Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών

[tasath]

@Black Mamba, μπορεί να σου είμαι απεχθής, αλλά δεν μπαίνεις στον κόπο να γράψεις ένα επιχείρημα. Συνεπώς η απάντησή σου είναι απλά ανούσια.
Πες μου λοιπόν: πως πάει το φαρμακείο σου; πως τα βλέπεις τα πράγματα; ρώτησες μήπως εκείνο το φίλο σου για τα τρομερά υπερκέρδη που σου έλεγε; πες μας τη γνώμη σου ως νέα φμφ...

Υ.Γ. Το θέμα είναι ότι έχεις τόσο πολύ τυφλωθεί από τον αγώνα σου, που για σένα οι άλλοι είναι πλέον φίλοι ή μισητοί εχθροί. Αλλά τότε δε χρειάζεται καν να συνομιλούμε...

[EzeΤΡΟΛ]

Ναι, τραγούδα όσο θες.

Οι νέοι φαρμακοποιοί, όσο και αν δεν σας αρέσει, θα διεκδικήσουν και θα αποσπάσουν το μέρος από την (πολύ μεγάλη) πίτα που τους αναλογεί, μπας και μπορέσουν να ζήσουν κι αυτοί.

Εναλλακτικά, μπορείς να κλείσεις εσύ το φαρμακείο σου και να μείνεις άνεργος, για να καταλάβεις τί σημαίνει ανεργία.

[tasath]

Ομοίως, ισχύει η προηγούμενη απάντησή μου.

[alfie]

Ο κύβος ερρίφθη

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Για λόγους δημοσίου συμφέροντος μπορεί να επιτραπεί η ίδρυση νέων φαρμακείων με πληθυσμιακά κριτήρια, σύμφωνα με το Δ’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας το οποίο ωστόσο παραπέμπει το θέμα στην Ολομέλεια για οριστική απόφαση λόγω μείζονος σπουδαιότητας.

Με απόφασή του το Δ’ Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου έκρινε ότι δεν παραβιάζει το Σύνταγμα η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων για την ίδρυση νέων φαρμακείων θεωρώντας ότι έτσι θα αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα της υπερσυνταγογράφησης φαρμάκων που έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν και θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των φαρμακείων.

Όπως αναφέρεται στην απόφαση η υπέρμετρη συνταγογράφηση φαρμάκων αλλά και η κατευθυνόμενη συνταγόγραφηση εκτός απ’ τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, είχαν ως αποτέλεσμα και την οικονομική επιβάρυνση του Δημοσίου και των ασφαλιστικών οργανισμών που έχουν πλέον κίνδυνο βιωσιμότητας. Επιπλέον, όπως επισημαίνεται, με τη θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων, θα διασφαλιστεί η ορθολογική κατανομή των φαρμακείων στις διάφορες περιοχές της χώρας και θα αποφευχθεί η συγκέντρωσή τους μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Παρότι το Δ’ Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου δέχθηκε ότι η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων συνεπάγεται περιορισμό όχι μόνο στην άσκηση αλλά και τη πρόσβαση στο ελεύθερο επάγγελμα, όπως ορίζει τη προσωπική και οικονομική ελευθερία το άρθρο 5 (παράγραφος 1) του Συντάγματος, ωστόσο κατέληξε ότι επιβάλλεται για την εξυπηρέτηση σκοπών δημοσίου συμφέροντος Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν φαρμακοποιοί που ζητούσαν ν’ ακυρωθεί η απόφαση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που δεν τους επέτρεπε τη χορήγηση νέων αδειών για την ίδρυση φαρμακείων στη Ν. Σμύρνη, με βάση τις διατάξεις του Ν. 3457/2006 ο οποίος περιορίζει την πληθυσμιακή αναλογία στους 1.500 από τους 3.000 κατοίκους που προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος 1963/1991 που είχε κριθεί αντισυνταγματικός από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου.

Επιμέλεια: Φίλιππος Καραμέτος

[alfie]

Δεν αντιβαίνει το Σύνταγμα, σύμφωνα με το Δ΄ τμήμα του Συμβολίου της Επικρατείας, η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων για την ίδρυση νέων φαρμακείων.

Ωστόσο,λόγω της σοβαρότητας του θέματος, το τμήμα παρέπεμψε για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου.

από Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[EzeΤΡΟΛ]

Το σκεπτικό του Δ' Τμ. του ΣτΕ είναι ολοφάνερα παιδαριώδες, αβάσιμο και πρέπει να καταπέσει στην Ολομέλεια ως απαράδεκτο. Δεν πατάσσεις την φαρμακευτική δαπάνη εμποδίζοντας έναν νέο φαρμακοποιό να ανοίξει ένα φαρμακείο.

Την αντιμετωπίζεις ανιχνεύοντας τον παραβάτη φαρμακοποιό ως φυσικό πρόσωπο, αφαιρώντας του την άδεια, και τιμωρώντας τον παραδειγματικά. Και κυρίως, δεν τον αφήνεις να λειτουργεί φαρμακείο σαν να μη συμβαίνει τίποτε όταν αποδεδειγμένα διατηρεί πηγάδι με φάρμακα (στο Λαύριο). Επίσης, τσιμπάς και τον δόκτωρα που ο φμφ είχε στο τσεπάκι του.

Ο αφορισμός ότι κάθε φαρμακείο πολλαπλασιάζει την φαρμακευτική δαπάνη, είναι αυθαίρετος, αστήριχτος, απαράδεκτος (αφού θεωρεί πρακτικά όλους τους φμφ απατεώνες - ακόμη και αυτούς που δεν έχουν εισέτι εξασκήσει το επάγγελμα), φασιστικός (ισοδυναμεί με την συλλογική ευθύνη που εφάρμοζαν οι Ναζί), βάναυσα προσβλητικός και θα έπρεπε αν οι φμφ (δια του ΠΦΣ) ήταν σοβαροί, να ξεσηκωθούν πρώτα οι ίδιοι.

Επίσης, θα περίμενα από το ΣτΕ να πάρει ξεκάθαρη θέση πάνω στο φλέγον ζήτημα του αν η άδεια ιδρύσεως φαρμακείου αποτελεί δημόσια περιουσία ή θα συνεχίζεται για πολύ το καλαμπούρι της κληρονομικής μεταβίβασης της άδειας δίκην τίτλου ευγενίας. Και ας μας πουν με ποιό τρόπο το δεύτερο (που συμβαίνει τώρα) συνάδει με το δημόσιο συμφέρον.

[tasath]

Από τα σημερινά δημοσιεύματα:

Δεν αντιβαίνει στο Σύνταγμα η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων για την ίδρυση νέων φαρμακείων, έκρινε το Δ' τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, επικαλούμενο λόγους δημοσίου συμφέροντος.

Λόγω της σοβαρότητας του θέματος ωστόσο, το τμήμα παρέπεμψε για οριστική κρίση στην ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου. Με την απόφαση του (2522/2011), το Δ' τμήμα, δέχθηκε κατ'αρχήν, όπως έχει άλλωστε δεχθεί και η Ολομέλεια, ότι η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων συνεπάγεται περιορισμό όχι μόνο στην άσκηση αλλά και στην πρόσβαση στο ελεύθερο επάγγελμα, όπως ορίζει το άρθρο 5 του Συντάγματος για την προσωπική και την οικονομική ελευθερία. "Ο περιορισμός όμως αυτός", συνεχίζει η απόφαση, "ο οποίος ορίζεται γενικώς και κατά τρόπο αντικειμενικό και αφορά ένα επάγγελμα, η άσκηση του οποίου συνδέεται με τη δημόσια υγεία, αποσκοπεί, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παραπάνω νόμου(3457/06), στην καταπολέμηση του πληθωρισμού των φαρμακείων με παρενέργειες όπως φαινόμενα υπερ-συνταγογράφησης και κατεθυνόμενης συνταγογράφησης, τα οποία προκάλεσε στο παρελθόν, κατά την εκτίμηση του νομοθέτη, η υπέρμετρη, ενόψει του μεγέθους του πληθυσμού και των αναγκών του σε φάρμακα, αύξηση του αριθμού των φαρμακείων ιδίως σε μεγάλα αστικά κέντρα".

Μάλιστα, σύμφωνα με τους δικαστές, μία συνέπεια του υπερπληθωρισμού των φαρμακείων είναι η ανάπτυξη αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των φαρμακείων ώστε να εξασφαλίσουν βιωσιμότητα, η οποία ωστόσο μπορεί να βλάψει όχι μόνο τη δημόσια υγεία αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία.

"Τα φαινόμενα αυτά", επισημαίνεται στην απόφαση, "εκτός των επιπτώσεων που μπορεί να έχουν στη δημοσια υγεία, ενόψει προφανώς του ότι σε περίπτωση που τα φάρμακα λαμβάνονται χωρίς λόγο ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη της υγείας, έχουν ως συνέπεια και την οικονομική επιβάρυνση του δημοσίου και των ασφαλιστικών οργανισμών, των οποίων απειλείται η οικονομική βιωσιμότητα".

Μάλιστα οι δικαστές, συντάσσονται με την αιτιολογική έκθεση του νόμου η οποία προέβλεπε τη θέσπιση πληθυσμιακού κριτηρίου (ένα προς 1500 κατοίκους) για "την εξασφάλιση της ορθολογικής κατανομής των φαρμακείων στις διαφορες περιοχές της χώρας". Επιπλέον υπογραμμίζεται ότι ο περιορισμός αυτός δικαιολογείται, σύμφωνα με τα άρθρα 21 και 22 του Συντάγματος, που υποχρεώνουν το κράτος να μεριμνά προληπτικώς για την υγεία των πολιτών.

"Για τους λόγους αυτούς, ο περιορισμός της οικονομικής ελευθερίας (άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος) με τη θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων, δεν μπορεί να θεωρεί προδήλως απρόσφορος για την επίτευξη των επιδιωκόμενων σκοπών, ούτε ότι υπερβαίνει το αναγκαίο μετρο και τα επιβαλλόμενα από την αρχή της αναλογικότητας όρια, λόγω και του μειωμένου αριθμού κατοίκων με το οποίο συνδέεται το επίμαχο κριτήριο. Με παλαιότερη απόφασή της, η Ολομέλεια του ΣτΕ (3665/2006) είχε κρίνει αντισυνταγματικά τα πληθυσμιακά κριτήρια που επέβαλε ο  προηγούμενος νόμος 1963/1991, επιτρέποντας την ίδρυση νέων φαρμακείων σε αναλογία 3.000 κατοίκων. Μετά την απόφαση αυτή, εκδόθηκε ο νόμος 3457/2006, όπου περιόρισε την πληθυσμιακή αναλογία στους 1.500 κατοίκους, διατηρώντας την ελάχιστη απόσταση μεταξύ των φαρμακείων.

Αφορμή της απόφασης του Δ' τμήματος ήταν προσφυγή φαρμακοποιού κατά της απόφασης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που αρνήθηκε να της χορηγήσει άδεια νέου φαρμακείου στη Ν. Σμύρνη, με βάση τα κριτήρια του επίμαχου νόμου (3457/2006).

[Ορθοπαιδικός]

Αφορμή της απόφασης του Δ' τμήματος ήταν προσφυγή φαρμακοποιού κατά της απόφασης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που αρνήθηκε να της χορηγήσει άδεια νέου φαρμακείου στη Ν. Σμύρνη, με βάση τα κριτήρια του επίμαχου νόμου (3457/2006).

Να ρωτήσω γιατί δεν ξέρω... Ισχυεί ο νόμος του 2006 ή άλλαξε με το "άνοιγμα" του επαγγέλματος των φαρμακοποιών?
Επίσης τελικά τι πέτυχαν με τις κινητοποιήσεις τους... Διατήρησαν την κληρονομικότητα της άδειας?
Ευχαριστώ

[EzeΤΡΟΛ]

Όλα τα πέτυχαν ...Και αποτελούν φωτεινό παράδειγμα για τους βοθρατζήδες, τους Λυμπερόπουλους, τους Τζωρτζάτους και τα λοιπά "ευγενή" επαγγέλματα.

[EzeΤΡΟΛ]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος (tromaktiko)

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι νομικά ξεκάθαρη και πρέπει να εφαρμοστεί από την Κυβέρνηση υποχρωτικά.

