Οπου λαλούν πολλά κοκόρια...

[Αγωνιστική Παρέμβαση]

...Οποιος θεράπων ιατρός χρειάζεται μια δεύτερη γνώμη παίρνει ο ίδιος την πρωτοβουλία και την αναζητάει, ανεπίσημα ή επίσημα. Το κάνει δίχως μιντιακό θόρυβο, με σοβαρότητα και ευθύνη. Γνωρίζει ότι αυτός έχει την ευθύνη του ασθενούς (επωνύμου ή όχι, αδιάφορο) και, τελικά, η δική του ιατρική κρίση μετράει. Φροντίζει να ασκεί την κρίση του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και γι’ αυτό αποφεύγει πρακτικές (όπως τα ιατρικά συμβούλια) που θα την νοθεύσουν. Θεωρώ ότι ήρθε η ώρα να απαλλαγούμε από την παθολογική αυτή συμπεριφορά. Εννοείται ότι πρωταρχική είναι η ευθύνη του ιατρικού σώματος. Ας αποκτήσουμε το θάρρος και την υπευθυνότητα εμείς οι γιατροί να αρνηθούμε τη συμμετοχή μας σε ιατρικά συμβούλια για τη δημοσιότητα και μόνο. Τα ΜΜΕ ας πάψουν να «διαφημίζουν» τέτοιου είδους πρακτικές. Οι επώνυμοι ας νοσηλεύονται όπως οι απλοί ανώνυμοι πολίτες. Αν μη τι άλλο, είναι πολύ πιο πιθανό να είναι προς όφελός τους...

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος