03/10/2013
του Κώστα Κούρκουλου, ποινικολόγου- δικηγόρου.Η απόφαση του ανακριτή να αφήσει ελεύθερους τους βουλευτές της ΧΑ και ιδιαίτερα την «εμβληματική» τους φυσιογνωμία (Κασιδιάρη), δημιούργησε ένα «κίνημα δικαιωμένων», από τον Τράγκα μέχρι τον Παπαδημούλη, συμπεριλαμβανομένων και όσων τις προηγούμενες ημέρες, με μία «λούμπεν» παρανάγνωση του Συντάγματος, μιλούσαν για «οριακή νομιμότητα» των πράξεων της δικαιοσύνης. Επειδή η δικαίωσή τους στηρίζεται σε μία νέα «νομική μυθολογία», λέμε να το ξεκαθαρίσουμε.
1) Σύμφωνα λοιπόν με το νόμο, κατά την ποινική προδικασία, μπορούν να επιβληθούν στον κατηγορούμενο οι λεγόμενοι
περιοριστικοί όροι. Αυτοί είναι η εγγύηση, η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, η παρουσία στον ανακριτή κ.λπ. Δηλαδή, στους περιοριστικούς όρους δεν περιλαμβάνεται η προσωρινή κράτηση (προφυλάκιση).
2) Για την επιβολή
περιοριστικών όρων, ο νόμος θέτει μία αυστηρή προϋπόθεση: Να προκύπτουν
«σοβαρές ενδείξεις ενοχής του κατηγορουμένου». Έτσι, αν ελλείπουν ενδείξεις ενοχής και μάλιστα σοβαρές, δεν επιτρέπεται η επιβολή περιοριστικών όρων.
3) Για την προσωρινή κράτηση (προφυλάκιση), οι προϋποθέσεις είναι αυστηρότερες. Κατ’ αρχήν, εκτός μίας περιπτώσεως πλημμελήματος που δεν μας απασχολεί εδώ, πρέπει να έχει απαγγελθεί κατηγορία για
κακούργημα. Αλλά και στην περίπτωση του κακουργήματος, οι προϋποθέσεις διαφοροποιούνται, ανάλογα με την απειλούμενη ποινή κάθειρξης.
4) Έτσι, για τις περιπτώσεις όπου απειλείται ποινή κάθειρξης μέχρι 10 χρόνια, ο νόμος θέτει αυστηρές και ανελαστικές προϋποθέσεις, οι οποίες καθιστούν σχεδόν αδύνατη την επιβολή προσωρινής κράτησης. Γι’ αυτό άλλωστε «νομολογείται» τηλεοπτικά, ότι όταν απειλείται αυτή η ποινή «δεν επιτρέπεται η προφυλάκιση».
5) Όταν όμως το έγκλημα επισύρει ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη που μπορεί να φτάσει στα 20 χρόνια, ή εάν αυτό τελέστηκε κατʼ εξακολούθηση ή
στο πλαίσιο εγκληματικής ή τρομοκρατικής οργάνωσης, τότε παρέχεται μεγάλη διακριτική ευχέρεια στον ανακριτή να κρίνει αν θα επιβάλει προσωρινή κράτηση. Οι προϋποθέσεις δηλαδή προσωρινής κράτησης που θέτει ο νόμος στην περίπτωση αυτή, ανάγονται στην εκτίμηση του ανακριτή και του εισαγγελέα και είναι σωρευτικά οι εξής: α) Να προκύπτουν
«σοβαρές ενδείξεις ενοχής του κατηγορουμένου». Όπως ακριβώς δηλαδή και στην επιβολή περιοριστικών όρων και β) Όταν «…. με βάση τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης, κρίνεται αιτιολογημένα, ότι αν αφεθεί ελεύθερος, είναι
πολύ πιθανό να διαπράξει και άλλα εγκλήματα».
Σημειώνω ότι όταν ο νόμος μιλάει για έγκλημα που διαπράττεται «στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης», είναι αυτονόητο ότι περιλαμβάνει σ’ αυτό και την συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Διότι πρωτίστως το έγκλημα αυτό, διαπράττεται «στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης».
6) Άρα, στην περίπτωση και της απλής συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση και χωρίς άλλη κατηγορία,
ανεξάρτητα δηλαδή από την απειλούμενη ποινή, είναι στη διακριτική ευχέρεια του ανακριτή να κρίνει αν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις της προσωρινής κράτησης, όπως π.χ. όταν απειλείται ποινή ισόβιας κάθειρξης. Δηλαδή, αν συντρέχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής του κατηγορουμένου και αν είναι πολύ πιθανό να διαπράξει αυτός και άλλα εγκλήματα, αν αφεθεί ελεύθερος.
7) Στην περίπτωση
των βουλευτών της ΧΑ που αφέθηκαν ελεύθεροι – σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες του τύπου - συνέτρεξαν τα εξής: Ο ανακριτής, με τη σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα, επέβαλε περιοριστικούς όρους. Αυτό σημαίνει το εξής: Ότι
δέχτηκαν (ανακριτής και εισαγγελέας), τη συνδρομή των προϋποθέσεων που θέτει ο νόμος για την επιβολή των περιοριστικών όρων. Ότι δηλαδή, προέκυψαν
σοβαρές ενδείξεις ενοχής των κατηγορουμένων, για το έγκλημα της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση.
Εφ’ όσον λοιπόν δέχτηκαν την ύπαρξη
σοβαρών ενδείξεων ενοχής των κατηγορουμένων, πράγμα που επέτρεπε την προσωρινή τους κράτηση, τι είναι αυτό που δεν δέχτηκαν και έτσι δεν προχώρησαν στην επιβολή της;
Προφανώς δεν δέχτηκαν την συνδρομή της δεύτερης προϋπόθεσης του νόμου. Αποφάνθηκαν δηλαδή ότι δεν είναι πιθανόν να διαπράξουν και άλλα εγκλήματα οι Κασιδιάρης κ.λπ., αν αφεθούν ελεύθεροι!
Το κακό είναι ότι μόλις βγήκαν ελεύθεροι από το ανακριτικό γραφείο, με τις επιθέσεις τους κατά δημοσιογράφων, τη λεκτική και φυσική βία που άσκησαν και την «υπόσχεσή» τους ότι τώρα «θα περάσουμε καλά», μέσα σε λίγα λεπτά διέψευσαν τον ανακριτή.
Αλήθεια, τι είναι αυτό που έκανε τον ανακριτή, αφού πρώτα διαπίστωσε ότι υπάρχουν
σοβαρές ενδείξεις ενοχής των κατηγορουμένων, να μην καταλάβει αυτό που έχει αντιληφθεί όλη η χώρα;
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος
Θέμα: Τι δεν κατάλαβε ο ανακριτής και πάγωσε τη χώρα; (Αναγνώστηκε 2553 φορές)
19 Σεπτεμβρίου 2018, 16:55:18