Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
15 Νοεμβρίου 2024, 11:43:52

Αποστολέας Θέμα: Οικονομική κρίση - Ελληνική οικονομία και αξιοπιστία  (Αναγνώστηκε 198189 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

12 Αυγούστου 2011, 18:25:25
Απάντηση #195
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

12 Αυγούστου 2011, 18:43:52
Απάντηση #196
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
The NINJA Generation
(No Income, No Job, no Assets)
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


What is the Ninja Generation?
It is an acronym which stands for: No Income, No Job, no Assets.  It is a fitting title for the recent batch of college graduates and students who are enduring the worst job market and economy in generations. The U6 unemployment rate is 17% (which is a more accurate measure) and Government officials have been lowering expectations by stating this is the new normal.

What can the Ninja Generation Expect?

Lower standard of living
Lower real wages
Higher taxes
Welcome to the real world my dear 20 somethings. You will soon discover:

Video games were a waste of time
No one cares how many followers you have on Twitter
No one cares how many friends you have on Facebook
You have enjoyed the “university experience” to its fullest, graduated with a watered down degree, while walking away with a mountain of student loan debt and no real skills.  You believed the story of the American dream where you go to college, get a good job and start a family.  That was true 20 or 30 years ago, but it is a different world today.  The dream is out of reach and it is time to face reality.

Good luck with all of that… but all is not lost.   You can fight your way of this situation, after all, you are Ninjas, right?
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

30 Αυγούστου 2011, 00:06:26
Απάντηση #197
Αποσυνδεδεμένος

Γ.Κτιστάκης

Moderator
Το βίντεο για την Ελλάδα που κάνει το γύρο του κόσμου !!
«That’s Greece vs That’s Not Greece»

Προβλήθηκε κατά τη διάρκεια του 9ου Ετήσιου Συνεδρίου του Ελληνοβρετανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου (BHCC) »REFORMINGHELLASACHALLENGE» στο Λονδίνο στις 28 Ιουνίου 2011.


31 Αυγούστου 2011, 10:22:11
Απάντηση #198
Αποσυνδεδεμένος

EzeΤΡΟΛ


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Tου Πασχου Mανδραβελη

Δεν ξέρουμε τι ακριβώς εννοούσε ο ποιητής Τηλέμαχος Χυτήρης όταν εκστομιζε στον Κοινοβουλευτικό Τομέα Εργασίας ότι «δεν μπορεί να κλείνεις ένα δημόσιο ΜΜΕ σε περίοδο κρίσης...». Αν δεν το κλείνεις σε περίοδο κρίσης, πότε το κλείνεις; Οταν «λεφτά (έστω δανεικά) υπάρχουν»; Ή μήπως γενικώς ποτέ δεν κλείνεις ένα δημόσιο ΜΜΕ, επειδή έχεις διορίσει στρατιές πελατών και ήδη έχεις πληρωθεί (ψηφιστεί) γι’ αυτό;

Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι τα δημόσια ΜΜΕ, δεν κλείνουν ποτέ επειδή είναι η ιερή αγελάδα του πελατειακού συστήματος. Δημόσιες επιχειρήσεις επίσης δεν πουλάμε σε περίοδο κρίσης, επειδή οι τιμές είναι χαμηλά· άσχετα αν η τιμή του δημόσιου χρέους στη δευτερογενή αγορά είναι επίσης χαμηλά και μπορούμε να αποπληρώσουμε φθηνά μέρος του υπέρογκου δημοσίου χρέους.

Σε περίοδο κρίσης φυσικά δεν απολύουμε από τον δημόσιο τομέα. Στον ιδιωτικό, όπου δεν συχνάζουν πελάτες των υπουργών, γαία πυρί μιχθείτω: στους 800.000 έφτασαν οι άνεργοι προκειμένου να συντηρούν υψηλά το επίπεδο των δαπανών οι «ευαίσθητοι» πολιτικοί, γράφουν, δεν γράφουν ποίηση. Σε περίοδο κρίσης, φυσικά, δεν ανοίγουμε τα κλειστά επαγγέλματα, διότι δεν χρειαζόμαστε άλλα μέτωπα.

Τι κάνουμε λοιπόν σε περίοδο κρίσης, πέρα από το να κόψουμε το δώρο των συνταξιούχων; Σύμφωνα με μια άποψη, που τείνει να γίνει κυρίαρχη στο κυβερνών κόμμα, δεν κάνουμε τίποτε. Ρίχνουμε στάχτη στα μάτια των δανειστών (με διατάγματα τύπου Ρέππα για τα ταξί), φροντίζουμε τους πελάτες δημάρχους να έχουν επιπλέον ΝΠΔΔ για να σιτίζουν το δικό τους πελατειακό σύστημα (όπως έκανε ο κ. Καστανίδης), διατηρούμε το υπέρογκο ποσοστό κέρδους των φαρμακοποιών ανέπαφο (όπως έκανε ο κ. Λοβέρδος), μοιράζουμε εκατομμύρια μέσω Εργατικής Εστίας στις συνδικαλιστικές οργανώσεις για γιορτές και εκδρομές (όπως συνεχίζει να κάνει ο κ. Κουτρουμάνης) και μετά βγαίνουμε στη γύρα να διακονέψουμε περισσότερα δανεικά.

Δημιουργείται σιγά σιγά στην κυβέρνηση ένας συνασπισμός στασιμότητας. Με πρώτο τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο -ο όποιος αντί να συμμαζεύει δαπάνες, αφήνει να διαρρεύσει ότι το έλλειμμα μπορεί να υπερβεί τα προϋπολογισθέντα και συμφωνηθέντα με την τρόικα -οι υπουργοί ξεθαρρεύουν, νομίζοντας ότι θα γλιτώσουν, ακόμη κι αν βουλιάξει η οικονομία από τις δαπάνες τους. Δεν γνωρίζουμε αν υπολογίζουν σε πρόωρες εκλογές, όπως θρυλείται ότι είναι η προσωπική στρατηγική του κ. Βενιζέλου, αλλά με τα σημερινά ελλείμματα, το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί οι υπουργοί θα βουλιάξουν μαζί με την οικονομία.

Το χειρότερο που ανέδειξε η κρίση είναι η αδυναμία των Ελλήνων πολιτικών να μάθουν. Απ’ έξω τους μουντζώνουν κι αυτοί συνεχίζουν την παλιά τους τέχνη. Θέλουν να σκορπούν λεφτά και να διευθετούν -με το πολιτικό αζημίωτο- διάφορες υποθέσεις. Πιστεύουν ότι το μέλλον τους είναι το ίδιο με το παρελθόν τους. Είναι οι ίδιοι που συνέβαλαν τα μέγιστα για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Είναι οι πολιτικοί της χρεοκοπίας, σε μια χώρα που χρειάζεται επειγόντως πολιτικούς της ανάκαμψης. Ας το θυμόμαστε αυτό όταν κληθούμε έστω πρόωρα να επιλέξουμε αυτούς που θα μας εκπροσωπήσουν στο Κοινοβούλιο, αντί να κραυγάζουμε «να καεί, να καεί...».
Θα έρθουν καιροί που θα είστε ασφαλισμένοι, αλλά θα είναι σαν να μην είστε.

4 Σεπτεμβρίου 2011, 17:06:35
Απάντηση #199
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
Stratfor: το Βερολίνο και η γεωγραφία θα καταστρέψουν την Ελλάδα
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Η άγνοια του Βερολίνου για τα ελληνικά δεδομένα και η... γεωγραφία είναι οι δύο παράγοντες που θα οδηγήσουν την Ελλάδα στην καταστροφή, και καθιστούν την έξοδο από την κρίση αδύνατη, με τα όσα της έχει επιβάλλει η τρόικα, εκτιμά το ινστιτούτο γεωστρατηγικών ερευνών Stratfor

Η γεωγραφική διαμόρφωση της Ελλάδας με την κατάτμηση του εδάφους σε νησιωτικά συμπλέγματα και βουνά, σε συνδυασμό με την κατανομή του πληθυσμού δεν επιτρέπει να υπάρξουν οικονομίες κλίμακος από αυτές που φαντάζεται η Γερμανία ότι μπορούν να υπάρξουν, αναφέρει η μελέτη του αμερικανικού ινστιτούτου. (Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος).

Η Ελλάδα χρειάζεται πολλά αεροδρόμια και πολύ υψηλό κόστος κατασκευής τους στις απομακρυσμένες νησιωτικές περιοχές, η Ελλάδα χρειάζεται πολλά σχολεία με ελάχιστους μαθητές και πολλούς δασκάλους, πολλούς γιατρούς και ιατρικά κέντρα, γενικά πολλές δημόσιες υπηρεσίες για εξυπηρέτηση μικρού, αναλογικά, αριθμού πολιτών σε απομακρυσμένες ορεινές και νησιωτικές περιοχές.

Η γεωγραφική διαμόρφωση της Γερμανίας, η οποία διαθέτει ποτάμια τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη της οικονομίας στο σύνολο της χώρας, ενώ πρόκειται για χώρα για μια πεδική κατά κανόνα χώρα, διευκολύνουν την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη στο σύνολο της χώρας. Αντίθετα π.χ. με την Ήπειρο που είναι από τις πλέον φτωχές περιοχές της Ε.Ε. είναι καταδικασμένη λόγω των ορεινών όγκων που την περιβάλουν να χρειάζεται μεγάλα κονδύλια και πολύ μεγάλα έργα για την ανάπτυξή της.

Το αποτέλεσμα είναι η πολιτική που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα από την τρόϊκα να οδηγεί στο ακριβώς αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα, καθώς οι μεν ανάγκες δημοσίων δαπανών είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ ότι σε μια κεντροευρωπαϊκή ή βόρεια χώρα. 

Η ανάλυση καταλήγει ότι Γερμανία με τα όσα απαιτεί από την Ελλάδα, απλά επιταχύνει την κατάρρευσή της, αφού το μοντέλο τόσο το γερμανικό, όσο και του ΔΝΤ είναι παρωχημένο αφού πρόκειται για ένα «στενό κοστούμι» το οποίο έχει ραφτεί στα μέτρα άλλου και επιχειρείται να φορεθεί σε έναν με τελείως διαφορετικές αναλογίες.

Στο SΤRATFOR είναι ένα από τα σημαντικότερα think tank του αμερικανικού Πενταγώνου και των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών και στελεχώνεται από πρώην στελέχη της CIA, της NSA, του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

6 Σεπτεμβρίου 2011, 16:09:25
Απάντηση #200
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
Euro break-up – the consequences

UBS Investment Research

6 September 2011

Our base case for the Euro is that the monetary union will hold together, with
some kind of fiscal confederation (providing automatic stabilisers to economies,
not transfers to governments). This is how the US monetary union was
resurrected in the 1930s. It is how the UK monetary union, and indeed the
German monetary union, have held together.


The result is Hotel California: “you can check out … but you can never leave”...................................The result is Hotel California: “you can check out … but you can never leave”  ...........
« Τελευταία τροποποίηση: 6 Σεπτεμβρίου 2011, 16:18:47 από Nektarios Nikolopoulos »
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

8 Σεπτεμβρίου 2011, 16:54:59
Απάντηση #201
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

από το Γραφείο Τύπου

Οι αναφορές του κυβερνητικού εκπροσώπου για «εθνοσωτήρια συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου», προκειμένου να δικαιολογήσει το νέο Αρμαγεδώνα κατά των...
εργαζόμενων με τις τελευταίες αποφάσεις, αποτελούν μια επιπλέον πρόκληση.

Εθνοσωτήριες πολιτικές με την κοινωνία απέναντι έπαψαν να υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια.

Οι λεονταρισμοί και οι αντιστάσεις της προηγούμενης εβδομάδας βγήκαν χθες στο προσκήνιο με το πιο περισπούδαστο αλλά κυνικό ύφος για να ανακοινώσουν τη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας σε μια κοινωνία της ζούγκλας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της επαιτείας. Το διάγγελμα του Αντιπροέδρου και Υπουργού Οικονομικών που ακολούθησε μετά την “εθνοσωτήρια” σύσκεψη του υπουργικού συμβουλίου ήταν κατ' ουσίαν μια ομολογία αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής που ασκείται τα δύο τελευταία χρόνια. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης σχεδίασε λάθος, διαχειρίστηκε ερασιτεχνικά το οικονομικό πρόβλημα της χώρας και το διαπραγματεύτηκε με τους αφεντάδες ως υποτακτικός. Εδώ και δύο χρόνια είχαμε τονίσει ότι το κύριο πρόβλημα του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης είναι ότι είχε ως μόνη και κύρια θέση την πολιτική του yes men γι' αυτό φθάσαμε σε αδιέξοδο. Το ίδιο γίνεται και τώρα.

