Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων => Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Δημήτρης Μακρέας στις 16 Φεβρουαρίου 2011, 19:51:28
-
Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας δε γίνεται με βαφτίσια!!!
Αν προσπαθήσουμε με οποιοδήποτε τρόπο να προσεγγίσουμε την έννοια της ΠΦΥ δε μπορεί παρά να ξεκινήσουμε από τον ίδιο τον ορισμό της . Η ΠΦΥ νοηματοδοτείται από τον ίδιο της τον ορισμό ως ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ και όχι ως ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ, πολύ περισσότερο ως- χωρίς κανενός είδους επιστημονικό σχεδιασμό- πρόσβαση σε κάποιον (ποιον άραγε?) γιατρό, που βαφτίζεται ως γιατρός ΠΦΥ.
Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι προϊόν των κοινωνικοπολιτικών ρευμάτων και διεργασιών της δεκαετίας του 1970 κατά την οποία οι ανθρωποκεντρικές αντιλήψεις επανέρχονται στο προσκήνιο ως η εναλλακτική και βασική απάντηση στην κρίση της υπέρμετρης βιομηχανοποίησης των κοινωνικών σχηματισμών.
Στην ιατρική το κυρίαρχο επιστημολογικά μηχανιστικό παράδειγμα προσέγγισης της υγείας εισέρχεται σε μία μακρά περίοδο κρίσης η οποία σήμερα χαρακτηρίζεται, διεθνώς, από την συνύπαρξη της έκρηξης των δαπανών με την συνεχώς αυξανόμενη αναλογία των αναπάντητων αναγκών υγείας του πληθυσμού. Και αυτό συμβαίνει παρά τη συνεχή ανακάλυψη νέων φαρμάκων και την εφαρμογή επαναστατικών τεχνολογιών που αφορούν στη διάγνωση και θεραπεία ασθενειών. Μάλιστα η ιατρογεννής νοσηρότητα αποτελεί σήμερα την τρίτη αιτία θανάτου στις ανεπτυγμένες χώρες!!!
Δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι αν πραγματικά θέλουμε να παρέχουμε φροντίδα υγείας σε έναν πληθυσμό, θα πρέπει να τον προστατέψουμε- ως ένα βαθμό- από την ίδια την ιατρική περίθαλψη!
Οι λόγοι αυτής της διάστασης ανάμεσα στην φροντίδα υγείας και την ιατρική περίθαλψη είναι πολλοί. Ο κυριότερος όμως, είναι ότι το σύνολο της «επίσημης ιατρικής», του προσανατολισμού της έρευνας και της ανάπτυξης της τεχνολογίας εστιάζεται στην αύξηση της κερδοφορίας του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος και όχι στις ανάγκες των ανθρώπων. Οι γιατροί στη συντριπτική τους πλειοψηφεία έχουν μετατραπεί σε απλοί διαμεσολαβητές ανάμεσα στον εξ’ ορισμού ασθενή άνθρωπο και το δίπολο φάρμακο- βιοϊατρική τεχνολογία. Ο άνθρωπος, από σύνθετη βιοψυχοκοινωνική οντότητα , κατακερματίζεται και μετατρέπεται σε υποψήφιο καταναλωτή υπηρεσιών υγείας – φαρμάκων- βιοϊατρικής τεχνολογίας.
Η διάσταση αυτή είναι θεμελιώδης , γιατί μιλώντας για τον άνθρωπο και την κοινωνία κατ’ επέκταση , μιλάμε για τις ανάγκες και τα δικαιώματα του. Τις ανάγκες σε υψηλής ποιότητας τροφή, σε καθαρό περιβάλλον, σε σταθερή και αξιοπρεπή εργασία , σε λειτουργικές κοινωνικές σχέσεις κτλ. Βεβαίως και την ισότιμη πρόσβασή του σε υψηλής ποιότητας - εστιασμένες στις ανάγκες του- υπηρεσίες υγείας.
Μιλώντας για τον καταναλωτή υπηρεσιών υγείας μιλάμε για τη λογιστική των αναγκών του, αυστηρά σε υπηρεσίας υγείας. Μιλάμε για προϋπολογισμούς, κονδύλια , ανταποδοτικές εισφορές, περιορισμένη και ανισότιμη πρόσβαση στην «αγορά υγείας»κτλ.
Η σχιζοειδής αυτή διάσταση αναπαράγεται τόσο στο επιστημονικό πεδίο με τον τρόπο που αναφέρθηκε παραπάνω, αλλά και στο κοινωνικό πεδίο με τους ανθρώπους να έχουν πλήρως ενσωματώσει το ρόλο τους ως καταναλωτές στην «αγορά υγείας» και να αντιλαμβάνονται το δικαίωμα τους στη φροντίδα υγείας ως δικαίωμα πρόσβασης στην «αγορά υγείας» και μόνο. Με αυτό τον τρόπο το ιατροβιομηχανικό σύμπλεγμα εξασφαλίζει την αέναη κερδοφορία του: Κηδεμονεύοντας και εξαγοράζοντας την ιατρική επιστήμη και δημιουργώντας ένα ακούσιο κοινωνικό ρεύμα υπεράσπισης της «αγοράς» , διαστρέφοντας τις ανάγκες της κοινωνίας, προς όφελός του.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο κανένα σύστημα υγείας δε μπορεί να είναι «φτηνό», ούτε και αποτελεσματικό -όσον αφορά την απάντηση των αναγκών σε φροντίδα υγείας της κοινωνίας - παρά μόνο αν αμφισβητεί από τα θεμέλια του το ίδιο το σύστημα κοινωνικής και επιστημονικής αναπαραγωγής του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος. Κατά τεκμήριο ένα τέτοιο σύστημα δε μπορεί παρά να είναι δημόσιο, προσανατολισμένο στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίες. Δεν είναι τυχαίο ότι χώρες όπως η Ελλάδα και η ΗΠΑ με τις χαμηλότερες δημόσιες δαπάνες για την υγεία , έχουν συνολικά τα πιο ακριβά συστήματα υγείας . Στην περίπτωση μάλιστα της Ελλάδας οι δημόσιες δαπάνες χρηματοδότησαν -και θα εξακολουθήσουν να χρηματοδοτούν –σε τραγικά μεγάλο βαθμό τις ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας. Η απάντηση στην αύξηση των συνολικών δαπανών για την υγεία βρίσκεται στην αύξηση και όχι στη μείωση των δημόσιων δαπανών για την υγεία. Βεβαίως και στον εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό τους. Στη δημιουργία μιας μεγάλης ζώνης υπηρεσιών φροντίδας υγείας που επενδύει στην ανθρώπινη εργασία, και όχι στην αλόγιστη κατανάλωση των προϊόντων του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος.
Όπως ήδη αναφέρθηκε , η συζήτηση για την ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ήταν –γιατί δυστυχώς σήμερα δεν είναι- προϊόν αυτής της ρήξης με το κυρίαρχο επιστημολογικά μηχανιστικό παράδειγμα προσέγγισης της υγείας και τα προτάγματα του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος.
Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ορίζεται ως ένα σύνολο δραστηριοτήτων και υπηρεσιών που αφορούν στην προαγωγή υγείας, την πρόληψη της αρρώστιας, την περίθαλψη, παρακολούθηση καθώς και την αποκατάσταση και επανένταξη των αρρώστων ενός σαφώς οριζόμενου πληθυσμού. Στόχος είναι η κάλυψη των πραγματικών αναγκών φροντίδας υγείας και κοινωνικής πρόνοιας ολόκληρου του πληθυσμού ευθύνης της με τη διασφάλιση της συνέχειας στη φροντίδα ατόμων και οικογενειών. Θεμελιώδης αρχή της είναι η προσέγγιση της υγείας ως κοινωνικού δικαιώματος, αρχή η οποία καθορίζει ως βασική υποχρέωση την ενιαία κάλυψη όλων των πολιτών ασχέτως των κοινωνικών, οικονομικών, θρησκευτικών ή φυλετικών χαρακτηριστικών τους.
Η παραπάνω περιεκτική περιγραφή καταδεικνύει με εμφατικό τρόπο ότι η περίθαλψη (και μάλιστα όχι μόνο η ιατρική περίθαλψη) αποτελεί ένα σημαντικό αλλά μικρό μόνο τμήμα της φροντίδας υγείας. Η άμεση πρόσβαση σε κάποιον γιατρό- υπό την προϋπόθεση ότι αποτελεί γιατρό ειδικευμένο στην ΠΦΥ- είναι απαραίτητος όρος για κάθε σύστημα ΠΦΥ, σε καμία όμως περίπτωση δεν είναι ο μοναδικός όρος συγκρότησης της ΠΦΥ . Πόσο μάλλον όταν η πρόσβαση των «καταναλωτών υπηρεσιών υγείας» , αφορά γιατρούς που δεν έχουν καμία εκπαίδευση στην ΠΦΥ, όπως συμβαίνει με το σύνολο σχεδόν των γιατρών που έχουν σύμβαση με τον ΟΠΑΔ(Δημόσιο) και ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ).
Πόσο μάλλον όταν η πρόσβαση αφορά μόνο «καταναλωτές υπηρεσιών υγείας» που έχουν ασφαλιστικά δικαιώματα τη στιγμή που τουλάχιστον το 20% των ανθρώπων που διαβιούν στην Ελλάδα είναι ανασφάλιστοι! Πόσο μάλλον όταν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν με τις ευλογίες της τρόικας, δίνοντας τη θέση τους σε απόλυτα ανταποδοτικά πακέτα ασφάλισης-παροχής υπηρεσιών.
Το ελληνικό κράτος από εγγυητή της δημόσιας υγείας θα μετατραπεί σε απλό ρυθμιστή της «αγοράς» προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματιών υγείας και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Αυτός είναι και πραγματικός λόγος της επιχείρησης συμπίεσης του κόστους της ανθρώπινης -ιατρικής εργασίας. Η σχεδιαζόμενη ανάπτυξη του περίφημου δικτύου ΠΦΥ, ακόμα και αν μειώνει το τεράστιο πρόβλημα πρόσβασης στις υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης – ειδικά των ασφαλισμένων του ΙΚΑ- δεν έχει καμιά σχέση με ΠΦΥ. Ακριβώς γιατί ο σχεδιασμός του γίνεται ,όχι για την κάλυψη των τεράστιων κοινωνικών αναγκών σε υπηρεσίες φροντίδας υγείας, αλλά για τη μετακύλιση του κόστους των υπηρεσιών ιατρικής περίθαλψης , στους πολίτες.
Η διαφοροποίηση στους όρους φροντίδα υγείας- ιατρική περίθαλψη ,δεν είναι τυχαία σύμφωνα και με όσα έχουν γραφεί παραπάνω.
-
Να μια καλή βάση για κουβέντα. Ας μην τη θάψουμε.
Ας την ανοίξουμε και πέρα από τα θεωρητικά της στάδια. Τι μπορούμε να κάνουμε στην καθημερινότητά μας.
Εμπιστοσύνη σε φορείς και σωματεία δεν έχω.
Ωστόσο το νέο κολλέγιο τι νέο έχει να πει;
Και όχι μόνο στη θεωρία. Τι διαφορετικό συμβαίνει ή μπορεί να συμβεί στο ΚΥ Αστρους ή Ακράτας πχ που να εξυπηρετεί μια καλύτερη ΠΦΥ;
-
Απόστολε το κείμενο θα θαφτεί γιατί απλούστατα στο Φόρουμ ΠΦΥ κανείς δεν ασχολείται με την ΠΦΥ!
Προσωπικά είμαι πολύ απογοητευμένος και θυμωμένος.
Κανονικά σε μια τέτοια συγκυρία θα έπρεπε κάθε μέρα να ανεβαίνει και από ένα τέτοιο κείμενο.
Όχι μόνο εδώ, παντού...
Φτώχεια ιδεών τραγική. Πραγματικά λυπάμαι. Το φόρουμ ΠΦΥ σφυρίζει κλέφτικα.
Με ποιους θα γίνει η περίφημη ΠΦΥ?
Αν όμως είχε γραφεί ένα κείμενο που να υποστήριζε ότι στον ΕΟΠΥ θα πρέπει πρώτα να συμπληρώνονται οι λίστες των γενικών γιατρών και μετά όλων των υπόλοιπων, να έβλεπες παλαμάκια!!!
Γιατί οι γενικοί γιατροί είμαστε οι ειδικοί της ΠΦΥ...Και καλά...
Σε κάποια άλλη χώρα μπορεί.
Εδώ ασχολούμαστε με τους φαρμακοποιούς και τα guidelines.
Και ψάχνουμε τρύπα να χωθούμε στην ΝΕΑ ΠΦΥ. Και άμα μας δίνουν ξεροκόμματο βαράμε και παλαμάκια στη ΝΕΑ ΠΦΥ...
Βεβαίως μετά θα φταίνε όλοι οι άλλοι. Η ΟΕΝΓΕ (αγαπημένος εχθρός), το υπουργείο, οι παθολόγοι, οι ΙΚΑτζήδες.Όλοι οι άλλοι δηλαδή.
Τη στιγμή που είμαστε ανίκανοι να κάνουμε μια στοιχειώδη συζήτηση.
Για μένα η ιστορία της ΠΦΥ έχει τελειώσει.
Ακόμα και το υπουργείο να είχε τις καλύτερες των προθέσεων , δεν υπάρχουν οι επιστήμονες που θα το στηρίξουν.
Και ας αλλάξει όνομα το φόρουμ, γιατί αυτό είναι κάλπικο.
-
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Αρκετοί διαβάσαν το μήνυμα σου αλλά δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει πολλούς να μιλήσουν σε ιδεολογικό-πολιτικό επίπεδο για την ΠΦΥ. Ίσως γιατί έχουν κι αυτοί μπουχτίσει με όλες αυτές τις συζητήσεις. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει με εμένα.
Από εκεί και πέρα, σε επιστημονικό επίπεδο υπάρχει μεγάλη συζήτηση παγκοσμίως και είναι μια δυναμική κατάσταση.
Για παράδειγμα η τεταρτογενής πρόληψη είναι κάτι επίσημο και μπορείς να διαβάσεις πολλά εδώ από έναν αξιόλογο άνθρωπο που έβαλε μπροστά τον άνθρωπο από τις ιδεολογικές του ορέξεις: http://docpatient.net/mj/P4_citations.htm
Η έννοια της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, είναι πραγματικά φροντίδα και όχι περίθαλψη όπως το περιγράφεις. Αλλά αυτό όπως θα δεις και την ίδια την διακήρυξη της Αλμα Ατα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είναι κάτι το απόλυτα λάστιχο που προσαρμόζεται στις κοινωνικές αντιλήψεις της κάθε κοινωνίας. Αν δεις πως το γράφει θα ανακαλύψεις ότι η ΠΦΥ με βάση αυτή τη διακήρυξη δεν ταυτίζεται με την γενική ιατρική. Δεν θα πω παραπάνω, είμαι σίγουρος ότι πολλοί την έχουν ήδη διαβάσει.
Τέλος η ιατρική "δυτικού τύπου" αρχίζει σταδιακά να απουσιάζει από τις ΗΠΑ. Μπορείς να δεις μια τεράστια στροφή προς κάθε μέθοδο ή μέσο που στόχο έχει να θεραπεύσει τον άνθρωπο και όχι τι είναι τεχνοκρατικά ή λογικά απόλυτα σωστό.
Δεν νομίζω ότι διαφωνούμε πλην ίσως ενός πράγματος, Δημήτρη: Ότι για μένα τουλάχιστον, η κάθε ιδέα πρέπει να έχει έναν που θα αναλάβει να την υλοποιήσει και αυτός ο ένας πρέπει να βρει πόρους και να κάνει σχεδιασμό και υλοποίηση. Για να είναι αυτός ο "ένας" το κράτος πρέπει να έχει την σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας αυτών που πληρώνουν φόρους για να υλοποιήσει κάθε ιδέα το κράτος. Αν δεν μιλάμε για το κράτος, τότε μαζί σου.
-
Όντως κάποια στιγμή μια θεωρητικού επιπέδου συζήτηση μπορεί να καταντήσει κουραστική εφόσον παραμείνει σε απλή παράθεση ή αντιπαράθεση θέσεων εκ του ασφαλούς. Στο πλαίσια πάντως αυτού του φόρουμ κάτι τέτοιο δεν έχει ακόμη συμβεί κι αυτό δικαιολογεί το θυμό του Δημήτρη.
Από την άλλη μια τέτοια κουβέντα θα μπορούσε να συνδέσει τους "φαρμακοποιούς, τα guidelines, τον ΕΟΠΠΥ" σε μια κοινή πορεία βελτίωσης της δουλειάς και της ζωής μας εκ των ενόντων. Και αυτό είναι πια το θέμα.
Οικονομικοί πόροι και κρατικές δομές δεν υπάρχουν ούτε θα υπάρξουν για να στηθεί μια ΠΦΥ της προκοπής. Ανθρώπινοι πόροι (διαθέσιμα άτομα x διαθέσιμος χρόνος) όμως μπορούν να βρεθούν στο επίπεδο μιας κοινότητας από τη στιγμή που η υγεία της είναι το διακύβευμα. Και αυτή είναι η ουσία της προαγωγής της υγείας. Αυτό είναι και το πραγματικό νόημα ΠΦΥ για μένα.
Ενας λόγος παραπάνω σήμερα και εδώ.
(Θα επεκταθώ περισσότερο αν δω ότι υπάρχει ενδιαφέρον)
-
Απόστολε το κείμενο θα θαφτεί γιατί απλούστατα στο Φόρουμ ΠΦΥ κανείς δεν ασχολείται με την ΠΦΥ!
Προσωπικά είμαι πολύ απογοητευμένος και θυμωμένος.
Κανονικά σε μια τέτοια συγκυρία θα έπρεπε κάθε μέρα να ανεβαίνει και από ένα τέτοιο κείμενο.
Όχι μόνο εδώ, παντού...
Φτώχεια ιδεών τραγική. Πραγματικά λυπάμαι. Το φόρουμ ΠΦΥ σφυρίζει κλέφτικα.
Με ποιους θα γίνει η περίφημη ΠΦΥ?
Αν όμως είχε γραφεί ένα κείμενο που να υποστήριζε ότι στον ΕΟΠΥ θα πρέπει πρώτα να συμπληρώνονται οι λίστες των γενικών γιατρών και μετά όλων των υπόλοιπων, να έβλεπες παλαμάκια!!!
Γιατί οι γενικοί γιατροί είμαστε οι ειδικοί της ΠΦΥ...Και καλά...
Σε κάποια άλλη χώρα μπορεί.
Εδώ ασχολούμαστε με τους φαρμακοποιούς και τα guidelines.
Και ψάχνουμε τρύπα να χωθούμε στην ΝΕΑ ΠΦΥ. Και άμα μας δίνουν ξεροκόμματο βαράμε και παλαμάκια στη ΝΕΑ ΠΦΥ...
Βεβαίως μετά θα φταίνε όλοι οι άλλοι. Η ΟΕΝΓΕ (αγαπημένος εχθρός), το υπουργείο, οι παθολόγοι, οι ΙΚΑτζήδες.Όλοι οι άλλοι δηλαδή.
Τη στιγμή που είμαστε ανίκανοι να κάνουμε μια στοιχειώδη συζήτηση.
Για μένα η ιστορία της ΠΦΥ έχει τελειώσει.
Ακόμα και το υπουργείο να είχε τις καλύτερες των προθέσεων , δεν υπάρχουν οι επιστήμονες που θα το στηρίξουν.
Και ας αλλάξει όνομα το φόρουμ, γιατί αυτό είναι κάλπικο.
Νομίζω αδικείς πολύ κόσμο με τη γενίκευσή σου αλλά περισσότερο εσενα τον ίδιο.Αν και έχεις κάποιο δίκιο νομίζω πως το χάνεις γενικεύοντας και στρεφόμενος εναντίον ΟΛΩΝ!!!Γιατί σε αυτό το φόρουμ υπάρχουν αξιόλογα άτομα και αξιόλογα ποσταρίσματα αρκεί να έχεις διάθεση να τα διαβάσεις.Ας είναι...
-
Εδώ ασχολούμαστε με τους φαρμακοποιούς και τα guidelines..
Ναι, διότι πολλά στραβά συμβαίνουν γύρω από αυτά.
Η Ιατρική έχει καταντήσει να ασκείται σε βάση φαρμακο-κεντρική και παρακλινικοεργαστηριακή, με κριτήρια (δυστυχώς, πολύ συχνά) ιδιοτελή. Αν αυτό δεν αποτελεί μείζον ιδεολογικό πρόβλημα για εσάς, τότε σίγουρα δεν καταλαβαινόμαστε αλλά δεν υπάρχει ανάγκη να εκτοξεύουμε και βέλη έναντι αλλήλων.
Ο σημερινός έλλην ιατρός, έχοντας δεχτεί από τα πρώτα κιόλας έτη της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης του πλύση εγκεφάλου με το μπουρουμπούρου όλων ότι πρέπει και καλά να συνδυάζει τις ιδιότητες του ιατρού και του άνθρωπου, έχει μεταλλαγεί κατ' ουσίαν στο εκρηκτικό υβρίδιο του επίδοξου μεγαλογιατρού/ιατράνθρωπου. Μισός άνθρωπος και μισός ιατρός, με αποτέλεσμα να μην είναι στην πραγματικότητα τίποτε από τα δυο ολοκληρωμένα και να ζει όχι για αλλά από την επιστήμη του. Πώς λέμε λυκάνθρωπος, βατραχάνθρωπος, θεατράνθρωπος κλπ; Μόνο που εδώ παίζει όχι με τα βατραχοπέδιλά του, αλλά με την υγεία και τη ζωή (των άλλων).
O homme de medicéne grec αφήνει το στίγμα του απά στο μαρμάρινο πάνθεον του Ασκληπιείου του προσπαθώντας να ισορροπήσει σε ένα τεντωμένο σχοινί δυσδιάκριτων εννοιών: κλασσικός ή απλώς παραδοσιακός; διαχρονικός ή παρωχημένος; αντίκα ή φιρουλί-φιρουλό; μοντέρνος ή εξεζητημένος; κολλημένος ή ριψοκίνδυνος; Πρέπει να στείλει με το στανιό ένα κατάκοπο ασφαλισμένο του ΝΑΤ από διαγνωστικό κέντρο σε διαγνωστικό κέντρο, ή πρέπει να τον σεβαστεί που έφαγε τις θάλασσες με το κουτάλι;
Ακόμα και στο ΕΣΥ, η ιδιότητα του ιατρού έχει πια μόνον ονομαστική αξία εφόσον δεν είσαι Ο μεγαλογιατρός. Στο ΕΣΥ, ο τίτλος του Διευθυντή αποδίδεται με τα χρόνια έτσι κι αλλιώς, με βάση μόνο τις «ώρες πτήσης», [όπως παλιά το χρυσό ρολόι στις αγγλοσαξονικές επιχειρήσεις, ως δώρο για το long service], οπότε το μόνο που αξίζει είναι να μπορείς να αναφέρεσαι σε διασημότητες (που υποτίθεται ότι περιέθαλψες) κάνοντας κατάχρηση του διπλού άρθρου της οικειότητας, εκμαιεύοντας έτσι κολλητηλίκια με πεθαμένους που έφυγαν πλήρεις ημερών π.χ. ο Τάκης ο Χορν, ο Ευάγγελος ο Αβέρωφ, ο Γιώργος ο Ράλλης, με τον Γιάννη τον Τσαρούχη κ.λπ.
Άλλωστε, είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι Έλληνες ιατροί που γίνανε γνωστοί/φίρμες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν και τίποτις ξερωγώ αμάν και τι, το κατάφεραν όχι μέσα απ’ το χώρο του ΕΣΥ (με εξαίρεση την αρνητική φήμη που περιβάλλει τους ταγούς-συνδικαλιστές) αλλά από τον ιδιωτικό τομέα, τυγχάνοντας μεγάλης προβολής από τα ΜΜΕ (τις ίδιες και τους ίδιους βλέπουμε στα παράθυρα, δηλ. ένα 0.02 % του ιατρικού πληθυσμού), χωρίς ανάμεσά τους να σπανίζουν οι cult φιγούρες ή έστω οι all time kitsch values όπως ο τ. ΕΣΥτζής κ. Επιβλαβής.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε έχουν πέραση οι «γόνοι» (και νεωστί δεν εννοείται μόνον το καλαμαράκι και οι γυρίνοι) (δικαιωματικά) και οι μεγαλο-ιατρολιγούρηδες τσουρογκλαμουράτοι, που γυρεύουν να εξαργυρώσουν τα οδοιπορικά τους για τις ατέλειωτες συνταγογραφίες από και προς εξαθλιωμένα χωριά, χιλιόμετρο το χιλιόμετρο, μπλοκάκι το μπλοκάκι ή τις αμέτρητες ώρες στο ευγενές σπορ της συγκράτησης των αγκτήρων (αν είστε χειρουργός).
Πάντως, αν ο χαρακτηρισμός “ιερό τέρας” αποδίδεται όταν ένας καλλιτέχνης βλέπει τα ραδίκια ανάποδα, ο τίτλος του “λαμπρού επιστήμονα” αποδίδεται στον ιατρό εν ζωή και εν υπηρεσία, και καλύπτει ως εξαγνιστικό πέπλο τον σπουδαίο και εξαίρετο “επιστήμονα και άθρωπα”, αφήνοντας στην άκρη τί κουμάσι είναι ο λεγάμενος, ενώ αν πρόκειται και για το ωραίον (τέως ασθενές) φύλον, υπάγεται στην υποκατηγορία: αυθεντία/μεγάλη κυρία (vecchia signora) “της Ιατρικής” (οι άλλες υποκατηγορίες είναι “του πενταγράμμου”, “του θεάτρου” κ.λπ.), κατά προτίμηση σε ένα εξειδικευμένο μέχρι αηδίας αντικείμενο όπου όλοι ζητούν τη γνώμη της εκεί που δεν έχει απολύτως καμία σημασία (π.χ. οι διαταραχές των ηπατικών δοκιμασιών στην λιστερίωση).
Και αν ο μεγαλογιατρός θεωρεί εαυτόν Τάλω της Τέχνης ( του; ), αγωνιά μη και την κλέψει ή την μάθει ή καταλάβει κάνας άλλος. Και την φυλάει καλά, όσο ένας ΦμΦ την άδεια του φαρμακείου του. Παράλληλα, διατυμπανίζει ότι βοηθά νέους-φερέλπιδες συναδέλφους, που οφείλουν να τσαμπουνάνε μ’ ευγνωμοσύνη τ’ όνομά του, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Συχνά μπαίνει στο τηγάνι και σπάει τ’ αυγά, χωρίς να δίνει εξηγήσεις. Σε τηλεοπτικές εμφανίσεις του, αναφέρεται στην «καινούρια του τεχνική» (ίσαμε πεντακόσιες φορές) και ότι αναλαμβάνει με νέες, πρωτοποριακές θεραπείες όσους τηλεφωνήσουν τώρα στην εχπομπή (=παπάρια).
Συνήθως, αν είναι Δεξιός είναι και βασιλόφρων, ενώ αν είναι Αριστερός, εμφανίζει την έπαρση των παλαιών αντιστασιακών (μόνον αυτοί κάνανε το χρέος τους, οι υπόλοιποι είναι εξωνημένα, μίσθαρνα όργανα της πλουτοκρατίας και απεργάζονται αντιλαϊκές πολιτικές).
Οι θύμησές (τί μου θύμησες) του από την ΠΦΥ, προέρχονται από τα αγνά, νοσταλγικά χρόνια που περιβάλλονται από την αχλύ της νεότητας του, όταν υπήρχε πάθος, φαντασία, ρομαντισμός, ιδεαλισμός, τό 'να, τ' άλλο, που τις σερβίρει γαρνιρισμένες με κακουχίες (βεριτάμπλ ή τραβηγμένες απ’ τα μαλλιά), φροντίζοντας καλού-κακού να μην παρίσταται κανείς συμφοιτητής του που γνωρίζει ότι έκανε το αγροτικό του στο ακριτικό τρίγωνο “Μητροπόλεως-Παύλου Μελά-Καρόλου Ντηλ” της Τραπεζοκαθισματούπολης (συμπρωτεύουσας).
Όταν μπει στην κλινική που διευθύνει κάποια διασημότητα από το χώρο της τέχνης ή της πολιτικής, ο συνήθης λόγος είναι «μια απλή ενόχληση», η συνήθης πάθηση είναι «πνευμονικό οίδημα», εκδίδεται πάντα επίσημο ιατρικό ανακοινωθέν προς το Πανελλήνιο, η συνήθης εξέλιξη είναι «τίποτα το ανησυχητικό», κατόπιν συνήθως «επιδεινώνεται αιφνιδίως η κατάσταση της υγείας» και μετά με προπονημένη φάτσα Όλιβερ Τουίστ ανακοινώνει τελετουργικά καφέδες & κονιάκ στο κυλικείο.
Και δεν παραλείπει ποτέ να αποδίδει τιμές μετά θάνατο σε συναδέλφους του. Έτσι είναι: Αν δεν πας στις κηδείες των άλλων, δεν θα ’ρθουν κι αυτοί στην δική σου...
Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει δραματικά, κι εμείς ασχολούμαστε με τους τίτλους των θρεντ.
Αυτά.
-
Εξοχο κείμενο. (το χεις βρε άτιμε το λογοτεχνικό)
αλλά για το προκείμενο;
Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει δραματικά,
μήπως να δούμε τα απλά και ουσιαστικά;
Και απέναντι στου "επιστήμονα" την παραζάλη
που διαπρέπει στου κασίδη το κεφάλι,
να δείξουμε στα όρια του εφικτού
πώς βλέπουμε το ρόλο του γιατρού;
Και μέσα απ'την κοινότητα βγαλμένη
με τρόπους πρακτικούς
κι όχι απ' όνειρα βγαλμένη,
να δούμε πώς μπορεί συλλογικά
να προαχθεί η υγεία όλων μας πραγματικά;
-
Και επειδή συμφωνώ με τον τίτλο της συζήτησης ας δούμε τι ονομάζεται ΠΦΥ πριν το βαφτίσουν κάποιοι κάπως.
Το γενεσιουργό κείμενο και ταυτόχρονα και η ονομασία προέρχεται επίσημα από την διακήρυξη της Αλμα Ατα που μπορείτε να την βρειτε εδώ:
ΕΣΣΔ (σημερινό Καζακσταν) (http://en.wikipedia.org/wiki/Almaty), 1978, http://www.pfy.gr/forum/index.php?topic=833.0
Πάμε να δούμε πως ορίζεται η ΠΦΥ στις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα;
-
Επειδή ακριβώς πιστεύω ότι στο φόρουμ υπάρχουν πολύ αξιόλογα άτομα-άσχετα αν συμφωνούν μαζί μου ή όχι-είμαι τόσο απογοητευμένος και θυμωμένος.
Αν εδώ δε μπορεί να γίνει ούτε μια υποτυπώδης συζήτηση για την ΠΦΥ, δε μπορεί να γίνει πουθενά πιθανώς.
Περιμένω πολύ περισσότερα πράγματα, όχι μόνο ατομικές στάσεις. Οι ατομικές στάσεις-και η δική μου ανάμεσα- είναι πολύ σημαντικές αλλά δεν παύουν να έχουν και δόσεις ιδιοτέλειας.
-
Κύριε Μακρέα:Προσωπικά διάβασα και ξαναδιάβασα το κείμενό σου.Ομολογώ πως όταν το πρωτοείδα νόμισα πως πρόκειται για άρθρο κάποιου εντύπου και δεν κατάλαβα πως ήταν δικές σου σκέψεις...
Από κει και πέρα...Ολα όσα γράφεις είναι απολύτως σωστά και συμφωνώ 100% με τους προβληματισμούς σου.Αλλά πέρα από την όμορφη έκφραση και δομή του λόγου σου ειλικρινά δε νομίζω πως ειπώθηκε κάτι που δεν έχει ξαναειπωθεί.Εθεσες την ΠΦΥ στη σωστή διάστασή της ως φροντίδα υγείας και όχι ως ιατρική περίθαλψη αλλά όλα όσα γράφηκαν περαιτέρω νομίζω πως έχουν στιλητευθεί πολλάκις στο παρελθόν,τόσο οι ιατρογενείς παθήσεις όσο και οι ασθένειες που ανακαλύπτουμε ή η κατευθυνόμενη συνταγογράφηση ή η μετακύλιση του κόστους υπηρεσιών υγείας στον ασθενή ή η σταδιακή ιδιωτικοποίηση της υγείας.
Αν και πιστευω οι περισσότεροι συμφωνούμε με όσα αναφέρεις εντούτοις είναι επαναδιατύπωση παρελθόντων σποραδικών ποσταρισμάτων που απλά συρράφθηκαν σε ένα ομολογουμένως εξαιρετικό κείμενο.Πέρα λοιπόν από την ευρεία διάσταση που δίνεις στην ΠΦΥ δε νομίζω πως σε αυτό το φόρουμ υπήρξε έλλειψη ευαισθησίας για τα επιμέρους θέματα που έθιξες αλλά αντίθετα σε διάφορα τόπικ έχουν ήδη εξαντληθεί και αν θες την προσωπική μου άποψη δεν είχα να προσθέσω κάτι άλλο χωρίς να νιώθω ότι επαναλαμβάνομαι.Ισως λετσι να ένιωσαν και άλλοι και για αυτό να μην αντέδρασαν.Η σιωπή δε σημαίνει πάντα αδιαφορία αλλά μπορεί να σημαίνει και συγκατάβαση!
Πολύ ωραία λοιπόν,αφού το έθεσες έτσι,να μιλήσουμε για ΠΦΥ αλλά για να μη μιλάμε γενικά και εν είδη ευχής πέρα από τον εντοπισμό των κακώς κειμένων μήπως για τη διευκόλυνση της κουβέντας πρέπει να γινόμαστε λίγο πιο συγκεκριμένοι?Γιατί αλλιώς η κουβέντα κινείται στη σφαίρα της φιλολογίας και της ευχολογίας.Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να μιλάμε για ΠΦΥ με αφετηρία την τοποθέτησή σου.
Από που θες να αρχίσουμε?
-
Επειδή ακριβώς πιστεύω ότι στο φόρουμ υπάρχουν πολύ αξιόλογα άτομα-άσχετα αν συμφωνούν μαζί μου ή όχι-είμαι τόσο απογοητευμένος και θυμωμένος.
Αν εδώ δε μπορεί να γίνει ούτε μια υποτυπώδης συζήτηση για την ΠΦΥ, δε μπορεί να γίνει πουθενά πιθανώς.Περιμένω πολύ περισσότερα πράγματα, όχι μόνο ατομικές στάσεις. Οι ατομικές στάσεις-και η δική μου ανάμεσα- είναι πολύ σημαντικές αλλά δεν παύουν να έχουν και δόσεις ιδιοτέλειας.
Τι να συζητήσουμε για ποία ΠΦΥ?
Μια χώρα υπό ελεγχόμενη χρεοκοπία όταν μεταρρυθμίζει το σύστημα Υγείας ,το κάνει για περιορίσει το κόστος λειτουργίας και όχι για να "τρέξει" ποιοτική ΠΦΥ.
Πρώτα λοιπόν θα ιδρυθεί ο ΕΟΠΥ για να λειτουγήσει με τρόπο παρόμοιο όπως ο οικογενειακός ιατρός του τωρινού ΙΚΑ......
Και σε 8-10 έτη όταν η οικονομία ανακάμψει, μακάρι να είμαστε όλοι υγιείς να κάνουμε κουβέντα για ποιοτική ΠΦΥ..
-
Ωραία, να πούμε λοιπόν πως ορίζεται η ΠΦΥ στην Ελλάδα.Να πούμε τη γνώμη μας ή μήπως καλύτερα να μας στείλει σε pm τη γνώμη του, όποιος μπούχτισε μαζί μας, για να την αναπαράγουμε;Και αν η γνώμη μας έχει ως βάση τη διακήρυξη της Alma-ata και ταυτόχρονα θεωρούμε αυτή τη διακήρυξη ως κατεξοχήν πολιτικό-ιδεολογικό κείμενο, να μη χρησιμοποιήσουμε όρους κοινωνικής και πολιτικής επιστήμης στη διατύπωση της γνώμης μας;Θα πρέπει να έχουμε το φόβο μήπως τα "ντόμπερμαν του forum" (για να θυμηθούμε και το "Στάθη" http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/02/2011&s=naytilos (http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/02/2011&s=naytilos) ) μας χώσουν τις "καραμέλες" και τα ευχολόγια στο λαιμό και πνιγούμε;Άσε που μπορεί να κάνουμε και κανένα συντακτικό ή ορθογραφικό λάθος, εμείς οι εγγράμματοι αναλφάβητοι, και υπάρχει ο φόβος να μας το πετάξουν πίσω "σπάζοντας" την οθόνη, μήπως και καρφωθεί κανένα γυαλί στο μάτι μας.Πειράζει κάποιοι να θέτουν αρχικά ένα θεωρητικό υπόβαθρο και όσοι συμφωνούν να το επεκτείνουν σε πρακτικά ζητήματα;Και από την άλλη, όσοι διαφωνούν, να παρουσιάζουν τη δική τους θεωρητική βάση και τις δικές τους πρακτικές προτάσεις;Πειράζει που επιστήμονες από τον ιατρικό χώρο, αλλά και από το χώρο των πολιτικών και κοινωνικών επιστημών θεωρούν άρρηκτη τη σχέση μεταξύ ζητημάτων υγείας και πολιτικής και συνειδητή την προσπάθεια "απολιτικοποίησης " της υγείας;Πειράζει που δεν πρόκειται για τίποτα περιθωριακούς τύπους, αλλά για επιστήμονες και ακαδημαϊκούς "ίδιους" σε συμβατική αξία με τους επιστήμονες των guidelines και των ποσοτικών ερευνών;
Να πούμε ρε αδερφέ, αυτά που έχουμε να πούμε και αν δε σου αρέσουν και είναι πολύ θεωρητικά για σένα τον πραγματιστή,να τα προσπεράσεις ή καλύτερα να ανοιγοκλείνουμε τα χείλη και να λες εσύ αυτά που θέλεις και να περνάμε ωραία;Απ΄ότι φαίνεται τον τελευταίο καιρό, ορισμένα παλαιά μέλη με άποψη, αποστασιοποιούνται από τη διατύπωση θέσεων στο forum. Πέρασαν στην "ανώδυνη" παράθεση κάποιας σημαντικής είδησης (ακόμα και αυτό βέβαια, το κάνουν με στυλ και άποψη), μας υπενθυμίζουν κανένα τραγούδι, κάνουν λιγάκι χιούμορ, στέλνουν και πανέμορφες φωτογραφίες κι έτσι αποφεύγουν τα γρυλίσματα των ντόμπερμαν.Άλλα πάλι, έγιναν δωρητές οργάνων στο forum ;), αλλά η κλάση τους ήταν τέτοια που δεν επιτρέπει το πέρασμά τους στη λήθη (γεια σου πρώτη, να είσαι πάντα καλά).Μερικά βέβαια, απ΄ότι φαίνεται, είχαν μυριστεί το παραμύθι εξαρχής και παρόλο που αποτελούν ενεργά μέλη στο χώρο που ζουν και εργάζονται και κάθε άλλο παρά αποσιωπούν δημόσια τις απόψεις τους, εδώ μπαίνουν (με το όνομά τους), ενημερώνονται κι αντίο.
Το ερώτημα για μένα δεν είναι πως ορίζεται η ΠΦΥ στις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα, αλλά ποιες κοινωνικές συνθήκες σκιαγραφούνται στην Alma-Ata για την ευόδωση της ΠΦΥ, προκειμένου να ανατραπούν οι υπάρχουσες που αποτελούν τροχοπέδη.Πες εσύ τώρα από μέσα σου, "ωχ, πάλι τις ίδιες μαλακίες άρχισε ο Βέρρας...", και γράψε αυτό που νομίζεις ότι δε θα είναι ευχολόγιο σαν το δικό μου, αλλά κάτι πρακτικό και ρεαλιστικό.Επειδή όμως η πραγματικότητα, η αδυσώπητα ρεαλιστική, αρχίζει να αφήνει τα σημάδια της επάνω στα κορμιά μας κυριολεκτικά, και αρχίζει να ακουμπάει και τη σάρκα των παιδιών μας, θα ήθελα τουλάχιστον στα πλαίσια ενός διαδικτυακού forum, να μπορώ να εκφράζομαι ορισμένες φορές με όρους ουτοπίας (όχι αυτής του Γιωργάκη), χωρίς να με κυνηγούν οι σκύλοι που υπάρχουν και έξω.Γιατί σε εμπόδισε κανείς, θα μου πεις;Από την επίφαση δημοκρατικότητας, προτιμώ να έχω απέναντί μου το φασισμό, θα σου απαντήσω.Τουλάχιστον σε άλλα fora, όταν γίνεσαι ενοχλητικός με τις απόψεις σου, σε πετάνε "έξω" (όπως καλά το έχει βιώσει εις εκ των διαχειριστών), το βλέπουν οι υπόλοιποι και όσοι διαθέτουν ευθυκρισία ξέρουν με ποιους έχουν να κάνουν και τι "παίζεται". Προτιμότερο αυτό, από το να δέχεσαι δήθεν ανώδυνα σχολιάκια, από μετρ χειρισμού της γλώσσας, που με εύσχημο τρόπο και πινελιές χιούμορ και ιστορικών αναφορών, προσπαθούν να σε ευτελίσουν ως "ψιλογραφικό", "ψιλοκατευθυνόμενο".Αν τύχει δε, να έχεις και κανένα εμφανές κουσούρι (σωματικό ή άλλο), την "έβαψες".Στο δημοκρατικό forum, όλα επιτρέπονται.Τι είπες;Ακούγεται κάπως ρατσιστικό να πατάς στα κουσούρια του άλλου;Δε θα είσαι καλά!Πνεύμα, φίλε μου, αγνό, παρθένο, φλεγματικό πνεύμα.Για να θυμηθούμε και το "Στάθη", ο εθισμός των θεατών στο φασισμό, είναι χειρότερος από τον ίδιο το φασισμό.Κατάλαβες τώρα;
Το forum της ΠΦΥ έχει εξελιχθεί σε πολύ καλό ενημερωτικό portal της ΠΦΥ.Αυτό από μόνο του δεν είναι καθόλου λίγο!Αποτελεί για πολλούς επαγγελματίες υγείας ή μη, σημείο αναφοράς για την αξιόπιστη ενημέρωσή τους σχετικά με τα δρώμενα στο χώρο της υγείας.Αλλά το "ζυμωτήριο" απόψεων, θέσεων που κάποτε πήγε να γίνει, μας άφησε χρόνους.That's life, που λένε και οι φίλοι μας οι πραγματιστές.
Επειδή όμως κι εγώ, στα ντόμπερμαν ανήκω, θα παραθέσω μερικές αράδες που διάβασα και μου άρεσαν.Αναφέρονται στην προαγωγή υγείας (health promotion) και όχι αμιγώς στην ΠΦΥ, οπότε ελεύθερα μπορείτε να μου προσάψετε αποπροσανατολισμό της συζήτησης, αερολογία, ακατάσχετη εκφορά ευχών... Αντέχω.Είπαμε, ντόμπερμαν.
"...................Οι πιο δυναμικοί προσδιοριστές της υγείας στους σύγχρονους πληθυσμούς είναι κοινωνικοί, οικονομικοί και πολιτισμικοί παράγοντες, όπως πλήθος πηγών στη βιβλιογραφία επισημαίνουν (Doyal και Pennell, 1979, Townsend και Davidson, 1992, Whitehead, 1992, Blane και συν., 1996, Acheson, 1998, όπως παρατίθενται στο Bambra και συν., 2005) και ως ένα βαθμό γνωστοποιούνται από κυβερνητικούς ή άλλους διεθνείς οργανισμούς (Townsend και Davidson, 1992, Acheson, 1998, Department of Health, 1998, Social Exclusion Unit, 1998, όπως παρατίθενται στο Bambra και συν., 2005). Παράλληλα, στις μέρες μας, οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες διευρύνονται συνεχώς. Οι πλουσιότεροι 200 άνθρωποι στον κόσμο κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 41% του παγκόσμιου πληθυσμού (United Nations Development Program, 1999). Στις Η.Π.Α. , η οικονομική ανισότητα είναι μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη βιομηχανική χώρα στον κόσμο (Ackerman, 2000) . Σχεδόν το ένα τέταρτο των παιδιών στις Η.Π.Α. ζουν κάτω από το επίσημα καθορισμένο όριο της φτώχειας (Danziger και συν., 2000). Οι διακρίσεις με βάση την κοινωνική τάξη, τη φυλή ή το φύλο εξακολουθούν να υφίστανται ακόμη και σήμερα, σε μία εποχή που τα περισσότερα κράτη και ιδιαίτερα οι δυτικές κοινωνίες, διατυπώνουν με σθένος την προσήλωσή τους στα δημοκρατικά ιδεώδη. Δυστυχώς όμως στην πράξη, μεγάλες ή μικρότερες κοινωνικές ομάδες εξακολουθούν να έχουν λιγότερες ευκαιρίες πρόσβασης στην εργασία, την εκπαίδευση, την τροφή, το καθαρό περιβάλλον, σε σχέση με άλλες. Είναι άραγε τυχαίο το γεγονός ότι οι βιομηχανίες με βαρύτερο φορτίο ρύπανσης, βρίσκονται εγκατεστημένες κοντά σε κοινότητες των έγχρωμων, στις Η.Π.Α. (Bullard, 1994);
ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΥΓΕΙΑΣ
Την απάντηση σε παρόμοια ερωτήματα που αφορούν στην ύπαρξη και διεύρυνση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, καλούνται να δώσουν η κοινωνιολογία και η πολιτική επιστήμη. Γιατί να απασχολούν έναν κλάδο όπως η προαγωγή υγείας; Δε θα τον απασχολούσαν ίσως, αν δεν υπήρχε μία ξεκάθαρη σχέση μεταξύ αυτών των ανισοτήτων και του επιπέδου υγείας, αν η κοινωνική αδικία και η ανισοκατανομή των πόρων, δεν οδηγούσε σε αδικίες και ανισότητες στην υγεία. Το να ζει κάποιος κάτω από το όριο της φτώχειας, συνδέεται με μειωμένο προσδόκιμο επιβίωσης και υψηλή βρεφική θνησιμότητα (Black και συν., 1988). Σύμφωνα με τους Brunner και Marmot (1999), η αβεβαιότητα, η αδυναμία ελέγχου της ίδιας σου της ζωής, η αίσθηση ότι είσαι αβοήθητος, το χρόνιο στρες και η αγωνία, συμβάλουν στη μη-υγεία, ακόμη και το θάνατο. Οι Αφροαμερικανοί, οι Ινδιάνοι και οι πληθυσμοί λατινικής καταγωγής βιώνουν μεγαλύτερα ποσοστά ασθενειών και θνητότητας από ότι οι «λευκοί» της Αμερικής (Byrd και Clayton, 2002, Vega και Amaro, 2002). Η σχετική με τις ανισότητες υγείας βιβλιογραφία, είναι πλούσια. Το πώς προσεγγίζονται όμως από την κοινωνία αυτές οι ανισότητες, είναι σε μέγιστο βαθμό ένα πολιτικό θέμα (Bambra και συν., 2005) : «γίνονται αποδεκτές ως φυσικά και αναπόφευκτα αποτελέσματα ατομικών διαφορών σε σχέση με γενετικούς παράγοντες και το “μακρύ βραχίονα” της αγοράς της οικονομίας ή πρόκειται για κοινωνικές και οικονομικές απέχθειες που χρειάζεται να λακτισθούν έξω από ένα σύγχρονο, ουμανιστικό κράτος; (Adams και συν., 2002)».
Η συζήτηση γύρω από την πολιτική φύση της προαγωγής υγείας, θα ήταν ίσως περιττή, αν η υγεία δεν συγκαταλεγόταν στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως ορίζει η οικουμενική διακήρυξη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (United Nations, 1948). Η αναγνώριση των δικαιωμάτων αυτών κατακτήθηκε με πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως εφαρμόζονται ή είναι εφικτό να εφαρμοστούν και στην πράξη. Όπως αναφέρει ο Κονδύλης (1998), «δεν υπήρξαν, ούτε πρόκειται να υπάρξουν στο κοντινό μέλλον ανθρώπινα δικαιώματα». Εξ ορισμού, το μόνο προαπαιτούμενο για να έχει κάποιος ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η εξασφάλιση βιοτικού επιπέδου επαρκούς για την υγεία, είναι το να έχει γεννηθεί άνθρωπος και όχι, λόγου χάριν, εξωγήινος. Καμία άλλη προϋπόθεση. Κάτι τέτοιο όμως, η σύγχρονη κοινωνική οργάνωση, τα σύγχρονα αστικά κράτη μπορούν να το διασφαλίσουν, κι αυτό όχι με βεβαιότητα, μόνο για τους πολίτες τους και για κανέναν άλλο άνθρωπο στα όρια της επικράτειάς τους, αν θέλουν να διατηρήσουν την κρατική τους υπόσταση. Επομένως, χρειάζονται ανατροπές και ριζικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις για να γίνει το «ευχολόγιο» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην υγεία, πράξη. Αυτή τη στιγμή, η υγεία είναι περισσότερο «αγαθό», με την έννοια του πόρου, όπου στα πλαίσια του καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης που κυριαρχεί παγκόσμια, κάποιες κοινωνικές ομάδες κατέχουν μεγαλύτερη «ποσότητα» από αυτό, σε σχέση με κάποιες άλλες.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ: ΜΙΑ ΣΙΩΠΗΡΗ ΣΧΕΣΗ
Το παράδοξο είναι ότι παρόλη την προφανή πολιτική φύση του ζητήματος της υγείας και της προαγωγής της, δυσανάλογα μικρός παραμένει ο συγκεκριμένος προβληματισμός, είτε στους εκπαιδευτικούς, ακαδημαϊκούς κύκλους είτε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το δημόσιο διάλογο. Θεωρείται κάτι σαν «ιεροσυλία» το να συσχετίζει κανείς τη βελτίωση των συνθηκών υγείας με την πολιτική που εφαρμόζεται γενικά, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής των πολιτών. Λίγοι από αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις εξετάζουν τη σχέση των ανισοτήτων στην υγεία, με τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές ανισότητες. Κανείς δεν επισημαίνει την ανάγκη για πολιτικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να εξαλειφθούν οι ανισότητες στην υγεία (Hofrichter, 2003). Πολλοί αναλυτές, ερευνητές και διαμορφωτές της πολιτικής, αντί για τα παραπάνω, εστιάζουν στα συμπτώματα και τις θεραπείες των νόσων, στους ατομικούς παράγοντες κινδύνου και στην αλλαγή συμπεριφοράς και lifestyle. Προτείνουν επιλογές για την προαγωγή της υγείας μέσα από το βιοϊατρικό, μηχανιστικό μοντέλο που συνδέεται με σωματικούς μηχανισμούς και την παροχή ιατρικών υπηρεσιών, θίγοντας ελάχιστα ή και καθόλου την ανάγκη κοινωνικών μετασχηματισμών. Στο απλούστερο επίπεδο, κάτι τέτοιο συμβαίνει επειδή η επίτευξη υγιών κοινοτήτων, μέσω της τροποποίησης των κοινωνικών προσδιοριστών της υγείας, είναι περισσότερο διαδικασία, παρά ένα στατικό, μετρήσιμο μέγεθος. Το να «μετράς» βελτιώσεις στην παροχή υπηρεσιών, είναι σίγουρα ευκολότερο. Οι κυβερνήσεις τείνουν να οδηγούν τις στρατηγικές τους πάνω σε άτομα και λιγότερο σε κοινότητες, περιοχές ή τάξεις. Η θεώρηση της πολιτικής, ως τέχνης της διακυβέρνησης και της ενασχόλησης με τις δραστηριότητες του κράτους, καθορίζει και το ποιες πλευρές της υγείας μπορούν να θεωρηθούν πολιτικά ζητήματα. Η παροχή φροντίδας υγείας εμπίπτει σ’ αυτό το πλαίσιο, ενώ οι ανισότητες θα πρέπει να θεωρούνται απολιτικές. Οι τελευταίες είναι «καλές» για την κοινωνιολογία, τη δημόσια υγεία ή την ιατρική, αλλά όχι για την πολιτική επιστήμη. Ένας ακόμη λόγος για την «απολιτικοποίηση» της προαγωγής υγείας, θα μπορούσε να θεωρηθεί (Bambra και συν., 2005), η «ιατροποίηση» της υγείας, η οποία έχει μεταφέρει την ισχύ για τη λήψη αποφάσεων σχετικών με θέματα υγείας, από τους πολίτες στους επαγγελματίες υγείας και τις πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες. Θεωρώντας τη μη υγεία ως επεισόδια ασθένειας που μπορούν να αντιμετωπισθούν με την παροχή ιατρικών υπηρεσιών, μεταφέρει κανείς την ευθύνη σε μία ελίτ, που κατέχει την απαραίτητη επαγγελματική και τεχνική εξειδίκευση για τη διαχείριση της ασθένειας (Scott-Samuel, 1979). Η μεταφορά της ευθύνης από τα άτομα και την κοινωνία στις διάφορες ελίτ, δεν είναι πάντα εθελοντική. Οι φαρμακευτικές εταιρείες και ο ιατρικός χώρος έχουν προσεταιρισθεί οι ίδιοι την εξουσία και την ευθύνη, έχοντας καταστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο ικανοί να αποφασίζουν για το περιεχόμενο της υγείας και πόσο πολιτική μπορεί να είναι.
Φυσικά, κύριο ρόλο στον περιορισμό του δυναμικού, προκειμένου να καταπολεμηθούν οι γενεσιουργές αιτίες των ανισοτήτων και να διευρυνθεί ο δημόσιος διάλογος γύρω από το θέμα, διαδραματίζουν οι διάφορες ιδεολογίες, οι οποίες βασίζονται στην κυρίαρχη εξουσία και αντανακλούν στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Οι ιδεολογίες νομιμοποιούν και συγκαλύπτουν δομές και θεσμούς της πολιτικής εξουσίας, που συνδέονται με το διαχωρισμό σε κοινωνικές τάξεις, φυλές ή φύλα (Metzaros, 1989, Deetz, 1992). Αυτό που στην ουσία κάνουν, είναι να προσφέρουν μία ερμηνεία της πραγματικότητας............................"
Και κάτι πιο σχετικό:
http://www.thelancetglobalhealthnetwork.com/archives/764 (http://www.thelancetglobalhealthnetwork.com/archives/764)
-
Να σου πω την αλήθεια Οδυσσέα όλη αυτή η φασαρία σου με τα "ντοπερμαν" μου θυμίζει λίγο το "κρατάτε με να μην τον δείρω" από τους γνωστούς τσάμπα μάγκες.... Από την άλλη νομίζω ότι πρέπει να αρχίσω να ανησυχώ για σένα ότι κάτι δεν πάει καλά και για κάποιο άσχετο λόγο έχεις φορτώσει.
Δεν νομίζω ότι απουσιάζει η ελευθερία απόψεων εδώ στο φορουμ, αλλά αν καταλαβαίνω καλά σας ενοχλεί αν υπάρχει αντίλογος. Λυπάμαι.
Αφιππεύστε των καλαμιών σας, εδώ μέσα!
Επειδή σε βλέπω ειδικό στα καλάμια θα ήθελα την γνώμη σου για το καλάμι στην επισυναπτόμενη φωτογραφία.
Και θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι εγώ συνηθίζω να καβαλάω καλάμι παίζοντας με τα παιδιά μου και δεν θα το κόψω για χάρη σου.
Για τους υπόλοιπους δεν ξέρω.
Η παροιμιώδης έκφραση «καβάλησε το καλάμι», πιθανότατα προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Οι Σπαρτιάτες την έλεγαν, για να πειράξουν τον βασιλιά Αγησίλαο. Και να η ιστορία: Ο Αγησίλαος αγαπούσε υπερβολικά τα παιδιά του. Λέγεται ότι, όταν αυτά ήταν μικρά, έπαιζε μαζί τους μέσα στο σπίτι, καβαλώντας, σαν σε άλογο, ένα καλάμι. Κάποια μέρα όμως, τον είδε ένας φίλος του σ’ αυτή τη στάση. Ο Aγησίλαoς τον παρακάλεσε να μην κάνει λόγο σε κανέναν, πριν γίνει κι αυτός πατέρας και νιώσει τι θα πει να παίζεις με τα παιδιά σου. Αλλά εκείνος δεν κράτησε το λόγο του και το είπε και σε άλλους, για να διαδοθεί σιγά σιγά ο λόγος σε όλους και να φτάσει στις μέρες μας
Κατά τα άλλα δεν θα σας ενοχλήσω σε αυτή τη συζήτηση, μπορείτε να συνεχίσετε.... και με την Πρώτη και καλύτερη, για να μην ενοχλείται από εμένα.
-
Τελικά δεν μπορώ να κατανοήσω την τροπή αυτής της συζήτησης.Είναι σα να προσπαθούμε να χωρέσουμε 2 καρπούζια στην ιδια μασχάλη:από τη μια ο προβληματισμός για την υπόσταση-εξέλιξη της εγχώριας ΠΦΥ και από την άλλη ο προβληματισμός για τη δομή και λειτουργία του ιδίου του φόρουμ.
Θέλοντας να ελπίζω πως δεν ανήκω στα ντόπερμαν(γαυγίζω συχνά αλλά δε δαγκώνω :D) δε μπορώ να καταλάβω γιατί είναι κακή η παρουσία αυτών.Σε ένα φόρουμ υπάρχει ένα αλισβερίσι ιδεών και συχνά κάποιοι απέχουν έτη φωτός από τις θέσεις μας αλλά γιατί άραγε αυτό να ενοχλεί τόσο?
Είναι γεγονός πως στην πορεία πολλα μέλη και δη αξιόλογα έχουν αποχωρήσει ή εξαφανιστεί(Κοτερακις,αγωνιστική παρέμβαση) αυτό όμως δε σημαινει πως πάσχει το φόρουμ αυτό καθ'αυτό.Και εγώ για μεγάλα διαστήματα την "έχω κάνει" γιατί τα "έπαιρνα" αλλά ομολογώ πως πάντα κρυφοκοίταζα τα ποσταρίσματα και πάντα "έσπαγα"-παρά τις υποσχέσεις που έδινα στον εαυτό μου-και ξαναγύριζα.
Παρόλο που δε γράφω τακτικά εντούτοις επισκεπτομαι το site σχεδόν καθημερινά και παρόλο που κάποιες φορές ενοχλούμαι θεωρώ πλέον πιο ώριμη στάση την αντιπαράθεση από την φυγή.Αλοίμονο αν όλοι συμφωνούσαμε.Εξάλλου οι τοποθετησεις του καθενός εδώ μέσα αντανακλούν πέρα απο επαγγελματικο-πολιτικο-κοινωνικές πεποιθήσεις και την ίδια του την προσωπικότητα.Και με αυτή τη θεωρηση ο καθένας μας κρίνεται διαρκώς εδώ μέσα!Είναι λοιπόν δυνατόν να ζητάς να αλλάξεις κάποιον επειδή δε σου κάθεται καλά?Στην αρχή,οκ,έστω και για να προφυλάξεις ας πούμε κάποιον, του το επισημαίνεις,μετά όμως,αν δε διορθώνεται απλά τον αγνοείς και συνεχίζεις στο μηκος κυμματος που σε εκφράζει εκφράζοντας τις απόψεις σου.Αφού αυτός ο "κάποιος"είναι νοήμων και έχει συνείδηση του εαυτού του ας κρίνει ο ίδιος κατα πόσο τσαλακώνεται ή όχι.Εδώ μέσα είμαστε ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ ακόμη και αυτοί που συμπεριφερονται άνισα.
Ετσι,με αυτή τη θεωρηση σε καμμία περιπτωση δεν υποβαθμίζεται η αξία του ιδίου φόρουμ που αποτελει ένα υπέροχο εργαλείο,ένα χωρο συναντησεως ιδεών και προβληματισμών-έστω ακραίων καμμια φορά
Σταματω πριν γινω μελο ή κουραστικός.Θα κλείσω λέγοντας μόνο το εξής:είμαι σε αυτο το χώρο πάνω από 5 χρόνια και παρόλο που για λόγους προσωπικούς παραμένω ανώνυμος καταθέτω πως έχω κερδίσει εδώ μέσα πολύ περισσότερα από όσα μου πρόσφερε ποτέ η ΕΝΩΣΗ ή η ΕΛΕΓΕΙΑ.Αυτός ο απρόσωπος χώρος ήταν για μένα πάντα "εκεί" όταν χρειαστικα κάτι και δεν ηξερα που να απευθυνθώ!
Για μένα,σαν Γενικός Ιατρός σε μια χώρα που η ειδικότητα απαξιώνεται διαρκώς αυτός ο διαδικτυακός χώρος με τις αδυναμίες του και τις μικρότητες του αποτελεί επαγγελματικά αυτό που κάποιοι λένε σημείο αναφοράς,λιμάνι,απανέμι...HOME!!!
Αυτός ο χώρος μετά από τόσα χρόνια είναι πλέον ζωντανός οργανισμός,εξελίσσεται και μεγαλώνει μαζί μας και έχει αποκτήσει δική του υπόσταση,τόσο δική του που δεν ανήκει πλέον ούτε στους ιδιους τους διαχειριστές του αλλά σε καθέναν από μας που αισθάνεται κομμάτι της ΠΦΥ.
-
Να σου πω την αλήθεια Οδυσσέα όλη αυτή η φασαρία σου με τα "ντοπερμαν" μου θυμίζει λίγο το "κρατάτε με να μην τον δείρω" από τους γνωστούς τσάμπα μάγκες.... Από την άλλη νομίζω ότι πρέπει να αρχίσω να ανησυχώ για σένα ότι κάτι δεν πάει καλά και για κάποιο άσχετο λόγο έχεις φορτώσει.
Δεν νομίζω ότι απουσιάζει η ελευθερία απόψεων εδώ στο φορουμ, αλλά αν καταλαβαίνω καλά σας ενοχλεί αν υπάρχει αντίλογος. Λυπάμαι.
Αφιππεύστε των καλαμιών σας, εδώ μέσα!
Επειδή σε βλέπω ειδικό στα καλάμια θα ήθελα την γνώμη σου για το καλάμι στην επισυναπτόμενη φωτογραφία.
Και θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι εγώ συνηθίζω να καβαλάω καλάμι παίζοντας με τα παιδιά μου και δεν θα το κόψω για χάρη σου.
Για τους υπόλοιπους δεν ξέρω.
Η παροιμιώδης έκφραση «καβάλησε το καλάμι», πιθανότατα προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Οι Σπαρτιάτες την έλεγαν, για να πειράξουν τον βασιλιά Αγησίλαο. Και να η ιστορία: Ο Αγησίλαος αγαπούσε υπερβολικά τα παιδιά του. Λέγεται ότι, όταν αυτά ήταν μικρά, έπαιζε μαζί τους μέσα στο σπίτι, καβαλώντας, σαν σε άλογο, ένα καλάμι. Κάποια μέρα όμως, τον είδε ένας φίλος του σ’ αυτή τη στάση. Ο Aγησίλαoς τον παρακάλεσε να μην κάνει λόγο σε κανέναν, πριν γίνει κι αυτός πατέρας και νιώσει τι θα πει να παίζεις με τα παιδιά σου. Αλλά εκείνος δεν κράτησε το λόγο του και το είπε και σε άλλους, για να διαδοθεί σιγά σιγά ο λόγος σε όλους και να φτάσει στις μέρες μας
Κατά τα άλλα δεν θα σας ενοχλήσω σε αυτή τη συζήτηση, μπορείτε να συνεχίσετε.... και με την Πρώτη και καλύτερη, για να μην ενοχλείται από εμένα.
Κάνεις λάθος Δημήτρη.Δεν με ενοχλεί ο αντίλογος.Αυτόν υπερασπίζομαι με τα γραφόμενά μου.Να μπορεί να γράφει ο καθένας αυτό που νομίζει, χωρίς να λοιδορείται με έμμεσο τρόπο.Ποτέ δεν είπα ότι "μπούχτισα" με κάποιον και ποτέ δεν χαρακτήρισα "καραμέλες" τα γραφόμενά του.Αν μη τι άλλο, για λόγους ευγένειας.
Όσο για το "καλάμι", καταλαβαίνεις πολύ καλά πως δεν αναφέρομαι στο καλάμι που καβαλάμε όλοι με τα παιδιά μας, αλλά στο ...άλλο.Και είμαι σίγουρος πως καταλαβαίνεις πολύ καλά σε ποιο καλάμι αναφέρομαι και ενοχλήθηκες πάρα πολύ, όπως υποδηλώνει η φωτογραφία που επισυνάπτεις.Εδώ κρύβεται ο ιδιότυπος ρατσισμός, στον οποίο αναφέρθηκα.Δε διστάζεις να πατήσεις στο "κουσούρι" του άλλου, στο κόλλημά του, με μία δήθεν "αθώα" και "χιουμοριστική" φωτογραφιούλα, που οι περισσότεροι δε θα καταλάβουν το νόημά της, αφού δε γνωρίζουν την εμμονή μου με την apple, την οποία γνωρίζεις εσύ.Το χειρότερο όμως είναι, ότι ένιωσα πως "απλώνεις" τα χέρια σου και ακουμπάς τα δικά μου παιδιά και αυτό με τρομάζει!Θα σε παρακαλέσω να πάρεις τα "χέρια" σου από πάνω τους και δε θα σε απασχολήσω πάλι, γιατί βλέπω πως δε διστάζεις να ανακατεύεις ιερά και όσια.Συγγνώμη, αν σε έφερα σε τέτοιο σημείο, αλλά αρχίζεις να με τρομάζεις και σταματώ εδώ να τραβάω το σχοινί.
Αγαπητέ Jack, για ακόμη μία φορά συμφωνώ με αυτά που γράφεις και ιδιαίτερα με το τμήμα : "..Είναι λοιπόν δυνατόν να ζητάς να αλλάξεις κάποιον επειδή δε σου κάθεται καλά?Στην αρχή,οκ,έστω και για να προφυλάξεις ας πούμε κάποιον, του το επισημαίνεις,μετά όμως,αν δε διορθώνεται απλά τον αγνοείς και συνεχίζεις στο μηκος κυμματος που σε εκφράζει εκφράζοντας τις απόψεις σου.Αφού αυτός ο "κάποιος"είναι νοήμων και έχει συνείδηση του εαυτού του ας κρίνει ο ίδιος κατα πόσο τσαλακώνεται ή όχι.Εδώ μέσα είμαστε ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ ακόμη και αυτοί που συμπεριφερονται άνισα.....". Αυτό ακριβώς θα ήθελα να γράψω κι εγώ.
-
"The lady protest is the lady maketh, me thinks" έγραφε ο Σέξπηρ, και μετά και από τη φούστα του Σισέ, νομίζω ότι απενοχοποιούμαι να παραδεχτώ ότι πολλά από τα παραπάνω
ίσως γράφονται και για τον γράφοντα.
Ως εκ τούτου, δίκην σχολικής τιμωρίας, θα επιχειρήσω να εξαγνιστώ προσηλώνοντας στο εξής το περιεχόμενο των ποσταρισμάτων μου αυστηρά στον τίτλο του εκάστοτε θρεντ, δλδ εν προκειμένω ως ακολούθως:
Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας δε γίνεται με βαφτίσια!
Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας δε γίνεται στα Βρηλίσσια!
Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας δε πίνεται στα Πατήσια!
Πρωτοβάθμια κροτίδα μαγείας δε ξύνεται στα Μελίσσια!
Πρωτοβάθμια κληρωτίδα μαγείας δε ξύνεται με κυπαρίσσια!
Πρωτοβάθμια καρωτίδα Ηλείας δε χύνεται με περίσσεια!
Πρωτοβάθμια κορασίδα Ηλείας δε κλείνεται με Λετίσια!
Πρωτοβάθμια παρωτίδα Elias δε ψήνεται στα ίσια!
κ.λπ.
-
Το χειρότερο όμως είναι, ότι ένιωσα πως "απλώνεις" τα χέρια σου και ακουμπάς τα δικά μου παιδιά και αυτό με τρομάζει!Θα σε παρακαλέσω να πάρεις τα "χέρια" σου από πάνω τους και δε θα σε απασχολήσω πάλι, γιατί βλέπω πως δε διστάζεις να ανακατεύεις ιερά και όσια.Συγγνώμη, αν σε έφερα σε τέτοιο σημείο, αλλά αρχίζεις να με τρομάζεις και σταματώ εδώ να τραβάω το σχοινί.
Συγνώμη αλλά είσαι καλά; Τι είναι αυτά που λες; Οδυσσέα, δεν σε θυμάμαι ποτέ έτσι. Σε παρακαλώ, χαλάρωσε.....
-
Επανέρχομαι στο σημείο της κουβέντας με ενδιαφέρει.
[/quote]
Τι να συζητήσουμε για ποία ΠΦΥ?
Μια χώρα υπό ελεγχόμενη χρεοκοπία όταν μεταρρυθμίζει το σύστημα Υγείας ,το κάνει για περιορίσει το κόστος λειτουργίας και όχι για να "τρέξει" ποιοτική ΠΦΥ.
Πρώτα λοιπόν θα ιδρυθεί ο ΕΟΠΥ για να λειτουγήσει με τρόπο παρόμοιο όπως ο οικογενειακός ιατρός του τωρινού ΙΚΑ......
Και σε 8-10 έτη όταν η οικονομία ανακάμψει, μακάρι να είμαστε όλοι υγιείς να κάνουμε κουβέντα για ποιοτική ΠΦΥ..
[/quote]
Μήπως όμως τελικά όλα αυτά αποτελούν εν τέλει και ένα άλλοθι για τη στάση και το ρόλο μας; Δεν περιμένω από καμία κρατική πολιτική να οργανώσει ΠΦΥ. Και δεν είναι μόνο τα οικονομικά συμφέροντα, η κυρίαρχη νοοτροπία και η μικροπολιτική ανικανότητα που δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψουν κάτι τέτοιο. Μια κεντρικά οργανωμένη ΠΦΥ έρχεται εν μέρει σε αντίθεση και με το περιεχόμενό της.
Με βάση τα παραπάνω μήπως τελικά πρέπει να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε την ΠΦΥ ως τα ακροδάκτυλα ενός άρρωστου, εγκαταλελειμμένου και συνειδητά υποβαθμισμένου ΕΣΥ μέσα στην κοινότητα; Μήπως πρέπει να αντιμετωπίζουμε την ΠΦΥ ως μέρος της κοινότητας της οποίας και εμείς οι γενικοί γιατροί αποτελούμε μέλη;
Και φυσικά δεν ανακαλύπτεις έναν παράδεισο αφήνοντας τις κρατικές δομές και προχωρώντας ψάχνοντας στην κοινότητα. Εκεί όμως χρειάζονται άλλα άλλοθι (άφθονα υπάρχουν σίγουρα).
Και αντιγράφω από Άλμα Άτα: Οι άνθρωποι έχουν δικαίωµα, αλλά και καθήκον να συµµετέχουν, ατοµικά και συλλογικά, στο σχεδιασµό και την υλοποίηση της φροντίδας υγείας τους.
-
Το χειρότερο όμως είναι, ότι ένιωσα πως "απλώνεις" τα χέρια σου και ακουμπάς τα δικά μου παιδιά και αυτό με τρομάζει!Θα σε παρακαλέσω να πάρεις τα "χέρια" σου από πάνω τους και δε θα σε απασχολήσω πάλι, γιατί βλέπω πως δε διστάζεις να ανακατεύεις ιερά και όσια.Συγγνώμη, αν σε έφερα σε τέτοιο σημείο, αλλά αρχίζεις να με τρομάζεις και σταματώ εδώ να τραβάω το σχοινί.
Συγνώμη αλλά είσαι καλά; Τι είναι αυτά που λες; Οδυσσέα, δεν σε θυμάμαι ποτέ έτσι. Σε παρακαλώ, χαλάρωσε.....
Απλά, έτσι ένιωσα.Σταματώ λόγω φόβου.Και πάλι συγγνώμη, να είσαι καλά.
-
…. Η έννοια της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ……..θα δεις και την ίδια την διακήρυξη της Αλμα Ατα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ……….Αν δεις πως το γράφει θα ανακαλύψεις ότι η ΠΦΥ με βάση αυτή τη διακήρυξη δεν ταυτίζεται με την γενική ιατρική.
Όντως. Αν δούμε όμως την πρόταση που ακολούθησε λίγα χρόνια μετά στη Λουμπλιάνα, ως συνεχεία της Αλμα Άτα, εκεί αναφέρεται σαφώς ο νευραλγικός ρόλος της Γ./Οικ. Ιατρικής, γιατί αναγνωρίστηκε το κενό που υπήρχε.
Να πούμε ρε αδερφέ, αυτά που έχουμε να πούμε και αν δε σου αρέσουν και είναι πολύ θεωρητικά για σένα τον πραγματιστή, να τα προσπεράσεις ή καλύτερα να ανοιγοκλείνουμε τα χείλη και να λες εσύ αυτά που θέλεις και να περνάμε ωραία; Απ΄ότι φαίνεται τον τελευταίο καιρό, ορισμένα παλαιά μέλη με άποψη, αποστασιοποιούνται από τη διατύπωση θέσεων στο forum. Πέρασαν στην "ανώδυνη" παράθεση κάποιας σημαντικής είδησης (ακόμα και αυτό βέβαια, το κάνουν με στυλ και άποψη), μας υπενθυμίζουν κανένα τραγούδι, κάνουν λιγάκι χιούμορ, στέλνουν και πανέμορφες φωτογραφίες κι έτσι αποφεύγουν τα γρυλίσματα των ντόμπερμαν.Άλλα πάλι, έγιναν δωρητές οργάνων στο forum , αλλά η κλάση τους ήταν τέτοια που δεν επιτρέπει το πέρασμά τους στη λήθη (γεια σου πρώτη, να είσαι πάντα καλά).Μερικά βέβαια, απ΄ότι φαίνεται, είχαν μυριστεί το παραμύθι εξαρχής και παρόλο που αποτελούν ενεργά μέλη στο χώρο που ζουν και εργάζονται και κάθε άλλο παρά αποσιωπούν δημόσια τις απόψεις τους, εδώ μπαίνουν (με το όνομά τους), ενημερώνονται κι αντίο.
…………………..
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί ένα κείμενο –θέση –ανάλυση- για την ΠΦΥ (και αξιόλογο μάλιστα) καταλήγει να γίνεται το φυτίλι για αντιπαραθέσεις –όχι ιδεών- αλλά χαρακωμάτων (όπως χαρακτηριστικά φαίνεται στο ένθετο απόσπασμα, πού όμως δεν είναι το μόνο).
Ακόμη και ο συντάκτης του, μετά το αρχικό κείμενο, επανέρχεται με πικρία και ουσιαστικά αναιρεί τη θετική εντύπωση που αφήνει το κείμενό του.
Αν δεν αξίζει να το βάλεις εδώ για προβληματισμό, γιατί το κάνεις? Αν πάλι δεν προκαλέσει τον αναμενόμενο –κατά την κρίση σου- προβληματισμό και διάλογο, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που άξιζε να το διαβάσουν ? ή ότι είναι κάτι που ατιμάστηκε με το να το δημοσιεύσεις εδώ?
Ειλικρινά δεν μπορώ να παρακολουθήσω αυτά τα ξεσπάσματα.
Όλοι μπορεί να έχουμε τις χωλότητές μας γιατί περιμέναμε το Α να πάει προς τα ‘κει, αλλά το βλέπουμε να πάει αλλού. Το Β να μένει, αλλά αυτό φεύγει. Το,…το,… το.
Ειδικά για το φόρουμ έχω να επισημάνω ότι δεν ανήκει σε κανέναν, όπως σωστά ειπώθηκε. Ανήκει στα μέλη του. Κανένας διαχειριστής ή «ντόμπερμαν» δεν θα το κάνει στο κουστούμι του, ακόμη και αν το ήθελε. Άσε που προσωπικά δεν καταλαβαίνω πιά είναι τα χαρακτηριστικά του ντόμπερμαν.
Αν λοιπόν η όποια κοινωνία δεν μας αρέσει, ας μη ξεχνάμε ότι είναι εικόνα μας και άρα στο χέρι μας να την αλλάξουμε.
Έπειτα, αν κάποιοι δεν μπαίνουν πιά –ή δεν πολυμπαίνουν- γιατί κατ’ ανάγκην πληγώθηκαν από το φόρουμ?
Και εγώ –αν και μπαίνω συχνά ως επώνυμος- δεν πολυγράφω, όπως κάποιοι που φωτογραφήθηκαν. Τι σημαίνει αυτό? Ότι μου φταίει το φόρουμ?
Ακόμη και αν πληγώθηκαν, η φυγή είναι η απάντηση σε μία μάχη που πληγώνεσαι ?
Θα μπορούσα να πώ περισσότερα, αλλά νομίζω ότι εδώ υπάρχουν άνθρωποι με νηφαλιότητα και μπορούν να δούν και να κρίνουν.
Νομίζω ότι είναι αυθαίρετοι οι συσχετισμοί αιτίων και αιτιατών, όπως ήδη σχολίασα, αλλά ο καθένας μπορεί να το κρίνει.
Αναφέρθηκες Οδυσσέα και στα United Nations, με θετικό –από ότι αντιλήφθηκα τρόπο για τις προτάσεις τους. Θα μου επιτρέψεις να πώ ότι από τα πεπραγμένα τους όλα αυτά τα χρόνια (που διαμαρτύρονται και παίρνουν μέτρα υπέρ των αδυνάτων, μόνον όταν δεν παρενοχλούν τους δυνατούς), δεν είμαι πεπεισμένος για τις προθέσεις των θέσεων –προτάσεών τους.
Τέλος, για να επανέλθω στο θέμα της ενότητας ετούτης, δεν θα διαφωνήσω ούτε στην ανάγκη κοινονικοπολιτικού και επιστημονικού διαλόγου, ούτε στην ανάγκη του να προβληματίζεται κανείς, ή ακόμη και να αγανακτεί που δεν βλέπει ανταπόκριση στον προβληματισμό του.
Θα πω όμως ότι εκτός από τους προβληματισμούς (που κατά τη γνώμη μου έχουν αναπτυχθεί αρκούντως και εντοπίως και διεθνώς) απαιτούνται και άλλα.
Απαιτείται π.χ. η "προσαρμογή" αυτού του προβληματισμού στα ενδόδημα δεδομένα (αυτό μας λείπει όντως και αξίζει να δουλέψουμε επάνω του).
Απαιτείται π.χ. να λειτουργήσουμε και εμείς σε πολλά πιο «χρηστικά» γιατί για μένα ο πραγματιστής δεν είναι αυτός που δεν προβληματίζεται, αλλά αυτός που τον προβληματισμό του τον δένει με τα πραγματικά δεδομένα, τόσο στην ανάλυση, όσο και στην σύνθεση –δράση. Και επίσης, δεν μένει στην θεωρία και διακήρυξη, αλλά προχωρά στην πράξη, γιατί αλλιώς «το λόγο σου τον χόρτασα και το ψωμί σου φάτο» που λέει και ο σοφός λαϊκός λόγος.
Παραθέτω επί παραδείγματι μία ενδιαφέρουσα σύνοψη του «τι είναι σύγχρονη ΠΦΥ» (Tom Freeman, associate professor, family medicine, BMJ, 15/7/2000)
Είναι λοιπόν:
•Συνέχεια της φροντίδας με 24ωρη παροχή υπηρεσιών
•Δυνατότητα επιλογής του οικογενειακού γιατρού
•Εξασφάλιση άμεσης προσπέλασης πολιτών
•Δυνατότητα κατ’ οίκον φροντίδας και νοσηλείας
•Μέσα για διάγνωση -αντιμετώπιση κοινών νοσημάτων σε τοπικό επίπεδο
•Δυνατότητα βραχείας νοσηλείας σε τοπικό επίπεδο
•Αντιμετώπιση επειγόντων
•Ιατροπροληπτικές παρεμβάσεις
•Προγράμματα διαφώτισης κοινού
•Συστηματική -δομημένη εκπαίδευση
•Σύγχρονη υποστήριξη μηχανοργάνωσης -διασύνδεσης μονάδων
•Συνδέονται με το άτομο (ασθενή)•Προσπαθούν να κατανοήσουν το περιβάλλον της νόσου•Βλέπουν κάθε επαφή με τον ασθενή τους σαν μία ευκαιρία για παρέμβαση και εκπαίδευση•Βλέπουν τον ασθενή στο φυσικό του χώρο
•Βλέπουν τον εαυτό τους σαν μέρος ενός ευρέος φάσματος υποστήριξης και φροντίδας (υγείας)
•Ιδεατά θα έπρεπε να μοιράζονται το ίδιο περιβάλλον με τους ασθενείς τους
•Δίνουν σημασία στην προσωπική άποψη στην ιατρική
•Διαχειρίζονται τους πόρους για την υγεία
Είναι και πολλά άλλα βέβαια, αλλά ας σταθούμε προς στιγμήν σε αυτά που ανέσυρα πρόχειρα από κάποιες σημειώσεις μου.
Πολλά λοιπόν από αυτά που αναφέρονται εδώ, δεν απαιτούν οργανωμένη παρέμβαση της πολιτείας που θα εστιάζει στην ΠΦΥ, αλλά λειτουργούς υγείας (και όχι μόνο) που πιστεύουν στην ΠΦΥ, την βιώνουν και την πονούν (είτε γράφουν γι’ αυτή, είτε όχι). Αυτό θα αρκούσε για αρκετές και σημαντικές από αυτές τις δράσεις.
Δεν θα ήταν καλύτερα λοιπόν να κοιτάξουμε (με «πραγματιστικό μάτι») τον εαυτό μας όλοι στον καθρέφτη και να δούμε πόσο στ’ αλήθεια δουλεύουμε για την ΠΦΥ.
Το ξαναείπα: Τα λάβαρα δεν με ενθουσιάζουν. Απ’ εναντίας, αν δεν συνδυάζονται με βιωματική στάση, τότε είναι ακόμη και μιάσματα.
Και συχνά βλέπω τέτοιου είδους μιαρά δημοσιεύματα για την ΠΦΥ (και όχι μόνο) στον τύπο από πρωτεργάτες των λάβαρων, αλλά και των φτυαριών της ταφής της ΠΦΥ.
Ναι, είμαι και εγώ πικραμένος για την ασέλγειά μας επάνω στην ΠΦΥ. Δεν θα πυροβολήσω όμως κανέναν. Με επιχειρήματα και δράσεις θα προσπαθήσω να του πάρω τα όπλα από τα χέρια και να φυτέψω λουλούδια.
Τα πτώματα βρίθουν σκωλήκων και δυσωδίας. Οι ζώντες (δράσεις) ευωδιάζουν
-
Τα ίδια πιστεύω με εσάς κύριε Μιχάλη.Απλά, θα υπερασπίζομαι το δικαίωμα να λέει ο καθένας αυτό που θέλει, χωρίς να του υποδεικνύει κανείς το στυλ που θα το κάνει, χωρίς να λοιδορείται ή να του βάζουν ταμπέλες.Είναι τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτό αυτό;Ας είναι.Επειδή τα γραφόμενά μου, θεωρώ πως διαστρεβλώνονται, είπαμε...Μόνο ανώδυνες καταχωρίσεις, πλέον.Καμιά μπαλίτσα, κανένα τραγουδάκι, κανένα ανεκδοτάκι και όλα καλά.Πραγματικά, φοβήθηκα!
-
Σέβομαι τις αντιρρήσεις σου. Προσωπικά δεν έβαλα ποτέ σε κανέναν ταμπέλες (συνειδητά τουλάχιστον).
Και αν τα λεγόμενά μου διαστρεβλώνονται, δεν θα πτοηθώ. Εδώ είμαι να τα υποστηρίξω.
Είσαι παλιός και θυμάσαι πιστεύω ότι πολλά και από τα δικά μου λεγόμενα (ειδικά την εποχή που ήμουν στην Ένωση) διαστρεβλώθηκαν κατά το «βολεύειν». Και λοιπόν? Έπρεπε να πάψω? Ούτε έπαψα, ούτε θα πάψω γι’ αυτό το λόγο. Ούτε θα γράψω light κείμενα για να μη πονέσω κανέναν.
Να σου θυμίσω ότι η «αποθάρρυνση» (γιατί αυτό είναι ουσιαστικά που στοχεύουν να πετύχουν οι διαστρεβλώσεις και τα ντόμπερμαν –σύ είπας- όταν λειτουργούν), είναι και αυτή εργαλείο χειραγώγησης μαζών, άρα φασισμός. Αν οδηγηθεί στην αποθάρρυνση λοιπόν κάποιος, δικαιώνει αυτά τα συστήματα.
Προσωπικά αν έπαψα τελευταία –και ισχύει- δεν είναι γιατί με αποθάρρυναν οι διαστρεβλωτές και η λάσπη, αλλά γιατί είμαι χολωμένος, πρώτα με μας τους ίδιους -βλέποντας τη νέα γενιά μας –ως κανόνα δυστυχώς, με τις εξαιρέσεις της- να ενδιαφέρεται μόνο για πόστα και χρήμα, για χαρτιά και όχι γνώσεις, για ανώδυνη εκπαίδευση, ασχέτως ποιότητας, για δράσεις περίθαλψης και όχι προαγωγής, για, για, …, καθώς και τους παλιούς να έχουν παρκάρει στους πολυτελείς καναπέδες της ευμάρειας και των οφικίων- και μετά με το γενικό σύστημα απαξίωσης ιδεών και λογικής που βιώνουμε ως κοινωνία (που αυτό –θα συμφωνήσω- μπορεί να είναι απόρροια της στοχευμένης «αποθάρρυνσης). Αν δεν είχα το πρώτο, θα ήμουν πρόθυμος να προσπεράσω το δεύτερο.
Έτσι νομίζω πρέπει να προσεγγίζουμε μείζονα θέματα, όπως αυτό της υλοποίησης της ΠΦΥ. Δεν είναι ανώδυνο, άρα θα έχει πολλά εμπόδια. Αρνήσεις διαλόγου, στρεβλώσεις δεδομένων, συσκότιση προοπτικών, παραποίηση δεδομένων, …
Γι’ αυτό όσοι πονούν δεν μπορούν να σιωπούν, σκεπτόμενοι τις αρνητικές συνέπειες των δράσεών τους.
Αλλιώς μπορούμε να είμαστε απλώς τα παθητικά ανθρωποειδή του καναπέ. Αυτό δεν επιδιώκουν εξ’ άλλου οι ενορχηστρωμένες τακτικές?
-
Ευχαριστώ.
-
Το χειρότερο όμως είναι, ότι ένιωσα πως "απλώνεις" τα χέρια σου και ακουμπάς τα δικά μου παιδιά και αυτό με τρομάζει!Θα σε παρακαλέσω να πάρεις τα "χέρια" σου από πάνω τους και δε θα σε απασχολήσω πάλι, γιατί βλέπω πως δε διστάζεις να ανακατεύεις ιερά και όσια.Συγγνώμη, αν σε έφερα σε τέτοιο σημείο, αλλά αρχίζεις να με τρομάζεις και σταματώ εδώ να τραβάω το σχοινί.
Τα ίδια πιστεύω με εσάς κύριε Μιχάλη.Απλά, θα υπερασπίζομαι το δικαίωμα να λέει ο καθένας αυτό που θέλει, χωρίς να του υποδεικνύει κανείς το στυλ που θα το κάνει, χωρίς να λοιδορείται ή να του βάζουν ταμπέλες.Είναι τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτό αυτό;Ας είναι.Επειδή τα γραφόμενά μου, θεωρώ πως διαστρεβλώνονται, είπαμε...Μόνο ανώδυνες καταχωρίσεις, πλέον.Καμιά μπαλίτσα, κανένα τραγουδάκι, κανένα ανεκδοτάκι και όλα καλά.Πραγματικά, φοβήθηκα!
Συγνώμη που εγώ συνεχίζω να μην καταλαβαίνω αλλά ή έχω πρόβλημα κατανόησης και θα ήθελα να μου το εξηγήσετε ή δουλευόμαστε κανονικά.
Μπορείτε να μου εξηγήσετε ποιος είναι αυτός που "φόβησε" τον Βέρρα;
Μπορείτε να μου πειτε με πιο τρόπο εγώ "απλώνω τα χέρια μου στα παιδιά του";
Μήπως μπορεί ο κ. Βέρρας να εξηγήσει την έννοια των φράσεων παρακάτω (χώρια τις άλλες που έχω δει κατά καιρούς):
"Κάτι σάπιο υπάρχει στο forum της... μονομανίας! ;)"
"Αφιππεύστε των καλαμιών σας, εδώ μέσα!"
Είναι ταμπέλες ή όχι; Λοιδορούν κάποιους ή όχι;
-
Τις αφαιρώ πάραυτα Δημήτρη!Συγγνώμη.Έχεις απόλυτο δίκιο.
Προφανώς, εσύ με φοβίζεις.Τον τρόπο που "άπλωσες" τα χέρια σου και συνεχίζεις να το κάνεις απ' ότι βλέπω, μπορώ να σου τον εξηγήσω κάποτε.Προς το παρόν, μάζεψε τα χέρια σου και πάλι συγγνώμη.
-
Τις αφαιρώ πάραυτα Δημήτρη!Συγγνώμη.Έχεις απόλυτο δίκιο.
Προφανώς, εσύ με φοβίζεις.Τον τρόπο που "άπλωσες" τα χέρια σου και συνεχίζεις να το κάνεις απ' ότι βλέπω, μπορώ να σου τον εξηγήσω κάποτε.Προς το παρόν, μάζεψε τα χέρια σου και πάλι συγγνώμη.
Οδυσσέα, σε τι πράγμα σε φοβίζω; Δεν είσαι παιδάκι. Συγνώμη αλλά εάν εγώ "απλώνω τα χέρια μου" τότε
- τι νιώθεις ότι κάνει ο διευθυντής σου;
- τι νιώθεις ότι κάνει ο καθένας που βλέπεις και πιστεύεις ότι σε κοιτά στραβά στο δρόμο;
- τι νιώθεις ότι κάνει κάποιος που μπορεί να βρεθεί να σε απειλεί εν ψυχρό;
Εγώ δεν σε θυμάμαι ποτέ έτσι. Και πιστεύω ότι κάτι δεν πάει καλά.
-
Ναι Δημήτρη, τρελάθηκα.Δοκιμάζω διάφορες αγωγές, αλλά απ' ότι φαίνεται δεν πιάνουν :)
Θα σου παραθέσω μία δική σου φράση: "Συγχώρα με που χρησιμοποίησα ένα πανίσχυρο αντανακλαστικό του έλληνα, την "γυναίκα" και την "κόρη", για να πυροδοτήσω μια ενστικτώδη αντίδραση. Έχω και γυναίκα και κόρη."
Με φοβίζουν οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν πανίσχυρα αντανακλαστικά, για να πυροδοτήσουν μία ενστικτώδη αντίδραση.Δεν ξέρω μέχρι που μπορούν να φτάσουν.Οπότε, μήπως θα μπορούσες να με αφήσεις λιγάκι ήσυχο;Θα σταματήσω κι εγώ να σε τσιγκλάω και η ζωή συνεχίζεται.Ζητάω πολλά; Μπορούμε να συμφωνήσουμε σ' αυτό;
-
Νομίζω ότι μπορεί να συνεχιστεί ο διάλογος –αν υπάρχουν θέσεις για την ΠΦΥ- χωρίς να επαναληφθούν οι διάλογοι Δημήτρη –Οδυσσέα. Για κάποιο λόγο που δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθώ εδώ, υπάρχει ένταση μεταξύ σας που δεν θα βοηθήσει το φόρουμ και τους λοιπούς συναδέλφους, αν βγαίνει εδώ. Αν πάλι αυτά που «καταμαρτυρεί» ο Οδυσσέας θεωρούν και άλλοι ότι είναι υπαρκτά και για ‘κείνους σε προσωπικό επίπεδο, ας επικοινωνήσετε με π.μ., Δεν το προτείνω για να φιμώσω και να οδηγήσω σε light εκφράσεις, αλλά γιατί πιστεύω ότι η ένταση που εμπλέκει πρόσωπα στο φόρουμ, δεν ωφελεί και δεν αφορά το κοινό ζητούμενο ενός φόρουμ.
Άν υπάρχει όμως για κάποιους θέμα προσέγγισης γενικό (εγώ π.χ. προσεγγίζω με σταλινικές πρακτικές, ο δείνα με φασιστικές κ.λ.π.), ας μιλήσουμε γι΄ αυτές τις πρακτικές στα κατάλληλα τοπικς.
-
Έχω κι εγώ ευθύνη για την ένταση που δημιουργήθηκε.
Πραγματικά περίμενα πολύ περισσότερα αυτή την περίοδο.
Νομίζω ότι δεν έχουμε πάρει χαμπάρι ότι αυτή την περίοδο μπαίνει η οριστική ταφόπλακα στην ΠΦΥ.
Και όλοι όσοι εργαζόμαστε στην υποτιθέμενη «ΠΦΥ» έχουμε σημαντικές ευθύνες.
Όπως έχω κατά καιρούς γράψει, αποτύχαμε να υπερασπιστούμε -ως συλλογικό υποκείμενο- τον διακριτό ρόλο της ΠΦΥ , αλλά και τηου Γ. γιατρού.
Φυσικά υπάρχουν παραπάνω από αξιόλογες προσωπικές στάσεις και συμπεριφορές. Το παράπονό μου είναι ότι αυτός ο πλούτος και ο καθημερινός μόχθος δε μπόρεσε ποτέ να δημιουργήσει ένα συλλογικό ρεύμα που θα συμπαρέσυρε και τους υπόλοιπους.
Διαβάστε τη συνέντευξη του «σοφού» Μόσιαλου. Ακόμα και αν τον πιστέψουμε, όλο το πλαίσιο που περιγράφει αναφέρεται -στην καλύτερη περίπτωση- στη δημιουργία δικτύου Π. Ιατρικής Περίθαλψης και όχι ΠΦΥ. Δεν θα επεκταθώ άλλο σε αυτή την κομβική διάκριση. Έχει γίνει και στο αρχικό κείμενο.
Έχω την εντύπωση ότι η βασική αυτή διάκριση ή δεν είναι απολύτως κατανοητή ή κατά κάποιο τρόπο μας βολεύει να αισθανόμαστε το ρόλο μας (ως γιατροί), ως τη μοναδική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της ΠΦΥ.
Επίσης έχω την εντύπωση ότι πολλοί νοιάζονται μόνο για τους οικονομικούς όρους με του οποίους θα εισέλθουν στη νέα μορφή οργάνωσης του συστήματος υγείας.
Διαβάζω , ακόμα ότι αυτή την περίοδο αυτό που προέχει είναι η μείωση του κόστους και ας δούμε την ΠΦΥ σε δέκα χρόνια...
Όταν η λογική για την ΠΦΥ θα είναι πακέτο ασφαλιστικών εισφορών , πακέτο παροχών , πακέτο εξετάσεων, εμείς θα χτίσουμε την ποιοτική ΠΦΥ...
Μείωση του κόστους χωρίς να θίγονται τα μεγάλα συμφέροντα δε γίνεται ... Μετακύλιση γίνεται!
Η αλλαγή στον τρόπο πρόσβασης σε γιατρό δεν αναιρεί το μονόδρομο αρρώστια -φάρμακο-εξετάσεις.
Και σε ποιο γιατρό???
Με την επιφοίτηση του αγίου πνεύματος άνθρωποι άσχετοι , θα μάθουν ξαφνικά την ΠΦΥ.
Εδώ δεν την ξέρουν ούτε οι γ.γιατροί.
Ας θυμηθούν την προσπάθεια ανάπτυξης ΠΦΥ στις αγροτικές περιοχές.
Τα Κ.Υ στελεχώθηκαν από άσχετους με την ΠΦΥ. Ακόμα και εκεί πού υπήρχαν καλές προθέσεις συνταγογραφικά κέντρα έγιναν ή λιλιπούτεια νοσοκομεία.
Υποτίθεται ότι την 1η Ιούνη ξεκινάει η νέα ΠΦΥ...
Από το μεγάλο δίκτυο.Για να υπάρχει όμως δίκτυο , πρέπει να υπάρχουν και τα εργαλεία δικτύωσης. Να υποθέσω ,επομένως, ότι έχουν ήδη έτοιμο και δοκιμάζουν το λογισμικό ενιαίας και μόνιμης παρακολούθησης ασθενών. Εδώ ούτε την ηλεκτρονική συνταγογράφηση την οποία υποτίθεται καίγονται να εφαρμόσουν- δε μπορούν να εφαρμόσουν...
Πραγματικά δεν ξέρω τι θα γίνει, πιθανώς το κόστος του συστήματος να μειωθεί, αν αποφασίσουν να βάλουν χέρι στη φαυλότητα που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει.
Πάντως αυτό που γίνεται δεν είναι ΠΦΥ...
Μακάρι να κάνω λάθος και μακάρι αυτό που θα δημιουργηθεί να με χωράει...
ΥΓ. Εγώ νομίζω ότι και οι δύο έχετε τόσα πολλά και γόνιμα να πείτε.
Υπάρχει τεράστια ανάγκη για τη συμμετοχή ,όχι μόνο τη δική σας, τουλάχιστον εγώ έτσι το αισθάνομαι.
-
Ναι Δημήτρη, τρελάθηκα.Δοκιμάζω διάφορες αγωγές, αλλά απ' ότι φαίνεται δεν πιάνουν :)
Θα σου παραθέσω μία δική σου φράση: "Συγχώρα με που χρησιμοποίησα ένα πανίσχυρο αντανακλαστικό του έλληνα, την "γυναίκα" και την "κόρη", για να πυροδοτήσω μια ενστικτώδη αντίδραση. Έχω και γυναίκα και κόρη."
Με φοβίζουν οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν πανίσχυρα αντανακλαστικά, για να πυροδοτήσουν μία ενστικτώδη αντίδραση.Δεν ξέρω μέχρι που μπορούν να φτάσουν.Οπότε, μήπως θα μπορούσες να με αφήσεις λιγάκι ήσυχο;Θα σταματήσω κι εγώ να σε τσιγκλάω και η ζωή συνεχίζεται.Ζητάω πολλά; Μπορούμε να συμφωνήσουμε σ' αυτό;
Εμένα δεν μου αρέσουν τα υπονοούμενα και νομίζω ότι με τη τελευταία δημοσίευση είναι πλέον ξεκάθαρο που πάει η κουβέντα και τι ενοχλεί.
Το πρόβλημα (αν και ο Βέρρας (iGP) έχει σβήσει τα μηνύματα του) ξεκινάει εδώ: http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,274.msg1504.html#msg1504
Και είναι πλέον ξεκάθαρο γιατί ενοχλεί η παρουσία μου. Και είναι ξεκάθαρο γιατί μνημονεύεται ότι δεν γράφει τόσο συχνά ο ένας ή ο άλλος.
Και πείτε μου ότι δεν θα κάνουμε στο τέλος κατάληψη στην νομική και για την ΠΦΥ.
Λοιπόν το πρόβλημα που δημιουργώ (και απειλώ!!!!) σε αυτό (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,274.msg1504.html#msg1504) το thread είναι από μια επερώτηση του Λεβέντη στη Βουλή όπου ρωτάει γιατί δεν είναι όλα δωρεάν για τους μετανάστες.
Ποια η θέση μου άμεσα από το τρίτο μήνυμα στη συγκεκριμένη συζήτηση (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,274.msg1508.html#msg1508); Ότι για επείγοντα προβλήματα υγείας δεν πρέπει να υπάρχει κανένας φραγμός αλλά για μη επείγοντα προβλήματα να ισχύει ότι ισχύει για τον ανασφάλιστο. Και ναι, κύριοι, το ομολογώ λοιδόρησα τον κ. Λεβέντη που αγωνιά και ζητά όλα δωρεάν για τους μη νόμιμους μετανάστες αλλά δεν έχει κάνει ποτέ επερώτηση στην βουλή για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ που δεν έχουν καν πρόσβαση σε γιατρό με το σύστημα που υπάρχει.
Και ενόχλησε καποιους ότι τα έχωσα στο λεβέντη και το γυρίσαμε στα ανθρώπινα δικαιώματα. Και από το "να αντιμετωπίζεται ως ανασφάλιστος ο ανασφάλιστος μετανάστης όπως και ο έλληνας ανασφάλιστος" φτάσαμε να κουβεντιάζουμε ότι γίνονταν εν ψυχρό επαναπροωθήσεις και Τούρκοι και Αλβανοί απλά ντουφέκιζαν τους "επαναπροωθημένους". Τι έγραψα εγώ και τι θεωρείτε δεδομένο ότι πιστεύω,
Και σας χάλασε που μέσα στην κοινοκτημοσύνη που προβάλατε σας χάλασε που σας είπα ότι εάν δεχτούμε ότι ο ανασφάλιστος μετανάστης έχει δικαίωμα δωρεάν σε όλα γιατί να μην έχω και εγώ το δικαίωμα να δανειστώ το αμάξι σας; Ναι το παρατράβηξα λιγο παραπάνω έχοντας εμπειρίες και για την "αραβική κοινοκτημοσύνη" που δεν περιορίζεται σε πράγματα.
Όταν όμως έφυγα από το απρόσωπο κράτος που δανείζει τα πάντα και το έφτασα και στην τσέπη σας εκεί σας ενόχλησε. Θα χαιρόμουνα τον κάθε κ. Λεβέντη που προσπαθεί να περιθάλψει σε όλα τους μετανάστες αλλά όχι όποιον θέλει να κάνει μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα.
Φαίνεται λοιπόν ότι η παρουσία μου στην τωρινή συζήτηση και ειδικά η φράση μου ότι συμφωνώ με τον Μακρέα αλλά όχι με χορηγό το κράτος χωρίς να συμφωνεί η πλειοψηφία σας ξύπνησε τα αντανακλαστικά σας.
Όλα είναι ξεκάθαρα τώρα. Για να μην λέτε και μισόλογα.
-
Πρώτον, δε σέβεσαι ούτε τον κύριο Μιχάλη.
Δεύτερον, ο φόβος που μου προκαλείς, αρχίζει να μετατρέπεται σε αηδία.
Ζητώ προστασία από τους διαχειριστές ΑΜΕΣΑ.
-
Το έπιασα το νόημα που ενοχλώ Οδυσσέα. Συνεχίστε ελεύθερα. Δεν θα ενοχλήσω την πορεία σας για το πως φαντάζεστε την ΠΦΥ
-
Τίποτα δεν έπιασες.
Ευτυχώς, γράφω επώνυμα πλέον, οπότε υπάρχουν άτομα που γνωρίζουν τις πολιτικές μου πεποιθήσεις.Αν θέλεις δήλωση μετανοίας, θα την έχεις:
"Δεν ψηφίζω Σύριζα, Συνασπισμό ή όπως αλλιώς λέγεται.Δε συμφωνώ με τις απόψεις του και τις απόψεις των βουλευτών του."
Στη διάθεσή σου, για οτιδήποτε άλλο θέλεις να συμπληρώσω στη δήλωση.
Πλέον, με εξαναγκάζεις σε ευτελισμό και ζητώ ξανά την προστασία των διαχειριστών.
-
Δεν θα ενοχλήσω την πορεία σας για το πως φαντάζεστε την ΠΦΥ
Να ενοχληθεί η παρέα για το πως φαντάζεται την ΠΦΥ. Και εσύ και εγώ και ο καθένας να πεί πως τη θέλει.
Όμως, αν και το ζήτησα -δεν το απαίτησα- ο διαπροσωπικός διάλογος δεν σταμάτησε.
Τώρα όμως το απαιτώ –με το δικαίωμα που μου δίνει η ιδιότητά μου αλλά και η πορεία μου σε τούτο το χώρο- γιατί αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη συζήτησης για την ΠΦΥ.
Κάθε σχετική αναφορά από τους ίδιους ή άλλους που θα τοποθετηθούν -ΕΔΩ- για τα διαπροσωπικά, θα διαγραφτεί.
-
Δημοσίευση και στα Χανιώτικα Νέα (http://haniotika-nea.gr/65389-%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CE%B8%CE%BC%CE%B9%CE%B1%20%CE%A6%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%B1%20%CE%A5%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82%20%CE%B4%CE%B5%CE%BD%20%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%20%CE%BC%CE%B5%20%CE%B2%CE%B1%CF%86%CF%84%CE%AF%CF%83%CE%B9%CE%B1!%20.html)