Το ότι δεν αναφέρεται πουθενά πως ο οικογενειακός γιατρός θα πρέπει να είναι μόνο γενικός γιατρός, δεν είδα να το σχολιάζει κανείς.
Γιατί άραγε...
Γιατί είναι το μικρότερο πρόβλημα στην όλη υπόθεση. Αυτοί τη στιγμή δεν υπάρχουν οικογενειακοί ιατροί αρκετοί σε αριθμό για να λειτουργήσει ένα σύστημα οικογενειακού ιατρού. Επίσης, ο κόσμος δεν ξέρει τι σημαίνει γενικός ιατρός και τον ταυτίζει με τον παθολόγο. Να πω ότι δεν υπάρχουν και αρκετοίαγενικοί ιατροί που να αξίζουν την ειδικότητα θα γίνω κακός.
Όσοι με γνωρίζουν από παλαιά θα έχουν ακούσει το αιρετικό ότι δεν περιμένω καμιά βοήθεια για την εδραίωση της γενικής ιατρικής στην Ελλάδα, ούτε από τα "όργανα" μας, ούτε από τους πολιτικούς, ούτε από τους πανεπιστημιακούς. Η εδραίωση περιμένω να έρθει μόνο από τους ασθενείς και από τους τραπεζίτες. Οι ασθενείς γιατί μπορούν να εξυπηρετούνται χωρίς να τρέχουν δεξιά αριστερά και οι τραπεζίτες γιατί το δεξια-αριστερά και ο νοσοκομειακός τρόπος αντιμετώπισης κοστίζει περισσότερο χωρίς να έχει καλύτερα αποτελέσματα στους δείκτες υγείας.
Για μένα είναι σημαντικά μικρότερο πρόβλημα το τι ειδικότητα έχει ο οικογενειακός ιατρός από το γεγονός ότι πρέπει να είσαι διαβητολόγος για να δεχτεί ο ΟΓΑ να βάλεις τον ασθενή σου σε ινσουλίνη προκειμένου να του πληρώσει τα βελονάκια του στυλού της ινσουλίνης. Το κόστος θεραπείας και η ποιότητα ζωής θα κοστίσουν ακριβότερα όσο ο ασθενής θα συνεχίσει αρύθμιστος.
Θεωρώ ότι καλά εκπαιδευμένοι γενικοί ιατροί εάν τυχόν δεν έχουν εμπόδια όπως το παραπάνω στη δουλειά τους απλά θα απομονώσουν σταδιακά τις υπόλοιπες ειδικότητες σε αυτά που είναι ειδικευμένα και είναι η δουλειά τους. Αρκεί να μην τεθούν φραγμοί που θα περιορίσουν την άσκηση της ιατρικής από το γενικό ιατρό, είτε σε επίπεδο πράξεων είτε σε επίπεδο συνταγογραφίας. Είναι προτιμότερο να απαιτήσουμε ελευθερία και έλεγχο παρά περιορισμούς και αμνήστευση που υπάρχει σήμερα.
Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι αλλού: τι μπορεί να κάνει ο γενικός ιατρός;
Όσοι έζησαν την μάζωξη στη Λέσβο πριν 10 χρόνια θα θυμούνται τον αφηνιασμένο Μποδοσάκη να είναι κάθετα αντίθετος.
Όσοι θέτουν το ερώτημα γιατί μια επιστημονική εταιρία που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί την γενική ιατρική στην Ελλάδα δεν θέτει την βάση για τις δεξιότητες που πρέπει να έχει ένας γενικός ιατρός λαμβάνουν την απάντηση ότι υπάρχει το βιβλιαράκι της εκπαίδευσης (γνωστό ως logbook). Αφού η επιτροπή εκπαίδευσης πριν 3-4 χρόνια στο συνέδριο στη Χερσόνησο σε ερώτηση μου για αυτό το θέμα θεωρεί ότι το logbook είναι και οι δεξιότητες που πρέπει να έχει ο γενικός γιατρός γιατί φοβάται να το δηλώσει και επίσημα;; Απειλούνται κάποιοι μήπως από μια τέτοια ενέργεια;
Όταν δεν υπάρχει επίσημα τι μπορεί να κάνει ένας γενικός ιατρός γιατί να έχουμε απαιτήσεις;
Το άλλο σημαντικότερο πρόβλημα είναι από τι απειλείται ο γενικός ιατρός.
Ο γενικός ιατρός σε όλο τον κόσμο απειλείται δικαστικά όταν συμβεί το "3%" που κανείς δεν θέλει, που είναι ανθρωπίνως μη προβλέψιμο όσο καλός ιατρός και να είσαι. Εκεί αρχίζει ένας δύσκολος δρόμος για κάθε ιατρό που θα βρεθεί σε αυτή τη θέση, να ακούει στο δικαστήριο τον κάθε πανεπιστήμων της Χ ειδικότητας να λέει ότι έπρεπε να είχε γίνει αυτό και αυτό και ο γενικός ιατρός έπρεπε να είχε παραπέμψει. Εάν όμως είχε συμβεί το ίδιο και κατηγορούνταν ιατρός της ειδικότητας του θα κατηγορούσε το θεό, την ανακρίβεια της μεθόδου, την τύχη και τους δαιμόνους. Αυτό το πρόβλημα είναι παγκόσμιο και η λύση που χρησιμοποιείται παντού πλην της Ελλάδα είναι να υπάρχει μια σοβαρή επιστημονική εταιρία, κολέγιο ή ακαδημαϊκό τμήμα γενικής ιατρικής που κάθετε βάζει κάτω τη βιβλιογραφία, βγάζει κατευθυντήριες οδηγίες και κανόνες άσκησης της ιατρικής. Πουθενά δεν είναι δεσμευτικές. Αλλά εάν τις ακολουθείς απλά είσαι υπό προστασία ότι έκανες το πρέπον, ότι και να λέει η κάθε φιγούρα του θεάτρου σκιών. Εάν εξαιρέσεις κάτι προσπάθειες του Λιονή για κατευθυντήριες οδηγίες, τι άλλο έχουμε στην Ελλάδα;
Όταν ο γενικός ιατρός στην Ελλάδα είναι ξεβράκωτος και τον κυνηγάνε από παντού εάν τολμήσει να κάνει ιατρική, εσύ θέλεις να του βάλεις και ευθύνες; Εγώ μαζί σου, είμαι σίγουρος ότι υπάρχει ένα κελί και για σένα.