Εφημερίες ΕΣΥ -ΥΥ-ΚΑ και Ε.Ε.

[Γ.Κτιστάκης]

Η απάντηση του Υπουργού στην ΟΕΝΓΕ στις 23ης/10ου/2008 –σχόλια:
Αρχικά συμφωνώ με το προηγηθέν σχόλιο του κ. Σκούφαλου ότι κάποιος πρέπει να μας εξηγήσει γιατί έγινε η συνάντηση με τον Γ.Γ. και όχι με τον υπουργό. Ολιγωρήσαμε εμείς ή «φωνάζει ο κλέφτης»?[/i]

Ξεχάσατε ότι η 21η ήταν γενική πανελλαδική απεργία και απεργούσαν ΚΑΙ τα μέσα μαζικής μεταφοράς ? πώς να φτάσουν οι άνθρωποι πρωί πρωί στο υπουργείο από όλη την Ελλάδα? Μήπως ο υπουργός ήθελε συνάντηση μόνο με τον κο Τσουκαλο?

[mandreou]

Η απάντηση της διαπραγματευτικής ομάδας της ΟΕΝΓΕ όπως ανακοινώθηκε πριν από λίγο στο Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


<<Η Διαπραγματευτική Ομάδα  της ΟΕΝΓΕ χαιρετίζει τις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις των γιατρών που υπηρετούν στα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας όλης της χώρας και διεξάγουν πρωτοφανείς σε μαζικότητα και παλμό Γενικές Συνελεύσεις λαμβάνοντας σχεδόν ομόφωνα αποφάσεις για ανατροπή εδώ και τώρα στο καθεστώς εργασιακής σκλαβιάς με την εξοντωτική υπερωριακή εργασία και τις εξευτελιστικές αμοιβές. Οι νοσοκομειακοί γιατροί είναι αποφασισμένοι να θέσουν πλέον οριστικό φραγμό στην διάλυση που επιχειρεί η κυβέρνηση στα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας της χώρας με το σφίξιμο της στρόφιγγας χρηματοδότησης και την απροσχημάτιστη ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα υγείας.
Αυτές οι μαζικές και μαχητικές Γενικές Συνελεύσεις που διεξάγονται κάθε μέρα αυξάνοντας διαρκώς τον αριθμό των Νοσοκομείων που θα βρεθούν σε λειτουργική κατάρρευση λόγω έλλειψης εφημερευόντων γιατρών από τις 10 Νοεμβρίου περίπου, αυτές οι συνελεύσεις είναι που ανάγκασαν το Υπουργείο Υγείας στις πρώτες  σημαντικές υποχωρήσεις.  Αναγκάστηκε εσπευσμένα να προσέλθει σε διάλογο με την ΟΕΝΓΕ –έναν διάλογο που με δική του ευθύνη είχε διακόψει από τον Ιούνιο. Κατά τη συνάντηση που είχε με τη Διαπραγματευτική Ομάδα στις 21 Οκτωβρίου  έδειξε ότι εγκαταλείπει την τακτική που ακολουθούσε επίμονα ως τώρα το Υπουργείο Υγείας για επιβολή επιδόματος εφημέρευσης, αλλά επίσης έδειξε και τη διαφαινόμενη διάθεση να πάψει η άρνηση στο αίτημα βελτίωσης των μισθολογικών μας απολαβών,  οι οποίες έχουν πλέον φτάσει σε εξευτελιστικά επίπεδα. Δυστυχώς όμως το Υπουργείο φαίνεται ότι δεν είναι διατεθειμένο για ειλικρινή διάλογο.
Ε
νώ λοιπόν ο Γεν. Γραμματέας κ. Καλογερόπουλος, μιλώντας εκ μέρους του Υπουργού στη συνάντηση της 21ης Οκτωβρίου, έκανε λόγο για 250 εκατ. € για αυξήσεις μισθών και εφημεριών καθώς και 1500 νέες προσλήψεις, η επιστολή που έφτασε την επομένη στην ΟΕΝΓΕ με την υπογραφή του κ. Αβραμόπουλου περιλαμβάνει κονδύλια που μετά βίας φτάνουν τα 100 εκατ. €. Το χειρότερο είναι πως δεν καταγράφεται στην επιστολή  καμία δέσμευση ότι τα κονδύλια θα αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό του 2009. Αυτός είναι και ο λόγος που θεωρούμε ότι δε μπορούν να γίνουν αποδεκτά όσα προτείνει το Υπουργείο και ζητούμε να συνεχιστεί η διαπραγμάτευση με βάση τις σαφείς προτάσεις που υποβάλλουμε και η οποία θα διεξαχθεί σε τριμερή βάση (ΟΕΝΓΕ- Υπουργείο Υγείας- Υπουργείο Οικονομικών).
Η Διαπραγματευτική Ομάδα θεωρεί ότι είναι καίριας σημασίας να συνεχιστούν με εντεινόμενους ρυθμούς οι Γενικές Συνελεύσεις, ώστε κάθε Νοσοκομείο της χώρας να διαθέτει ειλημμένη απόφαση για ασφαλή προγράμματα εφημέρευσης με 2 εφημερίες ανά ειδικευμένο και 4 εφημερίες ανά ειδικευόμενο χωρίς περικοπές στην ασφαλή σύνθεση της κάθε μέρας, πράγμα που για τα περισσότερα τμήματα και νοσοκομεία σημαίνει  ανώτατο χρονικό ορίζοντα την 10η Νοεμβρίου, πέραν της οποίας κανένα Νοσοκομείο και Κέντρο Υγείας της χώρας δεν θα εφημερεύει, εάν ως τότε η κυβέρνηση δεν έχει υπογράψει μαζί μας κλαδική σύμβαση εργασίας.
Το Γενικό Συμβούλιο  της ΟΕΝΓΕ κατέληξε ήδη με συντριπτική πλειοψηφία και αντιπροτείνει στα επιδόματα που χορηγεί η κυβέρνηση την αύξηση των βασικών Μισθών κατά 350 € στον ειδικευόμενο και αντίστοιχη κλιμάκωση στις παραπάνω βαθμίδες, αφορολόγητες τις εφημερίες μετά τις 2 για τους ειδικευμένους και τις 4 για τους ειδικευόμενους, ρεπό μετά από κάθε εφημερία, νέα εφημεριακά πρότυπα, κατάργηση του πλαφόν αποδοχών Αρεοπαγίτη για τις συνολικές αποδοχές και δέσμευση ότι θα έχουν πραγματοποιηθεί 2000 προσλήψεις γιατρών το αργότερο μέχρι την 1η Ιουλίου του 2009, ενώ για το 2010 θα πραγματοποιηθούν 2500 προσλήψεις για τις οποίες θα υπάρχει γραπτή δέσμευση της κυβερνητικής επιτροπής. Οι προσλήψεις αυτές πρέπει να αφορούν γιατρούς σε κανονικές οργανικές θέσεις με κατάργηση του απαράδεκτου θεσμού των «επικουρικών». Αυτό συνεπάγεται ότι οι προσλήψεις θα γίνουν στοχευμένα σε κρίσιμες θέσεις και θα πραγματοποιηθούν από Συμβούλια Κρίσης (ΣΚΕΙΟΠΝΙ) που θα συγκροτηθούν ανά Νοσοκομείο. Θα πρέπει το Υπουργείο να δεσμευτεί ότι σταδιακά θα μειώνεται με γρήγορους ρυθμούς ο αριθμός εφημεριών των γιατρών και πέραν της 1ης Ιουλίου 2009 δεν θα υπάρχει γιατρός της χώρας που θα πραγματοποιεί περισσότερες από 7 εφημερίες ανά μήνα. Το τελευταίο σημείο θα λειτουργεί σαν επιπρόσθετη ασφαλιστική δικλείδα ότι οι προσλήψεις θα γίνουν εκεί που πραγματικά υπάρχουν ανάγκες.
Η
κλαδική σύμβαση με το Υπουργείο θα πρέπει να είναι αυστηρά ετήσιας διάρκειας και πριν την εκπνοή της θα πρέπει με κινηματικές διαδικασίες να έχουμε διασφαλίσει ότι υλοποιούνται οι δεσμεύσεις και τίθενται οι όροι της επόμενης σύμβασης, που θα προχωρά τα αιτήματά μας ώστε να προσεγγίζουν στους στόχους που έθεσε το έκτακτο συνέδριο της ΟΕΝΓΕ.
Καλούμε λοιπόν τις και τους συναδέλφους να μείνουν ανυποχώρητοι στη διεκδίκηση που ξεκίνησε από τη βάση και απλώθηκε σ΄ όλα τα νοσοκομεία της χώρας. Να μην ενδίδουν σε απειλές και εκβιασμούς, ώστε να μπορέσουμε να πετύχουμε μια νίκη που θα επηρεάσει σοβαρά τη δική μας ζωή, αλλά και την υγεία των πολιτών της χώρας.
Αθήνα 22 Οκτωβρίου 2008
Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΟΕΝΓΕ >>

[Fadomas]

Η απάντηση της διαπραγματευτικής ομάδας της ΟΕΝΓΕ όπως ανακοινώθηκε πριν από λίγο στο Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
..................
Η κλαδική σύμβαση με το Υπουργείο θα πρέπει να είναι αυστηρά ετήσιας διάρκειας και πριν την εκπνοή της θα πρέπει με κινηματικές διαδικασίες να έχουμε διασφαλίσει ότι υλοποιούνται οι δεσμεύσεις και τίθενται οι όροι της επόμενης σύμβασης, που θα προχωρά τα αιτήματά μας ώστε να προσεγγίζουν στους στόχους που έθεσε το έκτακτο συνέδριο της ΟΕΝΓΕ.Αθήνα 22 Οκτωβρίου 2008
Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΟΕΝΓΕ >>

Νομίζω ότι αυτό είναι το σημαντικότερο σημείο της θέσης της ΟΕΝΓΕ
Συμφωνώ με τις θέσεις και τις μεθοδεύσεις, αλλά για να συνεχιστεί αυτή η μεθόδευση πρέπει να είναι μεγάλο το ποσοστό, όχι των Γ., Συνελεύσεων που αποφασίζουν, αλλά των Τμημάτων που καταθέτουν τέτοια προγράμματα.
επανέρχομαι λοιπόν, αφού προκλήθηκα σε ορισμένα σχόλια:

κ. Κουναλάκη διάβασα και το «παράρτημα». Δεν το σχολίασα για να μη μακρηγορώ. Αφού με προκαλείς όμως θα το κάνω.

1.   Συμφωνώ με το να μπαίνουν όλοι οι γιατροί σα Β’ και να υπάρχει η εξέλιξη.
Ο τρόπος όμως που το χειρίζεται η πρόταση του υπουργού είναι πάμφτωχη από φαντασία και καθαρά διεκπαιραιωτική.
Ωστόσο πολύ θα ήθελα να ακούσω την πρόταση των φορέων που έχει φαντασία !!!
2.   Γιατί πρέπει απαραίτητα όλοι να φτάσουν στον καταλυτικό βαθμό του Δ/ντή? Δεν πρέπει να υπάρχει ένα φίλτρο? Όλοι τα ίδια ψάρια πιάνουν? Σαφώς πρέπει, λέω εγώ. Όχι με τον τελείως παιδαριώδη τρόπο που το θέτει το υπουργείο. Όμως πότε ως επιστημονική κοινότητα υιοθετήσαμε ουσιαστικές μεθόδους αξιολόγησης για να απαιτήσουμε από τους υπουργούς να χρησιμοποιήσουν τέτοιες και για αυτή τη διαδικασία?
Σαφώς δεν πρέπει να υπάρχουν μόνον 2 «ευκαιρίες». Αυτό δεν φαντάζομαι ότι ο υπουργός θα είχε πολλές αντιρρήσεις να το αλλάξει.
3.   Πέναλτι στις μετακινήσεις: Συμφωνώ στο πέναλτι αν πρόκειται για μετακινήσεις και όχι για διεκδικήσεις θέσεων. Οι μετακινήσεις οδηγούν σε μαρασμό περιφερειακές μονάδες, οδηγώντας τις θέσεις των μετακινουμένων σε νεκρές θέσεις για τη μονάδα.
Αν αυτό εννοεί ο υπουργός δεν θα διαφωνούσα. Αν εννοεί την κάθε αλλαγή τόπου εργασίας (και με προκήρυξη), διαφωνώ, αλλά και πάλι, αφού ούτε ιδιαίτερη πολιτική σημασία έχει, ούτε οικονομικές συνέπειες, δεν πιστεύω ότι θα αντισταθεί στην τροποποίηση αυτών των σημείων.
Νομίζω μάλιστα ότι τα έβαλε για να έχει κάτι να δεχθεί για αλλαγές.

