Το προηγούμενο μήνυμα ήταν ένα σύντομο σχόλιό μου στο μήνυμα του Διαμαντή για την αναρτημένη ανακοίνωση στην είσοδο του ΝΑΤ της περιοχής μου. Το περιστατικό που ανέφερα ήταν πραγματικό, ήταν πρόσφατο και το θυμήθηκα.
Δεν βλέπω 40 περιστατικά την ημέρα και δεν παριστάνω τον βιονικό γιατρό…
Παρότι όπως καταλαβαίνετε είναι δύσκολο να παρουσιάσω σε λίγες γραμμές τον τρόπο της δουλειάς μου, θα προσπαθήσω να απαντήσω στα ερωτήματα που θέσατε κ Κουναλάκη και να σχολιάσω αυτά που αφορούν την ουσία της κουβέντας μας.
Το «40 ασθενείς» αφορούσε μια τυχαία μέρα του Αυγούστου, που ο πληθυσμός αυξάνεται κατά 2-3φορές στην περιοχή μας. Κατά μέσο όρο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους γράφω στο βιβλίο 20-25 ασθενείς καθημερινά. Το ποσοστό της αμιγώς χρόνιας συνταγογράφησης είναι περίπου στο 30% (για το Κ.Υ. συνολικά ανεβαίνει στο 50%). Το υπόλοιπο 70% είναι είτε «επείγοντα» (με την έννοια του κάτι έπαθα σήμερα, χτες, προχτές και ήρθα να με εξετάσεις) είτε τακτικά, προγραμματισμένα(κατά ένα τρόπο) από εμένα στα πλαίσια της παρακολούθησης των χρόνιων περιστατικών που παρακολουθώ, ή καινούργια χρόνια περιστατικά που ξεκινάνε να μπουν σε κάποια παρακολούθηση
Τα ποσοστά αυτά στη δουλειά μου, έχουν κατακτηθεί μετά από 10χρ εργασίας στο συγκεκριμένο Κ.Υ. και στα πρώτα χρόνια όπως μπορείτε να φανταστείτε δεν ήταν καθόλου έτσι τα πράγματα. Το κτίσιμο της εμπιστοσύνης, της επικοινωνίας και της αποδοχής της δουλειάς μου τόσο από τους ασθενείς όσο και από τους άλλους συναδέλφους έγινε σιγά σιγά και πάνω από όλα είναι μια δυναμική και συνεχής διεργασία.
Τα πρώτα χρόνια η συνταγογράφηση αποτέλεσε το δίαυλο, το μέσο, που με έφερε σε επαφή με τους ασθενείς μου. Τα πρώτα χρόνια ήταν συχνές οι εκφράσεις γιατρέ γράψε μου αυτά που πήρα από το φαρμακείο, γράψε μου να κάνω γενικές εξετάσεις και τη χοληστερίνη τη κακή, ρίξε μια ματιά στις εξετάσεις μου και βιάζομαι. ..
Σταδιακά με πολλά «εργαλεία» που χρησιμοποίησα, με την κάρτα υγείας που έστησα, αλλά κύρια με τη σταθερή στάση και θέση απέναντι στους ασθενείς ότι η ιατρική είναι ένα σοβαρό πράγμα, ότι θα πρέπει να επιλέξουν ένα γιατρό που θα είναι υπεύθυνος για τις θεραπευτικές παρεμβάσεις φαρμακευτικές ή μη στην πορεία της υγείας τους, ότι ο συνταγογράφος ιατρός αντιγράφει συνταγές θεραπόντων ιατρών και όχι γειτόνων, συγγενών ή φαρμακοποιών, το νερό άρχισε να τρέχει στο αυλάκι.
Τα πρώτα χρόνια ήταν σημαντική η βοήθεια από τον συφορουμίστα Διαμαντή που δουλέψαμε με κοινή λογική και στήσαμε μαζί για 3-4χρ κάποια πράγματα. Δυστυχώς για μένα, αυτός αποφάσισε να μετακομίσει σε ένα κατ’ όνομα πολυδύναμο ιατρείο.
Δεν είναι όλα ιδανικά, αλλά τώρα η συντριπτική πλειοψηφία των προσερχόμενων στο Κ.Υ. ξέρει ότι θα γράψει πολύ γρήγορα τα φάρμακά του της χρόνιας αγωγής, δεν θα συνταγογραφήσω αγωγές για οξείες νόσους χωρίς συνταγή του γιατρού που τις πρότεινε, τα φαρμακεία δεν θα στείλουν φάρμακα για ξέπλυμα. Ο χρόνος συνταγογράφησης στο χέρι κάτω από αυτές τις συνθήκες αγωγής είναι πολύ μικρός (1-2min για τα 3 φάρμακα της συνταγής). Η ηλεκτρονική θα με καθυστερήσει λίγο την πρώτη φορά γιατί έχω να συμπληρώσω 2-3 στοιχεία στα βασικά του ασθενή(Α.Μ. τηλέφωνο, έμμεσο άμεσο ασφαλισμένο) αλλά αν χρησιμοποιήσω την 3μηνη ο συνολικός χρόνος είναι υπέρ της ηλεκτρονικής. Δεν έχω γραμματειακή υποστήριξη, ο νοσηλευτής μπορεί να μετρήσει μια πίεση, εγώ όμως θα κάνω αιμοληψία αν χρειαστεί κάποια εξέταση, θα κάνω ΗΚΓ και θα το αποθηκεύσω ηλεκτρονικά, θα βγάλω τα αποτελέσματα των εξετάσεων στις επείγουσες περιπτώσεις που κάνουμε. Η κάρτα υγείας που κρατάω είναι χειρόγραφη, γράφονται συντετμημένα τα στοιχεία που μας ενδιαφέρουν της παρούσας κατάστασης, τυχόν ενδιαφέροντα συμβάντα (νοσηλείες σε νοσοκομείο, εγχειρήσεις) και οι εξετάσεις κρατούνται μέσα στο φάκελο του ασθενούς και επισημαίνονται οι σημαντικές.
Όλο αυτό προϋποθέτει αρκετό κόπο, μετά δε τη μετακίνηση του Διαμαντή δεν είχε για μεγάλο διάστημα, ουσιαστικές βοήθειες από τους άλλους συναδέλφους. Για μένα σημαίνει ότι δουλεύω για 6 ώρες περίπου στο πρωινό ωράριο χωρίς κανένα διάλειμμα, τις περισσότερες μέρες
Προσπάθησα μέσα σε λίγες γραμμές να περιγράψω το περιβάλλον μέσα στο οποίο ξεκίνησα την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και της δουλειάς μου στο Κ.Υ. Ηλεκτρονική γίνεται μόνο στον ΟΓΑ και αφορά σε λιγότερο του 50% των συνολικών συνταγών που γράφω.
Η ένστασή μου στο σχεδιασμό της ηλεκτρονικής είναι ότι στήθηκε έξω από τη λογική της κάρτας υγείας, ενώ θα έπρεπε να είναι κομμάτι της όπως και το e diagnosis. Δεν βλέπεις μπροστά σου, στο σύστημα, έναν ασθενή με το ιστορικό του, την αγωγή του, τις εργαστηριακές εξετάσεις του, το τι έλαβε σαν αγωγή χτες πριν ένα μήνα, πριν ένα χρόνο, τι τον έβλαψε , τι τον ωφέλησε και όλες αυτές τις σημαντικές λεπτομέρειες που μου φαντάζει απλό να μπορείς ηλεκτρονικά να τις καταγράφεις.
Δεν έχω γνωρίσει τις δυσκολίες της e συνταγογράφησης στο ΝΑΤ. Θεωρώ όμως, με λίγα λόγια, ότι σημαντική αιτία των μεγάλων αναμονών στην καθημερινότητα των ταμείων αποτελούν οι εργασιακές συνθήκες μη αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του. Όταν δεν είσαι αποκλειστικής απασχόλησης γιατί να θέλεις να τρέξεις γρήγορα τα ραντεβού σου, αφού η αργοπορία μπορεί να σου τροφοδοτήσει και το ιδιωτικό σου ιατρείο; Κατά αναλογία, βέβαια και στο ΕΣΥ όταν δεν ελέγχεσαι για το πόσο δουλεύεις και τι δουλειά κάνεις, γιατί να ενημερώνεις κάρτα υγείας, γιατί να μην ακολουθείς κατευθυνόμενη συνταγογραφία και να τα μοιράζεσαι με τον Καραμήτσο, γιατί να μην τα παίρνεις από τον ασθενή σου για να επιταχύνεις τη δουλειά του;
Για όλα αυτά φταίει εν πολλοίς το πολιτικό σύστημα, έχω όμως την αίσθηση, για το γράψε γιατρέ «τυρί ρύζι, καφέ, γάλα, καμπά» φταίει πιο πολύ το ιατρικό σύστημα
Θέμα: Ο Οίκος Ναύτου γίνεται ψηφιακός...... (Αναγνώστηκε 26093 φορές)
3 Μαΐου 2012, 12:50:08