Υπό το κράτος των απειλών της Τρόικα και των δανειστών και τον στυγνό εκβιασμό των κύκλων στους οποίους η Κυβέρνηση εμπιστεύτηκε το μέλλον της χώρας, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την πλήρη απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους, τον εργασιακό μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις, τις μαζικές απολύσεις στο δημόσιο Τομέα. Η Κυβέρνηση εξειδίκευσε το πρόγραμμα που θα οδηγήσει τη χώρα όχι σε ένα καλύτερο μέλλον αλλά σε ένα σκοτεινό παρελθόν, όπου τα πάντα θα διαλυθούν προκειμένου να καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους που οι ξένοι δυνάστες μας επέβαλλαν.

Οι δανειστές απαίτησαν και η κυβέρνηση αποδέχτηκε να αναλάβει το ρόλο του ντελάλη για να διαλαλήσει πόσο αίμα, ιδρώτα και θυσίες απαιτούνται από τον ελληνικό λαό για να ικανοποιηθούν και να δώσουν την έκτη δόση. Ο Υπουργός των Οικονομικών μας δήλωσε έμμεσα χθες βράδυ ότι είμαστε ένα κράτος «επαίτης» και «παρίας» χωρίς θέληση να υπερασπίσει την αξιοπρεπή ύπαρξή του. Η χθεσινή λαίλαπα των μέτρων, δηλώνει ότι δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Ο ελληνικός λαός ζει χωρίς ελπίδα, χωρίς προοπτική και όλες οι θυσίες του πάνε στράφι. Τα μέτρα αποτελούν ταφόπλακα της νέας γενιάς.

Είναι καιρός πλέον να ξεπεράσει η υπεύθυνη πολιτική ηγεσία τις αυταπάτες της, να ξεχάσει τα λεκτικά τερτίπια και να καταλάβει ότι τα επικοινωνιακά τεχνάσματα δεν προσφέρονται για πολιτικό σωσίβιο. Είναι καιρός να καταλάβει ότι διαχειρίζεται το έθνος όπως απαιτούν οι πιστωτές έχοντας μάλιστα βάλει το πιστόλι στον κρόταφό της.

Είναι καιρός να καταλάβουν οι κυβερνώντες ότι δεν προστατεύουν τους πολίτες, ούτε σώζουν την πατρίδα αλλά αστόχαστα εμφανίζονται ως υπάλληλοι που προσπαθούν να σώσουν τους δανειστές μας, ισοπεδώνοντας την κοινωνία εξασθενώντας τα όρια της κοινωνικής αντοχής.

Είναι καιρός να καταλάβουν οι κυβερνώντες ότι δεν επιτελούν “εθνοσωτήριο έργο” αλλά απαξιώνουν και εξευτελίζουν τον ελληνικό λαό και τη νοημοσύνη του.

Ο ελληνικός λαός δεν έχει ανάγκη από πολιτικούς ηγέτες που τον τρομοκρατούν και τον εκβιάζουν. Δεν έχει ανάγκη από πολιτικούς που συναγωνίζονται μεταξύ τους στην ασυδοσία για την επιδοκιμασία τους από ξένα κέντρα εξουσίας αδιαφορώντας για τις ολέθριες συνέπειες που θα έχουν οι αποφάσεις τους για τη χώρα.

Οι έκτακτες ανάγκες και πολιτικές κρίσεις απαιτούν και εξαίρετους πολιτικούς που σέβονται τουλάχιστον το λαό και τιμούν τον λόγο τους. Ο ελληνικός λαός κουράστηκε να τον “υπηρετούν” αποδεχόμενος την ανευθυνότητα και τα καμώματα των πολιτικών. Είναι ώρα ευθύνης και όλοι κρινόμαστε γι' αυτά. Δεν υπάρχει χρόνος για ολιγωρίες και ανευθυνουπεύθυνες διαπιστώσεις ότι δεν θέλαμε, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε την πολιτική της λιτότητας και του μεσοπρόθεσμου ακόμα και αν δεν οδηγεί πουθενά. Γιατί η αξιοπιστία της χώρας μας εξαρτάται από το να τιμήσουμε τις υπογραφές μας; Ο λαός απαιτεί εδώ και τώρα συγκροτημένο και υλοποιήσιμο εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και όχι άκριτη υποταγή στις εντολές της Μέρκελ και του Σόιμπλε.

Είναι προφανές ότι για όσους οραματίζονται μια κοινωνία ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης, μια χώρα περήφανη και ευημερούσα, ένα λαό που να ζει και να αισιοδοξεί για το μέλλον του, αυτές οι πολιτικές είναι αιτία πολέμου.

Είναι προφανές ότι για όσους δεν έχουν ξεπουλήσει τα ιδανικά, τα οράματα, τα πιστεύω τους για μια κυβερνητική καρέκλα, για μια θέση παραπάνω, αυτές οι πολιτικές δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.

Είναι προφανές ότι για όσους εκλέχτηκαν στη Βουλή υποσχόμενοι ένα καλύτερο αύριο για το λαό και τους εργαζόμενους, αυτές οι αποφάσεις δεν έχουν καμία πολιτική νομιμοποίηση.

Καλούμε τον Πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο υφυπουργό να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να καταλάβουν ότι το πρόβλημα της χώρας είναι κυρίως πολιτικό και οι λογικές του yes men δεν οδηγούν πουθενά. Ο λαός δεν αντέχει άλλα μέτρα και προπαντός δεν αντέχει άλλον εμπαιγμό και καταρράκωση της περηφάνιας του.

Η Κυβέρνηση οφείλει ταυτόχρονα να διασφαλίσει τη συλλογικότητα της. Δεν μπορεί και δεν είναι αποδεκτό Υπουργοί να επιτίθενται κατά κοινωνικών ομάδων, οδηγώντας τη χώρα στη συλλογική ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ, με επικεφαλής των Υπουργό Υγείας κ. Λοβέρδο, προφανώς και λόγω ειδικότητας.

Αν η προκλητική, ανιστόρητη και επικίνδυνη άποψη του κ. Λοβέρδου για τους δημόσιους υπαλλήλους εκφράζει την Κυβέρνηση να ειπωθεί ξεκάθαρα. Αν όχι, οφείλει και ο ίδιος και η Κυβέρνηση να ζητήσουν συγγνώμη.

Αυτοαναγορευόμενους προστάτες του δημόσιου συμφέροντος δεν έχουμε ανάγκη και δεν τους ζητήσαμε.

Σαν Αριστερή Πρωτοβουλία εκφράζουμε την πλήρη αντίθεση μας στις αποφάσεις της Κυβέρνησης.

Κανένας δεν νομιμοποιείται στο όνομα του ΠΑΣΟΚ να υλοποιεί πολιτικές που καμία σχέση δεν έχουν με το ΠΑΣΟΚ και που προσβάλουν την πολιτική ιστορία του.

Κανένας δεν μπορεί και δεν έχει δικαίωμα να οδηγεί το ΠΑΣΟΚ στην ιστορική και πολιτική απαξία.

Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους και ας αποφασίσουν αν μπορούν και αν θέλουν να σώσουν τη χώρα και όχι να εξοντώσουν το λαό.

“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

8 Σεπτεμβρίου 2011, 16:59:53
Απάντηση #202
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
Επανάσταση "9" βουλευτών για εφεδρεία-απολύσεις δημ.υπαλλήλων

Επανάσταση κήρυξαν εννέα βουλευτές της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ ειδικά για το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας η οποία απειλεί ολόκληρο το κυβερνητικό οικοδόμημα και προκαλεί τριγμούς στο κυβερνών κόμμα. Με επιστολή τους στους υπουργούς Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο και Διοικητικής Μεταρρύθμισης Δημήτρη Ρέππα, τους ζητούν να μην υιοθετήσουν το θεσμό της εργασιακής εφεδρείας στο Δημόσιο και αφήνουν αιχμές για καταψήφισή του στην Βουλή!

Πρόκειται για τους: Βασίλη Κεγκέρογλου, Μιχάλη Τζελέπη, Νίκο Ζωϊδη, Δημήτρη Βαρβαρίγο, Όλγα Ρενταρή, Αθανασία Μερεντίτη, Βάσω Αλεξανδρίδου, Μιχάλη Παντούλα και Σπύρο Μοσχόπουλο.

Μεταξύ άλλων, οι βουλευτές αναφέρουν στην επιστολή τους ότι «η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε ένα σχέδιο μετακινήσεων ώστε να καλυφθούν τα κενά σε κρίσιμους τομείς και να ξεχάσει τα περί εφεδρείας». Οι βουλευτές σημειώνουν επίσης ότι για να υπάρξει ορθολογική λύση στο θέμα της αξιοποίησης του ανθρωπίνου δυναμικού, η κυβέρνηση πρέπει να αναθεωρήσει τη μέχρι πρακτική της και να απεγκλωβιστεί από την αντιδραστική πρόταση της ΝΔ για την εφεδρεία και τις πιθανές απολύσεις.

«Θεωρητικολογούμε για πλεονάζουσες και ελλειμματικές υπηρεσίες, χωρίς να εκπονούμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο άμεσης εφαρμογής, που θα στοχεύει στην σωστή και άρτια στελέχωση ελλειμματικών υπηρεσιών και οργανισμών, με το θεωρούμενο πλεονάζον προσωπικό» υπογραμμίζουν χαρακτηριστικά οι βουλευτές.

Αν δεν εφαρμοστεί πρώτα αυτό το σχέδιο αναστελέχωσης και ανασυγκρότησης των υπηρεσιών και των οργανισμών, δεν μπορεί να κριθεί με επιμέρους ρυθμίσεις, που μάλιστα διαφέρουν και είναι σε άλλη λογική από οργανισμό σε οργανισμό και από υπουργείο σε υπουργείο, ποιοι περισσεύουν και ποιοι όχι» επισημαίνουν.

Κάνουν, δε, λόγο για «τραγελαφικές» περιπτώσεις και αναφέρουν, μεταξύ άλλων, τον ΟΑΕΔ, όπου, «ενώ έγινε η προκήρυξη για μετάταξη και έχει ολοκληρωθεί, είναι ''παγωμένη'' και οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι που έχουν επιλεγεί, παραμένουν πλεονάζοντες στους οργανισμούς που υπηρετούν και οι υπηρεσίες του Οργανισμού παραμένουν χωρίς στελέχωση».

Τυχόν καταψήφιση του θα έχει ως αποτέλεσμα την πτώση της κυβέρνησης. Οι πιέσεις που υφίστανται οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στο σύνολό τους ειδικά για τις απολύσεις και την "εργασιακή εφεδρεία" στο δημόσιο είναι τεράστιες αφού η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που κινδυνεύουν να βρεθούν άνεργοι, είναι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος.

Όπως σημειώναμε χθες, "πλανώνται πλάνην οικτράν" στην κυβέρνηση αν νομίζουν ότι μπορούν να περάσουν αναίμακτα αυτά τα μέτρα από την Βουλή. Ακόμα και πέντε βουλευτές να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο ή την τροπολογία που θα προβλέπει τα παραπάνω η κυβέρνηση απλά πέφτει...

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

8 Σεπτεμβρίου 2011, 21:33:09
Απάντηση #203
Αποσυνδεδεμένος

eliastheod


εκπληκτικός Λοβέρδος
από το σημερινό "Βήμα"
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Πυρά κατά της Αριστεράς
Επιπλέον, ο υπουργός Υγείας αν και δεν προκλήθηκε, εξαπέλυσε πυρά κατά της Αριστεράς και επικαλούμενος τους νεκρούς της Marfin, είπε: «Σας θυμίζω τον τραγικό θάνατο των τριών προσώπων στην Marfin. Σας θυμίζω ότι με το που πέθαναν αυτοί οι άνθρωποι, σα να μην ήταν άνθρωποι, επειδή δεν ανήκαν στην Αριστερά, το θέμα ΄΄ξεπετάχτηκε΄΄ σε δέκα λεπτά, άντε σε ένα βραδινό δελτίο ή στις κηδείες τους! Διότι, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, η αξία της ζωής είναι μόνο εάν είσαι αριστερός. Εάν δεν είσαι αριστερός, σε πεθαίνουν σε δύο ημέρες. Ό,τι γινόταν μετά τον εμφύλιο, αντεστράφη μετά τη μεταπολίτευση»!


ζούμε ιστορικές στιγμές σοσιαλιστικές
λέτε να τους ποτίζει κάτι η τρόικα, και για αυτό να μετράνε τις υψηλές τιμές στην Ψυττάλεια;
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

9 Σεπτεμβρίου 2011, 21:58:51
Απάντηση #204
Αποσυνδεδεμένος

EzeΤΡΟΛ


Όργιο φημών σε γερμανικά χρηματιστηριακά sites

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος (το Πρώτο Ψέμα)

Εκτός ελέγχου τα ελληνικά spreads και cds

   Συναγερμός έχει σημάνει τις τελευταίες ώρες στο Βερολίνο, με αφορμή πληθώρα φημών που κάνουν το γύρο του Διαδικτύου και αναφέρονται σε δήθεν στάση πληρωμών του ελληνικού Δημοσίου μέσα στις επόμενες ώρες (!)

Τις φήμες μάλιστα αναπαρήγαγαν εξειδικευμένα γερμανικά χρηματιστηριακά και οικονομικά blogs και sites με αποτέλεσμα να χρειαστεί να υπάρξει διάψευση από στελέχη του ελληνικού οικονομικού επιτελείου αλλά και του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών προς τα πρακτορεία Bloomberg και Dow Jones Newswires.

Κορυφαία πηγή, μάλιστα, του υπ. Οικονομικών χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη φημολογία ως "σκουπίδια!"

Παρά τις διαψεύσεις αυτές όμως το Bloomberg αποκαλύπτει την ύπαρξη ενός σχεδίου στήριξης των γερμανικών τραπεζών απέναντι στο ενδεχόμενο τελικώς η Ελλάδα να κηρύξει ΟΝΤΩΣ στάση πληρωμών, προφανώς όχι άμεσα!

Ανώνυμες πηγές…

Συγκεκριμένα, το πρακτορείο, επικαλούμενο μάλιστα δηλώσεις – υπό καθεστώς ανωνυμίας φυσικά – κορυφαίων στελεχών της κυβέρνησης Μέρκελ, αναφέρει πως οι εταίροι και πιστωτές μας έχουν λάβει σοβαρά υπόψη τους την πιθανότητα η χώρα μας να μην καταφέρει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της και να εξωθηθεί σε credit event και πάντως σε αδυναμία κάλυψης των πληρωμών της, αφού πιθανότατα δεν θα μπορέσει να λάβει τις επόμενες δόσεις των δανείων της.

Ακριβώς λοιπόν για να μετριαστούν οι αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει μια τέτοια εξέλιξη για τις γερμανικές τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες – που είναι σαφώς πολύ «εκτεθειμένες» στο ελληνικό χρέος , η γερμανική κυβέρνηση έχει ήδη επεξεργαστεί ένα έκτακτο σχέδιο παροχής ρευστότητας και κρατικών εγγυήσεων που δύναται να καλύψει τις ζημίες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της Γερμανίας από ένα ενδεχόμενο «κούρεμα» ως και 50% των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν!

Αλλαγή στις συνθήκες της Ε.Ε. ζητά η Μέρκελ

Την ίδια ώρα και βλέποντας πια ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι μάλλον μη αναστρέψιμη, η Γερμανίδα καγκελάριος απηύθυνε εκ νέου σήμερα έκκληση για τροποποίηση των συνθηκών της Ε.Ε.

Χαρακτήρισε αυτή την εξέλιξη ως μονόδρομο, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «χρειάζεται μεγαλύτερη ενοποίηση και ισχυρότερη εναρμόνιση των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών πολιτικών δραστηριοτήτων στην Ευρώπη», κάτι που πρέπει να αποτυπωθεί σε μια νέα, αναθεωρημένη Συνθήκη.

Προφανώς μια Συνθήκη που θα διορθώνει τις «ανορθογραφίες» της Λισαβόνας και θα προβλέπει και διαδικασίες «συνέτισης» ή «απεμπλοκής» των αδύναμων χωρών από το ενιαίο νομισματικό σύστημα …
Θα έρθουν καιροί που θα είστε ασφαλισμένοι, αλλά θα είναι σαν να μην είστε.

13 Σεπτεμβρίου 2011, 13:30:17
Απάντηση #205
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
The Crisis of Europe and European Nationalism

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

By George Friedman

When I visited Europe in 2008 and before, the idea that Europe was not going to emerge as one united political entity was regarded as heresy by many leaders. The European enterprise was seen as a work in progress moving inevitably toward unification — a group of nations committed to a common fate. What was a core vision in 2008 is now gone. What was inconceivable — the primacy of the traditional nation-state — is now commonly discussed, and steps to devolve Europe in part or in whole (such as ejecting Greece from the eurozone) are being contemplated. This is not a trivial event.

Before 1492, Europe was a backwater of small nationalities struggling over a relatively small piece of cold, rainy land. But one technological change made Europe the center of the international system: deep-water navigation.

The ability to engage in long-range shipping safely allowed businesses on the Continent’s various navigable rivers to interact easily with each other, magnifying the rivers’ capital-generation capacity. Deep-water navigation also allowed many of the European nations to conquer vast extra-European empires. And the close proximity of those nations combined with ever more wealth allowed for technological innovation and advancement at a pace theretofore unheard of anywhere on the planet. As a whole, Europe became very rich, became engaged in very far-flung empire-building that redefined the human condition and became very good at making war. In short order, Europe went from being a cultural and economic backwater to being the engine of the world.

At home, Europe’s growing economic development was exceeded only by the growing ferocity of its conflicts. Abroad, Europe had achieved the ability to apply military force to achieve economic aims — and vice versa. The brutal exploitation of wealth from some places (South America in particular) and the thorough subjugation and imposed trading systems in others (East and South Asia in particular) created the foundation of the modern order. Such alternations of traditional systems increased the wealth of Europe dramatically.

But “engine” does not mean “united,” and Europe’s wealth was not spread evenly. Whichever country was benefitting had a decided advantage in that it had greater resources to devote to military power and could incentivize other countries to ally with it. The result ought to have been that the leading global empire would unite Europe under its flag. It never happened, although it was attempted repeatedly. Europe remained divided and at war with itself at the same time it was dominating and reshaping the world.

