Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων => Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Δ. Κουναλάκης στις 8 Δεκεμβρίου 2008, 23:03:42
-
Η Ελλάδα περνά δύσκολες στιγμές. Τα κέντρα των μεγάλων πόλεων με πρώτες Αθήνα και Θεσσαλονίκη βρίσκονται στο έλεος "ανθρώπων" που "σκοτώνουν" συνανθρώπους τους.
Δεν είμαι υπέρ των τραπεζών, αλλά μπαίνοντας σε μια τράπεζα, ξέρω ότι 1-2 άτομα δουλεύουν με μια σύμβαση της πείνας και για κάθε υποκατάστημα που αύριο δεν θα λειτουργεί, αυτοί αύριο θα είναι χωρίς δουλειά, λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα.
Κάποιοι καταστηματάρχες έχουν φτιάξει μια δουλειά και την χρωστάνε σε δάνεια και ίσως δουλεύουν και κάποιοι άλλοι εκεί μέσα, αύριο αυτοί θα είναι στο δρόμο. Οι περισσότεροι έχουν οικογένειες και παιδιά.
Δεν πολεμάς τις τράπεζες καίγοντας τις, δεν πολεμάς το κατεστημένο με το να καις καταστήματα. Είσαι ηλίθιος και πνευματικά ανάπηρος να καις την τράπεζα για να πολεμήσεις το κατεστημένο, φορώντας Levis τζιν, nike παπούτσια και adidas αθλητική ζακέτα με κουκούλα.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σκοτώσεις. Ο πιο ανώδυνος είναι να φυτέψεις μια σφαίρα στην καρδιά κάποιου. Ο πιο επώδυνος είναι να τον κρατήσεις ζωντανό και να τον εξευτελίσεις, να γκρεμίσεις τα όνειρα του, να καταστρέψεις τον κόπο του, να τον διαπομπεύσεις άμεσα ή έμμεσα με τις πράξεις σου.
Όσοι πιστεύουν στην ανθρώπινη ζωή πρέπει να έχουν λόγο και για αυτές τις ζωές που χάθηκαν απόψε.
-
Δεν είναι τόσο εύκολες οι απαντήσεις. Δεν είναι τόσο εύκολες οι τοποθετήσεις.
Δεν είναι μόνο οι "συνήθεις ύποπτοι", οι "γνωστοί άγνωστοι", οι "κουκουλοφόροι". Φοβάμαι ότι είναι κάτι παραπάνω. Φοβάμαι πραγματικά.
Υπάρχει οργή. Υπάρχει μίσος. Μια κοινωνία βίας, καταστολής, ανταγωνισμού και καταπίεσης γεννά βία. Η σημερινή κοινωνία έχει αδιέξοδα. Αυτό που ονομάζεται σήμερα δημοκρατία έχει αδιέξοδα. Φοβάμαι για περισσότερο αίμα, περισσότερη βία, περισσότερη καταστολή.
Δεν δικαιολογώ. Δεν κρίνω. Δεν προσπαθώ καν να αιτιολογήσω. Δεν μπορώ κιόλας. Με έχουν πάρει τα χρόνια. Δεν με αγγίζει θυμός και οργή. Με αγγίζει η θλίψη. Για αυτά που γίνανε, για αυτά που γίνονται, για αυτά που θα γίνουν.
-
Το παρακράτος παρακράτησε
-
Πρόκειται για πιστόλι εκτόξευσης δακρυγόνων.
Σε όσους όμως αρέσουν τα ευρηματικά λογοπαίγνια, χαρίζω τη συλλαβή -δι- για να την προσθέσουν κάπου μεταξύ των άλλων συλλαβών της λέξης αναρχι-κός.
-
Από τον Ζούγλα:
Συνολικά στην Αθήνα, έγιναν 92 συλλήψεις, 79 προσαγωγές, ζημίες σε περισσότερα από 200 καταστήματα. Οι συλληφθέντες είναι Έλληνες, αλλοδαποί, αλλά και ανήλικοι. Για τρία κακουργήματα παραπέμφθηκαν να απολογηθούν σε τακτικό ανακριτή οι πέντε από τους έξι πρώτους συλληφθέντες που προσήχθησαν στον εισαγγελέα Πρωτοδικών της Αθήνας. Εναντίον τους ασκήθηκε ποινική δίωξη για έκρηξη, παράβαση του νόμου περί εκρηκτικών υλών, απόπειρα βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης και άλλα αδικήματα σε βαθμό πλημμελήματος. Ένας από αυτούς θα δικαστεί στο αυτόφωρο.
Παράλληλα, διεξάγεται έρευνα από την αστυνομία για τον αστυνομικό που παρουσιάζεται στο πρωτοσέλιδο του Ελεύθερου Τύπου και ο οποίος φαίνεται να προτάσσει το όπλο του κατά διαδηλωτών. Πρόκειται για τη μεγάλη πορεία της Κυριακής στην Αθήνα.
Σκεφτόμουν χθες βράδυ όταν έγραφα τις γραμμές παραπάνω τι επιλογές έχει ένας που έχει κατάστημα στα σημεία που έγινε η "γιορτή"...
- Μια λύση θα ήταν να περιμένει να πληρωθεί από τους φορολογούμενους όπως εξαγγέλθηκε και κανείς δεν ξέρει αν θα γίνει ποτέ...
- Μια λύση θα ήταν να ασφαλίσει το κατάστημα και να γίνει ακόμη πιο δέσμιος των τραπεζών και των ασφαλιστικών
- Μια λύση θα ήταν να κλείσει το μαγαζί και να πάει να κάψει και τους γύρω καταστηματάρχες μαζί με τους "κουκουλοφόρους"
- Μια λύση που φοβάμαι ότι δεν θα αργήσουμε να βλέπουμε θα είναι να ταμπουρωθεί πίσω από το μαγαζί του και να πυροβολεί όποιον πλησιάσει με κουκούλα.
Δεν ξέρω πόσοι έχετε ακουστά τις εποχές που για να προστατέψεις το σπίτι σου έπερνες την καραμπίνα και άνοιγες σιγά-σιγά το μπατζούρι και από την χαραμάδα όποιος πλησίαζε αθώος, ένοχος, περαστικός, άτυχος ή τυχερός, έτρωγε τα σκάγια. Δεν ήταν πολύ συχνό, αλλά υπήρχε κάποιες εποχές και υπάρχει ακόμη σε κάποια ορεινά μέρη. Στην Κρήτη σίγουρα.
Υπάρχει και η άλλη εκδοχή... κάποιοι περιμένουν τον κόσμο να βαρεθεί το "παιχνίδι" και να αρχίσει πλέον να ζητάει ένα ρόλο από την αστυνομία που θα θυμίζει παλαιές εποχές ή άλλες χώρες...
Η ιστορία κάνει κύκλους και όποιος διαβάζει θα δει ότι οι επαναστάσεις δεν αλλάζουν καταστάσεις αλλάζουν πρόσωπα. Τα εγκλήματα συνεχίζουν το ίδιο, μόνο που τα κάνουν οι ελευθερωτές πλέον όταν φύγει ο δυνάστης. Η αλλαγή στην κοινωνία, γίνεται αργά, αθόρυβα, χωρίς να το καταλαβαίνουμε πολλές φορές.
-
Μερικές σκόρπιες σκέψεις
Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι στη κοινωνία μας συσσωρεύεται εδώ και χρόνια, τελευταία όμως με ταχύτερους ρυθμούς , οργή και θυμός;
Πόσα σκάνδαλα έχουμε ζήσει αγαπητοί φίλοι τα τελευταία 20 ας πούμε χρόνια; Δεν προκαλεί θυμό και οργή αυτό;
Πόσοι από μας( γιατί μπροστά τους είμαστε προνομιούχοι) μπορούμε να κατανοήσουμε πως τα βγάζει πέρα ένα πολύ μεγάλο τμήμα της Ελληνικής Κοινωνίας; Πόσοι από μας έχουμε ζήσει την αγωνία του πατέρα και της μητέρας για το αν θα μπορέσουν να δώσουν τα στοιχειώδη στο παιδί τους την επόμενη μέρα;Πόσοι από μας έχουμε βιώσει τον εφιάλτη και την αγωνία της ανεργίας;Πόσοι από μας έχουμε βιώσει τη απαξίωση και τη μιζέρια και αθλιότητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος; Δεν μας έχει πληγώσει αυτό;
Ο φόβος της απόλυσης δεν είναι βία; Η αγωνία του μεροκάματου δεν είναι βία; Ο καθημερινός τηλεοπτικός φασισμός δεν είναι βία; Τα πρωϊνάδικα και τα απογευματινάδικα της TV δεν είναι βία; Η ενορχηστρωμένη με συγκεκριμένο τρόπο προβολή των παρόντων επεισοδίων δεν είναι βία; Η μη απονομή δικαιοσύνης δεν είναι βία;Θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο παραδείγματα καθημερινής βίας .
Λέω λοιπόν.Κάθε μέρα και κάθε ώρα η βία με διάφορες μορφές είναι παρούσα στη ζωή μας. Και ως γνωστόν η βία γεννάει βία.Ναι μερικές φορές ανεξέλεγκτη βία.
Στο κάτω κάτω της γραφής σαν έθνος αποκτήσαμε οντότητα πριν 2 αιώνες εφαρμόζοντας βία! Απελευθερωτική βία τη λέγαμε.Οι κατακτητές την έλεγαν κάπως αλλιώς! Απελευθερωθήκαμε από τους ναζί εφαρμόζοντας βία στη καθημερινή άγρια βία τους .Τα "κωλόπαιδα " και οι"προβοκάτορες" του Πολυτεχνείου εφάρμοζαν κατά την αντίληψη των χουντικών βία!
Γιατί λοιπόν εξεπλάγημεν;
Στο κάτω κάτω της γραφής όλη η ιστορία δείχνει ότι η με διάφορες μορφές βία ήταν " η μαμή της ιστορίας"
Το πάω λίγο παραπέρα και τελειώνω.Όταν αυτός ο θυμός αυτή ή οργή δεν μπορεί να διοχετευτεί σε άλλα μονοπάτια (κοινωνικώς αποδεκτά-political correct),όταν μια κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι δεν έχει ποιο πολιτικό υποκείμενο πλέον να εμπιστευθεί τότε αγαπητοί εν διαδικτύω φίλοι μου ακόμα δεν είδατε τίποτα!!!
-
Η Εθνική Τράπεζα προσφέρει χαμηλότοκα δάνεια με έναρξη πληρωμής των δόσεων από το 2010 για τα καταστήματα που καταστράφηκαν από τους κουκουλοφόρους. (Σημείωση του γράφοντος: Ευχαριστεί και τους κουκουλοφόρους και παρακαλεί να συνεχίσουν και εκτός του κέντρου των πόλεων)
Στην Πάτρα άραγε θα έχουμε θύματα; Οι πολίτες αντικατέστησαν την αστυνομία και περιόρισαν τους κουκουλοφόρους στο Πανεπιστήμιο.
Σ' αυτές τις στιγμές η σκέψη μου προχωράει.... θυμάμαι το εξής....
Το σύνθημα το 1821 ήταν "ελευθερία ή θάνατος".
Το σύνθημα το 1940 ήταν "ΟΧΙ" στους κατακτητές
Το σύνθημα στο πολυτεχνείο ήταν "Ψωμί-παιδεία-ελευθερία"
Το σύνθημα σήμερα για τον "αγώνα" πιο είναι; "Κάψτε τα όλα";
Φαίνεται ότι παρά την δύσκολη οικονομική κατάσταση, για κάποιους, το ψωμί φαίνεται να είναι εξασφαλισμένο, η παιδεία δεν τους ενδιαφέρει και η ελευθερία είναι κεκτημένο για αυτούς που "αγωνίζονται".
Αν δει κανείς το λόγο γνωστού πολιτικού εδώ (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,549.msg3218.html#msg3218) θα δει ότι εντάσσει την αλλαγή μέσα από την δουλειά που γίνεται συλλογικά. Σήμερα όμως αυτό είναι ξεπερασμένο. Σήμερα, ακούμε, συζητάμε αλλά κανείς δεν έχει διάθεση να μοχθήσει για τις ιδέες του. Έχει διάθεση να καταστρέψει αυτό που υπάρχει, όχι να μοχθήσει να το αλλάξει.
Τελικά, είμαστε η κοινωνία που επιβραβεύει το "οφθαλμός αντί οφθαλμού" αφού στην βία που νιώθουμε απαντάμε με βία.
Δεν είμαστε ευχαριστημένοι με την παιδεία και απαντάμε με καταλήψεις.
Νιώθουμε την αγωνία της οικονομικής στέρησης και επιλέγουμε κινητό για να στέλνουμε SMS σε αυτόν που βρίσκεται 5 μέτρα από εμάς.
Βλέπουμε την τηλεοπτική παρωδία και απαντάμε με ρεκόρ τηλεθέασης για εκπομπές που εξευτελίζουν την νοημοσύνη μας.
Αγανακτούμε με την μη απονομή δικαιοσύνης και παραβιάζουμε πρώτοι κάθε νόμο και θεμελιώδες δικαίωμα του συνανθρώπου μας.
Και το καλύτερο από όλα που δεν μπορώ να το ξεχάσω σαν σκηνή....
Να έχω μπροστά μου ένα νέο άνθρωπο να μου λέει πόσο δεν ανέχεται κανένα να του περιορίζει τα όνειρα του και ότι δεν θέλει να εξαρτάται από τις αποφάσεις κανενός. Ταυτόχρονα ανάβει και ένα τσιγάρο (άραγε δεν μπορούσε να περιμένει;) και με χαρακτηρίζει γραφικό όταν του λέω να σεβαστεί το δικαίωμα μου να μην αναπνέω τον καπνό του...
Δυστυχώς, δεν ζούμε απλά τη βία πια. Ζούμε την αδυναμία να σκεφτούμε και να ελέγξουμε τον εαυτό μας.
-
Κύριε Κουναλάκη , πιθανώς ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες συμφωνούμε.
Όντως το 1821 είχαμε συγκεκριμένο στόχο, γιατί είχαμε τουλάχιστον ένα πολιτικό υποκείμενο (Φιλική Εταιρεία) που κατηύθυνε , "διοχέτευε" 'όλο το θυμό και τον πόθο, και προς ένα συγκεκριμένο και σαφή στόχο.Την Ελευθερία.Πάνω κάτω το αντίστοιχο συνέβη και με την Εθνική Αντίσταση(ΕΑΜ και ορισμένες μικρότερες αντιστασιακές οργανώσεις), και με το Πολυτεχνείο.
Προφανώς στη σημερινή εποχή δεν υπάρχει ή δεν γίνεται ορατό από την κοινωνία κάτι αντίστοιχο.Δεν υπάρχει δηλ. όραμα , "θετικός" στόχος.
Η δολοφονία του νεαρού ήταν η θρυαλίδα μιας έκρηξης μιας γενιάς που έχει μέσα της πολύ οργή και θυμό που νοιώθει πιεσμένη και που δεν έχει στόχο "θετικό" να τον διοχετεύσει.
-
Έχεις δίκιο, δεν διαφωνώ.
Το άδικα χαμένο παιδί έχω την αίσθηση ότι πλέον το καπηλεύονται διάφοροι, αλλά δεν είναι το θέμα μας εδώ.
Είναι η καταστροφή για την καταστροφή και την λεηλασία.
Για μένα η κατάσταση αυτή είναι απογοήτευση, έχουμε φτάσει σε μια αυτοκαταστροφική κατάσταση.
Στο Ηράκλειο, οι καταστηματάρχες περιμένουν μέσα στα καταστήματα τους "επισκέπτες". Αν σκεφτούμε ότι τα όπλα στην Κρήτη είναι παράδοση, μπορεί να έχουμε κηδεία και αύριο.
-
«Μια μωβ σκιά»...
Αρθρο του ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ για τα επεισόδια που έγιναν τον Μάιο του 1986... Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Το Τέταρτο»
«...Μια μωβ σκιά Μαΐου ξάπλωσε στον τόπο. Οσα συνέβησαν στα Εξάρχεια και στη Νομική Σχολή. Και στην οδό Σκουφά και Σόλωνος, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους ενόχλησαν τους Ελληνες πολίτες και αγανάκτησαν τον Τύπο ολόκληρο. Γιατί δεν τους εξολοθρεύουν και δεν τους σπάνε το κεφάλι. Γιατί δεν ρίχνουν δακρυγόνα. Και η Σύγκλητος και οι φοιτητές όλων των παρατάξεων, όλοι αγανακτισμένοι με τα τριάντα-εκατό παιδιά που δεν το βάζουν κάτω, δεν εννοούνε να παραδεχτούν πως η όποια ελευθερία ανήκει μόνο στους αστυνομικούς και τους ηλικιωμένους. Που δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί καταδιώκονται αδιάκοπα, προπηλακίζονται ατελείωτα και συνεχώς υποχρεούνται να δέχονται εξευτελισμούς. Κι ο προπηλακισμός αρχίζει από τον δάσκαλο, τον επιστάτη του σχολείου, από τον οδηγό και τον εισπράκτορα του λεωφορείου, απ' τον καθηγητή και τον δημόσιο λειτουργό ώς τον δημόσιο υπάλληλο, από τους αξιωματικούς κι εκπαιδευτές στο κέντρο κατατάξεως ώς τον τυχαίο μοτοσικλετιστή της τροχαίας που θα του ζητήσει άδειες, ταυτότητες και πιστοποιητικά. Ως τον γιατρό του νοσοκομείου που θα τον πάνε σηκωτό, ύστερα από τη γροθιά του οργάνου της τάξεως. Και το γνωρίζουμε πολύ καλά.
Εξύβριση αρχής - έτσι ονομάζεται η απαίτηση εξηγήσεων. Χειροδικία κατά της αρχής - έτσι είθισται να αποκαλείται η ενστικτώδης κίνηση του αμυνόμενου νέου. Και η ιστορία δεν έχει τέλος. Η ανωνυμία και η εισαγγελική αρχή θα του προσφέρει ή μια τραυματική αγανάκτηση ισόβια ή τον επιζητούμενο από την πολιτεία ευνουχισμό του. Αυτή είναι μια καθημερινή πραγματικότητα και, δυστυχώς, γνησίως ελληνική τα πρόσφατα και τελευταία σαράντα χρόνια - όσα είχα δηλαδή την ευτυχία να ζήσω σαν επώνυμος πολίτης εις τούτον τον ένδοξον κατά τα άλλα τόπον μας.
Μια μωβ σκιά Μαΐου σκέπασε την Αθήνα. Κι όμως δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος, μια εφημερίδα ν' αγανακτήσει και να διαμαρτυρηθεί, να καταγγείλει την αλήθεια για αυτό το τρίγωνο του αίσχους. Σκουφά, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους. Κι άρχισε μια σκόπιμη, ύποπτη κι έντεχνη σύγχυση τριών ασχέτων μεταξύ των περιπτώσεων. Οι νεαροί των Εξαρχείων να παρουσιάζονται ίδιοι με τους αλήτες των γηπέδων, τους επονομαζόμενους χούλιγκανς, και επιπλέον να καλλιεργείται η εντύπωση στην κοινή γνώμη, με στήλες ολόκληρες των θλιβερών εφημερίδων μας, ότι οι νέοι αυτοί, οι αναρχικοί, είναι οι βομβιστές και ίσως οι πιθανοί δράστες των δολοφονιών ή εμπρησμών. Και φυσικά, όταν με το καλό τελειώσει η δίωξη των εκατό, σαράντα ή είκοσι παιδιών και η όλη επιχείρηση στεφθεί με «επιτυχία», να πάρει τις διαστάσεις ενός πραγματικού θριάμβου... κατά του εγκλήματος. Την ίδια ώρα που δολοφονούνται εκδότες και οι δολοφόνοι δεν ανευρίσκονται. Δολοφονούνται πολίτες και οι δολοφόνοι δεν αποκαλύπτονται. Πεθαίνουν νέοι από ξυλοδαρμούς και οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι και, τέλος, δεν... ανακαλύπτονται.
Την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ' αφέλεια, σ' όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν συνήθισαν στην «παρουσία του τέρατος». (...) Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας. Και σας αγαπώ».
-
Μόνο που άλλο ροζ και άλλο μαύρο....
Μόνο που δεν έχουμε πλέον μόνο νέους....
έχουμε "αντιεξουσιαστές".... έχουμε και μετανάστες για πλιάτσικο, τσιγγάνους και ανήλικους....
Και Απόστολε, όντως κατάντια είναι να πρέπει να δείξεις ταυτότητα για να ρίξεις μια μολότωφ..... Που καταντήσαμε.....
ή μήπως από λάθος δημοσιεύτηκε το μήνυμα σου εδώ και έπρεπε να πάει στο θέμα με την δολοφονία του Αλέξη;
-
Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ ξέρω λίγα πράγματα για τον "αντιεξουσιαστικό" χώρο. Όμως από τα λεγόμενά σας Διακομιστή και Δημήτρη δείχνει ότι υπάρχουν αρκετά πράγματα που αγνοείτε για τα τεκταινόμενα κάτω στην Αθήνα. Και για αυτά που γίνονται αυτές τις μέρες και για τι γίνεται καθημερινά στου δρόμους των Εξαρχείων, αλλά και για τη δεκαετία του 80 όπου τα πράγματα ήταν πολύ πιο άγρια και υπήρχε ακόμη ο δρόμος της ένοπλης πάλης (Και φυσικά πολλοί από αυτούς ανήλικοι - βλέπε Καλτεζάς) Μην πιστεύετε ότι βλέπετε από τα κανάλια. Δε σας λέω να αλλάξετε άποψη - πώς θα κάναμε κουβέντα άλλωστε. Απλά πιστεύω ότι αν βλέπατε κάποια πράγματα με τα μάτια σας θα ήσαστε πιο επιφυλακτικοί και λιγότερο οξείς.
Αυτό που γίνεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα δεν έχει ξανασυμβεί. Δεν μοιάζει με ότι έχουμε ξαναζήσει εδώ στην Ελλάδα. Δεν είναι οι γνωστοί άγνωστοι κουκουλοφόροι. Χτες στο κέντρο της Αθήνας υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες κόσμου. Είδα, αλλά και μου μετέφεραν, τριαντάρηδες - σαραντάρηδες - πενηντάρηδες να πετάνε πέτρες. Γιαγιάδες στα Εξάρχεια να πετάνε γλάστρες στους αστυνομικούς. Πενηνταπεντάρες κυρίες να βρίζουν τους μπάτσους. Απλό κόσμο να στριμώχνει σε γωνία ασφαλίτη. Είδα αναρχικούς ξεσκούφωτους με γκρίζα μαλλιά να σβερκώνουν πιτσιρικά που πάει να σπάσει το βιβλιοπωλείο του Κάκτου και να του λέει: "Τι κάνεις ρε; Αυτός έχει εκδώσει όλη την αρχαία ελληνική γραμματεία." Είδα πάλι αναρχικούς να βουτάει πιτσιρικά που βουτάει κινητά και να του λέει: "Τι κάνεις ρε; Μοίρασέ τα στον κόσμο."
Δεν υπερασπίζομαι τα μπάχαλα. Προσπαθώ να τα βάλω σε μια πιο ρεαλιστική βάση. Τα περιστατικά που αναφέρω δεν είναι η πλειοψηφία. Είναι η διαφορά από προηγούμενα επεισόδια και την επισημαίνω.
Μετανάστες ελάχιστοι υπάρχουν στους δρόμους. Κι ας είναι οι πιο δικαιολογημένοι να τα σπάσουνε. Γιατί αυτοί με τους ψυχιατρικούς ασθενείς και τους φυλακισμένους υπάρχουν μόνο ως αντικείμενα βίας και εκμετάλλευσης.
Αποδοκίμασον μεν άκουσον δε
-
Απόστολε,
το 1997 έκανα φροντιστήριο στα Εξάρχεια. Την μυρωδιά του δακρυγόνου και το τζιν μπουφάν μου βρεμένο να κρύβει μέρος του προσώπου μου τα έχω νιώσει, διαβάτης σε μια εμπόλεμη ζώνη χωρίς να θέλω να είμαι μέρος του προβλήματος.
Μόνο που οι εποχές ήταν άλλες τότε και δεν συγκρίνονται με τίποτα με το σήμερα. Οι "Αναρχικοί" ήταν ιδεολογία τότε και δεν σπάγαν καταστήματα τότε πλην ειδικών περιπτώσεων. Δεν υπάρχει καμιά σχέση με το σήμερα.
