Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας

Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων => Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Argirios Argiriou στις 14 Δεκεμβρίου 2011, 17:46:17

Τίτλος: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Argirios Argiriou στις 14 Δεκεμβρίου 2011, 17:46:17
Καθημερινή, 14/12/2011.

Πάγωμα των καταθέσεων, δραχμοποίηση δανείων προς το εξωτερικό και σφράγιση χαρτονομισμάτων

Η έξοδος ενός κράτους, όπως η Ελλάδα, από το ευρώ θα έχει τεράστια νομικά και πρακτικά προβλήματα. Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Λίλλης, θα πρέπει να παγώσουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί για να αποφευχθεί μαζική εκροή καταθέσεων και να τεθούν περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων. Τα ευρώ θα μετατραπούν σε εγχώριο νόμισμα, με ισοτιμία 1:1 και έως ότου τεθούν σε κυκλοφορία τα νέα χαρτονομίσματα οι συναλλαγές θα γίνονται με τα χαρτονομίσματα του ευρώ, τα οποία ωστόσο θα φέρουν σφραγίδα, όπου θα γράφεται ότι η ονομαστική αξία τους αναφέρεται στο νέο εθνικό νόμισμα και όχι σε ευρώ. Π.χ. ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ θα έχει σφραγίδα στην οποία θα αναφέρεται ότι η αξία του είναι 20 δραχμές. Τα δάνεια σε ευρώ προς το εξωτερικό θα δραχμοποιηθούν, ωστόσο η απόφαση αυτή θα προκαλέσει κύμα προσφυγών και πιθανότατα πολλές καταδικαστικές αποφάσεις από ξένα δικαστήρια, εκτιμά ο συντάκτης της μελέτης.


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_14/12/2011_466074

και

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100010_14/12/2011_465969

Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: medicus στις 14 Δεκεμβρίου 2011, 17:53:15
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Καθημερινή, 14/12/2011.

... Π.χ. ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ θα έχει σφραγίδα στην οποία θα αναφέρεται ότι η αξία του είναι 20 δραχμές. ...


Μήπως ο "ποιητής" θέλει να πει ότι ουσιαστικά, στην καθημερινή μας ζωή, τα 20 ευρώ θα αποκτήσουν αξία 20 δραχμών; Λέω εγώ...!!! :-\
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: tasath στις 15 Δεκεμβρίου 2011, 02:32:50
Μήπως ο συντάκτης της μελέτης (του πανεπιστημίου της .... Λίλλης, ...τις ελληνοποιήσεις μου) εσκεμμένα δεν αναφέρει κάτι;
Αν η χώρα μας υποχρεωθεί να εγκαταλείψει το ευρώ, υπό την πίεση άλλων χωρών η μετά από άμεσο/έμμεσο εκβιασμό, δεν έχει κανένα λόγο να δραχμοποιήσει το εξωτερικό χρέος της. Γιατί μπορεί κάλλιστα να προχωρήσει σε μονομερή διαγραφή και να μην έχει χρέος. Αν είναι να πέσει η χώρα, ας δαγκώσει και κάποιους. Γιατί οι προσφυγές στα διεθνή δικαστήρια, με τον ένα η άλλο τρόπο, είναι δεδομένες.

Σοβαρά τώρα, όλες αυτές οι κουβέντες περί δραχμής δεν έχουν νόημα αν δεν απαντηθεί ένα και μόνο ερώτημα:
Τι θα παράγει η χώρα και πως θα συντηρήσει τον πληθυσμό της; Είτε με ευρώ, είτε με δραχμή, είτε με φυστίκια, στο τέλος της μέρας πρέπει να απαντηθεί πως θα εισάγουμε αγαθά, ποια μπορούμε να παράγουμε μόνοι μας και τι μπορούμε να εξάγουμε.
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: tsoukase στις 15 Δεκεμβρίου 2011, 09:49:08
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Τι θα παράγει η χώρα και πως θα συντηρήσει τον πληθυσμό της; Είτε με ευρώ, είτε με δραχμή, είτε με φυστίκια, στο τέλος της μέρας πρέπει να απαντηθεί πως θα εισάγουμε αγαθά, ποια μπορούμε να παράγουμε μόνοι μας και τι μπορούμε να εξάγουμε.

http://1.bp.blogspot.com/-6LsRi3XllhQ/TnDwdmKjLXI/AAAAAAAAAm8/1a4jXEgWQ_A/s1600/agelada2.jpg (http://1.bp.blogspot.com/-6LsRi3XllhQ/TnDwdmKjLXI/AAAAAAAAAm8/1a4jXEgWQ_A/s1600/agelada2.jpg)
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 15 Δεκεμβρίου 2011, 10:48:36
Απόλυτα ενδιαφέρον θέμα..... Για όλους μας.
Η χρεωκοπία μας είναι δεδομένη αλλά η συζήτηση της δραχμής είναι πάντα επίκαιρη.

Εγώ δεν είμαι οικονομολόγος και ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τον τρόπο σκέψης των οικονομολόγων ίσως γιατί σκέφτομαι πολύ τετράγωνα και καθόλου ως πολιτικός.
Ποτέ το εξωτερικό χρέος δεν αλλάζει στο τοπικό νόμισμα βάση ιστορίας μέχρι σήμερα. Που το είδε ποτέ ανά τους αιώνες να γίνεται αυτό ο συντάκτης; Ανιστόρητος απλά.
Συζητιέται η επιστροφή μας στην "δραχμή" και η χρεωκοπία αλλά εγώ έχω απορίες:

Εάν ένας έλληνας έχει πάρει ένα δάνειο για ένα σπίτι που κατοικεί και περάσουμε στην "δραχμή", το δάνειο που χρωστάει θα μείνει σε ευρώ;
Αν ναι, θα διατηρηθούν τα επιτόκια του ευρώ αλλά το ποσοστό της υποτίμησης και του πληθωρισμού θα ισούται με την αύξηση στο ποσό του δανείου που θα χρωστάει. Αν γίνει υποτίμηση 50%, το ποσό του δανείου που χρωστάει θα διπλασιαστεί.
Αν όχι, τότε το ποσό του δανείου θα μείνει σε δραχμές (πριν ή μετά την υποτίμηση, ποιος ξέρει;) αλλά τα επιτόκια θα είναι ίσα με τον πληθωρισμό, δηλαδή μιλάμε για επιτόκια που θα φτάσουν το 20-25% για κάποια χρόνια.
Ποιος θα ωφεληθεί από τα παραπάνω;

Εάν εγώ σήμερα έχω ευρώ στην Ελβετία (ή άλλο sic μέρος που δεν θα σας αποκαλύψω) και τα φέρω σταδιακά μετά, θα έχω πολλαπλάσια αγοραστική δύναμη από αυτή που έχω τώρα;
Άρα τι θα κερδίσει ο εργαζόμενος εάν δεν υποστεί μείωση των μισθών αλλά αρχίσει να πληρώνεται σε δραχμές; Πάλι δεν του μείωσαν το μισθό του;

Θα μειωθούν οι τιμές στα προϊόντα που αγοράζουμε; Μα ότι εισάγεται εάν σήμερα κοστίζει ένα ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη, εάν γίνει υποτίμηση κατά 50% στην δραχμή, δεν θα απαιτούνται δύο ημερομίσθια για να το αγοράσεις; Μόνο ότι παράγεται στην Ελλάδα, με πρώτες ύλες από την Ελλάδα θα κοστίζει το ίδιο σε ημερομίσθια.
Δεν είναι το ίδιο λοιπόν για τον εργαζόμενο είτε να του μειώσουν στο μισό το μισθό του είτε να περάσουμε σε δραχμή με 50% υποτίμηση;

Εγώ δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά θα ήθελα απαντήσεις στις παραπάνω απορίες. Και κυρίως, τι έχω να κερδίσω σαν εργαζόμενος από μια επιστροφή στην Δραχμή ή εάν δεν έχω να κερδίσω ποιοι θα κερδίσουν από μια τέτοια μετάβαση;
Αυτό για να ξέρω το ποιόν αυτών που είναι υπέρ και κατά της μετάβασης στη Δραχμή.
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Loumakis στις 17 Δεκεμβρίου 2011, 22:46:48
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Απόλυτα ενδιαφέρον θέμα..... Για όλους μας.
Η χρεωκοπία μας είναι δεδομένη αλλά η συζήτηση της δραχμής είναι πάντα επίκαιρη.

Εγώ δεν είμαι οικονομολόγος και ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τον τρόπο σκέψης των οικονομολόγων ίσως γιατί σκέφτομαι πολύ τετράγωνα και καθόλου ως πολιτικός.
Ποτέ το εξωτερικό χρέος δεν αλλάζει στο τοπικό νόμισμα βάση ιστορίας μέχρι σήμερα. Που το είδε ποτέ ανά τους αιώνες να γίνεται αυτό ο συντάκτης; Ανιστόρητος απλά.
Συζητιέται η επιστροφή μας στην "δραχμή" και η χρεωκοπία αλλά εγώ έχω απορίες:

Εάν ένας έλληνας έχει πάρει ένα δάνειο για ένα σπίτι που κατοικεί και περάσουμε στην "δραχμή", το δάνειο που χρωστάει θα μείνει σε ευρώ;
Αν ναι, θα διατηρηθούν τα επιτόκια του ευρώ αλλά το ποσοστό της υποτίμησης και του πληθωρισμού θα ισούται με την αύξηση στο ποσό του δανείου που θα χρωστάει. Αν γίνει υποτίμηση 50%, το ποσό του δανείου που χρωστάει θα διπλασιαστεί.
Αν όχι, τότε το ποσό του δανείου θα μείνει σε δραχμές (πριν ή μετά την υποτίμηση, ποιος ξέρει;) αλλά τα επιτόκια θα είναι ίσα με τον πληθωρισμό, δηλαδή μιλάμε για επιτόκια που θα φτάσουν το 20-25% για κάποια χρόνια.
Ποιος θα ωφεληθεί από τα παραπάνω;

Εάν εγώ σήμερα έχω ευρώ στην Ελβετία (ή άλλο sic μέρος που δεν θα σας αποκαλύψω) και τα φέρω σταδιακά μετά, θα έχω πολλαπλάσια αγοραστική δύναμη από αυτή που έχω τώρα;
Άρα τι θα κερδίσει ο εργαζόμενος εάν δεν υποστεί μείωση των μισθών αλλά αρχίσει να πληρώνεται σε δραχμές; Πάλι δεν του μείωσαν το μισθό του;

Θα μειωθούν οι τιμές στα προϊόντα που αγοράζουμε; Μα ότι εισάγεται εάν σήμερα κοστίζει ένα ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη, εάν γίνει υποτίμηση κατά 50% στην δραχμή, δεν θα απαιτούνται δύο ημερομίσθια για να το αγοράσεις; Μόνο ότι παράγεται στην Ελλάδα, με πρώτες ύλες από την Ελλάδα θα κοστίζει το ίδιο σε ημερομίσθια.
Δεν είναι το ίδιο λοιπόν για τον εργαζόμενο είτε να του μειώσουν στο μισό το μισθό του είτε να περάσουμε σε δραχμή με 50% υποτίμηση;

Εγώ δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά θα ήθελα απαντήσεις στις παραπάνω απορίες. Και κυρίως, τι έχω να κερδίσω σαν εργαζόμενος από μια επιστροφή στην Δραχμή ή εάν δεν έχω να κερδίσω ποιοι θα κερδίσουν από μια τέτοια μετάβαση;
Αυτό για να ξέρω το ποιόν αυτών που είναι υπέρ και κατά της μετάβασης στη Δραχμή.

