e-syntagografisi -Καταχώριση Συνταγών -Δραστική Ουσία

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Ο ιατρός μπορεί να κάνει χρήση οποιουδήποτε φαρμάκου, που κυκλοφορεί νόμιμα. Δεν πρέπει να σχολιάζει κανένα εμπορικό σκεύασμα. Από την πρακτική του εμπειρία, όμως, δικαιούται να έχει επιλέξει κάποιο φάρμακο(ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ) ανάμεσα από τα όμοια.

Η επιλογή αυτή μπορεί να έχει γίνει βάσει κάποιων κριτηρίων, τα οποία κριτήρια δεν επηρεάζουν την ΕΓΚΡΙΣΗ του σκευάσματος από τον ΕΟΦ. Πολλές φορές ακόμη και η εξωτερική εμφάνιση της συσκευασίας, ίσως, λειτουργεί και ως συνεργικός παράγοντας στη θεραπευτική. Άλλο κριτήριο μπορεί να είναι η τιμή ή η υποκειμενική εντύπωση που έχει αποκτήσει ο ασθενής ή ο ιατρός ο ίδιος σχετικά με την αποτελεσματικότητά του. Και λέω της υποκειμενικής εντύπωσης, διότι δεν υφίσταται θέμα αποτελεσματικότητας ή μη για να χρειάζεται στατιστική απόδειξη.   

Μπορείς να παραθέσεις μερικά κριτήρια; Καθώς και να διευκρινήσεις αυτό με την πρακτική εμπειρία; Γιατί σχετικά έγραψα παραπάνω

Πολλοί συνάδελφοι αναφέρουν ως επιχείρημα: "Από την εμπειρία μου γνωρίζω ότι το τάδε σκεύασμα είναι καλό."
Πως αποκτήθηκε αυτή η εμπειρία;
Δίνοντας μόνο το συγκεκριμένο σκεύασμα; Αν ναι, τότε δεν έχουν εμπειρία από άλλο σκεύασμα που μπορεί να είναι εξίσου καλό και φθηνότερο.
Δίνοντας και γενόσημα από τα οποία δεν έμειναν ευχαριστημένοι; Τότε ας μας πουν με ποια κριτήρια επέλεξαν έναν ασθενή ώστε να "δοκιμάσουν" ένα γενόσημο. Με ποιο κριτήριο επιλέχθηκε το συγκεκριμένο γενόσημο μεταξύ πλήθους άλλων;

[medicus]

Ο ιατρός μπορεί να κάνει χρήση οποιουδήποτε φαρμάκου, που κυκλοφορεί νόμιμα. Δεν πρέπει να σχολιάζει κανένα εμπορικό σκεύασμα. Από την πρακτική του εμπειρία, όμως, δικαιούται να έχει επιλέξει κάποιο φάρμακο(ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ) ανάμεσα από τα όμοια.

Η επιλογή αυτή μπορεί να έχει γίνει βάσει κάποιων κριτηρίων, τα οποία κριτήρια δεν επηρεάζουν την ΕΓΚΡΙΣΗ του σκευάσματος από τον ΕΟΦ. Πολλές φορές ακόμη και η εξωτερική εμφάνιση της συσκευασίας, ίσως, λειτουργεί και ως συνεργικός παράγοντας στη θεραπευτική. Άλλο κριτήριο μπορεί να είναι η τιμή ή η υποκειμενική εντύπωση που έχει αποκτήσει ο ασθενής ή ο ιατρός ο ίδιος σχετικά με την αποτελεσματικότητά του. Και λέω της υποκειμενικής εντύπωσης, διότι δεν υφίσταται θέμα αποτελεσματικότητας ή μη για να χρειάζεται στατιστική απόδειξη.    

Μπορείς να παραθέσεις μερικά κριτήρια; Καθώς και να διευκρινήσεις αυτό με την πρακτική εμπειρία; Γιατί σχετικά έγραψα παραπάνω

Πολλοί συνάδελφοι αναφέρουν ως επιχείρημα: "Από την εμπειρία μου γνωρίζω ότι το τάδε σκεύασμα είναι καλό."
Πως αποκτήθηκε αυτή η εμπειρία;
Δίνοντας μόνο το συγκεκριμένο σκεύασμα; Αν ναι, τότε δεν έχουν εμπειρία από άλλο σκεύασμα που μπορεί να είναι εξίσου καλό και φθηνότερο.
Δίνοντας και γενόσημα από τα οποία δεν έμειναν ευχαριστημένοι; Τότε ας μας πουν με ποια κριτήρια επέλεξαν έναν ασθενή ώστε να "δοκιμάσουν" ένα γενόσημο. Με ποιο κριτήριο επιλέχθηκε το συγκεκριμένο γενόσημο μεταξύ πλήθους άλλων;

Θα μιλήσω από προσωπική εμπειρία. Το ξέρεις, από παλαιότερες συζητήσεις ότι λειτουργώ το ιατρείο μου 6 χρόνια και μπαίνω στον έβδομο. Επίσης γνωρίζεις ότι δεν είχα ποτέ σύμβαση με ασφαλιστικό φορέα ούτε καν με ΟΓΑ. Όλη μου η συνταγογραφία είναι 100% ελεύθερη. Επίσης, στο λόγο της τιμής μου, ουδέποτε συνεργάστηκα με φαρμακευτικές εταιρείες.

Χρόνο συν τω χρόνω, λοιπόν, παρατήρησα ότι για κάποια σκευάσματα υπήρχε καλύτερη αποτελεσματικότητα. Για παράδειγμα η ύφεση της συμπτωματολογίας λάμβανε χώρα σε μικρότερο χρονικό διάστημα ή η παρουσία κάποιων παρενεργειών-"ενοχλήσεων" συνέβαινε σπανιότερα με την χρήση κάποιων σκευασμάτων. Χωρίς αυτό να έχει στατιστικά σημαντική σημασία, ίσως, δεν μου ήταν εμπόδιο στο να επιλέγω αυτό που θεωρούσα αποτελεσματικότερο. Και το τονίζω, αποτελεσματικότερο και όχι αποτελεσματικό.

Τα δικά μου κριτήρια είναι η τριάδα αποτελεσματικότερο-ταχύτερο-φθηνότερο. Αναζητώ, όσο μπορώ, την χρυσή τομή ανεξάρτητα από το όνομα της εταιρείας ή την επισκεψιμότητα των φαρμακευτικών επισκεπτών ή την "πρωτοτυπία". Θεωρώ ορθότερο να διατηρηθεί αυτή η ελευθερία επιλογής. Θα μου πεις τι σε νοιάζει εσένα, αφού δεν επηρεάζεται η συνταγογραφία σου μιας και δεν έχεις σύμβαση με ταμεία. Σωστό αυτό, απλώς έκανα μία γενικότερη θεώρηση για την άσκηση της ιατρικής.

Δεν διαφωνώ με τα όσα γράφεις, για το θέμα, απλά δεν πιστεύεις ότι θα ήταν καλύτερα να αφεθεί ελεύθερη η επιλογή στον ιατρό για τον τρόπο που θα συνταγογραφήσει, δραστική ή εμπορική; Ή το να δημιουργήσει μία λίστα ο ΕΟΠΥΥ, όπως έγραψα και παραπάνω;  

[Δημήτρης Μακρέας]

Medicus πραγματικά μου δημιουργείς τεράστιες απορίες.
Στο "Ομοιπαθητική και ιατρική" απαιτείς τη χρήση των μαθηματικών ως μοναδικό και απόλυτο κριτήριο απόδειξης ενός ισχυρισμού.
Και τώρα λες "παρατήρησα"?
Τι παρατήρησες? Έκανες κανενός τύπου έρευνα προτότυπο vs γεννόσημο και κατέληξες σε κάποιο συμπέρασμα?
Έκοψες προτότυπες αγωγές και τις αντικέστησες με γεννόσημα που αποδείχθηκαν μούφα?
Είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο και κάθε λοίμωξη πχ η ίδια σε διαφορετικούς οργανισμούς, ώστε να απαιτείς ταυτόσημες δράσεις?
Δηλαδή κάθε φορά που χορηγείς το ίδιο και σε ονομασία φάρμακο, έχεις κάθε φορά την ίδια απάντηση?
Και σε δείγμα ασθενών? Με ποια κρτήρια?
Γιατί κι εγώ εφτά χρόνια είμαι σε ιατρείο με άπειρο κόσμο, αλλά τέτοιους ισχυρισμούς δε μπορώ να τους κάνω.
Μήπως είμαι ηλίθιος?
Να πω ότι το τάδε φάρμακο δε μου "έκατσε", ΄ή η εταιρία δε με έπεισε για τη αξιοπιστία της, ναι!
Αλλά μέχρι εκεί.