Το σήμερα είναι μια έλλειψη ιδεολογίας, πυξίδας, στόχου. Άνθρωποι μπερδεμένοι από το τι θέλουν, ΜΜΕ που φανατίζουν, πολιτικοί που είτε είναι ανίκανοι είτε είναι της αρπαχτής.
θα τους έλεγα κουρσάρους αλλά αισθάνομαι ότι βρίζω τους κουρσάρους.
-
Το 1987 μάλλον εννοείς. Ε όχι και 1997. Μικρότερος κι από μένα που είμαι τζόβενο ( ;D ;D)
Για τα υπόλοιπα θα συμφωνήσω.
-
Έχεις δίκιο Απόστολε, προσπαθώ να διώξω 10 χρόνια από την πλάτη μου....
Υπάρχει περίεργη διαχείριση του θέματος από τα ΜΜΕ. Φαίνεται να αλλάζουν μαλακά πορεία πλεύσης και ξεχωρίζουν. Δείτε το παρακάτω που εξηγεί ιστορικά γιατί κάπου τελειώνει η ιδεολογία (καθόλα σεβαστή) και που αρχίζει η καταστροφή:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=144965&ct=75
Την ίδια στιγμή στην τηλεόραση αλλά και στα blogs αρχίζει και επανέρχεται η υπόθεση του Καλτεζά (συν ένα κείμενο του Χατζιδάκη δημοσιευμένο χθες στην Ελευθεροτυπία) που επίσης σκοτώθηκε από τον αστυνομικό Μελίστα και που η 3ετής φυλάκιση για τον τελευταίο είναι κάτι προκλητικό ακόμη και σήμερα για απευθείας πυροβολισμό.
Δύο όμως διαφορετικά περιστατικά, γιατί έχουν διαφορετική ιδεολογία, διαφορετικές συνθήκες θανάτου, διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες και ξαφνικά συνδέονται... Να υποθέσω ότι η καθυστερημένη ανακοίνωση της βαλιστικής εξέτασης που δεν έχει γίνει ακόμη μέχρι τώρα μήπως έχει αποτέλεσμα που δεν αρέσει και προετοιμάζεται το έδαφος;;;
Την ίδια στιγμή οι εμπορικοί σύλλογοι καλούν σε μηνύσεις κατά του ελληνικού κράτους.
-
ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ
Η επιδίωξη του μέγιστου δυνατού κέρδους με το λιγότερο δυνατό κόπο.
Ο ορισμός είναι αυθαίρετος ,δικός μου ,αλλά νομίζω ότι περιγράφει αρκετά καλά την έννοια του πλιάτσικου.
Στην πραγματικότητα το πλιάτσικο δεν είναι κάτι που εμφανίστηκε προχθές στην κοινωνική ζωή του τόπου. Πρόκειται για το βαθύτερο πυρήνα της κυρίαρχης καπιταλιστικής ιδεολογίας.Της κοινωνίας που καλλιεργεί τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους ανθρώπους ως πρότυπο κοινωνικής συμπεριφοράς και όπου οι αξίες της αγοράς δεν επιδέχονται καμμία αμφισβήτηση.
Στην πραγματικότητα οι μικροαπατεώνες πλιατσικολόγοι δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να εφαρμόσουν τις καθιερωμένες πρακτικές μιας κοινωνίας σε παρακμή.Τα διδάγματα των κυρίαρχων τάξεων.Αυτό που σοκάρει είναι ο ωμός τρόπος με τον οποίο επιδόθηκαν στο πλιάτσικο σε συνδυασμό με την εικόνα καταστροφών και λεηλασιών που έβαλε σε δοκιμασία κάθε άνθρωπο που δεν επιλέγει τη βία ως τρόπο κοινωνικής συμπεριφοράς και διεκδίκησης.Φυσικά και μένα !
Όπως όμως είπα και πριν το πλιάτσικο κάθε άλλο παρά σπάνιο φαινόμενο αποτελεί .Αρκετοί από εμάς έχουμε επιδοθεί ή έχει χρειαστεί να πιέσουμε τον εαυτό μας για να μην υποκύψουμε σε λογικές πλιάτσικου.
Πως αλλιώς να χαρακτηρίσω τη μαζική συμμετοχή των ελλήνων στο χρηματιστήριο Το 99-02?Μια κοινωνία σε ντελίριο ,τυφλή μπροστά στην προοπτική του εύκολου χρήματος.Την εποχή εκείνη ήμουν ειδικευόμενος στο Ιπποκρέτειο θες\κης.Εζησα τραγικές καταστάσεις.Γιατρούς να πηδάνε από τα παράθυρα για να στηθούν στην τηλεὀραση. Να ξεπετάνε τους ασθενείς με τον πλέον χυδαίο τρόπο και να τα παίρνουν στο κρανίο αν η σοβαρότητα της κατάστασης απαιτούσε λίγη από την προσοχή τους που ήταν εξολοκλήρου δοσμένη στα νούμερα που παρέλαυναν στην τηλεόραση.Το χειρότερο όλων ,όμως ήταν τα πανυγήρια όταν κάποια εταιρία έκανε εξυγίανση.Οσοι περισσότεροι άνθρωποι έχαναν τη δουλειά τους τόσοι περισσότεροι έλληνας καμάρωναν για τα ωχτάρια τους.Τι άλλο αν όχι πλιάτσικο ήταν αυτή η ιστορία?
Μήπως η κατευθηνόμενη συνταγογραφία δεν είναι πλιάτσικο?Το φακελάκι?Οι μίζες στις δημόσιες υπηρεσίες?Ο δεκαπλασιασμός των τιμών των προιόντων μέχρι να φτάσουν στον καταναλωτή?Η Ολυμπιάδα του 2004? Το Βατοπαίδι?Το παιχνίδι με τη βενζίνη?Οι κατασχέσεις και η συνολική καταλήστευση των πολιτών από τις τράπεζες?
Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ .Δεν έχει όμως νόημα .Ας αντισταθεί ο καθένας μας σε κάθε λογική πλιάτσικου από τις πιο ωμές και ακραίες των ανθρώπων του περιθωρίου μέχρι τις καθωσπρέπει και νόμιμες των ευηπόλυπτων εξουσιαστών.
-
(μου άρεσε το προηγούμενο σχόλιο. Κι εγώ το πρωί αναρωτιόμουν τι μου θυμίζει αυτή η λέξη. Κάτι τίτλους στις ειδήσεις: Πλιάτσικο στα ταμεία, Πλιάτσικο με τα φάρμακα...)
Από φοιτητής είχα καταλάβει πως όταν η αντιδραστική δεξιά συμφωνούσε με τη σταλινοκρατική αριστερά, κάτι πολύ ανατρεπτικό συνέβαινε στην κοινωνία. Κάτι που και τα δύο άκρα αρνούνταν να δουν κατάματα, το φοβόντουσαν και στρατολογούσαν τις κατασταλτικές και εκφοβιστικές μεθόδους τους.
Αν δε δούμε κατάματα την οργή για αυτό το κράτος-μπανανία που χτίστηκε δεκαετίες, δεν θα έχουμε καταλάβει τίποτα. Την οργή των νέων ανθρώπων για το μέλλον τους.
-
Μία γρήγορη εισαγωγή: Το 1972-75 έμενα στους Αμπελόκηπους, 2 δρόμους δίπλα από την Αμερικανική Πρεσβεία και έζησα όλα τα γεγονότα στους δρόμους, αλλά και στην κατοικία μου.
Φροντιστήριο (το λίγο που έκανα) το έκανα στα Εξάρχεια.
Τη δεκαετία του 80, μεγάλο διάστημα έμενα στα Εξάρχεια (πολύ κοντά στο πολυτεχνείο) και ζούσα τα γεγονότα και πάλι στους δρόμους και στην οικία μου.
Ακόμη και σήμερα, όχι τόσο συχνά, αλλά όχι και σπάνια, πίνω τον καφέ μου στα Εξάρχεια.
Εν έτη 1975 οργάνωσα μία από τις πρώτες μαθητικές απεργίες μεγάλης διάρκειας και έχω ζήσει τη νεανική έκρηξη από τα μέσα.
Νομίζω ως εκ τούτου ότι μπορώ να «οσμιστώ» ορισμένα πράγματα από κινητοποιήσεις.
Αυτά που έγραψε ο κ. Βασιλείου «Αυτό που γίνεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα δεν έχει ξανασυμβεί. Δεν μοιάζει με ότι έχουμε ξαναζήσει εδώ στην Ελλάδα. Δεν είναι οι γνωστοί άγνωστοι κουκουλοφόροι. Χτες στο κέντρο της Αθήνας υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες κόσμου. Είδα, αλλά και μου μετέφεραν, τριαντάρηδες - σαραντάρηδες - πενηντάρηδες να πετάνε πέτρες. Γιαγιάδες στα Εξάρχεια να πετάνε γλάστρες στους αστυνομικούς. Πενηνταπεντάρες κυρίες να βρίζουν τους μπάτσους. Απλό κόσμο να στριμώχνει σε γωνία ασφαλίτη. Είδα αναρχικούς ξεσκούφωτους με γκρίζα μαλλιά να σβερκώνουν πιτσιρικά που πάει να σπάσει το βιβλιοπωλείο του Κάκτου και να του λέει: "Τι κάνεις ρε; Αυτός έχει εκδώσει όλη την αρχαία ελληνική γραμματεία." Είδα πάλι αναρχικούς να βουτάει πιτσιρικά που βουτάει κινητά και να του λέει: "Τι κάνεις ρε; Μοίρασέ τα στον κόσμο." Είναι κομβικά. Οι αντιεξουσιαστές συνήθως δεν δρούν έτσι. Οι νέοι μας πάλι δεν δρούν έτσι. Οι ευαισθητοποιημένοι και οργισμένοι πολίτες επίσης.
Εδώ έχουμε μία έκρηξη οργής συσσωρευμένης από το αύριο που χάθηκε από τα μάτια πολλών συμπολιτών μας τα τελευταία χρόνια.
Όμως, ακριβώς, επειδή δεν υπάρχει σχέδιο, όραμα, συντονισμός, κατάντησε εκδήλωση εν είδη μανιακής έκρηξης και πήρε μορφές που έπρεπε σα κοινωνία να ντρεπόμαστε, με την παρείσφρηση άλλων κινήτρων, άλλων ατόμων. Ποιών όμως?
Ούτε είναι οι μετανάστες που αποδιοργάνωσαν τα πράγματα με το πλιάτσικο. Είμαστε όλοι εμείς που θέλουμε μία κυβέρνηση και αστυνομία θεατή όταν δρούμε εμείς, αλλά μία κυβέρνηση και αστυνομία καταστολέα, όταν οι συνέπειες δράσεων άλλων ακουμπούν εμάς.
Μια ελεγχόμενη (από τους ίδιους τους αντιδρώντες) έκρηξη οργής θα ήταν να καταλάβουν αστυνομικά μέγαρα, να περικυκλώσουν τη Βουλή και να μείνουν εκεί μακρό διάστημα, να βγούν να φωνάξουν «φτάνει πιά η εξαθλίωση» και να ακουστούν ως τον Όλυμπο, να, να, να.
Όταν τα παιδιά του Πολυτεχνείου έβγαλαν τον πόλεμο στο δρόμο, δεν έσπασαν καμία βιτρίνα. Σκαρφάλωσαν στα λεωφορεία και τρόλεϊ και έγραψαν τη θέση τους. Φώναξαν με ντουντούκες και ερτζιανά διεκδικώντας το δίκιο της ελληνικής κοινωνίας, σεβόμενοι εν τέλει την κοινωνία αυτή (πολλοί εξαργύρωσαν αυτό τον ¨κόπο τους». Άλλοι, έμειναν με τις δικές τους αναμνήσεις και το μειδίαμα στα χείλη …, όταν ακούν για αυτή την «ιστορία».
Σήμερα, με επιθέσεις κυρίως σε επιχειρήσεις (μικρές και μεγάλες) εκφράζουμε την αντίθεσή μας στην συσσώρευση του πλούτου? Αν αυτό κάνουμε, σε τι διαφέρουμε από τους δράστες της 11ης Σεπτεμβρίου και τους της Βομβάης? Τη συσσώρευση του πλούτου –μεταξύ των άλλων- πρέπει να πολεμούμε ή τις πολιτικές που επιτρέπουν ασύστολα τη συσσώρευση αυτή στις πλάτες των δικαίων και του μόχθου των «παρακατιανών», κάνοντας τους πλούσιους, πλουσιότερους και τους φτωχότερους, αναξιοπαθούντες απόκληρους της ζωής
Μέσα στους δρώντες σήμερα είναι όλοι αυτοί που ανέφερε ο κ. Βασιλείου, αλλά και άλλοι που πράγματι διαδηλώνουν. Είναι όμως και άλλοι που δεν σέβονται ούτε την ανθρώπινη ζωή, ούτε το μόχθο του διπλανού τους.
Είναι κατευθυνόμενοι? Είναι ψυχικά διαταραγμένοι? Είναι ένα οργανωμένο σχέδιο?
Πάντως από μόνη της η οργή που ξεχείλισε και βγήκε στους δρόμους χωρίς «μορφοποιημένο στόχο», όπως είπε και η Αγων. Παρ. δεν είναι. Μόνο οι αντιεξουσιαστές, δεν είναι. Μόνο οι μετανάστες, δεν είναι. Σίγουρα συνυπάρχουν, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν αποτελούν την πλειοψηφία.
Πρέπει να παραμείνουμε ψύχραιμοι και να παρακολουθούμε αναλύοντας κάθε λεπτομέρεια για να μπορέσουμε (αν μπορέσουμε) να κατανοήσουμε τι συμβαίνει, από ποια αίτια κινήθηκε και που τελικά οδηγεί.
-
Δεν έχω να προσθέσω τίποτα που δεν ειπώθηκε σε αυτό το φόρουμ.θα αναφέρω μόνο μια στιχομυθία που είχα με γνωστό μου-όργανο τάξης:
\Jack:Μα καλά,τι διάλο γίνεται...Χάθηκε τελείως η μπάλλα?
Απάντηση:Δεν ξέρω...Ακούς πάντως κανένα να ασχολείται με το Βατοπαίδι?
Ομολογώ δε το είχα καθόλου μα καθόλου σκεφθεί.Ούτε το παραθέτω για να το παίξω έξυπνος ούτε για να προκαλέσω κανένα.Μπορεί να είναι και τελείως ηλίθιο και ας μου συγχωρεθεί...
Ειναι όμως μια απάντηση που με σόκαρε και ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας...
-
...από τον αστυνομικό Μελίστα και που η 3ετής φυλάκιση για τον τελευταίο είναι κάτι προκλητικό ακόμη και σήμερα για απευθείας πυροβολισμό.
Ο δολοφόνος Μελίστας αθωώθηκε το 1990 στο Εφετείο και επανήλθε στην υπηρεσία.
«Αντί η κυβέρνηση να απολογηθεί (...) έρχεται σήμερα να ρίξει κροκοδείλια δάκρυα, καλύπτοντας την ανεπάρκεια και τις ευθύνες που απαντώνται σε πολλά επίπεδα της Ελληνικής Αστυνομίας. Ερχεται να καλύψει τη μοναδική και αδιάψευστη αλήθεια ότι στα ανώτατα κλιμάκια της φυσικής ηγεσίας έχει εδραιωθεί η αντίληψη ότι πρότυπο και καλός αστυνομικός είναι ο "ράμπο", γιατί αυτή η φιλοσοφία προτάσσεται με τη συρρίκνωση και τη στρατιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, ως τελευταία υιοθετήθηκε, για το Αστυνομικό Σώμα και απορρέει από τη φιλοσοφία του νέου πειθαρχικού δικαίου και κυρίαρχα από την αντίληψη που θέλει ως πρότυπο-ιδανικό αστυνομικό τον ανεπαρκή, συνοπτικά εκπαιδευόμενο και ελαστικά προσλαμβανόμενο»
Ποιος τα λέει αυτά;
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων
-
Πρόκειται για πιστόλι εκτόξευσης δακρυγόνων.
Επιβεβαιώθηκε ότι πρόκειται για πυροβόλο όπλο και όχι για πιστόλι εκτόξευσης φωτοβολίδων - όπως αρχικά ισχυρίστηκε η αστυνομία. Πιο συγκεκριμένα είναι όπλο μάρκας Κλογκ 9 χιλ., απ αυτά που δεν έχουν ασφάλεια. Επιβεβαιώθηκε από μια ακόμη φωτογραφία στην οποία φαίνεται το κλείστρο του όπλου.
Για μένα το χειρότερο είναι ο διπλανός που με προτεταμένο το χέρι σαν όπλο είναι σαν να απειλεί τους διαδηλωτές ότι θα έρθει η σειρά τους.
-
Παραθέτω δύο links από άρθρα των Guardian και Spiegel.
Το πρώτο -μεταφρασμένο στην Καθημερινή- υποστηρίζει ότι "οι ταραχές είναι σύμπτωμα μιας κοινωνίας απογοητευμένης από τις αποτυχίες της πολιτικής....Πρόκειται για μια κυβέρνηση που δεν προστατεύει, δεν υπηρετεί, δεν σέβεται καν τον λαό της. Είναι κυβέρνηση για τον εαυτό της, εξ ου και ο κόσμος απαντά αναλόγως. Φοροδιαφεύγει, αρνείται να καταβάλει τις εισφορές για την περίθαλψη, μολύνει το περιβάλλον, εμπαίζει τους νόμους, δωροδοκεί, εποφθαλμιά θέσεις στο Δημόσιο, κάνει ό,τι τού αρέσει και μένει ατιμώρητος".
Το δεύτερο υποστηρίζει ότι "Many normal Greeks share the same views as the Black Bloc anarchists: They consider the country's elite to be corrupt and incompetent".
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_10/12/2008_295409
http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,595693,00.html
-
Χανιά 10 -12-2008
Μην πυροβολείτε τη νεολαία!
Ένα τεράστιο νεανικό ποτάμι διασχίζει όλη τη χώρα. Τις τελευταίες μέρες ζούμε μια πρωτόγνωρη σε ένταση και παλμό έκφραση της οργής της νεολαίας και του λαού, μια αυθεντική εξέγερση των νέων ενάντια στο αστυνομικό κράτος. Υπεύθυνη είναι η πολιτική που όπλισε το χέρι του ειδικού φρουρού, εκτρέφοντας για χρόνια μια αστυνομία στη λογική της ανώτατης αρχής, που μπορεί να βασανίζει μετανάστες στα τμήματα, να κακοποιεί αγωνιζόμενους ανθρώπους, να δολοφονεί και παρόλα αυτά να μένει ατιμώρητη. Μόνο να θυμηθούμε...Τη δολοφονία του Μαραγκάκη. Την περίπτωση του φοιτητικού κινήματος για το άρθρο 16 με την ωμή και μαζική κρατική καταστολή και το φονικό «φαινόμενο της ζαρντινιέρας». Μόλις πριν από ένα μήνα τη δολοφονία του μετανάστη Μοντασέρ Ασράφ, μετά από μαζικό ξυλοδαρμό απ' την αστυνομία σε μετανάστες που απλώς ... περίμεναν έξω από το τμήμα αλλοδαπών. Η τωρινή εν ψυχρώ δολοφονία του μικρού Αλέξανδρου είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Δεν πάει άλλο! Η οργή βγήκε στους δρόμους και είναι ανεξέλεγχτη.
Η σφαίρα δεν έσκισε μόνο το στήθος του Αλέξη. Μας πυροβολούν όλους κάθε στιγμή. Χρόνια τώρα! Ύποπτοι κάθε φορά που απλώς βαδίζουμε στο δρόμο με τις κάμερες πάνω απ' το κεφάλι μας. Να περνάμε την εφηβεία μας από εξετάσεις σε εξετάσεις, να ξηλωνόμαστε στα φροντιστήρια, ή να δουλεύουμε από τα δεκαπέντε. Να σκιζόμαστε για ένα πανεπιστημιακό πτυχίο ισότιμο των... κολεγίων. Να δουλεύουμε για 400 ως 700 ευρώ, ανασφάλιστοι σε δουλειές του ποδαριού, με προγράμματα stage και με μπλοκάκια, χωρίς μέλλον. Εμείς να φτωχαίνουμε από τις οικονομικές πολιτικές και οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι. Μας τα παίρνουνε όλα και δεν μας δίνουν τίποτα! Στους δρόμους βγαίνει η γενιά της απόγνωσης.
Το έγκλημα συντελείται χρόνια τώρα με θύμα ολόκληρη τη νεολαία και θύτη τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. Όμως όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες! Δεν έχουν το δικαίωμα οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί, σήμερα να ... θλίβονται για το θάνατο του μαθητή. Δεν έχουν το δικαίωμα να «διδάξουν» τους νέους για το πως θα εκφράσουν το δίκαιο θυμό τους. Δεν έχουν δικαίωμα οι αρχικλέφτες του λαού, να λένε πως τάχατες λυπούνται για τις απώλειες των μικρών περιουσιών από τα επεισόδια. Αυτοί που γέννησαν την οργή των νέων και τα αδιέξοδα, αυτοί να πληρώσουν τις συνέπειές της.
Δεν υπάρχει συμψηφισμός ανάμεσα στα σπασίματα και τις ανθρώπινες ζωές. Σ' αυτή την κρίσιμη ώρα, δε θα μπερδέψουμε τους θύτες με τα θύματα. Δε θα επιτρέψουμε στην ένοχη κυβέρνηση να κρυφτεί πίσω από τις θρυμματισμένες βιτρίνες. Δε θα της επιτρέψουμε με μοχλό τα επεισόδια να επιβάλλει την ενίσχυση της αστυνομίας και της κρατικής καταστολής .
Νεολαίοι, μαθητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, μετανάστες ενώνουμε τη φωνή μας, βγάζουμε την οργή μας στο δρόμο! Το ποτάμι πίσω δε γυρνά!
- Να γκρεμιστεί η πολιτική που θρέφει ληστές και δολοφόνους
- Να διαλυθούν τώρα τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ. Να αφοπλιστεί η αστυνομία.
- Στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο !
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ – ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
-
ΟΧΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ!
-
Από e-mail του Κώστα Γιαννάκενα, γραμματέα της ΕΙΝΑ. Ίσως το καλύτερο που έχω διαβάσει με αφορμή τα γεγονότα.
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ
Χάθηκε ένα παιδί. Εξατμίστηκε μια δροσοσταλίδα πριν πέσει στο φύλλο κάποιου δέντρου. Χάθηκε μια αθώα ανάσα.
Όχι δεν θα μπορούσα να γίνω αστυνομικός. Τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν θα μπορούσα. Για να γίνεις αστυνομικός στην Ελλάδα πρέπει να το «έχεις» που λένε. Να έχεις κάποιες οικογενειακές παραδόσεις. Να ψιλονοσταλγείς το βασιλιά, τη χούντα, τα όπλα και το παρακράτος. Να κατάγεσαι και από συγκεκριμένο μέρος της Ελλάδας και να έχεις επώνυμο που να καταλήγει σε –ΑΚΟΣ, -ΕΑΣ ή –ΟΠΟΥΛΟΣ.
Εντάξει. Δεν ισχύει για όλους. Υπάρχουν και δημοκράτες αστυνομικοί. Υπάρχουν και άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους πάνω στο καθήκον. Στο κάτω-κάτω, είναι μια δουλειά του δημοσίου. Σφάζονται πολλοί για μια θέση στο σίγουρο δημόσιο. Είναι όμως και μαγκιά να είσαι αστυνομικός. Να φοράς στολή και να καυλώνουν οι κομμώτριες. Να μπερδεύεις το πουλί σου με το όπλο σου και ενίοτε να χρησιμοποιείς το ένα αντί για το άλλο. Αν μπορείς όμως κάντο. Γίνε αστυνομικός. Θα το ήθελε και η νεοελληνίδα μαμά σου. Το χοντρό της οιδιπόδειο γρήγορα θα την οδηγεί σε ολοκληρωμένη σεξουαλική αυτο-ικανοποίηση κάθε φορά που θα σε αντικρίζει με τη στολή. Το κράτος σου ανήκει. Το κράτος είσαι εσύ. Αυτό ρητά το είχε δηλώσει πρώην υπουργός της συντήρησης που τώρα τον ξεπαγώνουν από την κατάψυξη για να μπορέσουν να τον ξαναρίξουν στην κυκλοφορία.
Ούτε αναρχοαυτόνομος θα μπορούσα να γίνω. Δύσκολο να καίω τη σημαία μιας ταλαιπωρημένης πατρίδας. Δύσκολα θα μπορούσα να σπάσω το βιος κάποιου σκληρά μοχθούντα συμπολίτη μου. Δύσκολα θα μπορούσα να αγνοήσω πως η Δημοκρατία γεννήθηκε κάτω απ’ τον Αττικό ήλιο. Αν όλα τα σπάω και τα καίω τότε σημαίνει πως δεν αγαπάω τον άνθρωπο. Δεν καίω τη Σοφοκλέους και την Τράπεζα της Ελλάδας. Δεν καίω τους ναούς της κονόμας. Δεν σπάω στο ξύλο τους ληστές της πνευματικής μου υποβάθμισης που κυκλοφορούν με χρυσά άμφια και θωρακισμένες μερσεντές. Καίω το περίπτερο κάποιου φουκαρά. Σπάω τη βιτρίνα ενός ταλαίπωρου βιοπαλαιστή. Δηλώνω αντεξουσιαστής αλλά δεν γνωρίζω πια είναι η πραγματική εξουσία.
Θα μπορούσα όμως να γίνω ένας αντεξουσιαστής προβοκάτορας; Και αυτό είναι δύσκολο. Πως θα μπορούσα άραγε να δικαιολογήσω το γεγονός ότι ενώ η συμπλοκή έγινε στη Μεσολογγίου, εγώ έσπασα τα μαγαζιά της Ερμού; Θα το έτρωγαν οι άλλοι; Εγώ θα έπαιρνα εντολές να τα σπάσω όλα μπας και καταφέρουνε τα αφεντικά μου να κάνουν το Βατοπέδι να ξεχαστεί. Αυτό θα μου έλεγαν να κάνω και αυτό θα έκανα. Έπειτα δεν θα μπορούσα να κάνω και απεργία. Δεν γίνεται να δουλεύεις για το παρακράτος και τις μυστικές υπηρεσίες και να κάνεις απεργία. Θα σε «απολύσουν» και στη θέση σου θα προσλάβουν άλλους «αναρχοαυτόνομους αντεξουσιαστές». Έπειτα δεν είναι και ο μισθός σταθερός. Δεν θα μου κολλούσαν και βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα. Πάλι στη ψάθα θα πέθαινα κάποια μέρα. Μπα........... Ούτε αυτό θα με κάλυπτε.
Θα μπορούσα άραγε να γίνω Τσίπρας; Και αυτό δύσκολο είναι. Να τα βάζω με το διεφθαρμένο κράτος και από την άλλη να είμαι εργολήπτης του δημοσίου. Να μιλάω για τη φτώχεια και να κυκλοφορώ με ακριβά ρούχα και μηχανές. Να μιλάω για την ακρίβεια και να τρώω σε πανάκριβα μπιστρό.
Δεν θα ήθελα να γίνω τίποτα από τα παραπάνω. Απολύτως τίποτα. Μερικές όμως φορές ονειρεύομαι πως γίνομαι άνθρωπος. Λέω ονειρεύομαι γιατί σ’ αυτή τη χώρα κανένας δεν είναι άνθρωπος. Όλοι νομίζουν πως είναι αλλά δεν είναι. Είναι όλοι «δήθεν». Μόνο δήθεν ζουν σ’ αυτή την τραβεστί χώρα. Είναι η χώρα του δήθεν.
Ένα αθώο βλέμμα χάθηκε. Ψέματα. Δεν χάθηκε. Έγινε σύμβολο των τεμπελχανάδων εκπαιδευτικών που τώρα το εκμεταλλεύονται για να ξεκινήσουν πιο μπροστά τις διακοπές των χριστουγέννων κάνοντας απεργίες και ενθαρρύνοντας τους τεμπέληδες μαθητές και υποψήφιους δημόσιους υπαλλήλους να κάνουν καταλήψεις. Έγινε χρυσή ευκαιρία των σφραγιδοκόλληδων τεμπέληδων που τώρα θα απειλήσουν πιο αποτελεσματικά το διεφθαρμένο κράτος ζητώντας αυξήσεις.
Η μεγαλύτερη δυστυχία αυτών των μαϊμού αριστεριστών είναι ο φόβος εξάλειψης των χουντικών σταγονιδίων. Υπάρχει μεγάλος έρωτας μεταξύ τους. Τι θα ήταν ο Ολυμπιακός χωρίς τον Παναθηναϊκό; Τι θα ήταν ένας καρεκλοκένταυρος κρατικοδίαιτος αριστεριστής και τεμπέλης του δημοσίου χωρίς τον χουντολάγνο φασίστα συνταξιούχο απόστρατο αξιωματικό και τον βαρεμένο χρυσαυγίτη;
Υπάρχει μεγάλος έρωτας μεταξύ τους και ας αφήσετε τα πούστικα για τους μαλάκες Αλέκα μου.
Σε βολεύει ο γκαφατζής τεμπελάκος Κωστάκης που παίζει βιντεοπαιχνίδια από την ώρα που ξυπνάει μέχρι την ώρα που θα κοιμηθεί. Σε βολεύει και ο Γιωργάκης που φοβάται πως η μαμά του θα θυμώσει εάν δεν βγει πρωθυπουργός.
Όλοι σας βολεμένοι είσαστε. Όλοι σας. Μονάχα που όλοι εσείς μαζί, ξεβολέψατε ένα αθώο παιδάκι.
Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα που θα μπορούσα να γίνω; Όχι. Τίποτα. Δεν πειράζει. Καλά είμαι και έτσι. Τουλάχιστον υπάρχω σαν ψείρα στο πράμα μιας γριάς πόρνης που κάνει πιάτσα στην Ευριπίδου και όταν βαριέμαι λουφάζω στην τρύπα μιας παλιάς ξύλινης κιθάρας ενός μπατίρη τουρίστα που παίζει τα μπλουζ του κάτω απ’ την Ακρόπολη..............
-
Μια από τα ίδια.
-
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ
..........
Όλοι σας βολεμένοι είσαστε. Όλοι σας. Μονάχα που όλοι εσείς μαζί, ξεβολέψατε ένα αθώο παιδάκι.
Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα που θα μπορούσα να γίνω; Όχι. Τίποτα. Δεν πειράζει. Καλά είμαι και έτσι. Τουλάχιστον υπάρχω σαν ψείρα στο πράμα μιας γριάς πόρνης που κάνει πιάτσα στην Ευριπίδου και όταν βαριέμαι λουφάζω στην τρύπα μιας παλιάς ξύλινης κιθάρας ενός μπατίρη τουρίστα που παίζει τα μπλουζ του κάτω απ’ την Ακρόπολη..............
Tα περισσότερα από αυτά που λέει ο συνάδελφος Γιαννάκενας θα με βρουν σύμφωνο. Το τέλος όμως; Μας λέει όλα αυτά που δεν είναι και όταν έρθει η ώρα να μας πει ποιος είναι χρησιμοποιεί λυρική διαλεκτική. Μεταφράζω λοιπόν και λέω ότι αυτός που περιγράφει είναι ο απών.
Ο απών, συνάδελφοι, είναι ο κρυφός υπαίτιος όλων των δεινών που ζούμε από πάντα και τώρα και για πάντα. Τέρμα όμως τα διλήμματα. Δεν υπάρχει πλέον χώρος για απόντες.
Καλύτερα παρών και αντίθετος. Μπορείς να τον συναντήσεις, να τον δεις, να του μιλήσεις, να συζητήσεις, να διαφωνήσεις και να πλακωθείς μαζί του και στο τέλος να συμφωνήσετε σε δυο τρία πράγματα και να προσπαθήσετε μαζί να τα κάνετε πράξη αφού πιείτε και μια νταμιζάνα τσίπουρο.
Με τον απόντα τι μπορείς να κάνεις; Οι απόντες δεν υπάρχουν. Κρατούν τη φωλιά τους καθαρή, ασκούν κριτική χωρίς να έχουν τον κίνδυνο να χαρακτηριστούν ανακόλουθοι, χωρίς να αναλαμβάνουν ευθύνες για τις πράξεις τους αφού αυτές δεν υπάρχουν. Και αφήνουν τους άλλους να κάνουν παιχνίδι και κατά κανόνα τους από πάνω. Γιατί οι απόντες είναι πιο βολεμένοι από εμάς τους υπόλοιπους βολεμένους.
Άει στο καλό. Πρώτη φορά συγχύστηκα. Και θα συνέχιζα αν μπορούσε να απαντήσει ο συνάδελφος. Και θα 'κανα τη μετάβαση στο πρόσφατο θέμα του εφημεριακού και θα μιλούσα για κάποιους συνδικαλιστές εμπρηστές στο αμφιθέατρο για δύο χρόνια που ήταν πάλι απόντες από το δημόσιο διάλογο και την κατακραυγή τη στιγμή που η κατάπτυστη κλαδική σύμβαση υπογραφόταν.
Η απουσία ίδια είναι.
Έξω οι ψείρες από το υπογάστριο της εξουσίας
-
Ραδιοφωνικός καλλιτεχνικός σχολιασμός από τον Τζιμάκο
http://downloads.city995.gr/Tzimis%20Panousis/
-
Δεν είναι άρθρο που έγραψε ο Γιαννακένας, αλλά από e-mail που έστειλε. Πρόσεχε πως γράφω το καθετί.
Θα σε πείραζε να σβήσω αυτό με τον Τζιμάκο; Μου φαίνεται λίγο άσχετο με το θέμα του thread...
Ραδιοφωνικός καλλιτεχνικός σχολιασμός από τον Τζιμάκο
http://downloads.city995.gr/Tzimis%20Panousis/
-
Μου ήρθε και μένα. Το προσωπικό του mail είναι και mail της ΕΙΝΑ!!! Αναγνωρίζω τη γλώσσα του Γιαννάκενα. Δεν αμφιβάλω ότι είναι δικό του, καθώς δεν έχει άλλη υπογραφή. Ούτως ή άλλως πάντως εκφράζει τη δική του άποψη.
Ο Τζιμάκος στις τρεις εκπομπές μετά τη δολοφονία σχολιάζει την Ελλάδα που καίγεται. Αν το θεωρείς άσχετο μπορείς να το βάλεις σε άλλο thread ή και να το σβήσεις. Αλλά έχει πολύ ενδιαφέρον
-
Το ψεύτικο ρητό του Ισοκράτη για την «αυτοκαταστροφή της δημοκρατίας» (Αυτό του Ε.Τ., δηλ. του εξωγήινου)
Διαβάστε το σχετικό άρθρο (παράθεση ιστοσελίδας παρακάτω) για να ενημερώνεστε αληθινά :
http://www.sarantakos.com/isocrat.htm
-
Ο φωτογράφος του Ελεύθερου Τύπου Κώστας Τσιρώνης που τράβηξε τις φωτογραφίες των αστυνομικών να σημαδεύουν διαδηλωτές απολύθηκε από την εφημερίδα.
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν την Κυριακή το απόγευμα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ο Κ. Τσιρώνης τις παρέδωσε λιγο αργότερα στον διευθυντή της εφημερίδας Σεραφείμ Κοτρώτσο. Σύμφωνα με όσα είπε ο φωτογράφος στο Tvxs, o κ. Κοτρώτσος του δήλωσε στην αρχή ότι πρόκειται για μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία. Στη συνέχεια, όμως, του είπε ότι ήθελε να βεβαιωθεί ότι επρόκειτο πραγματικά για πυροβόλο όπλο και όχι για πιστόλι εκτόξευσης φωτοβολίδων. Ο φωτογράφος τον βεβαίωσε ότι πράγματι επρόκειτο για όπλο μάρκας Κλογκ 9 χιλ., από αυτά που δεν έχουν ασφάλεια. Προς επιβεβαίωση, του έδειξε μια ακόμη φωτογραφία στην οποία φαίνεται το κλείστρο του όπλου. Σε επικοινωνία που είχε το Tvxs μαζί του, ο κ. Κοτρώτσος δήλωσε ότι δεν μπορούσε να τις δημοσιεύσει πριν βεβαιωθεί από ειδικούς, καθώς επρόκειτο για εκρηκτικό πολιτικό θέμα.
Την Δευτέρα ρωτήθηκαν ειδικοί οι οποίοι βεβαίωσαν ότι επρόκειτο περί όπλου. Την ίδια μέρα το απόγευμα, ο Κ. Τσιρώνης ενημέρωθηκε από τους γραφίστες που σχεδιάζουν την εφημερίδα ότι οι φωτογραφίες είχαν αποσυρθεί από την πρώτη σελίδα του φύλλου που ετοίμαζαν για τη Τρίτη. Διαμαρτυρήθηκε στον προϊστάμενό του στο τμήμα των φωτορεπόρτερ, ο οποίος του είπε ότι οι φωτογραφίες «ίσως δημοσιεύονταν στις μέσα σελίδες». Η συζήτηση έγινε παρουσία πολλών δημοσιογράφων που επιβεβαίωσαν στο Tvxs τη στιχομυθία. Στην ίδια συζήτηση, ο φωτογράφος είπε ότι η είδηση πως υπάρχουν αυτές οι φωτογραφίες είχε ήδη διαρρεύσει και ότι, αν δεν δημοσιεύονταν στη πρώτη σελίδα, η εφημερίδα θα έχανε μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία.
Τελικώς, οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν την Τρίτη στις μέσα σελίδες της εφημερίδας, ενώ ήδη είχαν διαρρεύσει σε διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο. Ο φωτογράφος ειδοποιήθηκε να μην καλύψει τη κηδεία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και λιγο αργότερα τού ανακοινώθηκε η απόλυσή του. Ο Σ. Κοτρώτσος δήλωσε στο Tvxs ότι είχε πρόθεση να δημοσιεύσει τις φωτογραφίες και ότι ο φωτορεπόρτερ απολύθηκε γιατί παραβίασε το αποκλειστικό του συμβόλαιο με τον «Ελεύθερο Τύπο» διαρρέοντας τις φωτογραφίες. Ομως ο φωτογράφος υποστηρίζει οτι πρόκειται για απόπειρα πολιτικής λογοκρισίας. Λέει ότι ο ίδιος δεν ειναι υπεύθυνος για τη διαρροή, καθώς πολλοί εργαζόμενοι στην εφημερίδα είχαν πρόσβαση στις φωτογραφίες μετά τη παράδοση τους. Πρόσθεσε ότι, αν δεν είχαν διαρρεύσει, «δεν θα δημοσιεύονταν ποτέ».
Μετά τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών, η αστυνομία ανακοίνωσε ότι διεξάγει έρευνα για το περιστατικό. Κανείς δεν έχει έρθει σε επαφή με τον φωτογράφο.
Aπο tvxs.gr
Ετσι γράφεται η ιστορία!!!
-
Φαίνεται πως 35 χρόνια μετά η χούντα ευδοκιμεί.Μόνο που οι αντιρρησίες πλέον δε βασανίζονται ή εξορίζονται αλλά..απολύονται!Είναι η σύγχρονη μορφή τιμωρίας...
Μπορούμε άραγε να μιλάμε στις μέρες μας για δημοκρατία ή ζούμε τη συγκεκαλυμένη χούντα των ΜΜΕ και της "κατευθυνόμενης" ενημέρωσης?
-
Παραποίηση του βίντεο της δολοφονίας από το Mega
Στο βίντεο της δολοφονίας, που πρόβαλε το δελτίο ειδήσεων του MEGA στις 7/12 έχουν προστεθεί ήχοι που παραποιούν τα πραγματικά γεγονότα.
Το βίντεο δίνει την εντύπωση ότι πριν από την δολοφονία υπήρχαν επεισόδια, γεγονός που καταπέφτει από το αυθεντικό βίντεο όπως παρουσιάστηκε εν συνεχεία και υπάρχει και στο You Tube
Η παραποιημένη εκδοχή: http://www.tvxs.gr/v1139
Η αυθεντική:
-
Παραποίηση του βίντεο της δολοφονίας από το Mega
Στο βίντεο της δολοφονίας, που πρόβαλε το δελτίο ειδήσεων του MEGA στις 7/12 έχουν προστεθεί ήχοι που παραποιούν τα πραγματικά γεγονότα.
Το βίντεο δίνει την εντύπωση ότι πριν από την δολοφονία υπήρχαν επεισόδια, γεγονός που καταπέφτει από το αυθεντικό βίντεο όπως παρουσιάστηκε εν συνεχεία και υπάρχει και στο You Tube
Η παραποιημένη εκδοχή: http://www.tvxs.gr/v1139
Η αυθεντική:
Απόστολε κανένα βίντεο από κινητό δεν αποτελεί στοιχείο.
Επέτρεψε μου επειδή κάποιες εποχές σαν φοιτητής έβγαζα το χαρτζιλίκι μου φτιάχνοντας βιντάκια σε 3D Studio να σου πω το εξής:
Μπορείς να φτιάξεις σε τρισδιάστατο σχεδιαστικό ότι σκηνή θέλεις με ποιότητα που δείχνει κινούμενο σχέδιο, μετά να την περάσεις από ένα φιλτρο για να ρίξεις ανάλυση και να κάνεις pixelization, το περνάς και από έναν encoder που να είναι της ίδιας εταιρίας με αυτόν που χρησιμοποιεί το κινητό βάζοντας τις ίδιες ρυθμίσεις συμπίεσης και "πειράζεις" το μετα-data τμήμα του βίντεο που έχει πληροφορίες για τις συνθήκες και τον τρόπο λήψης.
Έχεις ένα βίντεο που φαίνεται αληθινό και μόνο εάν κάποιος τραβήξει πραγματικά το βίντεο και κάνεις σύγκριση μπορείς να καταλάβεις ότι το ένα είναι φτιαχτό, αλλά χωρίς να ξέρεις πιο από τα δύο είναι αληθινό.
Συνεπώς, με τα σημερινά εργαλεία (και όχι αυτά που είχα πριν 15 χρόνια) μπορείς να φανταστείς τι μπορείς να κάνεις....
Ακόμη και τα μαυρόασπρα βίντεο από κάμερες ασφαλείας υψηλής ανάλυσης αμφισβητούνται πλέον....
Όλα τα βιντεάκια που βλέπετε είναι εξ ορισμού φτιαχτά μέχρι αποδείξεως του εναντίου με έγχρωμο βίντεο από κάμερα υψηλής ανάλυσης, όπου φτιαχτό βίντεο υψηλής ανάλυσης μπορούν να φτιάξουν μόνο εξειδικευμένες εταιρίες ή μυστικές υπηρεσίες και λοιποί προβοκάτορες....
Για τις φωτογραφίες που βάζετε και απολύεται κόσμος και έχουμε διαπλοκές, εκεί δεν παίζει πλέον κανένα πειστήριο αυθεντικότητας. Μπορώ να σου φτιάξω ότι φωτογραφία θέλεις που να μην μπορείς να αποδείξεις ότι είναι ψεύτικη. Οι φωτογραφίες εδώ και περίπου 5-7 χρόνια δεν αποτελούν πειστήριο στα δικαστήρια γιατί δεν μπορεί να ελεγχθεί η αυθεντικότητα τους.
Μη φανατίζεστε τζάμπα με φωτογραφίες και βίντεο. Είμαστε στην εποχή όπου το μόνο πειστήριο είναι η λογική σκέψη και η αξιολόγηση της πληροφορίας.
-
Έχεις δίκιο Δημήτρη ότι πρέπει να κρατούμε επιφυλάξεις για όλα (αν και δε φανατιζόμαστε). Ούτως ή άλλως αυτά που έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια αυτές τις ημέρες στους δρόμους αρκούν.
Ότι το βίντεο που έπαιξαν στην αρχή τα κανάλια είχε ήχους που εν συνεχεία δεν υπήρχαν πάντως αυτό είναι βέβαιο. Το παραδέχτηκε το ίδιο το Mega.
(Λίγο δρόμος. Λίγο τηλεόραση. Που καιρός για διάβασμα)
-
Δείτε και αυτό:
http://www.skai.gr/master_avod.php?id=103416
-
ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΑΛΒΑΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Ισως βοηθήσειθ να καταλάβουμε
Αυτές οι μέρες είναι και δικές μας...
Μετά από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου
ζούμε μια πρωτοφανή κατάσταση αναβρασμού, ένα ξεχείλισμα οργής που δεν λέει να
σταματήσει. Μπροστάρηδες σε αυτό τον ξεσηκωμό είναι οι μαθητές, οι οποίοι με
αστείρευτο πάθος και με ένα πηγαίο αυθορμητισμό έχουν ανατρέψει όλα τα
δεδομένα. Δεν μπορείς να σταματήσεις κάτι που δεν ελέγχεις, κάτι που οργανώνεται
αυθόρμητα και με όρους που δεν κατανοείς. Αυτή είναι η ομορφιά αυτού του
ξεσηκωμού. Οι μαθητές κάνουν ιστορία και αφήνουν τους άλλους να τη εντάξουν
ιδεολογικά και να τη γράψουν. Οι δρόμ!
οι, η πρωτοβουλία, το πάθος είναι δικό
τους.
Μέσα στα πλαίσια της γενικότερης κινητοποίησης, με
ατμομηχανή τα μαθητικά συλλαλητήρια, υπάρχει και μια μαζική συμμετοχή της
δεύτερης γενιάς των μεταναστών και αρκετών προσφύγων. Οι πρόσφυγες κατεβαίνουν
μεμονωμένα, χωρίς κάποια ιδιαίτερη οργάνωση, με έναν αυθορμητισμό και με μια
ορμή που χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις τους. Αυτοί τη στιγμή είναι το πιο
μαχητικό κομμάτι των ξένων στη Ελλάδα. Έτσι και αλλιώς είναι πολύ λίγα αυτά που
έχουν να χάσουν.
Τα παιδιά των μεταναστών κινητοποιούνται μαζικά
και δυναμικά κυρίως μέσα στα πλαίσια των σχολικών και φοιτητικών δράσεων ή μέσα
από τις οργανώσεις της αριστεράς και άκρας αριστεράς. Είναι και το πιο ενταγμένο
κομμάτι των μεταναστών, το πιο θαρραλέο. Δεν είναι σαν τους γονείς τους που
ήρθαν με σκυμμένο το κεφάλι σαν να ζητιανεύανε ένα κομμάτι ψωμί. Είναι μέρος
της ελληνικής κοινωνίας, καθώς δεν γνώρισαν άλλη. Δεν ζητιανεύουν κάτι,
διεκδικούν δυναμικά να είναι ισότιμοι με τους έλληνες συμμαθητές τους. Ισότιμοι
στα δικαιώματα, στο δρόμο!
, στα όνειρα.
Για μας τους οργανωμένους μετανάστες είναι ένας
δεύτερος γαλλικός Νοέμβρης του 2005. Δεν
είχαμε ποτέ αυταπάτες ότι όταν η οργή του κόσμου ξεχείλιζε θα μπορούσαμε να την
κατευθύνουμε. Παρά τους αγώνες που έχουμε δώσει όλα αυτά τα χρόνια ποτέ δεν
μπορέσαμε να πετύχουμε τέτοιες μαζικές αντιδράσεις. Τώρα είναι η ώρα να
μιλήσουν οι δρόμοι. Η κραυγή που ακούγεται είναι για τα 18 χρόνια βίας,
καταπίεσης, εκμετάλλευσης, εξευτελισμού. Αυτές οι μέρες είναι και δικές μας.
Αυτές οι μέρες είναι για τους εκατοντάδες μετανάστες
και πρόσφυγες δολοφονημένους στα σύνορα, στα τμήματα, στους χώρους εργασίας.
Είναι για τους δολοφονημένους από μπάτσους ή αγανακτισμένους πολίτες. Είναι για
τους δολοφονημένους επειδή πέρασαν τα σύνορα, επειδή δούλευαν σαν τα σκυλιά,
επειδή δεν σκύψανε το κεφάλι, για το τίποτα. Είναι για τον Γκραμόζ Παλούσι, τον
Λουάν Μπερντελίμα, τον Εντισόν Γιάχαϊ, τον Τόνυ Ονόυχα, τον Αμπντουρακίμ
Ιντρίζ, τον Μοντασέρ Μοχάμεντ Ασράφ και
τόσους άλλους που δεν ξεχάσαμε.
Αυτές οι μέρες είναι για
την καθημερινή αστυνομική βία που έχει μείνει αναπάντητη, ατιμώρητη. Είναι για
τον εξευτελισμό στα σύνορα, στα κέντρα αλλοδαπών που συνεχίζεται ακόμα. Είναι
για τις κατάφωρες αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων, τους μετανάστες και
πρόσφυγες που είναι άδικα στις φυλακές, τη δικαιοσύνη που μας στερήθηκε. Ακόμα
και τώρα, στις μέρες και νύχτες του ξεσηκωμού,
οι μετανάστες πληρώνουν βαρύ τίμημα
με επιθέσεις ακροδεξιών και μπάτσων, με απελάσεις και ποινές φυλάκισης
που τα δικαστήρια μοιράζουν με χριστιανική αγάÏ!
�η σε εμάς τους άπιστους.
Αυτές οι μέρες είναι για
την εκμετάλλευση που συνεχίζεται αμείωτη για 18 χρόνια. Είναι για τους αγώνες
που δεν ξεχάστηκαν στους κάμπους στο Βόλο, τα ολυμπιακά έργα, την Αμαλιάδα.
Είναι για τον ιδρώτα και το αίμα των γονιών μας, για τη μαύρη εργασία, τα
ατελείωτα ωράρια. Είναι για τα παράβολα, τα πρόστιμα, τα ένσημα που πληρώνουμε
και δεν θα μας αναγνωριστούν ποτέ. Είναι για τα χαρτιά που θα κυνηγάμε μια ζωή
σαν να είναι λαχείο.
Αυτές οι μέρες είναι για
το τίμημα που πληρώνουμε απλά για να υπάρχουμε, να αναπνέουμε. Είναι για όσες
φορές σφίξαμε τα δόντια, για τις προσβολές που ανεχτήκαμε, τις ήττες που
χρεωθήκαμε. Είναι για όσες φορές δεν αντιδράσαμε ενώ είχαμε όλους τους λόγους
του κόσμου. Είναι για όσες φορές αντιδράσαμε και ήμασταν μόνοι γιατί ο θάνατος
και η οργή μας δεν χωράγανε σε σχήματα, δεν έφερναν ψήφους, δεν πουλούσαν στα δελτία
των 8.
Αυτές οι μέρες είναι
όλων των περιθωριακών, των αποκλεισμένων, των ανθρώπων με τα δύσκολα ονόματα
και τις άγνωστες ιστορίες. Είναι για όσους πεθαίνουν καθημερινά στο Αιγαίο και
στον Έβρο, για όσους δολοφονούνται στα σύνορα ή στην Πέτρου Ράλλη, είναι των
τσιγγάνων στο Ζεφύρι, των
ναρκομανών στα Εξάρχεια. Αυτές οι μέρες
είναι των παιδιών της Μεσολογγίου, των ανένταχτων, των ανεξέλεγκτων μαθητών.
Χάρης στον Αλέξη αυτές οι μέρες είναι όλων μας.
18 χρόνια βουβής οργής είναι
πολλά.
Όλοι στους δρόμους, για την
αλληλεγγύη & την αξιοπρέπεια!
Δεν ξεχάσαμε, δεν ξεχνάμε,
αυτές οι μέρες είναι και δικές σας
Για τον Λουάν, τον Τόνυ, τον
Μοχάμεντ, τον Αλέξη....
-
Ο κοινωνικός ρόλος των δυνάμεων καταστολής
Με αφορμή τη δολοφονία του δεκαπεντάχρουνου Αλέξη αλλά και όσα επακολούθησαν ,γίνεται όλο και πιο επιτακτικό να προσδιορίσουμε τον κοινωνικό ρόλο των δυνάμεων καταστολής .Κακώς οι περισσότεροι συγχέουμε το ρόλο αυτό με το το ρόλο της αστυνομίας ,ο οποίος στη συνείδηση του κόσμου είναι ταυτισμένος με την προάσπιση της ‘’ασφάλειας’’ του πολίτη και την ‘’πάταξη’ ’του εγκλήματος .Από μόνος του ,βέβαια ,αυτός ο ρόλος σηκώνει πολύ συζήτηση ,αφού στην πραγματικότητα οι δεσμοί του οργανωμένου εγκλήματος και αστυνομίας είναι κάτι παραπάνω από ισχυροί .Επίσης πολύ σημαντικό είναι και το μερίδιο εγκληματικότητας που αφορά την ίδια την αστυνομία αλλά και ένα πολυσχιδές κύκλωμα με άμεση πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας (πολιτικοί επιχειρηματίες ,δικαστικοί ,άνθρωποι των ΜΜΕ κτλ)το οποίο βρίσκεται στο απυρόβλητο και ελέγχει άμεσα την αστυνομία .Ας αποδώσουμε ,όμως για χάρη ευκολίας ένα θετικό πρόσημο στον κατ ’αρχήν ρόλο της αστυνομίας ,ο οποίος δικαιώνει και την ύπαρξή της από τη μεριά της κοινωνίας .Επίσης για χάρη ευκολίας ,θα την απαλλάξουμε από το αμαρτωλό της παρελθόν και θα ξεχάσουμε τον ιστορικό ρόλο που είχε στα χρόνια που ακολούθησαν τον εμφύλιο ,στη δικτατορία αλλά και αργότερα(η φιγούρα του μπάτσου- ρουφιάνου είναι κλασσική στην ελληνική κοινωνία).Ακόμα θα κάνουμε τη χάρη να πιστέψουμε τις συνεχείς διαβεβαιώσεις υπουργών ,ότι ασφαλίτες δεν υπάρχουν και ότι οι πολίτες στη δημοκρατική μας χώρα δεν παρακολουθούνται.
Παραδώσαμε λοιπόν την αστυνομία άσπιλη και αμόλυντη στην κοινωνία για να επιτελέσει το κοινωνικό της έργο Πόσο κοντινός ,όμως ,είναι ο ρόλος των δυνάμεων καταστολής ?Ποια ανάγκη της κοινωνίας επιβάλλει την ύπαρξή τους? Η απάντηση είναι ρητά και κατηγορηματικά ΚΑΜΜΙΑ !Ενας ολόκληρος στρατός από ανελέητους ‘’ράμπο’’ συντηρείται για να προφυλάσσονται τα συμφέροντα των ‘’εξουσιαστών’’ .Για να καταστέλλεται οποιαδήποτε φωνή διαμαρτυρίας .Για να δίνεται το μήνυμα ότι οποιοσδήποτε διαμαρτύρεται μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθεί στο νοσοκομείο (και δυστυχώς στο πουθενά!!)ή στο κελί .Για να μπορούν οι άνθρωποι της εξουσίας να βρίσκονται διαρκώς στο αποστειρωμένο περιβάλλον τους, μακριά από την ενοχλητική φασαρία των διαδηλώσεων ,απρόσβλητοι από το δίκαιο των κοινωνικών αιτημάτων .Αλήθεια πόσοι έχουμε προσέξει ότι καμία πορεία δε μπορεί να προσεγγίσει το στόχο της ,για παράδειγμα ένα υπουργείο ,όταν σε αυτό σε αυτό βρίσκεται ο εκάστοτε υπουργός ?Η απάντηση είναι ότι αυτό γίνεται για βρίσκονται σε ένα καθεστώς συναισθηματικής ασφάλειας ,να μην έρχονται ποτέ σε άμεση επαφή με τους ανθρώπους που καταστρέφουν οι αποφάσεις τους ,να μην έρχονται ποτέ σε άμεση επαφή με την οργή των πολιτών .Η κοινωνική κατακραυγή να διαθλάται στα άδεια κοινοβουλευτικά έδρανα και στα στημένα παράθυρα των τηλεοπτικών δελτίων.
Και όταν κάτι στραβώσει , η μόνιμη καραμέλα .’’Φταίει η κακή εκπαίδευση’’ .Πόσο διαφορετική ,άραγε θα μπορούσε να είναι η εκπαίδευσή τους ?Με ποιο μαγικό τρόπο μπορείς να εκπαιδεύεις κάποιον να χτυπάει αλύπητα όποτε του ζητηθεί ,να ψεκάζει με απαγορευμένα χημικά ,να είναι καλός ακριβώς επειδή είναι ανελέητος και βίαιος αλλά ταυτόχρονα να του ζητάς να έχει ‘’αισθήματα’’ ?Μη γελιώμαστε .Οι υπερβολές(αν δεχτούμε ότι είναι απλώς υπερβολές)στη χρήση βίας έχουν να κάνουν με τον ίδιο τον κοινωνικό ρόλο των δυνάμεων καταστολής και όχι με ζητήματα εκπαίδευσης .Ισα ίσα είναι πολύ καλά εκπαιδευμένοι για αυτό που προορίζονται να κάνουν .Οι δυνάμεις καταστολής δεν μπορούν να είναι ‘’ανθρώπινες’’ .Αν ήταν’’ ανθρώπινες’’ θα ήταν άχρηστες για το σύστημα .Γι΄ αυτό και τα ‘’ατυχή περιστατικά ‘’δεν είναι μεμονωμένα ,αλλά συρρέοντα(για να χρησιμοποιήσω μια ιατρική ορολογία. Οσο αυξάνονται οι κοινωνικές αντιθέσεις ,όσο η φτώχεια επεκτείνεται με όρους πανδημίας ,τόσο οι ανάγκες για καταστολή θα αυξάνονται .Και θα είναι όλο και πιο απάνθρωπη και ανελέητη.
ΣΚΥΛΙΑ ΦΥΛΑΤΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΑΣ
Παρ’ότι το σύνθημα αυτό ποτέ δε μου κόλλαγε αισθητικά ,τις τελευταίες μέρες συνειδητοποιώ ότι είναι πέρα για πέρα δίκαιο!!!
-
ΣΚΥΛΙΑ ΦΥΛΑΤΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΑΣ
Νομίζω ότι τέτοιου είδους καταχωρήσεις, όπως και μανιφέστα σαν και το τελευταίο στο "Η Ελλάδα καίγεται ...και οι μετανάστες δοκιμάζουν τις συγγραφικές τους δυνατότητες στην Ελληνική" δεν συνάδουν με το πνεύμα του Φόρουμ Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας όπως το ξέρουμε ως τώρα και στην πραγματικότητα μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν συνθήματα για την πίσω όψη πόρτας δημοσίου αποχωρητηρίου καθώς και καταχωρήσεις για άλλης υφής και στάθμης φόρα και μπλογκ που, άλλωστε, αφθονούν στο διαδίκτυο.
Ζητώ συγγνώμη από τους Διαχειριστές γι' αυτή μου την παρέμβαση, αλλά όλο και περισσότερο νιώθω ότι το Φόρουμ της ΠΦΥ τείνει να αλωθεί (και να αλλοτριωθεί) από ποσταρίσματα που πολύ απέχουν από το να εκφράζουν το ήθος και τις πεποιθήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των χρηστών του, ου μην αλλά και της έννομης τάξης στα πλαίσια μιας συγκροτημένης κοινωνίας.
-
Τα ίδια ακριβώς θα μπορούσε να πει κανείς και για τα συνεχή ποσταρίσματά σου καλέ μου διακομιστή για το "Μακεδονικό".
Παρόλα αυτά τα ποστ σου παρέμειναν και καλώς.
Οφείλω να πω ότι οι δύο παράλληλες συζητήσεις - κατ' ουσίαν μία - είναι μονόδρομος αυτή τη στιγμή. Και φυσικά πρέπει να ακούγονται και οι δύο απόψεις.
Πιστεύω ότι με τα λεγόμενά σου κινδυνεύεις να παρεξηγηθείς καθώς ο τελευταίος που δήλωνε δημόσια ότι η έκφραση λόγου που έρχεται σε αντίθεση με "το ήθος και τις πεποιθήσεις" της κοινωνίας εγκυμονεί κινδύνους "'άλωσης ή αλλοτρίωσης", έβαλε και τη χώρα στο γύψο για να τη θεραπεύσει. Φοβάσαι δηλαδή ότι κάποιος από τους συμμετέχοντες θα αλλοτριωθεί - θα αλλοιωθεί δηλαδή ο χαρακτήρας του - από τα λεγόμενα του συναδέλφου; Δεν το νομίζω. Θέλω να πιστεύω ότι η έντονη διαφωνία σου σε οδήγησε να απαντήσεις βιαστικά. Σαν καλός διακομιστής πρέπει αυτά που λέω να τα καταλαβαίνεις και να τα δέχεσαι.
Όσο για το σύνθημα. Να ξέρεις ότι δεν πρόκειται για κάποιο αναρχικό τσιτάτο, "σύνθημα για την πίσω όψη πόρτας δημοσίου αποχωρητηρίου". Πηγάζει από την αγανάκτηση του κάθε διαμαρτυρόμενου πολίτη. ο οποίος δεν μπορεί να προσεγγίσει το κέντρα εξουσίας (όπως είναι το συνταγματικό του δικαίωμα) λόγω μιας, δύο ή και τριών διμοιριών αστακοεξοπλισμένων ΜΑΤ, τα οποία με την πρώτη εντολή δε θα διστάσουν να σπαταλήσουν απίστευτες ποσότητες συγκινησιογόνων χημικών της αγάπης και της ασφυξίας, καθώς και να μαλάξουν τις ράχες συνταξιούχων, μαθητών, φοιτητών, αναρχικών, γιατρών κλπ κλπ (Κι αυτά εν ώρα υπηρεσίας. Για τα εκτός υπηρεσίας ανδραγαθήματα υπάρχουν ξεχωριστοί κατάλογοι).
Μην σε προσβάλει λοιπόν το σύνθημα. Από το 1991, μαθητής 14 ετών και πιασμένος από το χέρι του ΠΑΣΟΚτζή, ηθικού, δασκάλου στο επάγγελμα, πατέρα μου, η εικόνα που έχω για την αστυνομία είναι ενός καλά εκπαιδευμένου σώματος το οποίο παραμένει ακίνητο στη θέση που το έχουν βάλει να φυλάει και με την πρώτη εντολή του ανωτέρου του χυμάει σα λυσσασμένο απέναντι στον ανυπεράσπιστο παρείσακτο. Ε με συγχωρείς, αλλά αυτή τη συμπεριφορά δε θα την ονόμαζα σκυλίσια μόνο και μόνο επειδή δε θα έβαζα ποτέ το καλό μου σκυλάκι στην ίδια κατηγορία με αυτούς.
Φιλικά σε παρακαλώ να αποσύρεις το ποστ σου και να αποσύρω κι εγώ το δικό μου. Και να συνεχίσουμε την κουβέντα μας και τη διαφωνία μας στο καλό επίπεδο που έχουμε συνηθίσει και μας έχεις συνηθίσει.ι
-
Ή Ελλάδα σίγουρα καίγεται.Το θέμα όμως είναι ποιος την καίει.Μήπως όλοι μας?
Προτιμώ την καθιστική διαμαρτυρία από το κάψιμο κτιρίων,το να προσφέρεις λουλούδια στους μπάτσους από το να τους πετάς πέτρες,το να φωνάζεις έξυπνα,επίκαιρα συνθήματα από το να βρίζεις και να φτύνεις.
Δεν είναι μάχη.Είναι αγώνας για σεβασμό στον άνθρωπο,για αξιοπρέπεια.Η βία δεν είναι λύση:Γεννά και άλλη βία!Είναι νομοτελειακό.Οι πολιτικοί μας ηγέτες που κατά πλειοψηφία μας κυβερνούν δεν παρθενογεννήθηκαν,τους ψήφισαν.Άρα υπεύθυνοι είμαστε οι ίδιοι.Η Ελλάδα που κάηκε πέρσι το καλακαίρι είναι αυτή που έδωσε την εντολή διακυβέρνησης εκ νέου σε αυτούς που τώρα σκυλοβρίζουμε.Μήπως είμαστε άξιοι της μοίρας μας?Μήπως δεν υπάρχει επαρκής πολιτικός αντίλογος που να μας πείθει για κάτι καλύτερο?Μήπως τελικά είναι όλοι ίδιοι?Τόσες μέρες δεν άκουσα προτάσεις,μόνο μομφές.Και πολιτικά παιχνίδια...Εμένα αυτά με προβληματίζουν.Όλα τα άλλα είναι απλά βούτυρο στο ψωμί των ΜΜΕ.Και προτιμώ να μη...μασάω!
-
Εκεί που το θέμα αφορούσε τις καταστροφές σε καταστήματα παντός "είδους" βάλαμε και τον πόνο μας για ότι μπορεί να κάτσει με το θέμα.
Προσωπικά, έχω κάποιες απορίες υπό αυτές τις συνθήκες.....
Στην ιστορία, στην ψυχολογία, διαβάζω ότι οι ανήλικοι αν και διαθέτουν ανεπτυγμένη τη λογική σκέψη και είναι αμόλυντοι από το παρελθόν γιατί δεν έχουν παρελθόν, είναι ταυτόχρονα παρορμητικοί και δύναται να παρασυρθούν σε βεβιασμένες πράξεις που ίσως αργότερα και οι ίδιοι τις ονομάσουν "νεανική απερισκεψία".
Έχουμε αυτές τις μέρες κάνει τους ανήλικους σημαία για μια κατάσταση που εμείς οι μεγαλύτεροι ευθυνόμαστε και τους δίνουμε το ακαταλόγιστο, τους μεθάμε στην ιδέα του "δίκιου" και τους στέλνουμε σε μια πορεία που εμείς δεν πάμε γιατί δεν οδηγεί σε κάποια αλλαγή αλλά μόνο στην δημιουργία "μαρτύρων".
Αν εξαιρέσουμε το ότι και οι καθηγητές θέλουν να μαζέψουν τις ελιές τους και οι καταλήψεις βολεύουν, εσείς τι πιστεύετε ότι θα κάνει τους νέους να αλλάξουν την κοινωνία: Οι διαδηλώσεις και η απουσία από το διάβασμα ή η αναζήτηση και η ανάγνωση της ιστορίας για να μην κάνουν τα ίδια λάθη; Δεν θυμάμαι που το είχα διαβάσει αλλά σίγουρα με εκφράζει: "Όπου ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή" και οι "δημοκρατικοί" μαθητές και φοιτητές σήμερα κάνουν κατάληψη στα σχολεία για να τα κλείσουν, λες και δεν είναι αρκετά αγωνιστές να κάνουν μια κατάληψη σε ένα φροντιστήριο πχ που δουλεύουν οι καθηγητές τους στη λούφα ή προκλητικά εξόφθαλμα ως διαμαρτυρία για την παρα-παιδεία.
Όταν νιώθουμε σίγουροι για το ένστικτο των ανηλίκων γιατί τους στερούμε την δυνατότητα να ψηφίσουν; Γιατί έχουμε ξεχωριστά δικαστήρια και φυλακές; Γιατί είναι παράνομη η οικονομική τους αυτοδυναμία τους και τους απαγορεύεται η εργασία; Γιατί δεν τους θέλουμε ίσους;
Και τα σκυλάκια φυλάνε τους αφέντες τους ακόμη και τα "ανήλικα". Ποιους αφέντες "υπακούν" αυτά τα "σκυλάκια";
-
Λυπάμαι Δημήτρη αλλά είσαι πολύ μακριά από την πραγματικότητα που διαδραματίζεται αυτή τη στιγμή στους δρόμους της Αθήνας.
Μακάρι να μπορούσα να σας μεταφέρω την εικόνα των ανθρώπων που συμμετέχουν σε δεκάδες πρωτοβουλίες, ατελείωτες συζητήσεις και δράσεις που δεν απηχούνται φυσικά από τα μέσα μαζικής παραπλάνησης.
Μπορώ όμως να σας ενημερώσω ότι οι περισσότεροι μαθητές και φοιτητές που συμμετέχουν ούτε ετερόφωτοι είναι ούτε ανώριμοι ούτε τεμπέληδες που θέλουν να κλείσουν τα σχολεία για να κάνουν διακοπές. Εντυπωσιάζομαι από την κοινωνική συνείδηση και αντίληψη, καθώς και τη μόρφωση που οι περισσότεροι παρουσιάζουν στις καθημερινές συνελεύσεις και συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα και στην οποία συμμετέχουν χιλιάδες πολίτες (ναι χιλιάδες καθώς αυτή τη στιγμή υπάρχουν τουλάχιστον 10 κατειλημμένοι χώροι με καθημερινές συνελεύσεις που συμμετέχουν εκατοντάδες πολίτες - απλοί πολίτες).
Και βέβαια αυτά δεν τους τα χει δώσει το οπισθοδρομικό, συντηρητικό σχολείο φυλακή του σήμερα. Ευλογώ Ευλογώ Ευλογώ το internet.
Από την μικρή μου εμπειρία μπορώ να σας πώ ότι τους 3 μήνες κατάληψης το 1991 και τους 3 μήνες κατάληψης το 2000 στη Σχολή κέρδισα πολύ περισσότερα από τα 12 χρόνια κατάρτισης (Γυμνάσιο- Λύκειο - Ιατρική). Κατάρτισης, γιατί Παιδεία δεν είναι.
-
Φωτογραφίες από τα γεγονότα
http://www.boston.com/bigpicture/2008/12/2008_greek_riots.html
(http://www.boston.com/bigpicture/2008/12/2008_greek_riots.html)
-
Σήμερα έλαβα ένα e-mail από την eleni.p86. To κείμενο με παρότρυνε να βγω στους δρόμους, να κάνω συνελεύσεις, να φτιάξω αφίσες. Δεν με έκφρασε η παρότρυνση να βγάλω έτσι την αγωνία μου....
Δεν θεωρώ όμως ότι οφείλω να προσπεράσω την αγωνία του συνανθρώπου μου. Βρήκα λίγο χρόνο να γράψω και να να στείλω την παρακάτω απάντηση, μπορεί να την διαβάσουν κι άλλοι:
Προσωπικά, δεν βλέπω αποτέλεσμα από τις λαϊκές συνελεύσεις, τις καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και τις συζητήσεις, μου θυμίζουν περισσότερο τους ανώνυμους αλκοολικούς και την ανάγκη για θεραπεία την έχουν οι συμμετέχοντες.
Θα πρότεινα κάτι διαφορετικό:
Παιδεία: Υπάρχει το γνωμικό "όπου ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή". Αντί να κλείνουμε τα σχολεία με τις καταλήψεις, θα πρότεινα να γίνονταν καταλήψεις στα φροντιστήρια, στα διαμερίσματα, όπου καθηγητές του δημοσίου παραδίδουν παρανόμως μαθήματα. Αντί να κλείνει το σχολείο, να διοργανώνονται μαθήματα σε θέματα που ενδιαφέρουν τους μαθητές αλλά δεν υπάρχουν στο επίσημο πρόγραμμα. Και χίλια δυο ακόμη.
Οικονομία: Δεν χάνει κάτι μια τράπεζα με το να σπας τζάμια ούτε με το να διαδηλώνεις. Δεν πολεμάς τον καπιταλισμό φορώντας adidas και παπούτσια Nike. Θες να βοηθήσεις τον συνάνθρωπο σου και να πολεμήσεις τον καπιταλισμό; Μην φοράς τζιν levis, πάρε ένα ελληνικής κατασκευής, που τόσες βιοτεχνίες φτιάχνουν. Μην πάρεις το ipod γιατί είναι ipod πάρε ότι κάνει την δουλειά σου και κοστίζει λιγότερο. Μην πάρεις το μπλουζάκι από τα Lacoste, πήγαινε στην Λαϊκή Αγορά και θα βρεις πολύ καλής ποιότητας μπλουζάκια με σαφώς μικρότερο κόστος. Βλέπεις ότι κάτι βοηθάει το κοινωνικό σύνολο, κάνε μια παρέα και φτιάξε ένα σύλλογο να μπορείς να το στηρίξεις νόμιμα και ισχυρά. Μην αλλάζεις κινητά και άλλες συσκευές κάθε χρόνο, λυπήσου το περιβάλλον.
Υγεία: Πως φωνάζεις για τον καπιταλισμό και μετά πας το παιδί που πυροβολήθηκε στο χέρι στο ιδιωτικό νοσοκομείο metropolitan; Δεν είναι λίγο οξύμωρο να είσαι εναντίον του καπιταλισμού και να πηγαίνεις για υπηρεσίες εκεί που έχουν κάνει την υγεία εμπόρευμα; Η Ελλάδα δεν πάσχει από υπηρεσίες περίθαλψης, πάσχει από πρόληψη και αγωγή υγείας. Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε γιατρός, ούτε νοσηλευτής. Κάνε ομάδες ενημέρωσης για θέματα πρόληψης, κάθε ομάδες για κάνουν εφαρμογή την αγωγή υγείας. Ψάξε πόρτα-πόρτα τους ανθρώπους που είναι κλεισμένοι στο πρόβλημα τους, στην κατάθλιψη τους, ακόμη και ένα χαμόγελο θα τους βοηθήσει, μια φασαρία, μια ταραχή θα τους απομακρύνει.
Υπάρχουν χίλια πράγματα που μπορεί να πει κανείς αλλά είμαι σίγουρος ότι όποιος διαβάζει βιβλία δεν θα δυσκολευτεί να βρει ιδέες, λύσεις αλλά και ανάγκες για πάρα πολλά θέματα.
Σου αφιερώνω την φωτογραφία που είναι στον ακόλουθο σύνδεσμο:
http://cache.boston.com/universal/site_graphics/blogs/bigpicture/athens_12_15/a29_17304265.jpg
Με εκτίμηση,
Ένας παραλήπτης της λίστας σου.
-
Επειδή τα κανάλια όπως πάντα παραπληροφορούν και εστιάζουν στις καταστροφές καταστημάτων που έλαβαν χώρα τις 2 πρώτες μέρες της εξέγερσης. Και επειδή αυτά που γίνονται αυτή τη στιγμή μυρίζουν όμορφα σαν μπουμπούκια λολουδιών που μετά από βαρύ χειμώνα θέλουν να ανθίσουν σας στέλνω ένα κείμενο προλετάριων εργαζομένων στην υγεία από την απελευθερωμένη από τους εργατοπατέρες ζώνη της ΓΣΕΕ.
Η ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ Ή Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ;
Τώρα που ο γέρικος κόσμος του θεάματος, των διαφόρων μεγεθών αφεντικών και των διαφόρων ειδών αστυνομιών μιλάει ακατάπαυστα για την ασφάλεια των εμπορευμάτων που απαλλοτριώθηκαν ή καταστράφηκαν στη διάρκεια αυτής της συνεχιζόμενης εξέγερσης, εμείς ως προλετάριοι ας μιλήσουμε για τις περιπέτειες της κοινωνικής ασφάλισης και της υγείας.
Το χειμώνα που πέρασε είδαμε να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας η τελευταία σκηνή του έργου που παίζεται τα τελευταία είκοσι χρόνια. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 το κεφάλαιο και το κράτος του εν αγαστή συνεργασία με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία (που άλλωστε αποτελεί κομμάτι του κράτους) έχουν προωθήσει μια σειρά από μεταρρυθμίσεις του ασφαλιστικού συστήματος και των εργασιακών σχέσεων και έχουν υπογράψει μια σειρά από συλλογικές συμβάσεις που ουσιαστικά ισοδυναμούν με καθήλωση ή και μείωση των μισθών. Στόχος όλων αυτών των κινήσεων είναι η υποτίμηση, η πειθάρχηση και η διαίρεση της εργατικής τάξης, η μείωση του έμμεσου αλλά και του άμεσου μισθού.
Τι μας ετοίμαζαν όλα αυτά τα χρόνια με όλους αυτούς τους νόμους που ψηφίστηκαν την περίοδο ’90-’92, με τελευταίο αυτόν της Πετραλιά; Προώθησαν σταδιακά τη γενική αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και την εξομοίωση των συντάξεων και των παροχών προς τα κάτω. Οι συντάξεις όλων των ταμείων συμπιέστηκαν προς τα κάτω για να εξισωθούν με τις συντάξεις του ΙΚΑ καθώς το ύψος της επικουρικής σύνταξης περιορίστηκε στο 20% της κύριας σύνταξης. Εκτός από τις συντάξεις και οι υπόλοιπες παροχές (π.χ. ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κλπ) συμπιέστηκαν, μέσω της ενοποίησης των ταμείων κύριας και επικουρικής σύνταξης. Με αυτόν τον τρόπο απαλλάσσονται επίσης από την πίσω πόρτα οι επιχειρήσεις από τεράστια χρέη προς τα ταμεία. Αυξήθηκε ο απαιτούμενος αριθμός ενσήμων για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ασφάλιση ασθένειας από 50 σε 100 και 120 ένσημα. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ένας μεγάλος αριθμός εργαζόμενων που δουλεύουν part-time ή στη μαύρη εργασία αποκλείεται! Συγκεκριμένα, 500.000 άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ πετιούνται εκτός ΕΣΥ.
Για μας η κοινωνική ασφάλιση δεν είναι ούτε «δικαίωμα» ούτε «δημόσιο αγαθό», στον ίδιο βαθμό που ούτε ο άμεσος μισθός είναι «δικαίωμα» ή «δημόσιο αγαθό». Τόσο ο άμεσος μισθός όσο και η κοινωνική ασφάλιση, δηλαδή ο έμμεσος ή «κοινωνικός μισθός», δεν είναι τίποτα άλλο από την αξία αναπαραγωγής της εργατικής μας δύναμης και μας δίνεται ως ένα μικρό μερίδιο του κοινωνικού πλούτου που εμείς παράγουμε έτσι ώστε να μπορούμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε ξέροντας ότι όταν γεράσουμε θα έχουμε κάποια σύνταξη. Έτσι, τόσο ο άμεσος μισθός όσο και η ασφάλιση είναι πεδίο κοινωνικού ανταγωνισμού και το μέγεθός τους είναι αποτέλεσμα ενός συσχετισμού δύναμης, είναι δηλαδή αποτέλεσμα της ταξικής πάλης.
Σήμερα, 15η μέρα της εξέγερσης, δυο μέρες μετά από μια «κινητοποίηση» της ΑΔΕΔΥ για τη «δημόσια υγεία και την πρόνοια», ξέρουμε καλά ότι η υποβάθμιση της δημόσιας περίθαλψης και ο περιορισμός της πρόσβασης σ’ αυτή είναι μέρος της συνολικής στρατηγικής περιορισμού της αναδιανεμητικής λειτουργίας των δημοσίων δαπανών. Αυτή η στρατηγική εκφράζεται τα τελευταία χρόνια στην υποχρηματοδότηση της υγείας και τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Η εγκατάλειψη από το κράτος του συστήματος υγείας και των ασφαλιστικών ταμείων οδήγησε στην απαξίωσή τους με αποτέλεσμα η διαδικασία μεταρρύθμισης να παρουσιάζεται ως «κοινωνικό αίτημα».
Κι ενώ έχουν αναζωπυρωθεί από τον Σεπτέμβρη οι κινητοποιήσεις μεγάλου κομματιού των νοσοκομειακών γιατρών, που, με αφορμή την ευρωπαϊκή νομοθεσία για την εφαρμογή του 48ωρου, διεκδικούν βασικά μείωση του εργάσιμου χρόνου και αύξηση του πραγματικού μισθού τους, βλέπουμε την αναγκαιότητα οι αγώνες μας να συναντηθούν.
Γιατί, όπως έλεγαν αγωνιζόμενοι γιατροί σε κείμενό τους πρόσφατα, «Η υγεία των ασθενών και η θεραπεία τους είναι ένα σύνθετο ζήτημα που μέρος του είμαστε όλοι όσοι δουλεύουμε στους χώρους υγείας, όπως και οι ίδιοι οι ασθενείς. Ένα ζήτημα που έχει να κάνει κυρίως με τις συνθήκες της εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας που επιβάλει το κράτος για χάρη του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς της καθημερινής μας ζωής κι όχι με τις γνώσεις, τις δυνατότητες ή τις προσπάθειες των γιατρών. Γιατί ας μη γελιόμαστε: η φτώχεια είναι η υπ’ αριθμόν ένα αιτία θανάτου στον κόσμο σήμερα και γι’ αυτήν τα φάρμακα που διαθέτει η ιατρική είναι άχρηστα».
Ο ρόλος των συνδικαλιστών γραφειοκρατών σε όλα αυτά ήταν αποφασιστικός: είτε αποδεχόμενοι την εισφοροδιαφυγή των αφεντικών με το επιχείρημα της «τόνωσης της παραγωγικότητας και της ανάπτυξης» και διεκδικώντας για τον εαυτό τους τη διαχείριση των επικουρικών ταμείων (τζογάροντας την επικουρική σύνταξη, μεταξύ άλλων, στο χρηματιστήριο), είτε αφήνοντας ανενόχλητο το κράτος να υποχρηματοδοτεί τη δημόσια υγεία.
Ως προλετάριοι που συμμετέχουμε στην κατάληψη του κτηρίου της ΓΣΕΕ και κομμάτι αυτής της εξέγερσης που αφορμή της στάθηκε η δολοφονία του νεαρού στεκόμαστε απέναντι στη βία του κράτους, του κεφαλαίου και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.
Γιατί ξέρουμε καλά ότι βία δεν είναι μόνο να στρέφουν τα όπλα τους πάνω μας, αλλά
ΒΙΑ είναι να δουλεύεις 40 χρόνια για ψίχουλα και να αναρωτιέσαι αν ποτέ θα βγεις στη σύνταξη
ΒΙΑ είναι τα ομόλογα, τα κλεμμένα ασφαλιστικά ταμεία, η χρηματιστηριακή απάτη
ΒΙΑ είναι να αναγκάζεσαι να παίρνεις ένα στεγαστικό δάνειο που τελικά το πληρώνεις χρυσό
ΒΙΑ είναι το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη να σε απολύει όποια στιγμή θέλει
ΒΙΑ είναι η ανεργία, η προσωρινότητα, τα 400 ευρώ με ή χωρίς ένσημα
ΒΙΑ είναι τα εργατικά «ατυχήματα», επειδή τα αφεντικά περιορίζουν τα εξόδά τους εις βάρος της ασφάλειας των εργαζομένων
ΒΙΑ είναι να αρρωσταίνεις από την πολλή δουλειά
ΒΙΑ είναι να παίρνεις ψυχοφάρμακα και βιταμίνες για να ανταπεξέλθεις στα εξαντλητικά ωράρια
ΒΙΑ είναι να μην έχεις λεφτά να αγοράσεις φάρμακα για να επιδιορθώσεις το εμπόρευμα-εργατική σου δύναμη
ΒΙΑ είναι να πεθαίνεις σε ράντζα άθλιων νοσοκομείων, όταν δεν μπορείς να δώσεις φακελάκι
ΛΕΥΤΕΡΙΑ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ Σ’ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ (ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ)!
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑ ΥΓΙΕΙΣ!
Κάποιοι προλετάριοι απ’ την κατειλημμένη ΓΣΕΕ
-
Δε διαφωνώ πως ο κόσμος που ζούμε είναι χάλια.Ζούμε σε ένα βαρέλι με σκατά και τα περιττώματα έχουν φθάσει λίγο πιο κάτω από τη μύτη μας.Ίσα-'ισα που παίρνουμε ανάσα...Αν σε αυτό το βαρέλι με τα περιττώματα αφήσουμε και τα δικά μας τότε ο όγκος τους θα αυξηθεί,η επιφάνεια των περιττωμάτων θα ξεπεράσει το επίπεδο της μύτης και τελικά θα πνιγούμε
Ζούμε σε δημοκρατία ή έστω δημοκρατία...Οι κυβερνήσεις που μας ορίζουν είναι εκλεγμένες από την πλειοψηφία,από εμάς τους ίδιους.Δε μας τις επέβαλε κανείς.Με το να εξεγειρόμαστε σε μια πολιτική είναι σα να εναντιωνόμαστε στην επιθυμία της κοινωνίας.Και μπορεί πραγματική δημοκρατία να είναι το πολίτευμα εκείνο όπου η γνώμη των λίγων είναι σεβαστή από τους πολλούς αλλά η έκφραση της αντίθεσης και της οργής κάποιων με βία,με συγχωρείτε,όχι μόνο δε μου θυμίζει δημοκρατική διαδικασία αλλά μου φέρει κομμάτι από...τρομοκρατία!
Οι ειρηνικές διαδηλώσεις με επιχειρήματα απέχουν έτη φωτός από τους βανδαλισμούς κουκουλοφόρων που καίνε και λεηλατούν ανελέητα και επιδυκνύουν συμπεριφορά χούλιγκαν σε κατάσταση αλλοφροσύνης.
Η αντίθεση στα κομματικά καρκινώματα είναι υγιής αντίδραση μιας άγρυπνης δημοκρατίας,πριν όμως προχωρήσουμε σε ακρωτηριασμούς μελών προς θεραπεία των καρκινωμάτων καλό είναι να δοκιμάσουμε πιο συντηρητικές "θεραπείες"
Οι εικόνες που βιώνω καθημερινά και κάνουν το γύρο του κόσμου καθημερινά με κάνουν και ντρέπομαι γιατί χωρίς να έχω ιδιαίτερα ανεπτυγμένη εθνική συνείδηση με κάνουν να νιώθω πως ο τόπος που ζω είναι ένα μεγάλο γήπεδο.Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό που ζούμε είναι γνήσια εξέγερση ή απλά ...χάος.Στο νου μου έρχεται το αρχαίο ρητό:"Δρυός πεσούσης πας ανηρ ξυλεύετο"
-
Δε διαφωνώ πως ο κόσμος που ζούμε είναι χάλια.Ζούμε σε ένα βαρέλι με σκατά και τα περιττώματα έχουν φθάσει λίγο πιο κάτω από τη μύτη μας.Ίσα-'ισα που παίρνουμε ανάσα...Αν σε αυτό το βαρέλι με τα περιττώματα αφήσουμε και τα δικά μας τότε ο όγκος τους θα αυξηθεί,η επιφάνεια των περιττωμάτων θα ξεπεράσει το επίπεδο της μύτης και τελικά θα πνιγούμε
Ζούμε σε δημοκρατία ή έστω δημοκρατία...Οι κυβερνήσεις που μας ορίζουν είναι εκλεγμένες από την πλειοψηφία,από εμάς τους ίδιους.Δε μας τις επέβαλε κανείς.Με το να εξεγειρόμαστε σε μια πολιτική είναι σα να εναντιωνόμαστε στην επιθυμία της κοινωνίας.Και μπορεί πραγματική δημοκρατία να είναι το πολίτευμα εκείνο όπου η γνώμη των λίγων είναι σεβαστή από τους πολλούς αλλά η έκφραση της αντίθεσης και της οργής κάποιων με βία,με συγχωρείτε,όχι μόνο δε μου θυμίζει δημοκρατική διαδικασία αλλά μου φέρει κομμάτι από...τρομοκρατία!
Οι ειρηνικές διαδηλώσεις με επιχειρήματα απέχουν έτη φωτός από τους βανδαλισμούς κουκουλοφόρων που καίνε και λεηλατούν ανελέητα και επιδυκνύουν συμπεριφορά χούλιγκαν σε κατάσταση αλλοφροσύνης.
Η αντίθεση στα κομματικά καρκινώματα είναι υγιής αντίδραση μιας άγρυπνης δημοκρατίας,πριν όμως προχωρήσουμε σε ακρωτηριασμούς μελών προς θεραπεία των καρκινωμάτων καλό είναι να δοκιμάσουμε πιο συντηρητικές "θεραπείες"
Οι εικόνες που βιώνω καθημερινά και κάνουν το γύρο του κόσμου καθημερινά με κάνουν και ντρέπομαι γιατί χωρίς να έχω ιδιαίτερα ανεπτυγμένη εθνική συνείδηση με κάνουν να νιώθω πως ο τόπος που ζω είναι ένα μεγάλο γήπεδο.Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό που ζούμε είναι γνήσια εξέγερση ή απλά ...χάος.Στο νου μου έρχεται το αρχαίο ρητό:"Δρυός πεσούσης πας ανηρ ξυλεύετο"
Θα συμφωνήσω με πάρα πολλά από αυτά που λες ...ΓΚΡΙΝΙΑΡΗ, αλλά μήπως αυτή είναι η εικόνα που θέλουν να δώσουν και τονίζουν τα επίσημα ΜΜΕ , παίζοντας το δικό τους παιχνίδι;Γιατί χτες που έγινε μια ειρηνική και πολύ μεγάλη και πετυχημένη συναυλία στα Προπύλαια που κράτησε πάρα πολλές ώρες ,εξαφανίστηκε από τα δελτία ειδήσεων τους;
-
Αν θες την άποψή μου βασικοί υποκινητές και συντηρητές των εικόνων βίας είναι τα ΜΜΕ.Το έχω γράψει και παραπάνω...Όλα στο βωμό της τηλεθέασης.Στις μέρες μας τα ΜΜΕ δεν διακiνούν ειδήσεις...ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΟΥΝ.Δεν είμαι τόσο εξοικειωμένος μετις έννοιες του κράτους-παρακράτους αλλά το ότι τα ΜΜΕ λειτουργούν προβοκατόρικα και παρακρατικά ως 4/η εξουσία,δε νομίζω πως υπάρχει διαφωνία.Αν η βία είναι αναπόφευκτη και πρέπει να επιλέξει κάποιος στόχους,όσο και αν την καταδικάζω σαν μορφή αντίδρασης,στην ακραία αυτή περίπτωση,θα προτιμούσα να δω 10 σπασμένες κάμερες τηλεοπτικών σταθμών στο έδαφος από το να βλέπω το μαγαζάκι ενός βιοπαλαιστή να καίγεται.
Επιτρέψτε μου να κάνω την υπέρβαση και να πω πως στις μέρες μας ζούμε μάλλον τη δικτατορία των ΜΜΕ και όχι τόσο του κεφαλαίου.Αυτών που μας έδωσαν μια δήθεν αίσθηση ελευθερίας με το να κρατάμε δήθεν ένα τηλεκοντρόλ στο χέρι και να νομίζουμε πως αλλάζοντας κανάλι θα ακούσουμε και άλλο τραγούδι...Αμ,δε!Όλοι τον ίδιο φάλτσο σκοπό παίζουν και μας έχουν κάνει το μυαλό κιμά,μας έχουν υπνωτίσει με τα σκουπίδια που μας σερβίρουν.Η μόνη δύναμη στο τηλεκοντρόλ είναι το κουμπί switch off!
-
Η σιωπή των πανεπιστημιακών είναι συνενοχή
Δημήτρης Πατέλης
Επίκουρος Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
-
Πάλι διασαλεύεις την έννομο τάξη Απόστολε?Ντροπή.Μην χαλάς τη σούπα της δημοκρατικής μας κοινωνίας. Οι απόψεις περιθωριακών πανεπιστημιακών που συντάσονται με αλβανούς ,γυφτοσκοπιανούς, κουκουλοφόρους και βολεμένους μαθητές, δε συνάδουν με το ήθος και το ύφος της αφρόκρεμας των γενικών γιατρών.
Αποδοκιμάστε με ,το αξίζω!
-
δε συνάδουν με το ήθος και το ύφος της αφρόκρεμας των γενικών γιατρών.
Αποδοκιμάστε με ,το αξίζω!
Απορώ αλήθεια...ποια είναι η "αφρόκρεμα' των γενικών ιατρών?
Και αυτό το "αποδοκιμάστε με ,το αξίζω" μου θυμίζει το προεκλογικό άσ(θ)μα της Εφης Σαρρή "Σταυρώστε με,σταυρώστε με..." ;D
Δε νομίζω πως ο Απόστολος διασαλεύει την έννομο τάξη.Τώρα αν είναι να χαλάσει τη "σούπα" για να φάμε κανά κοψίδι δε θα με χάλαγε...
Πέρα από τα αστεία...Το να έχεις διαφορετική άποψη δεν είναι επιλήψιμο...Ειναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!Και ο Απόστολος αρθρώνει σοβαρό λόγο που αν και καμμιά φορά δε συμφωνούμε απόλυτα δε σημαίνει πως δεν τυγχάνει σεβασμού.Τουναντίον μάλιστα είναι από τα πιο respectful άτομα του φόρουμ
Εύχομαι σε όλους ολόψυχα καλές γιορτές!Ακόμη και αν για κάποιους τα Χριστούγεννα είναι παραμύθι δεν είναι άσχημα να χαλαρώσουμε και να το ζήσουμε!
-
Για έννομο τάξη δε μίλησα πρώτος εγώ όπως και ούτε για ήθος. Ψάξε λίγο πιο καλά.Οσον αφορά τη αφρόκρεμα των γενικών γιατρών αναφέρομαι σε αυτούς που έχουν την εντύπωση ότι η επιστήμη συγκροτείται εκτός κοινωνίας.Επίσης σε αυτούς που μονίμως τους φταίνε οι αγράμματοι βάρβαροι ασθενείς τους. Όσο για το αν η αντίθετη άποψη είναι επιλήψημη να σου πω ότι έχω εισπράξει αρκετές φορές τη χλεύη,χωρίς πολλές φορές να υπάρχει επί της ουσίας κριτική σε αυτά που γράφω αλλά στη βάση της προκατάληψης που γεννά αυτό που γράφω.
Καλές γιορτές και από μένα!
-
Προσπαθώντας να καταλάβουμε τι συνέβη με τις πρόσφατες ταραχές στην Ελλάδα, συναντάμε απόψεις, όπως "οργανωμένο σχέδιο", "ασύμμετρη απειλή", "αλητήριοι που δε φταίνε αυτοί αλλά το κράτος που δεν επιβάλλει την τάξη", κλπ. Οι απόψεις αυτές είναι κυρίαρχες στους Έλληνες πολιτικούς και τα ελληνικά ΜΜΕ.
Για πρώτη φορά, αναζήτησα πληροφόρηση σε ξένα ΜΜΕ -εννοώ πρώτη φορά απευθύνομαι σε ξένα ΜΜΕ για γεγονότα που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Είναι απίστευτη η διαφορά προσέγγισης. Ας πούμε εδώ http://www.theatlantic.com/doc/200812u/greek-riots ο συγγραφέας λέει: It’s tempting to dismiss this as a purely Greek affair that carries little significance to the outside world. But the global economic crisis will take different forms in different places in the way that it ignites political unrest. Yes, youth alienation in Greece is influenced by a particular local history....Βut it is also influenced by sweeping international trends of uneven development, in which the uncontrolled surges and declines of capitalism have left haves and bitter have-nots, who, in Europe, often tend to be young people. And these young people now have the ability to instantaneously organize themselves through text messages and other new media, without waiting passively to be informed by traditional newspapers and television. Technology has empowered the crowd—or the mob if you will.....Pay close attention to Greece; at a time of world-wide economic upheaval, it might eerily presage disturbances elsewhere in 2009.
Παράλληλα με τις απόψεις περί συνομωσιών κλπ, υπάρχει και η άποψη "δεν έγινε και τίποτα". Αυτή η άποψη εκθειάζεται στο άρθρο του Ε. Αρανίτση στην Ελευθεροτυπία http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=76410092 όπου ο συγγραφέας εξιστορεί την ιστορία ενός δημάρχου που επέμενε να ανάψει το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην καμμένη πόλη, ισχυριζόμενος ότι "Τους διαβεβαιώνω ότι η Αθήνα θα γιορτάσει τα Χριστούγεννα σαν να μην είχε συμβεί τίποτα".
Έλα, που κάτι έχει συμβεί....
-
Μερικές σκόρπιες σκέψεις
Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι στη κοινωνία μας συσσωρεύεται εδώ και χρόνια, τελευταία όμως με ταχύτερους ρυθμούς , οργή και θυμός;
Πόσα σκάνδαλα έχουμε ζήσει αγαπητοί φίλοι τα τελευταία 20 ας πούμε χρόνια; Δεν προκαλεί θυμό και οργή αυτό;
Πόσοι από μας( γιατί μπροστά τους είμαστε προνομιούχοι) μπορούμε να κατανοήσουμε πως τα βγάζει πέρα ένα πολύ μεγάλο τμήμα της Ελληνικής Κοινωνίας; Πόσοι από μας έχουμε ζήσει την αγωνία του πατέρα και της μητέρας για το αν θα μπορέσουν να δώσουν τα στοιχειώδη στο παιδί τους την επόμενη μέρα;Πόσοι από μας έχουμε βιώσει τον εφιάλτη και την αγωνία της ανεργίας;Πόσοι από μας έχουμε βιώσει τη απαξίωση και τη μιζέρια και αθλιότητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος; Δεν μας έχει πληγώσει αυτό;
Ο φόβος της απόλυσης δεν είναι βία; Η αγωνία του μεροκάματου δεν είναι βία; Ο καθημερινός τηλεοπτικός φασισμός δεν είναι βία; Τα πρωϊνάδικα και τα απογευματινάδικα της TV δεν είναι βία; Η ενορχηστρωμένη με συγκεκριμένο τρόπο προβολή των παρόντων επεισοδίων δεν είναι βία; Η μη απονομή δικαιοσύνης δεν είναι βία;Θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο παραδείγματα καθημερινής βίας .
Λέω λοιπόν.Κάθε μέρα και κάθε ώρα η βία με διάφορες μορφές είναι παρούσα στη ζωή μας. Και ως γνωστόν η βία γεννάει βία.Ναι μερικές φορές ανεξέλεγκτη βία.
Στο κάτω κάτω της γραφής σαν έθνος αποκτήσαμε οντότητα πριν 2 αιώνες εφαρμόζοντας βία! Απελευθερωτική βία τη λέγαμε.Οι κατακτητές την έλεγαν κάπως αλλιώς! Απελευθερωθήκαμε από τους ναζί εφαρμόζοντας βία στη καθημερινή άγρια βία τους .Τα "κωλόπαιδα " και οι"προβοκάτορες" του Πολυτεχνείου εφάρμοζαν κατά την αντίληψη των χουντικών βία!
Γιατί λοιπόν εξεπλάγημεν;
Στο κάτω κάτω της γραφής όλη η ιστορία δείχνει ότι η με διάφορες μορφές βία ήταν " η μαμή της ιστορίας"
Το πάω λίγο παραπέρα και τελειώνω.Όταν αυτός ο θυμός αυτή ή οργή δεν μπορεί να διοχετευτεί σε άλλα μονοπάτια (κοινωνικώς αποδεκτά-political correct),όταν μια κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι δεν έχει ποιο πολιτικό υποκείμενο πλέον να εμπιστευθεί τότε αγαπητοί εν διαδικτύω φίλοι μου ακόμα δεν είδατε τίποτα!!!
Μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικό, την δολοφονική απόπειρα κατά του μαθητή Γιώργου Παπλωματά , την επίθεση με καλάσνικοφ σε κλούβα των ΜΑΤ και την δολοφονική απόπειρα κατά αστυνομικού των ΜΑΤ χθές , νομίζω ότι μπαίνουμε σε μια αλλη φάση της κοινωνίας μας..Όπου μια κοινωνία ασφυκτιά και είναι έτοιμη να εκραγεί και ταυτόχρονα φανεροί ή αφανείς παρακρατικοί μηχανισμοί και ανεγκέφαλοι προσπαθούν αυτή την οργή και την έκρηξη να την ρυμουλκήσουν εκεί που θέλουν. Συνδυάστε τα αυτά και με το ψυχολογικό κλίμα που διαμορφώνεται στην κοινωνία από την γενοκτονία που συντελείται στην Παλαιστίνη από το Ισραήλ και νομίζω θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι μπήκαμε σε περίοδο έντονων αναταράξεων.Μυρίζει...μπαρούτι παίδες!
-
Επισυνάπτω ένα "προφητικό" κείμενο σχετικά με τη δολοφονική επίθεση κατά αστυνομικού.
Το κείμενο γράφηκε παραμονή Πρωτοχρονιάς και δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα "Πριν" την Κυριακή 4 Ιανουαρίου.
Τελικά μερικά πράγματα σε αυτή τη χώρα είναι "προβλέψιμα". ;D
-
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ
Δε θέλω καν να πιστέψω ότι η δολοφονική απόπειρα εναντίον του αστυνομικού θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα οργανωμένης προβοκάτσιας!
Δε θέλω καν να πιστέψω ότι οι δολοφόνοι μπορούν να έχουν οπιαδήποτε αναφορά στο "κίνημα"!
Δε θέλω καν να πιστέψω ότι οι άνθρωποι μπορούν να λύνουν τις διαφορές τους με τα κουμπούρια!
Δε θέλω καν να πιστέψω ότι μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν τα καλάσνικωφ και τα ούζι "όπλα" του κινήματος!
Δε θέλω καν να πιστέψω ότι οι δολοφονίες μπορούν να προαναγγέλονται από τον τύπο!
Δε θέλω καν να πιστέψω ότι οι "επαναστατικές ομάδες" έρχονται κάθε φορά να βγάλουν τις αστικές κυβερνήσεις από το αδιέξοδο!
Δε θέλω καν να πιστέψω ότι τα γεγονότα του τελευταίου μήνα θα γίνουν αφορμή για ακόμα μεγαλύτερη καταστολή και νέους τρομονόμους!
Δε θέλω καν να πιστέψω ότι η ανθρώπινη ζωή μπορεί να ευτελίζεται σε τέτοιο βαθμό!
Δύο γεγονότα βγαλμένα από την ίδια μήτρα .Τη μήτρα της εξουσίας.Με την ευρύτερη έννοια.Της εξουσίας που δίνει το κουμπούρι (νόμιμο ή παράνομο) απέναντι στον άοπλο ή τον ανυποψίαστο ή τον ανέτοιμο κουμπουροφόρο!Εχω το κουμπούρι έχω και τη θέληση να το χρησιμοποιήσω -ΕΧΩ ΕΞΟΥΣΙΑ! Κουφάλες προσκυνήστε!!!!!
-
"Οι δυνάμεις καταστολής δεν μπορεί να είναι ανθρώπινες."
"Σκυλιά που φυλάνε τα αφεντικά τους"
"Η εκπαίδευση τους είναι ελλιπής, γιατί αλλιώς θα ήταν άχρηστοι για το σύστημα."
que mal
πόσο μαλ
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=68742
-
Υφος και ήθος.
Αλλοι γενιώνται εξυπνάκηδες και αλλοι γενιώμαστε μαλ ή και πολύ μαλ.
Ισως φταίνε τα σλάβικα γονίδιά μου!!!
-
Υφος και ήθος.
Αλλοι γενιώνται εξυπνάκηδες και αλλοι γενιώμαστε μαλ ή και πολύ μαλ.
Ισως φταίνε τα σλάβικα γονίδιά μου!!!
Σημασία δεν έχει πως γεννιέται κανείς αλλά πως εξελίσεται...
Όσο για τα περί σλάβικων γονιδίων δεν καταλαβαίνω που κολλάει.Εμένα πάντως μου θυμίζει δυνατό και εσκεμμένο πάτημα σε κάλο "κάποιου"και αν ισχύει αυτό που υποψιάζομαι με ενοχλεί τόσο αισθητικά όσο και σαν επιχείρημα
-
Το να μιλάμε για "όργανα καταστολής" και να αφαιρούμε την προσωπικότητα από κάποιους που πιθανότατα βιοποριστικά αναγκάστηκαν να παίζουν το μπάτσο είναι τόσο ισοπεδωτικό και αφοριστικό όσο το να λέμε πως όλοι οι γιατροί παίρνουν φακελλάκι και είναι αλήτες!
-
Δε νομίζω ότι ισοπέδωσα κανέναν.Η πραγματικότητα είναι ισοπεδωτική.
Δε νομίζω όσοι πέρασαν στην αστυνομία να την είχαν πρώτη επιλογή στο μηχανογραφικό(δεδομένου ότι τώρα είναι στις πανελλαδικές εξετάσεις).Πέρα από κάποιους νταήδες που μεγάλωσαν με dirty Harry και τη βρίσκουν με την κατοχή "εξουσίας" νομίζω πως η συντριπτική πλειοψηφία πραγματικά επέλεξε αυτό το επάγγελμα καθαρά βιοποριστικά.Και οι ΕΠΟΠ στο στρατό για ανάλογους λόγους δεν κατατάχθηκαν?Ή μήπως για να υπηρετήσουν την πατρίδα?Έλεος,ας μην κοροιδευόμαστε,μεγάλα παιδιά είμαστε!
Όσο για το πόσο "τιμή" είναι να είσαι αστυνομικός ενός δημοκρατικού κράτους είναι συγκρίσιμη με την τιμή του να υπηρετείς ένα σαθρό ΕΣΥ όπου βασιλεύει το φακελλάκι και το φασόν.Δε νομίζω όμως φίλε iGP πως ούτε εσύ ούτε περισσότερο ΕΓΩ κάναμε την υπέρβαση-επανάσταση να ιδιωτεύσουμε ή να πάμε στους γιατρούς χωρίς σύνορα.Και αλήθεια,εγώ είμαι στο ΕΣΥ για καθαρά βιοποριστικούς λόγους,εσύ για ποιό λόγο είσαι στο ΕΣΥ?Μήπως παίζει τελικά κάποιο ρόλο και η άτιμη η φτώχεια και η επαγγελματική ανασφάλεια?Για δες τις συζητήσεις που κάναμε για το εφημεριακό και πόσο μας φθίρει καθημερινά η μορφή δουλείας που επιλέξαμε!Και ειλικρινά δε σου τη λέω αυτή τη στιγμή αλλά προσπαθώ να δούμε τα πράγματα πιο σφαιρικά!
Είναι δικαίωμά σου να βλέπεις αστυνομικό και να βγάζεις πομφούς!Αυτό μπορεί να έχει να κάνει με προσωπικά σου βιώματα και κοσμοθεωρίες.Και είναι απόλυτα σεβαστό!
Ίσως και εγώ να νιώθω κάπως έτσι.Αλλά επειδή έχει τύχει να συζητήσω με άτομα που είναι στην αστυνομία(γνωστούς-συγγενείς που ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΙΚΑ βρέθηκαν εκεί) αρνούμαι να μπω στα παιχνίδια ομοιομορφίας.Πίσω από κάθε ίδια στολή κρύβεται ένας διαφορετικός άνθρωπος.Δεν μπορώ να δεχθώ πως όσοι φοράνε στολές είναι ατσάλινοι και ψυχροί και πως δεν έχουν τις ανησυχίες ή τα όνειρα ενός μέσου ανθρώπου!
Λυπάμαι αλλά συνθήματα του τύπου :Μπάτσοι -γουρούνια-δολοφόνοι στην Ελλάδα του 2009 προσωπικά δε με εκφράζει καθόλου και τα θεωρώ αναχρονιστικά.Πόσο μάλλον οι επιθέσεις και οι απόπειρες δολοφονίας.Αν στο σώμα της αστυνομίας υπάρχουν και διεφθαρμένοι-και αυτό το πιστεύω-δε μπορώ να κρίνω όλους με τα ίδια σταθμά.
Μακάρι να μπορούσα να αλλάξω τον κόσμο.Αυτό όμως δε θα γίνει βάζοντας φωτιά στην ύλη αλλά στο πνεύμα και τις ψυχές των ανθρώπων!
Και να σου πω και κάτι τελευταίο?Και ας με πεις απαισιόδοξο....Νομίζω πως και τον παράδεισο τον ίδιο να μας χάριζαν για να ζήσουμε μέσα πάλι κάποιοι θα ήθελα να του βάλουν φωτιά!Γιατί?Γιατί νομίζω πως είναι στην ανθρώπινη φύση...Όχι η καταστροφή αλλά το "πάντα ρει"...και την γαλήνια λοιπόν ηρεμία του παραδείσου κάποιοι δε θα την άντεχαν.Πες τους τρελλούς,πες τους δημιουργούς,πες τους καλλιτέχνες,πες τους κακούς...Αλλά ναι,πιστεύω μια φωτίτσα θα την έβαζαν!
-
Προφανώς για άλλη μια φορά jack βγάζεις συμπεράσματα με βάση την προκατάληψή σου.Σε παρακαλώ μπες στον κόπο να ξαναδιαβάσεις αυτό που γράφω για τον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ .Αν θεωρείς ότι ο ρόλος τους είναι διαφορετικός ,να το συζητήτουμε.Αν διαβάσεις λίγο προσεχτικά θα δεις ότι δεν κάνω καμμία αναφορά στα ατομικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων .Αναφέρομαι ξεκάθαρα στον κοινωνικό τους ρόλο.Επίσης θα δείς ότι κάνω ένα σαφή διαχωρισμό με το ρόλο της αστυνομίας.
Αν θεωρείς ότι ο ρόλος του ΕΣΥ είναι αντίστοιχος μάλλον διάλεξες λάθος δουλειά ή δυσκολεύεσαι να προσδιορίσεις αυτό το ρόλο.
Μου κάνει εντύπωση ότι σε ενοχλεί ο πατημένος κάλος αλλά δε σε ενοχλούν καθόλου τα μπινελίκια .Ίσα ίσα που φροντίζεις να τα εμπλουτίσεις!
Ο ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΟΣ ΜΑΛ!!
-
Νομίζω ότι πρέπει να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Όταν γράφουμε και δεν έχουμε τον συνομιλητή μας απέναντι είναι ευκολότερο να βρεθούμε σε λόγια που δημιουργούν παρεξηγήσεις. Αλλά πάλι πρέπει να σκεφτόμαστε ότι ότι σε μια δημοκρατία ο καθένας έχει δικαίωμα της προσωπικής του άποψης όσο κι αν αυτή μπορεί να είναι ανόητη για εμάς. Συνεπώς, αποφύγετε τις προσωπικές αντιπαραθέσεις και σχόλια που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Ίσως, η έκφραση κειμένου στο πρώτο ενικό πρόσωπο να φαντάζει εγωιστική αλλά επιτρέπει να εκφράσετε την άποψη σας και την διαφωνία σας χωρίς να δημιουργείται η αίσθηση της αντιπαράθεσης με τον άλλο. Η συζήτηση εδώ δεν είναι μια κοκορομαχία, δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνήσει ο άλλος μαζί σας. Αυτή η πολυμορφία είναι η μαγεία της δημοκρατίας. Αν κάτι δεν μπορείτε να το κατανοήσετε ζητήστε από αυτόν που το έγγραψε να το εξηγήσει. Ο τρόπος που θα το πραγματώσει είναι ήδη μια εκτίμηση του πόσο το πιστεύει, το νιώθει, ή/και το έχει βιώσει. Μην αντιδράτε σπασμωδικά, εδώ υπάρχουν κείμενα που θα είναι αναρτημένα για πολύ καιρό και επιτρέπουν και στους εαυτούς μας να δούμε πως ωριμάζουμε με το χρόνο.
Η δημοκρατία έχει απίστευτα δύσκολη εφαρμογή, όμως εάν αναρωτηθείτε για πολλά γεγονότα στην ιστορία θα ανακαλύψετε ότι τις μεγαλύτερες αλλαγές τις έκαναν άνθρωποι (και όχι κοινωνίες, αυτές ακολούθησαν) που είχαν την δυνατότητα να σκέφτονται εκτός της τετράγωνης καθημερινής λογικής και με εξ αρχής απορίες για πράγματα που όλοι τα θεωρούν δεδομένα και παγιωμένα. Γράψτε τη σκέψη σας, γράψτε τα ερωτήματα σας, ανταλλάξτε εμπειρίες αλλά μην ξεχνάτε ότι μόνοι σας δημιουργείτε την εικόνα του προσώπου σας και του χαρακτήρα σας (ακόμη και ανώνυμοι) από τα γραφόμενα σας και την συμμετοχή σας. Μπορεί κάποια από αυτά που γράφετε σήμερα να τα θεωρείτε ανωριμότητα μετά από μερικά χρόνια, αλλά τελικά έχει αξία για εσάς και ο δρόμος προς την Ιθάκη ή μόνο η Ιθάκη; Αυτό είναι προσωπική σας απόφαση.
-
Δε θέλω να συνεχίσω άλλο αυτή την κουβέντα.Ούτε καν είχα διάθεση να εμπλακώ απλά με ξένισαν τα περί σλάβικων γονιδίων και περί σκύλων που φυλούν τα αφεντικά τους.Σε καμμία περίπτωση δεν θέλησα να προσβάλω κανένα και αν το κατάφερα ΖΗΤΩ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ!
Απλά δε νομίζω πως όσα λέχθηκαν εδώ μέσα,πέραν εμού,είναι η έκφραση της κοινής γνώμης.
Οι υψηλοί τόνοι,όταν διαιωνίζονται με φθίρουν.Σταματώ λοιπόν εδώ!
Και πάλι ζητώ δημόσια συγνώμη-και ειδικότερα από τους iGP κ.Μακρέα-για το ξέσπασμα που προκάλεσα.Καλό απόγευμα σε όλους!
-
Για μένα δεν υπάρχει ζήτημα συγνώμης. Ξέρω πολύ καλά ότι το συγκεκριμένο ζήτημα είναι πάρα πολύ δύσκολο να συζητηθεί.Υπάρχουν τόσες ιδεολοψίες και αντανακλαστικά(από όλες τις μεριές) που κάνουν που την κάνουν συζήτηση κουφών.Εχω τσακωθεί για το συγκεκριμένο με ανθρώπους που αγαπάω και σέβομαι απεριόριστα.Το σύνθημα που έγραψα δεν το έγραψα ούτε αβασάνιστα, ούτε κατά τύχη.Επίσης έγραψα ότι μέχρι πριν ένα μήνα και εγώ ψιλοφρίκαρα όταν το άκουγα γιατί είναι πράγματι πολύ σκληρό και άκομψο.Αποδείχθηκε όμως από την ίδια τη ζωή ότι οι πρακτικές των δυνάμεων καταστολής είναι πολύ πιο σκληρές και πολύ πιο άκομψες!
-
Και ως άτομο πλέον θα μπω στον πειρασμό να εκφράσω την άποψη μου για το εν συζήτηση θέμα που συνεχίζεται με φωτιές άλλοτε άλλου είδους.
Η έννοιες της προστασίας, της καταστολής, της αυτονομίας, της ελευθερίας, και όσο άλλο το προεκτείνουμε έχουν μια καθαρά υποκειμενική θεώρηση. Επίσης, η συζήτηση και η θεώρηση τους με προβολή στο άτομο ή αντίθετα, στην κοινωνία έχουν πάλι τελείως διαφορετικές προεκτάσεις.
Η αστυνομία είναι όργανο καταστολής ή προστασίας ανάλογα με τα πιστεύω του καθενός και το άτομο, ο αστυνομικός μπορεί να είναι κατασταλτική μονάδα, φύλακας, εργαζόμενος, ή ατυχής συνάνθρωπος σε λάθος θέση-ώρα πάλι με βάση τα πιστεύω καθενός. Ίσως η ανάλυση κατά Φουριέ που χρησιμοποιείται στις αρμονικές θα μπορούσε να μετασχηματιστεί για να εξηγήσεις τις διαφορετικές ποιοτικά απόψεις το όλο θέμα. Το σίγουρο είναι ότι η ατομική συμμετοχή κάθε ατόμου που απαρτίζει ένα οργανισμό χάνεται πρακτικά στη συνολική εικόνα όσο πολυπληθέστερος είναι αυτός. Όμως αυτό που συμβαίνει στην αστυνομία, συμβαίνει σε κάθε εργασιακό χώρο.
Τέθηκε παραπάνω το ΕΣΥ. Προσωπικά, αυτό το αίσθημα του εργαζόμενου που διαφωνεί με το σύστημα συνολικά το έχω νοιώσει ουκ ολίγες φορές. Να δώσω παραδείγματα που θεωρώ ότι είναι αντίστοιχα της όλης κατάστασης που επικρατεί στο θέμα της αστυνομίας.
- Τα νοσοκομεία λειτουργούν το πρωί για τα τακτικά ιατρεία αναγκάζοντας μεγάλο τμήμα του πληθυσμού να μην πάει στο μεροκάματο για να πάει στον ιατρό. Πόσοι όμως έχουν θέσει θέμα στα συλλογικά όργανα ότι και αυτοί που δουλεύουν το πρωί έχουν το δικαίωμα να δουλέψουν;
- Πολλά ταμεία για να βγάλεις μια μαγνητική απαιτούν να έχεις κάνει πρώτα αξονική. Πόσοι έχουν αντιδράσει σε αυτό το ηλίθιο σε κάποιες καταστάσεις σύστημα που ακτινοβολεί μια χαρά τον άρρωστο και σε κάποιες περιπτώσεις δεν έχει καμιά αξία, αντί να υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις που να το επιτρέπουν;
- Πόσοι από εμάς δεν θα θέλανε ένα καρδιογράφο (που ίσως δεν έχουν) σε κάθε ιατρείο αλλά το σύστημα μας έχει γραμμένους και έχει άραγε κοστίσει σε ζωές αυτό;
- Πως αντιμετωπίζετε την γιαγιά που φέρνει το "δώρο" αλλά έμμεσα ζητά μια εξυπηρέτηση που δεν σας κοστίζει (πχ μια ΑΥ γίνεται ΣΝ);
- Πόσοι από εμάς έχουμε σε όλους τους ασθενείς μας το ίδιο σκεύασμα για κάθε φαρμακευτική ουσία;
- Πόσο μας επηρεάζουν οι πεποιθήσεις του ασθενή στην συμμετοχή μας ως ιατροί;
προσωπικά τα παραπάνω με κάνουν να νιώθω "σκυλί που φυλάει τα αφεντικά του" όσο κι αν προσπαθώ συχνά να πάω κόντρα στο ρεύμα.
Έβαλα κάποια πράγματα αντιπροσωπευτικά από διαφορετικές περιπτώσεις αλλά μπορώ να σας βρω κι άλλα πολλά.
Πάμε στην αντίθετη όχθη:
- "πρέπει να ακούς το γιατρό, ο λόγος του έχει αξία" ή "Ούτε μια ένεση δεν μου έκανε να βρω την υγεία μου ο θεοπαίχτης"
- "Ένα μήλο την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα"
- "..με πήρανε με αυτή τη νεκροφόρα (ασθενοφόρο) και με πετάξανε σε ένα κρεββάτι να πεθάνω" ή "Αμέσως με έφερε το ασθενοφόρο και μου κάνε ένα σωρό εξετάσεις που κάνανε μια ώρα να βγούνε"
- "Το είδα τον κερατά με την άσπρη μπλούζα και ύφος 10 καρδιναλίων και μου ήρθε να του βγάλω τα άντερα, δεν έκανε τίποτα χωρίς φακελάκι". Να σημειώσω ότι το παραπάνω το άκουσα για άξιο συνάδελφο σε θέμα που έτυχε να είμαι μπροστά και που αυτός που το είπε δεν με ήξερε και καμιά επαφή δεν είχε με την πραγματικότητα.
- "Κοίτα το γιατρό, εάν δεν κάτσεις ήσυχα θα του πω να σου κάνει μια ένεση" Σας θυμίζει τίποτα από δυνάμεις καταστολής;
Το φιλοσοφικό μου ερώτημα είναι τελικά, ότι όλοι κουβαλάμε κάποια στερεότυπα που έχουν προκύψει από εμπειρίες ή κοινωνική "γαλούχηση" και που στη συντριπτική πλειοψηφία δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Και η πείρα είναι σφαλερή, οι πεποιθήσεις είναι επικίνδυνες, το να σταματάμε να θέτουμε σε κριτική τα πιστεύω μας σε κάθε μονάδα και όχι μόνο στο σύνολο από το σύστημα είναι εγκληματικό.
Αλλά υπάρχει λύση; Φέρνει ένας κούκος την Άνοιξη;
-
Η κριτική γίνεται σε διαφορετικό επίπεδο κάθε φορά και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις θα πρέπει να ορίζουμε αυτό το επίπεδο. Π.χ είναι τελείως διαφορετικό να κρίνεις τον αστυνομικό-ιατρό-δικηγόρο-κτλ σε ατομικό επίπεδο από το να κάνεις κριτική σε συλλογικό επίπεδο. Μπορείς σε ατομικό να κρίνεις κάποιον ως προσωπικότητα, ως επαγγελματία ανάλογα το επάγγελμα ,ως πολίτη σε ένα πολιτικό καθεστώς ,ως άνθρωπο στην κοινωνία. Σε συλλογικό κρίνεις μια ομάδα ανθρώπων τελείως διαφορετικά με άλλα κριτήρια και όχι με κριτήρια του χαρακτήρα του κάθε μέλους. Φυσικά και ο χαρακτήρας του κάθε μέλους επηρεάζει την ομάδα, αλλά όταν κρίνεις πχ αστυνομικούς ως ομάδα, να κρίνονται ως σώμα για τον ρόλο που έχουν και παίζουν ως σώμα στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Οι χαρακτηρισμοί που προκύπτουν δεν αφορούν την προσωπικότητα του ατόμου (και πως άλλωστε θα μπορούσε αφού δεν τον γνωρίζεις προσωπικά) αλλά τον ρόλο της ιδιότητας που φέρει.
Με στεναχωρεί να ακούω ότι οι «γιατροί παίρνουν φακελάκια», αλλά είμαι ένας από αυτούς που το λένε με την έννοια ότι αυτό είναι ένα γεγονός που φυσικά και δεν ισχύει για όλους τους ιατρούς, αλλά ισχύει και είναι κατακριτέο. Όταν μου το λένε φυσικά και δεν το παίρνω προσωπικά αλλά και ούτε αρνούμαι ότι αυτό ισχύει για κάποιους όμως. Ως άτομο προσπαθώ να βάλω και εγώ ένα λιθαράκι στο να εκλείψει αυτό από το σώμα των ιατρών όπως και πολλά άλλα κακά. Φυσικά και δεν πρόκειται να πλασθεί ο τέλειος κόσμος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα κάνουμε τα στραβά μάτια σε ότι κακό υπάρχει με βάση τα ανθρώπινα ιδεώδη και όχι με βάση το κομματικό κριτήριο. (δεν λέγω πολιτικό διότι χωρίς πολιτική δεν υπάρχει κοινωνικότητα και άρα ανθρωπισμός)
Συνυπεύθυνος είναι αυτός που αρνείται την ύπαρξη κακών στοιχείων μέσα σε ένα σώμα. Η ατομική προσπάθεια του καθενός χαρακτηρίζει το άτομο της ομάδας και η τελική προσφορά στην κοινωνία χαρακτηρίζει την ομάδα.
Έτσι τελικά στην κοινωνία νομίζω ότι το αστυνομικό σώμα στην Ελλάδα (αλλά και στον κόσμο νομίζω) δεν έχει επιδείξει ουσιαστικό ρόλο προσφοράς στην κοινωνία των ανθρώπων, αλλά αντίθετα πάμπολλες φορές έχει λειτουργήσει εις βάρος της κοινωνίας.
Το γιατί τώρα κάποιος επιλέγει να γίνει αστυνομικός? νομίζω ότι ο καθένας έχει τα δικά του κριτήρια. Το θέμα είναι τι στάση κρατεί ως άτομο με την ιδιότητα αυτή απέναντι στην κοινωνία.
Ο ρόλος των σωμάτων αυτών πρέπει να αλλάξει και αυτό είναι ευθύνη ΌΛΩΝ ΜΑΣ.
-
Δεν θα μπώ εκτενώς στη συζήτηση, ούτε ως διαχειριστής –ο κ. Κουναλάκης το έκανε ήδη πολύ καλά- ούτε ως άτομο.
Όσο αφορά την αστυνομία, θα πώ μόνο τούτο: Βίωσα τη δράση της σε προγενέστερες των περισσοτέρων εδώ δεκαετίες και δεν θα έλεγα ότι υπερηφανεύομαι.
Είναι ένας χώρος που εύκολα μπορεί να μαζέψει άτομα που ψάχνουν να αποδείξουν στον εαυτό τους την ανωτερότητά τους καθώς και νταήδες. Δεν έχει όμως μόνο αυτούς.
Είναι όμως μία δομή που δεν πιστεύω πως κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν χρειάζεται.
Ότι πρέπει να μπεί σε άλλους δρόμους κοινωνικής προσφοράς είναι αλήθεια. Όμως σε τέτοιους δρόμους οι πολιτικοί μας δεν έβαλαν το ΕΣΥ, τα Ταμεία Ασφάλισης, τα, τα, Την αστυνομία θα ενδιαφερθούν να βάλουν? Πολύ πιο βολικό τους είναι να την έχουν ως «δική τους δύναμη» και ο χρόνος να ωριμάσουμε σ’ αυτό είναι μακρύς ακόμη.
Με ενόχλησε αφάνταστα που μέσα στις αναλύσεις επεισήλθε το ότι κάποιοι πήγαν εκεί για το μεροκάματο.
Δεν κατάλαβα δηλαδή. Ξέρετε κανέναν που να πήγε σε οποιαδήποτε μισθωτή δουλειά χωρίς να τον ενδιαφέρει να κάνει κάτι για να έχει εισόδημα?
Το πρώτο κριτήριο όταν κανείς ζητάει δουλεία, είναι να έχει εισόδημα. Μετά ακολουθούν τα άλλα, όπως το να τους αρέσει πολύ, το να έχουν δεξιότητες σ’ αυτό κ.λ.π.
Αυτή είναι η πραγματικότητα –καλή ή κακή- και το αντίθετο αποτελεί ευσεβή πόθο.
Αν δεν ήταν έτσι θα ζούσαμε σε μία χώρα που το χρήμα δεν έχει καμία αξία. Έχει όμως και έτσι ζούμε.
Το αν θα διαλέξουμε αυτό το επάγγελμα γι’ αυτά τα λεφτά μόνο ή και για 1, 2, 3, 5 άλλους λόγους, μάλιστα. Εκεί υπάρχει θέμα συζήτησης. Αλλά το ότι πήγαν για να έχουν εισόδημα το καταδικάζουμε? Έλεος.
Υπάρχουν φορές που κάποιοι αρνούνται ένα Α εισόδημα για ένα μικρότερο, προτάσσοντας ιερότερους σκοπούς (π.χ. κοινωνικό λειτούργημα στο ΕΣΥ, αντί του ιδιωτικού). Και λοιπόν? Ωραία να τους πούμε μπράβο. Εκείνοι όμως που δεν το κάνουν είναι σιχάματα? Προσωπικά το έκανα, αλλά ποτέ δεν αισθάνθηκα τους άλλους υποδεέστερους εξ’ αυτού.
Το βιοποριστικό λοιπόν είναι ιερό πράγμα και δικαίως επεισέρχεται στα κριτήρια αναζήτησης δουλειάς.
Το ζητούμενο είναι αν εισερχόμενος σε αυτή τη δουλειά θα την κάνεις με σεβασμό σ’ αυτή ή θα την μετατρέψεις σε εργαλείο ικανοποίησης μικροτήτων ή ανεπαρκειών σου.
-
Δεν μπαίνω στην παραπάνω συζήτηση. Όσα ειπώθηκαν με κάλυψαν. Εν όψει και της αυριανής πορείας όπου δυστυχώς προβλέπω ότι θα πληρώσω την παρουσία μου εκεί με χημικά (ελπίζω όχι και τίποτα άλλο, αν κι αυτό δεν είναι λίγο γιατί ακόμη παίρνω Aerolin) αντιγράφω από το imiorofos.org:
Το σκοτάδι πάνω από τη χώρα
Μετά τις φωτεινές 15 ημέρες της εξέγερσης έρχεται αναπόφευκτα το σκοτάδι. Ένα σκοτάδι που θέλει να σκορπίσει τον τρόμο στον δρόμο. Να δώσει άλλοθι στις μικροαστικές συνειδήσεις που νιώσαν σαν αγκάθι την κοινωνική αφύπνιση των συμπολιτών τους. Να "μαντρώσει" ακόμη περισσότερο τους αφυπνισμένους Νεοέλληνες στα όρια του καναπέ τους. Να στοχοποιήσει αυτούς που τελικά θα παραμείνουν στις επάλξεις του κοινωνικού αγώνα.
- Σφαίρες αγνώστων ενάντια σε λεωφορείο των ΜΑΤ από χώρο ασύλου στο Γουδί
- Μαφιόζικη επίθεση με 27 πυροβολισμούς εναντίον αστυνομικών στο Υπουργείο Πολιτισμού
- Πογκρόμ συλλήψεων αδιακρίτως στην περιοχή των Εξαρχείων (72 προσαγωγές σε λίγες ώρες).
- Εισβολή σε σπίτια αναρχικών και μη, συλλήψεις και κατασχέσεις.
- Πρωτοφανής παρουσία της αστυνομίας στα Εξάρχεια και σε κεντρικά σημεία της Αθήνας (Σταθμοί ΗΣΑΠ κλπ)
Υπό τη σκέπη του τρομονόμου και με το μακρύ χέρι του παρακράτους ένα σκοτάδι ξεπροβάλει στους δρόμους της Αθήνας.
Στο δρόμο στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο
Και συμπληρώνω: Όπου ακούς σφαίρες αργεί να ξημερώσει.
Για μένα θύμα της κρατικής και παρακρατικής καταστολής είναι και ο αστυνομικός ο οποίος είναι ακόμη σε κρίσιμη κατάσταση. Διαμπερές τραύμα με πύλη εισόδου τη βουβωνική χώρα και εξόδου το θώρακα. Το βλήμα διαπέρασε παχύ και λεπτό έντερο, στομάχι, διάφραγμα και πνεύμονα και "έξυσε" το πάγκρεας. Το αίμα του ας μη πέσει στα κεφάλια αθώων.
Κι επειδή κι αυτοί οι αστυνομικοί για βιοπορισμό μπήκαν στο σώμα δείτε κι αυτό :
http://troktiko.blogspot.com/2009/01/22_08.html
-
09/01/2009
Πανικός στις δυνάμεις καταστολής
Ο τρόμος σπάει στο δρόμο. Ο τρόμος έσπασε στο δρόμο. 15.000 κόσμος ποδοπάτησαν την κρατική, παρακρατική, δημοσιοκαφρική τρομοκρατία και κατέβηκαν στους δρόμους για να δείξουν ότι το μυαλό μας δε θα ξαναγίνει κομπόστα. Πανικόβλητοι οι εχθροί της λαϊκής αφύπνισης προχωρήσαν σε σπασμωδικές κινήσεις. Συνέλαβαν και ξυλοκόπησαν δικηγόρους, φωτορεπόρτερ (για να μην την πατήσουν σαν τη ζαρτινιέρα), περαστικούς, τραυματίες, μεσήλικες, πιτσιρίκια προδίδοντας τον πανικό τους ακόμη και στη μεγάλη μάζα των "ανυποψίαστων" πολιτών.
Δείτε το βίντεο και την περιγραφή από τα γεγονότα της Ασκληπιού
http://www.tvxs.gr/v2972
-
Κάποιοι έχουμε περάσει στο χώρο της γραφικότητας, συμπεριλαμβανομένου και μουά.
Είχα μόνο την απορία πού παρκάρει το αυτοκίνητο του ένας που κατεβαίνει στο δρόμο να τα σπάσει, ώστε να το προφυλάξει από τους όμοιους του.
Υ.Γ.: Κατά λάθος έβαλα ευχαριστώ στο προηγούμενο ποστ - πώς μπορώ να το αφαιρέσω;
-
Eτσι: http://it.youtube.com/watch?v=LE9t98Gox60
-
Πολύ καλό, Μάνο!
Ας απολαύσουμε και αυτό:
http://it.youtube.com/watch?v=kobOmh7c-yI&feature=related
-
Αγαπητέ διακομιστή
για να μην στενοχωριέσαι για το παραπάνω ευχαριστώ θα σου δώσω και εγώ ένα και πατσίσαμε. Ωραίο το χορευτικό μετα σάλσας αλλά οι Αποκριές αργούν ακόμη. Ο Ζακ Τατί από την άλλη ποτέ δεν μου άρεσε , αλλά τι περιμένεις από έναν απολίτιστο Ηπειρώτη κουκουλοφόρο;
Παρεμπιπτόντως χτες συνέλαβαν και δύο συμμαθήτριες της αδελφής μου την ώρα που πήγαιναν στο φροντιστήριο για τη Σχολή Δικαστών στην Κάνιγγος. Να ρωτήσω αυτές και τις όμοιές τους που άφησαν το αμάξι τους; Εγώ πάντως και οι όμοιοί μου αποφεύγουμε να αφήνουμε τη μηχανή ή το αυτοκίνητο κοντά σε στέκια ασφαλιτών.
-
Εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθεια εισαγωγής των συγγενικών και φιλικών προσώπων που αναφέρθηκαν στην Εθνική Σχολή Δικαστών, και μια λαμπρή σταδιοδρομία στο Δικαστικό Σώμα και την Ελληνική Δικαιοσύνη.
-
Η αλήθεια είναι ότι δεν αφήνεις το αμάξι σου στο δρόμο. Οι "κουκουλοφόροι" νοιάζονται για το μεροκάματο κάθε εργαζόμενου σε ιδιωτικό πάρκινγκ.
Μια και εκπαιδεύονται δικαστές λες να ακούσεις μια μέρα το αμίμιτο: "Εάν εγώ νοιώθω ότι το κράτος με πληρώνει καλά, θα του γλιτώσω πολλά λεφτά καθώς έχω τον τρόπο μου";
Πάντως η όλη κατάσταση μου θυμίζει πολύ το στρατό: Σ' ένα κλειστό περιβάλλον της αρπαχτής έβλεπες ανθρώπους που δεν είχαν τίποτα να δείξουν στην ζωή τους, μέσα στην αναμπουμπούλα, να νιώθουν φοβεροί και τρομεροί με ένα βαθμό "υπο-δεκανέα" ή "δεκανέα" ή με κάτι άλλο που τους έκανε αναντικατάστατους (πχ καψιμιτζής, ή αρχηγός άτυπης παρέας) και μάλλον τους συνέφερε να είναι μέσα στο στρατόπεδο παρά έξω.
Κάπως έτσι, είναι η κατάσταση και στις δυο πλευρές:
Αστυνομικοί που νιώθουν το αίσθημα της δύναμης της καταστολής (μάνα μου καμάρωσε με...),
κουκουλοφόροι που τέρπονται από την ένταση την καταστροφική μανία και την περιπέτεια,
και διαδηλωτές που διαλογίζονται και τέρπονται από το αίσθημα της ομαδικότητας και της ομαδικής ψυχοθεραπείας αλλά χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα (τουλάχιστον οι ανώνυμοι αλκοολικοί, κόβαν το αλκοόλ)
Να βγουμε στους δρόμους να γνωρίσουμε συναθρώπους και μέλη του αντίθετου φίλου ορέ Απόστολε.
Αλλά τον ...τρόμο... τώρα, έλεος, ξαναγυρίσαμε στην εποχή που για να ρίξεις τις πιο όμορφες γκόμενες γραφόσουν στην ΚΝΕ. Μην μου πεις ότι το έχουν τόσοι πολλοί ανάγκη...
-
Θα συμφωνήσω στα πιο πολλά. Ναι είναι ομαδική ψυχοθεραπεία (είναι και δική μου ερμηνεία - μου τη "βούτηξες"). Ναι γνωρίζεις και γνωρίζεσαι με κόσμο. Ναι υπάρχει ένα αγωνιστικό, ερωτικό κλίμα που ευνοεί τις ματιές και την ψιλοκουβεντούλα μεταξύ αντίθετου φύλου (Οι φίλοι μου με πειράζουν γιατί ερωτεύομαι κάθε 10 λεπτά).
Αλλά πρακτικό αποτέλεσμα υπάρχει. Υπάρχει για το διαδηλωτή που διατηρεί έτσι μέσα του τη σπίθα της αντίληψης και της αντίδρασης στη μίζερη κοινωνική καθημερινότητα (η ψυχοθεραπεία που λέγαμε). Υπάρχει και στον κύκλο του στα πλαίσια της νομιμοποίησης μιας αντίδρασης και της κοινωνικής αφύπνισης. Και αυτό αντανακλά και σε ένα μεγάλο κομμάτι του κοινωνικού σώματος. Του καθησυχασμένου από κόμματα και ΜΜΕ ότι όλα θα πάνε καλά, όταν όλα δείχνουν ότι πάνε χειρότερα. Δημιουργείται η εικόνα ότι κάτι γίνεται. Και όχι ένα σκάνδαλο που θα απασχολήσει τις κουβέντες στα καφενεία και τα ΜΜΕ μέχρι να ξεχαστεί. Κάτι γίνεται από ανθρώπους δίπλα μας. Υπαρκτούς, με όνομα, με δουλειά, με οικογένεια, με φίλους και εχθρούς. Και δεν είναι κουκουλοφόροι (όπως προσπαθούν να με πείσουν) γιατί είναι πολλοί και τους ξέρουμε εμείς οι ίδιοι. Ξέρουμε τον Αποστόλη, την Γιώτα, τον Λεονάρδο, τη Δώρα, τον Χρήστο κλπ κλπ
Και ναι έτσι σπάει ο τρόμος. Καταρχάς ο τρόμος της καθημερινότητας: (Μην αντιμιλήσεις στο αφεντικό σου. Μην αντιμιλήσεις στο διευθυντή σου. Μην αντιμιλήσεις ακόμη και στον τελευταίο αυθαιρετούντα υπάλληλο. Κλείσε τα μάτια στο... στο... στο... και ψήφισε. Μη ζητήσεις αύξηση. Μη ζητήσεις καλύτερη υγεία. Μη ζητήσεις καλύτερη παιδεία. Πάρε δάνειο και αγόρασε.) Ο κόσμος είναι φοβισμένος, εφησυχασμένος και παθητικός. Για αυτό φτάσαμε εκεί που φτάσαμε. Μια μακρά περίοδος εφησυχασμού και ψέυδαίσθησης ευμάρειας - που πλέον καταρρέει - οδήγησε στην αποδιοργάνωση της κοινωνικής συνοχής και ικανότητας αντίδρασης. Κι έτσι πχ τα τελευταία χρόνια η μόνη σοβαρή απεργία έγινε από τους εκπαιδευτικούς και η οποία συνετρίβη προς όνειδος όλων μας.
Αλλά υπάρχει και ο άλλος τρόμος. Αυτός του απλού διαδηλωτή που συλλαμβάνεται χωρίς λόγο και ξέρει ότι μπορεί να "φορτωθεί" με αδικήματα που δεν έκανε (βλ. τα πράσινα παπούτσια) και να βρεθεί κατηγορούμενος για πράγματα που δεν είχε (βλ. τον Άγγλο διαδηλωτή της Θεσσαλονίκης). Μπορεί να "φάει" ασφυξιογόνα χημικά χωρίς κανένα λόγο και αφορμή από κανέναν (πχ στην τελευταία πορεία ήμουν μπροστά στα Προπύλαια και μπορώ να σας διαβεβαιώσω με τα ίδια μου τα μάτια ότι ο Ματατζής πέταξε πρώτος το χημικό στη μέση της πορείας, δίπλα μου, η οποία εκείνη τη στιγμή πέρναγε το δρόμο χωρίς να φωνάζει ούτε καν συνθήματα). Μπορεί να ξυλοκοπηθεί χωρίς λόγο (βλ. ζαρτινιέρα). Μπορεί να μαχαιρωθεί από φασίστες (βλ. το φίλο μου Κωστή πριν από λίγους μήνες). Μπορεί να μπουν στο σπίτι του χωρίς λόγο και παράνομα την ώρα που λείπει και να κάνουν έρευνα μόνο και μόνο επειδή μένει στα Εξάρχεια (βλ. Σταυρούλα Γιαννακοπούλου). Και αν βρούν κάτι ξέρει ότι θα καταδικαστεί στο μέγιστο της ποινής (15 μήνες φυλακή για ένα κλομπ και ένα σπρέι). Και τα παραδείγματα που σας φέρνω είναι τα τηλεοπτικά. Η ελάχιστη δική μου εμπειρία με έχει τροφοδοτήσει με πλείστα άλλα. Και τον τρόμο αυτό τον νιώθουμε όλοι όσοι κατεβαίνουμε σε πορείες (και εγώ βέβαια).
Και βέβαια ο δρόμος δεν είναι μόνο πορείες. Αυτή τη στιγμή στην Αθήνα υπάρχει οργασμός από δράσεις, συναντήσεις, εκδηλώσεις. Όπως το χτεσινό παζάρι στην πλατεία Εξαρχείων. Ένα πανηγύρι των κατοίκων με μουσική(Τα κρητικά είχαν την τιμητική τους γιατί με τόσο κρύο έπρεπε να χορεύουμε για να ζεσταθούμε), κρασί, τσίπουρα, μεζέδες, παιδάκια, μεγάλους, ντόπιους και περαστικούς που κράτησε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Για να σπάσει η τρομοκρατία και για τους ίδιους (το τι περάσαν αυτές τις μέρες δε λέγεται. Δεν έμεινε σπίτι που να μην το ψάξουν. Δεν υπήρχε γωνία χωρίς ασφαλίτη που έκανε έλεγχο με κριτήρια χουντικά: μαλλί, ηλικία, ντύσιμο κλπ). και για τον κόσμο. 15 χρόνια κατεβαίνω για διασκέδαση στα Εξάρχεια. Πρώτη φορά τόσοι πολλοί μου λένε μην πας. Και βέβαια ένας είναι ο πραγματικός φόβος: Να συλληφθείς χωρίς λόγο, καθώς τα Εξάρχεια είναι η πιο αστυνομοκρατούμενη περιοχή της Αθήνας.
Δεν είναι σοφιστεία ότι στο δρόμο διαμορφώνονται συνειδήσεις. Το βλέπω σε μένα, στη γυναίκα μου που πρώτη φορά κατέβηκε σε πορεία τον Δεκέμβρη, στην αδελφή μου που δεν έχει κατέβει ποτέ σε πορεία και δεν ψηφίζει καν (είναι το καλό παιδί της οικογένειας), σε φίλους και φίλες που πορευόμαστε μαζί (με τους περισσότερους για πρώτη φορά), κουβεντιάζουμε μαζί και προσπαθούμε να δράσουμε μαζί. Δεν αλλάζει μόνο ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα. Αλλάζει η νοοτροπία που έχουμε μέσα μας ως προς τη διεκδίκηση καθημερινών πραγμάτων στη δουλειά, στη γειτονιά, στην κοινωνία που ζούμε, που αναφερόμαστε και που είμαστε υποχρεωμένοι να δρούμε για να τη βελτιώσουμε (ή αν μη τι άλλο να προσπαθήσουμε να σταματήσουμε την κατρακύλα της).
Υ.Γ. Σεξιστικό σχόλιο: Τις πιο ωραίες γκόμενες ευτυχώς δεν τις έχει πια η ΚΝΕ (η οποία απουσιάζει όπως συνήθως). Τα αριστερίστικα φοιτητικά μπλοκ μοιάζουν με ανθισμένους κήπους.
-
Τελικά η πραγματικότητα είναι ζήτημα εμπειρίας και παραστάσεων.Πως να έχεις εικόνα για μια κατάσταση που δεν τη ζεις αλλά την απολαμβάνεις ως θεατής? Τι θα πουν άραγε οι θεατές-χρήστες υγείας όταν κάποιοι από εμάς θα σταματήσουν να εφημερεύουν? Σίγουρα πάντως δε θα συμμεριστούν τη δική μας πραγματικότητα .Θα δουν ακαμάτες φακελλάκηδες που δε χορταίνουν με τίποτα .Και εμείς θα φωνάζουμε στου κουφού την πόρτα! Τι ήταν λοιπόν οι κινητοποιήσεις? Τρακόσιοι κουκουλοφόροι φετιχιστές της βίας, μια παρέα αναρχικοί και αριστεριστές του καναπέ και μαθητές που δεν ξέρουν τι τους γίνεται.Ξέχασα ,και κάτι ξέμπαρκοι ερωτύλοι.Και ξεμπερδέψαμε!Εύκολα .Οπως εύκολα ξεμπερδεύουμε με κάθε τι που δεν το καταλαβαίνουμε.Με κάθε τι που μας αναγκάζει να έρθουμε αντιμέτωποι με τη συνείδησή μας, που μας καλεί να αναθεωρήσουμε στάσεις και αντιλήψεις .Και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι όλοι σχεδόν όσοι βρέθηκαν στο δρόμο αυτές τις μέρες αναθεώρησαν και διαπραγματεύτηκαν από την αρχή πολλές από τις "βεβαιότητες"τους. ΔΕ μπορώ να πω το ίδιο και για τους θεατές!
Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει όλος ο κόσμος να έχει θετική γνώμη για τις κινητοποιήσεις ούτε αρνητική γνώμη για τις δυνάμεις καταστολής.Όταν όμως αυτή η γνώμη είναι εκ των προτέρων διαμορφωμένη υπάρχει πρόβλημα.Υπάρχει ιδεοληψία .Οπως ιδεοληψία είναι και εκ των προτέρων διαμορφωμένη θετική γνώμη για οποιαδήποτε κινητοποίηση και η υπεράσπιση όλων γελειοτήτων που μπορεί να γίνονται στο όνομα του "κινήματος".Επίσης προβληματική είναι η αρνητική στάση (συνήθως ,αλλοθι εύκολης και αβασάνιστης καταδίκης) απέναντι στο περιεχόμενο της κινητοποίησης όταν δεν δε συμφωνούμε με τις μορφές. Φυσικά υπάρχει και ευθύνη των κινητοποιούμενων σε αυτό το σημείο .Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.
Γιατί άραγε ενώ κυρίαρχη είναι η άποψη ότι η ένταση των κινητοποιήσεων ήταν παράλογη και ότι δε θα αφήσουν τίποτα εκτός από σπασμένες βιτρίνες και κατεστρεμένες περιουσίες ,ήταν τέτοια η λύσσα της εξουσίας για να σταματήσουν?Γιατί αυτή η άνευ προηγουμένου ένταση της καταστολής και η απίστευτη χρήση παρακρατικής μεθοδολογίας?Πόσο δημοκρατικό μπορεί να θεωρείται ένα καθεστώς που στηρίζεται σε τέτοιες μεθόδους? Πόσο δημοκρατικό μπορεί να είναι ένα καθεστώς που έχει ανάγκη τη συστηματική διαστρέβλωση της πραγματικότητας μέσω των ΜΜΕ και το μονοπώλιο της ενημέρωσης?-Θυμηθείτε τη λυσσαλέα αντίδραση της εξουσίας απέναντι στην απόλυτα ειρηνική 10λεπτη κατάληψη στην ΕΡΤ.Στην υποψία και μόνο ότι ένα κανάλι εθνικής εμβέλειας μπορεί να στείλει ένα "λάθος" μήνυμα έχασαν κάθε ψυχραιμία.Ο έλεγχος της εξουσίας στα ΜΜε οφείλει να είναι απόλυτος! Πόσο δημοκρατικό μπορεί να είναι ένα καθεστώς που προσπαθεί με κάθε τρόπο να εμποδίσει την παραγωγή "πολιτικής" από την ίδια την κοινωνία?
Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα είναι κατά τη γνώμη μου το κρίσιμο σημείο των κινητοποιήσεων. Μέχρι πριν ένα μήνα η παραγωγή της "πολιτικής" στην Ελλάδα γινόταν μέσα στα αυστηρά περιχαρακωμένα όρια της αστικής ολιγαρχίας που έχει την εξουσία(εθνικής και υπερεθνικής), καθώς και σε μικρές ομάδες συνδικαλιστικών και κομματικών γραφειοκρατειών με πολύ περιορισμένες δυνατότητες παρέμβασης και μπόλικη ιδιοτέλεια.Αυτή η υποτειθέμενη "δημοκρατία" έρχεται να αμφισβητηθεί από τα θεμέλια .Μετά από πάρα πολλά χρόνια ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας συμμετέχουν χωρίς διαμεσολαβητές στην παραγωγή πολιτικής άποψης και πρακτικής.Ο "δημόσιος" χώρος γνωρίζει μια άνευ προηγουμένου διεύρηνση που μόνο ελπιδοφόρα μπορεί να είναι.Η διαδικασία απέχει πολύ από το να είναι ιδανική είναι όμως μια διαδικασία που έρχεται να ξαναθυμίσει ότι η κοινωνία μπορεί να μην είναι παθητικός θεατής των επιλογών της εξουσίας.Αυτή η αμφισβήτηση του μονοπώλιου στην παραγωγή "πολιτικής" είναι που ανυσήχησε περισσότερο τους κύκλους της εξουσίας αλλά και τα "ιερατεία" της συστημικής αριστεράς( με το ΚΚΕ χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη).
Οπως λέει και ο ποιητής "φοβήθηκαν οι άρχοντες μην πάθουνε ζημιά
και την κουτάλα χάσουνε μαζί μετα ζουμιά
ρε θες να κάνουν κίνημα του γάτου οι καρποί
κι ότι γλυκά ροκάνιζαν σαν φούσκα να χαθεί"
-
Πάντως εμένα δε μου άρεσε αυτό που έκαναν οι αγρότες της Κρήτης.
Ξεχώρισαν τον εαυτό τους απο τους υπόλοιπους ενώ θα έπρεπε να ήταν ενωμένοι με όλους τους αγρότες της Ελλάδας.
-
Το Hellenic Observatory του London School of Economics εξέδωσε μια σειρά άρθρων με θέμα τις ταραχές το Δεκέμβρη του '08 στην Ελλάδα. Παρακάτω το link του Παρατηρητηρίου και ο τόμος που έχει τίτλο The Return of Street Politics? Essays on the December Riots in Greece.
Στον τόμο συμμετέχουν ονόματα συγγραφέων όπως Othon Anastasakis, Director of SEESOX, University of Oxford, UK, Manos Matsaganis, Associate Professor, Athens University of Economics & Business, Greece, Paschos Mandravelis, Journalist – Political Analyst, ‘I Kathimerini’, Greece, Nicos Mouzelis, Emeritus Professor, London School of Economics, UK , Foteini Tsalikoglou, Professor, Panteion University of Social & Political Sciences, Greece, Dimitris Papadimitriou, Senior Lecturer, University of Manchester, UK, κα.
Στα άρθρα υποστηρίζεται ότι τα γεγονότα δεν ήταν μια απλή αναταραχή κουκουλοφόρων ή αναρχικών κλπ, αλλά μια βαθύτερη αντίδραση της ελληνικής νεολαίας, που σημαίνει και πολύ περισσότερα για την σημερινή ελληνική κοινωνία.
http://www.lse.ac.uk/collections/hellenicObservatory/
-
.
-
Ξέρει κανείς τί γίνεται;
Στα ΒΒC και Euronews παίζουν σκηνές με πλήθη διαδηλωτών στο Σύνταγμα να φωνάζουν γηπεδικά συνθήματα ("Να καεί / να καεί / το μπ.... η Βουλή") αλλά και να ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο, ενώ στο βάθος ανεβαίνουν πυκνοί καπνοί...
-
Ξέρει κανείς τί γίνεται;
Στα ΒΒC και Euronews παίζουν σκηνές με πλήθη διαδηλωτών στο Σύνταγμα να φωνάζουν γηπεδικά συνθήματα ("Να καεί / να καεί / το μπ.... η Βουλή") αλλά και να ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο, ενώ στο βάθος ανεβαίνουν πυκνοί καπνοί...
Να υποθέσω ότι όσοι φωνάζουν να καεί η περιουσία του ελληνικού λαού δεν επιθυμούν πλέον την οικονομική στήριξη της ΕΕ , ε ? Γιατί στο υποθετικό σενάριο (πέρα για πέρα υποθετικό) που θα καίγαμε τη βουλή μας δεν νομίζω να έδινε κανένας Ευρωπαίος λεφτά για μας never ever !
Ε ρε πτώχευση που θέλει ο λωλος μας !
-
Δυστυχώς πρέπει να υπάρχουν και νεκροί! Κρίμα...
-
Δυστυχώς πρέπει να υπάρχουν και νεκροί! Κρίμα...
Επανάσταση χωρίς νεκρούς γίνεται ? ................... Τι ? Πέθαναν αθώοι Ελληνες πολίτες ? .............. ωχ , συγγνώμη , νόμιζα ότι οι ΕΛ κάνουν επανάσταση εναντίον του συστήματος .........
-
Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκαν τα γραφόμενά μου.
Η φράση "Δυστυχώς πρέπει να υπάρχουν και νεκροί!", ήρθε ως συμπλήρωμα στην πληροφορία του Διακομιστή.Ως είδηση που διάβασα στο διαδίκτυο. Όχι ως έκφραση άποψης εκ μέρους μου! Όπως λέμε: "πρέπει να έγινε το τάδε γεγονός" (το "πρέπει να" δηλαδή, έχει τη θέση του: "μάλλον έγινε").
Εννοείται πως ποτέ και για τίποτα δεν πρέπει να υπάρχουν νεκροί! Ούτε για αστείο!!!
-
Αν αναφέρεσαι σε μένα αγαπητέ Βέρρας Οδ. , φυσικά και δεν παρεξήγησα τα λεγόμενά σου . Απλά σχολίασα το τραγικό φαινόμενο στην χώρα μας να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας σαν πρόβατα για τα γούστα άλλων .
-
.
-
Σύμφωνοι Chris123.Ευχαριστώ.
Απλά η απάντησή σου στο νήμα, ήρθε ακριβώς μετά από τη δική μου και όταν ξαναδιάβασα αυτό που έγραψα, διαπίστωσα πως δεν το είχα συντάξει σωστά και θα μπορούσε, ανάλογα με το πως το διαβάζει κανείς, να ληφθεί η φράση μου ως κυνικότατο σχόλιο.Δε σχολίασα, μετέφερα μία είδηση που δεν ήξερα αν είναι επιβεβαιωμένη και γι΄ αυτό τη συνέταξα με το "πρέπει να".
-
Είναι τραγικό και κυνικό από μόνο του φίλε Βέρρας Οδ. ! Πίστεψέ με δεν θα μπορούσες να το μεγεθύνεις ότι και να έλεγες . Η πραγματικότητα από μόνη της είναι αβάσταχτη .
-
.
-
Ιδού πως πολεμάνε το σύστημα οι ψευτοεπαναστάτες του κώλου ! Αποτελεσματικα ! Στην φωτογραφία βλέπετε το κουφάρι του καπιταλιστικού συστήματος ............. ή μήπως όχι ? Μην είναι ένας από εμάς αυτός που κείτεται νεκρός ?
(http://2.bp.blogspot.com/_Moz08RhEWgo/S-GSnPvqkaI/AAAAAAAC1Ms/cm24xExWOpw/s1600/na.JPG)
-
Εγώ θα τα πω χοντρά:
Είναι δημοκρατία να διαδηλώσεις. Είναι δικαίωμα σου να πιστεύεις ότι θέλεις και να έχεις την ιδεολογία που σε εκφράζει.
Ομως....
Δεν δικαιολογεί το δικαίωμα καμιάς ιδεολογίας την δολοφονία των εργαζομένων επειδή οι δολοφόνοι δεν συμπαθούν τις τράπεζες.
Όποιος έχει ιδεολογία και άποψη δεν κυκλοφορεί με κουκούλα και κρύβει την ταυτότητα του όπως ο κοινός δολοφόνος.
Πως ξεχωρίζει ο κλέφτης και ο δολοφόνος που έχει φορέσει μια κουκούλα από αυτό που πρεσβεύει την ιδεολογία του;
Νομίζω ότι είναι καιρός πλέον αυτός που φοράει κουκούλα σε μια ειρηνική διαδήλωση να αντιμετωπίζεται σαν υποψήφιος δολοφόνος.
Εάν δεν το κάνει η πολιτεία, ίσως πρέπει να το κάνουν οι πολίτες.
-
Νομίζω ότι είναι καιρός πλέον αυτός που φοράει κουκούλα σε μια ειρηνική διαδήλωση να αντιμετωπίζεται σαν υποψήφιος δολοφόνος.
Εάν δεν το κάνει η πολιτεία, ίσως πρέπει να το κάνουν οι πολίτες.
http://troktiko.blogspot.com/2010/05/blog-post_1658.html
-
Από την άλλη μεριά δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία είναι απαθής στα φαινόμενα της κουκούλας .
Αν όλη η κοινωνία με ένα στόμα και μια φωνή πει "τέρμα" σε αυτά τα φαινόμενα πιστεύετε ότι κάποιο κόμμα θα τολμήσει να πει όχι στην καταστολή τους ?
-
Σήμερα το πρωί 100.000 κόσμος κατεβήκαμε στους δρόμους της Αθήνας.
Σήμερα το πρωί τέσσερις άνθρωποι δολοφονήθηκαν στο κέντρο της Αθήνας.
Ηττηθήκαμε.
Όλοι.
Τέλος
-
5/6/2010
Έχει και η κουκούλα την ιστορία της
Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης
Ναι έχει και η κουκούλα την ιστορία της. Και είναι βουτηγμένη στο αίμα. Είτε τη φορούσαν δήμιοι, είτε γερμανοτσολιάδες, είτε προβοκάτορες. Χθες δεν ξέρω ποιοί κρύβονταν από κάτω της. Αντιεξουσιαστές, φασίστες, μπάτσοι; Τι σημασία έχει; Η κουκούλα δεν χρειάζεται πρόσωπα. Γράφει ιστορία ως κουκούλα. Το κίνημα πάλι, η οργή που παλεύει την αδικία και όχι φαντάσματα, η ανάγκη που είναι ανάγκη των ανθρώπων και όχι των σκοπιμοτήτων, έχει ανάγκη τα πρόσωπα. Καθαρά, όμορφα, έτοιμα να αλλάξουν τα πάντα και όχι να τα καταστρέψουν. Ναι, κάποια στιγμή οι άνθρωποι και οι κουκούλες συναντιώνται. Αλλά συνήθως είναι απέναντι.
Κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι τον παππού μου-όσο τον θυμάμαι-παλιό αριστερό της ζωής και όχι των θεωριών, που κατουρούσε αίμα από το ξύλο και έφτυνε δόντια. Μπορούσε να φορέσει κι αυτός μια κουκούλα. Κάτι να κρύψει ή κάτι να ρουφιανέψει. Δεν το έκανε. Όπως χιλιάδες σημερινοί παπούδες πια. Στάθηκαν όρθιοι και κατουρούσαν αίμα. Και έφτυναν δόντια. Εκεί με τους ανθρώπους. Να δείχνουν το πρόσωπο για να ξέρουν τι πρόσωπο έχουν να αντιμετωπίσουν οι άλλοι. Καθαρό με πείσμα. Με απειλή δηλαδή. Γιατί αυτή είναι η πραγματική απειλή. Τ ακούς ρε εσύ με την κουκούλα; Αυτή είναι η απειλή.Τα πρόσωπα. Τα καθαρά πρόσωπα. Έχεις;
http://www.koutipandoras.gr/ArticleDetail.aspx?nodeSerial=001002005&nodeId=15&articleId=2526 (http://www.koutipandoras.gr/ArticleDetail.aspx?nodeSerial=001002005&nodeId=15&articleId=2526)
-
Προσχέδιο ανακοίνωσης από το "κοινωνικό στέκι-στέκι μεταναστών" στα Χανιά , το οποίο έγραψα.
Η επόμενη μέρα από τις τεράστιες συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα, θα όφειλε να είναι μέρα ελπίδας, αχτίδα φωτός στο ζοφερό μέλλον που μας ετοίμασαν οι μηχανισμοί της εξουσίας. Η απόδειξη ότι δεν υπάρχει καμία «εθνική ενότητα» , καμία συναίνεση στην αποδιάρθρωση της κοινωνικής ζωής του τόπου.
Αντί γι αυτό, δυστυχώς , είναι μέρα ακόμα μεγαλύτερου προβληματισμού και αγανάκτησης, για τον πέρα από κάθε λογική θάνατο τριών ανθρώπων. Η στυγνή, χθεσινή δολοφονία δεν έχει καμία σχέση με τη δίκαιη οργή και τις προθέσεις του κόσμου που διαδήλωσε. Καμία σχέση με την κοινωνία και τις ανάγκες της. Δεν αποτελεί κανενός είδους «αντισυστημική – αντικρατική» δράση, παρά μόνο στα άθλια μυαλά των φετιχιστών της βίας. Τα ίδια τα αποτελέσματα των πράξεών τους, απαραίτητων για τη νομιμοποίηση της κρατικής βίας και καταστολής, τους τοποθετούν στο ίδιο μετερίζι με τους ένστολους «συναγωνιστές» τους. Ας καθίσουν επιτέλους , στο σπίτι τους. Είναι η μοναδική πραγματικά «αντισυστημική» ενέργεια που μπορούν να κάνουν.
Η χυδαία πολιτική εκμετάλλευση των τραγικών γεγονότων, από τη μεριά της πολιτικής ηγεσίας, αποτελεί τη χειρότερη βεβήλωση των τριών νεκρών συνανθρώπων μας, άλλοθι για να ενταθεί η καταστολή απέναντι στη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που βγήκαν στο δρόμο και να εκτραπεί η δημόσια συζήτηση από το γεγονός της καθολικής αντίθεσης της κοινωνίας στις επιλογές της πολιτικής και οικονομικής ελίτ. Η επίφαση της συναίνεσης δε θα επιτρέψουμε να χτιστεί με το αίμα των συνανθρώπων μας.
-
.
-
-
.
-
Οι παραλείψεις συνέβαλαν στην τραγωδία http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=356369&dt=24/09/2010 (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=356369&dt=24/09/2010)
Κλειστή η μόνη έξοδος διαφυγής, άφαντο το κλειδί-τηλεχειριστήριο, χωρίς πιστοποιητικό πυρασφάλειας το κτίριο
ΡΕΠΟΡΤΑΖ Β. Γ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ | Αθήνα - Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010
Η μοναδική έξοδος κινδύνου στο υποκατάστημα της Μarfin στην οδό Σταδίου ήταν κλειδωμένη, ενώ είχε χαθεί το τηλεχειριστήριο που θα μπορούσε να την ανοίξει. Οι εργαζόμενοι, στην προσπάθειά τους να διασωθούν μετά τον εμπρησμό από τις μολότοφ, εγκλωβίστηκαν σε μια... σιδερένια κλούβα. Η τραγωδία ίσως θα ήταν μεγαλύτερη αν δεν είχε μείνει συμπτωματικά ανοιχτή μια πόρτα διαφυγής για να εξαερίζεται ο χώρος επειδή μύριζε μια τουαλέτα! Αυτά είναι ορισμένα από τα στοιχεία που επισημαίνονται στο πόρισμα της Επιθεώρησης του υπουργείου Εργασίας, η οποία ερεύνησε τις συνθήκες της πυρκαγιάς στο υποκατάστημα της Μarfin Βank μετά τον εμπρησμό από ομάδα αντιεξουσιαστών το μεσημέρι της 5ης Μαΐου 2010, με αποτέλεσμα τον θάνατο της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου , της Παρασκευής Ζούλια και του Επαμεινώνδα Τσάκαλη. Στο πόρισμα που συνέταξε τον προηγούμενο Ιούλιο ο επιθεωρητής κ. Θεοδόσιος Πανταζόπουλος και αποκαλύπτει σήμερα «Το Βήμα» καταγράφονται σοβαρές ελλείψεις στο σύστημα πυρασφάλειας του κτιρίου, κλειδωμένες έξοδοι διαφυγής, ελλείψεις πιστοποιητικών και απουσία σχετικής εκπαίδευσης του προσωπικού, γεγονότα που επηρέασαν την απόπειρα απεγκλωβισμού των εργαζομένων μετά τη δολοφονική επίθεση των κουκουλοφόρων.
Οπως μνημονεύεται, «στο υποκατάστημα εργάζονταν συνολικά 27 άτομα.Υπήρχε μόνο μία έξοδος κινδύνου που βρισκόταν στο ισόγειο του κτιρίου και δίπλα από την κύρια είσοδο της τράπεζας. Ωστόσο αυτή δεν χρησιμοποιήθηκε από τους εργαζομένους γιατί στο ισόγειο είχε ξεσπάσει πυρκαγιά και η ατμόσφαιρα από τον καπνό ήταν αποπνικτική». Ωστόσο αυτό δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα.
Ο επιθεωρητής στο πόρισμά του υπογραμμίζει: «Οι εργαζόμενοι αναφέρθηκαν στην έξοδο κινδύνου του ισογείου,η οποία δεν έπρεπε να κλειδώνεται,προκειμένου να ανοίγει εύκολα και άμεσα από κάθε πρόσωπο που θα χρειαστεί να τη χρησιμοποιήσει. Αυτή άνοιγε μόνο αν έσπρωχνε κάποιος την “μπάρα πανικού” της θύρας και συγχρόνως πατούσε το κουμπί φορητού τηλεχειριστηρίου που ήταν μοναδικό σε όλον τον χώρο και βρισκόταν στο γραφείο της διευθύντριας στο ισόγειο. Τη στιγμή του συμβάντος,με την ύπαρξη του καπνού, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να βρεθεί το τηλεχειριστήριο και να χρησιμοποιηθεί συγχρόνως με το σπρώξιμο της πόρτας για να ανοίξει η έξοδος κινδύνου. Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες εργαζομένων που αναφέρουν ότι το γραφείο της διευθύντριας έπιασε πρώτο φωτιά, κάτι που σημαίνει ότι το τηλεχειριστήριο θα είχε καταστραφεί».
Στην έκθεση καταγράφονται οι συνθήκες κάτω από τις οποίες βρήκαν τον θάνατο οι τρεις εργαζόμενοι και το πώς προσπάθησαν να διασωθούν οι υπόλοιποι. Εκεί φαίνεται ότι η δυσοσμία από μια τουαλέτα ήταν... σωτήρια! «Συνολικά 14 εργαζόμενοι εξήλθαν από μια μεταλλική πόρτα του 2ου ορόφου που δεν ήταν έξοδος κινδύνου και ήταν τυχαία ανοιχτή για αερισμό της παρακείμενης τουαλέτας λόγω προβλήματος της αποχέτευσης» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Τέλος, κρίσιμη θεωρείται στο πόρισμα η έλλειψη πιστοποιητικού πυρασφάλειας. Οπως μνημονεύεται, «η επιχείρηση δεν είχε το απαιτούμενο πιστοποιητικό πυρασφαλείας που εκδίδεται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία. Για την έκδοσή του απαιτείται μελέτη του χώρου, στην οποία θα αναφέρονται τα συγκεκριμένα μέτρα πυρόσβεσης που προβλέπονται από τη νομοθεσία. Η μελέτη αυτή κανονικά κατατίθεται στην Πυροσβεστική Υπηρεσία προς έγκριση. Μετά την έγκριση ο εργοδότης θα έπρεπε να καλέσει την Πυροσβεστική να ελέγξει αν εφαρμόστηκαν τα μέτρα και να εκδώσει το πιστοποιητικό ασφαλείας για την επιχείρηση».
Κανένας τους δεν γνώριζε από πυρασφάλεια
Η Επιθεώρηση του υπουργείου Εργασίας αναφέρεται στο πόρισμά της και στην ελλιπή εκπαίδευση των εργαζομένων στην αντιμετώπιση παρόμοιων περιστατικών. Οπως σημειώνεται, απαραίτητο είναι «η κατάρτιση από τον εργοδότη σχεδίου διάσωσης-διαφυγής με χάραξη,διευθέτηση οδών διάσωσης και εξόδων κινδύνου, οι οποίες δεν πρέπει να κλειδώνονται.Επιπλέον πρέπει να επιμορφώνονται και να εκπαιδεύονται οι εργαζόμενοι πάνω σε θέματα πυρασφαλείας, πυρόσβεσης και εκκένωσης των χώρων, με πραγματοποίηση των ασκήσεων τακτικά». Τονίζεται όμως ότι στην περίπτωση του υποκαταστήματος της Μarfin «όλοι οι εργαζόμενοι που ρωτήθηκαν ανέφεραν ότι δεν είχε γίνει καμιά εκπαίδευση- ενημέρωση- επιμόρφωση και ούτε είχε ποτέ πραγματοποιηθεί κάποιου είδους άσκηση εκκένωσης του κτιρίου. Μόνο μία εργαζομένη ανέφερε ότι είχε γίνει κάποια χρονική στιγμή επίδειξη της χρήσης των πυροσβεστήρων και μία άλλη εργαζόμενη (σ.σ.: στο πόρισμα αναφέρονται τα ονόματά τους) ότι είχαν διανεμηθεί στο προσωπικό ενημερωτικά φυλλάδια για θέματα πυροπροστασίας, χωρίς όμως να θυμάται το πότε.
Πέντε είναι οι ύποπτοι για τον εμπρησμό
Στασιμότητα παρατηρείται στην έρευνα της ΕΛ.ΑΣ. για τους δράστες του εμπρησμού του υποκαταστήματος της Μarfin. Γι΄ αυτό μελετάται να ζητηθεί από την Εισαγγελία Πρωτοδικών παράταση της προθεσμίας- λήγει στις 5 Νοεμβρίου 2010- για την ολοκλήρωση της έρευνας. Στο πλαίσιο των ερευνών που πραγματοποιεί η Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφαλείας έχουν ληφθεί περίπου 60 καταθέσεις και έχουν αναλυθεί εικόνες από 20 κάμερες καταστημάτων και διαχείρισης κυκλοφορίας. Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., οι οποίοι έχουν ζητήσει και την αρωγή του συστήματος νομίμων συνακροάσεων της ΕΥΠ, έχουν καταλήξει στην ταυτότητα πέντε νεαρών ατόμων- τεσσάρων ανδρών και μιας γυναίκας- που απεικονίζονται να συμμετέχουν σε επιθέσεις πριν και μετά τον εμπρησμό του υποκαταστήματος. Παρατηρείται όμως αδυναμία τεκμηρίωσης των κατηγοριών.