Η επίθεση στην Ουκρανία και ο πόλεμος που ξεκίνησε η Ρωσία είναι η αρχή ενός νέου κύκλου. Κανένας νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αυτοδιάθεση ενός έθνους όπως η Ουκρανία με ιστορία που ξεπερνά τα 1000 χρόνια. Δύο πράγματα είναι πολύ σημαντικά και συνδέονται άμεσα:
1) Η Γερμανία μετά από την εισβολή στην Ουκρανία έχει ξεκινήσει πλέον να έχει και επίσημα στρατό και ιστορικά είναι η 2η φορά που συμβαίνει χάρις την Ρωσία.
2) Η "αντιναζιστική" δράση της Ρωσία είναι ένας πολύ ενδιαφέρον μύθος για όσους διαβάζουν ιστορία. Αν υπάρχει ένα κράτος στη Γη που έχει βοηθήσει ιστορικά τους Ναζί, αυτό είναι η Ρωσία και θα εξηγηθώ (μακρόσυρτα αλλά απλά):
Γιατί υπάρχουμε; Διαφορετικά ρωσικά καθεστώτα έδωσαν διαφορετικές απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Η μπολσεβίκικη θεοκρατία ισχυριζόταν ότι οδηγεί την ανθρωπότητα στον επίγειο παράδεισο του κομμουνισμού. Μέχρι τη δεκαετία του 1960 ήταν σοβαροί για αυτό. Το 1960 ο Χρούτσεφ έδωσε συγκεκριμένη προθεσμία: το 1980. Ωστόσο, ο Χρούτσεφ το 1964 καθαιρέθηκε από τον Μπρέζνιεφ. Ο Μπρέζνιεφ εγκατέλειψε την ατζέντα της οικοδόμησης του κομμουνισμού σε μια συγκεκριμένη προθεσμία. Ο «ανεπτυγμένος σοσιαλισμός» θα ήταν αρκετά καλός. Οπότε δεν βαδίζουμε πια στον επίγειο παράδεισο.
Αυτό όμως δημιούργησε πρόβλημα δικαιολόγησης και νομιμότητας. Αν δεν χτίζουμε ομόφωνα τον κομμουνισμό, τότε γιατί υπάρχουμε; Ο Μπρέζνιεφ είπε: γιατί κερδίσαμε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σώσαμε την ανθρωπότητα από τον ναζισμό που είναι το μεγαλύτερο επίτευγμά μας ποτέ. Παλαιότερα οι θυσίες του σταλινισμού δικαιολογούνταν ως ο δρόμος προς τον κομμουνισμό. Τώρα λοιπόν η θυσία ήταν απαραίτητη για να κερδίσουμε τον Πόλεμο. Ο Μπρέζνιεφ άρχισε να χτίζει μαζικά τη λατρεία της Μεγάλης Νίκης: εισάγει Πορεία Νίκης στην Κόκκινη Πλατεία κάθε 9 Μαΐου - την ημερομηνία της πτώσης του Βερολίνου. Αυτό δημιουργήθηκε για να καλύψει την τρύπα που άφησε η εγκατάλειψη της οικοδόμησης του κομμουνισμού. Εάν δεν βαδίζουμε προς το λαμπρό μέλλον, τότε θα συζητήσουμε τα μεγάλα μας επιτεύγματα στο παρελθόν (Τι μας θυμίζει αυτό.....).
Η ΕΣΣΔ έγινε Ρωσία και στη δεκαετία του 1990 το Κρεμλίνο ισχυριζόταν ότι χτίζουμε το λαμπρό μέλλον και θα γίνουμε πλούσιοι και αναπτυγμένοι όπως η Δύση. Σύντομα κανείς δεν πίστευε σε αυτό το μέλλον. Έτσι, ο Πούτιν μετέφερε ξανά την πηγή της νομιμότητας στο παρελθόν και έχουμε την ιδεολογία του Πουτινισμού: Σεβασμό στον σταλινισμό (που πέτυχε τη Μεγάλη Νίκη), τον ρωσικό ορθόδοξο κληρικαλισμό, τον ρωσικό εθνοεθνικισμό. Και πάλι, αλλάξαμε την ιστορία: Ο Στάλιν έγινε καλός επειδή αποκατέστησε τη Ρωσική Αυτοκρατορία και κέρδισε τον πόλεμο. Αλλά ο Στάλιν έχτιζε τον κομμουνισμό και δεν σκόπευε να κάνει αυτόν τον πόλεμο.
Αρχικά, ο Στάλιν μάλλον θεωρούσε τη Γερμανία ως φυσικό σύμμαχό του ενάντια στους νικητές των Βερσαλλιών (Αγγλία και Γαλλία). Χρειαζόταν το αντίπαλο δέος την Γερμανία. Πολύ πριν τον Χίτλερ, ο Στάλιν είχε χτίσει τη γερμανική στρατιωτική δύναμη, η οποία στη συνέχεια θα χτυπούσε τους Συμμάχους: Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η Γερμανία δεν μπορούσε να οργανώσει την κατάλληλη εκπαίδευση για τον στρατό της. Έτσι ο Στάλιν κάλεσε Γερμανούς αξιωματικούς στα σχολεία της ΕΣΣΔ για να αποκτήσουν εμπειρία με οπλισμούς υψηλής τεχνολογίας. Για παράδειγμα, ο Guderian, ο μελλοντικός αρχιτέκτονας του γερμανικού Blitzkrieg, έμαθε πώς να χρησιμοποιεί τανκ στο Kazan Tank Academy.
Ενδεικτική μια συζήτηση μεταξύ Μολότοφ και Κουρτ φον Σλάιχερ, ενός Καγκελάριου της Γερμανίας, το 1932: Ο Σλάιχερ παραπονέθηκε για ανατροπές από Γερμανούς κομμουνιστές. Ο Μολότοφ απάντησε: "Η ΕΣΣΔ δεν ενδιαφέρεται αν η Γερμανία αντιμετωπίζει τους κομμουνιστές της όπως η ΕΣΣΔ αντιμετωπίζει τους εχθρούς του λαού" Άλλη μια θυσία.... Ακολουθεί το σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην εξουσία στο Βερολίνο. Ο Στάλιν έχτιζε τη γερμανική στρατιωτική δύναμη για να την απελευθερώσει στους Συμμάχους.
Ο Στάλιν δεν ήθελε «να καθυστερήσει τον πόλεμο». Ήθελε να χρησιμοποιήσει τη Γερμανία ως όργανό του για την καταστροφή του τάγματος των Βερσαλλιών. Το 1939 οι σοβιετικές και γερμανικές δυνάμεις συνέτριψαν την Πολωνία και παρέλασαν στη Βρέστη.
Τι απέγιναν οι "ναζιστές" της Ρωσίας που έφτιαξαν τις παρακάτω αφισούλες της εποχής;
α) Το σοβιετικό σατυρικό περιοδικό Krokodil το 1939 κάνει χιούμορ και όλα πήγαιναν όπως είχε προγραμματιστεί: Εισβολή στην Πολωνία και ο δάσκαλος λέει στα παιδιά: "Σε αυτό το σημείο τελειώνουμε τη μελέτη της ιστορίας του πολωνικού κράτους, παιδιά"
β) Άλλη καρικατούρα από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς 1940-1941 για τους γερμανικούς βομβαρδισμούς στο Λονδίνο: "Κύριοι! Πού είναι το πλησιέστερο καταφύγιο βομβών;" Ίδιο φιλοναζιστικό χιούμορ.
Σε τι ήλπιζε ο Στάλιν; Λανθασμένα σχεδίαζε έναν μακρύ αναποφάσιστο πόλεμο μεταξύ της Γερμανίας εναντίον της Γαλλίας και της Βρετανίας, όπως στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Δυτική Ευρώπη θα καταστρεφόταν σε μεγάλο βαθμό και τότε ο νικητής Στάλιν θα ερχόταν ως σωτήρας. "Μυστικά τρένα πηγαίνουν ήδη στα σύνορα. Και ο κομμουνισμός είναι το ίδιο κοντά όπως το 1919..."
Αλλά ο εκπαιδευμένος από τους Σοβιετικούς Γερμανός στρατός συνέτριψε τους Συμμάχους σε χρόνο μηδέν. Ενώ οι Σοβιετικοί στρατιωτικοί που τους δίδαξαν σφαγιάστηκαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εκκαθάρισης 1937-1938. Ο Στάλιν περίμενε ότι ο Χίτλερ θα μπορούσε να επιτεθεί. Αλλά πίστευε ότι ο σοβιετικός στρατός είχε πολύ περισσότερα τανκς, όπλα, αεροπλάνα. Έτσι, όταν ο Χίτλερ επιτέθηκε στις 22 Ιουνίου 1941, ο Στάλιν ήταν ήρεμος και έδωσε εντολή αντεπίθεσης. Πίστευε ότι όλα πάνε καλά γιατί κανείς δεν τόλμαγε να του πει την αλήθεια. Μόλις στις 29 Ιουνίου, μια εβδομάδα μετά την έναρξη του πολέμου, έμαθε ότι το Μινσκ έπεσε. Το Μινσκ καλυπτόταν από τον ισχυρότερο στρατό που είχε η ΕΣΣΔ, το Δυτικό Στρατό, που διοικούνταν από τη Στρατιωτική Περιφέρεια της Λευκορωσίας. Αυτό σήμαινε ότι ο δρόμος στη Μόσχα είναι ανοιχτός.
Ο πιστός του Μολότοφ τον στηρίζει και ο Στάλιν που τότε λέει την περίφημη φράση "Ο Λένιν μας άφησε το μεγάλο κράτος και το σπαταλήσαμε" ("Ленин нам оставил великое государство, а мы его просрали") δεν καταλήγει στο απόσπασμα αλλά στην Επιτροπή Άμυνας. Στις 6 Ιουλίου, ο στρατηγός Γκολίκοφ, πάει στο Λονδίνο για να συζητήσει την είσοδο την συμμετοχή της Ρωσίας στον πόλεμο. Οι ΗΠΑ οργάνωσαν τότε μια τεράστια στρατιωτική βοήθεια σε τρόφιμα, σε καύσιμα, σε οχήματα, σε οπλισμό και υποστήριξαν τον Σοβιετικό Στρατό για ολόκληρο τον πόλεμο.
Τώρα κανείς δεν θα παραδεχόταν ότι η ΕΣΣΔ προετοίμασε τον πόλεμο και εκπαίδευσε τη γερμανική στρατιωτική μηχανή και είχε ήδη συμφωνήσει την μοιρασιά της Ευρώπης.Η συμμαχία θα ήταν δύσκολη αν οι δυτικές δυνάμεις παραδεχόντουσαν την αλήθεια: Πλέον, η ΕΣΣΔ ήταν ειρηνική, σταθερά αντιναζιστική(!), η δύναμη του φωτός ενάντια στο σκοτάδι 🙂
Ήταν ένα ψέμα αλλά ένα βολικό ψέμα. Αφού πέθανε η πίστη στον κομμουνισμό, έγινε ένας νομιμοποιητικός μύθος του σοβιετικού κράτους, που κληρονόμησε η Ρωσία. Και η ιστορία συνεχίζεται