Όλα τα κλειστά επαγγέλματα πρέπει να απελευθερωθούν χωρίς εξαιρέσεις. Οι φαρμακοποιοί ακόμα προστατεύονται από πλυθησμιακά και γεωγραφικά όρια και συνεχίζουν να διατηρούν το απαράδεκτο δικαίωμα της κληρονομικής μεταβίβασης των κρατικών αδειών στα τέκνα τους. Για να μην αναφέρω ότι όσοι φαρμακοποιοί επιθυμούν, μπορουν μαύρα... να πουλήσουν τις κρατικές άδειες των φαρμακείων τους. Επίσης σύζυγοι και μη φαρμακοποιοί που ο/η σύζυγος φαρμακοποιός δεν είναι στη ζωή, έχουν το παράλογο δικαίωμα να διατηρούν το φαρμακείο χωρίς να είναι οι ίδιοι φαρμακοποιοί.

Αυτός... είναι ο κύριος... Λοβέρδος. Με την ίδια λογική θα έπρεπε η χήρα ιατρού να μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί το ιατρείο χωρίς η ίδια να είανι ειδικός γιατρός. Δυστυχώς η δικαιοσύνη -ΣτΕ- δημοσιεύει σωστές αποφάσεις για το άνοιγμα... όλων των κλειστών επαγγελμάτων, αλλά δεν φροντίζει να εφαρμοστούν! αυτές οι αποφάσεις με αποτέλεσμα οι ισχυρές συντεχνίες -φαρμακοποιών, ταξιτζήδων, φορτηγατζήδων και άλλων- να τα έχουν κάνει πλακάκια.. με τα πολιτικά κέντρα. Είναι δυνατόν το 2011 ένας ιδιώτης/πολίτης να αποφασίζει για το αν ένας άλλος ιδιώτης/πολίτης θα ασκήσει ένα συγκεκριμένο επάγγελμα; Θα πληρώνουμε νταβατζηλίκι... -σε ιδιώτη που έχει πάρει πριν από εμάς κρατική άδεια- για να ασκήσουμε το επάγγελμα που θέλουμε;

Εγώ το πρωί θελω να δουλεύω στο δικό μου φαρμακείο, το απόγευμα να δουλεύω με το δικό μου ταξί, το βράδυ να δουλεύω με το δικό μου φορτηγό και το Σάββατο να δουλεύω στο ιδιωτικό μου ιατρείο,    ( pardon ? ) γιατί να μου βάζει περιορισμούς ο κάθε ιδιώτης για το τι θα επιλέξω από όλα αυτά; 

Δικαίωμα όλων -λέει το Σύνταγμα και η κοινή λογική- η προσωπική και η επαγγελματική ελευθερία. Η ευθύνη της μη εφαρμογής της απόφασης του ΣτΕ και των άδικων εξαιρέσεων, ανήκει στον Πρωθυπουργό και τους αρμόδιους Υπουργούς, αλλά και στη δικαιοσύνη που δεν μεριμνά για την εφαρμογή της απόφασης για το άνοιγμα... χωρίς πελατιακές εξαιρέσεις όλων των κλειστών επαγγελμάτων. Ντροπή σε όλους μας για την κοινωνία της αδικίας που φτιάξαμε και συντηρούμε για τους λίγους και προνομιούχους κλειστοεπαγγελματίες φαρμακοποιούς, ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες, συμβολαιογράφους και πολλούς άλλους. Ντροπή μας.

[Γ.Κτιστάκης]

Από τα σημερινά δημοσιεύματα:

Δεν αντιβαίνει στο Σύνταγμα η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων για την ίδρυση νέων φαρμακείων, έκρινε το Δ' τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, επικαλούμενο λόγους δημοσίου συμφέροντος.

 "Ο περιορισμός όμως αυτός", συνεχίζει η απόφαση, "ο οποίος ορίζεται γενικώς και κατά τρόπο αντικειμενικό και αφορά ένα επάγγελμα, η άσκηση του οποίου συνδέεται με τη δημόσια υγεία, αποσκοπεί, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παραπάνω νόμου(3457/06), στην καταπολέμηση του πληθωρισμού των φαρμακείων με παρενέργειες όπως φαινόμενα υπερ-συνταγογράφησης και κατεθυνόμενης συνταγογράφησης, τα οποία προκάλεσε στο παρελθόν, κατά την εκτίμηση του νομοθέτη, η υπέρμετρη, ενόψει του μεγέθους του πληθυσμού και των αναγκών του σε φάρμακα, αύξηση του αριθμού των φαρμακείων ιδίως σε μεγάλα αστικά κέντρα".

Μάλιστα, σύμφωνα με τους δικαστές, μία συνέπεια του υπερπληθωρισμού των φαρμακείων είναι η ανάπτυξη αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των φαρμακείων ώστε να εξασφαλίσουν βιωσιμότητα, η οποία ωστόσο μπορεί να βλάψει όχι μόνο τη δημόσια υγεία αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία.

"Τα φαινόμενα αυτά", επισημαίνεται στην απόφαση, "εκτός των επιπτώσεων που μπορεί να έχουν στη δημοσια υγεία, ενόψει προφανώς του ότι σε περίπτωση που τα φάρμακα λαμβάνονται χωρίς λόγο ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη της υγείας, έχουν ως συνέπεια και την οικονομική επιβάρυνση του δημοσίου και των ασφαλιστικών οργανισμών, των οποίων απειλείται η οικονομική βιωσιμότητα".

Μάλιστα οι δικαστές, συντάσσονται με την αιτιολογική έκθεση του νόμου η οποία προέβλεπε τη θέσπιση πληθυσμιακού κριτηρίου (ένα προς 1500 κατοίκους) για "την εξασφάλιση της ορθολογικής κατανομής των φαρμακείων στις διαφορες περιοχές της χώρας". Επιπλέον υπογραμμίζεται ότι ο περιορισμός αυτός δικαιολογείται, σύμφωνα με τα άρθρα 21 και 22 του Συντάγματος, που υποχρεώνουν το κράτος να μεριμνά προληπτικώς για την υγεία των πολιτών.



Αφορμή της απόφασης του Δ' τμήματος ήταν προσφυγή φαρμακοποιού κατά της απόφασης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που αρνήθηκε να της χορηγήσει άδεια νέου φαρμακείου στη Ν. Σμύρνη, με βάση τα κριτήρια του επίμαχου νόμου (3457/2006).

Η κατάσταση μέχρι σήμερα πάντως δείχνει ότι το να είναι κλειστό το επάγγελμα του φαρμακοποιού, δεν είναι υπέρ τις καταπολέμησης της πολυφαρμακίας. Το αντίθετο μάλιστα δείχνει. Άρα ο ισχυρισμός αυτός καταρρίπτεται .
Δεν έχουμε πάρει απάντηση τεκμηριωμένη για το αντίθετο. Ο tasath που νομίζω ότι το υποστηρίζει, ας καταθέσει την τεκμηρίωσή του, ότι το να παραμείνει κλειστό το επάγγελμα είναι υπέρ τις καταπολέμησης της πολυφαρμακίας.

[Δ. Κουναλάκης]

Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι....

Το 50% της πολυφαρμακίας οφείλεται στα φαρμακεία. Το άλλο 50% οφείλεται στους γιατρούς.

Στο κείμενο της προκήρυξης του νέου συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης,(Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος) η προ-συνταγογράφηση ξεκινάει και επίσημα πλέον (για το ΥΥΚΑ) από το φαρμακείο χωρίς περιορισμούς. Όπως γράφει την σελίδα 71, τελευταία παράγραφος:

"Σε περίπτωση που ο ασθενής δεν διαθέτει συνταγή, αλλά πρόκειται να την προμηθευτεί, ο φαρμακοποιός  με  δική  του  ευθύνη,  και  βάσει  των  διατάξεων  της  Απόφασης  υπ Οικονομικών 1044425/323/0015/ΦΕΚ 303/Β, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, χορηγεί τα φάρμακα και φυλάσσει τα κουπόνια, καταχωρώντας αντίστοιχα την κίνηση στο σύστημα της ΗΣ (αντικατάσταση του θεωρημένου βιβλίου που προβλέπεται από το Νόμο). Εφόσον τα  φάρμακα  συνταγογραφηθούν  στο  προβλεπόμενο  χρονικό  περιθώριο,  η  εκδιδόμενη συνταγή  «κλείνει»  την  εκκρεμούσα  χορήγηση  των  φαρμάκων.  Στην  περίπτωση  αυτή,  η συνταγογράφηση  κατευθύνεται  (κατ’  εξαίρεση  όσων  αναφέρθηκαν  νωρίτερα)  στο συγκεκριμένο φαρμακείο που παρέδωσε τα φάρμακα."

Δείτε τι λένε και οι απόφασεις του υπουργείου οικονομικών:

Αριθ. 1044425/323/0015/ΦΕΚ 303/Β
Τήρηση ειδικού βιβλίου διάθεσης φαρμάκων από τα φαρμακεία.
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις των υποπεριπτώσεων γδ’ και γη’ της περίπτωσης γ’ και της περίπτωσης δ’ του άρθρου 38 του Π.Δ/τος 186/1992 (ΦΕΚ Α” 84).
2. Την 411/24.1.96 ΦΕΚ 58 (Β) κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών, για ανάθεση αρμοδιοτήτων Υπουργών Οικονομικών στον Υφυπουργό Οικονομικών.
3. την ανάγκη διευκόλυνσης των φαρμακείων κατά την χορήγηση φαρμάκων σε ασφαλισμένους ταμείων με ταυτόχρονη διασφάλιση της εμφάνισης της πώλησης των χορηγουμένων φαρμάκων.
4. Ότι από τις διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:
1. Παρέχουμε την δυνατότητα στα φαρμακεία για τη διάθεση φαρμάκων και λοιπών συναφών ειδών σε ασφαλισμένους ασφαλιστικών ταμείων, οι οποίοι πρόκειται εκ των υστέρων και όχι σε χρόνο μεγαλύτερο των πέντε (5) ημερών, να καλύψουν τη συναλλαγή με συνταγολόγιο του οικείου ασφαλιστικού ταμείου, αντί της προβλεπόμενης διαδικασίας (έκδοσης απόδειξης λιανικής πώλησης, απόδειξη επιστροφής και νέας απόδειξης λιανικής πώλησης), να τηρούν θεωρημένο βιβλίο παράδοσης φαρμάκων.
2.Στο βιβλίο αυτό καταχωρούνται:
α) Με την παράδοση των φαρμάκων, η ημερομηνία χορήγησης, το ονοματεπώνυμο και το οικείο ασφαλιστικό ταμείο του ασφαλισμένου – πελάτη καθώς και το είδος των φαρμάκων.
β) με την προσκόμιση του συνταγολογίου, ο αύξων αριθμός αυτού και της εκδιδόμενης απόδειξης λιανικής πώλησης.
3. Στις πιο πάνω περιπτώσεις οι αποδείξεις λιανικής πώλησης μπορούν να εκδοθούν μέχρι την πέμπτη (5η) μέρα από τη παράδοση και όχι αργότερα από τη λήξη της διαχειριστικής περιόδου.

ΦΕΚ B 11/14.1.2002

 
Αριθ. 1116504/34/0015 ΠΟΛ 1370

Τήρηση ειδικού βιβλίου διάθεσης φαρμάκων από τα φαρμακεία
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις των υποπεριπτώσεων γδ” και γη” της περίπτωσης γ” και της περίπτωσης στ” του άρθρου 38 του π.δ/τος 186/1992 (ΦΕΚ 84/Α”).
2. Την με αριθμ. 1100389/1330/Α0006/31-10-2001 (ΦΕΚ 1485/Β”) κοινή Απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών περί “Καθορισμού αρμοδιοτήτων των Υφυπουργών Οικονομικών”.
3. Την 1044425/323/0015/ΠΟΛ.1127/10-4-1996 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών με θέμα “Τήρηση ειδικού βιβλίου διάθεσης φαρμάκων από τα φαρμακεία”.
4. Την ανάγκη διευκόλυνσης των φαρμακείων, κατά την χορήγηση φαρμάκων σε ασφαλισμένους ταμείων, με ταυτόχρονη διασφάλιση της εμφάνισης της πώλησης των χορηγουμένων φαρμάκων.
5. Ότι από τις διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:
1. Τροποποιούμε τις παραγράφους 1 και 3 της 1044425/323/0015/ΠΟΛ.1127/10-4-1996 απόφασής μας, ως εξής:
“1. Παρέχουμε τη δυνατότητα στα φαρμακεία για τη διάθεση φαρμάκων και λοιπών συναφών ειδών σε ασφαλισμένους ασφαλιστικών ταμείων, οι οποίοι πρόκειται εκ των υστέρων και όχι σε χρόνο μεγαλύτερο του ενός μηνός, να καλύψουν τη συναλλαγή με συνταγολόγιο του οικείου ασφαλιστικού ταμείου, αντί της προβλεπόμενης διαδικασίας (έκδοσης απόδειξης λιανικής πώλησης, απόδειξης επιστροφής και νέας απόδειξης λιανικής πώλησης), να τηρούν θεωρημένο βιβλίο παράδοσης φαρμάκων.”
“3. Στις πιο πάνω περιπτώσεις οι αποδείξεις λιανικής πώλησης μπορούν να εκδοθούν το αργότερο την αντίστοιχη μέρα του επόμενου μήνα από την παράδοση. Ειδικά για τις παραδόσεις φαρμάκων του τελευταίου μήνα της διαχειριστικής περιόδου ισχύουν αναλόγως τα οριζόμενα στο άρθρο 12 παράγραφος 15 του Κ.Β.Σ.”

Η συγκεκριμένη απόφαση του υπουργείου οικονομικών που καλύπτει από πλευράς εφορίας και μόνο, τα φαρμακεία, να μην εκδίδουν αποδείξεις λιανικής πώλησης για φάρμακα που "δάνεισαν". Με αυτό τον τρόπο τα φαρμακεία συμμετέχουν επάξια στην υπερσυνταγογράφηση και κατηγορούνται οι ιατροί, καθώς ο ασθενής σου μπορεί κάλλιστα να φύγει από τα επείγοντα με μια συνταγή και τι θα του πεις εκεί όταν έρθει να την συνταγογραφήσει; Και υάρχουν ουκ ολίγοι δασκαλεμένοι ασθενείς από το φαρμακοποιό: "Πήγα στα επείγοντα....αλλά έχασα την συνταγή"

Είμαι απόλυτα υπέρ του να καταχωρείται ηλεκτρονικά η προ-χορήγηση φαρμάκων, όπως λέει στην δημόσια διαβούλευση. Όταν όμως ο γιατρός ελέγχεται για το τι συνταγογραφεί, γιατί πρέπει να χρεώνεται τι έχει γραφτεί από άλλους.

Δείτε στο τέλος του Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος εκεί  που λέει (Σελίδα 71) για την πρόταση που έκανα.

Μήπως μια τέτοια διαδικασία πρέπει να φύγει από τον συμβεβλημένο ιατρό του ταμείου που θα κληθεί να “ξεπλύνει” φάρμακα για ασθενή που δεν έχει εξετάσει και να περάσουν στην διαδικασία της θεώρησης από τον ελεγκτή, όπου με σκαναρισμένη από τον φαρμακοποιό την ιατρική συνταγή του ιατρού που τα έδωσε, επιτρέπει ή όχι την συμμετοχή του ασφαλιστικού ταμείου στην πληρωμή τους; Ο φαρμακοποιός θα μπορούσε να εισάγει τα στοιχεία της συνταγής και ένα σκαναρισμένο αντίγραφο στο σύστημα ώστε να μπορεί ο ελεγκτής να αποφασίσει με βάση και το αρχείο του ασθενή εάν το ασφαλιστικό ταμείο θα συμμετέχει ή όχι στο συγκεκριμένο φάρμακο.

Με το ηλεκτρονικό σύστημα, αρκεί ένας ελεγκτής να εφημερεύει για όλη την Ελλάδα και μπορεί να βρίσκεται σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας, για τις βραδυνές ώρες. Ή εναλλακτικά, με υποχρεωτικά σκαναρισμένη την συνταγή θα μπορούσαν να μπουν κανόνες:
α) Η συνταγή να περιέχει όλα τα στοιχεία που πρέπει: Όνοματεπώνυμο & ΑΜΚΑ του ασθενή, διάγνωση και ημερομηνία, σφραγίδα του γιατρού που θα φαίνεται το ΑΜΚΑ του ευανάγνωστα, που ούτε τα μισά δεν βλέπει κανείς πλέον.
β) Σε γιατρούς που ανήκουν στο δίκτυο του ΕΟΠΥΥ (ΕΣΥ & μη) δεν θα χρειαστεί καμιά έγκριση από τον ελεγκτή. Μπορούν να χρεωθούν αυτόματα οι ζημιές του ταμείου στο μισθό του αν κάνει λαμογιές.
γ) Σε ιδιώτες μη συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ, μόνο κατόπιν θεώρησης και εκεί μπορούν να μπουν διάφορα.... Αν δεν θέλει ο ασθενής να μπει στην διαδικασία της θεώρησης, δεν θα πάει στο φαρμακείο, αλλά θα πάει με την συνταγή στον συμβεβλημένο ιατρό του πρώτα.

[Γ.Κτιστάκης]

Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι....

Το 50% της πολυφαρμακίας οφείλεται στα φαρμακεία. Το άλλο 50% οφείλεται στους γιατρούς.

Συμφωνώ μεν, αλλά αυτό δεν έχει άμεση σχέση με το άνοιγμα του επαγγέλματος ή όχι, αλλά με όλα τα υπόλοιπα που περιγράφεις. Είναι θέμα λοιπόν νόμων , κανονισμών και ευσυνειδησίας των εμπλεκομένων λειτουργών και δεν έχει άμεση σχέση με την απελευθέρωση του επαγγέλματος ή όχι.
Συμφωνώ απόλυτα με την θέση ότι η διασύνδεση της πολυφαρμακίας με το άνοιγμα ή όχι του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, είναι το λιγότερο γελοιότητα.

[Denominator]

Η αναφερόμενη προκήρυξη προϋποθέτει ότι καταργείται η εκ του νόμου υποχρεωτική χορήγηση όλων των φαρμάκων πλην ΜΗΣΥΦΑ βάσει ιατρικής συνταγής.
Από παλιά πίστευα ότι η διαφύλαξη αυτού του δικαιώματος από μέρους μας είναι κεφαλαιώδους σημασίας.
Σαφώς κάποια πρακτικά προβλήματα μπορούν να δικαιολογούν όσους ζητούν παρεκκλίσεις.
Νομίζω όμως ότι θα πρέπει να εργαστούμε προς επίλυση αυτών των προβλημάτων και όχι να αναζητούμε μεθόδους συγκατάθεσης στη λογική του ΥΥΚΑ/φαρμακοποιών.

[EzeΤΡΟΛ]

Η αναφερόμενη προκήρυξη προϋποθέτει ότι καταργείται η εκ του νόμου υποχρεωτική χορήγηση όλων των φαρμάκων πλην ΜΗΣΥΦΑ βάσει ιατρικής συνταγής.
Από παλιά πίστευα ότι η διαφύλαξη αυτού του δικαιώματος από μέρους μας είναι κεφαλαιώδους σημασίας.

Ακριβώς! Αν γίνει αυτό, ο ασφαλισμένος θα μπορεί να έχει πρόσβαση στο πρώτο φάρμακο (ή ορεκτικό) με βάση:
- την προηγούμενη εμπειρία του (π.χ. έχω λαιμά ==> παίρνω Κλαρισίντ, μου πονάει στομάχι ==> Νέξιουμ κ.λπ.)
- την διαδικτυακή έρευνα
- ό,τι του σφυρίξουν φίλοι, γνωστοί ή άλλοι πρόθυμοι (π.χ. ο φμφ, που έτσι αναβαθμίζεται σε ουσιαστικό λειτουργό της ΠΦΥ)
...και αν δεν του περάσει, τότε να απευθυνθεί σε έναν ειδικό ιατρό (sic).

Και φυσικά, θα ακολουθήσει κόλαση σε όλα τα laundries συνταγών της χώρας, όπου θα πρέπει ( ; ) ταυτόχρονα να ξεπλένουμε το πρώτο φάρμακο και να χορηγούμε και τη δική μας αγωγή.