Σωματική άσκηση σε συνταγή.

[Argirios Argiriou]

Στη Σουηδία, αλλά και άλλες χώρες, οι Ιατροί έχουν αρχίσει να γράφουν μερικές φορές στην συνταγή αντί για φάρμακο, την προτροπή στον Ασθενή να ασκείται σωματικά. Θα μου πείτε γιατί να το γράψεις αυτό σε φαρμακευτική συνταγή και να μην το πεις απλά στον Ασθενή;

- Είναι θέμα συμβολισμού. Με τον τρόπο αυτό δείχνεις στον Ασθενή με χειροπιαστό τρόπο ότι ο Γιατρός θεωρεί τη σωματική άσκηση τουλάχιστον το ίδιο σημαντική όσο και οποιοδήποτε άλλο συμβατικό φάρμακο.

Τώρα μάλιστα, οι μόνες συνταγές που εκτυπώνονται σε χαρτί είναι ακριβώς αυτές για σωματική άσκηση διότι οι άλλες για τα συμβατικά φάρμακα είναι άυλες (δηλαδή πάνε κατευθείαν από τον υπολογιστή του Ιατρού στον υπολογιστή των φαρμακείων ηλεκτρονικά). Πώς γράφουμε μια τέτοια συνταγή για σωματική άσκηση: Κατ’αρχήν συμπληρώνουμε το ονοματεπώνυμο τη διεύθυνση και τον αριθμό ταυτότητος του Ασθενούς. Στο κουτάκι όπου γράφουμε τη διάγνωση, γράφουμε τη διάγνωση για την οποία συνταγογραφούμε τη σωματική άσκηση . Π.χ. Σ.Δ. (Σακχαρώδης Διαβήτης) ή Μεταβολικό Σύνδρομο ή Α.Υ. (Αρτηριακή Υπέρταση) ή Υπέρβαρος ή Άγχος ή συνδυασμούς των παραπάνω ή άλλες διαγνώσεις. Στο κουτάκι της συνταγής που είναι για το εμπορικό όνομα του φαρμάκου γράφουμε: Σωματική άσκηση. Στο κουτάκι που είναι για τη δοσολογία του φαρμάκου γράφουμε π.χ. Γρήγορο περπάτημα για μισή ώρα κάθε μέρα για 3 μήνες (ή ποδήλατο ή κολύμβηση ή ρακέτες κ.τ.λ.). Όταν μετά ο Ασθενής έρχεται να πάρει καινούρια συνταγή για τα υπόλοιπα φάρμακα του, ανανεώνουμε, αν κρίνουμε σωστό, και τη συνταγή για σωματική άσκηση. (Στη Σουηδία οι συνταγές για χρόνιες παθήσεις ανανεώνονται συνήθως για 3, 6 ή 12 μήνες, ανάλογα).

Μερικές φορές η σωματική άσκηση είναι και το μόνο φάρμακο που παίρνει ο Ασθενής. Έρευνες που έχουν γίνει για την αποτελεσματικότητα της συνταγογράφησης της σωματικής άσκησης δείχνουνε ότι όντως αυξάνει την πιθανότητα να κινείται ο Ασθενής περισσότερο σε σχέση με μια απλή προφορική προτροπή από πλευράς του Ιατρού. Και ναι μεν, από ότι δείχνουν οι μελέτες, μόνο το 50% των Ασθενών που λαμβάνουν αυτή τη συνταγή την κάνουν πράξη αλλά μην είμαστε βέβαιοι ότι και για τα συμβατικά φάρμακα, το ποσοστό των Ασθενών που παίρνουν τα φάρμακα που τους γράφουμε είναι μεγαλύτερο..