The reasons for this paradox are complex. For me, the key has always been the English Channel. Domination of Europe requires a massive land force. Domination of the world requires a navy heavily oriented toward maritime trade. No European power was optimized to cross the channel, defeat England and force it into Europe. The Spanish Armada, the French navy at Trafalgar and the Luftwaffe over Britain all failed to create the conditions for invasion and subjugation. Whatever happened in continental Europe, the English remained an independent force with a powerful navy of its own, able to manipulate the balance of power in Europe to keep European powers focused on each other and not on England (most of the time). And after the defeat of Napoleon, the Royal Navy created the most powerful empire Europe had seen, but it could not, by itself, dominate the Continent. (Other European geographic features obviously make unification of Europe difficult, but all of them have, at one point or another, been overcome. Except for the channel.)


Underlying Tensions

The tensions underlying Europe were bought to a head by German unification in 1871 and the need to accommodate Germany in the European system, of which Germany was both an integral and indigestible part. The result was two catastrophic general wars in Europe that began in 1914 and ended in 1945 with the occupation of Europe by the United States and the Soviet Union and the collapse of the European imperial system. Its economy shattered and its public plunged into a crisis of morale and a lack of confidence in the elites, Europe had neither the interest in nor appetite for empire.

Europe was exhausted not only by war but also by the internal psychosis of two of its major components. Hitler’s Germany and Stalin’s Soviet Union might well have externally behaved according to predictable laws of geopolitics. Internally, these two countries went mad, slaughtering both their own citizens and citizens of countries they occupied for reasons that were barely comprehensible, let alone rationally explicable. From my point of view, the pressure and slaughter inflicted by two world wars on both countries created a collective mental breakdown.

I realize this is a woefully inadequate answer. But consider Europe after World War II. First, it had gone through about 450 years of global adventure and increasingly murderous wars, in the end squandering everything it had won. Internally, Europe watched a country like Germany — in some ways the highest expression of European civilization — plunge to levels of unprecedented barbarism. Finally, Europe saw the United States move from the edges of history to assume the role of an occupying force. The United States became the envy of the Europeans: stable, wealthy, unified and able to impose its economic, political and military will on major powers on a different continent. (The Russians were part of Europe and could be explained within the European paradigm. So while the Europeans may have disdained the Russians, the Russians were still viewed as poor cousins, part of the family playing by more or less European rules.) New and unprecedented, the United States towered over Europe, which went from dominance to psychosis to military, political and cultural subjugation in a twinkling of history’s eye.

Paradoxically, it was the United States that gave the first shape to Europe’s future, beginning with Western Europe. World War II’s outcome brought the United States and Soviet Union to the center of Germany, dividing it. A new war was possible, and the reality and risks of the Cold War were obvious. The United States needed a united Western Europe to contain the Soviets. It created NATO to integrate Europe and the United States politically and militarily. This created the principle of transnational organizations integrating Europe. The United States also encouraged economic cooperation both within Europe and between North America and Europe — in stark contrast to the mercantilist imperiums of recent history — giving rise to the European Union’s precursors. Over the decades of the Cold War, the Europeans committed themselves to a transnational project to create a united Europe of some sort in a way not fully defined.

There were two reasons for this thrust for unification. The first was the Cold War and collective defense. But the deeper reason was a hope for a European resurrection from the horrors of the 20th century. It was understood that German unification in 1871 created the conflicts and that the division of Germany in 1945 re-stabilized Europe. At the same time, Europe did not want to remain occupied or caught in an ongoing near-war situation. The Europeans were searching for a way to overcome their history.

One problem was the status of Germany. The deeper problem was nationalism. Not only had Europe failed to unite under a single flag via conquest but also World War I had shattered the major empires, creating a series of smaller states that had been fighting to be free. The argument was that it was nationalism, and not just German nationalism, that had created the 20th century. Europe’s task was therefore to overcome nationalism and create a structure in which Europe united and retained unique nations as cultural phenomena and not political or economic entities. At the same time, by embedding Germany in this process, the German problem would be solved as well.


A Means of Redemption

The European Union was designed not simply to be a useful economic tool but also to be a means of European redemption. The focus on economics was essential. It did not want to be a military alliance, since such alliances were the foundation of Europe’s tragedy. By focusing on economic matters while allowing military affairs to be linked to NATO and the United States, and by not creating a meaningful joint-European force, the Europeans avoided the part of their history that terrified them while pursuing the part that enticed them: economic prosperity. The idea was that free trade regulated by a central bureaucracy would suppress nationalism and create prosperity without abolishing national identity. The common currency — the euro — is the ultimate expression of this hope. The Europeans hoped that the existence of some Pan-European structure could grant wealth without surrendering the core of what it means to be French or Dutch or Italian.

Yet even during the post-World War II era of security and prosperity, some Europeans recoiled from the idea of a transfer of sovereignty. The consensus that many in the long line of supporters of European unification believed existed simply didn’t. And today’s euro crisis is the first serious crisis that Europe has faced in the years since, with nationalism beginning to re-emerge in full force.

In the end, Germans are Germans and Greeks are Greeks. Germany and Greece are different countries in different places with different value systems and interests. The idea of sacrificing for each other is a dubious concept. The idea of sacrificing for the European Union is a meaningless concept. The European Union has no moral claim on Europe beyond promising prosperity and offering a path to avoid conflict. These are not insignificant goals, but when the prosperity stops, a large part of the justification evaporates and the aversion to conflict (at least political discord) begins to dissolve.

Germany and Greece each have explanations for why the other is responsible for what has happened. For the Germans, it was the irresponsibility of the Greek government in buying political power with money it didn’t have to the point of falsifying economic data to obtain eurozone membership. For the Greeks, the problem is the hijacking of Europe by the Germans. Germany controls the eurozone’s monetary policy and has built a regulatory system that provides unfair privileges, so the Greeks believe, for Germany’s exports, economic structure and financial system. Each nation believes the other is taking advantage of the situation.

Political leaders are seeking accommodation, but their ability to accommodate each other is increasingly limited by public opinion growing more hostile not only to the particulars of the deal but to the principle of accommodation. The most important issue is not that Germany and Greece disagree (although they do, strongly) but that their publics are increasingly viewing each other as nationals of a foreign power who are pursuing their own selfish interests. Both sides say they want “more Europe,” but only if “more Europe” means more of what they want from the other.


Managing Sacrifice

Nationalism is the belief that your fate is bound up with your nation and your fellow citizens and you have an indifference to the fate of others. What the Europeanists tried to do was create institutions that made choosing between your own and others unnecessary. But they did this not with martial spirit or European myth, which horrified them. They made the argument prudently: You will like Europe because it will be prosperous, and with all of Europe prosperous there will be no need to choose between your nation and other nations. Their greatest claim was that Europe would not require sacrifice. To a people who lived through the 20th century, the absence of sacrifice was enormously seductive.

But, of course, prosperity comes and goes, and as it goes sacrifice is needed. And sacrifice — like wealth — is always unevenly distributed. That uneven distribution is determined not only by necessity but also by those who have power and control over institutions. From a national point of view, it is Germany and France that have the power, with the British happy to be out of the main fray. The weak are the rest of Europe, those who surrendered core sovereignty to the Germans and French and now face the burdens of managing sacrifice.

In the end, Europe will remain an enormously prosperous place. The net worth of Europe — its economic base, its intellectual capital, its organizational capabilities — is stunning. Those qualities do not evaporate. But crisis reshapes how they are managed, operated and distributed. This is now in question. Obviously, the future of the euro is now widely discussed. So the future of the free-trade zone will come to the fore. Germany is a massive economy by itself, exporting more per year than the gross domestic products of most of the world’s other nation-states. Does Greece or Portugal really want to give Germany a blank check to export what it wants with it, or would they prefer managed trade under their control? Play this forward past the euro crisis and the foundations of a unified Europe become questionable.

This is the stuff that banks and politicians need to worry about. The deeper worry is nationalism. European nationalism has always had a deeper engine than simply love of one’s own. It is also rooted in resentment of others. Europe is not necessarily unique in this, but it has experienced some of the greatest catastrophes in history because of it. Historically, the Europeans have hated well. We are very early in the process of accumulating grievances and remembering how to hate, but we have entered the process. How this is played out, how the politicians, financiers and media interpret these grievances, will have great implications for Europe. Out of it may come a broader sense of national betrayal, which was just what the European Union was supposed to prevent



Read more: The Crisis of Europe and European Nationalism | STRATFOR
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

15 Σεπτεμβρίου 2011, 13:44:39
Απάντηση #206
Αποσυνδεδεμένος

alfie


Θέμα χρόνου υποστηρίζει πως είναι η χρεοκοπία της Ελλάδας ο μεγαλοεπενδυτής Τζόρτζ Σόρος. Προτείνει τέσσερα ριζικά μέτρα πολιτικής

"Η Ευρώπη θα πρέπει να προετοιμαστεί για την ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και ίσως και της Ιρλανδίας και την έξοδό τους από το ευρώ", υποστηρίζει σε άρθρο του στο New York Book Review και το Reuters ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος.

Ο Σόρος εκτιμά πως πως οι ηγέτες της ευρωζώνης θα πρέπει να υιοθετήσουν σειρά ριζικών μέτρων, κάτι που συμπεριλαμβάνει τη δημιουργία ενός Πανευρωπαϊκού Ταμείου.

"Φαίνεται πως οι κυβερνήσεις έχουν φτάσει στο τέλος του δρόμου, σε ένα αδιέξοδο", συμπληρώνει.

Μεταξύ άλλων, τονίζει πως ακόμα και εάν μια καταστροφή μπορεί να αποφευχθεί ένα πράγμα είναι σίγουρο: η πίεση για μείωση ελλειμμάτων θα ωθήσει την ευρωζώνη σε παρατεταμένη ύφεση κάτι που θα έχει ανυπολόγιστες πολιτικές συνέπειες. "

Εξαιρετικά ανησυχητικό είναι και οι πιέσεις που έχουν ασκηθεί στα κρατικά ομόλογα της Ιταλίας και της Ισπανίας διότι πρόκειται για πολύ μεγάλες οικονομίες ώστε να σωθούν από το Ευρωπαϊκό Ταμείο.

Μάλιστα, ο Σόρος προτείνει τέσσερα τολμηρά μέτρα πολιτικής προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που αναφέρει:

*Οι τραπεζικές καταθέσεις πρέπει να προστατευθούν στα πιο αδύναμα κράτη

*Ορισμένες τράπεζες σε ασυνεπή κράτη θα πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν προκειμένου να κρατήσουν ζωντανές τις οικονομίες τους

*Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθεί και να τεθεί υπό ευρωπαϊκή εποπτεία

*Θα πρέπει να προστατευτούν τα κρατικά ομόλογα και άλλων ελλειμματικών χωρών.

"Όλα αυτά θα κοστίσουν χρήματα", δηλώνει ο Σόρος ο οποίος υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από το να ιδρυθεί ένα Πανευρωπαϊκό Ταμείο με τη δυνατότητα της φορολόγησης και του δανεισμού.

Κάτι τέτοιο θα χρειαστεί μια νέα Ευρωπαϊκή Συνθήκη για αυτό προτρέπει τους ηγέτες της Ευρώπης να ξεκινήσουν τη δουλειά προς αυτή τη κατεύθυνση αμέσως διότι θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να καταλήξουν σε συμφωνία.

Τέλος, αναφέρει πως κάτι τέτοιο θα ήταν ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο ιδιαίτερα στη Γερμανία. "Οι Γερμανοί εξακολουθούν να πιστεύουν πως έχουν επιλογή για το εάν θα υποστηρίξουν το ευρώ ή όχι, κάτι που είναι λάθος", λέει χαρακτηριστικά.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

16 Σεπτεμβρίου 2011, 15:56:16
Απάντηση #207
Αποσυνδεδεμένος

EzeΤΡΟΛ


Άτιμη κοινωνία... Άλλοι θησαυρίζουν θάβοντας φάρμακα σε πηγάδια, και άλλοι καίγονται σαν λαμπάδα.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Θα έρθουν καιροί που θα είστε ασφαλισμένοι, αλλά θα είναι σαν να μην είστε.

16 Σεπτεμβρίου 2011, 16:18:32
Απάντηση #208
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
''Βρισκόμαστε υπό γερμανική κατοχή.Μας έχουν για μπανανία''
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

''Δεν υπήρχε θέμα χρεοκοπίας.Το μεθόδευσαν για να μπούμε στο Μνημόνιο και να πάρουν όλα τα μέτρα που φορτώθηκε άδικα ο ελληνικός λαός''
- ''Ο Παπακωσταντίνου μας παραπλάνησε.Μου είπε μη μιλάς εδώ δεν είναι Σύγκλητος''
- ''Τρύπια η Ελληνική Στατιστική Αρχή.Πάνω από ένα χρόνο έχουμε να συνεδριάσουμε.Μας προσέλαβαν όλους γιατί είμαστε ΠΑΣΟΚ''
- Ώρα 14.00 Διαβάστε πως απαντάει στις καταγγελίες ο Γ.Παπακωσταντίνου - Η ανακοίνωση της Ν.Δ
Καταγγελίες που σοκάρουν, και αν ισχύουν τινάσσουν τα πάντα στον αέρα, από το στόμα της Ζωής Γεωργαντά, που ανήκει στα 5 μέλη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής τα οποία εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση από τον Ε.Βενιζέλο.
Ο υπουργός Οικονομικών ξήλωσε όλα τα μέση της ΕΛΣΤΑΤ εκτός από τον πρόεδρο, τον οποίο η Ζωή Γεωργαντά καταγγέλει για ''φίμωση'' της αρχής.

Το πρώτο μεγάλο ερώτημα είναι τα κίνητρα των σοκαριστικών αυτών καταγγελιών, δηλαδή έπρεπε να εκδιωχθεί η κυρία Γεωργαντά για να αποκαλύψει , μιλώντας σε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, ότι ουσιαστικά μεθοδεύτηκε υπαγωγή μας στο Μνημόνιο και η εξόντωση μας με μέτρα λιτότητας. Η ίδια ισχυρίζεται πως έχει ενημερώσει με επιστολή της προσωπικά τον πρωθυπουργό αλλά και τη Βουλή, στην οποία υπάγεται η ΕΛΣΤΑΤ
Δεν υπάρχει καμία Ελληνική Στατιστική Αρχή.
- Δεν συνεδρίασε ποτέ για την έκδοση στοιχείων, τα οποία έρχονταν έτοιμα-μαγειρεμένα.
- Αποκορύφωμα όλων ήταν το έλλειμμα του 2009 που σε μία νύχτα γιγαντώθηκε από τους Γερμανούς της Eurostat, με την ανοχή του τότε υπουργού Γ.Παπακωσταντίνου.
- Αποτέλεσμα ήταν να ξεκινήσουν τα σενάρια περί ενδεχόμενης ελληνικής χρεοκοπίας και έτσι μπήκαμε στο Μνημόνιο, και έτσι ''πέρασαν'' και ''περνάνε'' τα άδικα μέτρα λιτότητας κατά του ελληνικού λαού
- Καμία ανεξαρτησία, μία σφραγίδα και μόνο η Στατιστική Αρχή.Εδώ και ένα χρόνο δεν έχουμε συνεδριάσει
- Για τα μάτια η περίφημη διαδικασία opengov.Μας επέλεξαν όλους επειδή είμαστε ΠΑΣΟΚ
"Το έλλειμμα για το 2009 έβγαινε γύρω στο 12%, ασκήθηκαν πιέσεις από την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία και τον πρόεδρό της κ. Βάλντερ Ραντερμάχερ, ο οποίος ήθελε να μπουν μέσα στο έλλειμμα και οι δαπάνες των δημοσίων επιχειρήσεων και των ΔΕΚΟ".
"Για την αύξηση του ελλείμματος του 2009 στο 15,4% ελήφθησαν υπ' όψιν μόνο οι δαπάνες των ΔΕΚΟ"
''Εν μία νυκτί η Eurostat αποφάσισε ότι ορισμένες ΔΕΚΟ πρέπει να ενταχθούν στο έλλειμμα''.
"Βρισκόμαστε υπό γερμανική κατοχή"
"Ο κ. Ραντερμάχερ, της Eurostat δεν ενδιαφέρεται για τα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας, μας έχουν για μπανανία, ακόμη δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το πραγματικό έλλειμμα του 2009''
Όπως δηλώνει η καθηγήτρια Οικονομετρίας την φίμωσε ο ίδιος ο Γ.Παπακωσταντίνου, τότε τσάρος της οικονομίας."Μας έλεγαν να μην μιλάμε, ότι είναι κρίσιμη η κατάσταση στην Ελλάδα".

Η κυρία Γεωργαντά αποκαλύπτει τις εντολές αποσιώπησης που πήρε από τον Γ.Παπακωσταντίνου:"Δεν είναι εδώ Σύγκλητος πανεπιστημίου, ούτε και πρυτανικό συμβούλιο για να εκφράζετε τις απόψεις σας, είναι δημόσια διοίκηση και πρέπει να υπακούσετε".

Ανατριχίλα προκαλεί άλλη μία δήλωση της, που η ίδια φέρει την ευθύνη της τεκμηρίωσης της.
''Τόσο εγώ όσα και οι υπόλοιποι γίναμε μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ υποτίθεται μέσω της διαδικασίας του opengov.Η αλήθεια είναι ότι μας επέλεξαν επειδή είμαστε ΠΑΣΟΚ''.

Μετά από όλα αυτά ενημέρωσε, όπως λέει, τον πρόεδρο της Βουλής Φίλιππο Πετσάλνικο, τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Απόστολο Κακλαμάνη καθώς και τα πολιτικά κόμματα.


Αν αληθεύουν όσα λέει η κυρία Γεωργαντά τότε έχουμε μπροστά μας μία βόμβα που απειλεί ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, μια και η ίδια ισχυρίζεται πως τους έχει ενημερώσει ΌΛΟΥΣ.
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

16 Σεπτεμβρίου 2011, 16:48:57
Απάντηση #209
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
0 Απαντήσεις
2711 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 13 Μαΐου 2012, 23:30:52
από Argirios Argiriou
39 Απαντήσεις
20674 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 26 Ιανουαρίου 2015, 11:44:32
από EzeΤΡΟΛ
1 Απαντήσεις
8210 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 4 Δεκεμβρίου 2020, 00:03:54
από Argirios Argiriou
0 Απαντήσεις
5968 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 6 Μαρτίου 2022, 09:44:31
από Argirios Argiriou
4 Απαντήσεις
12419 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 27 Απριλίου 2024, 07:59:21
από Argirios Argiriou