[medicus]

...
Τι παρατήρησες? Έκανες κανενός τύπου έρευνα προτότυπο vs γεννόσημο και κατέληξες σε κάποιο συμπέρασμα?
...

Σωστή η ερώτησή σου.

Όλες οι ιατρικές πράξεις που λαμβάνουν χώρα στο ιατρείο μου, αλλά και στις κατ'οίκον ιατρικές επισκέψεις, καταχωρούνται με πλήρη λεπτομέρεια, σε ηλεκτρονικό αρχείο. Σε δεύτερο χρόνο και αφού το δείγμα του παράγοντα που θέλω να αναλύσω, για ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΧΡΗΣΗ, είναι επαρκές τότε προβαίνω σε στατιστικές αναλύσεις, διαφόρων μεθόδων, και καταλήγω σε κάποια συμπεράσματα που αφορούν το δικό μου ιατρείο και τους δικούς μου ασθενείς.

Οι μέθοδοι είναι καθαρά στατιστικές και θεωρητικά ορθές. Δεν δουλεύω διαισθητικά. Οι κυριότερες μέθοδοι που χρησιμοποιώ, για αυτού του είδους τις αναλύσεις, είναι η "Ανάλυση κατά Συστάδες"(Cluster Analysis) και η "Διακριτική Ανάλυση"(Discriminant Analysis).  

Φυσικά κάποιες, μπορεί και όλες, οι αναλύσεις μου να είναι λανθασμένες. Δεν το αρνούμαι. Αυτό όμως σημαίνει ότι τα σκευάσματα π.χ. έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα και τα αποτελέσματά μου είναι τελείως λάθος. Πού το πρόβλημα; Δεν προσθέτω, βάσει των αναλύσεών μου, νέες θεραπείες(π.χ. εναλλακτικές), απλά μειώνω τον αριθμό των υπαρχόντων σκευασμάτων. Πρακτικά, όπως και να το δεις δεν βλάπτω κανέναν ούτε κοροϊδεύω. Δεν είναι αντιεπιστημονικό ούτε ανήθικο.  

[EzeΤΡΟΛ]

SPECOFAI,PHARMATRIFT,ARCHIDOMED και GAMATOS

LOL!!!   

[ΑΡΗΣ]

Υπό το φόβο να αναλάβουν οι φαρμακοποιοί την ευθύνη χορήγησης κάποιου φαρμάκου θα υπάρξει συνεννόηση των φαρμακείων με τους γατρούς για το είδος του φαρμάκου που θα χορηγείται στους ασφαλισμένους όταν συνταγογραφείται η συγκεκριμένη χημική ουσία, δημιουργώντας έτσι λόμπυ μεταξύ φαρμακείων και γιατρών και μεταφέροντας απλά το πρόβλημα από τη σχέση φαρμακευτικής εταιρείας-γατρού στη σχέση φαρμακοποιού-γιατρού επιτείνωντας παράλληλα το πρόβλημα της ανεργίας στους φαρμακευτικούς αντιπροσώπους.
Π.χ ο γιατρός συνταγογραφεί σιμβαστατίνη 20 mg. O φαρμακοποιός έχει τη δυνατότητα να δώσει το σκεύασμα Χ , Ψ ή Ω καθώς είναι αυτά που έχουν τις χαμηλότερες τιμές στην αγορά. (θα αυξηθούν και οι μελέτες βιοίσοδυναμίας λόγω εκδόχων π.χ. θειική, βασιλική, ισοβασιλική και μεταβασιλική, νατριούχος ινδική σιμβαστατίνη). Το φαρμακείο σε μια περιοχή θα χορηγεί το σκεύασμα Χ γιατί αυτό θα έχει συνεννοηθεί με τους γιατρούς της περιοχής να χορηγεί και σε μια άλλη περιοχή το σκεύασμα Ψ για τον ίδιο λόγο. Επίσης τα φαρμακεία μιας περιοχής θα χωριστούν σε αυτά που διαθέτουν τα Ψ σκεύασμα, σε αυτά που διαθέτουν το Χ και σε αυτά που διαθέτουν το Ω ανάλογα με τους πελάτες τους που είναι σταθεροί συνήθως για τα φαρμακεία και οι οποίοι συχνα έχουν και σταθερό γιατρό για χρόνια. Σε συνάρτηση με το άνοιγμα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού και τη δημιουργία πολλών φαρμακείων σε μια περιοχή θα δημιουργηθούν φαρμακεία με το brand name της εταιρείας που θα πωλούν φάρμακα μόνο μιας εταιρείας. Το ένα θα πουλάει τα φάρμακα της εταιρείας Α και το παραδίπλα της εταιρείας Β. Όπως τα super markets. Oι φαρμακευτικές εταιρείες θα αγοράζουν τα φαρμακεία, τα οποία θα αποτελούν τα καταστήματά τους με τα οποία θα διαθέτουν αποκλειστικά προιόντα τους. Και έτσι θα υπάρχει σιμβαστατίνη μάρκας Α, μάρκας Β κλπ ανάλογα με την εταιρεία τις οποίες πάλι θα προωθούν οι γιατροί στους ασθενείς τους. ΄΄Σου έγραψα μια σιμβαστατίνη, η μάρκα Δ είναι η καλύτερη με το υδροξύλιο του πακιστανίου. Θα το βρείς στο απέναντι φαρμακείο΄΄.
-΄΄Η κουμπάρα μου γιατρέ πήρε σιμβαστατίνη μάρκας Ζ΄΄
-΄΄Ναι αλλά η κουμπάρα σου έχει μαστεκτομή και στη δική της περίπτωση ενδύκνειται η καρβοξυλιομένη κινεζική σιμβαστατίνη που περιέχεται στη συμβαστατίνη μάρκας Ζ. ΄΄

Ήδη τον τελεύταιο καιρό γίνονται κάποιες ημερίδες που αναφέρονται στην αποτελεσματικότητα των εκδόχων. Θυμηθήτε με.

Η λύση είναι μία, ή ηλεκτρονική κάρτα ασθενούς ή πραγματική ηλεκτρονική συνταγογράφηση και όχι ηλεκτρονική καταχώρηση όπως γίνεται σήμερα η οποία δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της υπερσυνταγογράφησης όπως παραδέχεται και η αιτιολογική έκθεση του τελευταίου υπό ψήφιση νομοσχεδίου.

[Δ. Κουναλάκης]

Φωτιά πήρατε.....
Για να μην έχετε αγωνία, κάποιοι θα συνταγογραφούν ουσίες που ισχύει ακόμη η πατέντα και δεν υπάρχουν αντίγραφα και έτσι λύνονται όλα τα προβλήματα για τον ασθενή, ο τζίρος των φαρμακοποιών διατηρείται (κοστίζουν πιο ακριβά) και μένει ο λόβερ με το πρόβλημα του αυξημένου κόστους.....

Έτσι είσαι σίγουρος και έχεις την ευθύνη του τι συμβαίνει στον ασθενή.....
Απλά πράγματα.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Υποθέτω όλοι μας σε μικρό ή μεγάλο βαθμό έχουμε "πειραματιστεί" με κάποια φάρμακα.
Δίνοντας διαφορετικό σκεύασμα της ίδιας δραστικής ουσίας σε διαφορετικούς ασθενείς ή δίνοντας μια νέα δραστική ουσία που κυκλοφορεί πρώτη φορά σε ασθενείς.
Ακόμη και η χορήγηση μια γνωστής δραστικής ουσίας σε ασθενή που τη λαμβάνει για πρώτη φορά αποτελεί ένα είδος "πειραματισμού" έως "ρίσκου".
Αφού αποδεχόμαστε λοιπόν τον δικό μας "πειραματισμό" (άλλωστε μέσω αυτού αποκτάται μεγάλο μέρος της προσωπικής εμπειρίας) γιατί να μην αποδεχτούμε την γενίκευση του "πειραματισμού" που επιχειρεί να εφαρμόσει το κράτος μέσω της ρύθμισης με την δραστική ουσία, απαλλαγμένοι μάλιστα από το "άγχος" της επιλογής σκευάσματος με όποιο κίνδυνο ενέχουν πιθανές αστοχίες ή παρενέργειές του;
Γιατί τώρα δεν θα φταίει "το φάρμακο που μου έδωσε ο γιατρός" αλλά "το φάρμακο που μου έδωσε/επέλεξε ο φαρμακοποιός"!

[medicus]

Υποθέτω όλοι μας σε μικρό ή μεγάλο βαθμό έχουμε "πειραματιστεί" με κάποια φάρμακα.
Δίνοντας διαφορετικό σκεύασμα της ίδιας δραστικής ουσίας σε διαφορετικούς ασθενείς ή δίνοντας μια νέα δραστική ουσία που κυκλοφορεί πρώτη φορά σε ασθενείς.
Ακόμη και η χορήγηση μια γνωστής δραστικής ουσίας σε ασθενή που τη λαμβάνει για πρώτη φορά αποτελεί ένα είδος "πειραματισμού" έως "ρίσκου".
Αφού αποδεχόμαστε λοιπόν τον δικό μας "πειραματισμό" (άλλωστε μέσω αυτού αποκτάται μεγάλο μέρος της προσωπικής εμπειρίας) γιατί να μην αποδεχτούμε την γενίκευση του "πειραματισμού" που επιχειρεί να εφαρμόσει το κράτος μέσω της ρύθμισης με την δραστική ουσία, απαλλαγμένοι μάλιστα από το "άγχος" της επιλογής σκευάσματος με όποιο κίνδυνο ενέχουν πιθανές αστοχίες ή παρενέργειές του;
Γιατί τώρα δεν θα φταίει "το φάρμακο που μου έδωσε ο γιατρός" αλλά "το φάρμακο που μου έδωσε/επέλεξε ο φαρμακοποιός"!

Εδώ, όπως το θέτεις, θα συμφωνήσω εν μέρει μαζί σου.

Ο ασφαλιστικός φορέας, όπως και να ονομάζεται, έχει το δικαίωμα να κάνει κάτι τέτοιο και, όπως το αναλύεις, καλά κάνει. Γι'αυτό, εξάλλου, και δεν μπορεί να επεκταθεί η "δραστική ουσία" στην "ελεύθερη" συνταγή(λέγοντας "ελεύθερη" εννοώ την αποδεσμευμένη από ασφαλιστικό φορέα).

Απλώς πρότεινα κάτι ακόμη πιο οικονομικό για τον ασφαλιστικό φορέα. Να φτιάξει τη δική του λίστα την οποία θα απαρτίζουν σκευάσματα κατόπιν διαγωνισμού(εξάμηνου, ετήσιου ή όπως αλλιώς θέλουν).

Έτσι δεν ελλοχεύει ο κίνδυνος δημιουργίας πονηρών συντεχνιών(ιατροί-φαρμακοποιοί), ούτε "γκρίζας" διαφήμισης ή και δυσφήμισης. Με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα πάντα με το δεδομένο ότι ΟΛΑ ΤΑ ΟΜΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑ,  ο ιατρός απαλλάσσεται από ανούσια συνταγογράφηση και χάσιμο χρόνου, ο φαρμακοποιός δεν πνίγεται σε επιζήμιες πολλαπλές επιλογές φαρμάκων, το κράτος κερδίζει από την έκπτωση που προκύπτει από το διαγωνισμό και οι ασθενείς αισθάνονται ισότιμοι μιας και θα λαμβάνουν τα ίδια σκευάσματα. Θέλουν όμως κάτι τέτοιο;

Και για να μην ξεχνιόμαστε, είναι ΟΛΑ ΤΑ ΟΜΟΙΑ ΙΣΑ; Προσωπική μου άποψη είναι ΟΧΙ.

Για να το επαναλάβω χιλιοστή φορά ΑΝΙΣΑ ΔΕΝ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ, για να θεωρηθούν ακατάλληλα. ΑΝΙΣΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Το δηλώνουν από μόνες τους οι ίδιες οι φαρμακευτικές εταιρείες.
    

[Fuentes]

γιατί να μην αποδεχτούμε την γενίκευση του "πειραματισμού" που επιχειρεί να εφαρμόσει το κράτος μέσω της ρύθμισης με την δραστική ουσία, απαλλαγμένοι μάλιστα από το "άγχος" της επιλογής σκευάσματος με όποιο κίνδυνο ενέχουν πιθανές αστοχίες ή παρενέργειές του;
Γιατί τώρα δεν θα φταίει "το φάρμακο που μου έδωσε ο γιατρός" αλλά "το φάρμακο που μου έδωσε/επέλεξε ο φαρμακοποιός"!

Μα επειδή ο όποιος "πειραματισμός", το όποιο άγχος, και η όποια ευθύνη, ΠΡΕΠΕΙ να είναι του γιατρού....

Επίσης...αν πχ ένας ασθενής με Σχιζοφρένεια υποτροπιάσει μετά από αλλαγή αξιόπιστης Ολανζαπίνης σε αμφιβόλου αποτελεσματικότητας Ολανζαπίνη (κάτι που ξαναλέω βλέπουμε σχετικά συχνά, όσο και να ωρύεται ο φίλος Διακοσμητής), οι επιπτώσεις μπορεί να είναι τεράστιες στον ίδιο και στην οικογένεια του. Ένας ειδικευμένος ιατρός, έχοντας την κλινική εμπειρία, θα επιλέξει κάποιο αξιόπιστο σκεύασμα, παίρνοντας και την ευθύνη της πράξης αυτής.

[Denominator]

γιατί να μην αποδεχτούμε την γενίκευση του "πειραματισμού" που επιχειρεί να εφαρμόσει το κράτος μέσω της ρύθμισης με την δραστική ουσία, απαλλαγμένοι μάλιστα από το "άγχος" της επιλογής σκευάσματος με όποιο κίνδυνο ενέχουν πιθανές αστοχίες ή παρενέργειές του;
Γιατί τώρα δεν θα φταίει "το φάρμακο που μου έδωσε ο γιατρός" αλλά "το φάρμακο που μου έδωσε/επέλεξε ο φαρμακοποιός"!

Μα επειδή ο όποιος "πειραματισμός", το όποιο άγχος, και η όποια ευθύνη, ΠΡΕΠΕΙ να είναι του γιατρού....

Επίσης...αν πχ ένας ασθενής με Σχιζοφρένεια υποτροπιάσει μετά από αλλαγή αξιόπιστης Ολανζαπίνης σε αμφιβόλου αποτελεσματικότητας Ολανζαπίνη (κάτι που ξαναλέω βλέπουμε σχετικά συχνά, όσο και να ωρύεται ο φίλος Διακοσμητής), οι επιπτώσεις μπορεί να είναι τεράστιες στον ίδιο και στην οικογένεια του. Ένας ειδικευμένος ιατρός, έχοντας την κλινική εμπειρία, θα επιλέξει κάποιο αξιόπιστο σκεύασμα, παίρνοντας και την ευθύνη της πράξης αυτής.

Επειδή κι εγώ συντάσσομαι με το πνεύμα του Διαμαντή, δηλαδή του να αποδίδονται ευθύνες εκεί που ανήκουν, θα συμφωνούσα απόλυτα μαζί του αν υπήρχαν Κλινικοί Φαρμακοποιοί.
Δυστυχώς η απουσία ειδικών επιστημόνων μας κάνει για άλλη μια φορά να πρέπει να αναλάβουμε όλο το βάρος.

[ΔΟΥΒΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ]

μα τι θα πει κλινικος φαρμακοποιος/////////

ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑς///

οι εντολες ειναι να γραφουμε χρυσοσκονη πακισταν και ο φαρμακοποιος να δεινει ΦΤΗΝΗ χρυσοσκονη πακισταν

ουτε ο γιαυτρος φταιει ουτε ο φαρμακοποιος

στο υπουργειο δωστε τον λογαριασμο για οσους πεθανουν..............

[EzeΤΡΟΛ]

Δυστυχώς, τα συσσίτια σε όλο και περισσότερες ελληνικές πόλεις είναι πλέον γεγονός και αφορούν όλο και περισσότερους πολίτες.
Αποτελεί πλέον ύβρι σ΄αυτή τη χώρα κάποιοι να συνταγογραφούν Νέξιουμ 40άρια για ψύλλου πήδημα. Στην κατάσταση που είμαστε πλέον, καλύτερα  να πηγαίνουν οι πόροι για τον εμπλουτισμό των μερίδων φαγητού προς συμπολίτες μας που πια δεν χρειάζονται στατίνες, αλλά χρειάζονται θερμίδες.

[timex]

Δυστυχώς, τα συσσίτια σε όλο και περισσότερες ελληνικές πόλεις είναι πλέον γεγονός και αφορούν όλο και περισσότερους πολίτες.
Αποτελεί πλέον ύβρι σ΄αυτή τη χώρα κάποιοι να συνταγογραφούν Νέξιουμ 40άρια για ψύλλου πήδημα. Στην κατάσταση που είμαστε πλέον, καλύτερα  να πηγαίνουν οι πόροι για τον εμπλουτισμό των μερίδων φαγητού προς συμπολίτες μας που πια δεν χρειάζονται στατίνες, αλλά χρειάζονται θερμίδες.

Πριν απο 4-5 χρονια δε φανταζομουν ποτε πως θα διαβαζα κατι τετοιο....

[panos papadopoulos]

Δυστυχώς, τα συσσίτια σε όλο και περισσότερες ελληνικές πόλεις είναι πλέον γεγονός και αφορούν όλο και περισσότερους πολίτες.
Αποτελεί πλέον ύβρι σ΄αυτή τη χώρα κάποιοι να συνταγογραφούν Νέξιουμ 40άρια για ψύλλου πήδημα. Στην κατάσταση που είμαστε πλέον, καλύτερα  να πηγαίνουν οι πόροι για τον εμπλουτισμό των μερίδων φαγητού προς συμπολίτες μας που πια δεν χρειάζονται στατίνες, αλλά χρειάζονται θερμίδες.

Οχι συναδελφε, υβρις αποτελει σε αυτη τη χωρα αυτο που γινεται εδω και πολλα χρονια. Ο γιατρος να συνταγογραφει για γαστροπροστασια ή για αλλους ασημαντους λογους πραζολη φασον με σκοπο οχι να προστατεψει τον ασθενη, αλλα να τα παρει απο την εταιρεια. Απο το nexium ποτε κανεις δεν ελαβε δωρακια και συν τις αλλις ειναι ισως η αιτια που δεν θα το συνταγογραφουσε χωρις λογο!!!!! Μην  τα καταλυουμε ολα ξαφνικα!  Και δεν δεχομαι πως ξαφνικα ολοι οι γιατροι γιναμε ευαισθητοι και σκεφτομαστε την ποιοτητα των φαρμακων που θα λαμβανουν οι ασθενεις μας! Ολοι ξερουμε πολυ καλα οτι ενα πολυ μεγαλο μερος της συνταγογραφησης, για να μην πω το μεγαλυτερο, μεχρι τωρα αποτελουσαν το φασον με σκοπο οχι τη μειωση της φαρμακευτικης δαπανης, αλλα την κερδοφορια της τσεπουλας μας!!!!!!! Τοτε αραγε δεν μας εκοφτε η ποιοτητα του φαρμακου που συνταγογραφουσαμε εμεις οι ιδιοι? Δεν ειμαι υπερ του νεου μετρου μιας και δεν συνταγογραφω ποτε αντιγραφα και λυπαμαι τον ασθενη μου που θα καταληξει να παιρνει κινεζικα φαρμακα, αλλα εξοργιζομαι που ξαφνικα ολοι οι γιατροι γιναμε Παναγιες και ενδιαφερομαστε μονο για το καλο του ασθενους και καλα, αλλα κανενας δεν αναφερει πως την δαπανη του φαρμακου εμεις την ανεβασαμε στα υψη, συνηθως για δικο μας και οχι για τον ασθενη οφελος!