Πριν συνεχίσω θα ήθελα να επαναλάβω, γιανα μην παρεξηγηθώ, ότι δεν υπάρχουν δρόμοι στρωμένοι με ροδοπέταλα από δω και πέρα.
Όποιος δρόμος και να επιλεγεί θα έχει δυσκολίες. Το ερώτημα που απομένει να απαντηθεί από τον καθένα μας είναι, αν υπάρχει αισιόδοξη προοπτική με κάποιον από αυτούς τους δρόμους ,για τους εργαζόμενους , για το λαό μας , για τους πολίτες , για τη χώρα μας γενικότερα.
Όταν μιλάμε για διαγραφή χρέους και μιλάμε για το λεγόμενο απεχθές χρέος (odious debt) -δεν εξετάζεται αν το καθεστώς ήταν αυταρχικό (δικτατορία) ή προέκυψε από εκλογές.
Τρία είναι τα κλασσικά κριτήρια τα οποία πρέπει να ικανοποιούνται:
1) τα δάνεια που έχουν συναφθεί να μην ήταν προς όφελος του πληθυσμού της χώρας,
2) να μην ήταν εις γνώσιν αυτού, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ούτε να τα εγκρίνει, ούτε να τα απορρίψει, και
3) όλα αυτά να ήταν εις γνώσιν των πιστωτών.
Θα μπορούσαν να συσταθούν και στην Ελλάδα επιτροπές ελέγχου από πολίτες και ειδικούς με διεθνή συμμετοχή , με την απαίτηση μέρος του χρέους να κηρυχτεί απεχθές;
Δια στόματος λοιπόν του προέδρου του Eurogroup Γιουνκέρ έχουμε την εξής μαρτυρία: «Ήξερα ότι το πρόβλημα αυτό θα έφθανε, διότι συζητούσαμε, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, ο πρόεδρος Ζαν Κλοντ Τρισέ στην ΕΚΤ, η Επιτροπή (ευρωπαϊκή) και εγώ ο ίδιος, για τις προοπτικές για αυτό που δεν ήταν τότε γνωστό, όπως αυτό που αποκαλούμε ελληνική κρίση». Κοντολογίς, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι συνέχιζαν εν γνώσει τους να μας δανείζουν διότι « κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα».
Η δήλωση αυτή εμπίπτει σε έναν από τους τρεις λόγους σύμφωνα με τους οποίους ένα χρέος μπορεί να χαρακτηριστεί απεχθές.Οι δανειακές συμβάσεις, οι λόγοι σύναψης, οι όροι, καθώς και τα επιτόκια δανεισμού, ουδέποτε έγιναν γνωστά στον ελληνικό λαό, ούτε και είναι προσβάσιμα, ακόμα και τώρα, εν μέσω μάλιστα του πυρετού της «open gov» και της «Διαύγειας».
Άρα, ένας ακόμα όρος του επαχθούς χρέους φαίνεται να ικανοποιείται.Ωφέλησαν όμως τα δάνεια αυτά τον ελληνικό λαό; Το εάν και κατά πόσον, θα πρέπει να διερευνηθεί. Υπάρχουν όμως τρεις τουλάχιστον γνωστές και ύποπτες υποθέσεις που σχετίζονται με διακίνηση μαύρου χρήματος, με δωροδοκία, σπατάλη και με ιλιγγιώδεις υπερχρεώσεις. Αυτές είναι:
α) οι προμήθειες του δημόσιου τομέα (π.χ. περίπτωση Siemens, με ομολογίες Χριστοφοράκου, Τσουκάτου κ.α.),
β) οι εξοπλισμοί, όπου έχουμε τις μαρτυρίες του αναπληρωτή υπουργού εθνικής άμυνας. Λέει λοιπόν ο κ. Μπεγλίτης: «Κάποιοι έγιναν πλούσιοι και βρίσκονται εντός και εκτός του Πενταγώνου». Μιλάει για «κατασκευασμένες αμυντικές δαπάνες», για «πανηγύρι εξοπλισμών», για το ότι «φτιάχτηκαν περιουσίες, ενδεχομένως και πολιτικές καριέρες», και
γ) οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι οποίοι είναι γνωστό ότι κόστισαν πολλές φορές πάνω από τον αρχικό προϋπολογισμό, μπορεί και 20 δις ευρώ, και για τους οποίους η συναίνεση υφαρπάχτηκε μέσα από έντονη και κατευθυνόμενη προπαγάνδα.
Το τελευταίο δε δάνειο των 110 δις αρχίζει ήδη να αποκτά τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα μπορούσαν να το τοποθετήσουν στην κατηγορία του απεχθούς. Δεν είναι προς όφελος του ελληνικού λαού, αλλά των πιστωτριών τραπεζών και παρέχεται σε μια ήδη υπερχρεωμένη χώρα
Άρα κατα την άποψή μου η επιτροπή ελέγχου μπορεί να στηθεί.Από πού θα βρούμε χρήματα τώρα για εσωτερική χρηματοδότηση των αναγκών του κράτους...Υπάρχει ένα σημαντικό στοιχείο που πιθανά δεν το γνωρίζει ο πολύς κόσμος.
Η συντριπτική πλειοψηφία του τροϊκανού δανείου των 110 ευρώ δεν πάει, όπως ισχυρίζονται πολλά ΜΜΕ, στις εσωτερικές πληρωμές του δημοσίου, αλλά για την αναχρηματοδότηση ομολόγων που λήγουν.
Δηλαδή, το δημόσιο παίρνει λεφτά από την τρόικα, (και σε αντιστάθμισμα εφαρμόζει το Μνημόνιο), μόνο και μόνο για να αποπληρώσει (τοκοχρεολύσια) τους πιστωτές του, (δηλαδή τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα εγχώρια και αλλοδαπά ), για παλαιότερα δάνεια!
Ένας από τους λόγους που υποτίθεται ότι «επιβλήθηκε» το μνημόνιο ήταν για να εξασφαλίσουν οι εξωτερικοί πιστωτές (ξένα ιδρύματα ) ότι θα δεν θα χάσουν τα χρήματα τους.
Το τροϊκανό δάνειο λοιπόν δεν χρησιμοποιείται για κάλυψη εσωτερικών αναγκών του προϋπολογισμού αλλά για πληρωμές τοκοχρεολυσίων παλαιών δανείων Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςΔεν έχουμε ιδιαίτερο πρόβλημα -και είναι αναληθές αυτό που κατά κόρον προβάλλεται από ΜΜΕ και κυβερνητικούς αξιωματούχους - να καλύψουμε τις εσωτερικές ανάγκες του ελληνικού κράτους. Δεν έχουμε ιδιαίτερο πρόβλημα να πληρώσουμε μισθούς ή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Γιατί όποια προβλήματα ρευστότητας έχει κατά καιρούς για τέτοιου είδους υποχρεώσεις, το ελληνικό δημόσιο τα καλύπτει εδώ και δεκαετίες μια χαρά με εσωτερικό δανεισμό, που εξακολουθεί να γίνεται ανελλιπώς (έντοκα γραμμάτια δημοσίου) τα οποία παρέχονται με επιτόκιο μεγαλύτερο από αυτό των προθεσμιακών καταθέσεων των τραπεζών
Άρα όταν περάσουμε σε παύση πληρωμών με δικούς μας όμως όρους (η οποία ξανατονίζω δεν είναι χρεοκοπία ) και αφού διαγράψουμε, με τη διαδικασία που ανέφερα στη προηγούμενη μου ανάρτηση, ένα μεγάλο μέρος του χρέους, δεν θα χρειάζεται πλέον ούτε το τροϊκανό δάνειο ούτε τα μνημόνια. Αφού το χρέος θα ελαττωθεί σε τέτοιο επίπεδο που θα μπορεί πολύ πιο εύκολα να αποπληρωθεί.
Επαναλαμβάνω ότι προσωπικά υιοθετώ και άλλες ταυτόχρονα πολύ πιο δραστικές και ριζοσπαστικές λύσεις, που εκείνη την περίοδο της δοκιμασίας (
γιατί δεν αμφισβητώ ότι θα είναι περίοδος δοκιμασίας) δεν θα αφήσουν περιθώρια για στραγγάλισμα της οικονομίας.Ταυτόχρονα αυτές οι ριζοσπαστικές λύσεις μ
πορούν να είναι και άμεση πηγή ρευστού , αν χρειαστεί κάτι τέτοιο το ελληνικό δημοσιο.
Τέτοια μέτρα είναι :
Εθνικοποίηση τραπεζών, εθνικοποίηση όλων των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, Έλεγχος αγορών και κίνησης κεφαλαίων, πλήρης εθνικοποίηση - αξιοποίηση της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας ,επιστροφή κερδοφόρων ΔΕΚΟ στο δημόσιο έλεγχο, ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση δικαιότερη κατανομή φορολογικών βαρών, με πάταξη φοροδιαφυγής και φοροκλοπής και αύξηση φορολογίας «εχόντων και κατεχόντων», προώθηση παραγωγικής ανασυγκρότησης, με ευρύ πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, ορθολογική διαχείριση πόρων, καταπολέμηση καρτέλ και ασυδοσίας πολυεθνικών κλπ κλπ
και εάν όλα αυτά φοβίζουν κάποιους από εμάς ή τα θεωρείτε ακραία ή δεν τα υιοθετεί η πλειοψηφία, υπάρχουν και λύσεις που βρίσκονται μέσα στο υπάρχον status quo, -έξω όμως από τις δικές μου λογικές- αλλά φέρνουν και άμεσο ρευστό αν χρειαστεί (επαναλαμβάνω όμως ότι χρήματα για την άμεση κάλυψη των εσωτερικών αναγκών του κράτους υπάρχουν)
«Ψήνονται» κυριολεκτικά διάφοροι εκτός ΕΕ και ΗΠΑ (Κινέζοι, Ρώσοι ) για πρόσβαση στη χώρα.
Άμεσες συμφωνίες λοιπόν παραχώρησης χρήσης (Εμπορικά Λιμάνια , ναυπηγεία , στρατιωτικές διευκολύνσεις κλπ) για ένα χρονικό διάστημα με αντάλλαγμα άμεσο ρευστό(προπληρωμή) αν χρειαστεί.
Και αν και αυτά δεν υιοθετούνται, ευχαρίστως να ακούσω κάποιο άλλο εναλλακτικό σχέδιο
Τέλος να σημειώσω και κάτι άλλο.
Η κυβέρνηση που θα αναλάβει μια τέτοια διαδικασία πρέπει να έχει σαφέστατα εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες και προσανατολισμούς από την παρούσα,να έχει κότσια και βεβαίως θα πρέπει να έχει την πιο ισχυρή στήριξη από την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.
Διότι θα σπάσει αυγά!Μερικές επισημάνσεις ακόμα.1.Έχει πολύ μεγάλη διαφορά η έννοια της παύσης πληρωμών και διαγραφής του χρέους ολόκληρου ή μέρους αυτού με δική μας πρωτοβουλία κινήσεων ( που προσωπικά την υιοθετώ και υποστηρίζω), από την αναδιάρθρωση - επιμήκυνση και στην ουσία ελεγχόμενη χρεοκοπία μέσω της υπαγωγής στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας την οποία ετοιμάζουν οι κυβερνώντες και η τρόικα και στην οπόια η πρωτοβουλία ανήκει σε αυτούς.
Στην επιμήκυνση –αναδιάρθρωση του χρέους , οι όροι θα είναι επαχθέστεροι και προφανώς και το επιτόκιο επαχθέστερο, οπότε στην ουσία μιλάμε για ελεγχόμενη χρεοκοπία και πλήρη οικονομική ι επιτήρηση και εξάρτηση για παρα πολλά χρόνια.
2.Να μην ξεχνάμε τους
δυο βασικούς λόγους για τους οποίους επιβλήθηκε στον ελληνικό λαό το Μνημόνιο.
α.Η παγκόσμια οικονομική κρίση ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά των αγορών (τράπεζες κλπ) που είχαν αγοράσει ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, οι οποίες αγορές φοβήθηκαν ότι με το χρέος της Ελλάδας να φτάνει σε πολύ μεγάλο ποσοστό επι του ΑΕΠ σε συνδυασμό με τα υψηλά ελλείμματα του Ελληνικού Κρατους θα έθετε εν αμφιβόλω τη δυνατότητα να πάρουν τα χρήματα τους (μαζί με τους τόκους ) πίσω.
β.Η επιθυμία των αγορών και κατόχων μεγάλων κεφαλαίων στη Ελλάδα, να δημιουργηθεί ένα εργασιακό τοπίο Κίνας, για να επενδύσουν επικερδώς τα λιμνάζοντα κεφάλαιά τους.
Μερικά παραλειπόμενα:Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι περίπου κατά τα δύο τρίτα εξωτερικό και κατά το ένα τρίτο εγχώριο. Δηλαδή και oι Ελληνικές τράπεζες παίρνουν δάνεια από τη ΕΚΤ με επιτόκιο 1% και αγοράζουν ελληνικό χρέος ( ομόλογα του δημοσίου) με επιτόκιο 5,2%! Δηλαδή χρήμα το οποίο έχουν πάρει με 1% το δανείζουν στο ελληνικό δημόσιο με 5,2%! Τουτέστιν οι ελληνικές τράπεζες κερδοσκοπούν παίζοντας με τον πόνο του χρέους του ελληνικού δημοσίου. Και το ελληνικό δημόσιο, ως μαζόχα, παίρνει την τροϊκανή βοήθεια των 110 δις (με την υποχρέωση εφαρμογής των διαδοχικών μνημονίων) και ένα μέρος της το δίνει στις ελληνικές τράπεζες για αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων παλιότερων δανείων , ενώ ταυτόχρονα βάσει μνημονίου είναι υποχρεωμένο να χρηματοδοτεί (με ρευστό η εγγυήσεις) από τον προϋπολογισμό του με δεκάδες δις ευρώ τις τράπεζες, για μην καταρρεύσουν από τηΝ κρίση.
Τρέλα ε;
Η έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών σε ελληνικό δημόσιο χρέος φτάνει στα 107,1 δισ. ευρώ.
Οι περισσότερες τράπεζες που έχουν αγοράσει ελληνικό χρέος είναι οι γερμανικές, με ομόλογα 17,6 δισ. ευρώ, ενώ ακολουθούν οι γαλλικές με ομόλογα ύψους 11 δισ. ευρώ. Ακολουθούν οι Κυπριακές με ελληνικό χρέος στα χαρτοφυλάκια τους που φτάνει τα 4,8 δισ. ευρώ, ενώ εκτεθειμένες είναι και οι βελγικές με 4,7 δισ. ευρώ. Μικρότερη είναι η συμμετοχή της Ολλανδίας, με 3 δισ. ευρώ και της Μ. Βρετανίας με 4,1 δισ. ευρώ. Τα ποσοστά συμμετοχής στο ελληνικό χρέος είναι μικρότερα για τις ιταλικές, πορτογαλικές, ισπανικές και αυστριακές τράπεζες. Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςΤο εγχώριο χρέος είναι επίσης σε μεγάλο βαθμό ομολογιακό και κατέχεται από ελληνικές τράπεζες, από ασφαλιστικά ταμεία, από ιδιώτες και από επιχειρήσεις.
Σύνολο ελληνικού χρέους σε ελληνικές τράπεζες: 46,9 δισεκατομμύρια, μεγαλύτερο κατά πολύ απ’ το σύνολο εκείνου που βρίσκεται σε γερμανικά χέρια.
H εθνική κατείχε τον Φεβρουάριο του 2010 κρατικά χρεόγραφα αξίας 17,9 δισεκατομμυρίων ευρώ!
η Eurobank με 9,4 δισεκατομμύρια
η Alpha 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ·
η Πειραιώς και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από 5,5 δισεκατομμύρια · και
η Αγροτική 1,1 δισεκατομμύρια
δεν ξέρουμε ακριβώς αυτή την στιγμή ,πόσα ελληνικά ομόλογα βρίσκονται στα χέρια ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων ή ασφαλιστικών εταιρειών