Επαναλαμβάνω ότι νομίζω πως απαιτώντας ορισμένες αλλαγές –και όχι υιοθετώντας ως έχει την πρόταση- θα μπορούσαμε να μιλάμε για πρόταση που μπορεί να συζητηθεί, εκτός και αν οι συμμετέχοντες στο 48ωρο ανέλθουν σε υψηλά ποσοστά, οπότε τότε νομίζω ότι πρέπει να «χοντρύνουμε το παιχνίδι».

Αν έκαναν όλοι 2 μέρες εφημερία έστω και για ένα μήνα, όντως θα γονάτιζε ο ατσαλάκωτος. Περιμένω να δώ τι θα βγεί. Γιατί ναι μεν 50 περίπου νοσοκομεία αποφάσισαν σε Γ. Συνελεύσεις τους κάτι τέτοιο, ξέρω όμως ήδη Τμήματα αυτών των νοσοκομείων που κατέθεσαν κανονικά προγράμματα.

Όσο για το ότι πρέπει να εφημερεύει οπωσδήποτε ειδικευμένος, άστα καλύτερα.
Στη μονάδα μου έως πρό μηνών, πολλές μέρες ήταν ακάλυπτες από ειδικευμένο και –παρά τις επίμονες εκκλήσεις της Δ/σης- κανενός δεν ίδρωσε το αυτί να δώσει λύση.
Στην Ελ όλα γίνονται. Αρκεί εμείς να τους δίνουμε το δικαίωμα. Και όταν συμμετέχουν στο 48ωρο οι 10-20% των γιατρών, τότε σαφώς αυτό κάνουμε.
Οψόμεθα.

[flone]

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου
Ζήτω το ΟΧΙ

[Αγωνιστική Παρέμβαση]

Σας επισυνάπτω την ανακοίνωση της Διαπραγματευτικής Ομάδας της ΟΕΝΓΕ.

[Loumakis]

 Τα παρακάτω είναι ανταπάντηση στην απάντηση #261 του συνάδελφου Δ.Κουναλάκη (η καθυστέρηση λόγω αλλεπάλληλων επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων)


    Κατ' αρχάς ενδεχομένως να αναφερόμαστε σε διαφορετικό "είδος" συναδέλφων. Προσωπικά αναφέρομαι σε συναδέλφους που, έχοντας κουραστεί σωματικά και ψυχικά, έχουν μεν "μετατρέψει" τις ενεργές εφημερίες σε ετοιμότητας, αλλά τρέχουν στο Κ.Υ. με το πρώτο κάλεσμα του ειδικευόμενου ή αγροτικού γιατρού. Πιθανόν εσύ να αναφέρεσαι σε γιατρούς που δεν "πατάνε" καθόλου στο Κ.Υ., ούτε και αν κληθούν, οπότε η (ονομαστικά) ενεργός εφημερία τους είναι (όντως) πλασματική.
    Οι συνάδελφοι στους οποίους αναφέρομαι εννοείται οτι συμμετέχουν σε όλες τις προσπάθειες (απεργίες, κινητοποιήσεις κλπ.) για αλλαγή της παρούσας κατάστασης . Αν όχι, είναι βολεμένοι και απλά υποκρίνονται.
    Με τα υπόλοιπα που γράφεις συμφωνώ εκτός απο το παρακάτω σημείο: 
 

... Είναι βαρύτατη η ευθύνη αυτών που δέχτηκαν αυτήν την κατάσταση και πρέπει να έχουν τύψεις για αυτό που παραδίδουν σήμερα...

   Και ποιός σου είπε οτι δέχτηκαν αυτή την κατάσταση οικειοθελώς; Απλά υποτάχθηκαν μη μπορώντας να κάνουν αλλιώς. Για να στο θέσω διαφορετικά: Αν οι Τσούκαλος, Λαοπόδης και Σια, εκπροσωπώντας υποτίθεται τους γιατρούς του ΕΣΥ αλλά αποβλέποντας στην πραγματικότητα σε ατομικά οφέλη, είχαν κατορθώσει ή κατορθώσουν τελικά να υπογράψουν την, βολική για τον υπουργό και ταπεινωτική για μας, συλλογική σύμβαση εργασίας εσύ τι θα έκανες; Θα ξεσηκωνόσουνα βροντοφωνάζοντας "εγώ δεν αναγνωρίζω αυτή τη σύμβαση, η ευθύνη μου είναι βαρύτατη"; Οχι βέβαια. Θα έσκυβες το κεφάλι, θέλοντας και μή, και θα συνέχιζες να δουλεύεις σαν σκλάβος. Και μετά απο κάποια χρόνια, όταν οι σωματικές και ψυχικές αντοχές σου θα είχαν μειωθεί δραματικά, θα έκανες αυτό που πολλοί μεγαλύτεροι στην ηλικία συνάδελφοι σου κάνουν και εσύ καταδικάζεις. Θα περιέκοπτες το πρωϊνό σου ωράριο και θα έκανες τις εφημερίες σου απο το σπίτι, αν μπορούσες. Οπερ έδει δείξαι.

[EzeΤΡΟΛ]

Σημερινό δημοσίευμα του "Βήματος":
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Δ. Κουναλάκης]

   Και ποιός σου είπε οτι δέχτηκαν αυτή την κατάσταση οικειοθελώς; Απλά υποτάχθηκαν μη μπορώντας να κάνουν αλλιώς. Για να στο θέσω διαφορετικά: Αν οι Τσούκαλος, Λαοπόδης και Σια, εκπροσωπώντας υποτίθεται τους γιατρούς του ΕΣΥ αλλά αποβλέποντας στην πραγματικότητα σε ατομικά οφέλη, είχαν κατορθώσει ή κατορθώσουν τελικά να υπογράψουν την, βολική για τον υπουργό και ταπεινωτική για μας, συλλογική σύμβαση εργασίας εσύ τι θα έκανες; Θα ξεσηκωνόσουνα βροντοφωνάζοντας "εγώ δεν αναγνωρίζω αυτή τη σύμβαση, η ευθύνη μου είναι βαρύτατη"; Οχι βέβαια. Θα έσκυβες το κεφάλι, θέλοντας και μή, και θα συνέχιζες να δουλεύεις σαν σκλάβος. Και μετά απο κάποια χρόνια, όταν οι σωματικές και ψυχικές αντοχές σου θα είχαν μειωθεί δραματικά, θα έκανες αυτό που πολλοί μεγαλύτεροι στην ηλικία συνάδελφοι σου κάνουν και εσύ καταδικάζεις. Θα περιέκοπτες το πρωϊνό σου ωράριο και θα έκανες τις εφημερίες σου απο το σπίτι, αν μπορούσες. Οπερ έδει δείξαι.

Προσωπικά, θα χρησιμοποιήσω αυτό που λέει ο νόμος. Επί δύο πρωτοβάθμιων σωματίων σε ένα χώρο εργασίας, ο εργαζόμενος επιλέγει αυτό που επιθυμεί. Υπάρχει η "Ένωση ιατρών ΕΣΥ" και ο "Σύλλογος εργαζομένων του νοσοκομείου Χ" και ας υπογράψει και η ΑΔΕΔΥ ότι δεν συμφωνεί με το 48ωρο.

[EzeΤΡΟΛ]

Μα, τέτοιο κράξιμο από την Καθημερινή; Μήπως στο τέλος δεν βγει και τόσο ...ατσαλάκωτος;

26/10/2008
ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: «Δεν είμεθα σχολιαστές του παρόντος»... (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ)
 
Υποθεσεις

 
Tου Παντελη Μπουκαλα

Υπάρχουν κι ευτυχισμένοι πολιτικοί, και μάλιστα της κυβερνητικής παράταξης. Κι ας πέφτουν βροχηδόν τα σκάνδαλα, κι ας πέφτουν τα ποσοστά του κόμματός τους, κι ας πέφτουν ολοένα και πιο καταθλιπτικά τα βάρη στην πλάτη των αδυνάμων, αυτοί, ασάλευτοι στο ύψος της μακαριότητάς τους, εμφανίζονται στην αγαπημένη τους τηλεόραση με ένα χαμόγελο που το ζηλεύουν σίγουρα οι διαφημιστές και με ένα λέγειν ακατάσχετο και ακατάσχετα ναρκισσευόμενο. Τυπικό παράδειγμα, ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, υπουργός Υγείας, αν δεν με απατά η μνήμη μου. Τυγχάνει δηλαδή πολιτικός προϊστάμενος (ή υπεύθυνος, για να μετακινηθούμε σε μια γλώσσα με ήχο αλλά δίχως νόημα) σε έναν χώρο δεινώς ταλανιζόμενο, αν δεν με απατά η πείρα μου, ίδια ακριβώς με την πείρα αναρίθμητων Ελλήνων που χρειάστηκε κάποια στιγμή να τρέξουν στα νοσοκομεία, για τον εαυτό τους ή για πάσχοντα άνθρωπό τους: εξαντλητικές αναμονές λόγω του λειψού προσωπικού, εκνευρισμός, κάμποσες εξετάσεις «σε πέντε μήνες» κι άλλες έξω, σε ιδιωτικά εργαστήρια, μιας και υπάρχουν αξονικοί τομογράφοι αχρηστευμένοι από τον χρόνο και άλλοι απλώς αποθηκευμένοι, «μέχρι να ρθει ο Μόσκοβος, να φέρει το σεφέρι»· ένα χάος, όπου ακόμα δεν έχει εμφανιστεί θεός (ή έστω υπουργός - μεσσίας) για να του δώσει μορφή και ρυθμό.

Μολαταύτα... Μολαταύτα, «εμείς οι πολιτικοί δεν είμαστε σχολιαστές του παρόντος» είπε και ελάλησε τις προάλλες ο κ. Αβραμόπουλος, ο οποίος με την τωρινή θητεία του αποδεικνύει δύο τινά: Πρώτον, ότι ναι, θα μπορούσε να τα πάει χειρότερα και από ό,τι τα πήγε ως δήμαρχος Αθηναίων (δις - ή δυσ., όπως λέμε δυστυχώς), και ως υπουργός Τουρισμού. Και δεύτερον, ότι ακόμη και η χείριστη (όπως καταμαρτυρούν νοσηλευόμενοι και νοσηλευθέντες) θητεία του κ. Νικήτα Κακλαμάνη στο ίδιο υπουργείο, της Υγείας, δεν ήταν τελικά η χειρότερη δυνατή· αφύσικο και αγραμμάτιστο ή όχι, έχει εντέλει και το «χείριστος» παραθετικά, δεν είναι η οροφή (πυθμένας μάλλον) όπως νομίζαμε.

Επαιζε λοιπόν στην ασφαλή γυάλινη σκηνή τον οικείο του ρόλο του μειλίχιου και σώφρονος πολιτικού ο κ. Αβραμόπουλος, του «συναινετικού». Δεν ήταν παρά μία από τις συνήθεις τηλεοπτικές εμφανίσεις του, οι οποίες λίγο απέχουν από το να χαρακτηριστούν παραστάσεις, μικρά θεατρικά όλο μελό και δοκησισοφία και χαμόγελο, να ένα χαμόγελο. Μόνο που, όπως άλλωστε και της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, πρόκειται για ένα χαμόγελο που σχηματίζεται αποκλειστικά από το μυϊκό σύστημα του προσώπου, χωρίς καμία συμμετοχή του βλέμματος, και το οποίο το υπαγορεύουν οι ίματζ μέικερ, που έχουν βέβαια τους λόγους τους να εξακολουθούν να πιστεύουν ότι πολιτική και εμπόριο προϊόντων δεν διαφέρουν σε πολλά.

Ενας πολιτικός, όπως ο κ. Αβραμόπουλος, που διαρρηγνύει τα ιμάτιά του και αποσαφηνίζει σε υψηλό τόνο ότι «δεν είναι σχολιαστής του παρόντος», δεν χαλάει φυσικά λέξεις και σκέψεις παρά για βαθιές έννοιες όπως «πρωθυπουργική καταλληλότητα», «παράσταση νίκης», «λίστα δημοτικότητας» και τα συναφή. Επιπλέον, εφόσον ξεκαθαρίζει ότι «η κυβέρνηση έχει σχέδιο με βάθος χρόνου», μέγα βάθος, λογικό είναι να έχει την όρεξη να μιλήσει μόνο για τα υψηλά και τα σπουδαία, τα μελλοντικά, τα οραματικά. Τα σημερινά, τα ασήμαντα και τα τριμμένα δεν μπορεί και δεν πρέπει να απασχολούν τον στοχασμό του ούτε και να φαλκιδεύουν τον ελεύθερο χρόνο του, ο οποίος στην περίπτωση του υπουργού Υγείας μάλλον είναι αρκετός, αν κρίνουμε και από το γεγονός ότι διατηρεί στασίδι σε δέκα κανάλια και είκοσι ραδιόφωνα ταυτόχρονα, ενώ βεβαίως δεν λείπει ποτέ από κάθε είδους πανηγυρικές εκδηλώσεις. Ολόκληρο διάγγελμα είχε εκτοξεύσει προ καιρού καταπάνω μας όταν κήρυξε το τέλος του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους, όταν δηλαδή παρουσίαζε το πεπαλαιωμένο σαν καινοφανές, το αναμενόμενο και υποχρεωτικό σαν ριζοσπαστικό και πρωτοποριακό και το ξένο σαν δικό του. Διότι, όπως θυμόμαστε, επρόκειτο απλώς για την υλοποίηση μιας απόφασης η οποία είχε ήδη ληφθεί, και μάλιστα από άλλον υπουργό· και δεν επρόκειτο καν για άμεση και άνευ όρων και ορίων υλοποίηση, αλλά για άνευ ουσιώδους λόγου και αυθεντικής αιτίας (πλην της επικοινωνιακής, εννοείται) ανακοίνωση ότι μια απόφαση ήδη και από άλλον ειλημμένη θα υλοποιηθεί σε τρία ή δεκατρία τέρμινα. Το μηδέν σαν θέμα και σαν θέαμα. Και σαν αφορμή για λιβανωτούς προς εαυτόν, για κείνη την ακίνδυνη αυτοδιαφημιστική φλυαρία που παριστάνει το έργο.

Για τις εντατικές όμως που παραμένουν σφραγισμένες δεν είχε και δεν έχει τίποτε να πει ο υπουργός (Υγείας, αν δεν με απατά η μνήμη μου)· κι ας πεθαίνουν χίλιοι πεντακόσιοι ή και δυο χιλιάδες άνθρωποι τον χρόνο (σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς) επειδή σε ώρα ακρότατου κινδύνου δεν βρίσκουν κλίνη σε εντατική. Γιατί δεν βρίσκουν; Επειδή, όπως είναι από χρόνια γνωστό ύστερα από δεκάδες ανακοινώσεις, καταγγελίες και συνεντεύξεις Τύπου (και όπως θα όφειλε λοιπόν να γνωρίζει ο κ. Αβραμόπουλος όχι ως υπουργός Υγείας αλλά έστω ως απλός πολίτης, αν βέβαια μπορεί να νιώσει έτσι), περί τις διακόσιες κλίνες εντατικών, πλήρως εξοπλισμένες, παραμένουν ανενεργές, κλειδωμένες, επειδή λείπει προσωπικό. Και δύο κινδυνεύοντες ασθενείς αν υποθέσουμε ότι μπορούν να βρουν σωτήρια βοήθεια σε μια τέτοια κλίνη (που αλλιώς πρέπει να την αναζητήσουν σε πανάκριβα ιδιωτικά νοσηλευτήρια, εκτός πια και διαθέτουν πρόσβαση σε βουλευτή ή κομματάρχη), θα διαπιστώσουμε, ύστερα από τους σχετικούς πολλαπλασιασμούς (δύο ασθενείς το μήνα επί δώδεκα μήνες επί διακόσιες κλίνες, ίσον 4.800) ότι οι υπολογισμοί για τους δύο χιλιάδες που πεθαίνουν άδικα των αδίκων κάθε χρόνο είναι όντως μετριοπαθείς. Το ενδεχόμενο να μη σωθούν και οι 4.800, που θα πρόβαλλε κάποιος σοφιστής, δεν δίνει σε κανέναν το «θεϊκό» δικαίωμα να στερεί την πιθανότητα να σωθεί έστω και ένας. Κανείς δεν περισσεύει. Για κανέναν.

Τίποτε επίσης το δεσμευτικό και το συγκεκριμένο (αν έχει υπάρξει ποτέ οτιδήποτε συγκεκριμένο στην τόση ρητορεία του) δεν βρήκε δεν να πει ο κ. υπουργός για τα σαράντα νοσοκομεία, σε όλη την Ελλάδα, που θα κλείσουν σταδιακά τις εφημερίες τους από τις αρχές Νοεμβρίου. Τίποτε επίσης για τα νοσοκομεία που, όσο και αν πασχίζει το προσωπικό τους, αδυνατούν να εκπληρώσουν τον ρόλο τους γιατί λείπουν άνθρωποι, μηχανήματα, φάρμακα. Οχι, «δεν είναι σχολιαστής του παρόντος» ο κ. Αβραμόπουλος. Θεατής του είναι, αφ’ υψηλού και εκ του μακρόθεν, σαν κάποιος που το ’χει αποφασίσει ότι συνομιλητής του δικαιούται να είναι μόνο η Ιστορία (κάτι τέτοιο δεν πίστευε και όταν ίδρυε το σχεδόν μονοπρόσωπο Κόμμα Ελεύθερων Πολιτών, τον καιρό εκείνο που εμφανιζόταν πεπεισμένος ότι «τα παραδοσιακά κόμματα έκλεισαν τον βιοϊστορικό τους κύκλο»;). Είναι όμως και καιροφυλακτών επίγονος, που γνωρίζει ότι συχνά στην πολιτική το καλύτερο εφόδιο για την αναρρίχηση δεν είναι η επιτυχία στα χαμηλότερα αξιώματα αλλά η αποτυχία, με την προϋπόθεση να την καλύπτει ο συνεχής αυτοπροπαγανδιστικός θόρυβος. Η ΕΙΝΑΠ πάντως, αφού κουράστηκε, όπως όλοι μας, να περιμένει υπουργική ανταπόκριση, βλέποντας ό,τι βλέπουμε όλοι πλην του υπουργού (και των συναδέλφων του βεβαίως και του προϊσταμένου του), αποφάσισε να προσφύγει στον Αρειο Πάγο. Συμβολικά. Αλλά τι καλό μπορεί να συμβολίζει το ότι χρειάζεται εισαγγελέας και για τα στοιχειώδη κια όχι μόνο για τα σκανδαλώδη; Και πότε επιτέλους θα ασχοληθούν οι κυβερνώντες με την «καθημερινότητα του απλού πολίτη», όπως εξαγγέλλουν δύο φορές τον μήνα; Την Κυριακή των εκλογών;
 

[Αγωνιστική Παρέμβαση]

Η απόφαση του τελευταίου Γενικού Συμβουλίου της ΟΕΝΓΕ:

1.  Μετά από ένα διαρκώς ογκούμενο κύμα αγανάκτησης και κινητοποιήσεων για την απουσία λύσεων αντιμετώπισης του εργασιακού μεσαίωνα που βιώνουν οι νοσοκομειακοί γιατροί –εξαντλητικά ωράρια, οικονομική εξαθλίωση, απουσία οργανωμένης εξέλιξης έως και τον καταληκτικό βαθμό- η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας επέστρεψε στον διάλογο με την ΟΕΝΓΕ. Η ικανοποίηση των αιτημάτων των νοσοκομειακών γιατρών δεν αφορά μόνο τον κλάδο μας αλλά και όλον τον Ελληνικό λαό, αφού όσο παρατείνεται ο εργασιακός μεσαίωνας για τους γιατρούς τόσο κινδυνεύει η λειτουργία των νοσοκομείων αλλά και η ίδια η Δημόσια Περίθαλψη που εξακολουθεί να καλύπτει τις ανάγκες του λαού παρά τις τεράστιες ελλείψεις και στρεβλώσεις.
2.  Η νέα φάση διαπραγματεύσεων της ΟΕΝΓΕ και του Υπουργείου Υγείας άρχισε με μια νέα γραπτή πρόταση σχεδίου κλαδικής συμφωνίας που υποβλήθηκε από το Υπουργείο στις 22-10-2008.
 3.  Η ΟΕΝΓΕ αποφάσισε να μην κάνει δεκτή για υπογραφή την συγκεκριμένη οικονομική πρόταση του παραπάνω σχεδίου.
 4.  Γι’ αυτό η ΟΕΝΓΕ αντιπροτείνει για τα σημεία που δεν αποδέχεται :
Α) H χρονική διάρκεια της κλαδικής συμφωνίας να είναι ετήσια, από 1-1-2009 έως και 31-12-2009. Οι διαπραγματεύσεις για νέα κλαδική σύμβαση θα αρχίσουν στις 15-10-2009.
Β) Τα αναγκαία κονδύλια να εγγραφούν στον επίσημο κρατικό προϋπολογισμό του 2009 άμεσα με την υπογραφή της συμφωνίας.
Γ)  Να υπάρχει δέσμευση 2000 προσλήψεων νοσοκομειακών γιατρών σε οργανικές θέσεις (νέες θέσεις ειδικευομένων, οργανικές θέσεις Επιμελητών Β΄και όχι «επικουρικών») στη χρονική διάρκεια ισχύος της σύμβασης, ώστε να υπάρξει δραματική μείωση του αριθμού των εφημεριών που αναγκάζονται να πραγματοποιούν σήμερα οι γιατροί σε υποστελεχωμένα τμήματα. Η επιτάχυνση πραγματοποίησης και η κατανομή των προσλήψεων να υπακούει αυτόν τον στόχο, ο οποίος θα κατατείνει στην μία εφημερία την εβδομάδα για όλους τους νοσοκομειακούς γιατρούς.
Δ) Να καθιερωθεί ρεπό μετά από κάθε ενεργό εφημερία (και όχι μόνο μετά από κάθε εφημερία αργίας).
Ε) Οι προσαυξήσεις να γίνουν στον βασικό μισθό ώστε να υλοποιηθεί η υπόσχεση του Υπουργείου Υγείας εδώ και 2 χρόνια περί ουσιαστικής αύξησης και της συνταξιοδοτικής ανταποδοτικότητας και του ωρομισθίου των τακτικών αποδοχών των νοσοκομειακών γιατρών.
Συγκεκριμένα οι Βασικοί Μισθοί προσαυξάνονται κατά :
Ειδικευόμενος 350 Ευρώ
Επιμελητής Β΄ 500 Ευρώ
Επιμελητής Α΄ 600 Ευρώ
Διευθυντής       700 Ευρώ
ΣΤ) Οι πρώτες 2 εφημερίες για τους ειδικευμένους και 4 για τους ειδικευόμενους φορολογούνται με φορολογικό συντελεστή 20% και οι πέραν αυτών είναι αφορολόγητες. Όλες οι εφημερίες πληρώνονται αυτοτελώς.
Ζ) Να καταργηθεί το πλαφόν του συνόλου των αποδοχών που προσδιορίζεται από τις συνολικές τακτικές αποδοχές του Αρεοπαγίτη με 29 χρόνια υπηρεσίας και που πρώτη φορά εφαρμόστηκε με τον νόμο 2006/98 περί Ειδικού Ιατρικού Μισθολογίου.
Η) Μετά από συζήτηση εντός, αυστηρά, των χρονικών ορίων διάρκειας της σύμβασης, εφαρμόζεται νέο Ειδικό Ιατρικό Μισθολόγιο που η πρώτη φάση ξεκινάει με την αποδοχή και υπογραφή της και που στο καταληκτικό επίπεδο θα προσαρμόζεται στις προτάσεις της ΟΕΝΓΕ.
 5.  Η ΟΕΝΓΕ δηλώνει ότι σε ένδειξη καλής θέλησης αμέσως μετά την κύρωση με νόμο της κλαδικής συμφωνίας –εφ’ όσον φυσικά αυτή η διαδικασία ολοκληρωθεί- θα καλέσει τους νοσοκομειακούς γιατρούς να καταρτίσουν πλήρη ασφαλή προγράμματα εφημεριών και για το χρονικό διάστημα που θα υπολείπεται έως την έναρξη ισχύος της συμφωνίας 1-1-2009.
Το Γενικό Συμβούλιο της ΟΕΝΓΕ θεωρεί ότι ακρότατο όριο λήξης των διαπραγματεύσεων είναι η 1η εβδομάδα του Νοεμβρίου 2008 ώστε να είναι δυνατή η αποτύπωση των αναγκαίων κονδυλίων στον προϋπολογισμό του 2009.
Όπως διαμορφώνεται η κατάσταση σήμερα, είναι σαφές ότι η κατάρτιση πλήρων και ασφαλών προγραμμάτων εφημεριών για το σύνολο του μηνός Νοεμβρίου 2009 και εφ’ εξής, θα εξαρτηθεί απόλυτα από την πορεία των διαπραγματεύσεων.

[EzeΤΡΟΛ]

Κοντά στο επίδομα των 176 ευρώ οι εκπαιδευτικοί:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Και μάλιστα αναδρομικά:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Δ. Κουναλάκης]

Α) H χρονική διάρκεια της κλαδικής συμφωνίας να είναι ετήσια, από 1-1-2009 έως και 31-12-2009. Οι διαπραγματεύσεις για νέα κλαδική σύμβαση θα αρχίσουν στις 15-10-2009.
......
Δ) Να καθιερωθεί ρεπό μετά από κάθε ενεργό εφημερία (και όχι μόνο μετά από κάθε εφημερία αργίας).
......
Ζ) Να καταργηθεί το πλαφόν του συνόλου των αποδοχών που προσδιορίζεται από τις συνολικές τακτικές αποδοχές του Αρεοπαγίτη με 29 χρόνια υπηρεσίας και που πρώτη φορά εφαρμόστηκε με τον νόμο 2006/98 περί Ειδικού Ιατρικού Μισθολογίου.

Προσωπικά σχόλια:
- Δεν αρκεί η συζήτηση να ξεκινάει το Νοέμβριο για τη συλλογική σύμβαση του επόμενου έτους, δεν προλαμβάνει να αποτυπωθεί τίποτα στον προϋπολογισμό και επιπλέον το υπουργείο είναι τόσο δυσκίνητο που με 6-8 μήνες νωρίτερα κάτι γίνεται. Διαφορετικά, οι εργαζόμενοι στο υπουργείο υγείας θα ζητήσουν κι άλλο επίδομα.
- Να πω ένα μυστικό: Με ρεπό μόνο μετά από ενεργή εφημερία, οι μισοί επιμελητές θα αποκτήσουν ετοιμότητας: και θα τους φωνάζουν και θα τους έχουν μέσα και θα δουλεύουν την επόμενη μέρα. Μήπως, μια δικλείδα της μορφής ότι "Εάν παρέχουν υπηρεσίες σε μικτή ή ετοιμότητας μετά τις 23:00 το βράδυ, τότε και σε αυτή την περίπτωση ρεπό;;;;; Που έρχεται σε πλήρη συμφωνία και με την οδηγία και ηθικά και πρακτικά.
- Από την στιγμή που υπάρχει 48ωρο, πως θα ξεπεράσεις το υπάρχον πλαφόν;;;;; Για εξηγήστε μου να το καταλάβω....

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

- Από την στιγμή που υπάρχει 48ωρο, πως θα ξεπεράσεις το υπάρχον πλαφόν;;;;; Για εξηγήστε μου να το καταλάβω....

Δεν άκουσα. Πως είπατε; Ορίστε; Συγνώμη κύριε, ποιος είστε;

5.  Η ΟΕΝΓΕ δηλώνει ότι σε ένδειξη καλής θέλησης αμέσως μετά την κύρωση με νόμο της κλαδικής συμφωνίας –εφ’ όσον φυσικά αυτή η διαδικασία ολοκληρωθεί- θα καλέσει τους νοσοκομειακούς γιατρούς να καταρτίσουν πλήρη ασφαλή προγράμματα εφημεριών και για το χρονικό διάστημα που θα υπολείπεται έως την έναρξη ισχύος της συμφωνίας 1-1-2009.

Ξαφνικά, η υπέρβαση του 48ωρου, τα εξαντλητικά ωράρια, οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, μετατρέπονται σε "πλήρη ασφαλή προγράμματα εφημεριών"
Αν μετά μας πάρουν με τις πέτρες (κάποιοι χτίζουν και σπίτια ε;) θα έχουν άδικο;

[D-Michalis]

Μήπως, μια δικλείδα της μορφής ότι "Εάν παρέχουν υπηρεσίες σε μικτή ή ετοιμότητας μετά τις 23:00 το βράδυ, τότε και σε αυτή την περίπτωση ρεπό;;;;;
.................................
- Από την στιγμή που υπάρχει 48ωρο, πως θα ξεπεράσεις το υπάρχον πλαφόν;;;;; Για εξηγήστε μου να το καταλάβω....

1.   Παλαιότερα (προ του ισχύοντος μισθολογίου από το 1997) όταν ένας γιατρός είχε εφημερία ετοιμότητας και καλούνταν να μπεί μέσα (οποιαδήποτε ώρα), τότε η εφημερία του μετατρέπονταν σε ενεργή και έτσι πληρωνόταν.
Αυτό είναι δίκαιο –δικαιότατο και αυτό έπρεπε να απαιτούμε.
Να βλέπαμε τότε πόσοι «μάγκες» θα βρίσκονταν να θέλουν να μας φορτώσουν τη δουλειά σα γαϊδούρια, αλλά να μας πληρώσουν ετοιμότητα.
Η εφημερία ετοιμότητας είναι ντροπή και μόνο που αναφέρεται σε μάχιμες ειδικότητες.
Ο νόμος έβαλε την εφημερία αυτή ως ασφαλιστική δικλείδα για τυχόν ακραίες καταστάσεις κατά την εφημερία.
Είσαι χειρουργικό Τμήμα π.χ. Ωραία. Έχεις 1-2-3 επιμελητές σε ενεργή (ανάλογα ποιο νοσοκομείο, ποια κίνηση) και έχεις και κάποιον –κάποιους άλλον –άλλους σε ετοιμότητα, ώστε, αν προκύψει κίνηση πέραν του συνήθους (μαζικό ατύχημα π.χ.), τότε να υπάρχουν και άλλοι που μπορείς να τους βρείς και να μπούν μέσα για βοήθεια.
Αυτό ήταν το πνεύμα της διάταξης αυτής (συμμετείχα σε εκείνη την «επιτροπή εφημεριών», όπως είχε ονομαστεί, και αυτό ακριβώς έλεγε η εισήγηση. Κάποτε πρέπει αυτή η εισήγηση να κυκλοφορήσει για να ξέρουν όλοι τι ήταν στο πνεύμα του νόμου η ετοιμότητας, αλλά και η μικτή (που η επιτροπή την είχε ονομάσει «περιγεγραμμένου έργου» γιατί δεν ήταν ακριβώς μία αλλιώτικη ετοιμότητα. Αλλά, αυτό θα το περιγράψω άλλη φορά, αν μου ζητηθεί, για να μη μακρηγορώ.)
Γι’ αυτό, τόσο οι Δ/ντες, όσο και οι Επιστημονικές επιτροπές που υπογράφουν ετοιμότητας αντί ενεργούς σε μάχιμες ειδικότητες είναι δοσίλογοι.

2.   Τώρα αυτό το περί 48ωρου και πλαφόν, ούτε εγώ το κατάλαβα, εκτός και αν αυξηθούν τόσο οι βασικοί μας που και με 48ρο θα φτάνουμε το ποσόν των αρεοπαγιτών.
(βέβαια αυτά ισχύουν για τους Δ/ντες κυρίως που «χτυπάνε στην οροφή»).
Γιατί υπάρχει και άλλο πλαφόν, αυτό του ότι οι υπερωρίες δεν μπορούν να είναι –σε χρήμα- μεγαλύτερες από τις τακτικές αποδοχές. Αλλά και αυτό δεν μπορεί να γίνει με τις 48/58 ώρες, εκτός της υπερ- μεγέθυνσης του βασικού.
Αμήν δηλαδή, αλλά που !!!

[Harper]

3 ερωτήματα:
1.αν υπογραφεί συλλογική σύμβαση ξεχνάμε το 48ώρο?Δηλ νομιμοποιούμε την παρανομία και σταματάμε δια μαγείας να μας εξαντλούν οι πάνω απο 48 ώρες που τόσο καιρό ευαγγελιζόμαστε?
2.σχετικά με το πλαφόν...Αν υπογραφεί συλλογική σύμβαση μπορούν κάποιο ιατροί να κάνουν πολλές εφημερίες?Λέμε πως ζητάμε να φορολογούνται οι 2 πρώτες εφημερίες και οι υπόλοιπες όχι...
οι υπολοιπες???...δηλ. ποσες?....1...2...3....ή καμμια 10αριά?Οπότε το πλαφόν και η κατάργησή του έχουν το νόημά τους?
3.Αν υπογραφεί συλλογική σύμβαση αλλά εγώ συνεχίζω να μη θέλω να κάνω πάνω από 48 ώρες μπορώ να κάνω χρήση του νόμιμου πλέον δικαιώματός μου ή θα μπω στο μαντρί της συλλογικής?

Από τη μία το 48ωρο και από την άλλη η συλλογική σύμβαση...2 πράγματα κάπως άσχετα μεταξύ τους(καθαρή ελάττωση χρόνου εργασίας από τη μία-αύξηση αποδοχών κυρίως από την άλλη) που τα συνδέουν όμως έντεχνα...

Θέλουμε 48ωρο  ή αύξηση των αποδοχών-ικανοποιήση άλλων αιτημάτων απειλώντας με το 48ωρο?μπορούμε να θυσιάσουμε κάποιο από τα 2?  Και αν ναι...ποιό?
Θα θυσιάσουμε άραγε το πολυπόθητο 48ωρο στο βωμό οικονομικών και άλλων απολαβών?Θα συνεχίσουμε δηλ να είμαστε ΔΟΥΛΟΙ αλλά αντί να πληρωνόμαστε σε ασήμι θα πληρωνόμαστε πλέον σε χρυσάφι?
Μα...Πάλι δούλοι των εφημεριών δε θα είμαστε?

Δεν ξέρω..έχω μπερδευτεί κάπως...χώρια που νομίζω πως συνειδητά ζητάμε τόσα πολλά για να πάρουμε στο τέλος λίγα...Οι καιροί είναι χαλεποί και οι τσέπες άδειες...
 
Δεν ξέρω φίλοι...η συλλογική σύμβαση κάπου μου μπάζει...
Συγνώμη αν εκνευρίζω καποιους (και εγώ εκνευρίζομαι που τα ξεστομίζω  ) αλλά πραγματικά κάτι δε μου κολλάει...