Ιστορία της Ιατρικής.

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Καθημερινή, 31/10/2021

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Drei Professoren Vaterland verloren. ( Καθηγηταί τρεις, και εχάθει η Πατρίς...)



Αντιγράφω από το facebook:

Γεννήθηκα μια εποχή που κάπνιζαν όλοι. Γύριζα απ το σχολείο σπίτι μου και έμπαινα μέσα σε εναν τεκε αφου και ο πατέρας μου και η μάνα μου κάπνιζαν και όσοι ήταν στο σπιτι. Το τσιγάρο τότε έκανε κάλο. Ναι καλά ακούσατε.Οι ειδικοί έλεγαν οτι το τσιγάρο κάνει κάλο. Η βιομηχανίες τσιγάρων ανθούσαν και οι διαφημίσεις τους ήταν παντού. Σε κάθε εκπομπή ολοι με ενα τσιγάρο στο χέρι. Σε κάθε ταινία ή σειρά παλι με ενα τσιγαράκι. Συνεντεύξεις, φωτογραφίσεις διασήμων, τους έβλεπες πάντα με ενα τσιγάρο. Στο ταξί εννοείτε κάπνιζε όποιος ήθελε το ίδιο και στα λεωφορεία. Ακόμα και στο σχολείο οι καθηγητές μας έμπαιναν μέσα, άναβαν ενα τσιγαράκι να πάνε τα φαρμάκια κάτω (ατάκα που έλεγαν συχνά) και ταυτόχρονα μας έκαναν και μάθημα. Από τασάκια άλλο πράγμα. Κάθε σπίτι είχε καμιά δεκαριά,μερικά μεταλλικά σε ασημί χρώμα και άλλα με μια διαφήμιση είτε του ούζου 12 είτε οτι βρήκαν να τσουρνέψουν απ τα καφενεία της εποχής. Βέβαια υπήρχαν και άλλα τασάκια: φλιτζάνια, ποτήρια και το κλασσικό πλαστικό πιάτο που είχε μείνει η στάμπα απο το τσιγάρο που το έκαψε και παρόλα αυτα απ το πιάτο αυτο τρώγαμε ολοι. Μια εποχή που το κάθε αυτοκίνητο είχε ΕΞΙ τασάκια. Ένα κατω απ το κασετόφωνο, τέσσερα στις πόρτες και ενα ανάμεσα στα δυο μπροστινά καθίσματα στην πίσω πλευρά. Ο μόνος που δεν κάπνιζα απ την γειτονιά μου ήμουν εγω. Οι ειδικοί οι επιστήμονες και κάποιοι γιατροί ελεγαν οτι το τσιγάρο κάνει καλο, σκοτώνει ακόμα και τον καρκίνο (Ευτυχώς αυτό ήταν αρκετά χρόνια πριν γεννηθώ). Τότε ήμουν μικρός και οτι έκαναν οι πολλοί μου φαινόταν φυσιολογικό.

[Argirios Argiriou]

Αμαλία Φλέμινγκ, η Κωνσταντινουπολίτισσα που σπούδασε γιατρός μετά τη λεηλασία της κλινικής του πατέρα της.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Το 1915. Γουδή. Το Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία».
Ιδρύθηκε το 1896 και τέθηκε σε λειτουργία το 1901. Είναι το μεγαλύτερο παιδιατρικό νοσοκομείο της χώρας και ένα από τα μεγαλύτερα παιδιατρικά νοσοκομεία της Ευρώπης με επτακόσιες πενήντα (750) κλίνες νοσηλείας. Δέχεται παιδιά ηλικίας μέχρι 14 χρόνων και σε ειδικές περιπτώσεις παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας.
Διαθέτει τμήματα όλων των ιατρικών ειδικοτήτων, παθολογικών και χειρουργικών. Λειτουργούν εκατόν-δέκα (110) κλίνες εντατικής θεραπείας και αυξημένης φροντίδας παιδιών και νεογνών και εξειδικευμένα και μοναδικά τμήματα, όπως η Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών, τα Τμήματα Αιματολογίας/Ογκολογίας, το Παιδοκαρδιολογικό Τμήμα, το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο και τα Παιδοκαρδιοχειρουργικά Τμήματα και η Μονάδα Νευρομυικών Παθήσεων.
Ο Εργαστηριακός Τομέας περιλαμβάνει εργαστήρια ορισμένα εκ των οποίων είναι μοναδικά και πραγματοποιούν άκρως εξειδικευμένες και πρωτοποριακές εξετάσεις.
Στο νοσοκομείο λειτουργεί η Α΄ Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Χωρέμειο Ερευνητικό Εργαστήριο της Α΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Εργαστήριο Ιατρικής Γενετικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και η Παιδοψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Επίσης στις εγκαταστάσεις του Νοσοκομείου φιλοξενείται το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού.
Κείμενο από: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος.

Ο Σπετσιώτης έμπορος και πλοιοκτήτης Δημήτριος Γουδής είναι εκείνος για τον οποίον ονομάσθηκαν τα κτήματα και η περιοχή Γουδή.
Νεοελληνική Ιστορική Συλλογή Κωνσταντίνου Τρίπου.
Φωτογραφικό Αρχείο: Μουσείου Μπενάκη
Φωτογράφος άγνωστος

Δείτε φωτογραφίες εδώ: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Μαρίνος Γερουλάνος

Αναμνήσεις 1867-1957
Σελίδες από την ιστορία της νεώτερης ιατρικής στην Ελλάδα

Εκδόσεις Καστανιώτη.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

30 χρόνια στο Δρομοκαΐτειο: ένας ψυχίατρος αφηγείται τη ζωή του δίπλα στα πιο εύθραυστα πρόσωπα

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Καθημερινή, 05/02/2023
Ηλίας Μαγκλίνης

Στα τέλη του 1908, ο Γάλλος συνθέτης Κλοντ Ντεμπισί αρρώστησε σοβαρά. Πήρε έξι χρόνια στους γιατρούς για να διαγνώσουν καρκίνο του παχέος εντέρου.

Πώς αντιμετώπιζε τότε η ιατρική μια τόσο σοβαρή νόσο; Με δίαιτα, σωματική άσκηση, ακτινοθεραπείες, αλλά και με σειρά επώδυνων θεραπειών που έφεραν τον μεγάλο μουσικό στα όρια της τρέλας. Οπως έγραφε σε επιστολές του, μονάχα η μορφίνη, η κοκαΐνη και «μια ποικιλία από άλλα τέτοια θαυμάσια ναρκωτικά» τον ανακούφιζαν – με τίμημα όμως την προσωρινή απώλεια της διαύγειας. «Σε διαβεβαιώ», έγραφε σε φίλο του, «ότι τρεις ενέσεις μορφίνης την ημέρα σε μετατρέπουν σε όρθιο πτώμα και εκμηδενίζουν τη θέλησή σου» (δανειζόμαστε πολύτιμες πληροφορίες από το εξαιρετικό μουσικοφιλικό σάιτ interlude.hk).

Ελλείψεις σε τρόφιμα, καύσιμα, καθώς και η εκτίναξη των τιμών εξαιτίας του πολέμου, κατέστησαν τη ζωή της οικογένειάς του πολύ δύσκολη. «Δεν είμαι», έγραφε, «παρά ένα μικρό έρημο άτομο που συντρίβεται εξαιτίας αυτού του τρομακτικού κατακλυσμού».

Ο Ντεμπισί μπήκε το 1916 στο χειρουργείο για να υποστεί μια ιδιαιτέρως επώδυνη επέμβαση. Κι ωστόσο, μόλις ανέλαβε άρχισε πάλι να γράφει. «Εχω πάρει την απόφαση να αγνοώ την υγεία μου και να πάψω να είμαι σκλάβος αυτής της καθ’ όλα τυραννικής νόσου. Θα δούμε. Εάν είμαι καταδικασμένος να χαθώ σύντομα, τουλάχιστον να προσπαθώ κάθε μέρα να πράττω το καθήκον μου».

Τότε έγραψε τη Σονάτα υπ’ αριθμ. 3 για βιολί και πιάνο, η πρεμιέρα της οποίας έγινε στις 5 Μαΐου του 1917, με τον ίδιο στο πιάνο(!). «Το έργο αυτό δεν δημιουργήθηκε τόσο για μένα όσο για να προσφέρω έστω και μια μικρή, ελάχιστη απόδειξη ότι η γαλλική σκέψη δεν θα καταστραφεί… σκέφτομαι τη νεολαία της Γαλλίας να σφαγιάζεται τόσο παράλογα… αυτό που γράφω είναι μια μυστική αφιέρωση σε εκείνη».
Ο Ντεμπισί πέθανε στις 25 Μαρτίου του 1918. Το γερμανικό πυροβολικό έβαλε κατά του Παρισιού. Σύμφωνα με το interlude.hk, κηδεύτηκε ταπεινά, σχεδόν μυστικά, εξαιτίας των συνθηκών. Η πομπή των μόλις 20 ατόμων διέσχισε προσεκτικά τους έρημους δρόμους του Παρισιού.

Ο κύριος Γκρι κρατάει στα χέρια του το cd που κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβριο με δύο ορχηστρικά έργα του Ντεμπισί. Την περίφημη «Θάλασσα» και τη Σουίτα υπ’ αριθμ. 1 για ορχήστρα, έργο χαμένο επί σχεδόν έναν αιώνα. Ανακαλύφθηκε το 2013 και εδώ το ερμηνεύει η εκπληκτική Les Siecles υπό τη στιβαρή διεύθυνση του Φρανσουά-Χαβιέ Ροτ.

Ο υποβλητικός, αισθαντικός Ντεμπισί, ο πρώτος, όπως λένε, ambient συνθέτης, βρίσκει εδώ την ιδανική γέφυρα για να φτάσουν ώς εμάς οι αξεπέραστες μουσικές του ατμόσφαιρες.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος