Φίλε Περιθωριακέ, κατ΄αρχή σε συγχαίρω για τον υγιή και αυθεντικό προβληματισμό σου, καθώς και για την ανάδειξη του θέματος (για πολλούς ταμπού) της βίας (λόγω και έργω) που ασκείται συχνά σε βάρος μας.
Την 1η φορα ηρθε να γραψει ενα symbicort το οποιο του εδωσε η φαρμακοποιος γιατι ειχε βηχα!!
Δίνουμε χειρόγραφη (πράσινη) συνταγή, όπου αναφέρουμε ως διάγνωση "Αυθαίρετη χορήγηση από τον φαρμακοποιό" και γράφουμε ως ποσοστό συμμετοχής 100%.
Ο ασφαλισμένος λαμβάνει τη συνταγή και την πηγαίνει στον φαρμακοποιό, ο οποίος κατά 99.9% καταλαβαίνει το σφάλμα του και δεν δίνει συνέχεια (δεν τον συμφέρει άλλωστε) ενώ ταυτόχρονα παίρνει και το μαθηματάκι του.
Αν, παρ' ελπίδα, ο φμφ δώσει συνέχεια και βγει να ζητήσει τα ρέστα, του εξηγούμε ήρεμα κι ευγενικά ότι:
- με την ενέργειά του αυτή, επιδιώκει να προκαλέσει οικονομική ζημία στο ασφαλιστικό ταμείο προς όφελος του ιδίου, κάτι που δεν είναι αποδεκτό
- είμαστε
αναρμόδιοι (σ.σ. λέξη-κλειδί) για να τον δικαιώσουμε στην προσπάθειά του αυτή και πολύ περισσότερο να καταστούμε συνένοχοί του
- μπορεί να υποβάλει γραπτή αίτηση προς το Κέντρο Υγείας ή το Νοσοκομείο όπου ανήκουμε, όπου θα αναφέρει τί ακριβώς επιθυμεί, και η οποία αίτηση θα κριθεί στο επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο, όταν αυτό συνέλθει
Την δευτερη φορα ηρθε να ''γραψει'' τη χρονια αγωγη του. Ειχε γραφει ομως προ ολιγων ημερων.
Eξαρτάται για τί είδους φάρμακα πρόκειται. Όταν πρόκειται για φθηνά και απαραίτητα φάρμακα, οπότε δεν υπάρχει ενδεχόμενο λαμογιάς, και προς αποφυγή ψυχοφθόρων συγκρούσεων, προσωπικά κάνω τα στραβά μάτια και κάθομαι και τα ξαναγράφω. Π.χ. δεν μπορώ να αφήσω έναν ασφαλισμένο χωρίς Diamicron MR, Lopresor, Tegretol κ.α. φάρμακα παρόμοιας (χαμηλής) τιμής, για τα οποία κανείς δεν θα με κατηγορήσει για λαμογιά.
Αν όμως πρόκειται για φάρμακα υψηλής τιμής και μάλιστα αμφιβόλου αξίας (Plavix, Aricept, Actonel, Galvus...) εξηγώ στον ασφαλισμένο ότι το ασφαλιστικό του ταμείο του χορηγεί ένα κουτί ανά μήνα (κάτι που είναι άλλωστε αληθές) και του ορίζω ημερομηνία για να έρθει να του τα γράψω, λέγοντάς του μάλιστα "Σε περιμένω στις ... του μηνός, 11 η ώρα, για να σου τα γράψω. Εντάξει;" Ε, τώρα αν ο ασφαλισμένος είναι στραβόξυλο και έχει όρεξη για καβγάδες (υπάρχει και το θρεντ "Ακρότητες ασφαλισμένων") ...τί να πώ.
Επί καβγατζήδων, μια μέθοδος είναι να σηκωθείς, να ανοίξεις την πόρτα και να μπάσεις μέσα τον επόμενο ασφαλισμένο. Συνήθως, ο πρώτος συμμαζεύεται μπροστά στον συγχωριανό του, ενώ αν πρόκειται και για σεσημασμένο καβγατζή στο χωριό, θα απολάβεις αμέσως της υποστήριξης των συγχωριανών που περιμένουν έξω τη σειρά τους και υφίστανται την καθυστέρηση.
Bonus tip: Η παρεμβολή ενός εικονίσματος θρησκευτικού περιεχομένου (π.χ. Θεομήτωρ Βρεφοκρατούσα) πάνω στο γραφείο ανάμεσα σε εσένα και τον ασφαλισμένο, έχει απροσδόκητα θετικά αποτελέσματα, αφού σχεδόν πάντα καταστέλλει το θυμικό του ασφαλισμένου! Δοκίμασέ το και θα με θυμηθείς....