Νομοθεσία σχετικά με τα εργατικά ατυχήματα.

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Κάτι που ξεκαθάρισα σήμερα είναι ότι,
ένα ατύχημα θεωρείται εργατικό ανεξάρτητα αν ο εργαζόμενος ήταν ή δεν ήταν υπαίτιος του ατυχήματος.

[Argirios Argiriou]

Ενημερωτικό Δελτίο του ΚΕΕΛΠΝΟ,
Σεπτέμβριος του 2013.

του

Εμμανουήλ Βελονάκη, Καθηγητή Πρόληψης, Τμήμα Νοσηλευτικής
Πανεπιστημίου Αθηνών

Εργατικά ατυχήματα στην Ελλάδα

«Εργατικό ατύχημα» είναι ένα βίαιο συμβάν κατά την εκτέλεση της εργασίας ή με αφορμή αυτή, το οποίο προκαλεί σωματική ή διανοητική βλάβη. Ο ορισμός χαρακτηρίζει ως ατύχημα,όχι μόνο αυτό που συνέβη ενώ ο εργαζόμενοςεκτελούσε μια επαγγελματική δραστηριότητα,αλλά και οποιαδήποτε βλαπτική επίδραση προκληθεί από εξωγενείς παράγοντες κατά τη διάρκεια του χρόνου εργασίας ή κατά τη μετάβαση από και προς την εργασία. Ο ορισμός του ατυχήματος ως εργατικού παρέχει στο θύμα ειδική ευνοϊκή ασφαλιστική αντιμετώπιση, ενώ η αναζήτηση ποινικών ευθυνών για την προκληθείσα σωματική βλάβη προσδιορίζεται με βάση τα πραγματικά γεγονότα και την αναζήτηση του αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ των ενοχοποιούμενων παραγόντων και της προκληθείσης βλάβης.

 

Πηγές δεδομένων

Τα δεδομένα για την επίπτωση των εργατικών ατυχημάτων στην Ελλάδα προέρχονται από τις τακτικές καταγραφές, που τηρούν οι οργανισμοί στους οποίους δηλώνονται τα ατυχήματα υποχρεωτικά σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο.  Ειδικότερα, εργατικά ατυχήματα που συμβαίνουν σε ασφαλισμένους του ΙΚΑ δηλώνονται στο ΙΚΑ, το οποίο διαθέτει στατιστικά στοιχεία από το 1938. Αντίστοιχη δήλωση δεν εφαρμόζεται στους  λοιπούς ασφαλιστικούς οργανισμούς. Έτσι οι κύριοι φορείς ασφάλισης που περιλαμβάνουν εργαζομένους στο δημόσιο, σε τράπεζες, ΔΕΚΟ κ.α. δεν  διαθέτουν αντίστοιχες καταγραφές. Για τα ατυχήματα σε αγροτικές δραστηριότητες δεν υπάρχουν σχετικές καταγραφές. Τα ατυχήματα σε ναυτικούς δηλώνονται υποχρεωτικά στις λιμενικές αρχές, οπότε σχετικές καταγραφές διαθέτει το Υπουργείο Ναυτιλίας. Τα ατυχήματα σε λατομία, μεταλλεία δηλώνονται στον αντίστοιχο αδειοδοτoύντα φορέα.

Μία άλλη πηγή καταγραφής των ατυχημάτων είναι το Υπουργείο Εργασίας, παλαιότερα μέσω των περιφερειακών υπηρεσιών Επιθεώρησης Εργασίας και από το 2000 με το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), στο οποίο σύμφωνα με τη νομοθεσία δηλώνονται όλα τα ατυχήματα ανεξαρτήτως κλάδου απασχόλησης και ασφάλισης.

 

Αξιοπιστία δεδομένων

Στα ατυχήματα που καταγράφονται στο ΙΚΑ περιλαμβάνονται και τα ατυχήματα που συμβαίνουν κατά τη μεταφορά από και προς την εργασία στο σπίτι, που τυγχάνουν της ίδιας ασφαλιστικής αντιμετώπισης με τα αμιγώς εργατικά ατυχήματα.  Η υπολογιζόμενη έτσι επίπτωση  υπερεκτιμά τον επαγγελματικό κίνδυνο.

Τα ατυχήματα που αφορούν σε ανασφαλίστους εργαζόμενους δεν δηλώνονται προφανώς, με εξαίρεση τα πολύ σοβαρά ή θανατηφόρα ατυχήματα, όπου η δήλωση αποβαίνει αναγκαία μετά την εμπλοκή των αστυνομικών και δικαστικών αρχών. Εξάλλου, σε περιόδους αυξημένης ανασφάλιστης εργασίας, όπως σε έντονη οικοδομική δραστηριότητα, ο πληθυσμός των ανασφάλιστων δεν λογίζεται στο σύνολο εκτεθιμένου σε κίνδυνο πληθυσμού, δηλαδή δεν συνυπολογίζεται στον παρανομαστή του λόγου υπολογισμού της επίπτωσης.

Η ευνοϊκή ασφαλιστική αντιμετώπιση των θυμάτων εργατικού ατυχήματος, για την οποία έγινε αναφορά πιο πάνω, συμβάλλει στη δήλωση ατυχημάτων που προκάλεσαν μικρή σωματική βλάβη, για την οποία ο εργαζόμενος θα μπορούσε να μη λάβει αναρρωτική άδεια, δηλαδή να μην απουσιάσει έστω και για μια ημέρα. Αντίθετα, κάποιοι εργοδότες αποκρύπτουν ατυχήματα, σε συνεννόηση με τον εργαζόμενο, αναλαμβάνοντας οι ίδιοι την αποζημίωσή του, προκειμένου να μην υποστούν τον συνήθως επακόλουθο έλεγχο της Επιθεώρησης Εργασίας ή ποινικές εμπλοκές.

Τα καταγραφόμενα στο ΣΕΠΕ ατυχήματα υπολείπονται περίπου 60% των καταγραφών του ΙΚΑ. Αυτό φαίνεται παράδοξο αφού στο ΣΕΠΕ δηλώνονται όλα τα ατυχήματα ανεξάρτητα ασφαλιστικού φορέα. Η εξήγηση είναι ότι στην καταγραφή του  ΙΚΑ περιλαμβάνονται και τα ατυχήματα κατά τη μεταφορά από και προς το σπίτι, ενώ στο ΣΕΠΕ δεν δηλώνονται ελαφρά εργατικά ατυχήματα, των οποίων η απόκρυψη είναι ευχερής. Δεν υπάρχει δηλαδή διασταυρούμενος έλεγχος για την τήρηση της υποχρέωσης κοινής δήλωσης προς ΙΚΑ και ΣΕΠΕ.

Τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα καταγράφονται τόσο στο ΙΚΑ όσο και στο ΣΕΠΕ. Μάλιστα ως εργατικά δηλώνονται σοβαρά ή και θανατηφόρα συμβάντα, που συμβαίνουν κατά την εργασία, αλλά οφείλονται σε εξωγενείς εγκληματικές  ενέργειες όπως ληστεία, εμπρησμός, τρομοκρατική δράση κλπ.

Με τα υπάρχοντα δεδομένα δεν είναι εφικτή η μελέτη της επίπτωσης των ατυχημάτων για το σύνολο των απασχολουμένων στην Ελλάδα. Ενώ η υπολογιζόμενη επίπτωση μπορεί να αποκλίνει της πραγματικής, ακόμη και για το σύνολο των ασφαλισμένων με βάση την οποία αυτή υπολογίστηκε. Ωστόσο τα υπάρχοντα δεδομένα επιτρέπουν την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τη διαχρονική μεταβολή της επίπτωσης ατυχημάτων, τις διαφορές μεταξύ κλάδων απασχόλησης και το κόστος για την Εθνική Οικονομία.

 

Συμπεράσματα από την ανάλυση των δεδομένων

Ο απόλυτος αριθμός εργατικών ατυχημάτων και η υπολογιζόμενη επίπτωσή τους, δηλαδή η αναγωγή τους στο σύνολο των ασφαλισμένων παρουσιάζει συνεχή αύξηση μέχρι τα έτη 1964-65, οπότε κορυφώνεται. Η μεταπολεμική ανάπτυξη της βιομηχανικής δραστηριότητας και του κλάδου των κατασκευών ερμηνεύει την τάση αυτή. Από το 1972 ακολουθεί μια πτωτική τάση η οποία διαρκεί μέχρι σήμερα. Από το 1997 μέχρι το 2007 (τελευταίο έτος για το οποίο το ΙΚΑ επεξεργάστηκε δεδομένα),  η επίπτωση των ατυχημάτων ανά 100 εργαζομένους μειώνεται από 3,81 σε 0,56. Η ετήσια μεταβολή του απόλυτου αριθμού ατυχημάτων είναι 5,6% κατά μέσο όρο.  Δεν είναι εύκολο να εκτιμηθεί η επιμέρους συμβολή στη μείωση αυτή  της προοδευτικής αποβιομηχανοποίησης, της αύξησης του τριτογενούς τομέα, της εφαρμογής νέας ασφαλέστερης τεχνολογίας, της βελτίωσης της νομοθεσίας για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία, την προοδευτική υιοθέτηση κουλτούρας ασφάλειας από τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους. Η επίπτωση σε επιμέρους κλάδους δραστηριότητας υψηλής επικινδυνότητας, όπως οι κατασκευές και η μεταποίηση, δείχνει επίσης πτωτική πορεία, λιγότερη βέβαια από την πτωτική τάση της ολικής επίπτωσης. Το γεγονός αυτό τεκμηριώνει την πραγματική διαχρονική μείωση της επικινδυνότητας στους κλάδους αυτούς.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο ΣΕΠΕ καταγράφει αύξηση των ατυχημάτων κατά 57% μεταξύ 2000-2004 σε όλη την Ελλάδα και διπλασιασμό στην Αττική. Όπως είπαμε στο ΣΕΠΕ καταγράφονται τα σοβαρά ατυχήματα. Σύμφωνα με τη σχετική έκθεση του ΣΕΠΕ, η αύξηση αυτή αποδίδεται στην έντονη κατασκευαστική δραστηριότητα εν όψει Ολυμπιακών αγώνων και στη συνακόλουθη της τότε οικονομικής ανάπτυξης έντονης οικοδομικής δραστηριότητας. Το ΙΚΑ στο ίδιο διάστημα συνεχίζει να καταγράφει μείωση των ατυχημάτων, ακόμη και στην Αττική. Ενδέχεται, η αύξηση των καταγραφών στο ΣΕΠΕ να σχετίζεται με την ανάπτυξη των υποδομών του σχετικά νεοσύστατου αυτού σώματος σε όλη την Ελλάδα την περίοδο αυτή και άρα την καλύτερη αποτύπωση των στοιχείων από χρόνο σε χρόνο.

Ο πίνακας που ακολουθεί (τον πίνακα μπορεί να τον δει κανείς αν ανοίξει τον σύνδεσμο τέρμα κάτω) δείχνει τον απόλυτο αριθμό των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων που κατεγράφησαν στο ΙΚΑ και στο ΣΕΠΕ. Τα στοιχεία του ΙΚΑ είναι μέχρι το 2007 και ο συνολικός αριθμός θανόντων υπολογίστηκε αναλογικά, με βάση τον αριθμό των θανάτων που μετρήθηκαν στο επεξεργασμένο αντιπροσωπευτικό δείγμα του συνόλου των ατυχημάτων.


Παρατηρείται ότι τα θανατηφόρα ατυχήματα είναι λιγότερα σύμφωνα με τις στατιστικές του ΙΚΑ, συγκριτικά με το ΣΕΠΕ, αφού στο τελευταίο δηλώνονται ατυχήματα και άλλων ασφαλισμένων. Η οικονομική ύφεση και η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν την πτώση των θανατηφόρων κάτω των 100 ετησίως μετά το 2009.

Η διαχρονική ανάλυση των ατυχημάτων δείχνει μια διαχρονική μείωση του συνόλου των ημεραργιών λόγω εργατικού ατυχήματος. Η υπολογιζόμενη ωστόσο μέση διάρκεια απουσίας για κάθε ατύχημα δεν μειώνεται, αντίθετα παρουσιάζει αύξηση από το 1985 με τάση σταθεροποίησης ακολούθως. Σύμφωνα με τις καταγραφές του ΙΚΑ, οι δαπάνες του οργανισμού για τα εργατικά ατυχήματα παρουσιάζουν συνεχή αύξηση, παρά τη μείωση των ημεραργιών. Οι σχετικές δαπάνες, ύψους 60 εκατομμυρίων  ευρώ (2007), αφορούν σε συντάξεις αναπηρίας και σε ημέρες επιδότησης και δεν περιλαμβάνουν τις δαπάνες περίθαλψης, ούτε τις συντάξεις θανάτου σε θύματα εργατικού ατυχήματος. Το συνολικό κόστος των ατυχημάτων για την Εθνική Οικονομία είναι πολλαπλάσιο αν συνυπολογιστούν όλοι οι κλάδοι ασφαλισμένων και οι συνέπειες για την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων. Προκύπτει η ανάγκη πληρέστερης καταγραφής των εργατικών ατυχημάτων και ο σχεδιασμός πολιτικών πρόληψης για περαιτέρω μείωση της επίπτωσης και εξοικονόμηση πόρων.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

02/05/2023 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Χριστίνα Κοψίνη,

Κρατική αναλγησία για τα εργατικά ατυχήματα

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οργάνωση για την Υγεία και Ασφάλεια της Εργασίας (ΟSHA), πριν ακόμη κλείσει το πρώτο τετράμηνο του 2023 συνολικά 57 άτομα έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της εργασίας -μεταξύ των θυμάτων είναι οι 11 εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους που ταξίδευαν με τη μοιραία αμαξοστοιχία, τους οποίους το υπουργείο Εργασίας δεν τους υπολογίζει στα εργατικά δυστυχήματα.
Με δύο εικοσιτετράωρα διαφορά, η φετινή επέτειος της εργατικής Πρωτομαγιάς συνέπεσε με την Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία.

Η 28η Απριλίου ήταν η μέρα που ονοματοδότησε η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας στις 14 Απριλίου του 2022, συμπεριλαμβάνοντας το «δικαίωμα στην εργασία σε ένα ασφαλές και υγιές εργασιακό περιβάλλον» ως μία από τις θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες που καταπατώνται κατάφωρα, αφού περίπου 2,9 εκατομμύρια εργαζόμενοι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας εργατικών δυστυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών και τουλάχιστον 402 εκατομμύρια υποφέρουν από τις επιπτώσεις εργατικών ατυχημάτων, που μπορεί να μην τους στέρησαν τη ζωή, τους διέλυσαν όμως την υγεία και τη ζωή.

Και το ελληνικό μερίδιο σε αυτό το έγκλημα που συντελείται σχεδόν καθημερινά κάθε άλλο παρά αμελητέο είναι. Οσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να το κρύψει ή και να το υποβαθμίσει με στατιστικά στοιχεία ελλιπή και παραπλανητικά. «Οι αριθμοί», όπως είπε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης για την Υγεία και Ασφάλεια της Εργασίας (ΟSHA), Ανδρέας Στοϊμενίδης, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου το πρωί της περασμένης Παρασκευής, «λένε την αλήθεια».

Και η αλήθεια είναι ότι, πριν ακόμη κλείσει το τετράμηνο του 2023, οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της εργασίας, ανήλθαν σε 57. Μεταξύ των θυμάτων είναι οι 11 εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους που ταξίδευαν με τη μοιραία αμαξοστοιχία. Ομως, το υπουργείο Εργασίας δεν τους λογίζει ως εργατικά δυστυχήματα. Aλλά ως τροχαία! Για την κρατική στατιστική, επίσης, ο αγρότης που έχασε τη ζωή του επειδή τον καταπλάκωσε το τρακτέρ ή και ο ντελιβεράς δεν είναι παρά θύματα τροχαίων...

«Το 2018, έχασαν τη ζωή τους στη δουλειά 46 εργαζόμενοι, το 2019 χάθηκαν 51, το 2020 οι θάνατοι ανήλθαν στους 41, το 2021, σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΠΕ, οι θάνατοι ανήλθαν σε 31 και το 2022, σύμφωνα με την ανεξάρτητη έρευνα που διεξάγει η Ομοσπονδία μας και αποτελεί τη βάση αναφοράς στον κοινωνικό διάλογο για τα θέματα υγείας και ασφάλειας της εργασίας, 104 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους. Εχουμε δηλαδή υπερδιπλασιασμό σε ετήσια βάση, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια», σημείωσε ο Αν. Στοϊμενίδης, ο οποίος, εκτός από επικεφαλής του OSHA, είναι και πρόεδρος της Ομοσπονδίας εργαζομένων στα τεχνικά επαγγέλματα.

Αναμενόμενα αντίθετη η εκτίμηση του ΣΕΠΕ, το οποίο με ανακοίνωσή του στις 28 Απριλίου αναγνώριζε όχι 51 αλλά «15 αμιγώς εργατικά θανατηφόρα ατυχήματα αρμοδιότητας της Επιθεώρησης Εργασίας».

Διότι ό,τι δεν είναι της δικής της αρμοδιότητας, δεν καταγράφονται. Σχεδόν ως μη γενόμενα. Και πώς να είναι γενόμενα, όταν για τα 1.000 μικρά ή μεγαλύτερα μεταλλεία και λατομεία της χώρας, όπου κάθε μήνα χάνει και ένας άνθρωπος τη ζωή του, αναλογούν μόλις 5... σούπερμαν ελεγκτές μηχανικοί.

Ναι, ανύπαρκτη η παρέμβαση του αρμόδιου κ. Σκρέκα! Πώς να είναι γενόμενα, όταν «πολύ μεγάλος αριθμός ατυχημάτων παραμένουν αδήλωτα», όπως είπε ο πρόεδρος της ΟΣΕΤΕ. ‘Η όταν «ασκούνται πιέσεις στους εργαζόμενους προκειμένου να μη δηλωθεί ως εργατικό ένα ατύχημα», που μπορεί να δυσφημήσει την επιχείρηση. Κι αυτές οι περιπτώσεις είναι «χιλιάδες σε όλη τη χώρα».

Επαγγελματικές ασθένειες

Οπως χιλιάδες είναι και οι θάνατοι από επαγγελματικές ασθένειες. Η Σταυρούλα Παπασπύρου, επιθεωρήτρια, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της Επιθεώρησης Εργασίας και μέλος της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ, ανέφερε, την περασμένη Πέμπτη, κατά τη διάρκεια δημόσιας συζήτησης στο Ινστιτούτο Πουλαντζά, την εκτίμηση της ΔΟΕ για την Ελλάδα, ότι «οι θάνατοι κάθε χρόνο στην Ελλάδα από επαγγελματικές ασθένειες που σχετίζονται με την εργασία προσεγγίζουν τις 3.000!». Δεν είναι και εντελώς απίθανος αυτός ο αριθμός. Για το 2019 υπολογίζεται ότι στην Σουηδία (που έχει συνολικό πληθυσμό 10,2 εκατομμυρίων ανθρώπων) και η οποία είναι πολύ προηγμένη σε θέματα εργασιακής ασφάλειας, πέθαναν από παράγοντες που σχετίζονται με κακό εργασιακό περιβάλλον 1.548 άτομα εκ των οποίων μόλις 37 θάνατοι από εργατικά ατυχήματα !!! Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Και ποιος μπορεί να το επιβεβαιώσει; Κανείς. Διότι στην Ελλάδα οι επαγγελματικές ασθένειες δεν καταγράφονται και ως εκ τούτου δεν παρακολουθούνται. «Ενώ σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει συμφωνία μεταξύ εργοδοτών - εργαζομένων και κρατών για την αντιμετώπιση των επαγγελματικών νόσων, στη χώρα μας δεν γίνεται τίποτε. Ο τελευταίος που έχει καταγραφεί ως θύμα που απεβίωσε από ασθένεια επαγγελματική είναι ένας συνάδελφός μας πριν από 5 χρόνια», σημειώνει ο κ. Στοϊμενίδης.

Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας επί Χατζηδάκη, παγερά αδιάφορη, όχι μόνο απομάκρυνε από την κρατική ευθύνη την Επιθεώρηση Εργασίας, υποβαθμίζοντάς την σε Ανεξάρτητη Αρχή (για πιο λόγο όταν μια κρατική υπηρεσία την κάνεις Ανεξάρτητη Αρχή, την υποβαθμίζεις ;  ), αλλά και κατήργησε παντελώς το εργαστήριο μέτρησης φυσικών, χημικών και βιολογικών παραγόντων.

«Η επίσημη εκδοχή είναι ότι δεν υπάρχει χώρος για να εγκατασταθεί ο αναγκαίος εξοπλισμός». Αλλά και το ΕΛΙΝΥΑΕ (Ελληνικό Ινστιτούτο εργασίας για την Υγεία και Ασφάλεια της Εργασίας), στο οποίο λειτουργούσε εργαστήριο, το τερμάτισε πριν από 5 χρόνια. «Μάθαμε ότι έγινε μόνο μία μέτρηση τελευταία», λέει ο κ. Στοϊμενίδης.

Αδιαφορία

Αραγε μήπως γνωρίζουμε τα πορίσματα των ατυχημάτων; Επτασφράγιστο μυστικό, ακόμη κι όταν η Εισαγγελία ολοκληρώσει την εκτίμησή της. Ουδείς επισήμως από το Εργασίας ή το ΣΕΠΕ παρακολουθεί τι γίνεται με τον μηχανισμό παρακολούθησης της υγείας των θυμάτων ή της αποκατάστασης των οικογενειών όταν πρόκειται για θανατηφόρο εργατικό, διότι απλούστατα τέτοιος μηχανισμός δεν υφίσταται.

Ούτε η ΓΣΕΕ διαθέτει μέρος από τους πόρους που δαπανά σε προγράμματα για κάτι τέτοιο. «Το πιο τραγικό είναι ότι από ένα σημείο και μετά χάνεται η πληροφόρηση», λέει ο πρόεδρος της ΟΣΕΤΕΕ.

Πού οφείλεται, όμως, η μεγάλη έξαρση των ατυχημάτων; «H αγορά άνοιξε άγρια, η εντατικοποίηση της εργασίας αλλά και οι νομοθετικές παρεμβάσεις του υπ. Ανάπτυξης και του υπ. Εργασίας έστρωσαν τον δρόμο», απαντά ο πρόεδρος του ΟSHA. Διατάξεις που δίδουν τη δυνατότητα να αναλαμβάνουν χειριστές την ανύψωση μέχρι 2 τόνους από μη αδειούχους και πιστοποιημένους εργαζόμενους ή την απασχόληση ηλεκτρολόγων, από το υπ. Ενέργειας, χωρίς δίπλωμα, αποτελείωσαν τις συνθήκες ασφάλειας σε συγκεκριμένους κλάδους.

«Μα εργάζονται στο έδαφος», είπε ο υπουργός. «Λες κι αν εργάζεσαι στο έδαφος δεν υπάρχει ο κίνδυνος της υψηλής τάσης. Το ζήσαμε στα εργατικά ατυχήματα του Δομοκού αλλά και του Αλιβερίου, όπου οι 3 στους 4 δεν είχαν άδεια ηλεκτρολόγου», επισημαίνει ο κ. Στοϊμενίδης.



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


και

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

30/05/2023 ertnews

Πέραμα: Τέσσερις συλλήψεις για το εργατικό δυστύχημα με έναν νεκρό και δύο τραυματίες

Στη σύλληψη τεσσάρων ατόμων, προχώρησε η Λιμενική Αρχή Περάματος, μετά το χθεσινό εργατικό δυστύχημα που σημειώθηκε στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, που είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένα άτομο και να τραυματιστούν άλλα δύο σοβαρά.

Πρόκεται για τον πλοίαρχο του πλοίου, τον τεχνικό ασφαλείας – επιβλέπων των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, τον εργοδότη του χειριστή του γερανοφόρου οχήματος και τον εκπρόσωπο της επιχείρησης που διενεργούσε τις επισκευαστικές εργασίες.

Το συμβάν σημειώθηκε όταν κατά τη διάρκεια εργασιών εξαγωγής του πτερυγίου με τη χρήση γερανοφόρου οχήματος, από υπό επισκευή πλοίο, αυτό εκτινάχτηκε και αποσυνδέθηκε από τον γάντζο μεταφοράς του και στη συνέχεια έπεσε σε υφιστάμενο ικρίωμα στο οποίο βρίσκονταν τέσσερα άτομα που εκτελούσαν την εργασία, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του 47χρονου χειριστή του γερανοφόρου οχήματος και τον τραυματισμό επίσης ενός 47χρονου και ενός 43χρονου.

Ο 47χρονος χειριστής του γερανοφόρου οχήματος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Ο ένας από τους τραυματίες νοσηλεύεται στο «Τζάνειο» νοσοκομείο και ο άλλος σε ιδιωτικό θεραπευτήριο.

Για το συμβάν ενημερώθηκε ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Θεόδωρος Κλιάρης και έδωσε εντολή για την άμεση διερεύνηση των αιτιών και συνθηκών του δυστυχήματος. Παράλληλα, επικοινώνησε με τους οικείους του θανόντα εκφράζοντας τους τα θερμά και ειλικρινή συλλυπητήρια του καθώς και τη λύπη του για το συμβάν, ενώ ευχήθηκε ταχεία ανάρρωση στους τραυματίες.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος