Η ηλεκτρονική ψηφοφορία στην Κεντροαριστερά.

[Argirios Argiriou]

10/09/2017 Καθημερινή.
Του Ανδρέα Δρυμιώτη.

Τ​​ην Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017, διάβασα στα «Νέα» ένα ομότιτλο άρθρο του καθηγητή Ξενοφώντα Κοντιάδη και θεώρησα υποχρέωσή μου να καταθέσω τις απόψεις μου σχετικά με το θέμα αυτό. Διαβάζοντας τις δύο πρώτες προτάσεις του άρθρου του κ. Κοντιάδη κυριολεκτικά ενθουσιαστικά. Σας τις παραθέτω: «Μια καινοτόμος πρόταση για τη διεύρυνση της συμμετοχής των πολιτών στις εκλογές για την ανάδειξη ηγεσίας του νέου κόμματος της Κεντροαριστεράς, ιδίως των νέων και των Ελλήνων του εξωτερικού, είναι να δοθεί η δυνατότητα, παράλληλα με τη φυσική κάλπη, όσοι επιθυμούν να ψηφίσουν ηλεκτρονικά. Ολοι ανεξαιρέτως οι υποψήφιοι έχουν ταχθεί υπέρ της καινοτομίας...» Οταν όμως έφτασα στο τέλος, οποία απογοήτευση. Ο καθηγητής διερωτάται «αξίζει να πειραματιστούμε;» Και φυσικά απαντάει ότι δεν πρέπει να γίνει η ηλεκτρονική ψηφοφορία χωρίς τη φυσική παρουσία των ψηφοφόρων.

Τη νοοτροπία αυτή την έχω συναντήσει στην επαγγελματική μου δραστηριότητα πάρα πολλές φορές. Ενώ όλοι συμφωνούν ότι κάτι πρέπει να γίνει, αμέσως μετά αρχίζει ο χορός των αντιρρήσεων, γιατί αυτό το κάτι δεν πρέπει να γίνει. Για να σας δώσω και ένα απίθανο παράδειγμα. Πριν από χρόνια, σε κάποια σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών, πρότεινα μια λύση η οποία θα επέστρεφε χρήματα στα νοικοκυριά με βάση τον αριθμό του ρολογιού της ΔΕΗ. Μια προϊσταμένη προέβαλε την εξής απίθανη αντίρρηση: «Και τι θα γίνει με τα αυθαίρετα που δεν έχουν ΔΕΗ;». Η απάντηση φυσικά ήταν ότι αφού έχουν αυθαίρετο δεν θα πάρουν τα χρήματα!

Ε, λοιπόν σήμερα θα προσπαθήσω να δώσω λύσεις ώστε να συμβάλω και εγώ στην προσπάθεια να εκσυγχρονίσουμε τον τόπο μας, καταθέτοντας την εμπειρία μου από την πολύχρονη ενασχόλησή μου με όλες τις εκλογές στην Ελλάδα, από το 1981 μέχρι το 2009 και για μια δεκαετία περίπου με τις κυπριακές εκλογές. Πέρα όμως από την εμπειρία μου στις εκλογές, αυτό που ίσως δεν είναι γνωστό στον πολύ κόσμο, είναι το γεγονός ότι η Δέλτα Πληροφορική στην οποία διετέλεσα πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος από την ίδρυσή της (1984), διαχειριζόταν πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες για πολλές τράπεζες στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Ρουμανία, Βουλγαρία, Αλβανία, Κύπρο, Ντουμπάι κ.ά.), κατά συνέπεια η εμπειρία μου σε συστήματα ασφαλείας και ταυτοπροσωπίας είναι πολύχρονη και μοναδική.

Πληροφορούμαι ότι έχει προταθεί η χρήση του συστήματος ηλεκτρονικής ψηφοφορίας «Ζευς». Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι έχω μελετήσει σε βάθος το σύστημα αυτό και το βρήκα εξαιρετικό και απολύτως ασφαλές. Για του λόγου το αληθές, σε ανύποπτο χρόνο, δημοσίευσα στις 28 Ιουνίου 2015 στην «Καθημερινή» της Κυριακής ένα άρθρο με τίτλο «Τεχνοφασισμός και άλλα παραμύθια», όπου μεταξύ άλλων τεκμηριώνω την άποψή μου σχετικά με την ηλεκτρονική ψηφοφορία και το σύστημα «Ζευς». Εγραφα τότε: «...Το σύστημα ZEUS που χρησιμοποιείται για την ηλεκτρονική ψηφοφορία είναι εξαιρετικά αξιόπιστο και εξασφαλίζει πλήρως το αδιάβλητο της ψηφοφορίας. Λόγω της ειδικότητάς μου μπήκα στο site Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος και βρήκα ένα απόλυτα ολοκληρωμένο και εξαιρετικά τεκμηριωμένο σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Το σύστημα αναπτύχθηκε από το Εθνικό Δίκτυο Ερευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) και θέλω δημόσια να τους δώσω συγχαρητήρια για την τόσο καλή δουλειά που έχουν κάνει. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι έτσι όπως γίνεται η ψηφοφορία με το σύστημα ZEUS είναι απόλυτα εξασφαλισμένο το αδιάβλητο της ψηφοφορίας...» Τυχόν αντιρρήσεις για τη χρήση του συστήματος λόγω του γεγονότος ότι λειτουργεί στο data center του υπουργείου Παιδείας δεν έχουν απολύτως καμία τεχνική βάση. Εχω επισκεφθεί το συγκεκριμένο data center και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι πρακτικά αδύνατη η παρέμβαση οποιουδήποτε στους δεκάδες servers όπου διαμοιράζεται η δραστηριότητα του κέντρου.

Η βασική αντίρρηση του κ. Κοντιάδη είναι η πιστοποίηση χωρίς τη φυσική παρουσία του ψηφοφόρου. Μπορώ να τον διαβεβαιώσω ότι εφόσον γίνεται προεγγραφή όσων θέλουν να συμμετέχουν στη διαδικασία, η πιστοποίηση μπορεί να γίνει χωρίς τη φυσική παρουσία με τον εξής πολύ απλό τρόπο. Οποιος θέλει να εγγραφεί, εγγράφεται μέσω internet και αποστέλλει (μέσω internet) φωτογραφία της ταυτότητάς του και ενός λογαριασμού (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ κ.ά.), όπου πιστοποιείται η διεύθυνσή του και ουσιαστικά η ταυτοπροσωπία του. Με τα στοιχεία αυτά γίνεται ταυτοποίηση του ψηφοφόρου με τους εκλογικούς καταλόγους του υπ. Εσωτερικών. Στη συνέχεια αποστέλλεται στον ψηφοφόρο η έγκριση για τη συμμετοχή του στην ψηφοφορία και την ημέρα της ψηφοφορίας ο ψηφοφόρος ψηφίζει από το κινητό του με βάση το μοναδικό ΡΙΝ που του αποστέλλεται και το οποίο πρέπει να χρησιμοποιηθεί μέσα σε ένα λεπτό. Η μεθοδολογία αυτή αποτελεί συνήθη πρακτική για το άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού εξ αποστάσεως χωρίς τη φυσική παρουσία του πελάτη. Αξίζει να σημειωθεί ότι όπου διακινούνται χρήματα η ασφάλεια είναι πολύ πιο σημαντική από την εκλογή του επικεφαλής ενός κόμματος.

Σαν παράδειγμα, σας προτείνω να δείτε τη διαδικασία ανάληψης χρημάτων μέσω των ΑΤΜ. Μόνο με ένα 4ψήφιο ΡΙΝ διακινούνται δισεκατομμύρια δολάρια κάθε ώρα σε όλο τον κόσμο. Βεβαίως και υπάρχουν περιπτώσεις παράνομης χρήσης κάποιας κάρτας με υποκλοπή του ΡΙΝ, αλλά κανένας δεν έχει προτείνει την κατάργηση των ΑΤΜ και την κατάργηση του ΡΙΝ. Εχει γίνει αποδεκτό ότι η εξασφάλιση δεν είναι απόλυτη, αλλά η ευκολία και η μαζικότητα υπερισχύουν.

Η Επιτροπή του κ. Νίκου Αλιβιζάτου έχει μια μοναδική ευκαιρία να κάνει ένα βήμα προόδου σε μια διαδικασία η οποία απαιτεί ριζικό εκσυγχρονισμό. Είναι πια καιρός να ξεπεράσουμε τον επαρχιωτισμό μας και να υιοθετήσουμε διαδικασίες οι οποίες σε άλλες χώρες δεν αποτελούν πρόοδο αλλά καθημερινή πρακτική.

Στην «Καθημερινή» της Κυριακής τη 18η Νοεμβρίου 2012 δημοσίευσα ένα άρθρο με τίτλο «Η ηλεκτρονική ψήφος, οι ΗΠΑ και η Ελλάδα», στο οποίο πραγματεύομαι διάφορα θέματα σχετικά με την ηλεκτρονική ψηφοφορία και προτείνω την εφαρμογή της σε πολλές περιπτώσεις. Πρέπει να ξεκινήσουμε από τις εκλογές των σωματείων, τις ψηφοφορίες στις γενικές συνελεύσεις των εισηγμένων εταιρειών και αλλού, ώστε να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, οι οποίοι τις περισσότερες φορές είναι εντελώς αβάσιμοι.

Εξάλλου και εγώ προσωπικά αντιμετώπισα τεράστιες δυσκολίες και καχυποψία στην πρώτη εφαρμογή της χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών για τη συγκέντρωση και μετάδοση των αποτελεσμάτων των εθνικών εκλογών το 1981. Η καχυποψία συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, αλλά τελικά με επιμονή και υπομονή η διαδικασία έγινε πραγματικά μοναδικός θεσμός, για τον οποίο είμαι εξαιρετικά υπερήφανος. Παρά την πολύχρονη εμπειρία, οι αμφιβολίες ποτέ δεν έλειψαν ολοκληρωτικά και το 2007 υποχρεώθηκα να πάω στον ανακριτή γιατί κάποια υποψήφια βουλευτής, η οποία δεν εξελέγη, κατήγγειλε τη διαδικασία σε εκπομπή που παραπέμπει στην Αφρική και τα άγρια ζώα.

Φυσικά η καταγγελία κατέληξε στον κάλαθο των αχρήστων, αλλά επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι στην πολιτική για την αποτυχία πάντα φταίει κάποιος άλλος, για την κυρία έφταιγε η τεχνολογία. Και στην περίπτωση της Κεντροαριστεράς, πολύ φοβούμαι ότι όσοι επικαλούνται τον «τεχνοφασισμό» έχουν πολιτικά κίνητρα και η ζητούμενη φυσική παρουσία είναι πρόσχημα για να αποφύγουν τη μαζική συμμετοχή στη διαδικασία και η εκλογή να γίνει από τον σκληρό κομματικό πυρήνα!

Οπως λένε και οι Αγγλοσάξονες «Where there’s a will, there’s a way»!

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος