Καθορισμός ποσοστών συμμετοχής ασφαλισμένων

[EzeΤΡΟΛ]

.

[anastasios theodoridis]

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ: Σχετικά με τη συνταγογράφηση των φαρμάκων για τις ψυχικές παθήσεις

Σχετικά με τη συνταγογράφηση των φαρμάκων για τις ψυχικές παθήσεις και την ερμηνεία του νόμου, για το ποσοστό συμμετοχής των ασφαλισμένων,  από τα Ασφαλιστικά Ταμεία

 

Η Υπ. Απόφ. Αρ. 7/οικ. 11442/ 21-12-1990 που ρυθμίζει τα ποσοστά συμμετοχής των ασφαλισμένων για τη συνταγογράφηση φαρμάκων στις χρόνιες ασθένειες, ουσιαστικά δεν εφαρμόστηκε ποτέ, λόγω της αδυναμίας ελέγχου της συνταγογράφησης από τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Έτσι για 20 περίπου χρόνια, στον τομέα τουλάχιστον των ψυχοφαρμάκων, υπήρξε πλήρης καταστρατήγηση του νόμου.

 

 Το 2006, μετά από κάποιες πρώτες μεμονωμένες αντιδράσεις από Ασφαλιστικά Ταμεία, για να προληφθούν δυσάρεστες εξελίξεις για τους ασφαλισμένους, απέστειλα στην Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία (ΕΨΕ) έγγραφο  με τους προβληματισμούς μου για το θέμα. Με διαβεβαίωσαν ότι το έθεσαν υπόψη του Υπουργείου Υγείας, ωστόσο δεν άλλαξε κάτι.

 Πρόσφατα υπήρξαν προβλήματα με το ΙΚΑ σε σχέση με το ποσοστό συμμετοχής στην Κατάθλιψη. Το ΙΚΑ απαιτεί να γράφεται η διάγνωση της «ψύχωσης» για να αποδεχτεί τη μηδενική συμμετοχή των ασφαλισμένων. Επομένως αναμένεται ότι το ίδιο θα κάνουν  και τα άλλα Ασφαλιστικά Ταμεία. Η εφαρμογή του νόμου όμως, πέρα από τα προβλήματα που δημιουργούνται σε σχέση με τη μέχρι τώρα εφαρμοζόμενη πρακτική, φέρνει στο προσκήνιο τις ασάφειες, τις παραλήψεις και τις αναχρονιστικές ρυθμίσεις του ίδιου του νόμου, στον τομέα τουλάχιστον της συνταγογράφησης για τις ψυχικές παθήσεις.

 Το 1990, όταν τέθηκε σε εφαρμογή η συγκεκριμένη Υπ. Απόφ. ήταν ακόμα σε ισχύ η Ένατη Ταξινόμηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τα νοσήματα (ICD-9), που κατέτασσε τη Μείζονα Κατάθλιψη (Major Depression) στις Ψυχώσεις, σε αντίθεση με τη Δυσθυμία που κατατασσόταν στις Νευρώσεις. Επομένως τότε ήταν αυτονόητο ότι η Μείζων Κατάθλιψη ανήκει στις Ψυχώσεις και δεν υπήρχε θέμα συμμετοχής των ασφαλισμένων. Επειδή όμως κανείς δεν πλήρωνε συμμετοχή, κάτω από τη διάγνωση της Κατάθλιψης, δεν έγινε ποτέ διαχωρισμός των διαφόρων μορφών της και της ανάλογης συμμετοχής των ασφαλισμένων.

 Το 1992 όμως, περάσαμε από το ICD-9 στο ICD-10 και η κατάταξη της Κατάθλιψης άλλαξε σημαντικά. Εγκαταλείπεται η διαίρεση σε Ψυχώσεις και Νευρώσεις και εισάγεται η κατηγορία των Συναισθηματικών Διαταραχών, στην οποία υπάγονται τόσο η Διπολική Διαταραχή, όσο και η Κατάθλιψη (Ψυχώσεις για το ICD-9) και η Δυσθυμία  (Νεύρωση για το ίδιο), η δε Κατάθλιψη με Ψυχωτικά συμπτώματα είναι μια υποκατηγορία της Μείζονος Κατάθλιψης.

 Τα συστήματα ταξινόμησης άλλαξαν, όμως ο νόμος δεν άλλαξε. Έτσι λοιπόν σήμερα η προσπάθεια για κατά γράμμα εφαρμογή του νόμου δημιουργεί καταστάσεις που θα προκαλούσαν γέλιο, αν το ζήτημα δεν είχε σχέση με ασθενείς που καλούνται να πληρώσουν συμμετοχή, σε αντίθεση με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου, την εποχή της σύνταξής του και το πνεύμα του σήμερα.

 Εκτός όμως από όσα ήδη ανέφερα, αν μείνει κανείς στο γράμμα του νόμου (και δυστυχώς οι περισσότεροι ψυχίατροι του ΙΚΑ αυτό κάνουν) τότε πρέπει να απαντήσει και στα ακόλουθα ερωτήματα:

1. όπως είναι γνωστό κάποιος μπορεί σε ένα επεισόδιο Κατάθλιψης να παρουσιάζει  ψυχωτικά συμπτώματα και σε άλλο όχι. Τι θα γίνεται τότε; Στο ένα επεισόδιο θα πληρώνει συμμετοχή και στο άλλο όχι, ενώ πρόκειται για την ίδια πάθηση;

2. η Μονοπολική Κατάθλιψη δε διαφέρει κλινικά από τη Διπολική και η διάγνωση της Διπολικής Διαταραχής τίθεται όταν υπάρξει το πρώτο επεισόδιο Μανίας. Κάποιος λοιπόν με Μονοπολική Κατάθλιψη, χωρίς ψυχωτικά συμπτώματα, θα πληρώνει συμμετοχή για χρόνια και όταν παρουσιάσει Μανιακό Επεισόδιο θα του πούμε ότι κάναμε λάθος τόσα χρόνια και ότι η Κατάθλιψή του είναι Διπολική και άρα δεν έπρεπε να πληρώνει;

3. και με τη Μανία αλήθεια τι γίνεται; Και εκεί υπάρχει η υποκατηγορία της Μανίας με Ψυχωτικά Συμπτώματα. Αν δηλαδή ένα Μανιακό Επεισόδιο δεν παρουσιάζει ψυχωτικά συμπτώματα (όχι ασύνηθες) τότε θα πούμε ότι η Μανία δεν είναι ψύχωση και άρα ο ασθενής θα πληρώνει συμμετοχή;

4. και με τα φάρμακα που δρουν σαν αντιμανιακά και σαν σταθεροποιητές του συναισθήματος, τόσο απαραίτητα για την καλή έκβαση της Διπολικής Διαταραχής (λίθιο, αντιεπιληπτικά) τι κάνουμε; Θα πληρώνει ο ασθενής συμμετοχή επειδή δεν ανήκουν στην κατηγορία των αντιψυχωτικών ή των αντικαταθλιπτικών;  Μετά από όλα αυτά τι πρέπει να γίνει; Προτείνω να υπάρξει παρέμβαση από την ΟΕΝΓΕ προς το Υπουργείο Υγείας για επίλυση του θέματος και τροποποίηση του νόμου, σε συνεργασία με τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς. Μέχρι τότε, το Υπουργείο πρέπει να στείλει σε όλα τα ταμεία εγκύκλιο που να ξεκαθαρίζει τα εξής:

α) ασθενείς με τη διάγνωση της Μείζονος Κατάθλιψης έχουν μηδενική συμμετοχή στα αντικαταθλιπτικά και τα αντιψυχωτικά φάρμακα. Και

β) οι ίδιες κατηγορίες που έχουν μηδενική συμμετοχή στα αντιψυχωτικά και τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, θα έχουν μηδενική συμμετοχή στο λίθιο και στα αντιεπιληπτικά φάρμακα, όπου φυσικά υπάρχει τεκμηριωμένη αποτελεσματικότητα γι’ αυτά και έχουν πάρει έγκριση για χρήση.

                                                    Ευριπίδης Ευριπίδου

                                         Ψυχίατρος, Δ/ντής  ΚΨΥ - Χαλκίδας

[EzeΤΡΟΛ]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Τη δυνατότητα να μπορούν να συνταγογραφούν φάρμακα και εξετάσεις όλοι οι γιατροί ανεξάρτητα εάν είναι συμβεβλημένοι με τον νέο φορέα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας τον ΕΟΠΥΥ ζητά ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών

 Να δοθεί συνταγολόγιο σε όλους τους γιατρούς και όχι μόνο στους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούν τους ασθενείς για τη συνταγογράφηση εξετάσεων και φαρμάκων, καθώς και την υπογραφή συλλογικής σύμβασης ζητά ο Ιατρικός Σύλλογος της Αθήνας από τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ Γεράσιμο Βουδούρη.

Παρότι ο επικεφαλής του νέου φορέα βλέπει θετικά τη σχετική πρόταση, δε φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο και με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος εξετάζει το ενδεχόμενο όχι μόνο να μη δοθεί αυτή η δυνατότητα σε όλους τους γιατρούς αλλά ακόμη και στους συμβεβλημένους του ΕΟΠΥΥ, να υπάρχουν περιοριστικοί μηχανισμοί.

Με βάση τα σημερινά δεδομένα οι συμβεβλημένοι γιατροί με τον ΕΟΠΥΥ θα είναι κοντά στις 22.000 χωρίς να αποκλείεται να μειωθούν στις 11.000 σύμφωνα με τις οδηγίες της τρόικας.

Ο προβληματισμός εστιάζεται στο γεγονός ότι η δυνατότητα για συνταγογράφηση από όλους τους γιατρούς θα αύξανε κατακόρυφα τη φαρμακευτική δαπάνη. Γι αυτό και εξετάζεται το ενδεχόμενο να τεθούν όρια και κανόνες  ακόμη και στους συμβεβλημένους γιατρούς. Γεγονός που σημαίνει βέβαια ότι οι ασθενείς θα παίρνουν και πάλι τα φάρμακά τους με το …σταγονόμετρο τη στιγμή που ήδη αυξάνεται η οικονομική συμμετοχή τους σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.

Οι γιατροί ζητούν ακόμη να υπογραφεί συλλογική σύμβαση εργασίας αντί για ατομικές συμβάσεις, υπό την προϋπόθεση ότι θα εξαιρεθούν οι επίορκοι.

[medicus]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Τη δυνατότητα να μπορούν να συνταγογραφούν φάρμακα και εξετάσεις όλοι οι γιατροί ανεξάρτητα εάν είναι συμβεβλημένοι με τον νέο φορέα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας τον ΕΟΠΥΥ ζητά ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών

 Να δοθεί συνταγολόγιο σε όλους τους γιατρούς και όχι μόνο στους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούν τους ασθενείς για τη συνταγογράφηση εξετάσεων και φαρμάκων, καθώς και την υπογραφή συλλογικής σύμβασης ζητά ο Ιατρικός Σύλλογος της Αθήνας από τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ Γεράσιμο Βουδούρη.

Παρότι ο επικεφαλής του νέου φορέα βλέπει θετικά τη σχετική πρόταση, δε φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο και με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος εξετάζει το ενδεχόμενο όχι μόνο να μη δοθεί αυτή η δυνατότητα σε όλους τους γιατρούς αλλά ακόμη και στους συμβεβλημένους του ΕΟΠΥΥ, να υπάρχουν περιοριστικοί μηχανισμοί.

Με βάση τα σημερινά δεδομένα οι συμβεβλημένοι γιατροί με τον ΕΟΠΥΥ θα είναι κοντά στις 22.000 χωρίς να αποκλείεται να μειωθούν στις 11.000 σύμφωνα με τις οδηγίες της τρόικας.

Ο προβληματισμός εστιάζεται στο γεγονός ότι η δυνατότητα για συνταγογράφηση από όλους τους γιατρούς θα αύξανε κατακόρυφα τη φαρμακευτική δαπάνη. Γι αυτό και εξετάζεται το ενδεχόμενο να τεθούν όρια και κανόνες  ακόμη και στους συμβεβλημένους γιατρούς. Γεγονός που σημαίνει βέβαια ότι οι ασθενείς θα παίρνουν και πάλι τα φάρμακά τους με το …σταγονόμετρο τη στιγμή που ήδη αυξάνεται η οικονομική συμμετοχή τους σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.

Οι γιατροί ζητούν ακόμη να υπογραφεί συλλογική σύμβαση εργασίας αντί για ατομικές συμβάσεις, υπό την προϋπόθεση ότι θα εξαιρεθούν οι επίορκοι.

Καλά όλα αυτά αλλά ακούγονται λίγο, έως πολύ, θεωρητικά. Χωρίς να μπαίνουμε σε πολύπλοκες μαθηματικές αναλύσεις με γραφήματα και υποθετικά νούμερα να δούμε πρώτα κάτι, κατ'εμέ, σημαντικό.
1) Έχουμε από την μία πλευρά τον ασθενή-καταναλωτή που πρέπει να λάβει, ποσοστιαία, από τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως και να τα ονομάσουμε(ΕΟΠΥΥ, ΕΟΠΥΥΥΥΥ, ΕΟΟΟΟΠΠΥΥΥ...), το ποσό για τα την αγωγή του.
2) Έχουμε τα ασφαλιστικά ταμεία που πρέπει να πληρώσουν τα αναλογούντα ποσά που προαναφέραμε.
3) Έχουμε το σύστημα πληρωμής.

Όπως καταλαβαίνουμε, όλοι μας, κανένα σύστημα πληρωμής δεν μπορεί, όσο τέλειο και να είναι, να λειτουργήσει εφόσον τ'ασφαλιστικά ταμεία είναι στο ΜΗΔΕΝ. Πρακτικά, όσες οπές και ν'ανοίξω, και απ'οποιαδήποτε πλευρά, σε μια δεξαμενή που είναι άδεια το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Δεν θα τρέξει σταγόνα!

Το ποιος και τι φταίει που η δεξαμενή είναι άδεια, αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης. Το θέμα είναι τι κάνουμε με μια άδεια δεξαμενή. Πιστεύω, απολύτως τίποτα, όσο και να φωνάζουμε και να αναζητούμε λύσεις. Οι άμεσες λύσεις είναι, πρακτικά, δύο. Ή περνάει το 100% του κόστους της αγωγής στον ασθενή ή το επωμίζονται οι ιατροί και φαρμακοποιοί(βλέπε καλοί Σαμαρείτες ή Φιλόπτωχον Ταμείον...). Το δεύτερο, όμως, μπορεί να βρει εφαρμογή μόνο σε μαθηματικό επίπεδο επίλυσης εξισώσεων. Άρα θα ισχύσει το 1ο.

Να τονίσω ότι τα παραπάνω δεν είναι προσωπική άποψη ή επιθυμία αλλά απλή ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ επίλυση της εξίσωσης.           

[EzeΤΡΟΛ]

Ή περνάει το 100% του κόστους της αγωγής στον ασθενή ή το επωμίζονται οι ιατροί και φαρμακοποιοί(βλέπε καλοί Σαμαρείτες ή Φιλόπτωχον Ταμείον...). Το δεύτερο, όμως, μπορεί να βρει εφαρμογή μόνο σε μαθηματικό επίπεδο επίλυσης εξισώσεων. Άρα θα ισχύσει το 1ο.
Να τονίσω ότι τα παραπάνω δεν είναι προσωπική άποψη ή επιθυμία αλλά απλή ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ επίλυση της εξίσωσης.           

Ποιός έβλεπε την κομμένη γράνα ...εεε... έδινε σημασία στο ποιός πλήρωνε κατά την εποχή των παχέων αγελάδων... όταν το Τσαμπίξ είχε μπει στο ΙΚΑ από τον Αμπατζόγλου με 0% συμμετοχή του θεριακλή ασφαλισμένου... Όταν τα πηγάδια γεμίζανε με φάρμακα και όταν τα Ταμεία πληρώνανε αφειδώς για περιττούς βηματοδότες ή προθέματα και μάλιστα με καπέλο 300 ως 800 %.

Και τί θα γίνει με τους ασθενείς που σήμερα χρειάζονται φαρμ. αγωγές αρκετών εκατοντάδων ή χιλιάδων ευρώ μηνιαίως, για παθήσεις όπως Ρ.Α., ΧΝΑ-Τ/Ν, μεταμοσχευμένους, ογκολογικούς κ.λπ. ; Η κατάσταση είναι πέρα για πέρα δραματική.

[medicus]

...Όταν τα πηγάδια γεμίζανε με φάρμακα...

Τώρα οι ίδιοι ΤΑΜΕΙΟΦΑΓΟΙ θα γεμίζουν τα πηγάδια με πτώματα, αντί για φάρμακα. 

[papadnefeli]

Καλησπέρα!Πρώτη φορά στο forum και δεν ξέρω αν έχει ξανασυζητηθεί το θέμα!
Τι ισχύει με τα ποσοστά των αντιυπερτασικών φαρμάκων σε ασθενείς με εγκατεστημένη στεφ.νόσο?
Έχω μάθει ότι μόνο κάποια συγκεκριμενα λίγα αντιυπερτασικά που έχουν στις ενδείξεις τους τη στεφ.νόσο μπορούν να συνταγογραφηθούν με 10% ενώ όλα τα άλλα που δεν έχουν τέτοια ένδειξη πρέπει να συνταγογραφηθούν με 25% ακόμα και σε ασθενείς με έμφραγμα.
Επίσης έμαθα ότι έχουν αρχίσει να επιβάλλουν πρόστιμα για αυτό το λόγο.
Τι κανετε γιαυτό?

[EzeΤΡΟΛ]

Καλησπέρα!Πρώτη φορά στο forum και δεν ξέρω αν έχει ξανασυζητηθεί το θέμα!
Τι ισχύει με τα ποσοστά των αντιυπερτασικών φαρμάκων σε ασθενείς με εγκατεστημένη στεφ.νόσο?
Έχω μάθει ότι μόνο κάποια συγκεκριμενα λίγα αντιυπερτασικά που έχουν στις ενδείξεις τους τη στεφ.νόσο μπορούν να συνταγογραφηθούν με 10% ενώ όλα τα άλλα που δεν έχουν τέτοια ένδειξη πρέπει να συνταγογραφηθούν με 25% ακόμα και σε ασθενείς με έμφραγμα.
Επίσης έμαθα ότι έχουν αρχίσει να επιβάλλουν πρόστιμα για αυτό το λόγο.
Τι κανετε γιαυτό?

Πολύ εύστοχη η παρατήρηση και θα ήθελα να σας συγχαρώ για τον πέρα για πέρα υπαρκτό και επίκαιρο προβληματισμό σας. Δεν σας κρύβω ότι ο ίδιος προβληματισμός βασανίζει κι εμένα, ενόψει της αυριανής μέρας στο γραφείο μου. Απάντηση επίσημη δεν έχω προσωπικά - και ούτε θα μπορούσα άλλωστε - αλλά μπορώ να παραθέσω τις σκέψεις μου.

