκαν 23,31 εκατομμύρια ευρώ και τον Ιούλιο 5,2 εκατομμύρια.
Τα στοιχεία της Eurostat, παρουσιάζουν το κόστος προμήθειας υγειονομικού υλικού από υλικά κατάλληλα για μάσκες και χειρουργικά πεδία, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η κατά κεφαλή δαπάνη στην Ελλάδα, για τις μάσκες είναι 6 ευρώ ανά πολίτη, και μα ς βρίσκει στην προτελευταία θέση, με τελευταία τη Βουλγαρία (3 ευρώ κατά κεφαλή).
Η μέση ευρωπαϊκή αναλογία είναι 33 ευρώ ανά πολίτη. Πολύ ψηλότερα από την Ελλάδα βρίσκεται η Ιταλία (29 ευρώ), η Ισπανία (24 ευρώ), η Πορτογαλία (19 ευρώ) και η Κύπρος (8 ευρώ).
Πηγή: Eurostat

[Ορθοπαιδικός]

   Τα στοιχεία του/της  Eurostat αφορούν εισαγωγές. Στην Ελλάδα από την άνοιξη έχουμε παραγωγή μασκών (ακόμα και εξαγωγές). Εξάλλου οι πάνινες μάσκες (που είναι μεγάλο ποσοστό) σίγουρα δεν προσμετρώνται (δεν είναι εισαγόμενες). Μήπως σε αυτά οφείλεται η μεγάλη διαφορά;
   Επίσης, για να χρησιμοποιήσουμε και το επιχείρημα των αρνητών μάσκας, ως το καλοκαίρι δεν ήταν απαραίτητη και δεν προφύλασσε από τη μετάδοση, όπως έλεγαν πάντες οι ...λοιμωξιολόγοι.