        Κατ΄αρχας το ποιόν αυτων που ειναι υπερ και κατα της μετάβασης στη δραχμή δεν το γνωρίζω, άλλωστε θεωρώ λανθασμένο να κρίνεται μια αποψη απο το ποιόν των υποστηρικτών της. Προσωπικά κρίνω μια άποψη απο τα επιχειρήματα που τη στηρίζουν, τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι υπέρμαχοι της για να προωθήσουν την αποδοχή της απο την κοινη γνώμη, καθώς και τα ευλόγως εικαζόμενα κίνητρα των υποστηρικτών της (γιατί τα πραγματικά κίνητρα μόνο ο Θεός και οι ίδιοι τα γνωρίζουν). Ας δούμε λοιπόν, με βάση τα παραπάνω, το θέμα της επιστροφης στη δραχμή, την οποία προσωπικά υποστηρίζω.
     Ενα μέλος της διάσημης ( ή ακριβέστερα διαβόητης) τραπεζικης οικογενειας των Ρότσιλντ* ειχε πεί  "δώστε μου το δικαίωμα να κόβω χρήμα και σας χαρίζω το δικαίωμα να θεσπίζετε νόμους", υπογραμμίζοντας τη δύναμη της εξουσίας που πηγάζει απο τη δυνατότητα να παράγει κάποιος χρήμα. Αυτή την εξουσία την εχει στερηθεί η χώρα μας, και ολες οι χώρες της Ε.Ε., εχοντας εκχωρήσει αυτο το δικαίωμα στα οργανα της Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκη Κεντρικη Τράπεζα. Εχει χάσει δηλαδη το δικαίωμα ασκησης αυτόνομης νομισματικης και οικονομικής πολιτικης, πραγμα που εχει τεράστιες δυσμενεις κοινωνικες και εθνικες επιπτωσεις, οπως εχει ήδη φανεί απο την κρίση που βιώνουμε. Μεχρι σήμερα, η συνταγή για ανάκαμψη μιας χωρας απο οικονομική κρίση ήταν η υποτίμηση του νομίσματος της, ενεργεια που αυτόματα περιοριζε τις εισαγωγες και τόνωνε τις εξαγωγες, βελτιωνοντας μεσο- και μακρο-πρόθεσμα την κατασταση της χωρας. Αυτη η ενεργεια μπορούσε να συνδυασθεί με κοπή νέου χρήματος, έστω πληθωρισμένου, για να χρηματοδοτηθούν επενδύσεις, επιχειρηματικά ή κοινωνικά προγράμματα, που βραχυπροθεσμα αμβλυναν και μακροπρόθεσμα ανέτασσαν την κοινωνική και οικονομική κρίση, τα οποία αποφασίζονταν με γνώμονα το εθνικό συμφέρον (όταν οι πολιτικοί δεν ήταν τραγικά ανίκανοι ή διεφθαρμένοι, διευκρινίζω για να προλάβω τυχόν ενστάσεις). Με το καθεστως ενταξης στην Ε.Ε. χάθηκε άπαξ και δια παντός  η δυνατότητα χάραξης ανεξάρτητης οικονομικής και νομισματικης πολιτικης, η οποία εχει περιέλθει σε ξένα κέντρα αποφάσεων, τα οποία, ακόμη και οσοι διεκτραγωδείτε τη διαφθορά και την ανικανότητα των Ελλήνων πολιτικών (κι εγώ ομοίως), μη μου πείτε οτι αποφασίζουν με γνώμονα το συμφερον της Ελλάδας, γιατί θα εκτεθείτε ως αφελείς. Η οικονομική πολιτική της Ε.Ε. χαρασσεται με βαση τα διαπλεκόμενα συμφέροντα μιας οικονομικης ολιγαρχίας τραπεζιτών, μεγαλο-επιχειρηματιών και πολιτικών των ισχυρων ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίοι βλέπουν την Ελλάδα ως αγ-ελάδα για άρμεγμα. Οσο για τους ευγενείς και μεγαλόπνοους αγώνες δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας μας, τους οποίους όλως ανιδιοτελώς και αφιλοκερδώς έχουν αναλάβει οι πιστωτές μας, έ πια έλεος, μη μας θεωρείτε και τόσο μ........  Εαν η Ελλάδα δεν ειχε χρέη και ελλείμματα, θα έκαναν το παν για να τα δημιουργήσουν, για να εχουν το άλλοθι και το πρόσχημα της βοήθειας για να να περάσουν τα επεκτατικά και νεο-αποικιακά οικονομικά σχέδια τους (ο,τι ακριβως κάνουν, δηλαδή).
      Επιπλέον, οποιος παρακολουθεί στοιχειωδώς τα τεκταινόμενα, θα έπρεπε να υποψιασθεί οτι "κάτι δεν πάει καλά" με το θέμα της υποστηριξης του κοινού νομίσματος, αλλά και την ενταξη στην Ε.Ε. γενικότερα (για την οποία ποτέ ο υποτιθέμενος "κυρίαρχος λαος" δεν ερωτήθηκε), απο το ότι εχουν γενικά εξοβελισθεί απο τα περισσότερα ΜΜΕ οι αντίθετες απόψεις. Οταν, αραιά και πού, τους δίνεται βήμα για να ακουσθούν, οι υπέρμαχοι τους συκοφαντούνται ως τάχα κινούμενοι απο σκοτεινά κίνητρα (απο αυτούς που εχουν την απαίτηση τα δικά τους προσωπικά κίνητρα να θεωρούνται αυταπόδεικτα αγνά και υπεράνω υποψίας). Ολη η υπόθεση της παραμονης στο ευρώ και την Ε.Ε. εχει περιβληθεί τον εθνοπρεπή μανδύα της Νέας Μεγάλης Ιδέας του Γένους. Και όταν ο παραγκωνισμός και η συκοφάντηση της αντίθετης προς την "ευρω-λιγούρικη" άποψη δεν πιάνουν, εφαρμόζεται η τρίτη μέθοδος, η δαιμονοποίηση: Οσοι υποστηρίζουν την έξοδο απο το ευρώ, λένε τα παπαγαλάκια των ευρώφιλων, εχουν σκοπό να πάνε τη χώρα πολλες δεκαετίες πίσω, έξω απο την κοινότητα των προοδευμένων χωρών, να την κάνουνε σαν τη Αλβανία του Χότζα. Ψυχολογικες μέθοδοι κατατρομοκράτησης της κοινης γνωμης και χειραγώγησης της που θα ζήλευε ακόμα και ο Γκαίμπελς. Και ως επιστέγασμα όλων αυτών, επιστρατεύονται και πρόσωπα με μεγάλη επιρροή στην κοινη γνώμη, παρ' ότι ο θεσμικός ρόλος τους είναι παντελώς άσχετος με το θέμα, για να κάμψουν και τις τελευταίες αντιστάσεις στην πλύση εγκεφάλου για την εθνική σημασία του ευρώ και της  Ε.Ε. Γιατί π.χ. πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το άρθρο του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθιμου στην "Καθημερινή" (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_20/11/2011_463541) , όπου υπεραμύνεται της παραμονης μας στο ευρώ φθάνοντας στην αξιοθρήνητη για ορθόδοξο ιεράρχη άποψη να συγκρίνει την έξοδο μας από την Ε.Ε. με τη φυγή του άσωτου υιού της παραβολής από την πατρική οικογένεια!
   Τι εμπιστοσύνη, τέλος, να έχω στην επιχειρηματολογία και στην παρεχόμενη "ενημέρωση" από τα Μ.Μ.Ε. όταν είναι γνωστή η διαπλοκή των ιδιοκτητών τους με επιχειρηματικά και τραπεζικά συμφέροντα, που, βέβαια, είναι αναμενόμενο να επιθυμούν διακαώς να παραμείνουμε στην ευρωζώνη; Η, για να δανεισθώ την φωνή της ενημέρωσης του ΑΣΚΕ (http://www.aske.gr/cgi-bin/fylla.cgi?f141&8) (ας μην τρομάζουν οι φίλοι μου, δεν είμαι οπαδός του, αλλά συμφωνώ με τις συγκεκριμένες θέσεις του): "Οι τραπεζίτες, οι εργολάβοι και προμηθευτές πάσης φύσεως, οι αεριτζήδες, οι νταβατζήδες των ΜΜΕ, οι πλούσια αμειβόμενοι προπαγανδιστές, παπαγάλοι ή μη, πανεπιστημιακοί και άλλοι που σιτίζονται από κοινοτικά «προγράμματα», η στηριζόμενη σε προστάτες διεφθαρμένη πολιτική ελίτ, τα πασοκικά δημιουργήματα, που μεταφέρουν ελεύθερα τα λάφυρα της λεηλασίας της χώρας στις ξένες τράπεζες, αγωνιούν. Αγωνιούν μην τυχόν επανέλθει η δραχμή και ακόμη περισσότερο μην αποχωρήσει η χώρα από την Ε.Ε. τους, που τους σιτίζει."
   Οσο για τα υπόλοιπα ερωτήματα που θέτει ο συνάδελφος, αναμφισβήτητα και η έξοδος από το ευρώ συνεπάγεται θυσίες για τους εργαζόμενους και την Ελληνική  κοινωνία γενικότερα, όπως άλλωστε και η παραμονή στο ευρώ. Τα βάσανα και οι θυσίες της Ελληνικής κοινωνίας θα είναι μέρος οποιουδήποτε σεναρίου, είτε εντός, είτε εκτός ευρωζώνης, επαληθευθεί από τις ιστορικες εξελίξεις. Οποιος  ισχυρίζεται κατι διαφορετικό, ότι είναι δηλαδη δυνατό "να τη βγάλουμε καθαρή" άνετα και εύκολα, όπως ειχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα τα τελευταία χρόνια, είτε εξαπατά τον κόσμο, είτε αυταπατάται ο ίδιος. Η διαφορά ανάμεσα στα δύο σεναρια αφορά τη διάρκεια και το αποτέλεσμα των θυσιών. Αν παραμείνουμε προσδεμένοι στην ευρωζώνη, όπως εχω γραψει σε άλλο σημείο του φόρουμ (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,1509.210.html), οι θυσίες  με τα απανωτά μνημόνια δεν θα εχουν τέλος, ούτε θα εχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα (το επιθυμητό για εμάς αποτέλεσμα, γιατί η ολοσχερής υποδούλωση της χώρας θα είναι το επιθυμητό για τους δανειστες μας αποτέλεσμα). Αντίθετα, εκτος ευρωζώνης και με ταυτόχρονη μονομερή διαγραφή του επαχθούς μέρους του χρέους, μετα από μια αρχική δύσκολη περίοδο δοκιμασιών, θα ανακάμψει η οικονομία και, το κυριότερο, η χώρα μας θα είναι ελεύθερη και ανεξάρτητη. Αλλωστε, αυτό είναι πιστεύω το πρωταρχικό ζητούμενο από την  πλειονότητα των Ελλήνων, που τους ζητείται να υποβληθούν σε θυσίες και πτωση του βιοτικού επιπέδου τους. Το αν οι θυσίες τους θα "πιάσουν τόπο" και η πατρίδα τους παραμείνει ελεύθερη, όπως ελεύθερη τους παραδόθηκε χάρη στις θυσίες κάποιων άλλων που εζησαν πριν από αυτούς στον ίδιο τόπο. Πράγμα που δεν θα συμβεί αν παραμείνουμε στον ύπουλο και δόλιο τρόπο υποδούλωσης και εξανδραποδισμού της χώρας μεσω των συνεχών μνημονίων και δανείων.
   Δεν αντιλέγω ότι η χειραφέτηση μας από την ευρωζώνη κρύβει κινδύνους. Οι ξένοι νταβατζήδες μας (αυτή είναι η σωστη λέξη, ο όρος "ξένοι εταίροι" αποτελεί απαράδεκτο ευφημισμό) δεν θα δεχθούν εύκολα και αμνησίκακα την αποσκίρτηση του αντικείμενου της εκμετάλλευσης των. Μπορεί να αναγκασθούν να την αποδεχθούν, ή και να την προκαλέσουν, για να σώσουν το ευρώ, αλλά δεν θα το ξεχάσουν. Και ίσως κλείσουν πονηρά το μάτι στη γειτονική Τουρκία, που ανέκαθεν καραδοκούσε να εκμεταλλευθεί καταστάσεις. Αυτά είναι ρίσκα που δεν πρεπει να τα αγνοούμε, πρέπει και αξίζει όμως να τα αναλάβουμε για χάρη της ελευθερίας και ανεξαρτησίας μας. Αλλωστε αυτό έκαναν οι πρόγονοι μας, και το 1821, και το 1940 και σε κάθε άλλη περίσταση. Είχαν να διαλέξουν ανάμεσα στην παράτολμη δίψα για ελευθερία, κόντρα σε κάθε λογική πρόβλεψη και στη  φρόνιμη υποταγή, την υπαγορευόμενη από τη λογική. Επέλεξαν την πρώτη και, περιέργως, δικαιώθηκαν. Πιστεύω ότι δεν θα αργήσει η ώρα που και εμείς θα βρεθούμε μπροστά σε ένα ανάλογο δίλημμα. Ας μη φανούμε κατώτεροι των προγόνων μας. Ας αποδείξουμε ότι είμαστε κι εμείς Ελληνες (με Ε κεφαλαίο) και όχι σκυφτά ελληνόφωνα ανθρωπάκια. Διαφορετικά θα αξίζουμε τη χλεύη της Ιστορίας.


  *Επι τη ευκαιρία, δείτε ενα ενδιαφερον άρθρο  (http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/-------rothschild-2010060123975/)για τους Ρότσιλντ και την Ελληνική οικονομική κρίση
   
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 17 Δεκεμβρίου 2011, 23:01:02
Μήπως θα μπορούσα να έχω πιο ξεκάθαρες απαντήσεις χωρίς πολλές φιλοσοφίες;
Είμαι χίλια τοις εκατό υπέρ της ανεξάρτητης Ελλάδας, αλλά μήπως θέλεις να πεις ότι σε μια έξοδο από το ευρώ, θα απαγορεύσουμε μετά την είσοδο κεφαλαίων από το εξωτερικό;
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Loumakis στις 19 Δεκεμβρίου 2011, 23:57:48
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Μήπως θα μπορούσα να έχω πιο ξεκάθαρες απαντήσεις χωρίς πολλές φιλοσοφίες;
Είμαι χίλια τοις εκατό υπέρ της ανεξάρτητης Ελλάδας, αλλά μήπως θέλεις να πεις ότι σε μια έξοδο από το ευρώ, θα απαγορεύσουμε μετά την είσοδο κεφαλαίων από το εξωτερικό;

   Νομίζω, Δημήτρη, οτι ήμουνα ξεκάθαρος, εκτος εαν δεν διάβασες προσεκτικά την ανάρτηση μου. Οσον αφορά το δεύτερο ερώτημα σου, σαφώς και όχι, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι η χώρα θα είναι "ξέφραγο αμπέλι".
   Συμπληρωματικά να αναφέρω οτι χθες παρακολούθησα μια καταπληκτική ομιλία του Δημήτρη Καζάκη στη Λάρισα (προσκεκλημένου του τοπικού παραρτήματος του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου - Ε.ΠΑ.Μ. ), με πολλά στοιχεία που αγνοεί η πλειονότητα των Ελλήνων (και εγώ μεχρι χθες), και γενικό συμπέρασμα, που είναι και το πολιτικό πρόταγμα του ΕΠΑΜ: αγώνας για έξοδο απο το ευρώ και διαγραφή των χρεών, το συντομότερο δυνατόν. Μαγνητοφώνησα την ομιλία και ελπίζω, οταν βρω χρόνο να την επεξεργασθώ τεχνικά, να την αναρτησω στο φόρουμ. Εγγράφηκα ως μέλος στο Ε.ΠΑ.Μ. (http://www.epam-hellas.gr/) και ανεπιφύλακτα συνιστώ στον καθένα να κάνει το ίδιο. Είναι ιδεολογικά και κομματικά αχρωμάτιστο, δέχεται αδιακρίτως δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους, θρήσκους, αθέους κλπ., που εχουν κοινό στόχο το πρόταγμα που προαναφέρθηκε. Παρεμπιπτόντως να αναφέρω επίσης οτι η αναγγελία της διάλεξης στην μεγαλύτερη τοπική εφημερίδα ("ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ") εγινε με ενα μικρο μονόστηλο σε εσωτερική σελίδα που πανεύκολα διαλάνθανε της προσοχής του αναγνώστη, τη στιγμή που το ίδιο φύλλο της εφημερίδας είχε διαθέσει το "σαλόνι" της και εμφανες τμημα του πρωτοσέλιδου της σε (προφανώς πληρωμένη) συνεντευξη του Ανδρέα Ανδριανόπουλου με θέμα: "Υπάρχουν συμφέροντα που θέλουν τη χρεωκοπία ή την επιστροφή στη δραχμή" [look who's talking (σχόλιο δικό μου)]
   Επισυνάπτω και δύο φυλλάδια του ΕΠΑΜ που διανεμήθηκαν στη χθεσινη εκδήλωση για ενημέρωση σας.
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 20 Δεκεμβρίου 2011, 08:43:03
Ο συνονόματος Καζάκης είναι για μένα στο ίδιο τσουβάλι με τους διάφορους πολιτικούς της αρπακτής όσο δεν έχω βρει κανένα άρθρο του με ημερομηνία πριν το 2007 που να περιγράφει την σημερινή κατάσταση και να προτείνει διαφορετική λύση. Προφήτης μετά Χριστό, δεν με εκφράζει.
Την απάντηση σου την διάβασα, αλλά ξεκάθαρες απαντήσεις δεν είναι.
Οι ερωτήσεις μου είναι σαφείς παραπάνω. Πάνω από μια μικρή παράγραφος απάντηση ανά ερώτηση αρχίζει να είναι φιλοσοφία. Και θα ήθελα μια σαφή απάντηση. Διάβασα και τα φυλλάδια. Και πάλι δεν πήρα απάντηση. Τον έχω ακούσει πολλές φορές στα Κρητικά κανάλια, έχω στείλει αυτές τις ερωτήσεις, το αποτέλεσμα: Είτε δεν του τις θέτανε, είτε αερολογούσε και δεν απαντούσε.
Εάν εσένα σου απαντήσει, γράψε τι απαντάει.
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: tasath στις 20 Δεκεμβρίου 2011, 11:28:47
Ποιο είναι το βασικό επιχείρημα του Καζάκη σχετικά με τη διαγραφή του χρέους;
Εννοώ, πως νομιμοποιείται τέτοια κίνηση; Ακόμα περισσότερο, τι επιπτώσεις θα έχει σε άλλες κατηγορίες χρέους (π.χ. από ιδιώτη σε ιδιώτη, από ιδιώτη σε τράπεζα, μεταξύ εταιρειών); Τι παράδειγμα δίνει στην κοινωνία ως προς την τήρηση μιας συμφωνίας, μιας σύμβασης, ενός ιδιωτικού συμφωνητικού, ακόμα και ενός νόμου;
Είναι λίγο λαϊκίστικα και επικίνδυνα πράγματα αυτά...

Η έξοδος από το ευρώ είναι μια μεγάλη πλάνη: κανείς από όσους την υποστηρίζουν δεν απαντά ευθέως πως θα εισάγουμε αγαθά πρώτης ανάγκης η πρώτες ύλες, με ποια ισοτιμία, όρους συναλλαγών και εμπορικής πίστης. Γιατί η έξοδος δεν είναι απλά η ομαλή μετάβαση σε άλλο νόμισμα, είναι πρακτικά η αθέτηση συμφωνιών και η μονομερής αποχώρηση. Θα μας περιμένουν στη γωνία...

Παρόμοια πλάνη χρησιμοποιείται και από όσους μας θέλουν με το ζόρι στο ευρώ: θα εκτοξευθεί το χρέος, θα καταρρεύσουν οι τράπεζες, κλπ.

Συμπέρασμα: η περιοχή είναι αχαρτογράφητη και οι πολιτικοί μας μαθητευόμενοι μάγοι. Προσωπικά προτιμώ να παραμείνω σε ένα σταθερό νόμισμα που χρησιμοποιούν άλλες 16 χώρες και να μην έχω κίνδυνο συναλλαγματικής ισοτιμίας. Το αγγούρι θα το φάμε ούτως η άλλως, με η χωρίς ευρώ. Ας κάτσουμε να δουλέψουμε σοβαρά και κάπου θα μας βγάλει. Το μόνο πραγματικά δυσάρεστο είναι οι εμπράγματες εξασφαλίσεις που μας ζητούν οι δανειστές. Αλλά μήπως και αυτό δεν είναι μέρος μιας συμφωνίας;
Τίτλος: «Πονούσιν οι πολλοί και σκέπτονται το αίτιον...»
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 25 Δεκεμβρίου 2011, 23:56:08
«Πονούσιν οι πολλοί και σκέπτονται το αίτιον...»
Πώς βίωσαν οι πολίτες τις γιορτές μετά τη «στάση πληρωμών» και τη χιονοστιβάδα φτώχειας και πείνας


Τέτοιες μέρες είναι κανόνας ν' αναζητούνται παλιές χριστουγεννιάτικες ιστορίες Τα παλιά είναι συνήθως... πάντα καλύτερα Χριστούγεννα! Ιδιαίτερα σε δύσκολες εποχές. Οσο πιο μακριά βρίσκονται από το παρόν, τόσο παραδεισιακές διαστάσεις παίρνουν! Σαν να υπήρχαν χρόνια που δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, νικούσε η αγάπη και βασίλευε παντού η ειρήνη!

Σ' αντίθεση με την τάση επιστροφής τις μέρες μας στους... παλιούς, καλούς καιρούς, ας γυρίσουμε πίσω στον Δεκέμβριο του 1893. Τη χρονιά, τον μήνα και τις γιορτές, που σημαδεύει το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν».

Τυπικά, η χρεοκοπία εξαγγέλθηκε την πρώτη Δεκεμβρίου (13 με το νέο ημερολόγιο) με την κατάθεση νομοσχεδίου. Μέσα σε 10 ημέρες, αυτό και άλλα 2 νομοσχέδια είχαν γίνει νόμοι του κράτους (9-10 Δεκεμβρίου). Στις 28 Δεκεμβρίου κατατέθηκε και ο πρώτος προϋπολογισμός της χρεοκοπίας, που θα ψηφισθεί, όμως, μετά 3 μήνες.
«Πονούσιν οι πολλοί και σκέπτονται το αίτιον...»

Ειπωμένη ή όχι από τον Τρικούπη, στις εισηγητικές ομιλίες του για το πρώτο νομοσχέδιο ή τον προϋπολογισμό, μ' αυτές ακριβώς τις λέξεις, η εμβληματική νεοελληνική φράση σήμαινε επισήμως τον «προσωρινό διακανονισμό του χρέους» - αυτός ήταν ο τίτλος του νόμου (ΒΡ-ΣΤ/93). Στην πράξη συνεπαγόταν την άμεση αναστολή καταβολής των χρεολυσίων στους διεθνείς δανειστές του Δημοσίου και τη δραστική περικοπή (κατά 70%) των τόκων στους κατόχους ελληνικών ομολογιών.

Διαμαρτυρίες
Οσα διαδραματίστηκαν τότε έχουν γίνει τελευταία πολύ γνωστά, αλλά ας θυμηθούμε μερικά ακόμη για ν' αποτυπωθεί καλύτερα ο χαρακτηρισμός «γιορτές φτώχειας». Ξέσπασε θύελλα διαμαρτυριών κατά του Τρικούπη σε Λονδίνο, Παρίσι και Βερολίνο, που αξίωσαν την επιβολή διεθνούς ελέγχου στις εισπράξεις του Δημοσίου. Αλλά και στην Ελλάδα από την αντιπολίτευση.

Αυτό που συνήθως δεν αναφέρεται με σαφήνεια είναι ότι ο Τρικούπης δεν τράπηκε σε φυγή. Εμεινε στην κυβέρνηση μετά τη χρεοκοπία και προσπάθησε να πετύχει τον «διακανονισμό». Οι προσπάθειες δεν είχαν αποτελέσματα. Οπως άλλωστε και των διαδόχων του. Θα χρειαστεί ένας πόλεμος για να υποταγεί η Ελλάδα στις απαιτήσεις των δανειστών και να επιβληθεί ο Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος (1898).

Πώς όμως βίωνε τη χρεοκοπία η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών. Οδηγός μας ο αντιτρικουπικός Τύπος, καθώς οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες αποφεύγουν τις περιγραφές. Παρά το γεγονός ότι οι δημοσιογραφικοί κανόνες της εποχής επιτάσσουν αναλυτικά ρεπορτάζ για την κίνηση στην εορταστική αγορά και τις τιμές των ειδών πλατιάς κατανάλωσης. Σε μια μάλιστα απ' αυτές ο ρεπόρτερ της παρακάμπτει τον σχετικό σκόπελο μ' ευφάνταστο τρόπο: «-Πώς πήγε εφέτος η δουλειά; ρωτά τον κρεοπώλη.

-Καλά, δόξα τω Θεώ! Ο κόσμος λεπτά δεν έχει λένε και λεπτά ξοδεύει. Μυστήριον...».

Ο αντικυβερνητικός Τύπος εκπέμπει με διαφορετικούς τρόπους, σ' άλλο μήκος κύματος:

-«Πάντες (στην αγορά) με κεκλιμένας τας κεφαλάς και την κατήφειαν εις το πρόσωπο εζωγραφισμένην... Η εξοικονόμησις του άρτου είνε το μόνον μέλημα πάντων των οικογενειαρχών...».

-«Πανταχού ερείπια. Αι εορταί προκαλούσαι συγκρίσεις θλιβεράς παρουσιάζωσι την κατάστασιν του τόπου υπό πάσαν αυτής αλγεινότητα. Και πονούσιν οι πολλοί και σκέπτονται και ζητούσι το αίτιον της δυσπραγίας...

Παρά τις συνηθισμένες αντιπολιτευτικές υπερβολές η συγκεκριμένη διαπίστωση δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Στα σατιρικά κείμενα χρησιμοποιούνται πολύ σκληρότερες εκφράσεις: «Ευθύς τραπέζι στρώσετε, βάλτε το φαγητό σας/ κι αν άλλο τι δεν έχετε να φάτε τ' απ' αυτό σας». Ενώ ένα άλλο μπροστά στις γενικές περικοπές σαρκάζει: «Απεφασίσθη υπό της Κυβερνήσεως να ψαλιδισθή και η σημαία μας...».

Εκείνα τα «Χριστούγεννα ήτο πένθιμα δια την κοινωνίαν». Κατά γενική ομολογία, τα έκανε δυσβάσταχτα ο «εξευτελισμός» της χώρας στα μάτια των Ευρωπαίων από το «κανόνι» της χρεοκοπίας.

Ολοι, όμως, προσβλέπανε σε καλύτερο μέλλον. Υπήρχε κάποια αισιοδοξία...

Πλήθη φτωχών και ζητιάνων

Ιδού ένα σταχυολόγημα από «σκέψεις που υπαγορεύουν τα Χριστούγεννα εις τους εκ των Ορθοδόξων ελευθέρους Ελληνας, τους οποίους κατέστησε πτωχούς και εξηυτελισμένους η εν τη Πολιτεία επικράτησις ανθρώπων αναξίων»: «Δεν ήρκεσε εις την Ελλάδα το ότι εκ των πραγμάτων απεδείχθη μη έχουσα τας δυνάμεις ν' ανταποκριθή εις τας επιπολαίους, τας αλογίστως αναληφθείσας υποχρεώσεις ως Κράτους. Ηθέλησεν εις την απόδειξιν της οικονομικής αδυναμίας της να προσθέση την απόδειξιν της ηθικής αναξιότητος...».

«Δεν είναι τοιούτος ο λαός της και το αποδεικνύει η Ιστορία του ολόκληρος και δη η των τελευταίων ετών... Υπεβλήθη στερήσεις και θυσίας, όπως επαρκέση εις πάσας τας υποχρεώσεις προς τους δανειστάς του...».

«Πλήθος άπειρον επαιτών. Μη φαινόμενον εις τον πολύν κόσμον, πλήθος στερούμενον του άρτου και γυμνητεύον ανεφάνη. Δεν είχομεν φαντασθή ποτέ τας Αθήνας περικλειούσας τοσαύτην δυστυχίαν, ουδέ τόσον αριθμόν πτωχών...». Ο μόνος πλούτος, έγραφε μελαγχολικά χρονογράφος των ημερών, «ο διαχυθείς εις τας Αθήνας ήτο ο πλουσιοπαρόχως λούσας αυτάς ήλιος και ο μόνος κυκλοφορήσας χρυσός αι ακτίναι αυτού. Το μόνον το οποίον δεν φοβούμεθα μη χάσωμεν...».

Δεν ήταν απολύτως ακριβής. Αφενός μεν επειδή στα σαλόνια των ημερών έρρεε πλούτος. Αφετέρου ακολούθησαν καταρρακτώδεις βροχές και πλημμύρες. Μαζί με τα νερά ερχόταν κι ο νέος χρόνος «όστις βρίσκει την Ελλάδα σε κακό και μαύρο χάλι/και τα άμοιρα παιδιά της πάντα γυμνά και πεινασμένα/κι απ' όλη την Ευρώπη τα πτωχά αδικημένα.../κι είμεθα μικροί μεγάλοι διά το φρενοκομείον/κι η πατρίς η καϋμένη εις τους Φράγκους πωλημένη...».

(Τ' αποσπάσματα προέρχονται από τις εφημερίδες ΑΣΤΥ, ΕΦΗΜΕΡΙΣ, ΠΡΩΪΑ, ΡΩΜΗΟΣ, ΝΕΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, ΚΑΙΡΟΙ και ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ)

«ΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣΩΜΕΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ»

Οι επιπτώσεις της χρεοκοπίας, εκτός των άλλων, ωθούσαν και σε σκέψεις για να γίνουν τα παθήματα του παρόντος μαθήματα για το μέλλον. «Ολαι αι περιουσίαι, όλα τα κεφάλαια, όλαι οι πρόσοδοι, όλα της εργασίας τα ανταλλάγματα εμειώθησαν», σημειώνουν οικονομολόγοι και οικονομολογούντες. Αλλοι αποδίδουν την ευθύνη στις τράπεζες και στους «χρυσοκάνθαρους», στους «Φράγκους» (ξένους) πιστωτές, στην κυβερνητική αβουλία. «Εν τη ειρήνη της οικογενειακής εστίας, ας μελετήσωμεν επί των παθημάτων», προτρέπουν πολλοί...

ΒΑΘΙΕΣ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Σε καιρούς γενικευμένης φτώχειας και ανυπαρξίας δομών κοινωνικής πρόνοιας η αλληλεγγύη βρίσκεται διαχρονικά στην ημερήσια διάταξη. Το φαινόμενο έχει βαθιές ελληνικές ρίζες. Εκκληση κάνουν εφημερίδες όπως και πολλοί φορείς στα φιλάνθρωπα αισθήματα των εχόντων: «Εάν εις άλλους χρόνους απόλυτος παρίστατο η ανάγκη της συνδρομής των δυναμένων υπέρ των ενδεών, το έτος τούτο η ανάγκη αύτη παρίσταται επιτακτικωτέρα...». Οι εκκλήσεις δεν μένουν χωρίς αντίκρισμα.

Τ. Κατσιμάρδος
katsimar@yahoo.gr

Πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63594327
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Gatekeeper στις 29 Δεκεμβρίου 2011, 18:37:39
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Καθημερινή, 14/12/2011.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100010_14/12/2011_465969

Η πλήρης μελέτη του Πανεπιστημίου IESEG School of Management.

Leaving the euro zone: a user’s guide
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Loumakis στις 5 Ιανουαρίου 2012, 00:23:19
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ο συνονόματος Καζάκης είναι για μένα στο ίδιο τσουβάλι με τους διάφορους πολιτικούς της αρπακτής όσο δεν έχω βρει κανένα άρθρο του με ημερομηνία πριν το 2007 που να περιγράφει την σημερινή κατάσταση και να προτείνει διαφορετική λύση. Προφήτης μετά Χριστό, δεν με εκφράζει.
Την απάντηση σου την διάβασα, αλλά ξεκάθαρες απαντήσεις δεν είναι.
Οι ερωτήσεις μου είναι σαφείς παραπάνω. Πάνω από μια μικρή παράγραφος απάντηση ανά ερώτηση αρχίζει να είναι φιλοσοφία. Και θα ήθελα μια σαφή απάντηση. Διάβασα και τα φυλλάδια. Και πάλι δεν πήρα απάντηση. Τον έχω ακούσει πολλές φορές στα Κρητικά κανάλια, έχω στείλει αυτές τις ερωτήσεις, το αποτέλεσμα: Είτε δεν του τις θέτανε, είτε αερολογούσε και δεν απαντούσε.
Εάν εσένα σου απαντήσει, γράψε τι απαντάει.

   Να το επαναλάβω, λοιπόν, αν και νομίζω ηταν ξεκάθαρο. Το πραγματικό εισόδημα (η αγοραστικη δύναμη του εισοδήματος) των εργαζομενων θα μειωθεί είτε εντός ευρωζώνης (λογω περικοπών), είτε εκτός αυτής (λογω υποτίμησης του νεου νομίσματος). Αρα δεν υπάρχει διαφορά εαν συγκρίνουμε τις δύο επιλογές σε βραχυπρόθεσμη κλίμακα, δηλαδή τι θα γίνει π.χ. τα επόμενα 1-2 χρόνια. Η διαφορά είναι μεσο- και μακρο-πρόθεσμα. Σε περίπτωση παραμονης στην ευρωζώνη, η μείωση του εισοδήματος θα εξακολουθήσει, θα είναι συνεχής μεσω αλλεπάλληλων μνημονίων και χωρίς τέλος. Στην περίπτωση εξόδου απο το ευρώ, συνδυασμένη με μερική διαγραφή χρέους, θα ακολουθήσει ανάκαμψη, γιατί η Ελληνικη οικονομία θα πορευθεί ελεύθερη απο τη δεσμευση της νομισματικης σταθερότητας (που επιτυγχανεται με διαρκη εσωτερικη υποτίμηση) και των αλλεπάλληλων δανείων για εξυπηρέτηση του μη βιώσιμου χρέους μας. Να θυμίσω ότι ο αισιόδοξος (!) στόχος της συμφωνιας της 27ης Οκτωβρίου 2011 είναι χρέος το 2020 στο 120% του ΑΕΠ, μετα από ρυθμό ανάπτυξης 4,5% . Με άλλα λόγια σε 10 χρόνια και εφ' όσον όλα κυλήσουν κατά τον καλύτερο δυνατό και τον πλησιέστερο στις προβλεψεις τρόπο θα βρισκόμαστε, από οικονομική άποψη, εκεί που ξεκινήσαμε το 2009. Από κοινωνική και εθνική άποψη ας μη το συζητάμε. Η κοινωνία θα είναι εξαντλημένη, η χώρα ξεπουλημένη στους δανειστες της και οσοι επιβιώσουν θα παίρνουν αντικαταθλιπτικά για να καταφερουν να συνεχίσουν τη ζωή τους στην επίγεια κόλαση (αν εχουν χρηματα και περιθαλψη να τα αγοράσουν, διαφορετικά η αυτοκτονία θα είναι για πολλούς συμφερότερη λύση). Για να χρησιμοποιήσω μια παρομοίωση, η χώρα μας, η κοινωνία μας, με τα βαρίδια της νομισματικης σταθερότητας του ευρώ και του δημόσιου χρέους σταθερά προσδεδεμένα επάνω της, βρίσκεται σε τροχιά συνεχούς και ατελεύτητης βύθισης στην άβυσσο της οικονομικης και κοινωνικης εξαθλίωσης και της εθνικης υποδούλωσης. Μόνο η απελευθέρωση από αυτά τα βαρίδια θα της επιτρέψουν αναζωογονητική ανάδυση στην επιφάνεια. Οσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσει αυτή την αλήθεια η πλειονότητα του Ελληνικού λαού, που αφελώς εξαπατάται απο την προπαγάνδα και τα απατηλά ιδιοτελή κηρύγματα των εγχώριων φερεφώνων των ξένων πιστωτών μας, τόσο γρηγορότερα θα ελθει η σωτηρία της χώρας και με τον λιγότερο οδυνηρό τρόπο. Διότι η οικονομική κρίση μοιάζει με την ανθρώπινη αρρώστια. Οσο νωρίτερα κάνεις ορθη διάγνωση και εφαρμόσεις την κατάλληλη θεραπεία, τόσο το καλύτερο, όσο αργείς, είτε εισαι αναγκασμένος να προσφύγεις σε επώδυνες θεραπείες, είτε μειώνεις τη πιθανότητα πλήρους αποκατάστασης της υγείας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ο συνονόματος Καζάκης είναι για μένα στο ίδιο τσουβάλι με τους διάφορους πολιτικούς της αρπακτής όσο δεν έχω βρει κανένα άρθρο του με ημερομηνία πριν το 2007 που να περιγράφει την σημερινή κατάσταση και να προτείνει διαφορετική λύση..............................................................

Ακόμα και αν είναι ετσι όπως ισχυρίζεσαι, ότι δηλαδή δεν ειχε προβλεψει την κατασταση πριν το 2007, από κι ως πού στερείται το δικαίωμα να υποστηρίζει μία λύση που συνέλαβε καθυστερημένα, έστω (δηλαδή υποθετικά πάντα, με βαση τον ισχυρισμο σου). Για να χρησιμοποιήσω μια παρομοίωση από τα καθ'ημάς, εσύ δεν ετυχε ποτε να αναθεωρήσεις μια αρχική διάγνωση που έκανες σε καποιο ασθενή σου;  Κι αν ίσως μεχρι σήμερα δεν μετέβαλες ποτέ την αρχικη σου διάγνωση, επειδή είσαι σχετικά νέος στο επάγγελμα, πιστεύεις ότι είσαι τέλειος και αλάθητος, ώστε να μη φτάσεις ποτε σ΄αυτό το σημείο, να παραδεχθείς δηλαδη ότι έσφαλες, ότι εκανες λάθος; Μη γίνεσαι, λοιπόν, σκληρός και άτεγκτος κριτής, γιατί ίσως κάποτε βρεθείς σε θέση κρινόμενου, εκλιπαρώντας επιείκεια.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...................Προφήτης μετά Χριστό, δεν με εκφράζει............................

Μετά Χριστόν; Μα, ίσα-ίσα, ο άνθρωπος προσπαθεί να πείσει την Ελληνική κοινη γνωμη να φύγουμε από το ευρώ πρίν είναι πολύ αργά, πριν καταστραφούμε και υποδουλωθούμε οριστικά και αμετάκλητα και μάλιστα το κάνει αυτό κόντρα στην προπαγάνδα των ευρώφιλων παπαγάλων. Επιπλέον, και μόνη η ύπαρξη διϊστάμενων απόψεων αποδεικνύει ότι βρισκομαστε ακόμη σε "προ Χριστού" κατάσταση. "Μετα Χριστόν" όλοι συμφωνούν, αφού το γεγονός είναι πλέον τετελεσμένο. Μόνο που στην περίπτωση μας θα είναι τραγικά ηλίθιο να αναμένουμε παθητικά ως θεατές την έκβαση της ιστορίας, γιατί αυτή θα είναι η καταστροφή της Ελλάδας.
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 5 Ιανουαρίου 2012, 11:36:46
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

   Να το επαναλάβω, λοιπόν, αν και νομίζω ηταν ξεκάθαρο. Το πραγματικό εισόδημα (η αγοραστικη δύναμη του εισοδήματος) των εργαζομενων θα μειωθεί είτε εντός ευρωζώνης (λογω περικοπών), είτε εκτός αυτής (λογω υποτίμησης του νεου νομίσματος). Αρα δεν υπάρχει διαφορά εαν συγκρίνουμε τις δύο επιλογές σε βραχυπρόθεσμη κλίμακα, δηλαδή τι θα γίνει π.χ. τα επόμενα 1-2 χρόνια. Η διαφορά είναι μεσο- και μακρο-πρόθεσμα. Σε περίπτωση παραμονης στην ευρωζώνη, η μείωση του εισοδήματος θα εξακολουθήσει, θα είναι συνεχής μεσω αλλεπάλληλων μνημονίων και χωρίς τέλος. Στην περίπτωση εξόδου απο το ευρώ, συνδυασμένη με μερική διαγραφή χρέους, θα ακολουθήσει ανάκαμψη, γιατί η Ελληνικη οικονομία θα πορευθεί ελεύθερη απο τη δεσμευση της νομισματικης σταθερότητας (που επιτυγχανεται με διαρκη εσωτερικη υποτίμηση) και των αλλεπάλληλων δανείων για εξυπηρέτηση του μη βιώσιμου χρέους μας. Να θυμίσω ότι ο αισιόδοξος (!) στόχος της συμφωνιας της 27ης Οκτωβρίου 2011 είναι χρέος το 2020 στο 120% του ΑΕΠ, μετα από ρυθμό ανάπτυξης 4,5% . Με άλλα λόγια σε 10 χρόνια και εφ' όσον όλα κυλήσουν κατά τον καλύτερο δυνατό και τον πλησιέστερο στις προβλεψεις τρόπο θα βρισκόμαστε, από οικονομική άποψη, εκεί που ξεκινήσαμε το 2009. Από κοινωνική και εθνική άποψη ας μη το συζητάμε. Η κοινωνία θα είναι εξαντλημένη, η χώρα ξεπουλημένη στους δανειστες της και οσοι επιβιώσουν θα παίρνουν αντικαταθλιπτικά για να καταφερουν να συνεχίσουν τη ζωή τους στην επίγεια κόλαση (αν εχουν χρηματα και περιθαλψη να τα αγοράσουν, διαφορετικά η αυτοκτονία θα είναι για πολλούς συμφερότερη λύση). Για να χρησιμοποιήσω μια παρομοίωση, η χώρα μας, η κοινωνία μας, με τα βαρίδια της νομισματικης σταθερότητας του ευρώ και του δημόσιου χρέους σταθερά προσδεδεμένα επάνω της, βρίσκεται σε τροχιά συνεχούς και ατελεύτητης βύθισης στην άβυσσο της οικονομικης και κοινωνικης εξαθλίωσης και της εθνικης υποδούλωσης. Μόνο η απελευθέρωση από αυτά τα βαρίδια θα της επιτρέψουν αναζωογονητική ανάδυση στην επιφάνεια. Οσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσει αυτή την αλήθεια η πλειονότητα του Ελληνικού λαού, που αφελώς εξαπατάται απο την προπαγάνδα και τα απατηλά ιδιοτελή κηρύγματα των εγχώριων φερεφώνων των ξένων πιστωτών μας, τόσο γρηγορότερα θα ελθει η σωτηρία της χώρας και με τον λιγότερο οδυνηρό τρόπο. Διότι η οικονομική κρίση μοιάζει με την ανθρώπινη αρρώστια. Οσο νωρίτερα κάνεις ορθη διάγνωση και εφαρμόσεις την κατάλληλη θεραπεία, τόσο το καλύτερο, όσο αργείς, είτε εισαι αναγκασμένος να προσφύγεις σε επώδυνες θεραπείες, είτε μειώνεις τη πιθανότητα πλήρους αποκατάστασης της υγείας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ο συνονόματος Καζάκης είναι για μένα στο ίδιο τσουβάλι με τους διάφορους πολιτικούς της αρπακτής όσο δεν έχω βρει κανένα άρθρο του με ημερομηνία πριν το 2007 που να περιγράφει την σημερινή κατάσταση και να προτείνει διαφορετική λύση..............................................................

Ακόμα και αν είναι ετσι όπως ισχυρίζεσαι, ότι δηλαδή δεν ειχε προβλεψει την κατασταση πριν το 2007, από κι ως πού στερείται το δικαίωμα να υποστηρίζει μία λύση που συνέλαβε καθυστερημένα, έστω (δηλαδή υποθετικά πάντα, με βαση τον ισχυρισμο σου). Για να χρησιμοποιήσω μια παρομοίωση από τα καθ'ημάς, εσύ δεν ετυχε ποτε να αναθεωρήσεις μια αρχική διάγνωση που έκανες σε καποιο ασθενή σου;  Κι αν ίσως μεχρι σήμερα δεν μετέβαλες ποτέ την αρχικη σου διάγνωση, επειδή είσαι σχετικά νέος στο επάγγελμα, πιστεύεις ότι είσαι τέλειος και αλάθητος, ώστε να μη φτάσεις ποτε σ΄αυτό το σημείο, να παραδεχθείς δηλαδη ότι έσφαλες, ότι εκανες λάθος; Μη γίνεσαι, λοιπόν, σκληρός και άτεγκτος κριτής, γιατί ίσως κάποτε βρεθείς σε θέση κρινόμενου, εκλιπαρώντας επιείκεια.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...................Προφήτης μετά Χριστό, δεν με εκφράζει............................

Μετά Χριστόν; Μα, ίσα-ίσα, ο άνθρωπος προσπαθεί να πείσει την Ελληνική κοινη γνωμη να φύγουμε από το ευρώ πρίν είναι πολύ αργά, πριν καταστραφούμε και υποδουλωθούμε οριστικά και αμετάκλητα και μάλιστα το κάνει αυτό κόντρα στην προπαγάνδα των ευρώφιλων παπαγάλων. Επιπλέον, και μόνη η ύπαρξη διϊστάμενων απόψεων αποδεικνύει ότι βρισκομαστε ακόμη σε "προ Χριστού" κατάσταση. "Μετα Χριστόν" όλοι συμφωνούν, αφού το γεγονός είναι πλέον τετελεσμένο. Μόνο που στην περίπτωση μας θα είναι τραγικά ηλίθιο να αναμένουμε παθητικά ως θεατές την έκβαση της ιστορίας, γιατί αυτή θα είναι η καταστροφή της Ελλάδας.

Το ότι θα μειωθεί είτε εντός είτε εκτός της ευρωζώνης χαίρομαι που άρχισε να το παραδέχεται, γιατί στα τοπικά κανάλια στην αρχή τουλάχιστον το στρούφιζε.....
Αρά χαίρομαι που δεν διαφωνούμε ότι για τον εργαζόμενο το εισόδημα του θα μειωθεί έτσι κι αλλιώς.

Πάμε τώρα στην επόμενη μέρα.... πριν πάμε στο μακροπρόθεσμο...:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εάν εγώ σήμερα έχω ευρώ στην Ελβετία (ή άλλο sic μέρος που δεν θα σας αποκαλύψω) και τα φέρω σταδιακά μετά, θα έχω πολλαπλάσια αγοραστική δύναμη από αυτή που έχω τώρα;
Άρα τι θα κερδίσει ο εργαζόμενος εάν δεν υποστεί μείωση των μισθών αλλά αρχίσει να πληρώνεται σε δραχμές; Πάλι δεν του μείωσαν το μισθό του;

Και πολλοί θα είναι χαρούμενοι με δις ευρώ σε ελβετικές τράπεζες που θα περιμένουν να περάσουμε στην δραχμή να γίνει μια υποτίμηση το ελάχιστο 50% και να τα ξαναφέρουν στην Ελλάδα όπου πλέον θα αγοράσουν ότι ακίνητη περιουσία υπάρχει και ότι κινητή περιουσία είναι διαθέσιμη και τον Καζάκη μαζί.

Και η ερώτηση μου ήταν σαφής: Εάν περάσουμε στην δραχμή, θα απαγορέψει την είσοδο κεφαλαίων από το εξωτερικό;
- Αν απαγορέψει, περάσαμε σε μια κλειστή χώρα όπως η πρώην ΕΣΔΔ, η πρώην Κούβα, η νυν Κορέα, η νυν Κίνα. Και εκεί φυσικά το ΑΕΠ μαγειρεύεται πιο καλά από ότι η στατιστική υπηρεσία. Να σου θυμίσω ότι γιος και νυν κυβερνήτης της Κορέας μοίρασε στο λαό ψάρια να φάνε για να μπορούν να κλάψουν τον πατέρα του.....
- Αν δεν απαγορέψει, δεν θα μας έχουν αγοράσει όλα τα λαμόγια της Ελλάδος με φράγκα στο εξωτερικά και τα διάφορα οικονομικά τραστ; Χειρότερα υπόδουλοι δεν θα είμαστε τότε;

Ότι από τα δύο παραπάνω και να γίνει τα αντικαταθλιπτικά τα χρειαζόμαστε και θα ζοριστούμε άσχημα. Ο τρίτος δρόμος μας τελείωσε.... μια απάτη ήταν. Η διαφορά είναι ότι ο Καζάκης υπόσχεται πράγματα χαϊδευοντας τα αυτιά των καλομαθημένων. Και με αυτή την έννοια δεν έχει καταλάβει το λάθος του, στην κοσμάρα του βρίσκεται ακόμη.
Επειδή όμως δεν είμαι κλειστός σε τίποτα και όλα τα αξιολογώ, θα με ενδιέφερε πάντως να μάθω ξεκάθαρα τι άποψη έχει στην ερώτηση:
Εάν περάσουμε στην δραχμή, θα απαγορέψει την είσοδο κεφαλαίων από το εξωτερικό;
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: EzeΤΡΟΛ στις 5 Ιανουαρίου 2012, 13:40:06
Bloomberg: Λύση - σοκ για την Ελλάδα με μισθούς πείνας (http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=112796457) (ΗΜΕΡΗΣΙΑ 4/1)

Μία λύση – σοκ προκρίνει για τη σωτηρία της Ελλάδας το πρακτορείο Bloomberg. Σε ανάλυσή του τάσσεται «κατά» της εξόδου της χώρα μας από το ευρώ και «υπέρ» της βάναυσης ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας με μισθούς πείνας για … υπάκουους εργαζομένους!

Μία λύση – σοκ προκρίνει για τη σωτηρία της Ελλάδας το πρακτορείο Bloomberg. Σε ανάλυσή του τάσσεται «κατά» της εξόδου της χώρα μας από το ευρώ και «υπέρ» της βάναυσης ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας με μισθούς πείνας για … υπάκουους εργαζομένους!
Με άλλα λόγια το αμερικανικό πρακτορείο θεωρεί ως μόνη διέξοδο την εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή την άμεση και βίαιη περικοπή των μισθών η οποία με τη σειρά της θα προκαλέσει επίμονα υψηλό ποσοστό ανεργίας, με αποτέλεσμα να χάσουν οι εργαζόμενοι τη διαπραγματευτική τους ισχύ…
Στην ανάλυση επισημαίνεται ότι η Ελλάδα όσο και άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης έχουν μπροστά τους χρόνια οικονομικών δυσχερειών, ακόμη και εάν αναδιαρθρώσουν το χρέος τους. Οι προοπτικές είναι τόσο ζοφερές, ώστε σύμφωνα με μία «σχολή», θα ήταν καλύτερα εάν βρισκόντουσαν εκτός ευρώ, παρά το άμεσο κόστος της εξόδου.
Σύμφωνα όμως με το Bloomberg ακόμη και μετά την πληρωμή των «προστίμων», η ανάσταση των εθνικών νομισμάτων και η ανάκτηση του ελέγχου της νομισματικής πολιτικής θα προκαλούσαν αντίστοιχα προβλήματα με αυτά που θα έλυναν.
Οι υποστηρικτές μίας εξόδου από το ευρώ προτείνουν η Ελλάδα να λύσει βραχυπρόθεσμα το πρόβλημα δανεισμού, μέσω χρεοκοπίας ή άλλου τρόπου και να σταματήσει να έχει ελλειμματικούς προϋπολογισμούς. Θα έπρεπε όμως ακόμη να αντιμετωπίσει την έλλειψη ανταγωνιστικότητας, υποστηρίζει το Bloomberg.
Το κόστος εργασίας αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια πολύ γρηγορότερα απ' ό,τι στη Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρωζώνη, κάνοντας ακριβότερες τις εξαγωγές και φτηνότερες τις εισαγωγές. Σαν αποτέλεσμα, παρουσιάζονται χρόνια εμπορικά ελλείμματα που χρηματοδοτούνται με συνεχή δανεισμό.
Εάν μπορούσε να υποτιμήσει η χώρα μία «νέα δραχμή», θα μείωνε τις τιμές στις εξαγωγές και θα αύξανε τις τιμές στις εισαγωγές. Λόγω του ότι δεν έχει αυτή την επιλογή, πρέπει να βελτιώσει βιαιότερα την ανταγωνιστικότητα: με μειώσεις μισθών σε συνδυασμό με υψηλή ανεργία, ώστε να καμφθεί η διαπραγματευτική ισχύς των εργαζόμενων.
Οι συντάκτες του Bloomberg σημειώνουν ότι στην περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ τότε η καταστροφή θα ήταν μεγαλύτερη: Οι καταθέτες θα έσπευδαν στις τράπεζες για να βγάλουν τα ευρώ τους εκτός Ελλάδας πριν μετατραπούν σε δραχμές. Οι οφειλέτες θα συνεχίσουν θα χρωστούν σε ευρώ στους εκτός Ελλάδας δανειστές τους και, με την αυτονόητη άμεση υποτίμηση της νέας δραχμής, η εξυπηρέτηση των οφειλών τους θα ήταν δυσκολότερη, προκαλώντας νέο κύμα χρεοκοπιών.
Συγκρίνοντας τις δύο επιλογές, μία αναδιάρθρωση χρέους σε συνδυασμό με μία εσωτερική ή οικονομική υποτίμηση -όσο δύσκολη και να είναι- φαίνεται προτιμότερη, κατά τους ίδιους.
Οι μεγάλες περικοπές αμοιβών, εν μέσω της απαραίτητης ύφεσης για να επιβληθούν, δεν χρειάζεται να συνοδεύονται από το ίδιο τεράστιο κόστος προσαρμογής. Ένας συνδυασμός αυξημένου ΦΠΑ και μικρότερης φορολογίας εισοδήματος από εργασία προσομοιάζει με μία υποτίμηση νομίσματος, καθώς αυξάνει τιμές των εισαγωγών σε σχέση με τις τιμές των εξαγωγών, μειώνει χωρίς άλλη παρέμβαση τις πραγματικές αποδοχές.
Είναι αλήθεια, παραδέχεται το άρθρο, ότι και μετά από τα παραπάνω η Ελλάδα θα έπρεπε να διατηρήσει υπό αυστηρό έλεγχο τις αποδοχές, ώστε να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της.
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Loumakis στις 10 Ιανουαρίου 2012, 00:47:47
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Το ότι θα μειωθεί είτε εντός είτε εκτός της ευρωζώνης χαίρομαι που άρχισε να το παραδέχεται, γιατί στα τοπικά κανάλια στην αρχή τουλάχιστον το στρούφιζε.....
Αρά χαίρομαι που δεν διαφωνούμε ότι για τον εργαζόμενο το εισόδημα του θα μειωθεί έτσι κι αλλιώς.
...

   Κατ' αρχάς αυτό δεν το λέει ο Καζάκης, αλλά είναι δικο μου επιχείρημα, που ξεκιναει με τη χειρότερη για τις απόψεις μας εκδοχή, δηλαδη την παραδοχή, ως υπόθεση εργασίας, ότι η νέα "δραχμή" θα υποτιμηθεί όσο υπολογίζουν οι πολέμιοι της εξοδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Ακόμα και η χειρότερη, δηλαδη, εισαγωγή του σεναρίου "έξοδος από την Ευρωζώνη" θα εχει το ίδιο περίπου οικονομικό αποτέλεσμα με το σενάριο "παραμονή στην ευρωζώνη" (και, υπενθυμίζω, αυτό αφορα μόνο την αρχική περίοδο μετα την εξοδο από το ευρώ). Ο Καζάκης λέει ότι, ως κυρίαρχη της νομισματικης πολιτικης σου πλέον χώρα, ορίζεις την ισοτιμία του νέου νομίσματος με το παλαιό (ευρώ) όση εσύ θέλεις και κατά τη γνώμη του το καλύτερο είναι να ορισθεί αυτή αρχικά 1:1. Θα μου πείς, βέβαια, αυτό δεν είναι εφικτό και λογικό, γιατι δεν εξαρταται μόνο από σενα που θα "κάτσει" τελικά η ισοτιμία, αλλά και από τους διεθνείς εταίρους σου και τις αγορες. Ορθόν. Δύο σχόλια επι του προκειμένου.

 Α. Η πράξη αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν θα είναι δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα, ούτε θα αντιμετωπισθεί με Γαλατική ευγένεια από τους Ευρωπαίους εταίρους και τους διεθνεις τραπεζικους κύκλους. Θα είναι μια πράξη αντίστασης, μια επαναστατικη ενεργεια και ως τέτοια θα επιχειρήσουν να την τσακίσουν και να ξαναγονατίσουν τη θρασύτατη Ελλάδα που τόλμησε να ξεσηκωθεί. Και βέβαια τα μέσα για να την υποτάξουν τη σημερινη εποχη δεν είναι πλέον στρατιωτικά, με τανκς και κανόνια (αν και δεν αποκλείεται να καταφυγουν και σε αυτά), αλλά οικονομικά μέτρα αποκλεισμού και εκβιασμού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όπου πρόκειται να παιχτεί μια παρτίδα σκληρού οικονομικού πόκερ για γερά νεύρα, το να αποκαλύπτεις από την πλευρά σου τα χαρτιά σου και τις κινήσεις σου αποτελεί τραγικά ασυγχώρητη επιπολαιότητα. Αρα, η πρόταση του να καθορισθεί η ισοτιμία 1:1 πρέπει να ερμηνευθεί ως η εναρκτήρια κίνηση από τη χώρα μας σ'αυτή την παρτίδα πόκερ, όπου προκειται να ακολουθησουν πολλες κινησεις εκατέρωθεν. Αυτό που προσωπικα ισχυρίζομαι και επαναλαμβάνω είναι ότι, ακόμα και αν παίξουμε χάλια από την πλευρά μας και εχουμε άσχημο αποτέλεσμα, θα είναι αποτέλεσμα συγκρίσιμο βραχυπρόθεσμα με αυτό που βιώνουμε ήδη ως χώρα, αλλά θα έχουμε τεράστια μεσο- και μακρο- πρόθεσμα κέρδη λόγω της απαλλαγης μας από τη θηλειά του ευρώ και των δανείων.

Β. Ο Καζάκης και το ΕΠΑΜ κανουμε (όχι μόνο εμείς, βέβαια) μία προσπάθεια αφύπνισης της  Ελληνικης κοινωνίας, ώστε να αποδεσμευθεί απο την καθεστωτικη προπαγάνδα υπερ του ευρώ που οδηγεί στην καταστροφή της πατρίδας μας, να αποτιναξει την αποχαύνωση του καναπέ και της τηλεόρασης και να ξεσηκωθεί ενάντια στην πολιτική υποδούλωσης που ακολουθει η κυβέρνηση-μαριονέτα των Papadimou et al. Το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία 30 χρόνια ο Ελληνικος λαός εχει υποστεί μια σταδιακή, αλλά αθροιστικά τεράστια, ηθική και χαρακτηριολογική εξαλλαγή προς το χειρότερο. Εκεί που ηταν γενναίο και ατρόμητο λιοντάρι, αλλοίμονο σε όποιον επιχειρούσε να εισβάλει ή να αμφισβητήσει το ζωτικό του χώρο, τώρα εχει μετατραπεί σε πρόβατο, αφοσιωμένο στο να καταβροχθίζει χόρτο και ανησυχεί μόνο για το αν πρόκειται να του μειωθεί η ποσότητα γεύματος που του αναλογεί. Γι' αυτό επιλέγει τον τσοπάνο του με αποκλειστικό κριτήριο το ποιος θα του υποσχεθεί περισσότερη τροφή (το πιο πρόσφατο παράδειγμα, εκλογες 2009, "λεφτά υπάρχουν") και όχι ποιος θα του διασφαλίσει την κυριότητα και την ανεξαρτησία της γης του. Μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο, όταν κάποιος προσπαθεί να το πείσει ότι το συμφερον του είναι να φάει πρόσκαιρα λιγότερο χόρτο, για να μην το αρμέγουν διαρκώς και το σφάξουν στο τέλος, κινδυνεύει να μην εισακουσθεί, εάν  το κάνει άγαρμπα και υπερβολικά. Το πρόβατο θα τρομάξει και θα ξανακαθήσει στον καναπέ να συνεχίσει την ευωχία της κατανάλωσης τηλεοπτικού κουτόχορτου, ως μέσο απόδρασης από την πραγματικότητα, ανίδεο και ανύποπτο για το τραγικό μέλλον που του επιφυλάσσουν. Καλύτερα είναι λοιπόν ο επίδοξος σωτήρας να δώσει μια ρόδινη, μια αισιόδοξη (όχι όμως ψεύτικη) χροιά στο εγερτήριο κάλεσμα του, μήπως αναθαρρήσει το πρόβατο, υπερνικήσει το φόβο του, ξεσηκωθεί και σωθεί. Αυτή βέβαια είναι δική μου, προσωπική ερμηνεία, προς αποφυγην παρεξηγήσεων.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Πάμε τώρα στην επόμενη μέρα.... πριν πάμε στο μακροπρόθεσμο...:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εάν εγώ σήμερα έχω ευρώ στην Ελβετία (ή άλλο sic μέρος που δεν θα σας αποκαλύψω) και τα φέρω σταδιακά μετά, θα έχω πολλαπλάσια αγοραστική δύναμη από αυτή που έχω τώρα;
Άρα τι θα κερδίσει ο εργαζόμενος εάν δεν υποστεί μείωση των μισθών αλλά αρχίσει να πληρώνεται σε δραχμές; Πάλι δεν του μείωσαν το μισθό του;
Και πολλοί θα είναι χαρούμενοι με δις ευρώ σε ελβετικές τράπεζες που θα περιμένουν να περάσουμε στην δραχμή να γίνει μια υποτίμηση το ελάχιστο 50% και να τα ξαναφέρουν στην Ελλάδα όπου πλέον θα αγοράσουν ότι ακίνητη περιουσία υπάρχει και ότι κινητή περιουσία είναι διαθέσιμη και τον Καζάκη μαζί.
...

   Αυτοί που εκαναν αμύθητη περιουσία, είτε εντος, ειτε εκτος ευρώ θα περάσουν ζωή χαρισάμενη. Ας τα βλέπουν αυτά και ας αυτομέμφονται όσοι κατ΄επανάληψη, επι χρόνια ψήφιζαν ανίκανους και αχρείους πολιτικούς, που πλούτισαν τους εαυτούς τους και την παρέα τους. Βέβαια υπάρχει κάλλιστα η δυνατότητα, αν προκύψει κυβέρνηση αδεκάστων  και εντίμων πολιτικών, και όχι συνεργών των κερδοσκόπων όπως μεχρι σήμερα, να τους βρείς και να τους υποχρεώσεις να πληρώσουν τουλάχιστον τον φόρο που διέφυγαν, δεν είναι όμως αυτό το θέμα της παρούσας συζήτησης. Επίσης, η πολιτική και τα οικονομικά μέτρα μιας χώρας (πρεπει να) καθορίζονται με βαση το αν τα μέτρα αυτα είναι προς όφελος της χώρας γενικά και των αδύναμων τάξεων ειδικότερα, άσχετα αν ταυτόχρονα θα ωφεληθούν και κάποιοι λίγοι πολύ ισχυροί. Από εκεί και πέρα υπάρχουν μέτρα για να αντισταθμίσεις τον επιπρόσθετο άδικο πλουτισμό αυτων των ελάχιστων, εάν εχεις την πολιτικη βούληση.
   Ο παράγοντας που καθορίζει το αν κάποιος πουλήσει την περιουσία του ή όχι δεν είναι η ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου, ούτε το πόσο ισχυρό νόμισμα διαθέτει ο υποψήφιος αγοραστής, αλλά οι οικονομικες ανάγκες του εν δυνάμει πωλητή. Εστω π.χ. κάποιος που διαθετει ένα μεγαλο, ωραίο εξοχικό σπίτι σε τουριστικό νησί. Εφ' όσον δεν εχει οικονομικό πρόβλημα, δεν εχει λόγο να το πουλήσει, ας υπάρχουν και ας διακινούνται ελεύθερα τα κεφάλαια (εντάξει, εάν εμφανιζόταν λ.χ. ο Σόρος και του εδινε ένα κολοσσιαίο ποσό, δεν νομίζω ότι θα τον χάλαγε και να το δώσει). Εάν όμως ο μισθός του μειωθεί δραστικά, οι αποταμιεύσεις του εξαντληθούν και τα εσοδα του δεν επαρκούν να καλύψει πλέον τις βασικες ανάγκες διατροφης, ενδυσης, περίθαλψης και εκπαίδευσης της οικογενειας του, τότε είναι αναγκασμενος να το δωσει "κοψοχρονιά". Αυτος είναι, αλλωστε, και ο στοχος των πιστωτων μας και εκει θελουν να μας οδηγήσουν με την πολιτικη συνεχων περικοπών των μνημονίων. Στην εξαθλίωση, για να τα πάρουν μετα όλα για ένα κομμάτι ψωμί.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Και η ερώτηση μου ήταν σαφής: Εάν περάσουμε στην δραχμή, θα απαγορέψει την είσοδο κεφαλαίων από το εξωτερικό;
- Αν απαγορέψει, περάσαμε σε μια κλειστή χώρα όπως η πρώην ΕΣΔΔ, η πρώην Κούβα, η νυν Κορέα, η νυν Κίνα. Και εκεί φυσικά το ΑΕΠ μαγειρεύεται πιο καλά από ότι η στατιστική υπηρεσία. Να σου θυμίσω ότι γιος και νυν κυβερνήτης της Κορέας μοίρασε στο λαό ψάρια να φάνε για να μπορούν να κλάψουν τον πατέρα του.....
- Αν δεν απαγορέψει, δεν θα μας έχουν αγοράσει όλα τα λαμόγια της Ελλάδος με φράγκα στο εξωτερικά και τα διάφορα οικονομικά τραστ; Χειρότερα υπόδουλοι δεν θα είμαστε τότε;
...
Επειδή όμως δεν είμαι κλειστός σε τίποτα και όλα τα αξιολογώ, θα με ενδιέφερε πάντως να μάθω ξεκάθαρα τι άποψη έχει στην ερώτηση:
Εάν περάσουμε στην δραχμή, θα απαγορέψει την είσοδο κεφαλαίων από το εξωτερικό;

   Δεν γνωρίζω επακριβώς και με λεπτομέρεια τι πρεπει να κάνει, διότι εχω σπουδασει γιατρος, και όχι οικονομολόγος. Ο,τι κάνει πάντως, θα γίνει με γνώμονα το εθνικό συμφερον και όχι το συμφερον των ξενων τραπεζιτών και των κερδοσκόπων. Θα κάνω όμως μερικά σύντομα σχόλια κι ας μην ειμαι ειδικός, τονιζοντας ότι είναι βγαλμενα από τη "γκλάβα" μου και όχι βασισμενα σε θέσεις του Καζάκη.
   Επειδη οι κομμουνιστικες χωρες εχουν κλειστη οικονομία, δεν σημαίνει ότι και, αντίστροφα, κάθε χωρα με κλειστη οικονομία είναι κομμουνιστική.
   Μία χωρα με πραγματική δημοκρατία, δηλαδή με πολιτικό σύστημα που λειτουργεί προς όφελος του λαού της, μπορεί να βάζει περιοριστικούς όρους, προσωρινούς ή μόνιμους, στη διακίνηση και λειτουργία του κεφαλαίου, όταν το επιτασσει το εθνικό και κοινωνικό συμφερον. Και βεβαια μια δημοκρατικη χωρα δεν "μαγειρεύει" το ΑΕΠ της, διοτι επικρατεί διαφάνεια.
   Τα λαμόγια είναι ήδη εδώ, στην εξουσία ή με πρόσβαση στην εξουσία. Το θέμα είναι ποτε θα αποφασίσει ο Ελληνικος λαός να πάρει μια σκούπα και να τα στείλει στον αγύριστο.


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Η διαφορά είναι ότι ο Καζάκης υπόσχεται πράγματα χαϊδευοντας τα αυτιά των καλομαθημένων. Και με αυτή την έννοια δεν έχει καταλάβει το λάθος του, στην κοσμάρα του βρίσκεται ακόμη.
...

  Ο Καζάκης είναι ενας ικανότατος οικονομολόγος, περιθωριοποιημένος από το σύστημα που φοβάται ότι θα του χαλάσει τη "σούπα" που μαγειρεύει για τον Ελληνικό λαό, εντιμος και πατριώτης, ιδιότητες που πρεπει να του αναγνωρισθούν από οσους ξινίζουν τα μούτρα τους επειδη είναι δεδηλωμενος άθεος και κομμουνιστης. Εμένα τα δύο τελευταία δεν με χαλάνε ως συναγωνιστή , παρ' ότι διαφωνώ. Δεν υπόσχεται τίποτε άλλο παρα ανυποχώρητο αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας μας, όσες θυσίες και αν χρειασθούν. Τέλος, στην κοσμάρα τους βρίσκονται όσοι κάθονται στον καναπέ τους, σίγουροι, τρομάρα τους, ότι οι τωρινοί πληρεξούσιοι του Ελληνικού λαού κάνουν ο,τι χρειάζεται για να βγεί η χώρα από την κρίση.

  Επι τη ευκαιρία, παραθέτω τον σύνδεσμο  (https://rapidshare.com/files/3739439201/Kazaki_omilia__EPAM_Larisas_18_12_2011_.rar)με το αρχειο της μαγνητοφωνημενης ομιλίας του (και της επακολουθησασας συζήτησης) στο ΕΠΑΜ Λάρισας στις 18/12/2011. Δεν βρηκα ακόμα τον χρόνο να την επεξεργασθω, να την τεμαχίσω σε μικρότερα μέρη για ευκολότερη ακρόαση, πιστέψτε με όμως ότι αξίζει τον χρόνο να την ακούσετε όλη, καθως και τη συζήτηση.
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 10 Ιανουαρίου 2012, 15:40:07
Κατ αρχήν να ξεκινήσουμε με μια παροιμία: "Το λακωνίζειν εστί φοιλοσοφείν"  Και θα ψαρέψω απαντήσεις από τα λεγόμενα σου αφού δεν απαντάς ευθέως:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Το ότι θα μειωθεί είτε εντός είτε εκτός της ευρωζώνης χαίρομαι που άρχισε να το παραδέχεται, γιατί στα τοπικά κανάλια στην αρχή τουλάχιστον το στρούφιζε.....
Αρά χαίρομαι που δεν διαφωνούμε ότι για τον εργαζόμενο το εισόδημα του θα μειωθεί έτσι κι αλλιώς.
...

   Κατ' αρχάς αυτό δεν το λέει ο Καζάκης, αλλά είναι δικο μου επιχείρημα, που ξεκιναει με τη χειρότερη για τις απόψεις μας εκδοχή, δηλαδη την παραδοχή, ως υπόθεση εργασίας, ότι η νέα "δραχμή" θα υποτιμηθεί όσο υπολογίζουν οι πολέμιοι της εξοδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Ακόμα και η χειρότερη, δηλαδη, εισαγωγή του σεναρίου "έξοδος από την Ευρωζώνη" θα εχει το ίδιο περίπου οικονομικό αποτέλεσμα με το σενάριο "παραμονή στην ευρωζώνη" (και, υπενθυμίζω, αυτό αφορα μόνο την αρχική περίοδο μετα την εξοδο από το ευρώ). Ο Καζάκης λέει ότι, ως κυρίαρχη της νομισματικης πολιτικης σου πλέον χώρα, ορίζεις την ισοτιμία του νέου νομίσματος με το παλαιό (ευρώ) όση εσύ θέλεις και κατά τη γνώμη του το καλύτερο είναι να ορισθεί αυτή αρχικά 1:1. Θα μου πείς, βέβαια, αυτό δεν είναι εφικτό και λογικό, γιατι δεν εξαρταται μόνο από σενα που θα "κάτσει" τελικά η ισοτιμία, αλλά και από τους διεθνείς εταίρους σου και τις αγορες. Ορθόν. Δύο σχόλια επι του προκειμένου.

 Α. Η πράξη αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν θα είναι δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα, ούτε θα αντιμετωπισθεί με Γαλατική ευγένεια από τους Ευρωπαίους εταίρους και τους διεθνεις τραπεζικους κύκλους. Θα είναι μια πράξη αντίστασης, μια επαναστατικη ενεργεια και ως τέτοια θα επιχειρήσουν να την τσακίσουν και να ξαναγονατίσουν τη θρασύτατη Ελλάδα που τόλμησε να ξεσηκωθεί. Και βέβαια τα μέσα για να την υποτάξουν τη σημερινη εποχη δεν είναι πλέον στρατιωτικά, με τανκς και κανόνια (αν και δεν αποκλείεται να καταφυγουν και σε αυτά), αλλά οικονομικά μέτρα αποκλεισμού και εκβιασμού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όπου πρόκειται να παιχτεί μια παρτίδα σκληρού οικονομικού πόκερ για γερά νεύρα, το να αποκαλύπτεις από την πλευρά σου τα χαρτιά σου και τις κινήσεις σου αποτελεί τραγικά ασυγχώρητη επιπολαιότητα. Αρα, η πρόταση του να καθορισθεί η ισοτιμία 1:1 πρέπει να ερμηνευθεί ως η εναρκτήρια κίνηση από τη χώρα μας σ'αυτή την παρτίδα πόκερ, όπου προκειται να ακολουθησουν πολλες κινησεις εκατέρωθεν. Αυτό που προσωπικα ισχυρίζομαι και επαναλαμβάνω είναι ότι, ακόμα και αν παίξουμε χάλια από την πλευρά μας και εχουμε άσχημο αποτέλεσμα, θα είναι αποτέλεσμα συγκρίσιμο βραχυπρόθεσμα με αυτό που βιώνουμε ήδη ως χώρα, αλλά θα έχουμε τεράστια μεσο- και μακρο- πρόθεσμα κέρδη λόγω της απαλλαγης μας από τη θηλειά του ευρώ και των δανείων.
Λυπάμαι που ο κ. Καζάκης δεν έχει εκφράσει σαφή θέση σε αυτό. Κρίμα για έναν οικονομολόγο.
Κάθε χώρα μπορεί να συνδέσει την ισοτιμία όπως νομίζει και συγκεκριμένα 1:1, ΑΡΚΕΙ ότι εξάγει να είναι ίσο ή καλύτερα μεγαλύτερο (σε αξία) με ότι εισάγει. Δες τι γίνεται στην Ελλάδα και ξαναπές μου πόσο εφικτό είναι και πόσο χρόνο μπορεί να πάρει. Ο ικανότατος κ. Καζάκης θα μπορούσε να δώσει εκτίμηση επίσης εάν το θέλει. Αυτό για να το προσπαθήσουν στο παρελθόν χωρίς να επιβάλλουν δελτίο στις εισαγωγές, είχαν επιβάλλει φόρους. Ξέχασες τις εποχές που οι αεροσυνοδοί και οι πιλότοι έπαιρναν παραγγελίες τα αφορολόγητα;

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Β. Ο Καζάκης και το ΕΠΑΜ κανουμε (όχι μόνο εμείς, βέβαια) μία προσπάθεια αφύπνισης της  Ελληνικης κοινωνίας, ώστε να αποδεσμευθεί απο την καθεστωτικη προπαγάνδα υπερ του ευρώ που οδηγεί στην καταστροφή της πατρίδας μας, να αποτιναξει την αποχαύνωση του καναπέ και της τηλεόρασης και να ξεσηκωθεί ενάντια στην πολιτική υποδούλωσης που ακολουθει η κυβέρνηση-μαριονέτα των Papadimou et al. Το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία 30 χρόνια ο Ελληνικος λαός εχει υποστεί μια σταδιακή, αλλά αθροιστικά τεράστια, ηθική και χαρακτηριολογική εξαλλαγή προς το χειρότερο. Εκεί που ηταν γενναίο και ατρόμητο λιοντάρι, αλλοίμονο σε όποιον επιχειρούσε να εισβάλει ή να αμφισβητήσει το ζωτικό του χώρο, τώρα εχει μετατραπεί σε πρόβατο, αφοσιωμένο στο να καταβροχθίζει χόρτο και ανησυχεί μόνο για το αν πρόκειται να του μειωθεί η ποσότητα γεύματος που του αναλογεί. Γι' αυτό επιλέγει τον τσοπάνο του με αποκλειστικό κριτήριο το ποιος θα του υποσχεθεί περισσότερη τροφή (το πιο πρόσφατο παράδειγμα, εκλογες 2009, "λεφτά υπάρχουν") και όχι ποιος θα του διασφαλίσει την κυριότητα και την ανεξαρτησία της γης του. Μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο, όταν κάποιος προσπαθεί να το πείσει ότι το συμφερον του είναι να φάει πρόσκαιρα λιγότερο χόρτο, για να μην το αρμέγουν διαρκώς και το σφάξουν στο τέλος, κινδυνεύει να μην εισακουσθεί, εάν  το κάνει άγαρμπα και υπερβολικά. Το πρόβατο θα τρομάξει και θα ξανακαθήσει στον καναπέ να συνεχίσει την ευωχία της κατανάλωσης τηλεοπτικού κουτόχορτου, ως μέσο απόδρασης από την πραγματικότητα, ανίδεο και ανύποπτο για το τραγικό μέλλον που του επιφυλάσσουν. Καλύτερα είναι λοιπόν ο επίδοξος σωτήρας να δώσει μια ρόδινη, μια αισιόδοξη (όχι όμως ψεύτικη) χροιά στο εγερτήριο κάλεσμα του, μήπως αναθαρρήσει το πρόβατο, υπερνικήσει το φόβο του, ξεσηκωθεί και σωθεί. Αυτή βέβαια είναι δική μου, προσωπική ερμηνεία, προς αποφυγην παρεξηγήσεων.
Γύρνα πίσω στην ιστορία της Ελλάδας:
Πότε η Ελλάδα ήταν "γενναίο και ατρόμητο λιοντάρι"; Ιστορικά από την αρχαιότητα αυτό συνέβαινε σε δύο καταστάσεις:
α) σε περιπτώσεις με ένα απόλυτο άρχοντα
β) σε περιπτώσεις όπου απειλούνταν με αφανισμό, με πάλι έναν απόλυτο άρχοντα.
Έχουμε επίσης την κόκκινη, την πορτοκαλί, την βελούδινη, την εργατική, την από του ορέους επανάσταση που έγιναν σε άλλα κράτη. Ποια τα αποτελέσματα τους σήμερα;
Στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, οι επαναστάσεις αλλάζουν πρόσωπα-δικτάτορες και όχι την κοινωνία. Άρα αν μιλάμε για επανάσταση στην κοινωνία και όχι στην διοίκηση, αυτό δεν θα προκύψει από εκλογές και αγώνες αλλά από σκληρή δουλειά και ζύμωση μέσα στην καθημερινότητα. Μόνο που δεν είδα να επαγγέλλεται κάτι τέτοιο ο Ικανότατος.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Πάμε τώρα στην επόμενη μέρα.... πριν πάμε στο μακροπρόθεσμο...:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εάν εγώ σήμερα έχω ευρώ στην Ελβετία (ή άλλο sic μέρος που δεν θα σας αποκαλύψω) και τα φέρω σταδιακά μετά, θα έχω πολλαπλάσια αγοραστική δύναμη από αυτή που έχω τώρα;
Άρα τι θα κερδίσει ο εργαζόμενος εάν δεν υποστεί μείωση των μισθών αλλά αρχίσει να πληρώνεται σε δραχμές; Πάλι δεν του μείωσαν το μισθό του;
Και πολλοί θα είναι χαρούμενοι με δις ευρώ σε ελβετικές τράπεζες που θα περιμένουν να περάσουμε στην δραχμή να γίνει μια υποτίμηση το ελάχιστο 50% και να τα ξαναφέρουν στην Ελλάδα όπου πλέον θα αγοράσουν ότι ακίνητη περιουσία υπάρχει και ότι κινητή περιουσία είναι διαθέσιμη και τον Καζάκη μαζί.
...

   Αυτοί που εκαναν αμύθητη περιουσία, είτε εντος, ειτε εκτος ευρώ θα περάσουν ζωή χαρισάμενη. Ας τα βλέπουν αυτά και ας αυτομέμφονται όσοι κατ΄επανάληψη, επι χρόνια ψήφιζαν ανίκανους και αχρείους πολιτικούς, που πλούτισαν τους εαυτούς τους και την παρέα τους. Βέβαια υπάρχει κάλλιστα η δυνατότητα, αν προκύψει κυβέρνηση αδεκάστων  και εντίμων πολιτικών, και όχι συνεργών των κερδοσκόπων όπως μεχρι σήμερα, να τους βρείς και να τους υποχρεώσεις να πληρώσουν τουλάχιστον τον φόρο που διέφυγαν, δεν είναι όμως αυτό το θέμα της παρούσας συζήτησης. Επίσης, η πολιτική και τα οικονομικά μέτρα μιας χώρας (πρεπει να) καθορίζονται με βαση το αν τα μέτρα αυτα είναι προς όφελος της χώρας γενικά και των αδύναμων τάξεων ειδικότερα, άσχετα αν ταυτόχρονα θα ωφεληθούν και κάποιοι λίγοι πολύ ισχυροί. Από εκεί και πέρα υπάρχουν μέτρα για να αντισταθμίσεις τον επιπρόσθετο άδικο πλουτισμό αυτων των ελάχιστων, εάν εχεις την πολιτικη βούληση.
Θαυμάζω που και η ομάδα του ΕΠΑΜ θα δώσει αμνήστευση στο παρελθόν. Η "πολιτική βούληση" είναι άγνωστο για μένα, γιατί δεν υπάρχει εξειδίκευση;

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
  Ο παράγοντας που καθορίζει το αν κάποιος πουλήσει την περιουσία του ή όχι δεν είναι η ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου, ούτε το πόσο ισχυρό νόμισμα διαθέτει ο υποψήφιος αγοραστής, αλλά οι οικονομικες ανάγκες του εν δυνάμει πωλητή. Εστω π.χ. κάποιος που διαθετει ένα μεγαλο, ωραίο εξοχικό σπίτι σε τουριστικό νησί. Εφ' όσον δεν εχει οικονομικό πρόβλημα, δεν εχει λόγο να το πουλήσει, ας υπάρχουν και ας διακινούνται ελεύθερα τα κεφάλαια (εντάξει, εάν εμφανιζόταν λ.χ. ο Σόρος και του εδινε ένα κολοσσιαίο ποσό, δεν νομίζω ότι θα τον χάλαγε και να το δώσει). Εάν όμως ο μισθός του μειωθεί δραστικά, οι αποταμιεύσεις του εξαντληθούν και τα εσοδα του δεν επαρκούν να καλύψει πλέον τις βασικες ανάγκες διατροφης, ενδυσης, περίθαλψης και εκπαίδευσης της οικογενειας του, τότε είναι αναγκασμενος να το δωσει "κοψοχρονιά". Αυτος είναι, αλλωστε, και ο στοχος των πιστωτων μας και εκει θελουν να μας οδηγήσουν με την πολιτικη συνεχων περικοπών των μνημονίων. Στην εξαθλίωση, για να τα πάρουν μετα όλα για ένα κομμάτι ψωμί.
Γιατί είναι δύσκολο να το καταλάβεις; Δεν θέλει πολύ νοημοσύνη. Το κύριο επιχείρημα της εξόδου από το ευρώ είναι η υποτίμηση, και μιλάμε στην καλύτερη περίπτωση για μια υποτίμηση του 50%:
- Εάν αύριο η βενζίνη που εισάγεται κοστίζει πλεον τα διπλα, εσύ θα έχεις αμάξι; Ποιος πιστεύεις ότι θα το αγοράσει; Μήπως αυτός που έχει λεφτά έξω; Μήπως αυτός θα δώσει τα μισά λεφτά πλέον για να στο πάρει;
- Εάν αύριο το κόστος κατασκευής ενός σπιτιού στην Ελλάδα κοστίζει τα μισά σε ευρώ, (τα ίδια σε δραχμές) για να φτιαχτεί λόγω υποτίμησης, η τιμή πώλησης του δεν θα είναι και η μισή;
- Εάν αύριο ανοίγει μια δουλειά το παιδί σου και θέλει ένα μηχάνημα από το εξωτερικό, δεν θα το πουλήσεις το αμπέλι για να το πάρεις και στην τριπλή τιμή (υποτίμηση+φόροι εισαγωγής); Και μην μου πεις για την εγχώρια βιομηχανία, γιατί σαν χώρα κάποια μηχανήματα που δεν είναι σε τρελή ζήτηση δεν θα τα παράγουμε ποτέ. Και στην αρχαία Ελλάδα, τα ακριβά υφάσματα από το εξωτερικό ερχόντουσαν. Και είχανε και τότε ικανότατους οικομολόγους που δεν τους άφηνε το σύστημα....
Κοινώς, αυτό που θα σου λένε όταν θα παρακαλάς για χρήμα: Αγαπούλα, πούλα. Και μην το κάνεις εάν δεν σε παίρνει.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Και η ερώτηση μου ήταν σαφής: Εάν περάσουμε στην δραχμή, θα απαγορέψει την είσοδο κεφαλαίων από το εξωτερικό;
- Αν απαγορέψει, περάσαμε σε μια κλειστή χώρα όπως η πρώην ΕΣΔΔ, η πρώην Κούβα, η νυν Κορέα, η νυν Κίνα. Και εκεί φυσικά το ΑΕΠ μαγειρεύεται πιο καλά από ότι η στατιστική υπηρεσία. Να σου θυμίσω ότι γιος και νυν κυβερνήτης της Κορέας μοίρασε στο λαό ψάρια να φάνε για να μπορούν να κλάψουν τον πατέρα του.....
- Αν δεν απαγορέψει, δεν θα μας έχουν αγοράσει όλα τα λαμόγια της Ελλάδος με φράγκα στο εξωτερικά και τα διάφορα οικονομικά τραστ; Χειρότερα υπόδουλοι δεν θα είμαστε τότε;
...
Επειδή όμως δεν είμαι κλειστός σε τίποτα και όλα τα αξιολογώ, θα με ενδιέφερε πάντως να μάθω ξεκάθαρα τι άποψη έχει στην ερώτηση:
Εάν περάσουμε στην δραχμή, θα απαγορέψει την είσοδο κεφαλαίων από το εξωτερικό;

   Δεν γνωρίζω επακριβώς και με λεπτομέρεια τι πρεπει να κάνει, διότι εχω σπουδασει γιατρος, και όχι οικονομολόγος. Ο,τι κάνει πάντως, θα γίνει με γνώμονα το εθνικό συμφερον και όχι το συμφερον των ξενων τραπεζιτών και των κερδοσκόπων. Θα κάνω όμως μερικά σύντομα σχόλια κι ας μην ειμαι ειδικός, τονιζοντας ότι είναι βγαλμενα από τη "γκλάβα" μου και όχι βασισμενα σε θέσεις του Καζάκη.
   Επειδη οι κομμουνιστικες χωρες εχουν κλειστη οικονομία, δεν σημαίνει ότι και, αντίστροφα, κάθε χωρα με κλειστη οικονομία είναι κομμουνιστική.
   Μία χωρα με πραγματική δημοκρατία, δηλαδή με πολιτικό σύστημα που λειτουργεί προς όφελος του λαού της, μπορεί να βάζει περιοριστικούς όρους, προσωρινούς ή μόνιμους, στη διακίνηση και λειτουργία του κεφαλαίου, όταν το επιτασσει το εθνικό και κοινωνικό συμφερον. Και βεβαια μια δημοκρατικη χωρα δεν "μαγειρεύει" το ΑΕΠ της, διοτι επικρατεί διαφάνεια.
   Τα λαμόγια είναι ήδη εδώ, στην εξουσία ή με πρόσβαση στην εξουσία. Το θέμα είναι ποτε θα αποφασίσει ο Ελληνικος λαός να πάρει μια σκούπα και να τα στείλει στον αγύριστο.
Ούτε εγώ έχω σπουδάσει οικονομολόγος. Οπότε όταν σας ξαναμιλήσει, ρώτα τον και πες μας.  Και πες μου μια χώρα με (λαϊκή ή μη) δικτατορία (κομμουνιστική ή μη) που να έχει ανοικτή οικονομία.
Πως ορίζεται το "όφελος του λαού της";  Μεγάλη απάτη στα λόγια των πολιτικών, όπως και η άλλη καραμέλα "κοινωνική δικαιοσύνη"....
Για μένα, όφελος για το λαό ονομάζεται να έχει ο κόσμος δουλειά, να έχει να φάει και να έχει υγεία (και όχι μόνο περίθαλψη). Αυτό όμως δεν σημαίνει περιορισμός και απομόνωση όπως υπόσχεται ο Ικανότατος Καζάκης αλλά προσαρμογή στις συνθήκες που επικρατούν. Και η προσαρμογή στις συνθήκες επίσης είναι συχνότατη στην ιστορία της Ελλάδας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Η διαφορά είναι ότι ο Καζάκης υπόσχεται πράγματα χαϊδευοντας τα αυτιά των καλομαθημένων. Και με αυτή την έννοια δεν έχει καταλάβει το λάθος του, στην κοσμάρα του βρίσκεται ακόμη.
...

  Ο Καζάκης είναι ενας ικανότατος οικονομολόγος, περιθωριοποιημένος από το σύστημα που φοβάται ότι θα του χαλάσει τη "σούπα" που μαγειρεύει για τον Ελληνικό λαό, εντιμος και πατριώτης, ιδιότητες που πρεπει να του αναγνωρισθούν από οσους ξινίζουν τα μούτρα τους επειδη είναι δεδηλωμενος άθεος και κομμουνιστης. Εμένα τα δύο τελευταία δεν με χαλάνε ως συναγωνιστή , παρ' ότι διαφωνώ. Δεν υπόσχεται τίποτε άλλο παρα ανυποχώρητο αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας μας, όσες θυσίες και αν χρειασθούν. Τέλος, στην κοσμάρα τους βρίσκονται όσοι κάθονται στον καναπέ τους, σίγουροι, τρομάρα τους, ότι οι τωρινοί πληρεξούσιοι του Ελληνικού λαού κάνουν ο,τι χρειάζεται για να βγεί η χώρα από την κρίση.

  Επι τη ευκαιρία, παραθέτω τον σύνδεσμο  (https://rapidshare.com/files/3739439201/Kazaki_omilia__EPAM_Larisas_18_12_2011_.rar)με το αρχειο της μαγνητοφωνημενης ομιλίας του (και της επακολουθησασας συζήτησης) στο ΕΠΑΜ Λάρισας στις 18/12/2011. Δεν βρηκα ακόμα τον χρόνο να την επεξεργασθω, να την τεμαχίσω σε μικρότερα μέρη για ευκολότερη ακρόαση, πιστέψτε με όμως ότι αξίζει τον χρόνο να την ακούσετε όλη, καθως και τη συζήτηση.
Εγώ θα σου πω τι είναι: Είναι ο άνθρωπος που υπόσχεται πράγματα ανύπαρκτα και οι γύπες τον κοιτάνε και ξερογλύφονται. Γιατί ξέρουν ότι η επιτυχία του θα σημαίνει πολλά πτώματα για τα ράμφη τους.
Τώρα, εάν άλλαξαν γραμμή οι κομμουνιστές και δηλώνουν και πατριώτες είναι γιατί μάλλον μείναν μόνοι τους να ονειρεύονται. Από την άλλη, και ο Στάλιν ικανότατος και επιτυχημένος ήταν. Και στα δικά μας.
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: tasath στις 10 Ιανουαρίου 2012, 18:04:05
Πάντως ο Καζάκης μόλις έβγαλε και βιβλίο:
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=2425
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Gatekeeper στις 11 Ιανουαρίου 2012, 00:19:35
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Πάντως ο Καζάκης μόλις έβγαλε και βιβλίο:
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=2425


Κάποιοι βγάζουν λεφτά από την κρίση και δεν είναι μόνο τα κερδοσκοπικά κεφάλαια.....  ;)
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Gatekeeper στις 11 Ιανουαρίου 2012, 00:56:10
Επι της ουσίας.

ΞΕΧΑΣΤE ΑΕΤΟΠΟΥΛΑ ΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ....

Για τους εξής λόγους :

1) Διότι Δραχμή σημαίνει ανάχεση του 3ου κύματος Παγκοσμιοποίησης και καθυστέρηση του 4ου (echo boomers).
2)Η Ελλας είναι χώρα μικρή ως εκ τουτου ευκόλως διασώσιμη με χρηματοοικονομικούς όρους.
3)Η Ελλας είναι χώρα μικρή με ΤΕΡΑΣΤΙΑ όμως γεωπολιτική, γεωστρατηγική  & ενεργειακή σημασία.
4)Διότι η Ελλας είναι το πειραματικό εργαστήρι της τελικής φάσης του εγχειρήματος της Ευρωπαικης ενοποιήσης.

Ναι θα χρεωκοπήσουμε, ΟΧΙ δεν θα εξελθουμε του ευρωσυστήματος.
Αυτό που θα βιώσει η χώρα από εδώ και στο εξής ειναι το ΣΑΡΩΤΙΚΟ ΚΥΜΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ (rapid rearrangment) που θα μεταμορφώσει ΟΛΕΣ τις δομες του "συγχρονου" Ελληνικού Κράτους.
Εαν επιθυμούσαμε να δώσουμε ένα τίτλο στα μελλούμενα ο κάτωθι θα ήτω ο ακριβέστερος:
SONIC BOOM : Europeanization at Mach Speed.
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: tasath στις 11 Ιανουαρίου 2012, 01:40:36
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Πάντως ο Καζάκης μόλις έβγαλε και βιβλίο:
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=2425


Κάποιοι βγάζουν λεφτά από την κρίση και δεν είναι μόνο τα κερδοσκοπικά κεφάλαια.....  ;)

Εντάξει, ας μην είμαστε αρνητικοί εκ των προτέρων. Αλλά πως γίνεται όλοι να έχουν βγάλει βιβλίο (Λυγερός, Μπογιόπουλος, κλπ)...
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 11 Ιανουαρίου 2012, 08:43:19
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Επι της ουσίας.

ΞΕΧΑΣΤE ΑΕΤΟΠΟΥΛΑ ΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ....

Για τους εξής λόγους :

1) Διότι Δραχμή σημαίνει ανάχεση του 3ου κύματος Παγκοσμιοποίησης και καθυστέρηση του 4ου (echo boomers).
2)Η Ελλας είναι χώρα μικρή ως εκ τουτου ευκόλως διασώσιμη με χρηματοοικονομικούς όρους.
3)Η Ελλας είναι χώρα μικρή με ΤΕΡΑΣΤΙΑ όμως γεωπολιτική, γεωστρατηγική  & ενεργειακή σημασία.
4)Διότι η Ελλας είναι το πειραματικό εργαστήρι της τελικής φάσης του εγχειρήματος της Ευρωπαικης ενοποιήσης.

Ναι θα χρεωκοπήσουμε, ΟΧΙ δεν θα εξελθουμε του ευρωσυστήματος.
Αυτό που θα βιώσει η χώρα από εδώ και στο εξής ειναι το ΣΑΡΩΤΙΚΟ ΚΥΜΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ (rapid rearrangment) που θα μεταμορφώσει ΟΛΕΣ τις δομες του "συγχρονου" Ελληνικού Κράτους.
Εαν επιθυμούσαμε να δώσουμε ένα τίτλο στα μελλούμενα ο κάτωθι θα ήτω ο ακριβέστερος:
SONIC BOOM : Europeanization at Mach Speed.

Κρατήστε αυτό το μήνυμα για το μέλλον. Είναι πιο προφητικό από τον Καζάκη. Να θυμάστε από την ιστορία ότι το μέγεθος ενός κράτους καθορίζεται από δύο πράγματα:
α) από την ταχύτητα των επικοινωνιών του
β) από την ταχύτητα των μεταφορών του (ή του ανεφοδιασμού του σε στρατιωτική ορολογία)

Που είμαστε σήμερα;
Να υπενθυμίσω ότι το μικρό γαλατικό χωριό δεν υπήρξε ποτέ ανεξάρτητο από τους Ρωμαίους. Και δείτε τι έγιναν οι μικροί θύλακες των "κοκκινων δημοκρατιών".
Και επιμένω, προσαρμογή και αξιοποίηση των συνθηκών που επικρατούν σε κάθε εποχή έκανε η Ελλάδα.
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: Gatekeeper στις 16 Ιανουαρίου 2012, 16:16:39
http://video.cnbc.com/gallery/?video=3000067455

http://www.cnbc.com/id/46009374/
Τίτλος: Απ: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή.
Αποστολή από: EzeΤΡΟΛ στις 9 Φεβρουαρίου 2012, 22:40:13
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Πάντως ο Καζάκης μόλις έβγαλε και βιβλίο

Επική μάχη Καζάκη - Άδωνι, βγάζει τον ακροατή νοκ-άουτ και τον στέλνει κατ' ευθείαν στο Δαφνί:

http://www.radio9.gr/LivePlayer.aspx?a_id=1346&intrv=34270