Πράγματι, σύμφωνα με το γράμμα του Νόμου, για να τύχει ένα αντιυπερτασικό σκεύασμα του προνομίου να συνταγογραφείται με ποσοστό 10%, πρέπει ρητά και ξεκάθαρα να περιλαμβάνεται στις ενδείξεις του η στεφανιαία νόσος. Για το σκοπό αυτό, καθώς συντάσσω (ηλεκτρονικά πλέον) τη συνταγή, ανατρέχω σε ένα αρχείο pdf του ΕΟΦ-2007 που έχω και εξακριβώνω από εκεί τις ενδείξεις του κάθε φαρμάκου. Δεν είναι και το πιο πρόσφατο ή ενημερωμένο, αλλά αυτό είναι το επίσημο national formulary που διαθέτει η χώρα μας, κι εγώ είμαι πολύ ασήμαντος για να το αμφισβητήσω. Σ΄αυτό, συνάντησα αρκετές εκπλήξεις: Π.χ., η ένδειξη "στεφανιαία νόσος" σε ό,τι αφορά τους α-MEA, περιλαμβάνεται μόνο στην !peek-a-boo! ...ραμιπρίλη!

Bέβαια, από το 2007, τα SPC των φαρμάκων έχουν τροποποιηθεί αρκετά, οπότε, για να μην αδικήσω τον ασφαλισμένο, ανατρέχω κατόπιν στο σάιτ του ΣΦΕΕ (Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος) και διπλο-τσεκάρω τις ενδείξεις. Εκεί, φαίνεται, για παράδειγμα, ότι και η βαλσαρτάνη και τελμισαρτάνη έχουν ένδειξη για βραχεία χορήγηση μετά από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουμε, ο στεφανιαίος ασθενής πρέπει να κρατά την αρτηριακή του πίεση ρυθμισμένη και κατά την ταπεινή μου γνώμη, από ηθικής απόψεως, πρέπει τα αντιυπερτασικά να χορηγούνται με 10%. Το αν άλλοι α-ΜΕΑ (πλην της ραμιπρίλης) δεν έχουν πάρει ως ένδειξη τη στεφανιαία νόσο, δεν σημαίνει (απαραιτήτως) ότι υστερούν, απλά δεν κατέθεσαν σχετική μελέτη (ακόμη).

Επειδή όμως ζούμε σε μια απίθανη χώρα που κρέμεται σαν πέος στην άκρη της Βαλκανικής και που εσχάτως λειτουργεί και ως τέτοιο, και για να μη βρεθώ προ καμιάς δυσάρεστης εκπλήξεως, αναγκάζομαι και ακολουθώ το γράμμα του Νόμου που ορίζει ρητά ότι προκειμένου να αποζημιωθεί ένα φάρμακο από το Ασφαλιστικό Ταμείο, οφείλει "να συνταγογραφείται εντός των εγκεκριμένων από τον ΕΟΦ ενδείξεών του" *, με ευθύνη φυσικά του συνταγογράφου ιατρού (και όχι του θεράποντα, αν είναι διαφορετικά πρόσωπα).

Όταν πάλι επιλέγω εγώ α-ΜΕΑ για έναν στεφανιαίο ασθενή ( αλήθεια, ποιός  ιατρός εξουσιοδοτείται να θέσει τη διάγνωση της Σ.Ν. σε έναν ασφαλισμένο; ), τότε προτιμώ κατά προτεραιότητα τον α-ΜΕΑ που περιλαμβάνει στις εγκεκριμένες από τον ΕΟΦ ενδείξεις του τη συγκεκριμένη διάγνωση.

Συμπερασματικά, η ιατρική με τη λογιστική προσέγγιση του θέματος, διίστανται.

Θα ήταν χρήσιμες στη συζήτηση οι απόψεις και άλλων εκλεκτών και έγκριτων users, που τις περιμένω με ενδιαφέρον.

* Επισυνάπτεται η σχετική εγκύκλιος του ΙΚΑ

[Denominator]

Επιτρέψτε μου να θέσω ένα παραπλήσιο ζήτημα: Ποια φάρμακα συνταγογραφούνται με 0% στους νεοπλασματικούς ασθενείς;
Όσα έχουν άμεση σχέση με το νεόπλασμα και τις επιπλοκές του, θα μου πείτε ορθώς.
Σ/Δ: Δισκία κανονικά με 25%. Οι νεοπλασματικές παθήσεις όμως, και ιδιαίτερα η μεταστατική νόσος, δε συνοδεύεται από αύξηση της αντίστασης στην ινσουλίνη και άρα εκτροπή του διαβήτη;
Α/Υ: Κανονικά με 25%. Πόσα φάρμακα που σχετίζονται άμεσα με τη νεοπλασματική νόσο ή τις επιπλοκές της έχουν ως ανεπιθύμητη ενέργεια αὐξηση της αρτηριακής πίεσης (ιντερφερόνες, ερυθροποιητίνες, ΜΣΑΦ, κορτιζόνη κ.λ.π.); Πόσες καταστάσεις άμεσα σχετιζόμενες με αυτή (π.χ. μεμβρανώδης σπειραματονεφρίτιδα, μεταστατική νόσος στον εγκέφαλο) δεν επηρεάζουν αρνητικά τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης;
Σ/Ν, ΑΕΕ, φλεβοθρομβώσεις: Ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να οφείλονται σε θρομβοφιλία ως αποτέλεσμα της νεοπλασίας;
Κι αυτά τα αναφέρω για να καταλήξω στο ίδιο συμπέρασμα με το @Διακοσμητή: Η διάταξη ακυρώνεται πρακτικά και ηθικά, μιας και όλα τα φάρμακα σε ένα νεοπλασματικό ασθενή μπορούν να συνδεθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με τη βασική του νόσο και πρέπει να συνταγογραφούνται με 0%.

[Δ. Κουναλάκης]

Τα πράγματα είναι απλά πλέον.....και σύνθετα μαζί.....
Υπάρχει ο καθορισμός των ποσοστών συμμετοχής που αναφέρει αυτό που λέει ο Βασίλης αλλά υπάρχει και ο νεώτερος νόμος που λέει ότι τα φάρμακα θα συνταγογραφούνται με βάση τις ενδείξεις τους. Το τελευταίο είναι δεδομένο και τέλος.
Δύο σημεία θέλουν προσοχή: Ο ορισμός του 0% στους καρκινοπαθείς είναι ειδική ρύθμιση, ενώ το "φάρμακα συνταγογραφούνται βάση ενδείξεων" είναι γενική ρύθμιση. Σε τέτοιες περιπτώσεις υπερισχύει η ειδική ρύθμιση ακόμη κι αν είναι παλαιότερη, πλην της περίπτωση που στον νεώτερο νόμο αναγράφεται "Κάθε προηγούμενη ρύθμιση που ισχύει καταργείται" Άρα ισχύει το 0%.

Πάμε στον προβληματισμό του Βασίλη. Ο νόμος λέει για τους "πάσχοντες από νεοπλάσματα". Τι σημαίνει όμως αυτό; Πότε πάσχει και πότε όχι;
Μπορεί να θεωρηθεί ότι πάσχει μετά από εξαίρεση ενός βασικοκυτταρικού καρκίνου δέρματος πριν 5 χρόνια χωρίς τίποτα νεώτερο έκτοτε; Εάν νομίζετε ότι πάσχει, βάλτε του 0%. Αυτό πλέον δεν θα είναι γραφειοκρατικό θέμα, είναι πρόβλημα ιατρικής επάρκειας.

Προσωπικά κάνω το εξής:
Δεν νομίζω ότι σε ένα καρκινοπαθή που βρίσκεται στο τρίμηνο μετά από χειρουργείο ή ενδιάμεσα σε σχήματα χημειοθεραπείας-ακτινοβολίας θα σας κατηγορήσει κανείς εάν πολλά φάρμακα που σχετίζονται με την νόσο και τις παρενέργειες της περάσουν σε 0%. Εξηγώ βέβαια στον ασθενή από την πρώτη στιγμή ότι αυτό δεν θα είναι μόνιμο, αλλά σε αυτή τη φάση είναι ανθρώπινο και το ταμείο του το δικαιολογεί.
Ένας καρκινοπαθής παρακολουθείται για κάποιο χρονικό διάστημα με εξετάσεις, κλπ. κατόπιν. Κάποια φάρμακα που αντιμετωπίζουν παρενέργειες της νεοπλασίας και των παρενεργειών της θα συνεχίσουν για κάποιο διάστημα και μόνο εφόσον έχω γνωμάτευση κάθε χρόνο από τον γιατρό που τον παρακολουθεί και γράφει ότι τουλάχιστον δυνητικά μπορεί να πάσχει από το συγκεκριμένο νεόπλασμα και ότι παρακολουθείται από τον συγκεκριμένο ιατρό. Αυτή τη γνωμάτευση την ζητάω σε φωτοτυπία. Αυτό με κάποια όρια χρονικά που όταν ξεπεραστούν απλά δεν ακολουθώ καμιά γνωμάτευση όταν δεν βλέπω παθολογία. Εάν το κρίνω σκόπιμο, μπορεί να ζητήσω και εγώ κάποια εξέταση....πχ πρόσφατο περιστατικό: βρήκα την πρακτική ένα πανάκριβο φάρμακο για ακράτεια να χορηγείται με 0% μετά από χειρουργείο προστατεκτομής προ ετών για Ca προστάτη. Επειδή, κλινικά δεν μου ταίριαζε, έστειλα ένα US κύστης/προστάτη. Ήταν απλά ακράτεια από υπερπλήρωση. Το φάρμακο δεν ξαναγράφεται με 0% ακόμη και με γνωμάτευση καθηγητή ουρολόγου και ο ασθενής πήρε το δρόμο πίσω προς τον ουρολόγο του.

Υπάρχουν πιο δύσκολες περιπτώσεις από αυτές που περιγράφει ο Βασίλης. Τι γίνεται στην περίπτωση της καρδιακής ανεπάρκειας ως αποτέλεσμα της χημειοθεραπείας για NHL που εμφανίζεται 10 χρόνια μετά την θεραπεία; Γιατί μου έχει τύχει και μάλιστα σε νέο άνθρωπο.

Γενικά, δεν νομίζω ότι μέχρι σήμερα υπάρχει παραλογισμός από την πλευρά των ταμείων σε αυτό το θέμα, αρκεί ιατρικά να μπορείς να το εξηγήσεις. Αντίθετα η προσωπική μου εμπειρία είναι ότι υπάρχει από την πλευρά των ιατρών.

[EzeΤΡΟΛ]

Ερυθροποιητίνη σε ασφαλισμένο με ΧΝΑ που δεν βρίσκεται υπό τεχνητό νεφρό, με τί ποσοστό τη συνταγογραφείτε;
(Εννοείται ότι την ερυθροποιητίνη την χορηγεί νεφρολόγος.)

[Denominator]

Ερυθροποιητίνη σε ασφαλισμένο με ΧΝΑ που δεν βρίσκεται υπό τεχνητό νεφρό, με τί ποσοστό τη συνταγογραφείτε;
(Εννοείται ότι την ερυθροποιητίνη την χορηγεί νεφρολόγος.)

Eρυθροποιητίνη ούτως ή άλλως συνταγογραφείται με 0%.

[Denominator]

Υπάρχουν πιο δύσκολες περιπτώσεις από αυτές που περιγράφει ο Βασίλης. Τι γίνεται στην περίπτωση της καρδιακής ανεπάρκειας ως αποτέλεσμα της χημειοθεραπείας για NHL που εμφανίζεται 10 χρόνια μετά την θεραπεία; Γιατί μου έχει τύχει και μάλιστα σε νέο άνθρωπο.

Ως πιθανή παρενέργεια ανθρακυκλινών επιβάλλεται το 0%. Κάθε αμφιβολία είναι υπέρ του ασφαλισμένου.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Ερυθροποιητίνη σε MDS γράφετε; Αν ναι, με τι συμμετοχή;
Ένδειξη/Διάγνωση στεφανιαίας νόσου πως βάζετε; Με bypass, αγγειοπλαστική, θετικό τεστ κόπωσης ή/και σπινθηρογράφημα; Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν τα παραπάνω;

[EzeΤΡΟΛ]

ούτως ή άλλως

Και χωρίς τεχνητό νεφρό ή μεταμόσχευση;