Ο πρωιμότερος σύγχρονος νόμος για τη ρύθμιση της άσκησης της Ιατρικής

[Δ. Κουναλάκης]

Με εντυπωσίασε το παρακάτω κείμενο και είπα να το μεταφράσω.

Ο πρωιμότερος σύγχρονος νόμος για τη ρύθμιση της άσκησης της Ιατρικής
JAMES J. WALSH, Νέα Υόρκη
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε πριν από περίπου τριάντα χρόνια, το περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης επέστησε την προσοχή στον πρώτο νόμο για τη ρύθμιση της πρακτικής της ιατρικής, για τον οποίο έχουμε κάποιο συγκεκριμένο ιστορικό στη σύγχρονη ιστορία. Περιέχει τόσες πολλές ρήτρες που είχαν σκοπό να διορθώσουν τις καταχρήσεις, με τις οποίες αφορά το ιατρικό επάγγελμα αυτή τη στιγμή, τόσες πολλές συγκεκριμένες κατευθύνσεις ως προς τις σχέσεις των γιατρών με την κοινότητα, τις αρχές και τους φαρμακοποιούς, στις οποίες είμαστε επιρρεπείς Σκεφτείτε ότι το ιατρικό επάγγελμα και οι νομοθέτες μας έχουν σκεφτεί σωστά τα τελευταία χρόνια, ότι άξιζε τον κόπο να το παρουσιάσουμε στο σύνολό του. Βρίσκεται στο "Studies in the History of Anatomy in the Middle Ages", του Robert Ritter von Toply, το οποίο είναι μια από τις σημαντικές συνεισφορές στην ιστορία της ιατρικής τα τελευταία χρόνια. Το βιβλίο είναι σχετικά ελάχιστα γνωστό στην Αμερική και αυτό καθιστά ακόμη πιο σκόπιμο να παρουσιαστούν οι πραγματικές λέξεις του νόμου, γιατί αναπαρίσταται μόνο σε περιλήψεις στις ιστορίες της ιατρικής που γράφτηκαν από τους Haeser και Puschmann.
Σύμφωνα με τον Haeser, ο νόμος δημοσιεύτηκε το 1241, ή σύμφωνα με τον Winkelmann, το 1240. (Ο Von Toply τον παραθέτει από το Huillard-Brehollis' Diplomatic History of Frederick II, with Documents, το οποίο αποτελείται από δώδεκα τετρατόμους. Παρίσι, 1851-1861. ) Αυτό είναι ένα από τα υπέροχα σύνολα εγγράφων που προήλθαν από τον Φρειδερίκο Β', με το επώνυμο Hohenstaufen, τον Γερμανό Αυτοκράτορα της εποχής, τον οποίο οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν να ανακηρύξουν την πιο αξιόλογη ιστορική προσωπικότητα του Μεσαίωνα. Ήταν εγγονός του Φρειδερίκου Β', εξελέγη βασιλιάς των Ρωμαίων το 1196, και ο πατέρας του πεθαίνοντας τον επόμενο χρόνο στέφθηκε βασιλιάς της Σικελίας. Εκείνη την εποχή το βασίλειο της Σικελίας περιλάμβανε όχι μόνο αυτό που σήμερα ονομάζουμε νησί της Σικελίας, αλλά και το κάτω μέρος της Ιταλίας, που τότε ονομαζόταν Μεγάλη Σικελία ή το βασίλειο της Νάπολης. Αυτό ήταν το μόνο που κληρονόμησε ο Φρειδερίκος, αλλά με τις δικές του προσπάθειες κατάφερε να γίνει αυτοκράτορας της Γερμανίας, ή όπως ονομαζόταν τότε το αξίωμα, επειδή ο υφιστάμενος έπρεπε τουλάχιστον να ήταν διάδοχος της εξουσίας των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η ιδιοφυΐα του για την κυβέρνηση πιθανότατα θα αποκαλυφθεί καλύτερα στους γιατρούς τουλάχιστον από αυτό το υπέροχο κομμάτι της ιατρικής νομολογίας που παραθέτουμε:

ΝΟΜΟΣ FREDERICK II ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
- Ενώ είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε κανονισμούς για την κοινοπολιτεία των πιστών υπηκόων μας, κρατάμε πάντα υπό την παρατήρησή μας την υγεία του ατόμου. Λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρή ζημιά και την ανεπανόρθωτη ταλαιπωρία που μπορεί να προκύψει ως συνέπεια της απειρίας των γιατρών, αποφασίζουμε ότι στο μέλλον κανείς που διεκδικεί τον τίτλο του ιατρού, δεν θα ασκεί την τέχνη της θεραπείας ή δεν θα τολμήσει να θεραπεύσει τον πάσχοντα, εκτός όπως έχουν περάσει προηγουμένως στο Πανεπιστήμιο του Σαλέρνο μια δημόσια εξέταση υπό τον τακτικό καθηγητή ιατρικής και έχουν λάβει πιστοποιητικό, όχι μόνο από τον καθηγητή ιατρικής αλλά και από έναν από τους δημόσιους υπαλλήλους μας, το οποίο δηλώνει την αξιοπιστία του χαρακτήρα του και επάρκεια γνώσεων. Αυτό το έγγραφο πρέπει να παρουσιαστεί σε εμάς, ή σε περίπτωση απουσίας μας από το βασίλειο, στο άτομο που μένει πίσω στη θέση μας στο βασίλειο και πρέπει να ακολουθηθεί από την απόκτηση άδειας άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος είτε από εμάς είτε από τον προαναφερθέντα εκπρόσωπό μας . Η παραβίαση αυτού του νόμου τιμωρείται με κατάσχεση αγαθών και φυλάκιση ενός έτους για όλους όσοι θα τολμήσουν στο μέλλον να ασκήσουν το ιατρικό επάγγελμα χωρίς τέτοια άδεια από τις αρχές μας.
- Δεδομένου ότι οι φοιτητές δεν αναμένεται να μάθουν ιατρική επιστήμη εκτός εάν έχουν προηγουμένως στηριχτεί στη λογική, διατάσσουμε περαιτέρω ότι δεν επιτρέπεται σε κανέναν να συνεχίσει τις σπουδές της ιατρικής επιστήμης χωρίς προηγουμένως να έχει αφιερώσει τουλάχιστον τρία ολόκληρα χρόνια στη μελέτη της λογικής.2 Μετά από τρία χρόνια αφιερώσεως σε αυτές τις σπουδές μπορεί (ο φοιτητής) αν θέλει, να προχωρήσει σε σπουδές ιατρικής, υπό την προϋπόθεση πάντα ότι κατά τον καθορισμένο χρόνο αφιερώνεται και στη χειρουργική, η οποία είναι μέρος της ιατρικής. Μετά από αυτό, και όχι πριν, θα του δοθεί η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, εφόσον έχει περάσει εξετάσεις, σε επίσημη μορφή, καθώς και βεβαίωση από τον καθηγητή του για τις σπουδές του κατά το προηγούμενο διάστημα. Αφού περάσει πέντε χρόνια σπουδών, δεν θα ασκεί την ιατρική έως ότου αφοσιωθεί στη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους στην ιατρική πρακτική με συμβουλές και υπό την καθοδήγηση έμπειρου ιατρού. Στις ιατρικές σχολές οι καθηγητές θα αφιερωθούν κατά τη διάρκεια αυτών των πέντε ετών στα αναγνωρισμένα βιβλία, τόσο του Ιπποκράτη όσο και του Γαληνού, και θα διδάξουν όχι μόνο θεωρητική αλλά και πρακτική ιατρική.
- Καθορίζουμε επίσης ως μέτρο για την προαγωγή της δημόσιας υγείας ότι δεν επιτρέπεται να ασκεί το επάγγελμα του χειρουργού, εκτός εάν έχει γραπτή βεβαίωση, την οποία πρέπει να προσκομίσει στον καθηγητή της ιατρικής σχολής, ότι έχει ξοδέψει τουλάχιστον ένα έτος σε εκείνο το τμήμα της ιατρικής που είναι απαραίτητο ως οδηγός για την πρακτική της χειρουργικής και ότι, κυρίως, έχει μάθει την ανατομία του ανθρώπινου σώματος στην ιατρική σχολή και είναι πλήρως εξοπλισμένος σε αυτό το τμήμα ιατρικής, χωρίς το οποίο ούτε οι επεμβάσεις οποιουδήποτε είδους μπορούν να γίνουν με επιτυχία ούτε τα κατάγματα να αντιμετωπιστούν σωστά.
- Σε κάθε επαρχία του βασιλείου μας που είναι υπό τη νόμιμη εξουσία μας, αποφασίζουμε ότι δύο συνετοί και έμπιστοι άνδρες των οποίων τα ονόματα πρέπει να σταλούν στην αυλή μας, θα διοριστούν και θα δεσμευτούν με επίσημο όρκο, υπό την επιθεώρηση των οποίων θα βρίσκονται παρασκευάσματα και σιρόπια και άλλα φάρμακα που παρασκευάζονται σύμφωνα με το νόμο και πωλούνται μόνο μετά από τέτοια επιθεώρηση. Ειδικότερα, στο Σαλέρνο, αποφασίζουμε ότι αυτή η επιθεώρηση θα περιοριστεί σε όσους έχουν λάβει το πτυχίο τους ως μεταπτυχιακός στη φυσική.
- Διατάσσουμε επίσης με τον παρόντα νόμο ότι κανένας στο βασίλειο, εκτός από το Σαλέρνο ή τη Νάπολη [στα οποία βρίσκονταν τα δύο πανεπιστήμια του βασιλείου] αναλαμβάνει να δώσει διαλέξεις για την ιατρική ή τη χειρουργική, ή να υποτεθεί ότι έχει λάβει το όνομα του δασκάλου, εκτός εάν έχει εξεταστεί πολύ ενδελεχώς παρουσία κυβερνητικού αξιωματούχου και καθηγητή της ιατρικής τέχνης. [Όχι ψεύτικες ιατρικές σχολές.-ED.]
- Κάθε ιατρός που έχει λάβει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος πρέπει να ορκιστεί ότι θα εκπληρώσει πιστά όλες τις απαιτήσεις του νόμου και επιπλέον ότι όποτε γνωρίζει ότι οποιοσδήποτε φαρμακοποιός έχει προς πώληση φάρμακα μικρότερης της κανονικής ισχύος, ότι θα τον καταγγείλει στο δικαστήριο και επιπλέον θα δίνει τη συμβουλή του στους φτωχούς χωρίς να ζητά αποζημίωση. Ο ιατρός επισκέπτεται τον ασθενή του τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα και κατόπιν επιθυμίας του ασθενή του μία φορά και το βράδυ, και τον χρεώνει, σε περίπτωση που η επίσκεψη δεν απαιτεί να βγει έξω από το χωριό ή πέρα από τα τείχη της πόλης, όχι περισσότερο από μισό ταρέν σε χρυσό για κάθε υπηρεσία.3 Από ασθενή τον οποίο επισκέπτεται έξω από το χωριό ή το τείχος της πόλης, έχει δικαίωμα να ζητήσει ημερήσια υπηρεσία όχι περισσότερα από τρία ταρένια, στα οποία μπορούν να προστεθούν, ωστόσο, τα έξοδά του, εφόσον δεν απαιτεί περισσότερα από τέσσερα ταρένια συνολικά.
- Αυτός (ο τακτικά εξουσιοδοτημένος ιατρός) δεν πρέπει να συνάψει καμία επιχειρηματική σχέση με το φαρμακοποιό ούτε να λάβει κανένα από αυτούς υπό την προστασία του, ούτε να έχει χρηματικές υποχρεώσεις ως προς αυτούς. 4 Ούτε κάποιος εξουσιοδοτημένος ιατρός πρέπει να διατηρεί ο ίδιος φαρμακείο. Οι φαρμακοποιοί πρέπει να ασκούν τις δραστηριότητές τους με πιστοποιητικό ιατρού σύμφωνα με τους κανονισμούς και με δική τους πίστωση και ευθύνη και δεν επιτρέπεται να πωλούν τα προϊόντα τους χωρίς να έχουν ορκιστεί ότι όλα τα φάρμακά τους έχουν παρασκευαστεί με την προβλεπόμενη μορφή. χωρίς καμία απάτη. Ο φαρμακοποιός μπορεί να αποκομίσει τα ακόλουθα κέρδη από τις πωλήσεις του: Τα εκχυλίσματα και τα απλά που δεν χρειάζεται να τα διατηρεί σε απόθεμα για περισσότερο από ένα χρόνο, προτού μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν, μπορούν να χρεωθούν με τιμή τριών ταρέν την ουγγιά. [Ενενήντα σεντς η ουγγιά φαίνεται πολύ ακριβό, αλλά αυτό είναι το μέγιστο.] Άλλα φάρμακα, όμως, τα οποία λόγω των ειδικών συνθηκών που απαιτούνται για την παρασκευή τους ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, ο φαρμακοποιός πρέπει να έχει σε απόθεμα για περισσότερο από ένα χρόνο, μπορεί να χρεώσει για έξι ταρέν την ουγγιά. Σταθμοί για την παρασκευή φαρμάκων μπορεί να μην βρίσκονται πουθενά αλλά μόνο σε ορισμένες κοινότητες στο βασίλειο, όπως περιγράφουμε παρακάτω.
- Διατάσσουμε επίσης ότι οι καλλιεργητές φυτών που προορίζονται για ιατρικούς σκοπούς θα δεσμεύονται με επίσημο όρκο ότι θα παρασκευάζουν τα φάρμακά τους ευσυνείδητα σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης τους και στο μέτρο που είναι ανθρωπίνως δυνατό να τα παρασκευάζουν παρουσία των επιθεωρητών. Οι παραβάσεις του νόμου αυτού τιμωρούνται με κατάσχεση των κινητών τους αγαθών. Εάν, ωστόσο, οι επιθεωρητές, των οποίων η πιστότητα στο καθήκον δεσμεύεται για την τήρηση των κανονισμών, επιτρέψουν οποιαδήποτε απάτη στα θέματα που τους έχουν ανατεθεί, θα καταδικαστούν σε τιμωρία με θάνατο.» [Ο πρώτος καθαρός νόμος για τα φάρμακα.- ED.]

ΔΙΠΛΩΜΑ
Το δίπλωμα που συμβάδιζε με το νόμο και που θα λέγαμε άδεια, είναι πολύ ενδιαφέρον ως προσμονή πολλών σύγχρονων ιδεών. Λειτουργεί ως εξής:
«Δια του παρόντος γνωστοποιούμε σε όλους τους πιστούς πολίτες μας ότι ο πιστός πολίτης μας, ο Ν. Μ., έχοντας παρουσιαστεί στο δικαστήριο μας και εξετάστηκε δεόντως, αναγνωρίστηκε από το δικαστήριο ως πιστός πολίτης και καταγόμενος από άξιο γένος και κατάλληλος Για την άσκηση της ιατρικής τέχνης, λοιπόν, πειστήκαμε για τις γνώσεις του και για την ετοιμότητά του να υπακούσει στους νόμους, αφού έλαβε τον όρκο της πίστης σε εμάς και τον όρκο του να ασκήσει το επάγγελμά του με αληθινό τρόπο σύμφωνα με τα έθιμα των γιατρών, του έχει την άδεια να ασκεί την ιατρική τέχνη σε κάθε μέρος του βασιλείου μας, με την προϋπόθεση ότι θα ασκεί την τέχνη του πιστά όπως γίνεται η αξιοπρέπειά μας και η πίστη μας στους υπηκόους μας, καθώς και για την καλή υγεία όσων χρειάζονται τις υπηρεσίες του. Επομένως, φέρνουμε αυτό το θέμα στη γνώση των πιστών υπηκόων μας, ώστε κανείς να μην ενοχλήσει αυτό το πιστό υποκείμενό μας, τον Ν. Μ., που προαναφέρθηκε, στην άσκηση της τέχνης του ούτε να τον εμποδίσει με οποιονδήποτε τρόπο σε οποιοδήποτε μέρος της επικράτειάς μας».
Αυτό είναι τόσο διαφορετικό από αυτό που συνήθως πιστεύεται ότι ήταν η συνθήκη της ιατρικής πρακτικής και είναι τόσο εντυπωσιακή η προσμονή για οτιδήποτε είναι πιο σύγχρονο στη ρύθμιση της ιατρικής που σχεδόν διστάζει κανείς να το αποδεχθεί ως αυθεντικό. Μια λέξη για την εγκυρότητά του και για το κανάλι μέσω του οποίου έρχεται μπορεί να μην είναι άστοχη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για πρωτότυπο έγγραφο της εποχής του Φρειδερίκου Β'. Συμβαίνει σε σχέση με άλλα έγγραφα αναμφισβήτητης προέλευσης και ημερομηνίας. Όπως ήδη αναφέρθηκε, η παρούσα εκδοχή μας έρχεται μέσω του Γερμανού του Robert Ritter von Toply, ο οποίος θεωρείται ίσως η καλύτερη εν ζωή αυθεντία στη Γερμανία για την ιστορία της ιατρικής, και ιδιαίτερα της ανατομίας στον Μεσαίωνα. Επιλέχθηκε από τους εκδότες του «Handbook of the History of Medicine» του Puschmann, του πιο πρόσφατου έγκυρου έργου για το θέμα, για να γράψει τα κεφάλαια για την ιστορία της ανατομίας στον Μεσαίωνα.

----------------------
1.   Studien Zur Getschichte der Anatomie im Mittelalter, Robert Ritter von Tuply, Leipzig und Wien, Franz Deutlicke, 1898.
2.   Ως λογική αυτή την περίοδο περιλαμβανόταν η μελέτη όλων σχεδόν των μαθημάτων που πλέον προσλαμβάνονται στο τμήμα τεχνών των πανεπιστημίων μας. Ο Χάξλι, στην ομιλία του ενώπιον του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν, με την ευκαιρία της ορκωμοσίας του ως πρύτανη αυτού του πανεπιστημίου είπε: «Οι επιστήμονες (των πρώτων πανεπιστημίων, πρώτο μισό του δέκατου τρίτου αιώνα) σπούδαζαν γραμματική, ρητορική, αριθμητική και γεωμετρία, αστρονομία, θεολογία και μουσική». Και πρόσθεσε: «Έτσι, το έργο τους, όσο ατελές και ελαττωματικό μπορεί να ήταν, αν κριθεί από τις σύγχρονες γνώσεις, τους έφερε αντιμέτωπους με όλες τις ηγετικές πτυχές του πολύπλευρου νου του ανθρώπου. Διότι αυτές οι μελέτες περιείχαν πραγματικά, ποσοστό σε εμβρυική μορφή -μερικές φορές, μπορεί να φαίνεται, ως καρικατούρα- αυτό που τώρα ονομάζουμε φιλοσοφία, μαθηματικές και φυσικές επιστήμες και τέχνη. Και αμφιβάλλω αν το πρόγραμμα σπουδών οποιουδήποτε σύγχρονου πανεπιστημίου δείχνει τόσο σαφή και γενναιόδωρη κατανόηση του τι σημαίνει πολιτισμός όπως κάνει το παλιό trivium (γραμμτική, λογική, ρητορική) και quadrivium (αριθμητική, γεωμετρία, μουσική, αστρονομία)». Science and Education Essays, σελίδα 197; Νέα Υόρκη, D. Appleton & Co. 1896.
3.   Ένα tarrenus ή tarrene (ταρέν) σε χρυσό ήταν ίσο με περίπου τριάντα σεντς των χρημάτων μας. Το χρήμα εκείνη την εποχή είχε από δέκα έως δεκαπέντε φορές την αγοραστική δύναμη που έχει αυτή τη στιγμή. Ένας συνηθισμένος εργάτης εκείνη την εποχή στην Αγγλία έπαιρνε περίπου τέσσερις πένες την ημέρα, που ήταν ακριβώς η τιμή ενός ζευγαριού παπουτσιών, ενώ μια παχιά χήνα μπορούσε να αγοραστεί για δυόμισι πένες, ένα πρόβατο για ένα σελίνι δύο πένες, ένα λίπος γουρούνι για τρία σελίνια και ένα βόδι που τρέφεται με στάβλο για 16 σελίνια (Πράξη του Εδουάρδου Γ' καθορισμού των τιμών).
4.   Προφανώς, πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να παρακάμψουμε αυτόν τον κανονισμό είχαν ήδη εφευρεθεί και η ιδέα αυτών των εκφράσεων φαίνεται να είναι πολύ σαφές στο νόμο ότι οποιαδήποτε τέτοια επιχειρηματική σχέση, ανεξάρτητα από τη δικαιολογία ή τη μέθοδο αυτής, απαγορεύεται . -ED.

Ανατύπωση με άδεια από το Journal of the Αμερικανική Ιατρική Ένωση, 1 Φεβρουαρίου 1908, τόμ. Ι, σελ. 388, 389.

Πηγή: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος