Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ | Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011 (TO BHMA online)
Oι φαρμακοποιοί λένε πως δεν πωλούν τις άδειες των επιχειρήσεών τους. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε; Οι άδειες είναι κρατικές, τις εξέδιδαν οι νομαρχίες. Και όμως στις εφημερίδες δημοσιεύονται αγγελίες για την πώληση φαρμακείων. Κάποιοι αναφέρονται στο μαγαζί, στα ντουβάρια, στον εξοπλισμό, στον «αέρα», κάποιοι το γράφουν επί λέξει «πωλείται άδεια φαρμακείου».
Κάποιες φορές μάλιστα αναγράφουν ένα αστρονομικό ποσό, γύρω στις 300.000 ευρώ.
Και επειδή πάντοτε η νομοθεσία προσπερνιέται, υπήρχε μια κλασική μέθοδος. Ο πωλητής και ο αγοραστής έφτιαχναν μια ομόρρυθμη και έτσι, απλά και ανώδυνα, γινόταν η παράνομη μεταβίβαση. Ο νέος φαρμακοποιός ήταν ευχαριστημένος αφού έβρισκε στρωμένη πελατεία. Δεν συνέβαινε το ίδιο για τον πτυχιούχο που στερούνταν τα κονδύλια. Εκείνος έπρεπε να γίνει υπάλληλος στον συνάδελφο που βρήκε τις 300.000 ή να αναζητήσει δουλειά σε εταιρεία - συνήθως πλασιέ.
Το συνδικάτο των φαρμακοποιών τα είχε τακτοποιήσει όλα ώστε να μην παρεισφρύει κανένας άσχετος στον κλάδο. Οποιος δεν κληρονομούσε από τον γονιό, όποιος δεν διέθετε τα κεφάλαια, μπορούσε να αναζητήσει την τύχη του σε κάποια ορεινή κοινότητα των 300 γερόντων, να ανοίξει εκεί το φαρμακείο και να το κλείσει γρήγορα φεσωμένος. Αυτό λοιπόν έρχεται να διορθώσει το νομοσχέδιο που κατατίθεται αύριο στη Βουλή. Αυτό και διάφορα άλλα προνόμια που παραπέμπουν σε
μεσαιωνική συντεχνία. Η αντίδραση των επαγγελματιών αναμενόμενη, με απεργίες και απειλές. Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Θόδωρος Αμπατζόγλου θα ζητήσει το δίκιο του στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Θεωρεί ότι παραβιάζεται οδηγία που εξαιρεί τα φαρμακεία από την απελευθέρωση επαγγελμάτων. Λεονταρισμοί. Δεν θα ανοίγει όποιος έμπορος θέλει φαρμακείο, θα υπάρχουν και πάλι περιορισμοί. Πλην όμως οι περιορισμοί θα λειτουργούν προς όφελος των καταναλωτών, όχι μιας κάστας που λειτουργεί ανεξέλεγκτα.
Μια τροποποίηση που αφορά τον κλάδο: αλλάζει το πληθυσμιακό κριτήριο για λειτουργία νέου φαρμακείου. Από 1.500 κάτοικοι ανά φαρμακείο που ισχύει σήμερα σε 1.000 κατοίκους ανά φαρμακείο.
Το μέτρο αφορά κυρίως την περιφέρεια και τις «άγονες» περιοχές. Μια τροποποίηση που αφορά τους καταναλωτές: απελευθερώνεται πλήρως το ωράριο των φαρμακείων τη Δευτέρα, την Τετάρτη και το Σάββατο.
Δεν φτάνει που κρατούσαν κλειστό το επάγγελμα, κρατούσαν κλειστά και τα καταστήματα. Η αγορά φαρμάκων δεν είναι ανάλογη με την αγορά παπουτσιών: συνδέεται με την ανάγκη και ήταν, αν μη τι άλλο, προκλητικό για την κοινωνία να κρατούν τα φαρμακεία ορισμένοι προνομιούχοι χωρίς να εξυπηρετούν. Εν τω μεταξύ υπήρχε και η φάρσα με τις εφημερίες και τις διανυκτερεύσεις και τα εορτινά ωράρια. Οποιος έψαξε για φαρμακείο τον Δεκαπενταύγουστο στην Αθήνα έχει ευχηθεί να πωλούνταν τα φάρμακα από τους περιπτεράδες. Τέλος, μια τροποποίηση που αφορά το κράτος:
Επιβάλλεται κλιμακωτή έκπτωση των φαρμακοποιών προς τα Ταμεία ανάλογα με τον τζίρο τους. Μόλις ψηφιστεί το νομοσχέδιο και τελειώσει η περίοδος της διαμαρτυρίας (όπως έγινε και τους ιδιοκτήτες φορτηγών δημόσιας χρήσης) θα μπορούσε η κυβέρνηση να μπει στην ουσία της σχέσης της με το φαρμακείο.
Γιατί επιτρέπεται το τεράστιο ποσοστό κέρδους σε όλα τα φάρμακα; Από την αποθήκη ως το φαρμακείο η τιμή αυξάνεται κατά 35%, ανεξαρτήτως του αν το φάρμακο είναι ακριβό ή φτηνό. Σε ένα κατατοπιστικό άρθρο του ο πρόεδρος της Δράσης κ. Στέφανος Μάνος συνέκρινε τιμές Ελλάδας και τιμές Σουηδίας, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν και τη φορολόγηση. Αντιγράφουμε: «Ο σουηδός φαρμακοποιός κάθε φορά που διαθέτει Somatuline κερδίζει 15,53 ευρώ, ενώ ο έλληνας συνάδελφός του κερδίζει 435,24 ευρώ». Το υψηλό κόστος της δημόσιας υγείας οφείλεται εν πολλοίς στο ότι οι φαρμακοποιοί κάνουν χρυσές δουλειές.