Με αφορμή το περιστατικό που περιγράφεται στο προηγούμενο post αντιγράφω δημοσίευση (02/01/2016) του συμφορουμίστα Γενικού Ιατρού (και νυν Διευθυντή του Νοσοκομείου Αγρινίου) κ. Δημήτρη Μιχάλη στον τοίχο του στο facebook:Χειροδικίες και «τσαμπουκάδες» στις δομές υγείας
Με αφορμή το ακόλουθο δημοσίευμα, αξίζει να ενσκήψουμε στο φαινόμενο αυτό που βασιλεύει τη χώρα μας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που πολίτες που προσέρχονται στα νοσοκομεία (κυρίως στα επείγοντα) συμπεριφέρονται απαράδεκτα. Αυτό για πολλούς λόγους.
Κάποιοι από το πολύ άγχος για το συμβάν.
Εδώ η ευθύνη των υγειονομικών να τους κατατοπίσουν, ενημερώσουν για τα πραγματικά δεδομένα και να τους ηρεμήσουν, είναι καθοριστική.
Κάποιοι γιατί μέσα από τις δυσκολίες που θα συναντίσουν (αναπόφευκτες ή απόρροια αμελείας υπαλλήλων), ξυπνάει το μένος τους για ένα άδικο κράτος που συναντούν συνέχεια μπροστά τους.
Και εδώ ο εκπολιτισμός του κράτους ως παρόχου υπηρεσιών (συνολικά) είναι αυτό που θα έδιδε τη λύση.
Κάποιοι γιατί βρέθηκαν μπροστά σε έναν αδιάφορο και ανεύθυνο λειτουργό που για κείνον η δουλειά του είναι «αγγαρεία» και όχι λειτούργημα. Και αυτό είναι εύκολα αντιληπτό από τον έχοντα ανάγκη πολίτη.
Εδώ μόνο η απομόνωση τέτοιων ¨λειτουργών¨ από τους λοιπούς και η αρμόζουσα τιμωρία μπορούν να θεραπεύσουν την πληγή.
Κάποιοι γιατί έχουν μάθει στη ζωή τους στο «εδώ και τώρα» και αδιαφορώντας για την σοβαρότερη κατάσταση άλλων συμπολιτών τους που προηγούνται, απαιτούν να είναι αυτοί η απόλυτη προτεραιότητα.
Εδώ δυστυχώς έχουμε να κάνουμε με ψυχοκοινωνική παθολογία και λίγα μπορούν να γίνουν με τον ενδεδειγμένο χειρισμό, αν και ενδείκνυται να τον δοκιμάζουμε.
Κάποιοι άλλοι γιατί εκ φύσεως (είτε έχοντας κάκιστη παιδεία είτε αποτελούντες διαταραγμένες υποκοσμιακές προσωπικότητας, γνωστοί και ως «κουραδόμαγκες»), αγνοούν κάθε κανόνα κοινωνικής προσαρμογής και συλλογικότητας.
Μαζί τους και αυτοί που πιωμένοι θεωρούν δεδομένη την μοναδικότητά τους.
Σαν τους τελευταίους ήταν και αυτοί που έκαναν το σκηνικό στο Ρέθυμνο.
Και ο εισαγγελέας τους απεύθυνε κατηγορία για «.. φθορά δημόσιας περιουσίας, αντίσταση κατά της αρχής, … και διατάραξη οικιακής ειρήνης». Μάλιστα.
Και μετά τους άφησε ελεύθερους !! !!
Δυστυχώς αυτά τα φαινόμενα επικρατούν και επιβιώνουν με πρώτο ένοχο –κατά την εκτίμησή μου- την δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της.
Και εννοώ ότι σε όποια χώρα του κόσμου με στοιχειώδες πολιτικά σταθερό σύστημα αν γίνει κάτι τέτοιο,
1ον: Συλλαμβάνεσαι άμεσα και αντιμετωπίζεις σοβαρές κατηγορίες περί διατάραξης της ομαλής λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών.
Πού είναι αυτή η κατηγορία εδώ? ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ !!
2ον: Οδηγείσαι στο αυτόφωρο. Πόσες φορές γίνεται αυτό εδώ? Σχεδόν ποτέ, όπως στην περίπτωσή μας που «… αφέθηκαν ελεύθεροι».
3ον: Διώκεσαι αυτεπάγγελτα. Αν προσέξατε στο δημοσίευμα αναφέρει « .. ο γιατρός υπέβαλε μήνυση…». ΔΕΝ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ.
Όχι κύριοι. Ο γιατρός για να υποβάλει μήνυση πρέπει να εγκαταλείψει το νοσοκομείο. Και πρέπει να μείνει και κρατούμενος ή και να πάει στο αυτόφωρο, γιατί πάντα ο δράστης βάζει και εκείνος μήνυση εναντίον του γιατρού (δασκαλεμένος από τους δικηγόρους για να κωλυσιεργήσει). Ακόμη, ο γιατρός εκθέτει τον εαυτό του σε στοχοποίηση από τον δράστη για μελλοντική εκδικητική δράση.
Όλα αυτά συνεπώς υπηρετούν ένα σύστημα που αποτρέπει το θύμα από το να υποβάλει μήνυση.
Αλλά και τέλος γιατί ο γιατρός να υποβάλει μήνυση? Η συμπεριφορά αυτή στρέφεται εναντίον μία ολόκληρης δομής και ενός δημόσιου συστήματος.
Άρα να υποβάλει ο Διοικητής π.χ.
Έλα μου ντε. Ούτε αυτός μπορεί αφού κατά την κρατούσα νομολογία δεν είναι αυτός ο έχων άμεσο «έννομο συμφέρον».Απλά: Η μπές μπροστά γιατρέ και βγάλε το φίδι από την τρύπα, ή άσε το μάγκα να αλωνίζει. Και τούτο το τελευταίο είναι που υπηρετεί τελικά το σύστημά μας. Γιατί όμως? Και τελικά ποιο φίδι θα βγάλει όταν οι ποινές που θα αντιμετωπήσει ο «μάγκας» είναι τέτοιες που μάλλον θα τον αποθρασυνόσουν παρά θα τον συνετίσουν?
Δυστυχώς όμως, κατά καιρούς δια στόματος υπουργών δικαιολογείται –και εμμέσως ενθαρρύνεται -ο τραμπουκισμός και η αυτοδικία, όπως είχα γράψει και παλιότερα (Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος)
Κοντολογίς, η ποινικοποίηση της διατάραξης λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας και ειδικά τόσο ευαίσθητης (που σήμερα αντιμετωπίζεται ως διατάραξη οικιακής γαλήνης !!) και μάλιστα με αυτόφωρη διαδικασία και με αυστηρή αντιμετώπιση, είναι η λύση που θα έκανε τους «κουραδόμαγκες» να περιορίσουν τη μαγκιά τους και θα προστάτευε τους ασθενείς από το ζόφο τέτοιων συμπεριφορών και τους υγειονομικούς από το σχεδόν καθημερινό ακραίο μπούλινγκ που αντιμετωπίζουν.
Όμως αυτά για να τα διευθετήσουμε απαιτείται να διαθέτουμε πολιτισμό ως σύστημα.
Πολύ φοβάμαι όμως ότι νομιμοποιούμαι να ισχυριστώ πως δεν διαθέτουμε εδώ και μερικές δεκαετίες.