Άγονο αγροτικό-υποχρέωση διαμονής εντός 25χμ ;

[D-Michalis]

Θα συμφωνούσα απόλυτα και με τον ΑΡΗ και με τον Αδαμάντιο, αν δεν είχα μία επισήμανση σχετικά με τα Π.Ι. 24ωρης ετοιμότητας.

Αυτά, αν και προβλέπονται με νομοθεσία άλλης εποχής και είναι παντελώς παρωχημένος ο σκοπός και η έννοιά τους, ωστόσο αποτελούν δομές προβλεπόμενες από υφιστάμενη νομοθεσία (αυτή ανάγεται στην δεκαετία του 50 και δεν θα τη βρείτε μετά το ΕΣΥ 983).
Ειδικά για τους γιατρούς υπ. Υπαίθρου (και όχι τους Γ.Γ. που διέπονται από τα του ΕΣΥ {1}) προβλέπεται ότι αυτοί δεν απομακρύνονται από την έδρα τους συνεχώς.
Αυτή η ετοιμότητα δεν έχει σχέση με τις εφημερίες ετοιμότητας, αλλά αποτελεί συστατικό στοιχείο των ιατρείων αυτών και συνακόλουθη πρόβλεψη για τους γιατρούς αυτούς.
Γι’ αυτό το λόγο εξ’ άλλου ελάμβαναν (αν λαμβάνουν ακόμη δεν είμαι σίγουρος) και ειδικό επίδομα καθώς και προτερήματα (π.χ. να βάζουν υποψηφιότητα για ειδικότητα αν και έκαναν αγροτικό).

Τα προτερήματα αυτά καταργήθηκαν στην πράξη, αφού ο καθένας βάζει πλέον υποψηφιότητα χωρίς να τελειώσει το αγροτικό. Το δεν επίδομα, αν καταργήθηκε δεν σημαίνει ότι καταργήθηκε και η σχετική διάταξη περί 24ωρου ετοιμότητας του γιατρού αυτού.
Το μεν οικονομικό μπορεί να καταργήθηκε, αλλά για να μη συντρέχει νομικά η υποχρέωση παραμονής στην βάση, πρέπει να υπάρχει νομοθεσία που το προβλέπει, αλλά τέτοια δεν υπάρχει.

ΚΑΚΩΣ, συμφωνώ. Όμως σήμερα κανένα σχεδόν νομοθέτημα δεν είναι ΝΟΜΙΜΟ και συνταγματικό. Γιατί να ήταν τα σχετικά με αυτό?

Μπορεί κάποιος που δεν θα τήρηση την υποχρέωση παραμονής στο ιατρείο να δικαιωθεί από την δικαιοσύνη, όταν φτάσει εκεί, αιτιώμενος τη μη αμοιβή του για κάτι τέτοιο.
Ως τότε όμως οι διοικήσεις –στηριζόμενες στην παρωχημένη και μη καταργηθείσα υπάρχουσα νομοθεσία- θα τους διώκουν.
Ήτοι, ο καθένας παίρνει το ρίσκο του όταν ζητάει τα αυτονόητα σε αυτή τη χώρα.

{1} Το υπουργείο κάποια στιγμή (2007?) εξέδωσε υπ. Απόφαση (sic) με την οποία έλεγε ότι οι Γ.Γ. στα Π.Ι. έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τους αγροτικούς (εννοώντας και τα σχετικά με το θέμα μας, πλην των ιατρικών καλύψεων, πού φυσικά έχουν). Αυτό ήταν κατάχρηση εξουσίας, παράνομο και κατάπτυστο. Τότε η Ένωση Γ.Ι. το είχε καταγγείλει και είχε απαιτήσει την άμεση ανάκλησή του. Ποτέ όμως αυτό δεν έγινε γιατί βόλευε να έχουν «πάτημα» οι διοικήσεις και σύγχυση οι γιατροί, ώστε η δουλειά να γίνεται.
Εξακολουθεί δε να αποτελεί έγγραφο αναφοράς για πολλές διοικήσεις.

Τι μας νοιάζει δηλαδή η νομιμότητα?

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα κάποια ΦΕΚ που να χαρακτηρίζουν συγκεκριμένα ιατρεία ως 24ωρης ετοιμότητας.
Αν και πολλά ιατρεία στην αναζήτηση στο διαδίκτυο, αναφέρονται ως 24ωρης ετοιμότητας δεν βρήκα κάτι που να το επικυρώνει.
Και στους νόμους απ' ό,τι είδαμε αναφέρονται αλλά το ερώτημα μου είναι: Ποιά ιατρεία είναι 24ωρης ετοιμότητας; Ποιός κάνει τον χαρακτηρισμό; Που θα μπορούσα να βρω σχετικό αποδεικτικό υλικό;"
Αν κάποιος έχει κάτι σχετικό θα τον παρακαλούσα να το αναρτήσει.

Σχετικά με όσα έγραψε ο Δημήτρης:

Αυτά, αν και προβλέπονται με νομοθεσία άλλης εποχής και είναι παντελώς παρωχημένος ο σκοπός και η έννοιά τους, ωστόσο αποτελούν δομές προβλεπόμενες από υφιστάμενη νομοθεσία (αυτή ανάγεται στην δεκαετία του 50 και δεν θα τη βρείτε μετά το ΕΣΥ 983).
Ειδικά για τους γιατρούς υπ. Υπαίθρου (και όχι τους Γ.Γ. που διέπονται από τα του ΕΣΥ {1}) προβλέπεται ότι αυτοί δεν απομακρύνονται από την έδρα τους συνεχώς.
Αυτή η ετοιμότητα δεν έχει σχέση με τις εφημερίες ετοιμότητας, αλλά αποτελεί συστατικό στοιχείο των ιατρείων αυτών και συνακόλουθη πρόβλεψη για τους γιατρούς αυτούς.
Γι’ αυτό το λόγο εξ’ άλλου ελάμβαναν (αν λαμβάνουν ακόμη δεν είμαι σίγουρος) και ειδικό επίδομα καθώς και προτερήματα (π.χ. να βάζουν υποψηφιότητα για ειδικότητα αν και έκαναν αγροτικό).

Τα προτερήματα αυτά καταργήθηκαν στην πράξη, αφού ο καθένας βάζει πλέον υποψηφιότητα χωρίς να τελειώσει το αγροτικό. Το δεν επίδομα, αν καταργήθηκε δεν σημαίνει ότι καταργήθηκε και η σχετική διάταξη περί 24ωρου ετοιμότητας του γιατρού αυτού.
Το μεν οικονομικό μπορεί να καταργήθηκε, αλλά για να μη συντρέχει νομικά η υποχρέωση παραμονής στην βάση, πρέπει να υπάρχει νομοθεσία που το προβλέπει, αλλά τέτοια δεν υπάρχει.

Επίδομα ετοιμότητας δεν υφίσταται πλέον.
Η δυνατότητα πρόωρης (διπλής) αίτησης υφίσταται ακόμη στα άγονα (είναι το μόνο bonus που τους έχει απομείνει) αλλά γιατί λες ότι αυτό αποτελεί αντιστάθμισμα της ετοιμότητας; Αποτελεί κίνητρο επάνδρωσης αγόνων ιατρείων όχι αντιστάθμισμα της ετοιμότητας.
Άλλωστε η ετοιμότητα θεωρητικά υφίσταται (; ) σε όλα τα ιατρεία άγονα και μη γι' αυτό και όλοι οι αγροτικοί λάμβαναν σχετικό επίδομα που κυμαίνονταν από 35 έως 50 ευρώ ανάλογα με το αν το ιατρείο ήταν χαρακτηρισμένο "πεδινό" ή "ορεινό".
Το επίδομα αγόνου των 550 ευρώ (πάει κι αυτό) ήταν κι αυτό κίνητρο επάνδρωσης αγόνων ιατρείων και κακώς συνδεόταν με υποχρέωση ετοιμότητας.

Σχετικά με την υποχρέωση παραμονής στην έδρα τους και την ουσιαστική συνεχή 24ωρη ετοιμότητα, επειδή είδα ότι το ανέφερες αρκετές φορές, μάλιστα ανέφερες ότι υπάρχει διάταξη θα σε παρακαλούσα να την παραθέσεις.
Επειδή είδα να αναφέρεται συχνά στο διαδίκτυο ότι εκεί αναφέρεται η υποχρέωση συνεχούς ετοιμότητας, παραθέτω το νόμο 3487 "Περί Κοινωνικής Ασφαλίσεως των Αγροτών" ΦΕΚ 354/Α/31-12-1955 και αντιγράφω το επίμαχο σημείο:
"ΠΑΥΛΟΣ
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Άρθρο 11
1. Οι ιατροί των κοινοτικών και αγροτικών ιατρείων υποχρεούνται όπως παρέχωσι καθ' όλας τας εργασίμους ώρας και εις περιπτώσεις κατεπειγούσης ανάγκης ή ατυχήματος εις πάσαν ώραν ημέρας ή νυκτός τας ιατρικάς αυτών υπηρεσίας προς άπαντας τους ησφαλισμένους αγρότας και τα μέλη της οικογενείας αυτών εις τα ιατρεία ή κατ' οίκον."

Βάσει αυτού υποχρεούνται οι αγροτικοί σε 24ωρη ετοιμότητα;
Γιατί θεωρούμε ότι με μεταγενέστερους νόμους οι ιατρικές υπηρεσίες παρέχονται σε όλους τους κατοίκους κι όχι μόνο στους "ησφαλισμένους αγρότας"; (αλήθεια η μη ησφαλισμένοι τι γινόταν; επειδή είναι επίκαιρη και η συζήτηση για τους "γιατρούς με σύνορα") αλλά κρατάμε την συνεχή ετοιμότητα;

Για να δούμε και το άρθρο 15 παράγραφος 8:
"Ιδιόκτητα επιβατικά αυτοκίνητα ή άλλα ανάλογα μεταφορικά μέσα, χρησιμοποιούμενα αποκλειστικώς υπό των ιατρών των αγροτικών και κοινοτικών ιατρείων κατά την άσκησιν των καθηκόντων αυτών, απαλλάσσονται του τέλους αδείας κυκλοφορίας και φορολογίας αυτοκινήτων, μετά βεβαίωσιν του οικείου Νομάρχου, δι' αποφάσεως του Υπουργού Οικονομικών"

Αν ζητήσουν οι αγροτικοί σχετική απαλλαγή βάσει του παραπάνω άρθρου πόσο γέλιο λέτε ότι θα πέσει; Τότε ξαφνικά ο νόμος θα μετατραπεί σε "προϊστορικό" ή/και κατηργημένο;

Με την ευκαιρία παραθέτω και το νόμο 67 "Περί λήψεως μέτρων δια την κάλυψιν των υγειονομικών αναγκών της υπαίθρου" ΦΕΚ 303/Α/20-12-1968 γιατί αναφέρεται κι αυτός στους ισχύοντες για τις υποχρεώσεις των αγροτικών
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
.....................
Εν ονόματι του Βασιλέως
Ο Αντιβασιλεύς Γεώργιος Ζωιτάκης
Το Υπουργικόν Συμβούλιον
Ο Πρωθυπουργός Γ. Παπαδόπουλος
Ο Αντιπρόεδρος Α' Στυλ. Παττακός

Όποιος έχει όρεξη ας τον διαβάσει, τον παραθέτω για να δούμε τι νόμους επικαλούμαστε!
Τι θα μπορούσα να κρατήσω απ' αυτούς;
Μισθός αγροτικού γιατρού:
Νόμος 1955: 3 έως 5 χιλιάδες δραχμές!
Νόμος 1968: 7.5 έως 11.5 χιλιάδες δραχμές!
Πόσος ήταν ο μισθός ενός δημοσίου υπαλλήλου τότε άραγε;

Μισθός αγροτικού γιατρού 2012 με ενιαίο μισθολόγιο:
700€

[ΑΡΗΣ]

Προς αποφυγή παρερμηνειών υπενθυμίζεται ότι υπάρχουν 4 ειδικές κατηγορίες στις οποίες μπορεί να ανήκουν οι μονάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης του ΕΣΥ

Α) Τα Περιφερειακά Ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας και Περιφερειακά Ιατρεία (κανένα μισθολογικό όφελος, εκτός αν εφημερεύει κάποιος εκεί, το ίδο δηλαδή όπως σε κέντρο υγείας, εκτός αν πρόκειται για Περιφερειακό Ιατρείο της περίπτωσης Β)

Β) Μονάδες υγείας σε προβληματικές και άγονες περιοχές Α΄και Β΄ κατηγορίας, όπως αναφέρονται στο Π.Δ. 131/1987 (προσαύξηση επί του βασικού μισθού, όπως προβλέπεται από την παρ.8 του άρθρου 30 του νόμου 1397/1987)

Γ) Άγονα Περιφερειακά Ιατρεία (δεν γνωρίζω τη νομοθεσία, καταργήθηκε πρόσφατα το επίδομα αγόνου)

Δ) Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία, όπως αναφέρονται στο άρθρο 27 του νόμου 2519/1997  και στο άρθρο 23 του νόμου 3172/2003 (καμια διαφορά μισθολογική με τα Περιφερειακά Ιατρεία)

Αναφορά σε αγροτικούς ιατρούς στο ΕΣΥ γίνεται με το άρθρο 4 του νόμου 1579/1985

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Προς αποφυγή παρερμηνειών υπενθυμίζεται ότι υπάρχουν 4 ειδικές κατηγορίες στις οποίες μπορεί να ανήκουν οι μονάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης του ΕΣΥ

Α) Τα ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας (Περιφερειακά Ιατρεία), όπως αναφέρονται στο ΦΕΚ 92 Β/2006 σελ. 1097-1098 (κανένα μισθολογικό όφελος, εκτός αν εφημερεύει κάποιος εκεί, το ίδο δηλαδή όπως σε κέντρο υγείας, εκτός αν πρόκειται για Περιφερειακό Ιατρείο της περίπτωσης Β)
..................................................................................................

Τα ιατρεία που αναφέρονται στις σελίδες που λες δεν είναι ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας αλλά τα λεγόμενα κέντρα εφημερίας για Σάββατα, Κυριακές και αργίες.
Γράφει στο τέλος της σελίδας 1096:
στ) Όταν τα Π.Ι. δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν κατά
τα Σάββατα, Κυριακές και λοιπές αργίες από το Κέντρο
Υγείας στο οποίο υπάγονται (με σταθερό ή μεταβλητό
κέντρο εφημερίας) όπως τα κάτωθι:
...........................................................

Κι ακολουθούν τα ιατρεία που λες στις σελίδες 1097-1098

Τα ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας εφημερεύουν καθημερινά με  εφημερία ετοιμότητας του ειδικευμένου γιατρού (αφού δεν προβλέπεται εφημερία ετοιμότητας για αγροτικούς).
Νόμος 1397/1983
Άρθρο 14
Τα περιφερειακά ιατρεία των κέντρων υγείας διακρίνονται σε ιατρεία με ορισμένες ημέρες και ώρες λειτουργίας και σε ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας
Ποια είναι λοιπόν τα ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας; Αυτό ρωτάω. Ο νόμος εννοεί όλες τις έδρες των αγροτικών ιατρείων; Είναι κάποια συγκεκριμένα; Ποια; Ποιος αποφασίζει για το χαρακτηρισμό τους; Που μπορούμε να βρούμε ποια είναι; )

Άρθρο 18
Παράγραφος 2
Τα περιφερειακά ιατρεία των κέντρων υγείας λειτουργούν σε τακτό ωράριο, που καθορίζεται από τον υπεύθυνο γιατρό του κέντρου υγείας. Τα περιφερειακά ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας λειτουργούν σε τακτό καθημερινό ωράριο και έχουν εφημερία ετοιμότητας για τις υπόλοιπες μέρες και ώρες.
(δεν προβλέπεται εφημερία ετοιμότητας για τους αγροτικούς απ' ότι γνωρίζω.....)

[ΑΡΗΣ]

Η μόνη αναφορα που βρίσκω είναι στο νόμο 2071/1992 άρθρο 15 παρ. 2

Μάλλον για τον ορισμό τους απαιτείται υπουργική απόφαση που δεν έχω δει κάτι τέτοιο, σε αντίθεση με υπουργικές αποφάσεις που ορίζουν τη μετατροπή περιφερειακού ιατρείου σε πολυδύναμο περιφερειακό ιατρείο.

Το ΦΕΚ 92Β/2006 αναφέρει

Οι εφημερίες των πιο πάνω γιατρών, μπορεί με απόφαση του Δ. Συμβουλίου του «Νοσοκομείου − Κ. Υγείας» να πραγματοποιούνται και στις έδρες των Περ. Ιατρείων.

Παράλληλα ο νόμος 2071/1992, κάνοντας διάκριση σε υγειονομικούς σταθμούς (αργότερα μετονομάστηκαν σε περιφερειακά ιατρεία) που λειτουργούν ορισμένες ημέρες και ώρες και σε υγειονομικούς σταθμούς 24ωρης ετοιμότητας,  δίνει την εντύπωση ότι αναφέρεται στις έδρες και στα ιατρεία που ανήκουν σε αυτές. Η αναφορά όμως σε ειδικες χωροταξικές συνθήκες και δύσκολη συγκοινωνιακή πρόσβαση στο κέντρο υγείας ως κριτήρια για τον χαρακτηρισμό των υγειονομικών σταθμών ως 24ωρης ετοιμότητας υπονοεί ότι κάποιοι από αυτούς, κάποιες από τις έδρες, μπορούν να οριστούν ως τέτοιοι και όχι όλοι.

[D-Michalis]

Το επίδομα αγόνου των 550 ευρώ (πάει κι αυτό) ήταν κι αυτό κίνητρο επάνδρωσης αγόνων ιατρείων και κακώς συνδεόταν με υποχρέωση ετοιμότητας
.. .. ..

1. Οι ιατροί των κοινοτικών και αγροτικών ιατρείων υποχρεούνται όπως παρέχωσι καθ' όλας τας εργασίμους ώρας και εις περιπτώσεις κατεπειγούσης ανάγκης ή ατυχήματος εις πάσαν ώραν ημέρας ή νυκτός τας ιατρικάς αυτών υπηρεσίας προς άπαντας τους ησφαλισμένους αγρότας και τα μέλη της οικογενείας αυτών εις τα ιατρεία ή κατ' οίκον."

Βάσει αυτού υποχρεούνται οι αγροτικοί σε 24ωρη ετοιμότητα;
Γιατί θεωρούμε ότι με μεταγενέστερους νόμους οι ιατρικές υπηρεσίες παρέχονται σε όλους τους κατοίκους κι όχι μόνο στους "ησφαλισμένους αγρότας";

 Μα "άγονο" Αδαμάντιε θα πεί "μακριά και συνέχεια". Ακριβώς γι' αυτό.

Ακριβώς αυτό Αδαμάντιε. Το εντόπισες.
Τι είναι δηλαδή η παροχή ιατρικής υπηρεσίας σε οξέα εκτός ωραρίου, αν δεν είναι «ετοιμότητα»? Γιατί δυσκολευόμαστε να το κατανοήσουμε? Ετοιμότητα θα πεί είμαι εκεί για τυχόν σοβαρό περιστατικό.

Όσο για το «όλους τους πολίτες» αυτό απορρέει από τους νόμους του ΕΣΥ όπου πιά προβλέφτηκε η εξυπηρέτηση οιουδήποτε πολίτη.

Και στην επισήμανση του Άρη να υπερθεματίσω. Δεν πρέπει να συγχέουμε τα «άγονα του Π.Δ. 131/1987» με τα άγονα Π.Ι. της συζήτησής μας.
Όσο για το ποιος ορίζει ένα ιατρείο ως «άγονο» έχω την εντύπωση -χωρίς να έχω διαθέσιμη τη σχετική νομολογία- ότι γι' αυτό είναι εξουσιοδοτημένος ο υπουργός με διάταξη νόμου.


Υ.Γ. Οι μισθοί που αναφέρονται είναι καταπληκτικά αξιοπρεπείς για την εποχή εκείνη και καλώς. Βλέπεις τότε δεν υπήρχε πληθώρα γιατρών για να αντιμετωπίζονται ως «πακιστανοί».


Και ορισμένα από τη νομολογία:

1. Μετά  το  πέρας  του  τακτικού  ωραρίου  του, ο  ΙΥΥ υποχρεούται να  κατοικεί  στην  έδρα  του  ΠΙ  ή  στην περιοχή  ευθύνης  του. Μόνον  σε  περιπτώσεις  μη  εξεύρεσης  κατοικίας  που  να  πλήρη  τις  συνθήκες  υγιεινής  διαβίωσης  ή  σε  ειδικές  περιπτώσεις  μπορεί να  μένει  σε  άλλη  κοινότητα  ή  πόλη  και μόνον μετά  από  άδεια  που  χορηγείται  μετά  από αίτησή  του  και εκτίμηση των  δεδομένων  από τη  Διοίκηση  του  Νοσοκομείου  ή  το  ΠεΣΥ (Ν. 2071/ 1992. ΦΕΚ 123 Α΄, Έγγραφο  ΠεΣΥ  Στερεάς  Ελλάδας 537/09-10-2001).


2.Τις  ώρες εκτός  τακτικού ωραρίου οι  ΙΥΥ υποχρεούνται  να  ευρίσκονται  στην  περιοχή  ευθύνης  τους  και  να  προσφέρουν  τις  υπηρεσίες  τους  σε  τυχόν  επείγουσες  ανάγκες  υγείας στο  Ιατρείο  ή  κατ΄ οίκον  σε  οποιαδήποτε  ώρα  της  ημέρας  ή  της  νύχτας  κληθούν χωρίς  καμία  επιπλέον  αμοιβή ( Έγγραφο  Α3α/ οικ. 1165/23-01-1990, Ν. 3487 /55 ΦΕΚ 354 Α΄  και  Υπ. ΑΠ.  Α3α/ οικ. 11681/1984, ΦΕΚ 602 Β΄). Επίσης, υποχρεούνται  να  προσφέρουν  τις  υπηρεσίες  τους  σε  ασθενείς  του  ΚΥ  σε  έκτακτη  ανάγκη, εφόσον κληθούν  από  τον  εφημερεύοντα  ιατρό  του  ΚΥ (Ν. 1397/ 1983 ΦΕΚ 143 Α’, άρθρο  18).

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Δημήτρη,
απ' ό,τι φαίνεται θεωρείς ότι ιατρείο 24ωρης ετοιμότητας αντιστοιχεί στα άγονα Π.Ι.
Από που το συμπεραίνεις αυτό;
Αν θες να κρατήσουμε ό,τι αναφέρει ο νόμος του 1955, ετοιμότητα πρέπει να υπάρχει σε ΟΛΑ τα αγροτικά ιατρεία άγονα και μη. Δεν βλέπω καμιά διάκριση.

Από το νόμο του 1955 κρατάμε μόνο την διαρκή ετοιμότητα και σβήνουμε όλα τα άλλα;
Το άρθρο που αναφέρει την απαλλαγή για τα τέλη κυκλοφορίας μπορώ να το χρησιμοποιήσω; Ή θα γελάνε όλοι σε όσους το αναφέρω;
Είναι ντροπή να επικαλούμαστε νόμο του 1955 και μάλιστα μόνο στο σημείο που μας συμφέρει.

Οι αγροτικοί γιατροί έχουν μπει στο ενιαίο μισθολόγιο με όλους του δημόσιους υπαλλήλους, συμφωνούμε;
Στο απόφοιτο ΑΕΙ υπάλληλο της εφορίας, δάσκαλο, καθηγητή κλπ δίνει το κράτος π.χ. 700€ για να δουλεύει το πρωινό του ωράριο και τέρμα.
Στο απόφοιτο ΑΕΙ αγροτικό γιατρό δίνει 700€ για να δουλεύει το πρωινό ωράριο, να είναι και σε συνεχή ετοιμότητα, να μένει υποχρεωτικά στη ζώνη ευθύνης και να δουλεύει επιπλέον όποτε κληθεί;
Είναι αυτό ενιαίο μισθολόγιο; Η αρχή της ισότητας μέσω Συντάγματος ισχύει;
Ενιαίο μισθολόγιο θεωρώ μέχρι τώρα ότι σημαίνει, ίδια προσόντα, ίδιος μισθός, ίδιο ωράριο ανεξαρτήτου θέσης.

Νόμος 1955 λοιπόν:
1. Οι ιατροί των κοινοτικών και αγροτικών ιατρείων υποχρεούνται όπως παρέχωσι καθ' όλας τας εργασίμους ώρας και εις περιπτώσεις κατεπειγούσης ανάγκης ή ατυχήματος εις πάσαν ώραν ημέρας ή νυκτός τας ιατρικάς αυτών υπηρεσίας προς άπαντας τους ησφαλισμένους αγρότας και τα μέλη της οικογενείας αυτών εις τα ιατρεία ή κατ' οίκον."

Ακριβώς αυτό Αδαμάντιε. Το εντόπισες.
Τι είναι δηλαδή η παροχή ιατρικής υπηρεσίας σε οξέα εκτός ωραρίου, αν δεν είναι «ετοιμότητα»? Γιατί δυσκολευόμαστε να το κατανοήσουμε? Ετοιμότητα θα πεί είμαι εκεί για τυχόν σοβαρό περιστατικό.

Επειδή το 1955 ήξεραν καλά ελληνικά σαφώς και ήξεραν να διακρίνουν τις έννοιες έκτακτο, επείγον και κατεπείγον. Και επέλεξαν τα χρησιμοποιήσουν τον όρο "κατεπειγούσης ανάγκης"
Αν κρατήσουμε λοιπόν το νόμο του 1955 περί συνεχούς ετοιμότητας μπορούμε να κρατήσουμε και την "κατεπείγουσα ανάγκη" ως κανόνα για την παροχή υπηρεσιών στη διάρκεια της ετοιμότητας;

Και ορισμένα από τη νομολογία:

1. Μετά  το  πέρας  του  τακτικού  ωραρίου  του, ο  ΙΥΥ υποχρεούται να  κατοικεί  στην  έδρα  του  ΠΙ  ή  στην περιοχή  ευθύνης  του. Μόνον  σε  περιπτώσεις  μη  εξεύρεσης  κατοικίας  που  να  πλήρη  τις  συνθήκες  υγιεινής  διαβίωσης  ή  σε  ειδικές  περιπτώσεις  μπορεί να  μένει  σε  άλλη  κοινότητα  ή  πόλη  και μόνον μετά  από  άδεια  που  χορηγείται  μετά  από αίτησή  του  και εκτίμηση των  δεδομένων  από τη  Διοίκηση  του  Νοσοκομείου  ή  το  ΠεΣΥ (Ν. 2071/ 1992. ΦΕΚ 123 Α΄, Έγγραφο  ΠεΣΥ  Στερεάς  Ελλάδας 537/09-10-2001).

Παραθέτω λοιπόν το νόμο 2071/1992 που αναφέρεις και σε παρακαλώ να μου αναφέρεις που περιγράφεται η συγκεκριμένη υποχρέωση του αγροτικού γιατρού. Εγώ όσο και αν έψαξα δεν τη βρήκα.
Σημειωτέον, θεωρώ ότι η επίκληση σήμερα του νόμου 2071/1992 είναι λανθασμένη. Αν θυμούνται οι παλαιότεροι ήταν νόμος επί Μητσοτάκη που είχε αλλάξει αρκετά στα Κ.Υ. και τα Π.Ι. τα οποία στη συνέχεια οι επόμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ κατήργησαν κι επανέφεραν τα παλιά. (δεν έχω υπόψη μου τους σχετικούς νόμους)

Τελειώνοντας θα προσπαθήσω να συνοψίσω:
- Ο νόμος 3487 του 1955 αναφέρει συνεχή ετοιμότητα σε ΟΛΑ τα αγροτικά ιατρεία.
- Ο νόμος 1397 του 1983, και πολλοί άλλοι στη συνέχεια όπως ο 2071/1992 που επισυνάπτεται, κάνει διάκριση σε αγροτικά ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας και μη (στα οποία, 24ωρης ετοιμότητας, εφημερεύουν οι γιατροί μετά το πέρας του πρωινού ωραρίου με εφημερία ετοιμότητας)
- Οι αγροτικοί γιατροί δεν προβλέπεται να πραγματοποιούν εφημερίες ετοιμότητας.
- Πουθενά δεν βρήκα τη διαδικασία χαρακτηρισμού κάποιου αγροτικού ιατρείου ως 24ωρης ετοιμότητας ούτε βρήκα κάποιο ΦΕΚ που να χαρακτηρίζει επίσημα κάποια απ' αυτά έτσι. Στο διαδίκτυο αναφέρονται πολλά ιατρεία ως 24ωρης ετοιμότητας αλλά πουθενά δεν βρήκα κάποιο στοιχείο (Υπουργική Απόφαση κλπ) για το συγκεκριμένο χαρακτηρισμό
- Κάποιοι θεωρούν ότι τα χαρακτηρισμένα ως άγονα αγροτικά ιατρεία είναι τα ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας. Από που προκύπτει αυτό; Έχει κάποιος τα ΦΕΚ και τις υπουργικές αποφάσεις με τα ιατρεία που χαρακτηρίζονται ως άγονα, να δούμε τι γράφει εκεί; (όχι τις άγονες περιοχές του Π.Δ. 131/1987. Τα άγονα αγροτικά ιατρεία). Παλαιότερα αναφέρονταν στις προκηρύξεις των αγροτικών τα σχετικά ΦΕΚ με τα άγονα, τώρα όχι πλέον.
- Οι αγροτικοί γιατροί δεν παίρνουν πλέον επίδομα ετοιμότητας, λαμβάνουν ίδιο μισθό (λόγω ενιαίου μισθολογίου) με δημόσιους υπαλλήλους που δουλεύουν μόνο 8ωρο αλλά εκείνοι (οι αγροτικοί γιατροί) καλούνται σε υποχρεωτική διαμονή σε συγκεκριμένη περιοχή και συνεχή ετοιμότητα. Ιδιαίτερα όσοι υπηρετούν σε άγονα ιατρεία.

[ΑΡΗΣ]

Κάποιοι θεωρούν ότι τα χαρακτηρισμένα ως άγονα αγροτικά ιατρεία είναι τα ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας. Από που προκύπτει αυτό;


O ίδιος ο 2071/92 αναφέρει ότι οι υγειονομικοί σταθμοί (τα μετονομαζόμενα σε περιφερειακά ιατρεία με το νόμο 2194/1994, άρθρο 5, παρ.1), διακρίνονται σε υγειονομικούς σταθμούς και σε υγειονομικούς σταθμούς 24ωρης ετοιμότητας.
Αν τα άγονα ήταν μια τρίτη κατηγορία, θα αναφερόταν ως τρίτη κατηγορία. (Παρεπιπτόντως η επόμενη παράγραφος αναφέρει ότι η μετατροή ενός υγειονομικού σταθμού γίνεται με κοινή υπουργική απόφαση, για να απαντήσω σε ερώτηση του κ. Σκούφαλου). Καμιά νομοθεσία μετά το 1992 δεν αναφέρεται σε μια τρίτη κατηγορία περιφερειακών ιατρείων που θα μπορούσαν να ήταν τα άγονα.


Με το άρθρο 12 του νόμου 2194/1994 καταργείται το άρθρο 15 του 2071/1992 που όριζε τη διάκριση των υγειονομικών σταθμών σε 24ωρης ετοιμότητας και μη.

Μήπως τελικά δεν υπάρχουν περιφερειακά ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας?

Η επόμενη διάκριση που γίνεται που να αφορά περιφερειακά ιατρεία, είναι του άρθρου 27 του νόμου 2519/1997, η οποία όμως αναφέρεται α) σε περιφερειακά ιατρεία νησιών που δεν έχουν κέντρο υγείας και μπορούν να μετατραπούν σε πολυδύναμα και β) στα κέντρα εφημερίας

Στις δύο αυτές περιπτώσεις είναι που γίνεται αναφορά στις υπουργικές αποφάσεις που εκδίδονταν μετά το 1998 και αφορούσαν την κατανομή των κονδυλίων για εφημερίες, όπως το ΦΕΚ 92Β/2006.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Με το άρθρο 12 του νόμου 2194/1994 καταργείται το άρθρο 15 του 2071/1992 που όριζε τη διάκριση των υγειονομικών σταθμών σε 24ωρης ετοιμότητας και μη.

Μήπως τελικά δεν υπάρχουν περιφερειακά ιατρεία 24ωρης ετοιμότητας?

Πολύ ενδιαφέρον αυτό που παρέθεσε ο ΑΡΗΣ. Με το άρθρο 12 του νόμου 2194/1994 καταργείται όχι μόνο το άρθρο 15 του 2071/1992 αλλά σχεδόν όλα τα άρθρα του! Γι' αυτό και ανέφερα παραπάνω ότι η επίκληση του νόμου 2071/1992 δεν έχει νόημα αφού σχεδόν όλα τα άρθρα του έχουν καταργηθεί. Το (νομικό) ερώτημα είναι: Τα άρθρα του 2071/1992 αντικαθιστούσαν άρθρα του νόμου 1397/1983. Αφού καταργούνται τα άρθρα του πρώτου επανέρχονται σε ισχύ τα άρθρα του δεύτερου; Διαφορετικά μάλλον ισχύει το ερώτημα του ΑΡΗ: "Μήπως τελικά δεν υπάρχουν Π.Ι. 24ωρης ετοιμότητας;"

Να και τα ΦΕΚ με τα χαρακτηρισμένα άγονα ιατρεία
Ξεκινάμε με την υπουργική απόφαση (βαριέμαι να γράψω τον αριθμό) που δημοσιεύεται στο ΦΕΚ 732/Β/89 που κυρώνεται με νόμο 1881 ΦΕΚ 42/Α/90 (άρθρο 34)
Στη συνέχεια συμπληρώνεται η λίστα με άλλα ιατρεία ΦΕΚ 771/Β/92, 703/Β/93, 1793/Β/01

Σε όλα αναφέρει:
Στους γιατρούς που υπηρετούν στα παρακάτω ιατρεία χορηγούνται :
α. Προσαύξηση επί των βασικών αποδοχών τους (βασικός μισθός επιδ. εξομάλυνσης, ΑΤΑ ) κατά 75%. "
β. Ποσό μέχρι 40.000 δρχ. εφ' άπαξ για κάλυψη των δαπανών μετάβασης των ιδίων και της οικογένειάς τους στον τόπο μόνιμης κατοικίας τους, βάσει αρχικής δήλωσης, ως εξής: 20.000 δρχ. για τους άγαμους γιατρούς. 30.000 δρχ. για τους έγγαμους γιατρούς. 40.000 δρχ. για τους έγγαμους γιατρούς με παιδιά."
γ. Ποσό 10.000 δρχ. τον μήνα για κάλυψη μέρους του ενοικίου τους, εφ' όσον το ιατρείο δεν διαθέτει κατοικία ιατρού.
δ. Στον χρόνο που μεσολαβεί στα διάφορα στάδια για την απόκτηση ειδικότητας να επιτρέπεται η κατάληψη θέσης στα παραπάνω ιατρεία τουλάχιστον για τέσσερις (4) μήνες. "
ε. Οι διοριζόμενοι και οι ήδη υπηρετούντες στους παραπάνω Υ.Σ. δύνανται να υποβάλλουν αίτηση για ειδίκευση, οι μεν πρώτοι αμέσως με την ανάληψη υπηρεσίας σε αυτούς, οι δε δεύτεροι από την ισχύ της παρούσας απόφασης

Στη συνέχεια νομίζω το επίδομα αγόνου ορίστηκε σε 550€ κι όχι ως ποσοστό επί του μισθού.
Πουθενά δεν αναφέρεται η υποχρέωση συνεχούς ετοιμότητας ως υποχρέωση έναντι των πλεονεκτημάτων που αποκτούν οι οι υπηρετούντες σ' αυτά.

Σήμερα έχει καταργηθεί τα επιδόματα αγόνου (στα άγονα ιατρεία), μετακίνησης και ετοιμότητας (σε όλα τα ιατρεία άγονα και μη).
Αίτηση για ειδικότητα υποβάλλεται από τη λήψη του πτυχίου κι όχι μετά το πέρας του αγροτικού οπότε χάθηκε κι αυτό το πλεονέκτημα των αγόνων.
Και καλούνται/υποχρεώνονται/απειλούνται οι αγροτικοί στα άγονα να διαμένουν συνεχώς στην περιοχή και να βρίσκονται σε συνεχή ετοιμότητα με την επίκληση του νόμου του 1955!!! (που ουσιαστικά ισχύει για όλα τα ιατρεία αλλά στα μη άγονα κανένας δεν μιλάει) λαμβάνοντας 700-800€, δηλαδή με όσα αμείβεται ένας νεοδιορισμένος δημόσιος υπάλληλος ΠΕ που όμως εργάζεται μόνο 8ωρο καθημερινά!

Σε λίγο καιρό που θα μένουν τα άγονα ακάλυπτα (ίδιος μισθός με τα μη άγονα, χωρίς ουσιαστικά πλεονεκτήματα) να δούμε τι θα κάνει η πολιτεία. Κάποια "εντέλλεσθε" (για να είμαστε και στη γλώσσα του 1955) στους υπόλοιπους για να καλύπτουν;

[D-Michalis]

Από το νόμο του 1955 κρατάμε μόνο την διαρκή ετοιμότητα και σβήνουμε όλα τα άλλα;

Το άρθρο που αναφέρει την απαλλαγή για τα τέλη κυκλοφορίας μπορώ να το χρησιμοποιήσω; Ή θα γελάνε όλοι σε όσους το αναφέρω;


Στο απόφοιτο ΑΕΙ υπάλληλο της εφορίας, δάσκαλο, καθηγητή κλπ δίνει το κράτος π.χ. 700€ για να δουλεύει το πρωινό του ωράριο και τέρμα.

Επειδή το 1955 ήξεραν καλά ελληνικά σαφώς και ήξεραν να διακρίνουν τις έννοιες έκτακτο, επείγον και κατεπείγον. Και επέλεξαν τα χρησιμοποιήσουν τον όρο "κατεπειγούσης ανάγκης"

Παραθέτω λοιπόν το νόμο 2071/1992 που αναφέρεις και σε παρακαλώ να μου αναφέρεις που περιγράφεται η συγκεκριμένη υποχρέωση του αγροτικού γιατρού. Εγώ όσο και αν έψαξα δεν τη βρήκα.
Σημειωτέον, θεωρώ ότι η επίκληση σήμερα του νόμου 2071/1992 είναι λανθασμένη. Αν θυμούνται οι παλαιότεροι ήταν νόμος επί Μητσοτάκη που είχε αλλάξει αρκετά στα Κ.Υ. και τα Π.Ι. τα οποία στη συνέχεια οι επόμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ κατήργησαν κι επανέφεραν τα παλιά. (δεν έχω υπόψη μου τους σχετικούς νόμους)

Το ξαναείπα ότι δεν είμαι κάν σίγουρος ότι ισχύουν τα 24ωρου ετοιμότητας ούτε το τι εννοούν άγονα. Πιστεύω όμως ότι στη συνείδηση των εκδιδόντων τις σχετικές αποφάσεις είναι ταυτόσημα.
Όπως και να έχει το ξανάλεω: Είναι νομοθετήματα και μοντέλα μιάς άλλης εποχής που έμειναν και στοίχειωσαν στη ζωή μας και πρέπει κάποιος ως Ηρακλής να κόψη τα κεφάλια αυτού του τέρατος και να κάνει ένα άρθρο όπου να μπαίνουν όλα και νοικοκυρεμένα.

Βρίσκω πολύ φθοροποιό το να προσπαθούμε να βρούμε τη λογική σε μια νομοθεσία που σκόπιμα –για να δημιουργεί ασάφειες και σύγχυση- διαχέεται σε τόσα νομοθετήματα και χρησιμοποιεί τόσες διατυπώσεις ετερόκλιτες.

Ως τόσο μπαίνω στον πειρασμό να σχολιάσω ορισμένα σημεία των σχολίων του «πειραχτηρίου» που ονο0μάζεται Αδαμάντιος.

1.   Νομίζω ναι. Έτσι πρέπει να ειδωθεί ο νόμος του 1955
2.   Για τα τέλη κυκλοφορίας έχω την πεποίθηση ότι αυτό δεν το εντόπισαν να το καταργήσουν και συνεπώς ναι, μπορείς να το απαιτείς. Εξυπακούεται ότι θα γελάνε μαζί σου. Έτσι είναι σε αυτή τη χώρα. Όταν ένας νόμος υπάρχει αλλά είναι ανενεργός, δεν είσαι τίποτε άλλο από ufo όταν εσύ τον θυμάσαι !!!
3.   Ο νόμος δυστυχώς έβαλε τους αγροτικούς στο ενιαίο μισθολόγιο. Το λογικό συνακόλουθο της εργασίας σε τακτικά ωράρια «ΞΕΧΑΣΑΝ» να το διευθετήσουν.
4.   Ναι το 1955 ήξεραν καλά ελληνικά. Και όχι μόνο αυτό.
Έχω γράψει πρόσφατα πάλι ότι στις παλιές αποφάσεις της η πολιτική νομοθετική εξουσία προσπαθούσε ότι ανέκυπτε να το διευθετεί με σαφήνεια. Αυτό σε αντίθεση με την σημερινή τακτική της σκόπιμης πολυδιάσπασης και της ασάφειας των διατάξεων που σκοπίμως προσπαθούν να δημιουργούν θολά νερά, αντί να απαντούν σε ερωτήματα.
5.   Το ΠΑΣΟΚ κατήργησε όντως το νόμο του 1992 αλλά όσα βόλευαν τα άφησε.
Το ουσιαστικότερο που κατήργησε ήταν εκείνο που μάλλον έπρεπε να είχε μείνει. Δηλαδή την υπαγωγή των Κ.Υ. στις Νομαρχίες.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Και ορισμένα από τη νομολογία:

1. Μετά  το  πέρας  του  τακτικού  ωραρίου  του, ο  ΙΥΥ υποχρεούται να  κατοικεί  στην  έδρα  του  ΠΙ  ή  στην περιοχή  ευθύνης  του. Μόνον  σε  περιπτώσεις  μη  εξεύρεσης  κατοικίας  που  να  πλήρη  τις  συνθήκες  υγιεινής  διαβίωσης  ή  σε  ειδικές  περιπτώσεις  μπορεί να  μένει  σε  άλλη  κοινότητα  ή  πόλη  και μόνον μετά  από  άδεια  που  χορηγείται  μετά  από αίτησή  του  και εκτίμηση των  δεδομένων  από τη  Διοίκηση  του  Νοσοκομείου  ή  το  ΠεΣΥ (Ν. 2071/ 1992. ΦΕΚ 123 Α΄, Έγγραφο  ΠεΣΥ  Στερεάς  Ελλάδας 537/09-10-2001).

Δεν μου υπέδειξες όμως το σημείο του 2071/1992 που λέει τα παραπάνω που επικαλείται το έγγραφο του ΠεΣΥ!
Δεν ξέρω αν είχες κι εσύ συμμετοχή στη σύνθεση του συγκεκριμένου εγγράφου που είχε τίτλο "Δικαιώματα και υποχρεώσεις αγροτικών γιατρών" (που όμως απαριθμούσε μόνο υποχρεώσεις....)

[flagon]

Επί του πρακταίου περί ετοιμότητας αν κάποιος ασθενής τηλεφωνήσει στον αγροτικό και ο αγροτικός συμβουλέψει τον ασθενή να καλέσει ασθενοφόρο από το ΚΥ και ο ασθενής το πράξει και μετά κλείσει το κινητό του,τι ευθύνη έχει αφού τον παρέπεμψε??

[flagon]

επίσης δεν καταλαβαίνω για ποιό λόγο δεν ισχύει η κατάργηση της νομοθεσίας του 1955 σύμφωνα με το Ν.1983 άρθρο 16 που καταργεί όποια μονάδα πρωτοβάθμιας περίθαλψης ως τότε. Όπως και να έχει,γνωστός μου εισαγγελέας μου είπε πως όταν διευθυντής Κ.Υ έφερε σαν δικαιολογία το Ν.1955 ότι έπρεπε να είναι εκεί οι αγροτικοί γιατροί και γι'αυτό δεν έστειλε ασθενοφόρο το Κ.Υ σε μια υπόθεση, κανείς δεν πήρε στα σοβαρά την υπερασπιστική γραμμή(φυσικά οι αγροτικοί δεν κλήθηκαν σε απολογία).

ΥΓ . στο Ν 1955 ο αγροτικός ιατρός ψηφίζεται από την κοινότητα. Αυτό για όποιους θεωρούν πως αγροτικός γιατρός έχει την οποιαδήποτε σχέση με αυτό που ο Ν1955 αναφέρεται.

[D-Michalis]

Στο άρθρο 14, $ 5, Ν.2071/1992 ορίζει ότι ο υπουργός, ύστερα από γνώμη του ΚΕΣΥ εκδίδει κανονισμό λειτουργίας στον οποίο ρυθμίζεται κάθε θέμα σχετικό με τη λειτουργία των Κ.Υ. και των αγροτικών ιατρειών.
Ομοίως, στο άρθρο 23, παρ.3 συνάγεται εμμέσως πλην σαφώς ότι οι γιατροί αυτοί μένουν στο χωριό τους

Αν και δεν έγιναν ποτέ αυτοί οι εσωτερικοί κανονισμοί, δυνάμει της διάταξης αυτής, πολύ συχνά οι υπουργοί εξέδωσαν αποφάσεις υπέχουσες θέση «κανονισμού» για επί μέρους θέματα όπως η διαμονή.

Υπάρχουν τέτοιες Υπ. αποφάσεις που ρητά αναφέρουν την διαμονή κατ’ εξουσιοδότηση αυτού του νόμου (υποθέτω ότι υπάρχουν και κατ΄εξουσιοδίτηση των παλαιοτέρων νόμων). Δεν μπορώ να τις αναζητήσω όλες.
Εξ΄ αλλού θεωρώ μίζερο το να αναζητώ τα φέρετρα των στοιχειών του παρελθόντος που θα έπρεπε να έχουν θαφτεί από καιρό πιά.

Σου παραθέτω όμως ενδεικτικά απόσπασμα για παράδειγμα από την
Υ4α/οικ.8972/6-8-1996 της Δ/σης Αναπτ. Μονάδων του Υπ. Υγείας –Πρόνοιας
«.. 2. Μετά το πέρας του ωραρίου διαμένουν είτε στην έδρα του ιατρείου είτε στην περιοχή ευθύνης τους εφόσον υπάρχει στέγη … Σε αντίθετη περίπτωση και μόνο με άδεια του εποπτεύοντος νοσοκομείου (Ν.2071/92, άρθρο 23) δύνανται να διαμένουν και εκτός της περιοχής ευθύνης τους…»
(Όπως βλέπεις εν έτη 1996 διατηρείται το εν λόγω σημείο του Ν.2071/1992)

Όπως βλέπετε λοιπόν, δεν είναι ανάγκη να ανατρέξει η "υπερασπιστική γραμμή" στο 1955

Τέλος, αν και είναι σαφές ότι η αναφορά στην συμμετοχή μου είναι «μπηχτή», σου λέω ότι στο έχω ξαναδιευκρινίσει ότι ο δικός μου ρόλος ήταν η συλλογή των αποφάσεων που υπήρχαν από το υπουργείο και το ΠεΣΥΠ και η γνωστοποίησή τους για διευκόλυνση των αγροτικών μου και τίποτε περισσότερο.

[flagon]

Ἀλλο η διαμονή και άλλο η ετοιμότητα.
Αν ο νόμος του 1992 αναφέρει τη διαμονή,για την ετοιμότητα τι λέει??
Διότι τελικά ο Ν.1955 είναι τελείως διαφορετικό πλαίσιο και δε στέκεται σε αίθουσα δικαστηρίου.