Αναφορές:

1)Scand J Med Sci Sports. 2006 Feb;16 Suppl 1:3-63.
Evidence for prescribing exercise as therapy in chronic disease.
Pedersen BK, Saltin B.
The Centre of Inflammation and Metabolism, Department of Infectious Diseases, Copenhagen, Denmark. bkp@rh.dk
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

2)Scand J Med Sci Sports. 2008 Apr;18(2):154-61. Epub 2007 Jun 6.
Physical activity on prescription in primary health care: a follow-up of physical activity level and quality of life.
Kallings LV, Leijon M, Hellénius ML, Ståhle A.
Department of Neurobiology, Health Care Sciences and Society/Center for Family and Community Medicine, Karolinska Institutet, Huddinge, Sweden.
lena.kallings@ki.se
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

3)BMC Fam Pract. 2010 May 19;11:38.
Factors associated with patients self-reported adherence to prescribed physical activity in routine primary health care.
Leijon ME, Bendtsen P, Ståhle A, Ekberg K, Festin K, Nilsen P.
Center for Primary Health Care Research, Lund University/Region Skåne, Malmö, Sweden.
matti.leijon@med.lu.se
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

4)BMC Public Health. 2010 Jan 25;10:34.
Is there a demand for physical activity interventions provided by the health care sector? Findings from a population survey.
Leijon ME, Stark-Ekman D, Nilsen P, Ekberg K, Walter L, Ståhle A, Bendtsen P.
Center for Primary Health Care Research, Lund University/Region Skåne, Malmö, Sweden. matti.leijon@med.lu.se
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

5)J Phys Act Health. 2009 Jul;6(4):483-92.
Self-reported adherence: a method for evaluating prescribed physical activity in primary health care patients.
Kallings LV, Leijon ME, Kowalski J, Hellénius ML, Ståhle A.
Dept of Neurobiology, Health Care Sciences and Society, Karolinska Institute, Huddinge, Sweden.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

6)Am J Public Health. 1998 Feb;88(2):288-91.
The green prescription study: a randomized controlled trial of written exercise advice provided by general practitioners.
Swinburn BA, Walter LG, Arroll B, Tilyard MW, Russell DG.
Department of Community Health, University of Auckland, New Zealand.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

7)J Public Health (Oxf). 2005 Mar;27(1):25-32. Epub 2004 Nov 25.
Does primary care referral to an exercise programme increase physical activity one year later? A randomized controlled trial.
Harrison RA, Roberts C, Elton PJ.
Bolton Primary Care Trust, St Peters House, Silverwell Street, Bolton BL1 1PP, UK. roger.harrison@bolton.nhs.uk

[Μαρία Χόρτη]

Πολύ χρήσιμο! Συμφωνώ ότι ως γιατροί δεν δίνουμε βαρύτητα στην άσκηση ενώ θα έπρεπε, όχι μόνο σε "ασθενείς" και υπέρβαρους αλλά σε όσους προσέρχονται στο ιατρείο μας με οποιαδήποτε αφορμή. Εχει αποδειχθεί ότι η άσκηση έχει μεγαλύτερα οφέλη στο μεταβολικό προφίλ και στον καρδιαγγειακό κίνδυνο απ'ότι η απώλεια κιλών με δίαιτα, κι όμως στην πλειοψηφία μας περιοριζόμαστε να προτείνουμε την απώλεια κιλων σε υπέρβαρους χωρίς να μιλάμε για άσκηση.

Απο την άλλη είναι λυπηρό ότι δεν έχουμε τις γνώσεις να καταρτίσουμε ενα στοιχειώδες πρόγραμμα γυμναστικής ώστε ο ασθενής αφενός να έχει όφελος χωρίς να προκύψουν τραυματισμοί και περαιτέρω προβλήματα, αφετέρου να μην τα παρατήσει μετα το πρώτο "πιάσιμο". Αν ο ασθενής ανήκει σε κατηγορία που χρειάζονται ειδικότερες γνώσεις (ηλικιωμένος, παιδί, έγκυος, παχύσαρκοι) τότε νομίζω πως ελάχιστοι απο εμάς μπορούν να τον βοηθήσουν με συγκεκριμμένο ασκησιολόγιο.

Κι έστω ότι καταρτίζεις ένα πρόγραμμα... ποιός θα τον παρακολουθεί και ποιός είναι υπεύθυνος αν του συμβεί κάτι ενώ ασκείται?
Δεν είναι καλύτερα να τον παραπέμψεις σε έναν γυμναστή? Που θα τον βρεις όμως στο χωριό που είσαι? Κι αν τον βρεις θα ειναι διατεθειμμένος να συνεργαστείτε? Ο "ασθενής" θα πρέπει/μπορεί να τον πληρώνει? Από την μικρή μου εμπειρία συνήθως δεν υπάρχουν υποδομές και προγράμματα διαθέσιμα. Δύσκολα τα πράγματα στη χώρα των Ελ.

[Argirios Argiriou]

Μαρία η πιο φθηνή και πρακτική μορφή άσκησης που μπορούν να την κάνουν όλοι είναι το περπάτημα. Κανείς δεν πρόκειται να σε κατηγορήσει, ότι και να γίνει, γιατί πρότεινες στον Ασθενή σου να περπατά.

Ακόμη και σε καρδιααγγειακούς ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο, όπως αυτούς που πάσχουν από διαλείπουσα χωλότητα, το πρώτο πράγμα που γράφουν οι κατευθυντήριες οδηγίες είναι το περπάτημα.

Έτσι στην μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών μου, συνιστώ να περπατούν 30 λεπτά κάθε ημέρα και τους λέω ότι αυτό είναι τουλάχιστον το ίδιο σημαντικό με τα χάπια που παίρνουν.

[Μαρία Χόρτη]

Σίγουρα το περπάτημα είναι η ασφαλέστερη μορφή άσκησης αλλά δεν ταιριάζει ούτε αρέσει σε όλους.
Επίσης, αν τους πεις γενικά "περπάτα" είναι σαν να τους πεις "κόψε το κάπνισμα" ή "κάνε καλή διατροφή". Ελάχιστοι θα το εφαρμόσουν, ενώ αντίθετα αν τους δωσεις πιο συγκεκριμμένα, "χειροπιαστά" πράγματα θα πετύχεις καλύτερα αποτελέσματα.

Κι εγω πάντως στην ΠΦΥ και με τα μέσα που διαθέτουμε οι περισσότεροι δεν εχω κάτι να αντιπροτείνω, οπότε έρχομαι στα λόγια σου: καταλήγω απλά να συστήνω άσκηση (περπάτημα δλδ), μπας και καποιος παρακινηθεί.

[Argirios Argiriou]

Physical activity on prescription in primary health care: a follow-up of physical activity level and quality of life


Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports
Volume 18, Issue 2, pages 154–161, April 2008

L. V. Kallings1,2, M. Leijon3, M.-L. Hellénius1, A. Ståhle4,5

Abstract.

To examine whether physical activity on prescription in routine primary care patients would influence physical activity level and quality of life 6 months later. In 2001–2003, 13 Swedish primary health care units took part in an uncontrolled clinical study. If a patient in primary health care needed physical activity preventively or for treatment of a disease and patient-centered motivational counseling found physical activity to be suitable, individualized physical activity could be prescribed. Patients (n=481) of both sexes and all ages [75% women, mean age 50 (12–81)] participated in the study. Self-reported physical activity, readiness to change to a more physically active lifestyle and quality-of-life data were collected through questionnaires. The follow-up rate was 62% at 6 months. Intention-to-treat analysis showed a significant increase (P<0.01) in self-reported physical activity level, the stages of action and maintenance of physical activity as well as quality of life. Physical activity level, stages of change and quality of life increased analogically, indicating that physical activity on prescription may be suitable as a conventional treatment in an ordinary primary health care setting to promote a more physically active lifestyle.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Δ. Κουναλάκης]

Αυτό Αργύρη όταν θα το δω στην Ελλάδα, θα πω ότι περάσαμε στον 21ο αιώνα (να μην πω στον 20ο αιώνα)....

[Argirios Argiriou]

Η έλλειψη σωματικής άσκησης, σκοτώνει όσους σκοτώνει και το κάπνισμα.

The Lancet,  Volume 380, Issue 9838, Pages 219 - 229, 21 July 2012

Dr I-Min Lee ScD a , Eric J Shiroma MSc b, Felipe Lobelo MD c, Pekka Puska MD d, Steven N Blair PED e, Peter T Katzmarzyk PhD f, for the Lancet Physical Activity Series Working Group†

Summary

Background

Strong evidence shows that physical inactivity increases the risk of many adverse health conditions, including major non-communicable diseases such as coronary heart disease, type 2 diabetes, and breast and colon cancers, and shortens life expectancy. Because much of the world's population is inactive, this link presents a major public health issue. We aimed to quantify the effect of physical inactivity on these major non-communicable diseases by estimating how much disease could be averted if inactive people were to become active and to estimate gain in life expectancy at the population level.

Methods

For our analysis of burden of disease, we calculated population attributable fractions (PAFs) associated with physical inactivity using conservative assumptions for each of the major non-communicable diseases, by country, to estimate how much disease could be averted if physical inactivity were eliminated. We used life-table analysis to estimate gains in life expectancy of the population.

Findings

Worldwide, we estimate that physical inactivity causes 6% (ranging from 3·2% in southeast Asia to 7·8% in the eastern Mediterranean region) of the burden of disease from coronary heart disease, 7% (3·9—9·6) of type 2 diabetes, 10% (5·6—14·1) of breast cancer, and 10% (5·7—13·8) of colon cancer. Inactivity causes 9% (range 5·1—12·5) of premature mortality, or more than 5·3 million of the 57 million deaths that occurred worldwide in 2008. If inactivity were not eliminated, but decreased instead by 10% or 25%, more than 533 000 and more than 1·3 million deaths, respectively, could be averted every year. We estimated that elimination of physical inactivity would increase the life expectancy of the world's population by 0·68 (range 0·41—0·95) years.

Interpretation
Physical inactivity has a major health effect worldwide. Decrease in or removal of this unhealthy behaviour could improve health substantially.

Funding
None.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[medicus]

Ο μόνος τρόπος για ν'αρχίσει η "συνταγογράφηση" της άσκησης είναι να υπάρξει δίκτυο αντιπροσώπων των εταιρειών με αθλητικά είδη, οι οποίοι θα "ενημερώνουν" και θα "στηρίζουν" τους ιατρούς. Επίσης, απαραίτητη προϋπόθεση, τα σημεία πώλησης των πάσης φύσεως αθλητικών ειδών να είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ. 

Εάν εφαρμοστούν τα παραπάνω τότε να δείτε πως θα εκτιναχθούν οι πωλήσεις των εταιρειών με αθλητικά είδη. Όλοι οι δρόμοι και τα σοκάκια θα γεμίσουν με "αθλητές". Όσο για τον ΕΟΠΥΥ -και όλα τα ασφαλιστικά ταμεία- θα πλέουν σε πελάγη ευτυχίας!!! 

Η λύση υπάρχει, θέληση δεν βλέπω... 

[EzeΤΡΟΛ]

Ο μόνος τρόπος για ν'αρχίσει η "συνταγογράφηση" της άσκησης είναι να υπάρξει δίκτυο αντιπροσώπων των εταιρειών με αθλητικά είδη, οι οποίοι θα "ενημερώνουν" και θα "στηρίζουν" τους ιατρούς. Επίσης, απαραίτητη προϋπόθεση, τα σημεία πώλησης των πάσης φύσεως αθλητικών ειδών να είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ. 

Επίσης, να υπάρχει από πίσω και ένας κρατικός Οργανισμός (ο ΕΟΠΥΥ), που να επιχορηγεί την αγορά των αθλητικών ειδών με 75% και 90% σε όσους έχουν ΕΚΑΣ.
Παράλληλα, ένας ανασφάλιστος να μπορεί να "γράψει" τα αθλητικά του είδη στο βιβλιάριο κάποιου άλλου ασφαλισμένου, ή να τα προμηθεύεται δωρεάν από την "Πρόνοια".

[Argirios Argiriou]

Br J Sports Med2009;43:1-2

Physical inactivity: the biggest public health problem of the 21st century

Steven N Blair
Professor Steven N Blair, Department of Exercise Science and Epidemiology/Biostatistics, Arnold School of Public Health, University of South Carolina, South Carolina, USA; sblair@gwm.sc.edu

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[VickyTe]

Στις εξετασεις για την αδεια ασκησεως επαγγελματος στην ιταλια: ποια ειναι η πιο απλη διαγνωστικη εξεταση screening στο ιατρειο?
Το ζυγισμα μια φορα το χρονο.

[Argirios Argiriou]

14-03-2018

Η άσκηση με συνταγή γιατρού, σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή είτε μόνη της, ωφελεί ασθενείς.

Ασθενείς με στεφανιαία νόσο, καρδιακή ανεπάρκεια, διαταραχές του καρδιακού ρυθμού, αρτηριακή υπέρταση, πολλαπλή σκλήρυνση, βρογχικό άσθμα, νεφρική ανεπάρκεια, σακχαρώδη διαβήτη, μεταβολικό σύνδρομο, δυσλιπιδαιμία, αλλά και άλλες παθήσεις.

Σήμερα υπάρχουν διάφορα προγράμματα άσκησης που συνταγογραφούνται ανάλογα με την πάθηση ορίζοντας το είδος της άσκησης, την έντασή της, τη διάρκεια, καθώς και το πόσες φορές την εβδομάδα θα πρέπει να γίνεται. Πχ ένα πρόγραμμα συνταγογραφούμενης άσκησης για τους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια περιλαμβάνει ασκήσεις αντοχής , ενδυνάμωσης και συνδυασμό άσκησης αναπνευστικών μυών (χαλαρό τρέξιμο, σκανδιναβικό περπάτημα, ποδηλασία, αεροβική, σκι αντοχής)χαμηλής έντασης και διάρκειας 15-60 λεπτών με ενδιάμεσες παύσεις 3-5 φορές την εβδομάδα.

Η συντατογράφηση της άσκησης με σκοπό την πρόληψη των ασθενειών θα αποτελέσει το αντικείμενο της διάλεξης που θα δώσει ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Αθλητιατρικής Συνομοσπονδίας (FIMS)καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ρώμης Fabio Pigozzi, στο πλαίσιο του Συνεδρίου της Αθλητιατρικής Εταιρείας Ελλάδος, που θα πραγματοποιηθεί από τις 16 έως και τις 18 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη, υπό την αιγίδα της Κοσμητείας της Σχολής Επιστημών Υγείας και του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ.

Κίνημα η συνταγογράφηση

«Η συνταγογράφηση της άσκησης είναι ένα κίνημα το οποίο ξεκινήσαμε με την European Federation of Sports Medicine Associations (EFSMA), με το οποίο δίνουμε ένα πρόγραμμα άσκησης σε έναν ασθενή ή υγιή. Υπάρχουν προγράμματα για όλες τις παθήσεις, πχ για το διαβήτη, για το βρογχικό άσθμα κλπ.
Αυτό το έχουμε ανεβάσει στην ιστοσελίδα της EFSMA και θα το προχωρήσουμε κιόλας. Στην Ελλάδα αρχίζουμε και ενημερώνουμε όλους τους γιατρούς γι΄αυτό το θέμα. Αυτή την εφαρμογή τώρα θα την πραγματοποιήσουμε ξεκινώντας από το Ιατρικό Διαβαλκανικό το οποίο είναι από τα 22 σε όλο τον κόσμο συνεργαζόμενα κέντρα με τη FIMS.

Σε αυτό το κέντρο θα εφαρμόσουμε και τη συνταγογράφηση, δηλαδή το τι άσκηση θα κάνει ο ασθενής ή ο υγιής, ο οποίος θα πηγαίνει εκεί και θα εφαρμόζονται αυτά που έχουν συνταγογραφηθεί.
Εκεί υπάρχουν τα μηχανήματα και οι υποδομές για να κάνει την συνταγογραφημένη άσκηση», ανέφερε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου, αντιπρόεδρος της EFSMA και μέλος του ΔΣ της FIMS, διευθυντής Εργαστηρίου Ανατομίας & Χειρουργικής Ανατομίας του ΑΠΘ, καθηγητής, Kωνσταντίνος Νάτσης.

Ο κ. Νάτσης, τόνισε, ακόμη, ότι υπάρχει ένας γενικός κανόνας για την συνταγογραφούμενη άσκηση, αλλά υπάρχει και εξατομίκευση στο πρόγραμμα ανάλογα με την πάθηση και το περιστατικό.
«Ξέρουμε ότι μπορούμε να θεραπεύσουμε και με φάρμακα και με άσκηση και μάλιστα πολλές φορές τα ποσοστά της άσκησης είναι καλύτερα από τα φάρμακα. Αυτό που προτείνουμε είναι να υπάρξει, αν είναι δυνατόν, μόνο η άσκηση ή να μπορέσουμε να κάνουμε και τα δύο.
Να έχει δηλαδή ο ασθενής το όφελος από τα φάρμακα και από την άσκηση.
Δηλαδή μπορούμε να θεραπεύσουμε κάποιες παθήσεις, όπως πχ ο διαβήτης σε συνδυασμό άσκησης και φαρμάκων, αλλά εμείς κοιτάζουμε μήπως μπορούμε μόνο με την άθληση. Όταν έχει κανείς διαβήτη σίγουρα η πρόληψη είναι το πρώτο.

Η αθλητιατρική ενδιαφέρεται πρωτίστως για την πρόληψη και την αποκατάσταση, αλλά κυρίως για την πρόληψη. Μπορούμε να εφαρμόσουμε και άσκηση αν μπορεί κάποιος μόνο με την άσκηση να βελτιωθεί. Αν όμως δεν βελτιωθεί θα παίρνει σαφώς πολύ πιο λίγα φάρμακα», πρόσθεσε ο κ Νάτσης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

26/08/2018
Του Καρδιολόγου Αθανάσιου Δρίτσα.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

19/10/2018

Γιατροί στη Σκοτία έχουν το ''πράσινο φως'' να συνταγογραφούν περίπατο στη φύση.

Τα οφέλη της επαφής με τη φύση στην ψυχική και σωματική υγεία είναι πολλά και ακόμα ανακαλύπτονται νέα.

Από τις 5 Οκτωβρίου, γιατροί στο Shetland της Σκοτίας έχουν το δικαίωμα να συνταγογραφούν τη φύση στους ασθενείς τους. Εκτιμάται ότι είναι το πρώτο πρόγραμμα του είδους του στη Βρετανία και στοχεύει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, του άγχους, καθώς και στην αύξηση της ευτυχίας, σε ανθρώπους που έχουν διαβήτη, ψυχική νόσο, στρες, καρδιοπάθεια κ.α.

Οι ενδείξεις του οφέλους της φύσης στη σωματική και ψυχική υγεία είναι πολλές. Αν περνά κάποιος 90 λεπτά της μέρας του έξω, στο δάσος, περιορίζει τη δραστηριότητα σε περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με την κατάθλιψη. Ο χρόνος που περνά στη φύση δεν μειώνει μόνο την αρτηριακή πίεση, το άγχος και αυξάνει την ευτυχία, αλλά μειώνει την επιθετικότητα, συμπτώματα  ΔΕΠΥ, βελτιώνει τον έλεγχο του πόνου, το ανοσοποιητικό σύστημα και πολλά άλλα που ακόμα δεν γνωρίζουμε αλλά αποκαλύπτονται από έρευνες που γίνονται.

Μπορούμε να φανταστούμε ότι κάποιος που ενθαρρύνεται να περνά περισσότερο χρόνο στη φύση από τον γιατρό του θα αισθάνεται καλύτερα.

Καθώς επανασυνδέεται με τη φύση, θα επανασυνδεθεί με τη γλώσσα της, η οποία συχνά είναι συγκεκριμένη για το κάθε τοπίο και φέρει μια ήσυχη μνήμη την οποία αξίζει να ανακαλούμε καθώς ο κόσμος αντιμετωπίζει ανάπτυξη, αστικοποίηση και κλιματική αλλαγή.

Υπάρχει ολόκληρο φυλλάδιο που συνοδεύει το πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει διασκεδαστικές προτάσεις.  Για παράδειγμα, τον Μάρτιο μπορείτε να κάνετε τέχνη στην αμμουδιά από φυσικά υλικά ή να ‘’δανειστείτε’’ ένα σκύλο και να τον βγάλετε βόλτα. Τον Απρίλιο μπορείτε να αγγίξετε τη θάλασσα, ενώ τον Μάιο μπορείτε να βυθίσετε το πρόσωπό σας στο γρασίδι.

Τον Ιούλιο μπορείτε να επιλέξετε 2 διαφορετικά είδη γρασιδιού και να τα παρατηρήσετε, τον Σεπτέμβριο μπορείτε να καθαρίσετε την ακτή και να ετοιμάσετε γεύμα έξω, τον Οκτώβριο μπορείτε να εκτιμήσετε ένα σύννεφο, ή να μιλήσετε σε ένα πόνυ τον Νοέμβριοι, και να  ταΐσετε τα πουλιά στον κήπο σας τον Δεκέμβριο. Όλα αυτά…με συνταγή γιατρού!

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

13 Νοεμβρίου 2018.

Μάρθα Κίσκιλα.

Είναι σαφές πώς οι τέχνες μπορούν να ωφελήσουν την υγεία και την ευημερία. Αυτό το έχουν καταλάβει στον Καναδά και φροντίζουν να το εκμεταλλευτούν όσο μπορούν. Οι γιατροί στο Μόντρεαλ μπορούν από τις αρχές Νοέμβρη να συνταγογραφήσουν στους ασθενείς τους όχι μόνο φάρμακα και φυσιοθεραπείες, αλλά και… τέχνη.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της Ένωσης γιατρών και του Μουσείου Καλών Τεχνών του Μόντρεαλ (MMFA) που συνεργάστηκαν για να συνταγογραφήσουν δωρεάν επισκέψεις σε μουσεία. Είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζεται κάτι τέτοιο σε όλο τον κόσμο.


Το μουσείο ανακοίνωσε πως οι ασθενείς θα μπορούν να έχουν μια «χαλαρωτική, αναζωογονητική εμπειρία, μια στιγμή ανάπαυσης» όσο επισκέπτονται τις συλλογές. Οι ιατροί που είναι μέλη των Médecins francophones du Canada θα μπορούν να εγγράψουν στην αρχική φάση του πρότζεκτ ως και 50 συνταγές για επισκέψεις στο MMFA, ως συμπλήρωμα σε πιο παραδοσιακές θεραπείες.

Πίσω από αυτή την πρωτοβουλία, βρίσκεται η γενική διευθύντρια του μουσείου, Nathalie Bondil, η οποία πιστεύει πως σύντομα η ενασχόληση με τον πολιτισμό θα αναγνωρίζεται πως βοηθά στην υγεία, περίπου με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει με τη γυμναστική και γενικά την άσκηση.

Μάλιστα όπως ανέφερε στο BBC, «ο ουδέτερος, όμορφος, εμπνευσμένος χώρος ενός μουσείου μπορεί να ενισχύσει τη διάθεση, να βελτιώσει την ευημερία και να δώσει στους ασθενείς την ευκαιρία να εξερευνήσουν εμπειρίες πέρα από την ενασχόληση με την ασθένειά τους».

Παράλληλα ελπίζει ότι, εάν η πρωτοβουλία είναι επιτυχής, θα πραγματοποιηθεί και σε άλλα μουσεία σε όλο τον κόσμο. «Μπορούμε να ανοίξουμε νέες πόρτες, όχι μόνο για τους ασθενείς αλλά και για τους γιατρούς», είπε.

 

Σε μια δήλωση, η γιατρός Hélène Boyer υποστήριξε ότι πραγματοποιούνται όλο και περισσότερες μελέτες που δείχνουν ότι η επαφή με την τέχνη έχει θετικό αντίκτυπο στην υγεία των ανθρώπων. «Είμαι πεπεισμένη ότι οι ασθενείς μου θα χαρούν να επισκεφτούν το μουσείο και να έχουν μια θεραπεία χωρίς παρενέργειες», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Οι γιατροί μπορούν να συνταγογραφήσουν τις επισκέψεις στα μουσεία για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση τόσο σωματικών όσο και ψυχικών ασθενειών.

Διαβάστε επίσης: Πως επηρεάζει η τέχνη την ευημερία και την υγεία μας;

Αξίζει να σημειωθεί ότι το μουσείο προσφέρει επίσης προγράμματα καλλιτεχνικής θεραπείας, προσέλαβε πρόσφατα έναν «θεραπευτή τέχνης» και συμμετέχει σε κλινικές μελέτες που εξετάζουν τον αντίκτυπο των επισκέψεων σε μουσεία σε άτομα με διάφορα προβλήματα ψυχικής και σωματικής υγείας, από τις διατροφικές διαταραχές μέχρι τον καρκίνο του μαστού.

Η κεντρική ιδέα είναι ότι η τέχνη είναι ένας καλός «γιατρός», που μπορεί να βοηθήσει σημαντικά. Το 2017, η Κοινοβουλευτική Ομάδα για τις Τέχνες, την Υγεία και την Ευημερία στο Ηνωμένο Βασίλειο παρουσίασε μια έκθεση που δηλώνει ότι «ήρθε η ώρα να αναγνωρίσουμε την ισχυρή συμβολή των τεχνών στην υγεία και την ευημερία μας». Ίσως είναι πια καιρός οι τέχνες να γίνουν ενεργό κομμάτι της ζωής των πολιτών.



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος